'Vroeger klungelde men
eigenlijk maar wat aan'
LEZERS SCHRIJVEN
Offerfeest voor
buitenlanders
én Nederlanders
Universitaire veiligheidsambtenaar Van Iterson:
Opnieuw
beenderen
gevonden
op terrein
gasfabriek
Gymzalen (2)
PCW
Waal
Verkeer
LEIDEN - Het werken met bac
teriën. chemicaliën en andere
gevaarlijke stoffen houdt al
lerlei risico's in. Voor de ge
zondheid van de laborato
riummedewerkers, maar ook
voor het milieu. Vandaar dat
men de laatste jaren strenge
veiligheidsvoorschriften han
teert. J. van Iterson. inmid
dels hoofd veiligheidsdienst
bij de universiteit, heeft aan
het opstellen van deze voor
schriften binnen de Leidse la
boratoria hard meegewerkt.
Door collega's wordt hij wel
de "grondlegger van de veilig
heid" genoemd. Vorige week
nam hij afscheid.
door
Saskia Stoelinga
"Als veiligheidsman kun je sla
gen of mislukken", zegt Van
Iterson gedecideerd. "Een tus
senweg is er niet, want als de
professoren - om maar eens
een lastige beroepsgroep te
noemen - je waarschuwingen
niet ter harte nemen, kun je
wel inpakken".
Paniekbestendig zijn. dat is het
credo van deze veiligheids
ambtenaar. Van Iterson knikt.
Met enig gevoel voor pathos
voegt hij daaraan toe: "Ram
pen moeten worden voorko-
Als we de brieven uit zijn dossier
geloven, blijkt hij met deze uit
spraak niet ver bezijden de
waarheid te zitten. Een promo
vendus schrijft in zijn proef
schrift "dat dit werk waar
schijnlijk niet tot stand was ge
komen, als de EHBO-dienst
van het Gorlaeuslaboratorium
niet zo accuraat had opgetre
den". Met andere woorden: de
man had dan waarschijnlijk
het leven gelaten.
De curatoren van Rijksuniversi
teit spreken in een brief aan
Van Iterson van een bijzondere
loffelijke dienstverrichting als
hij de waterschade aan kostba
re apparatuur door het tijdig
ontdekken van de lekkage,
heeft weten te beperken.
Leiden
Ook heel aardig in dit verband is
het schrijven van de brand
weer in Alphen a/d Rijn, waar
in de veiligheidsambtenaar
dank wordt gezegd voor de
spontane bereidheid onmid
dellijk hulp te bieden bij de
chemicaliënbrand in de mavo-
school St.Bonifacius aan de
Paradijslaan.
Als de verslaggever iets mompelt
over deze prachtige getuig
schriften zegt hij: "Je was een
soort manusje van alles. Vroe
ger - en ik heb het nu over
slechts tien jaar geleden -
dacht men nauwelijks na over
veiligheid. Een bril dragen bij
het werken met explosieve
stoffen werd belachelijk ge
vonden; eten in het laborato
rium was een gewoonte gewor
den en niemand keek vreemd
op als er rustig een sigaretje
werd gerookt tijdens een des
tillatie waarbij ether werd ge
bruikt".
Bommen
Hij onderbreekt zijn verhaal voor
enkele seconden. Behoed
zaam, met'zijn hand de vlam
afschermend, steekt hij de si
garet aan. Op een meer ge
dempte toon. alsof de milieu
activisten onder zijn bureau op
de loer liggen, zet hij zijn ver
haal voort. "Ja, u snapt wel, ge
vaarlijke afvalstoffen werden
niet altijd op de juiste wijze
vernietigd. Eigenlijk klungel
de men toentertijd maar wat
aan. Er werd echt nergens op
gelet".
Bij de vraag waar deze gifbelten
nu te vinden zijn, verschiet hij
van kleur. "Nee, eh ..zo bedoel
ik het niet. Ik geloof dat dat
materiaal nergens in de grond
is terechtgekomen. Nee, het
kwam uiteindelijk wel op de
goede bestemming terecht. Al
leen de manier waaróp was wat
omslachtig en gevaarlijk. Ik zal
u een voorbeeld geven: kijk,
explosieve stoffen moeten
steeds nauwgezet worden ge
controleerd. Een etherfles die
te lang staat wordt een bom.
Zou u een bom willen vervoe
ren? Ik niet! Nu, dat gebeurde
vroeger nog wel eens".
