c Vreugde en verdriet het leven van een groot cabaretier ui Voorrang Randstad bij woningbouw en economie Beroep omroep afgewezen 'Lubbers mag blijven' Affiche tegen kernenergie leidt tot rel VRIJDAG 9 SEPTEMBER 1983 Varia 3-- De veiling van de collectie-Fennis is een doorslaand succes geworden: voor veilinggebouw Christie's, voor de deurwaarder der rijksbelastin gen te 's-Gravenhage, en voor Hen drik Fennis, de naar Chili uitgewe ken Rotterdamse huizenspeculant meer in het bijzonder. De hele col lectie (er kwamen 380 kavels onder de hamer, en u weet zelf wat ze te genwoordig voor een kavel betalen) bracht een bedrag van f2.698.470 op, dus zeg maar 2 miljoen en 700.000 gulden. En dat was heel wat meer dan er (officieel) ver wacht werd. Als ik tenminste op de richtprijzen mag afgaan die achterin de catalogus stonden. Sinds de beide legendarische En gelse veilinghuizen Sotheby's en Christie's het 'veilinggebeuren' in Amsterdam beheersen, zijn wij, de gretige veilingbezoekers, er in zoverre op vooruitgegaan dat nu de geschatte richtprijzen van elk kavel, dus van 'elk der delen waar in een partij goederen die geveild wordt is gesplitst', vermeld wor den. Dat gebeurde vroeger, in Ne derland niet, wel al in andere, even beschaafde landen. Het gemak van die richtprijzen is, dat je niet met zwetende handen en droge lippen het nummer van de door jou be geerde spiegel in Rococostijl, 254 centimeter hoog en van circa 1760 steeds dichterbij hoeft te zien ko men, omdat je maar 10.000 gulden te besteden hebt en de richtprijs wordt opgegeven tussen de 18.000 en 22.000. Je weet dan dat je deze beker aan je voortbij zult moeten laten gaan, tenzij er opeens heel vreemde dingen gebeuren. Welnu, zulke heel vreemde dingen gebeur den er bij Christie's bij de veiling van de Fennis-inboedel. Alleen niet in de zin dat de biedingen ver ón der de richtprijzen uitkwamen, maar omgekeerd: alles ging duur der weg dan verwacht, en dikwijls niet zo'n klein beetje ook. Die spie gel bijvoorbeeld, die tussen de 18.000 en 22.000 gulden werd ge schat, ging uiteindelijk weg voor 60.000 gulden. Drie maal de ge schatte prijs. En dat was ongeveer het gemiddelde! Ik zal u een paar frappante voor beelden geven. Kavel 25, een stel gordijnen, was geschat op 250 tot 300 gulden, en ging voor het tien voudige (2800 gulden) weg! En po lychroom schild dat geschat was op 100 tot 150 gulden ging voor 2200 gulden weg (het 15-voudige!), en zo zijn er bij de lagere prijzen veel meer voorbeelden te geven. Nu is dat niet maatgevend, voor mensen met geld is er weinig ver schil tuisen 200 en 2000 gulden als ze iets per se willen hebben, maar ook in de hogere echelons waren er van die vreemde uitschieters. Een fraaie gebeeldhouwde tafel: niet 8000-12.000, maar 44.000 gulden. Een paar console-tafels, niet 2000- 2500, maar 12.000 gulden. Twee so- fa-achtige banken, geschatte op brengst 4000 tot 6000 gulden, gin gen weg voor... 80.000 gulden, het 20- tot 13-voudige! Ik heb het voor alle zekerheid nog maar even nagevraagd, maar zul ke verschillen zijn echt niet nor maal. Enerzijds is er bij het vast stellen van de richtprijzen mis schien een psychologische drempel geweest om de spullen van een be ruchte huizenspeculant zo hoog te taxeren als hun waarde in werkelijkheid was, anderzijds kreeg je ook het gevoel dat het pu bliek, in de ban van deze toch unie ke veiling met haar absurdistische achtergrond de kwade geur waar in de eigenaar stond, diens kasteel- droom, zijn vlucht voor de belas ting, zijn manie voor