"De inbrekers van vandaag zijn voor het merendeel verslaafden" Criminaliteit ook in Leidse regio fors toegenomen Eetremmers: knollen voor alternatieve citroenen -C 1ATERDAG 8 OKTOBER 1983 Extra De officieren van justitie zijn nu ook buiten de rechtszaal gaan klagen. Via het Openbaar Ministerie maakten ze onlangs kenbaar het verantwoord te vinden om twee gevangenen in één cel te zetten. Voorlopig is er volgens het OM geen andere manier om de stijgende criminaliteit en de lange wachttijden voor strafuitzitting op te vangen. Daarover, alsmede over de eveneens toegenomen criminaliteit in de Leidse regio praatten wij met twee oficieren van justitie en een verkeersschout. Gedrieën nemen ze de misdrijven en overtredingen in de kantons Alphen en Leiden voor hun rekening. Mr. H.D.W. Klein Breteler en mr. A.J. Dek houden zich als officier van justitie bij de Haagse arrondissementsrechtbank hoofdzakelijk bezig met misdrijven (alcoholmisbruik, diefstallen, pogingen tot geweld) terwijl de verkeersdeskundige J. van Ek uit Leiderdorp zich buigt over overtredingen op de weg. door Miep Hoenson verkeersschout Van Ek. Nu al wordt tien procent van het aantal veroordeelden door het nijpende cellente kort gewoon naar huis ge stuurd. En de criminaliteit blijft maar stijgen: het afgelo pen jaar weer met bijna veer tien procent. Er werden in 1982 zo'n 910.000 misdrijven geregistreerd. Tegelijkertijd daalde het aantal opgehelder de misdrijven tot nog geen 27 procent. Deze cijfers vormden voor minis ter Korthals Altes van justitie aanleiding om in de Miljoenen nota maatregelen aan te kondi gen. De bevoegdheden van poli tie en justitie moeten wat hem betreft worden verruimd. Tot het pakket maatregelen behoort dat meer misdrijven met boetes en alternatieve straffen moeten worden afgedaan. Keten Om maar helemaal bij 'af te be ginnen: wie is de officier van jus titie bij een arrondissements rechtbank? Mr. Klein Breteler: "Dat is de scha kel in een lange keten. Ik verge lijk het justitiële apparaat altijd met een autofabriek. De politie levert ons de motoren. Wij moe ten daarvoor de juiste carrosserie ontwerpen. Dat is de tenlasteleg ging. Die motor is uiterlijk niet zichtbaar, maar er zit verdraaid veel werk aan vast om 'm te ma ken. Eerst moet de politie zich haasten om een proces-verbaal in vier dagen tijd klaar te krijgen. Langer mag je een verdachte niet zomaar in verzekering houden. Je bent soms avonden lang bezig met het vooronderzoek, datje als officier van justitie leidt. Een vol gende schakel zorgt daarna voor de uitlaat, weer een ander voor de koplampen. Het is lopende band werk. De rechter is uitein delijk degene die de benzine in de auto gooit: de uitspraak. Maar soms komt dat tanken er niet aan te pas. Veel zaken worden door ons op het parket afgedaan. Een winkeldiefstal bijvoorbeeld kan vaak na een gesprek worden af gehandeld. Om op die benzine terug te komen: als die er in zit kan de auto gaan rijden. Maar als er buiten die fa briek veel te weinig parkeer plaatsen zijn kan die auto geen kant op. Ik bedoel: omdat er veel te weinig cellen zijn heb je soms het gevoel voor niets te hebben gewerkt". U kunt zich derhalve waar schijnlijk helemaal vinden in de stelling van het Openbaar Minis terie: twee gevangenen in één cel moet kunnen? Mr. Dek: "Dat kan een oplossing zijn. Natuurlijk kleven er ook be zwaren aan, maar als je moet kie zen tussen het naar huis sturen van een zware crimineel of hem een cel met een ander te laten de len, dan kies ik wel voor het laat ste". Mr. Klein Breteler: "Ideaal is het niet. Vooral niet in ouderwetse gevangenissen, waar de cellen vaak nog piepklein zijn. Anders wordt het in de zogeheten Bijl merbajes. Daar hebben ze cellen van een afmeting waarbij menig student z'n vingers zou aflik ken". Machteloosheid Uw hoogste baas, minister Kort hals Altes, heeft deze week gezegd dat meer zaken met boetes en al ternatieve straffen moeten wor den afgedaan. De Algemene Re- classeringsvereniging heeft on langs berekend dat er 26 miljoen kan worden bespaard als er meer veroordeelden verplicht ergens te werk zouden worden gesteld