SDT Fandi goud waard voor FC Groningen Idool kan fan.. 'jal oers zijn op zijn Forest: "Kat in het bakje contact lenzen PSV komt er niet uit "Droomzege" op Inter Milan: 2-0 Cruijff over rol Hoddle: "Zó bedoel ik het nou Barcelona moet zich aanpassen DONDERDAG 20 OKTOBER 1983 EINDHOVEN (GPD) - Hans van Breukelen bedankte na afloop Viv Anderson, Colin Todd, Kenny Swain en Paul Hart voor het gemakkelijke avondje dat ze hem bezorgden. De Neder landse doelman van Nottingham Forest had zijn dankbetui ging echter beter een kleedkamer verder kunnen bezorgen, waar Jan Reker en zijn PSV'ers de kater van een 2-1-neder- laag verwerkten. Het werkbriefje van de voormalige FC Utrecht-doelman maakte melding van één save naar de hoek bij een schot van Arie Haan, het plukken van een voor zet en het verzorgen van uittrap pen. Hans van Breukelen die met Kees Rijvers op de tribune graag had willen bewijzen dat hij voor Piet Schrijvers niet onderdoet, kreeg die mogelijkheden niet. En dat is vreemd, een ploeg .met kwaliteiten, voetballend voor ei gen publiek, moet meer spekta kel bieden. Zeker als de op dracht is een zo ruim mogelijke marge op te bouwen voor de uit wedstrijd over veertien dagen. De Eindhovense ploeg had de voetbalplunje al aan toen Clough en zijn mannen nog ergens tus sen Zeist en de Lichtstad in de bus zaten. „We zouden om vijf uur vertrekken", vertelde Van Breukelen. „Het werd dus half zes, druk op de weg, we waren pas om tien voor zeven in het sta dion, veertig minuten voor de wedstrijd. Ik was de enige die zich er druk om maakte". Ontspannen voetballend hield Nottingham, dat van het elftal dat drie jaar terug de Europa Cup won door HSV in de finale met 1-0 te verslaan alleen Ian Bo- wyer en Viv Anderson over had, zich staande. Geen uitgespeelde kans kon aan Eindhovense zijde genoteerd worden, het enige- doelpunt werd geschonken door de Westduitse arbiter Schmidhu- ber, die zeven minuten voor het einde de machteloosheid van PSV niet langer kon aanzien. Hij bestrafte een geval van obstruc tie ten opzichte van Jurrie Kool hof ten onrechte met een straf schop. De onzichtbare topscorer voltrok zelf het vonnis. „Als de scheidsrechter de bal zo gemakkelijk op de stip legt, dan kun je er zeker van zijn dat hij dat aan de andere kant ook doet". Een stelling van Reker die de roos raakte. In de laatste mi nuut van de partij wees de West duitser opnieuw naar de stip en dat tweede presentje liet Colin Walsh zich niet ontnemen. 2-1 voor Nottingham en een vrijwel zekere uitschakeling voor de in ternationaal succes najagende Eindhovenaren. Hoewel..., PSV heeft natuurlijk een ploeg die levensgevaarlijk is als hij de ruimte krijgt. Of Not tingham die zal geven? „Bekijk je het reëel", zei Reker, „dan is het kat in het bakje voor Notting ham". En met een vloek vervol- GRONINGEN (GPD) - 'De parel van Singapore' en nu ook van Noord-Nederland is getooid met een gouden voetje. Ineens stond hij er, de kleine en o zo behendige Fandi toen de bal pardoes voor zijn schoenen belandde. De scherpe schuiver die daarvandaan vertrok was niet hard, maar had een explosieve uitwerking. gend: „Toch zullen we zorgen voor 90 minuten strijd. Voor ei gen publiek kunnen ze het niet maken om met zes man met de kont voor de goal te gaan staan". De zwakte van Nottingham lag vol gens Jan Reker in de traagheid van de centrale verdediging, de rappe Thoresen en de aalvlugge Koolhof moesten die tegenstan ders opzoeken en snel wegdraai en als ze aangespeeld werden. Zo ongeveer als Koolhof het deed bij de geschonken strafschop. Dat was overigens de eerste keer dat het gebeurde, zeven minuten voor het einde. Tikkend op