engeltjes, kandelaars, bewerkte pilaartjes en lampen), dikwijls de realiteit uit het oog verloor en bedragen bood die de werkelijke waarde ver over stegen. Een aardig voorbeeld daarvan za gen we bij de negen paar blakers in de vorm van een negerjongen met tulband die in iedere uitgestrekte arm een kaarshouder droeg. Ze za gen er alle achttien eender uit, en werden per paar geveild. De richt prijs voor alle negen paren was 1500-2000 gulden. Het eerste paar bracht 3200 gulden op, het tweede paar 2800 gulden, het derde paar 3500 gulden, het vierde en vijfde paar weer 3200 gulden, het zesde paar 3600 gulden, het zevende paar 4000 gulden, het achtste paar 4500 gulden en het negende en laatste paar 5000 gulden! Bij elk paar ge veilde negerjongetjes steeg de koorts, de hebzucht en de vrees voor de grote gemiste kaïis! Als er geen negen paar waren geweest, maar negentig paar, zou de prijs van het laatste paar vermoedelijk 5 mil joen gulden zijn geweest! Het zal de ambiance wel geweest zijn. Het was stampvol (er stonden net zoveel mensen als er konden zit ten, in totaal kwamen er zo'n 800 mensen), alles ging in het Engels (en dat werkt toch lichtelijk ver vreemdend), er zaten tien belas tinginspecteurs in de zaal (voor een deel prachtig getypecast), ook wa ren enkele oud-Fennis-huur ders aanwezig, en een radioverslagge ver vroeg voor de aanvang van de veiling aan de mensen of zij het niet als heling voelden, wanneer zij straks iets uit de Fennis-inboedel kochten. Een pittige gedachte, maar een beetje vergezocht! Helers betalen altijd een kwart van de waarde (of minder), de kopers bij Christie betaalden juist het vier voudige (of meer). In het Nijmeegse Sint Radboudziekenhuis is gister avond de cabaretier Wim Kan overleden. Hij is 72 jaar geworden. Wim Kan werd vorige week maan dag ter observatie in het ziekenhuis opgenomen. Hij was al enige tijd oververmoeid en bleek bo vendien ernstig ziek. Zijn crematie zal in stilte plaatshebben. NIJMEGEN/DEN HAAG (GPD/ANP) - Wim Kan begon in 1931 als tonee lacteur bij het gezel schap Cor Ruys. Hij groeide uit tot een van de grootste cabaretiers van ons land. Wim Kan was sinds 1933 getrouwd met Corrv Vonk. Het leven van Kan werd voor een belangrijk deel bepaald door zijn erva ringen tijdens de Twee de Wereldoorlog. Hij en zijn vrouw verbleven in het voormalig Neder- land-Indië in een Jap penkamp. Voor velen was Wim Kan de man van de oudejaarsavondconfe rences voor de VARA-radio. In 1974 kregen Kan en zijn vrouw tijdens een vakantie in Genève van hun platenmaatschappij een platinaplaat aangeboden, omdat zijn laatste radio-confe rence een verkoop van 200.000 platen had opgeleverd. De 81-jarige Corry Vonk werd anderhalf jaar geleden getrof fen door een hartaanval. Wim Kan besteedde sinds die tijd veel zorgen aan zijn vrouw; hij week bijna niet van haar zijde. Toen Corry vorig jaar werd op genomen in een ziekenhuis in Velp, nam Wim Kan een kamer naast zijn vrouw om dag en nacht bij haar te kunnen zijn. Ook toen zijn vrouw daarna weer thuis kwam, bleef Wim Kan bezorgd over haar waken, waardoor hij zelf niet meer ge noeg rust kreeg. Wim Kan was voor het laatst op tv te zien in zijn creatie van 'meneer Van Puthoven', de 'ambtenaar' van het ministerie van WVC. Een persiflage naar aanleiding van de berisping die de VPRO kreeg dat in een programma van Koot en Bie te veel recla me voor deze omroep zou zijn gemaakt. Ministerszoon Willem Cornelis Kan werd in Scheveningen geboren als zoon van de toenmalige minis ter van justitie Kan. Na