Van Iterson schat dat de afgelo
pen twintig jaar zo'n 2000 me
dewerkers een beroep op de
EHBO-dienst hebben moeten
doen. De verwondingen liepen
erg uiteen: van zuur in het ge
zicht tot slagaderlijke bloedin
gen. Meestal was er dan wat uit
elkaar geklapt. De veiligheids
man die ook een diploma EH
BO op zak moest hebben, was
de eerst aangewezen persoon
om hulp te bieden. Eigenlijk,
als Van Iterson heel eerlijk is,
vond hij dat prachtig werk.
"En als je zoiets kundig had aan
gepakt, werd er vaak een grati
ficatie in het vooruitzicht ge
steld", zegt hij. Weer het dos
sier op tafel. Volgens de brief
jes heeft Van Iterson zo heel
wat in de wacht gesleept. "In
1969 ruim tweehonderd gulden
voor een loffelijke dienstver
richting is toch niet niks", stelt
hij met enige trots vast.
Politieagent
Terugkijkend op zijn loopbaan
heeft hij het kweken van be
grip voor de mede door hem
opgestelde veiligheids- en
voorzorgsmaatregelen eigen
lijk het moeilijkste karwei ge
vonden. "In het begin hield
niemand zich eraan. Al gauw
werd je politieagent genoemd,
omdat de overtreders op een
rapport stonden dat naar de
beheerder van laboratorium
ging.
Op dit moment zijn de mensen
zélf meer 'veiligheidsbewust'
en worden de regels tamelijk
goed nageleefd. Alleen de stof
fen, waarmee op de laboratoria
wordt gewerkt, zijn nu veel ge
vaarlijker geworden".
Hy noemt loodverbindingen,
stoffen die op het zenuwstelsel
werken (psychofarmaca) of
thalliumverbindingen die zich
in het lichaam vermenigvuldi
gen. Stoffen, waarvan de effec
ten nog lang niet allemaal be
kend zijn. "Dat is bedreigend,
maar je moet die gevaren ook
weer niet overdrijven. Het ver
keer is minstens zo gevaarlijk".
Toch kwam Van Iterson nog wel
eens zaken tegen die hij 'link'
vond. "Ach zenuwachtig werd
je niet meer zo gauw, maar als
er ergens een chloorcylindcr
stond te lekken, moest je bij
het onschadelijk maken toch
goed je hoofd erbij houden".
Onberekenbaar
Het waken over de veiligheid
van de Leidse laboratoria
houdt natuurlijk 's nachts niet
op. Eigenlijk heeft Van Iterson
zich de afgelopen twee decen
nia dag en nacht verantwoor
delijk gevoeld. Wanneer 'zijn'
veiligheidsmannen iets niet
vertrouwden, kon hij als
hoogst verantwoordelijke man
immers uit bed worden gebeld.
'In het 'nachtlab', staan ondanks
de goede materiële veiligheids
voorzieningen soms de meest
onberekenbare proefmstellin-
gen geïnstalleerd. Ja, de we
tenschap, dat weet wat van
daag de dag".
Dp weg naar de uitgang, enkele
dagen voor het grote afscheids
feest dat voor hem is georgani
seerd in het Gorleauslaborato-
rium aan de Wassenaarseweg,
zegt hij: "Hoewel afscheid ne
men altijd iets treurigs heeft,
heb ik toch het gevoel nuttig
LEIDEN - Voor Turken, Marok
kanen en Nederlanders wordt er
zaterdag in Leiden Noord een ge
zamenlijk offerfeest gevierd. Dit
offerfeest, dat bij uitstek het
feest van de Moslimse gemeen
schap is, wil de organisatie aan
grijpen om de verbroedering van
buitenlandse en Nederlandse be
woners te bevorderen. Het feest,
dat zowel in buurt 't Spoortje als
in het Gezondheidscentrum
Noord wordt gehouden, duurt
van vijf tot elf uur 's avonds.
Het offerfeest werd officieel het af
gelopen weekeinde al gevierd.