in plaats van celstraf te ondergaan. Is alternatieve gevangenisstraf in uw ogen een zinvolle oplossing voor de overvolle cellen? Mr. Klein Breteler: "Lang niet al tijd. Er zijn niet zoveel zaken die zich voor een alternatieve straf lenen. Je kunt iemand, die een roofoverval heeft gepleegd, niet drie weken borden laten wassen in een ziekenhuis. Er moet een reële verhouding zijn tussen de zwaarte van het delict en de op te leggen straf. Het gaat niet aan om een man, die twee jaar moet uit zitten, heel gezellig een clubhuis te laten schilderen. In het alge meen vinden wij dat iemand, die voor de eerste keer terechtstaat voor een niet al te ernstig delict waarvoor hij één a twee maan den krijgt opgelegd, er wel voor in aanmerking komt". Mr. Dek: "Vaak breek je je hoofd over die gevangenisstraf. Je weet dat je zinvol bezig bent. Je voor komt dat mensen, net als in het Wilde Westen, het recht in eigen hand gaan nemen. Je beseft dat het een ontzettende chaos zou worden als justitie er niet was. Anderzijds zit je met een stuk machteloosheid in je maag. Ge vangenisstraf helpt slechts met mate. Er zijn mensen die zich na een verblijf in een cel rotge- schrokken zijn. Die mensen kij ken voortaan wel uit. Een andere groep leert er binnen die vier muren nog veel meer slechte din gen bij. Weer anderen raken door hun opsluiting verbitterd en gef rustreerd". Mr. Klein Breteler: "Maar wat moet je anders? Je bent toch machteloos? Gevangenisstraf is in veel gevallen het enige instru ment dat je in handen hebt. Al ternatieve straffen en geldboetes houden een keer op". Toename De statistieken geven een somber beeld te zien van wat de stijging van de criminaliteit in ons land betreft. Vorig jaar werden bijna 910.000 misdrijven geregistreerd. Een stijging van bijna 14 procent ten opzichte van 1981. Hoe ziet het plaatje er in de kantons Lei den en Alphen uit? Mr. Dek: "In Alphen constateren we een onrustbarende toename van misdrijven, vooral van inbra ken. In 1978 werden er nog 221 inbraken gepleegd. Vorig jaar waren dat er 1000. Je ziet dat er steeds minder in scholen en be drijven wordt ingebroken en veel meer in woningen. Boven dien is er een verschuiving te zien in het soort voorwerpen, waarop inbrekers belust zijn. Vroeger namen ze tv's mee, vi deo's en sigaretten. Tegenwoor dig zijn het betaalcheques, gefd en gouden voorwerpen. Mijn conclusie is dat de inbrekers van vandaag voor het merendeel ver slaafden zijn. Want mensen die aan de heroïne zijn hebben niets aan een tv. Zo'n apparaat levert maar een schijntje op. Ze hebben het gewoon op geld gemunt. Ik denk dat de mensen moeten gaan beseffen dat hun huizen het doelwit vormen van de huidige inbrekers". Mr. Klein Breteler: "Ik ben wat huiverig voor cijfers in de crimi naliteit. Het is vaak maar net hoe je die cijfers interpreteert. Maar goed: volgens de cijfers is het slachtofferspercentage in deze regio in vier jaar tijd enorm ge stegen. Er is ook sprake van een stijging van het aantal agressieve delicten als ruzies en mishande lingen. Gemiddeld vertoont onze regio meer agressie dan een pro vincie als Drente, maar natuur lijk wel minder dan een stad als Amsterdam". Van Ek: "Beangstigend is dat de agressie in het verkeer enorm toeneemt. Er hoeft maar iets te gebeuren of de auto wordt hup, aan de kant gezet, en men praat het wel even uit. Waarbij het na tuurlijk vaak niet bij praten blijft". Mr. Dek: "Die latente agressie con stateer ik ook in en rond Alphen. Voor een kleinigheid ontstaat al een heel handgemeen". Messen Mr. Klein Breteler: "Heel eng vind ik dat vooral de jongeren in deze streek vaak met enorme messen rondlopen. Op een gegeven mo ment gaan ze dat mes ook ge bruiken. En dan gebeuren er din gen, die ze waarschijnlijk nooit echt gewild hebben". Van Ek: "Wat vooral in Leiden ook schrikbarend toeneemt is het on verzekerd rijden. De cijfers laten een stijging van twaalf procent zien. Onderschat u deze overtre ding alstublieft niet. Onverze kerd in een auto rijden is de meest asociale overtreding die je bij het kantongerecht tegen komt. Het zijn altijd andere men sen die er de