enkele jaren gymnasium bezocht hij de toneelschool. Daar deed hij geen eindexamen omdat hij van school werd gestuurd we gens een door de directie niet getolereerde figurantenrol in een toneelstuk. Als acteur maakte hij zijn debuut bij het gezelschap van Cor Ruys in 1931. Twee jaar later trouwde hij met Corry Vonk. Hij had haar ontmoet op een gemaskerd bal waar hij, ver momd als Pierrot, zijn pad voortdurend zag gekruist door een klein Chineesje. Aan het eind van het feest werden bei den tot paar van de avond ge kozen. Sinds die tijd zijn de twee onafscheidelijk gebleven. Samen met Corry Vonk richtte hij in 1936 het ABC-cabaret op na eerdere mislukte pogingen een cabaret van de grond te krijgen. Met het ABC-cabaret kwam het succes vrij snel. Spoedig verkreeg hij de lei ding over dit cabaret. Kan schreef de meeste teksten en in de beginperiode kreeg Vonk het meeste applaus. Faam Nog geen half jaar na het begin, in januari '37 had het cabaret al zo'n grote faam verworven dat het werd uitgenodigd op te tre den op een gala-avond ter gele genheid van het huwelijk van prinses Juliana en prins Bern- hard. Op het laatste moment werd het contract echter gean nuleerd omdat het optreden aanstootgevend zou zijn voor het bevriende staatshoofd Adolf Hitler. Een jaar later verschenen Vonk en Kan voor het eerst op een bibberende beeldbuis tijdens een demonstratie van Philips in de Utrechtse Jaarbeurs. Het zou nog tot 1973 duren voordat Kan een volgend optreden op televisie deed. Zijn afkeer van dit medium slikte hij in tijdens een oudejaarsconference: Kan achter de microfoon op een met tekstpapieren bezaaid to neel. Davids Tijdens twee zomers trad het ABC-cabaret op verzoek van "de grote kleine man" Louis Davids op in diens Kurhaus- cabaret in Scheveningen. Na hun successen in Schevenin gen maakten Corry Vonk en Wim Kan zich op voor een gro te tournee door Nederlands-In- dié. Op 3 december 1939 ver trokken zij, uitgewuifd door Pa Kan, toen Staatsraad. De rond reis zou honderd dagen duren maar dat zouden er 2279 wor den. Het echtpaar werd door de oor log verrast en geïnterneerd in Japanse kampen. Corry ver bleef in een concentratiekamp in Bandoeng op Java. Kan werd in 1942 naar Birma getransporteerd. Daar werd hij gedwongen te werken aan de beruchte Birma-spoorweg. Kan later daarover in een inter view: "Corry en ik dromen nog altijd van het kamp, zeker eens in de veertien dagen". Op 8 no vember 1945 zagen beiden el kaar terug. Vonk zou toen ge zegd hebben: "Ze hadden je al dood gemeld. Een vergissing. De lummels". Over zijn erva ringen in de oorlogsperiode schreef Kan het boek "Hon derd dagen uit en thuis". Eerste stappen De reeks successen werd in au gustus 1946 hervat in het Haag se Diligentia-theater met de show 'De mooiste ogenblik ken'. Vele artiesten hebben in de naoorlogse periode onder de hoede van Kan en Vonk hun eerste stappen gezet op het cabaret-pad: Ton van Duin hoven, Rijk de Gooijer, Wiete- ke van Dort, Sylvia de Leur en anderen. Voor de pauze effen den zij het pad voor de mees ter, die na de pauze steeds in drukwekkender jongleerde met woorden en gedachten. Voor het eerst schreven de kranten toen dat Kan als groot- Voor zijn genialiteit moest eerst zijn eigen kind, het ABC-caba ret, wijken en later ook Corry Vonk een meer teruggetrok ken rol. Het publiek koos steeds openlijker partij voor Kan en zijn wanhopige pogin gen om alsnog een symbiose tot stand te brengen, faalden. Met tegenzin accepteerde Kan deze situatie. In 1971 werd de nieuwe formule een