het middenveld probeerden de Eindhovenaren succes te halen, de ene een-twee na de andere liep stuk. Passes over meer dan tien meter (van Valke) bereikten hun doel niet, schoten uit de tweede lijn belandden op de staantribune. De knal van Davenport, invaller «Foto ANP) voor de geblesseerde Birtles, in de bovenhoek na zes minuten in de tweede helft, was nog niet het sein om alles-of-niets-voetbal te gaan spelen. PSV bleef met vier man achter, en Reker verving no ta bene de offensieve middenvel der Ton Lokhoff voor een verde diger: Jan Heintze. „Had ik Rob Landsbergen ingebracht, dan had je alleen maar hoge ballen voor de pot gekregen. Daarmee hadden we het ook niet gered", zei Reker, die moest erkennen dat zijn ploeg de manier niet ge vonden had om Nottingham te bedreigen. „PSV is me ontzettend tegengeval len, ik had veel meer vuurwerk verwacht", zei Hans van Breuke len over het karwei, dat goed deels geklaard is. „Ho, ho, ik heb met FC Utrecht weieens met 0-1 gewonnen in Hamburg en thuis met 6-3 verloren. Er komen nog 90 minuten". Het Oosterpark, dat het tegen woordig toch al zo zwaar te ver duren heeft, kreeg een onvoor stelbare vreugde-uitbarsting te doorstaan en het moet al erg vreemd lopen wil FC Gronin- gens sensationele optreden in het UEFA-cuptoernooi straks in het Zuiditaliaanse Bari geen zon nig vervolg krijgen. Hoe Inter Milan daar aan de drie noodzake lijke goals moet komen om de Groninger successtory af te bre ken, is zelfs voor trainer Gigi Ra- dice een raadsel: „We zijn nog niet uitgeschakeld, maar drie doelpunten hebben we zelfs in vijf competitiewedstrijden nog niet kunnen maken". LONDEN - Het idool kon 'jaloers' zijn op zijn fan. Johan Cruijff zou in Rotterdam heel graag altijd zo willen voetballen, ais Glenn Hoddle gisteravond in Londen kon doen. Om niemand te kwetsen zei hij het zelf niet met zoveel woorden, maar ook zijn "Zó bedoel ik het nou", klonk al veelbetekenend genoeg. Tottenham Hotspur immers gaf Feyenoord in de eerste onderlinge UEFA Cupconfrontatie een sterk voorbeeld van het uitbuiten van de magnifieke kwaliteiten van een spelbepaler. Die les in werklust en beweging verliep aanvankelijk zo soepel, dat het een groot wonder mocht heten dat de groepstherapie tenslotte slechts met een 4-2 nederlaag moest worden betaald. Een score die op het oog perspec- tieven biedt voor de return in de Kuip op 2 november, maar al spraken de spelers en trainer Li- bregts ("Ik heb er nog het volste vertrouwen in") naderhand opti mistische taal, gevreesd moet worden dat Feyenoords winst straks louter op het financiële vlak terug te vinden zal zijn. De twee tegengoals waarmee in het laatste kwartier de bij 4-0 halver wege al zwaar dreigende uitscha keling werd afgewend, zullen on getwijfeld. goed zijn voor de komst van een groot aantal extra toeschouwers, of misschien wel een volle Kuip, maar bieden be paald geen garantie voor het be reiken van' de derde ronde. Daar voor was het verschil gister avond toch te groot, daarvoor ook moest de uitblinkende doel man Joop Hiele nog teveel red den. Of, zoals Spurs-manager Keith Burkinshaw opmerkte: "Feyenoord is hier aan de dood ontsnapt, maar wij kunnen ook in Holland scoren, dus laat ze nou niet denken dat ze het gered hebben". De Rotterdammers zouden er goed aan doen die gedachte inderdaad niet te koesteren, want de terug keer in de race was misschien het gevolg van eigen (wils- )kracht, maar zeker ook van de concentratie-verslapping van Tottenham. Dat team moet bo vendien in staat worden geacht het nu gewekte verwachtingspa troon wreed te verstoren in de Kuip, louter op basis van de gro tere inhoud. Tottenham