dupe van worden, soms hun hele leven lang. Want wie draait er voor de kosten op, als een onverzekerde automobi list een ander invalide rijdt?" Mr. Dek: "Wij eisen in zulke geval len ook altijd relatief forse straf fen, juist om de mensen af te schrikken. Een geldboete van 600 gulden plus zes maanden voorwaardelijke ontzegging van de rijbevoegdheid. Komt zo'n onverzekerde automobilist voor de tweede keer, dan krijgt hij ge garandeerd een onvoorwaardelij ke ontzegging van een half jaar". Voor zo'n delict geldt dus een standaard strafmaat. Maar waarschijnlijk is er voor negen van de tien verdachten geen standaard straf uit de la te trek ken. Hoe bepaalt u de hoogte van uw eis precies? Van Ek: "Voor een aantal overtre dingen zijn landelijke richtlijnen gemaakt of gegroeid. Dat is bij voorbeeld bij het rijden onder in vloed het geval. De verschillen die er aanvankelijk waren tussen de arrondissementen zijn gelei- delijkaan weggevaagd". Confectie Mr. Klein Breteler: "Je gaat uit van een confectie-standpunt, maar je probeert wel om er maatwerk van te maken. Iemand die voor de tweede keer voor een reeks in braken plus verduistering van 60.000 gulden terechtstaat kan geen confecie aan. Je kunt ner gens opzoeken wat je zo'n man moet geven. Soms loop je dan ook weken te denken voordat je weet wat je eis moet zijn". Mr. Dek: "Ons grootste probleem is: hoe komen de officieren van justitie op één lijn te zitten? Daarom ook hebben we zo vaak als mogelijk is overleg met el kaar. Het is onmogelijk om elke zaak tot in de finesses door te ne men met je collega's, want dan zou je een driedubbele taak krij gen. Maar je tast elkaar wel af'. Mr. Klein Breteler: "Na een aantal jaren krijg je dat fingerspitzenge- fühl. Je weet ongeveer in welke buurtje moet zitten. Overleg met de rechter over de strafmaat pleeg je nooit. Het is een misvat ting om te veronderstellen dat de staande en de zittende magistra tuur het samen op een akkoordje zouden gooien. Zoiets is uit den boze. Je moet het als officier van justitie zelf doen". "Wel houd je ruggespraak met je eigen collega's als het een grote re zaak betreft, zoals die recente schietpartij in dat Delftse café. Het is nuttig om het standpunt van ervaren mensen aan te horen en samen tot een bepaalde straf maat te komen. Maar bindend is zoiets nooit. Tijdens de zitting komen er zoveel nieuwe facetten naar voren, die je alsnog incalcu leert in je eis". Mr. Dek: "Je ziét de verdachte dan. Dat maakt soms enorm verschil. Je hoort getuigen, er komen rap porten naar boven, kortom, pas tijdens de zitting wordt het beeld van een zaak voltooid". Mr. Klein Breteler: "Nogmaals: computeruitspraken bestaan niet. Zo is een man van 80 wat mij betreft strafrechtelijk met pensioen. Zo'n man een gevan genisstraf opleggen vind ik niet humaan. Een vrouw van 65 die een winkeldiefstal heeft ge pleegd, ,die kan je eventueel na een onderhoud op het parket la ten gaan". Voorkomen - Elk jaar komen er gemiddeld 15 wetten met strafbepalingen bij. Aan u de taak om die wetten in de praktijk te controleren. De zit tingen van de kantonrechter worden ook steeds drukker be zocht. Desondanks breidt het Openbaar Ministerie zich niet of nauwelijks uit. Wordt uw taak jaarlijks zwaarder? Mr. Klein Breteler: "Bij elke nieu we wet met strafbepaling stelt de minister dat déze met de hoogste prioriteit moet worden nage leefd. In tien jaar tijd hebben we er zodoende 200 wetten met die hoogste prioriteit bij gekregen. Het bestaat niet dat we aan al die wetten evenveel aandacht beste den. Want de Nederlandse bevol king is in de tussentijd ook van 12 naar 14 miljoen gestegen. Het verkeer neemt ook steeds tog, terwijl iedere automobilist een potentiële wetsovertreder is. Je moet kiezen. Je kunt niet alles meer doen". Van Ek: "Ruim 20 procent van de betrokkenen komt tegenwoordig opdagen bij een zitting van het kantongerecht. Dat is ontzettend veel. Blijkbaar willen mensen hun grieven over in hun ogen be lachelijke verkeerssituaties graag spuien. Ook geldt het argu ment dat men wat krapper in het geld komt te zitten en het de moeite loont te proberen die