Op de tiende dag van de pel-
grimsmaand herdenken de gelo
vige Moslims hoe Abraham be
reid was zijn zoon te offeren aan
God. In plaats van zijn zoon
mocht Abraham echter ook een
ram slachten, een gewoonte die
de Moslims sindsdien elk jaar
hebben voortgezet. Achtergrond
van het offerfeest is ook de zorg
voor de armen en minderbedeel
den. Slacht een gezin een ram,
dan wordt twee/derde van het
vlees verdeeld onder arme men-
Met deze gedachte in het achter
hoofd heeft de organisatie van
het offerfeest de toegang gratis
gehouden. Subsidies van onder
meer de gemeente en de Stich
ting Rijn en Lek moeten de kos
ten van het feest dekken. Het is
overigens al de tweede keer dat
er een gezamenlijk offerfeest
wordt gevierd in Leiden. Vorig
jaar kwamen maar liefst vierhon
derd mensen buitenlandse en
Nederlandse bezoekers op het
feest bij de Burcht.
Dit jaar verwacht de organisatie,
(HTIB, AMAL, 'Leiden tegen
Fascisme', de Raad van Kerken
en 'Rijn en Lek'), zelfs nog meer
bezoekers. In het gezondheids
centrum aan de Bernhardkade
wordt namelijk een apart vrou-
wenfeest gehouden dat door
raadslid Henriëtte van Dongen
wordt geopend. Wethouder Pe
ters geeft in buurthuis 't Spoortje
het startsein voor het algemene
feest.
Op beide feesten wordt op Islamiti
sche wijze geslacht schapevlees
gegeten, maar ook andere Turk
se, Marokkaanse én Nederlandse
gerechten staan op het menu. Op
het offerfeest kan bovendien
worden gevolksdanst en er zijn
optredens van Turkse en Marok
kaanse groepen. Voor de kinde
ren zijn er aparte activiteiten.
Hengelsport (4)
Viscollege De Ruisvoom viste
zijn vijfde wedstrijd in de Rijn
bij Koudekerk. Uitslag:' 1 Th.
van Daalen 4125 gram-39
stuks, 2 M. Riemens 3050-353
W. van Wélzen 3350-32, 4 J.
Nieuwenburg jr. 3600-28, 5 A.
Sinteur 2975-32, 6 L. van De
venter 28 75-30, 7 J. v.d. Berg
2700-28, 8 J. Brouwer 2150-24, 9
A. Bal 2000-19, 10 Th. Voskuil
1600-15.
Kalender
De verkoop van de Pro Juventute
kalender van 1984 is deze week
begonnen. Contactadres voor
Leiden en omstreken: Mevrouw
P. Taselaar, Tiboel Siegen-
straat 9, Leiden.
Bingo
Het buurtcomité Tuinstad-Staal-
wijk houdt vrijdag in het wijkge-
bouw Herenstraat 64 een bingo-
avond. Aanvang rond acht uur.
Vredesweek
In het kader van de Vredesweek
houdt de Leidse Raad van Ker
ken vanavond een extra openba
re vergadering in het Bonaventu-
ra College. Burggravenlaan 2.
Joep Creyghlon houdt een inlei
ding over het thema 'sociale ver
dediging' als vorm van actieve
geweldloosheid. Aanvang kwart
voor acht.
Film
In het Filmhuis LVC, Breestraat
66, draait donderdag-, vrijdag
en zaterdagavond de Duitse film
'Schwestem' van Margaretha
von Trotta in plaats van 'Die
bleieme Zeit' (vanavond op tv.
te zien). 'Schwestem' gaat over
de relatie van twee zusters die
met elkaar samenwonen. Aan
vang donderdag en vrijdag acht
uur en kwart over tien; zaterdag
kwart over negen.
Straat/wijnfeest
De horeca-ondememers die ge
vestigd zijn aan de Hogewoerd
gedeelte Gangetje-St.Jorissteeg)
houden vrijdag een straat/wijn
feest. Ook winkels doen hieraan
mee. Het programma begint om
vijf uur met draaiorgelmuziek.
Van zeven lot acht uur zijn er di
verse volksdansen te zien en van
acht tot elf is er levende muziek,
verzorgd door Big Bam Boo en
zangeres Rosa King. Op straat
zullen diverse kramen staan met
specialiteiten en er zijn gratis
drankproeverijen. Het desbetref
fende gedeelte van de Hogewoerd
wordt gedurende het straatfeest
voor verkeer afgesloten.
J. van Iterson: "Ik laat een veil
werk te hebben verricht. Ik
laat een veiligheidsdienst na".