bleek op White Hart Lane in elk geval veel te bezitten van wat Feyenoord mist om van de aangewezen spel bepaler ook inderdaad de team architect te maken. Glenn Hodd le, nog altijd groot bewonderaar van Cruijff, heeft met Mabbutt, Galvin en Brooke op het mid denveld drie man om zich heen die werken en daarbij ook nog kunnen voetballen. Johan Cruijff moet het doen met colle ga's als Hoekstra en Stafleu, spe lers van goede wil, maar daar is al veel mee gezegd. De Engelse vedette met continen tale inslag, weet zich bovendien vaak verzekerd van eer van zijn werk. In Archibald en Falco heeft Tottenham doortastende spitsen die voortdurend uit de dekking lopen en zijn subtiele passes vaak doeltreffend waar deren. Hoe het wat dat betreft met Houtman, Vermeulen en in mindere, mate Jeliazkov gesteld is, wordt wekelijks in de vader landse competitie bewezen en was ook in Noord Londen duide lijk zichtbaar. Het enige mankement bij Totten- ham bleek te schuilen in de laat ste lijn. In de eerste helft werd dat uiteraard verdoezeld door de vrijheid die werd aangeboden door hét geïmponeerde Feye noord, dat schutterend op alle fronten van start ging. Centraal in de tactiek met die drie spitsen, waarmee Libregts de mogelijk heden van zijn spelers zwaar bleek te hebben overschat, stond dat de aanvallers en dan vooral de flankspelers hun directe op ponenten aan hun plaats zouden binden. Maar Hughton, de oppo nent van Jeliazkov, kon inplaats van linksback zo ongeveer per manent linksbuiten spelen en Gary Stevens liet Houtman heel vaak staan om in te schuiven in het door de constant uitwijkende Hoddle getrokken gat. "Het gevolg was dat Tottenham voortdurend een man meer had en dan kun je het natuurlijk wel schudden", keek Cruijff hoofd schuddend achterom. "Boven dien was achterin de dekking veel te los, speelde Gullit teveel voor zijn verdediging uit en wa ren we allemaal veel te lief', spreidde Libregts de schuld uit over het hele team. "Er kwam steeds een ander vrij, het ging echt niet steeds om Hoddle. Als specialist maakte hij er alleen wel het beste gebruik van". In alle vier de goals die Feyenoord zo vernederden op weg naar de pauze, waarop de tactiek al heel snel moest worden bijgesteld (Stafleu voor Houtman, later moest ook de geblesseerde Gullit het veld ruimen voor Van Til), had 'de vlinder van Tottenham' dan ook de voorbereidende hand. Afwisselend Archibald en Galvin maakten het werk geza menlijk vier keer af, waarbij de 4-0 van laatstgenoemde voort sproot uit het toonbeeld van een dieptepass. Natuurlijk verstuurd door Hoddle, die daarmee een voor alle partijen 'dodelijke' rust stand inleidde. Zijn eigen collega's dachten dat de partij al gelopen was en vergaten de simpele dingen. Zijn tegen standers gooiden alle remmen los en gingen risico's nemen. Het leek aanvankelijk een strijd te gen de bierkaai. Zoals de aan moedigingen van de meegereis de supporters (Wijnstekers: "Klasse, dat ze bleven zingen toen we met 4-0 achterstonden. Dat werkte stimulerend"), over schreeuwd werden door de ruim 35.000 Engelse kijkers, zo leek ook Feyenoord kansloos tenon- der te gaan. Het Rotterdamse voetbal bleef chaotisch en verward en 5-0 be hoorde evenzeer tot de mogelijk heden als 4-1, maar in de wan hoop waren twee lichtpunten. De vastheid van Hiele, die er "in de rust de smoor inhad", maar dus toch niet voor niets 13 dagen constant aan krachttraining had gedaan "om maar op tijd fit te zijn",'en de instabiliteit van de Johan Cruijff kijkt af bij Glenn Hoddle, die dank zij zijn enorme vrij heid vier goals kon voorbereiden. demonstreren is Fandi in zijn eentje al aan die hoeveelheid toe gekomen. Zijn