feit: Wim Kan alleen, met'Corry aan zijn zijde en Ru van Veen aan de vleugel. Belangrijk Ook wat betreft de politiek was 1971 voor Kan een belangrijk jaar. De Japanse keizer Hirohi- to, machthebber tijdens de Tweede Wereldoorlog, bezocht West-Europa en deed daarbij ook Nederland aan. Het keizer lijk paar werd ook ontvangen door koningin Juliana op pa leis Soestdijk. Velen protes teerden. In Rijswijk werd een steen door de ruit van Hirohi- to's auto geworpen, waarbij niemand gewond raakte. Ook werden Japanse vlaggen verbrand en de ruiten van de Japanse ambassade ingewor pen. Als representant van die Nederlanders die de Japanse bezetting in Nederlands-Indië aan den lijve hebben ervaren en die het scherpst tegen Hiro- hito's bezoek ageerden trad Wim Kan op. Hij zette zijn standpunt uiteen in de televisierubriek 'Achter het Nieuws' en schreef een open brief aan de toenmalige pre- Kan: "En toch leeft er nog altijd één die het navertellen kan, die de geschiedenis kent als geen: de keizer van Japan. Nou hij niet opgehangen is had op. Soestdijk toen aan de dis, ten minste toch eens iemand kun nen vragen hoe dat zat destijds in Birma, aan die railroad, met die doden, en die zieken, en die honger en die cellen: wat had hij dat, terwijl hij at, mooi kun nen navertellen Corry Vonk en Wim Kan moes ten, met tranen in hun ogen, machteloos toezien hoe de kei zer, vrijwel ongestoord van zijn Nederlandse plezierreisje kon genieten. Ze gooiden hun ko ninklijke onderscheidingen in de Westeinderplas. "Zachtjes en zonder tamtam, de plons heeft niemand gehoord". Viermaal Kan is met zijn oudejaarsconfe rences in totaal vier maal op de televisie geweest. Voor het laatst vorig jaar, in 1982. Voor zijn televisieoptreden op het oudejaar van 1976 ontving hij de Televizierring. De politiek stond in de oude jaarsconferences voorop. Poli tici, die op dat moment op het vaderlandse toneel hun rol speelden, mochten zich ver heugen in Kan's warme be langstelling. Liedjes op, uitspraken over en typeringen van ministers von den grote weerklank bij het publick. Een bekend liedje werd geschreven op het lijf van oud-premier Jelle Zijlstra met de onsterfelijke regel "Jelle zal wel zien". DEN HAAG (GPD) - De Randstad krijgt voortaan voorrang bij de verdeling van woningbouw en bij ruimte voor bedrijfsterreinen. Steun aan zwakke regio's zoals Groningen, Twente en Zuid- Limburg zal niet worden gege ven als het ten koste gaat van de Randstad als „economische mo tor" van Nederland. Dat beleid stippelt het kabinet uit in de vandaag verschenen struc tuurschets voor de verstedelijkte gebieden. De aanleg van wegen en andere infrastructurele voor zieningen zal volledig aan dat be leid worden aangepast. In de nota staat verder dat groei kernen en groeisteden tot in ie der geval de jaren negentig hun plannen met mogelijk lichte ver schuivingen kunnen uitvoeren. Nieuwe groeikernen komen er zeker niet bij. Het accent van de woningbouw komt sterk op de vier grote steden in de randstad te liggen. Die zullen naar verhouding meer kunnen (ver)bouwen dan de rest van Nederland. Omdat de totale bouwprogramma's echter inzak ken, lu-ijgen ook die grote steden minder grote aantallen dan de af gelopen iaren. De steden daar- DEN HAAG (ANP) - De voorzitter van de afdeling rechtspraak van de Raad van State in Den Haag, mr. Boukema, heeft gisteren de beroepen van de omroepbonden, omrocp-ondernemingsraden en omroepwerkgevers tegen het be sluit van minister de Koning (so ciale zaken en werkgelegenheid) het omroeppersoneel