Titel „dankzij mazzel nodige 'Toch veel hebben we lef getoond" Feyenoord: 'nog te schokkerig' Steens beste speler, Van t Hek lid van 'misserclub' Ajax klopt Bolle van Zwolleviermaal Duitsers derde Oranje hockeyploeg niet de beste, wel Europees kampioen Veel goals, maar ook tegen Fortuna S geen evenwicht Venix: titel en geld kwijt MAANDAG 29 AUGUSTUS 1983 AMSTELVEEN (GPD) - Na een internationaal hockey- toernooi worden altijd diver se onderscheidingen uitge reikt. Na het vierde Europese kampioenschap in Amstel veen kon de Spanjaard Ma riano Bordas zich laten uit roepen tot topscorer. Hij scoorde 13 doelpunten, waar van negen tegen het zwakke Oostenrijk. De internationale sportpers was van mening dat de Rus Vladimir Plesja- kov de beste keeper was en de 27-jarige Tim Steens, die zondag zijn 150e wedstrijd voor Oranje speelde, de cup voor de beste speler verdien de. In de finale van het Europees kampioenschap 1978 te Han nover tussen West-Duitsland en Nederland miste Paul Litjens bij 2-3 een strafslag, waardoor Duitsland kam pioen werd. De geroutineer de Duitse aanvoerder Mi chael Peter, faalde vrijdag in de halve finale tegen Neder land en Tom van 't Hek zag zijn poging in de eindstrijd tegen Rusland vanaf 6.70 me ter mislukken. Zei hij na af loop: „We gaan een club van strafslagmissers oprichten. Litjens wordt voorzitter. Pe ter benoemen we tot ere-lid". De organistie van het EK is er financieel aardig uitgespron gen. De in totaal 28.000 kij kers zorgden voor een batig saldo van ongeveer 75.000 gulden. Zei voorzitter Wim Cornelis: „Het zal me een zorg zijn. Het belangrijkste is dat we na zoveel jaren einde lijk weer eens een titel heb ben gewonnen". Roderick Bouwman zal on danks zijn dijbeenblessure, die hem noopte tijdens de fi nale van het Europees kam pioenschap uit te vallen, van daag toch naar Karatsji ver trekken om daar op 1 septem ber te spelen in een we reldelftal tegen Pakistan ten bate van oud-international Sammi Khan. Bouwman reist in het gezel schap van Ewout van Asbeck en Tim Steens. Op 5 novem ber, direct na het toernooi om de Champions Trophy, treedt opnieuw een wereldelftal aan in Karatsji tegen Pakistan ten bate van de legendarische linksbuiten Samiullah. Hoe populair de tot "Bolle van Zwolle" omgedoopte "Beer van de Meer" nog altijd is bij de Amsterdamse voetbalfans, werd gisteren voor het duel Ajax—PEC bewezen. De en thousiaste baas boven het gaas zette Piet Schrijvers namens de F-side in de bloemen. Dat de doelman niet voor niets zulke kleurrijke bijnamen krijgt, bewees hij tijdens het duel door Jesper Olsen, die een enkelband scheurde, als een veertje naar de kant te dragen. (Foto s ANP) AMSTELVEEN - West Duitsland is in het Europees kampioen schap hockey in Amstelveen op de derde plaats geëindigd. Voor 8000 kijkers werd Spanje gister middag met 3-1 verslagen. Schmidt-Opper, Krull en Fischer stelden het brons veilig voor de onttroonde Europese kampioen. De Paz maakte het tegendoel punt uit een strafbal. AMSTERDAM (GPD) - De heldenrol was toebedacht aan Piet Schrijvers. De 36- jarige keerde gistermid dag als doelman van PEC Zwolle terug in de Meer en gezien de vorm en de niet weg te cijferen senti menten werd hij in staat geacht het onervaren Ajax in zijn derde competitie wedstrijd af te stoppen. De door Rijvers weer aan het borst je gedrukte internationale doel man wilde het ongelijk bewijzen van de blazers op de tribune, die hem waardeerden vanwege zijn kwaliteiten tussen de palen, maar dat weerhield hen niet hem als een lastig en zeurderig baasje af te danken. De heldenrol van Piet: na negen minuten door Peter Boeve ge passeerd, Marco van Basten maakte na rust alleen voor hem geen