De nadruk legt hij op het
woord dienst.
n de loop van de middag had
Van Iterson veel verteld. Hoe
veilig zijn woning is met op el
ke verdieping een brand blus
(foto Holvast)
ser. Dat studenten in de practi-
cumlessen van alles uitprobe
ren met gevaar voor eigen le
ven. Na drie waarschuwingen
werd hen de toegang tot deze
lessen ontzegd. En hij vertelde
dat de harmoniekapel, nu er
dagen van ledigheid aanbre
ken, op zijn hulp kan rekenen.
LEIDEN - De 14-jarige René
Pater uit de Prins Frederïk-
straat en zijn buurjongetje
Hendrik van der Laan deden
gisteren een wat lugubere
vondst op het terrein tussen
de gasfabriek en de Prins
Frederikstraat. Met handen
vol menselijke beenderen
keerden zij huiswaarts. Op
dezelfde plek werden onge
veer een jaar geleden ook al
beenderen gevonden. De poli
tie is toen in actie gekomen
om het terrein bottenvrij te
maken. Dat is dus kennelijk
niet helemaal gelukt. Politie
woordvoerder D. Graveland
denkt dat dat komt door de
lange regenperiode. "De aar
de zakt dan naar beneden, al
le andere dingen blijven lig
gen en worden dan zicht
baar".
Hendrik van der Laan (links) en René Pater bij de vondst die ze gisteren
deden op het terrein aan de Prins Frederikstraat. (Foto Holvast)
Mentaliteitsverandering van de ge
bruikers van gymzalen (J. Trou-
wee in het LD van 13 september)
heeft in de loop van de laatste ja
ren al plaatsgevonden. Verant
woordelijkheidsgevoel en
plichtsbetrachting (volgens ge
meentelijke voorschriften is de
gebruiker bij constatering van
gebreken en/of beschadigingen
verplicht dit binnen 24 uur te
melden) hebben plaats gemaakt
voor een gevoel van: 'Laat maar,
doorgeven heeft geen zin, de ge
meente laat de boel zelf verpau
peren'.
Dat de heren van de afd. beheer
Gemeentelijke Schoolgebouwen
de beweringen van gebruikers
naast hun bureau's deponeren,
zoals de heer Trouwee zegt, was
de gebruikers al duidelijk gewor
den en heeft ongetwijfeld bijge
dragen aan de voornoemde men
taliteitsverandering.
Enkele gebruikers hebben begin
mei twee weken lang elke och
tend tegen acht uur de zaal aan
het Regenboogpad bekeken. De
situatie was op dat tijdstip zo dat
de stofwolken al onder en achter
de banken en toestellen lagen te
wachten om door de schooljeugd
tot dwarrelen te worden ge
bracht.
De wc's meldden al van verre in
geur en kleur hun aanwezigheid,
terwijl toiletpapier zoals altijd
schitterde door afwezigheid.
Omdat de gymlessen om acht
uur beginnen, mocht dus wor
den aangenomen dat er niet
werd schoongemaakt.
De gebruikers hadden al eens om
stoffer en blik en een bezem ge
vraagd om die dan maar zelf ter
hand te nemen. Stoffer en blik
(en soms ook de bezem) waren
vaak niet aanwezig, zodat het
stof meestal op één hoop werd
geveegd die er dan vaak na een
week nóg lag.
Bij telefonisch vermelden van deze
feiten vertelde de heer Trouwee
dat wegens bezuinigingen de za
len sinds een halfjaar slechts één
keer in de twee dagen werden ge
reinigd (J.P. Kwestro in het LD
van 7 september: "U kunt van
mij rustig aannemen dat alle
gymzalen elke ochtend voor
schooltijd worden schoonge
maakt").
Op de vraag of de gemeente de
schoon maak-activiteiten ooit
controleerde, zoals gebruikelijk
in andere gemeenten, werd
geantwoord: "Ondoenlijk en te
duur".
Vandalisme is volgens de heer
Trouwee oorzaak van de dichtge
spijkerde ramen. Maar zou het
niet kunnen zijn dat de fragiele
en ondeuglijk bevestigde raam-
sluiters hier de hoofdschuldigen
zijn? Bovendien neemt de ge
meente geen afdoende maatrege
len wanneer hier over wordt ge
klaagd.
De bezuinigingen worden als der
de oorzaak genoemd. Bestonden
deze vijf jaar geleden al? Bezui
nigen houdt ook het zorgvuldig
omgaan met gemeenschapsgel
den in. Is het dan niet terecht te
verwachten (zeker na herhaalde
klachten) dat er gecontroleerd
wordt of opgedragen werkzaam
heden worden uitgevoerd.