boe te te drukken. Wij, de verkeers schouten, spitsen de oren. Als we een bepaalde grief meermalen horen spelen we een en ander door naar de burgemeesters en de politie. Want voorkomen is natuurlijk beter dan genezen. Als er bij een bepaald kruispunt veel ongelukken plaatsvinden moet je proberen iets aan dat kruis punt te veranderen". Blijkens het jaarverslag van het Openbaar Ministerie worden in het arrondissement 's Gravenha- ge, waar Leiden en Alphen onder vallen, relatief veel gevangenis straffen opgelegd. Na Amster dam is 's Gravenhage een 'goede tweede' met 14,9 procent onvoor waardelijke en 13,8 procent voor waardelijke gevangenisstraf. Bent u zoveel strenger dan uw collega's elders? Mr. Klein Breteler: "Nee, dat ge loof ik niet. Het heeft meer te ma ken met de aanwezigheid van een stad als Den Haag in ons ar rondissement. Den Haag is echt een hele criminele stad met een harde onderwereldkern. Het we melt er van de georganiseerde criminelen. Die onderwereld beïnvloedt onze cijfers heel sterk, evenals de relatief grote groep heroïnedealers die we hier hebben. Een dealer krijgt, als hij een grote is, toch gauw tien tot twaalf jaar". Dealers Is er in uw kantons Alphen en Leiden eveneens sprake van georganiseerde misdaad? Lopen er veel bendes rond, of gaat men hier meer op de solotoer? Mr. Klein Breteler: "Bendes of georganiseerde misdadigers tref je hier sporadisch aan. Zelfs in de opiumwetsfeer zie je ze nau- weljks. Daarentegen heeft Lei den veel dealers. Dat is logisch. Leiden ligt heel centraal tussen Amsterdam en Den Haag in. Men stopt er gemakkelijk met de trein om de middelen verder uit te venten". Mr. Dek: "Je lost dat probleem nooit op. Als je de dealers aan pakt veijaag je ze alleen maar. Vermoeiend werk. Ze duiken al tijd ergens anders weer op". Is de officier van justitie een een zame figuur, die na een X-aantal jaren verbitterd raakt en het ver trouwen in 'het goede' van de mens heeft verloren? Mr. Dek: "Wij moeten altijd zo veel gelóven van wat de mensen zeg gen. Soms tegen beter weten in. Dan weet je dat een verdachte staat te liegen". Mr. Klein Breteler: "Je moet er nooit van uitgaan dat je bedon derd wordt". Mr. Dek: "Anderzijds zijn er zoveel aardige mensen. Dat ga je ook door dit vak ontdekken. Veel van die aardige mensen hebben ge woon een zwak moment gehad. Of ze zijn wat slap van karakter. Soms komen ze uit een slecht milieu. Dat soort dingen brengt een mens tot criminaliteit. Maar het gros van de verdachten ach ter dat bankje is net zoals u en wij zijn". Mr. Klein Breteler: "Vaak voel je je als officier van justitie wel heel alleen in die rechtszaal. Er wordt tegen je aangeschopt. Je moet een hele dikke huid hebben. Maar er is ook de uitdaging om je alleen ergens uit te redden". Van Ek: "Jij alleen bepaalt die strafmaat. Maar je hebt de wijs heid toch ook niet in pacht? Je kunt miskleunen". Keurslijf Tot slot: kent u nooit de panische angst om ooit zelf aan die andere kant van het bankje te staan? Eén kleine fout, één glaasje te veel, een verkeerde manoeuvre met het stuur en u staat er. Mr. Dek: "Wij zyn inderdaad in een keurslijf geperst. Als ik op zon dagochtend met m'n gezin aan het fietsen ben, en we komen bij een rood stoplicht, dan rijden ze allemaal door als er geen sterve ling aankomt. Behalve ik. Ik moet stoppen van mezelf. Ik moet een keurige burger zijn. Soms word ik er beroerd van. Ik bén geen modelmens, maar ik rijd wel keurig 58 kilometer. Je leeft veel braver dan je in werkelijkheid bent". Van Ek: "Mijn kinderen roepen bij een rood stoplicht ook wel eens dat er geen politie aankomt. Maar ik kan het me gewoon niet permitteren om door te rijden. Ik blijf ook staan". Mr. Klein Breteler: "Je moet don ders goed uitkijken. Met drank bijvoorbeeld. Je hoopt dat je nooit een fout maakt. Maar je kunt nooit zeggen: het zal mij niet gebeuren". PAGINA 25 Alles wat niet onder de naam Onzin en Bedrog kan worden verkocht, heet tegenwoordig homeopatisch. Fabrikanten springen gretig in op het wantrouwen dat veel mensen hebben tegen de „technologische" geneeskunst en trachten op die manier hun knollen