fout, zijn maatje Dick Schoenaker gaf hem het nakij ken en een formidabele lob van Gerald Vanenburg gaf het spel met de „bolle van Zwolle" in de s ws hoofdrol een dramatische ont wikkeling. Daartussen slechts een spaarzaam moment waarin de voormalige Ajacied zich kon onderscheiden. „Een beetje weinig werk gehad, geen kans te excelleren", klonk het uit de mond van Schrijvers, die snel zijn troost vond in een ijskoud glas whiskey en het fijne gevoel dat Zwolse doelpunten van Peter van der Hengst en Ger- rit Visscher voor een redelijke eindscore (4-2) zorgden. „We hebben het spel meer gemaakt dan Ajax, we hebben lef ge toond, voor spektakel zorgen dat is ons streven", zei Schrijvers. Lef, dat toonde PEC. Niet wegge speeld worden was in de voor gaande jaren de doelstelling als in de Meer tegen Ajax aangetre den moest worden. „Wij waren hier gekomen voor zeker één punt", onthulde Piet Schrijvers en dat dié uitspraak geen bluf was bewees Cor Brom bij een 2- 1-achterstand en nog twintig mi nuten te voetballen. Hij zette een vierde aanvaller in en gelaste de defensie een tegen een te spelen. De gok viel verkeerd uit, want acht minuten na de tactische om zetting besliste Dick Schoenaker het duel definitief in Amster dams voordeel nadat hij door Ge rald Vanenburg alleen voor de PEC-doelman gebracht werd. „Wat konden we anders" onder steunde Piet Schrijvers de alles- of-niets-gok van Cor Brom. „Aad de Mos stuurde zijn mannen steeds verder terug, hij was bang. De gelijkmaker zat in de lucht, dan moet je iets doen. Wacht je af dan gaat Ajax de bal op eigen helft rondspelen en dan zien de mensen niets meer". AMSTELVEEN (GPD) Even na de beslissende strafslag van Mare Schaeffers keken Wim en Gijs van Heumen elkaar een fractie van een seconde begrijpend aan. De stevige handdruk betekende meer dan woor den konden zeggen. De jonge Van Heumen wist als coach van het dames team precies wat er in zijn vader omging. Acht jaar heeft Wim op het eerste grote succes gewacht en op het moment dat hij zich had overge geven, sleepten zijn hockeyers er in de finale tegen de Sowjet-Unie eerst een gelijk spel uit om daar na via een serie zenuwslopende strafslagen de Europese titel op te eisen. De als spoetniks aan het hockeyfir- mament omhoog geschoten Rus sen mochten aan hun zilveren medaille de wetenschap koppe len dat ze op het vierde Europese titeltoemooi het beste hadden gepresteerd, maar ddt het goede spel in Amstelveen niet meer op leverde dan een waarschuwing voor de volgend jaar in Los An geles verzamelde mondiale con currentie. Nederland was in de groepswed strijd al gewaarschuwd voor de Russen, kon in de eindstrijd slechts vechtend overeind blij ven en toen met hangen en wur gen bij 2—2 een verlenging was afgedwongen dreigde het bij 3-4 alsnog fout te gaan. Bij 4-4 moest een onbevredigend slot aan het boeiende duel gebreid worden. Dat de vijf aangewezen Nederlanders daarin meer bedre ven waren, was geen toeval. Sinds 1975 probeert bondscoach Wim van Heumen alle geheimen in het hockeyspel te ontrafelen. Hij heeft nog steeds een zeer gro te invloed op de ontwikkeling van het spel. Hij zocht nieuwe vormen, die snel door anderen werden gecopieerd. Hij heeft door de jaren heen in vele landen ontwikkelingswerk gedaan. Ook in de Sowjet-Unie. In de vriende lijke gedrongen coach Eduard Airikh had hij een meedenker, die zijn tijd uitstekend gebruik te. Airikh troefde Van Heumen in de eerste rechtstreekse con frontatie via een nieuwe strafcor- ner af. Ties Kruize had één dag nodig om het antwoord te geven, maar uitgerekend op het mo ment dat zijn aanwezigheid het meest was vereist, haakte de aan voerder geblesseerd aan de enkel af. Pech Zes