En laten we hopen dat deze brief
zal bijdragen tot een mentali
teitsverandering waarbij van
dweilen met de kranen open we
misschien nog eens zover komen
dat er echt een dweil door de zaal
gaat.
NB. Gisteren bleek de zaal aan het
Regenboogpad voor de eerste
keer in vijf jaar schoonge
maakt. Hopelijk gebeurt dan
voortaan vaker en worden ook
alle gebreken een keer verhol
pen.
Elly van Laren
Ixiadal 8
Leiden
In de rubriek 'Steeds' is al ver
scheidene malen uitvoerig aan
dacht besteed aan een civiele
procedure tussen cje Protestants
Christelijke Woningbouwvere-
ning en een ex-bewoner van de
Milanenhorst, die middels het
Kantongerecht z'n 'recht' zocht.
De voorgeschiedenis en de pro
cedure zelf zijn te gecompliceerd
om op deze plaats nader toe te
lichten. Veel belangrijker is de
door de Kantonrechter op 30
maart jl. gedane uitspraak. Op
één punt tussen de gedaagde en
de P.C.W. wordt de gedaagde in
het ongelijk gesteld. Op een veel
belangrijker punt echter wordt
de gedaagde in het gelijk gesteld.
Het betreft hier de door de PCW
ten onrechte in rekening ge
brachte servicekosten over de
periode 15 september 1978 tot en
met 31 december 1979 en de pe
riode 1 tot en met 31 januari 1980.
Het gaat hier om een totaalbe
drag van 66,34. 7,70) 74,04.
De gedaagde heeft zich bij z'n
verweer beroepen op een (onaf
hankelijkheid maar helaas niet
bindend) advies van de Huur-
commissie, zoals bedoeld in arti
kel 13 der Huurprijzenwet Woon
ruimte. De conclusie van dit ad
vies van de Huurcommissie
werd (en wordt) door de PCW
niet bestreden. De Kantonrech
ter heeft bij z'n uitspraak in over
weging genomen, dat beide par
tijen (dus zowel huurder lees
gedaagde - als verhuurder
lees PCW) 'daardoor wel aan dat
advies gebonden moeten worden
geacht'. Daarom werd de eiseres
lees PCW - in dit gedeelte van
haar vordering niet ontvankelijk
verklaard. Deze uitspraak was
zeer belangrijk voor 484 andere
bewoners van in totaal vijf Hor
sten in de Merenwijk, die aan de
ze uitspraak van de Kantonrech
ter rechten tot restitutie kunnen
ontlenen. De gedaagde werd ver
oordeeld in de kosten van de c.p.
omdat hij een suggestie van de
Kantonrechter opvolgde en een
gedeelte van de vordering van de
PCW betaalde, zonder dat de
Kantonrechter met zoveel woor
den vermeldde, dat betaling van
een gedeelte van de vordering de
gedaagde automatisch zou aan
merken als 'veroorzaker van de
procedure'. Het uitblijven van
deze waarschuwing naast de ge
dane suggestie door de Kanton
rechter, die werd gevolgd om
enerzijds uit de ontstane impasse
te komen en anderzijds om een
gebaar te maken, wordt inmid
dels als uitermate onbillijk erva
ren. Nog even afgezien van het
feit, dat de berichtgeving van de
vervolgbehandeling ten onrech
te naar een oud woonadres werd
gezonden en het simpele feit, dat
er voor de veroordeling in de
proceskosten geen verdeelsleu
tel is gehanteerd rechtevenredig
met de gedane uitspraak (nl.
235,83/309,88 x de proceskosten
voor de gedaagde en 74,04/309,88
x de proceskosten voor de eise
res) blijft keihard overeind staan,
dat de PCWV haar moraliteitsbe
ginsel op navrante wijze verloo
chent. Zelfs een Leids wethou
der en de Socialistische Partij,
inzonderlijk Fenna Vergeer, heb
ben zich ingezet om de PCW er
toe te bewegen iedere bewoner
van één der Horsten, die recht
heeft op die 74,04, dat bedrag
terug te betalen. Ondergeteken
de, gedaagde in deze c.p. is ver
oordeeld in de proceskosten en
ervaart dit als verregaand onre
delijk, daar de PCW niet veroor
deeld is voor de component van
de proceskosten, waarvoor zij in
het ongelijk is gesteld. Het is een
ingewikkelde materie en insi
ders (PCW, de Socialistische Par
tij, de betrokken wethouder en
andere geïnteresseerden) zullen
geen moeite hebben het betoog
te volgen. Voor buitenstaander is
echter het onderstaande rele
vant.