sprankelend de buut tegen de Eagles, afgelopen zaterdag, kreeg een fantastisch vervolg, want opnieuw stal de 21- jarige Aziaat de harten van het Groninger publiek. Naarmate de wedstrijd, die meer voetbal te zien gaf dan de beide knokpartij en tegen Atletico Madrid, vorder de. kwam Fandi door conditione le problemen weliswaar minder aan bod, de goal waarmee hij FC Groningen op een nippertje een 2-0-overwinning schonk, maakte hem wederom tot de held van de avond. De andere publiekslieveling in het Oosterpark, Erwin Koeman, had al in het beginstadium toegesla gen en daarmee zijn onmisbaar heid voor het Groninger elftal onderstreept. „Een droomuitslag", noemde Ber ger de 2-0, „want vooraf had ik ons met een 1-0-overwinning al een mooie kans gegeven. Maar mag ik nou één keer in mijn le ven eens geluk hebben?" De oos terse surprise, in de voorlaatste minuut, bezegelde inderdaad het fortuin van de Groningers in die laatste fase, want Inter had enke le malen de gelijkmaker binnen bereik. Bagni, libero Bergomi en Altobelli bezorgden de dicht op eengepakte meute in het stamp volle Oosterpark koude rillingen met zeer dreigende acties voor doelman Schellekens, die geen krimp gaf. Uit het lood De Groningers waren uit het lood geslagen nadat Van Tiggelen vanaf de elfmeterstip had nagela ten Inter een kwartier voor tijd op een 2-0-achterstand te zetten. De Schot McGinlay, die prima arbitreerde, had geen andere keus toen Coeck de zojuist voor de vermoeide Koeman in het veld gekomen Roossien torpe deerde. Omdat Koeman was ver dwenen moest Van Tiggelen het vonnis vellen. Hij schoot steen hard in, maar de save van keeper Zenga was voortreffelijk. „Na die gemiste strafschop", zei Radice naderhand, „dacht ik dat de wedstrijd afgelopen was, want we hadden de zaken goed onder controle en 1-0 was voor de return zeker te doen geweest. Maar toen kwam die nummer ze ven". Fandi dus. Maar al had zijn goal ook een kapitale waarde, voor het gunstige verloop had den meer spelers een enorme in breng. Radice: „Beslissend vond ik dat we in de defensie zwak wa ren in luchtduels, wat anders ons sterkste punt is. We kregen maar geen vat op de voorzetten in de richting van McDonald". De En gelsman was inderdaad de baas over Collovati, die als verdediger in het Italiaanse WK-elftal stond. McDonald werkte als een paard en was altijd bereikbaar en dat hij in de luchtgevechten heerste leidde tot de beide Groninger doelpunten. Engelse verdedigers. Zelfs onder lichte druk bleken de tekortko mingen in de laatste lijn van Tot tenham. Cruijff en Nielsen profi teerden ervan in het laatste kwartier. Daar ligt ook de kans voor de thuiswedstrijd, waarin Hoddle van begin af aan met een straffe mandekking wordt geconfron teerd, waarin de Engelse verde diging moet worden opgejaagd en waarin Cruijff net zo belang rijk gemaakt moet worden als Hoddle gisteravond. De vraag is alleen nog even door wie. Het idool kon tenslotte niet voor niets zijn fan benijden. PAUL DE TOMBE ADVERTENTIE lid ANVC Voorstraat 80 - Katwijk; Binnenweg 114 - Heemstede; Haarlemmerstraat 58 - Leiden; Hoofdstraat 253 - Sassenheim ROTTERDAM (GPD) - Sparta hoeft er niet op te rekenen, dat over twee weken de bustocht naar Jena een plezierreisje zal worden. Opperste concentratie zal er in de DDR worden ge vraagd van de Rotterdammers, die gisteravond vergaten Carl Zeiss Jena af te drogen. Niette min ontleende trainer Bert Ja cobs optimisme aan de prestatie van zijn discipelen, in weerwil van de naar verhouding uiterst schamele 3-2 winst. „Als dit een competitiewedstrijd was ge weest, had ik nu gezegd dat we grandioos hadden gespeeld", stelde Jacobs