aan te wij- Boukema vond dat het besluit van de minister van algemene strekking is. Een behandeling van de bezwaarschriften via een arob- procedure bij de Raad van State is niet op zijn plaats, aldus de staatsraad. buiten, zo is de logische conclu sie, moeten dus extra sterk in- Knmpen wat oetreit de woning bouw. Het kabinet verwacht dat de bevolking blijft toenemen, van 14,4 miljoen nu naar 15,6 mil joen rond 2000. Volgens het kabi net zijn daarvoor jaarlijkse bouwprogramma's van 80.000 tot 110.000 woningen voor nodig. Op economisch gebied krijgt de Randstad ook voorrang. De ster ke positie van dat gebied als dra ger van het belangrijkste deel van onze economie mag in deze tijd niet worden verzwakt door een deel te verplaatsen naar el ders. Toch wil het kabinet oog houden voor de bijzondere zwak ke positie van sommige regio's. In de structuurschets wordt daarom nog vastgehouden aan verplaatsing van rijksdiensten naar die regio's (PTT naar Gro ningen). Verhuizing van bedrijven of bij zondere bedrijfs-activiteiten van uit het westen naar elders wordt niet langer gestimuleerd. In plaats daarvan zal worden gepro beerd de bestaande bedrijvig heid in zwakke regio's uit te bou- Nijpels (VVD) DEN HAAG (GPD) - Als na de volgende Tweede-Kamerverkiezingen weer een kabinet van CDA en WD tot stand komt, mag Ruud Lubbers opnieuw premier worden, ook als de WD dan de grootste partij is. De VVD is in elk geval bereid om het huidige kabinet-Lubbers tot inzet van die verkiezingen te maken. Dat zegt WD-leider Ed Nijpels in een interview in het dagblad Trouw van vandaag. Hiermee speelt Nijpels in op de berichten dat het WD in de opiniecijfers bijna even groot is als het CDA. „Er staat nergens ge schreven dat de grootste partij in een coalitie automatisch de premier levert. Van mij hoeft dat ook niet". Nijpels is vol lof over premier Lubbers, over wie hij zegt „geen klachten" te hebben. „Hij weet prima het schip in het midden te houden, o£> sociaal-economisch gebeid maar ook op het vlak van de kernwapens. Ik hoop daarom dat het'kabinet de rit uitzit. In dat geval zal de WD het kabinet tot inzet van de verkiezingen maken". DODEWAARD (GPD) - In Dode waard is een flinke rel aar ontstaan over een affiche op de gevel van de woning van de Do- dewaarder Dolf Janssen, die a jaren actief is in de Anti-Kern energie-Beweging. Kerkbezoe kers ergeren zich aan het plak kaat onder de dakgoot var boerderijtje aan de Waaldamdijk Het is een afbeelding van ee raamte met de tekst „Kernener gie, niks aan de hand". Een meerderheid van het college van burgemeester en wethou ders heeft Dolf Janssen gemaand het inmiddels veelbesproken af fiche van zijn woning te halen. Dit is gedaan met een onlangs gewijzigde Algemene Politie Verordening (APV) in de hand. Janssen heeft beroep aangete kend bij de gemeenteraad. „Ik denk er niet aan het plakkaat weg te halen", zegt hij vastbera den. ..Al moet ik naar de Raad van State. Voor zover mijn advo caat heeft vastgesteld, heeft de gemeente geen poot om op te staan". "De aanschrijving druist tegen ie dere vorm van vrije meningsui ting in. In het APV-artikel, dat naar mijn mening speciaal is op genomen om mij te kunnen pak ken, staat vermeld dat je je huis niet mag aanwenden voor op schriften die in welke vorm dan ook aanstootgevend dan wel ont sierend zijn. Het is toch te gek dat een college bepaalt wat wèl en wat niet mooi is. Dan kun je eenieder aanpakken die je on welgevallig is".

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1983 | | pagina 17