voor alternatieve citroenen te verkopen. Nieuwste knol is de aardpeer. De firma Plantina brengt sinds kort een extract van de wortelknollen van de aardpeer, of topinamboer (Helianthus tuberosus) op de markt als homeopathische eetlustremmer. De topinamboer komt oorspronkelijk uit Noord-Amerika, werd in de zeventiende eeuw naar Europa gebracht en wordt nu nog, vooral in Frankrijk, veel gekweekt als veevoeder. In ons land kan men de plant ook wel in het wild aantreffen. Beperkt In het Westduitse Muggensturm wordt hij echter „speciaal gekweekt" waarbij de produktie „beperkt is en afhankelijk van de oogst." Een extract van de wortelknol, voor Noordamerikaanse indianen en Zuid franse varkens een belangrijk voedingsmiddel, wordt door Plantina op de markt gebracht als „een effectief en onschadelijk middel tegen vetzucht, dat al vele jaren door vooraanstaande homeopathische artsen en Heilpraktiker wordt gebruikt". De informatiemap van de importeur, staat vol met blije verhalen uit Viva („Super-eetlustremmer"), Story („Anne-Marie: Ik kreeg geen werk omdat ik te dik was"), Weekend („Verlies nu vijf pond in een week") en Bild-am-Sonntag („Appetit-Bremse schutzt das Herz"). "Maar", zo merkt de importeur bescheiden op, „hoe enthousiast de persberichten ook mogen zijn, belangrijker vinden wij het om uit de wetenschappelijke publicaties te citeren", en met instemming wordt prof. dr. med. A. Schoedter aangehaald. Hij of zij wijst als werkzaam bestanddeel van Helianthus tuberosus de stof inuline aan, een stof die „bij de behandeling van diabetes mellitus reeds lang werd aangewend." Het blijft onduidelijk waar dr. med. Schoedter hoogleraar is, maar in de Nederlandse literatuur wordt alleen insuline genoemd als middel bij suikerziekte. Inuline zonder s wordt in de officiële geneeskunde gebruikt bij nieronderzoek. De stof wordt in het bloed gebracht en „onafgebroken" weer uitgescheiden. Hetzelfde beweert Plantina: „Het zoogdierorganisme kan het niet gebruiken." Wellicht dat het inuline, doordat het niet wordt opgenomen, enig water aan de lichaamscellen onttrekt - het kwijtraken van water is een van de snelste maar ondoelmatigste manieren om in korte tijd wat gewicht kwijt te raken. Suiker Op de bijsluiter vermeldt Plantina daarentegen dat inuline „onder invloed van de enzymen" wordt afgebroken. Dan ontstaat fructose (vruchtesuiker) dat in de lever verder wordt behandeld. Als het inuline op deze manier werkt, is het onduidelijk waarom een korrel vruchtesuiker niet een dergelijk eetlustremmend effect heeft. Ook voor het overige bestaat de topinamboer grotendeels uit suiker. Volgens opgaaf van Plantina bevat de knol ruwweg zeventig procent fructose, twintig procent glucose en vijf procent disacharide - 95 suiker, kortom. Van suikers is bekend dat zij, mits in voldoende hoeveelheid ingenomen, de eetlust remmen, maar niet dat zij veel bijdragen aan gewichtsverlies. Min of meer terzijde, als laatste regeltje op de bijsluiter maar niet in de wetenschappelijke literatuur, wordt nog vermeld dat de druppels voor 45 procent uit alcohol bestaan, ruimschoots meer dan een gewone borrel. Misschien dat dit hoge alcoholpercentage tevens een deel van de hoge prijs verklaart: voor 30 milliliter (voldoende voor een dag of tien) moet f 19,95 worden neergeteld. Er zijn goedkopere mengsels van suiker en alcohol denkbaar. Een eventuele werkzaamheid van het middel moet dan ook eerder psychologisch dan homeopatisch worden verklaard. Dat is op zich geen schande. Het ergerlijke is dat de homeopathie juist door dit soort middelen een slechte naam krijgt. Iedereen mag overal homeopathisch op zetten. Anekdotes Tot slot een kleine kanttekening. In de informatie van de fabrikant wordt geen melding gemaakt van enige „wetenschappelijke" toets om de werkzaamheid van het middel aan te tonen - bijvoorbeeld door sommige mensen de echte druppels te geven en andere een namaakpreparaat, en dan te kijken of de eerste groep werkelijk meer afvalt. Anekdotes over mensen die prima afvallen zeggen immers niets. (GPD)

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1983 | | pagina 25