a) Waarom negeert de PCW een uit
spraak van de Huurcommissie,
een onafhankelijk en onpartijdig
lichaam, dat een onpartijdig ad
vies uitbrengt?
b) Waarom negeert de PCW zelfs
de uitspraak van de Kantonrech
ter, die de gedaagde ex-Milanen-
horst-bewoner (en met hem 484
andere bewoners van de Meren
wijk) in het gelijk heeft gesteld?
c) Waarom speculeert de PCW op
de angst van andere Horsten-be
woners eveneens een c.p. aan te
spannen i.p.v. ruiterlijk haar on
gelijk te erkennen en de 484 (ex-)
bewoners van de horsten'74,04
terug te betalen?
Ik heb het voortouw genomen, de
procedure uitgelokt, ook voor
484 andere bewoners. Het was
een harde les. Ik betaal de pro
ceskosten en de PCW laat de ove
rige bewoners in de kou staan.
Een (voor ondergetekende) on
begrijpelijke en onverteerbare
zaak.
A.C. Koekebakker
M.P. Splinterlaan 142
Leiderdorp
Wethouder Waal, in de vergadering
van de commissie ruimtelijke or
dening, openbare werken en ver
keer van woensdag 14 september
j.l. bracht u een Leids bedrijf in
diskrediet door te zeggen: "De
laatste keer dat ik er kwam had
ik ook niet meer zo'n zin om te
rug te komen". Sinds wanneer is
het gebruikelijk, in uw functie
als wethouder van Leiden, een
bedrijf te bekritiseren.
Het siert u niet als wethouder dit te
doen, het getuigt ook van weinig
intelligentie daar u met deze op
merking het Leidse bedrijfsle
ven) geen goéde dienst bewijst.
In de negen jaren dat u als wet
houder in Leiden functioneert
heeft u genoeg economisch leed
gebracht. Daarom zou ik het als
Leids ondernemer op prijs stel
len dat u zich voortaan van deze
onnodige kritiek onthoudt.
A.H. Hendriks.
Nieuwe Beestenmarkt 26,
Leiden
Naar aanleiding van de .rubriek
'Achtergrond' door Jan Rijsdam
van 16-9 jl., met als titel 'Laatste
grote krachtmeting om verkeers
beleid', merk ik het volgende op.
Wordt de WD eindelijk wakker,
door nu wat te gaan doen aan de
eerder afgesloten Stationsweg en
aan de overige verkeersmaatre
gelen in dit gebied? Of zal wet
houder Waal opnieuw sterkere
argumenten hebben? Landelijk
slaat de WD nu spijkers met
koppen, alhoewel eenieder daar
een eigen mening over zal heb
ben; in Leiden is van deze daad
kracht niets te merken.
Jan Rijsdam noemt dit de laatste
grote krachtmeting om het ver
keersbeleid. Dit ben ik met hem
óneens. Bij elke nu nog komende
grote verkeersingreep zal een
zelfde situatie ontstaan als nu bij
de Stationsweg (Steenstraat enz.)
Directe oorzaak van een en ander
is dat zowel het college als de ge
meenteraad keer op keer is voor
bijgegaan aan de inspraakreac
ties op de nota Verkeerscircula
tieplan 3, in 1979 (38 reacties).
a) Wat bijvoorbeeld staat er te ge
beuren als ook de Zijlpoort voor
autoverkeer wordt afgesloten,
zoals is voorgesteld?
b) Wat als er een stringent parkeer
beleid komt, met een verbod
overal op langparkeren, uiter
aard gekoppeld aan een behoor
lijke controle?
Gevolgen zullen zonder meer zijn
dat de bereikbaarheid van de
binnenstad nog verder terug
loopt, dat het parkeren moeilij
ker en ook voor de bewoners -
en de zakelijk belanghebbenden
duurder wordt.
Dus als ik het goed inschat, komen
er nog meer en zeker niet minder
interessante krachtmetingen.
A.D. Lagerweij
Hooigracht 76
Leiden