niet ten onrechte. „Nu ging het om een Europa cupduel en dan kan ik niet an ders zeggen dan dat ik teleurge steld ben door die twee tegen- goals. Maar in Jena krijgen we ook kansen, daar ben ik van overtuigd. Want die gasten zijn beslist geen wereldwonderen". Meer dan Carl Zeiss Jena was het manco aan routine de tegenstan der van de jeugdige Spartanen, van wie sommigen de junioren leeftijd nog amper zijn ont groeid. Op het door 7500 toe schouwers bevolkte Kasteel slof ten de Oostduitsers met het 3-2 verlies; de thuisclub weigerde eenvoudig de return van 2 no vember in Jena het etiket 'forma liteit' op te plakken. „Inderdaad heeft Carl Zeiss Jena de beste uitgangspositie. Maar op basis van hetgeen ik nu heb gezien, zal ik daar niet van wak ker liggen", sprak Jacobs nog Met alle respect voor de inzet, het talent en soms ook de verrukke lijke wedstrijdbenadering van Sparta zal zijn elftal in de DDR zich minder naief moeten opstel len dan gisteravond. Afgemeten aan de onvoorstelbare hoeveel heid kansen die de Rotterdam mers met het attractief ogende aanvalswerk creëerden, zag de 3- 2 er wel heel erg mager uit. Voor al aan de rechterkant ontdekte de sterk spelende driehoek Dan ny Blind, Edwin Olde Riekerink en Ronald Lengkeek de lekken in de telkens wijkende Oostduit- se ploeg. Maar deels door een- benigheid (Holverda en Van den Berg), deels ook door gebrek aan scherpte bleef de 0-0 lang intact. Eerst vlak voor rust vond Wout Holverda fraai de 1-0 na voorbe reidend werk van Blind en Olde Riekerink, die na rust overigens een strafschop op de paal mikte. Sparta had zoals gezegd toen al lang het bezit van een comforta bele voorsprong kunnen koeste ren. Maar ook een achterstand had halverwege het duel tot de mogelijkheden behoord, nu het louter op counters azende Jena in de personen van Bielau en Trocha door defensieve onbenul ligheden van Verbeek en Van Oosten ruim baan richting doel van Bas van Noortwijk kregen. Fatsoen De onervarenheid van Sparta's de fensie, waarin alleen de uiterst offensief ingestelde rechtsback Danny Blind sterk voor de dag kwam, werkte achteraf gezegd een toch wat al te zuinige eind uitslag in de hand. In het trum gaven libero Leen van Oos ten en voorstopper Adrie And riessen te veel blijk van hun fat soen, waarmee misschien in de burgermaatschappij het nodige aanzien kan worden verkregen, maar waarmee doorgaans geen Europa-cupduels worden ge wonnen. Drie minuten na rust piekerde Van Oosten er niet over de doorge broken Bielau onderuit te halen, hetgeen 1-1 betekende. „Ik wil Van Oosten niet de Zwarte Piet toespelen, maar hij had natuur lijk die Bielau wel af moeten remmen", had Sparta-trainer Bert Jacobs een realistischer kijk op het Europa-cupgebeuren dan zijn vrije verdediger. In ge zelschap van Andriessen zou Van Oosten vijf minuten voor tijd nog eens aandachtig toekij ken hoe linker middenvelder Ludwig een voorzet van invaller Pittelkow koppend tot 3-2 zou promoveren, nadat eerst Ron van den Berg en vervolgens uit blinker Edwin Olde Riekerink de 40-jarige ballengraaier Grape- thin in verlegenheid hadden ge bracht. „Erg zuur natuurlijk, dat die lui nog op 3-2 konden komen, maar aan de andere kant had Bielau zelfs nog 3-3 kunnen maken", keek Jacobs dankbaar in de rich ting van de voor Robert Verbeek gekomen invaller John de Wolf, die op straffe van een gele kaart de Oostduitse international de doortocht naar de onverdiende gelijkmaker versperde. „Het zal niet gemakkelijk worden, daar in Jena", beklemtoonde Bert Jacobs, „maar ik doe het nog steeds niet in mijn broek voor die lui. Afgezien van die foutjes hebben we die Oostduit sers toch weggespeeld?" GERARD VAN PUTTEN Voordat Koeman zijn gezonde rechtervoet trefzeker tegen de bal plaatste, stichtte de centrum spits hoog opspringend verwar ring en kopte Collovati onder de bal door. De 42-voudige Italiaan se international ging ook bij Fan- di's goal in de fout door de vrijge laten Aziaat de bal voor de voe ten te deponeren in zijn zoveelste strijd met McDonald. Het oosterse sprookje, waaraan menigeen in Groningen was gaan twijfelen, werd op dat mo ment nu dan toch echt werkelijk heid. NIJMEGEN (GPD) - Zonder Schuster en Maradonna is Barce lona niet meer dan een simpele middenmoter, wisten begelei ders voor het Europa-Cupduel tegen NEC te melden. Het gelijk van deze Spanjaarden bleek gis teravond. FC Barcelona won weliswaar (2-3) maar de overwin ning gaf trainer Menotti weinig reden tevreden te zijn. Afgezien van de magere zege bracht de wedstrijd enkel schade toe aan de miljoenenformatie uit de Catalaanse hoofdstad. Met na me de rode kaart voor Miqueli betekent een flinke tegenslag voor Barcelona, dat zo graag ook internationaal nog nadrukkelij ker aan de weg wil timmeren. Menotti: „Het was niet onze be doeling agressief te spelen, maar we hebben ons aan moeten pas sen aan NEC". Hoewel de balcirculatie weinig te wensen overlaat, bleek Barcelo na zonder Maradonna en Schus ter aanvallend geen vuist te kun nen maken. Gevaarlijk werden de gasten pas nadat Miqueli uit het veld was gestuurd en Barce lona zich op eigen helft terug liet zakken. Toen ook viel de win nende treffer, waardoor NEC toch nog teleurgesteld van het veld stapte. Zoals trainer Menotti had beloofd koos Barcelona direct voor de aanval. NEC mocht die eerste minuten alleen overtredingen maken en toekijken. De eerste keer echter dat de Nijmegenaren goed in balbezit kwamen was het gelijk raak. Een vrije trap in de diepte op Henk Grim werd door Miqueli weliswaar onderschept, maar de Spaanse international had niet gerekend op Anton Janssen, die de bal koel binnen schoof (1-0). Hoewel NEC slechts bij hoge uit zondering tot aanvaardbaar veld spel kwam, werkte de achter stand bij Barcelona als de beken de rode lap op een stier. De aan slagen op Nijmeegse ledematen werden met de minuut talrijker en gemener en zelfs de gele kaar ten die scheidsrechter Fahnler voor Victor, Carrasco en aan voerder Sanchez uit zijn borst zak haalde hadden nauwelijks een kalmerende invloed op de .losgeslagen Spanjaarden. Pyn Kort voor rust kreeg het trotse Bar celona opnieuw een tik toen Mi chael Mommertz een vrije trap van Carlos Aalbers achter doel man Urruti kopte. De pijn om met een 2-0-achterstand te moe ten gaan rusten werd in de bles suretijd echter enigszins ver zacht door een doeltreffende kopbal van Miquelli (2-1). Ook na de hervatting kregen de 29.000 toeschouwers geen tijd zich te vervelen. De jeugdige Nij meegse voorstopper Eric van Rossum hielp Barcelona al in de vierde minuut aan de gelijkma ker door zijn eigen doelman Van Cuijk met een terugspeelbal te verrassen. Tegen de verwachting in betekende deze tegenslag niet de genadeklap voor NEC. Henk Grim trof met een fraai boog schot de kruising en nadat Mi queli een aanslag op Mommertz („ik kreeg een kopstoot") met rood zag bestraft, kreeg de ploeg van Van de Meent als gevolg van de meerderheidssituatie nog meer kansen. Tegelijkertijd kreeg Barcelona echter volop mogelijkheden te counteren. Ur- bano de vervanger van Schuster, zette NEC op achterstand en dat het in de slotfase geen 4-2 werd dankten de gastheren aan Eric van Rossum die een fout van Sije Visser op de doellijn kon herstel len.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1983 | | pagina 13