minuten bewandelde Neder land met zijn basis-elf de weg naar de eerste, zo fel begeerde Europese titel. Van Heumen had elf man staan, maar wist dat zijn wens-elf uit andere namen was opgebouwd. In zijn concept past de Tilburger Jan Carel Jennis- kens, de flegmatieke technicus. Die lijkt echter voor pech te zijn geboren, want na het eerste duel tegen de Russen functioneerde zijn pols niet meer en aangezien Roderik Bouwman, 's wereld meest gevreesde centrumspits, tobde met een opstandige dij- beenspier, zag Van Heumen zijn vijfde coup (Montreal '76, Argen tinië '78, Hannover '78, Moskou '80) mislukken. Tegen de achter grond van het succes dat zoon Gijs met de damesploeg onlangs in Maleisië behaalde, een geeste lijke kwelling van de eerste orde. „Eigenlijk ging alles fout wat er maar fout kon gaan. De Russen speelden subliem hockey, wij misten drie belangrijke pionnen en toen we in de verlenging met 4-3 achter kwamen, heb ik me bij de nederlaag neergelegd. Dat Tim Steens ons in de race hield, was zo'n enorme opkikker dat ik niet meer bang was toen het uit draaide op strafslagen. Die kon den we niet verliezen", aldus Van Heumen. De reden is simpel. Na iedere trai ning organiseerde hij een straf- slagwedstrijd. Wie miste, viel af. Vier weken onderwierpen de spelers zich aan de opdracht. Snel bleek, dat Jenniskens, Krui ze en Van 't Hek tot de finalisten behoorden. De eerste twee ke ken geblesseerd toe, Van 't Hek viel af omdat hij in de wedstrijd vanaf 6.70 m had gefaald en in zijn spoor een emotioneel ge knakte Maarten van Grimbergen mee had gesleurd. De 23-jarige Hagenaar is bij zijn club. Klein Zwitserland, de vaste man. Van 't Hek bij Kampong. Hij kreeg het vertrouwen van Van Heu men, faalde, en miste het zelfver trouwen toen na 100 minuten de beslissing moest worden gefor ceerd. Bewondering „Ik heb er de afgelopen competitie niet één gemist", wist Van 't Hek. „Toen het fout ging, wilde ik la ter ook niet meer. Toen hoorde ik dat Mare Schaeffers het wèl aan durfde. Ik heb grote bewonde ring voor hem. Hij had geen se conde gespeeld". De vlak voor de Europese kampioenschappen aan de selectie toegevoegde ver dediger bleef nuchter: „Ik heb buiten het stadion even snel geoefend. Ik heb internationaal dan wel geen ervaring, maar het houdt in dat die Russen van mij ook niets wisten. Het enige waar aan ik dacht was: als ik mis, krijgt mijn moeder een hartstil stand. Dus mocht ik niet falen". De faalangst weerspiegelde zich in de gehele finale. Tién jaar gele den boekte Nederland het laatste aansprekende succes, toen in hetzelfde Wagener-stadion de wereldtitel op India werd ver overd. Ook toen via strafslagen. De druk om de jarenlang door ie dereen geuite waardering voor het schitterende optreden nu ook eens in klinkende munt uit te drukken, lag als een loden last op de schouders. Toen Ties Krui ze snel wegviel, dreigde een cha os, die de naar het middenveld gehaalde Van 't Hek niet kon op lossen. „De omschakeling kostte tijd en toen ik de strafslag miste, voelde ik mij even rot. Ik kreeg echter geen gelegenheid er lang bij stil Ties Kruize toont de beker, de spelers van de Sowjet Unie applaudiseren. te staan. Ik denk dat we uiteinde lijk zo ver zijn gekomen door een fantastische vechtersmentaliteit. Iedereen was bereid tot op de bo dem te gaan en het is wel eens anders geweest. Ik weet zeker dat we elkaar recht in de ogen hadden kunnen kijken als we verloren hadden". „Wie realist is. zal moeten toegeven dat we op dit toernooi de nodige mazzel hebben gehad", meende Cees Jan Diepeveen, die na zijn honderdste interland triomfante lijk met de Cup rondging. „Daar staat tegenover dat we door de ROTTERDAM - E komst was frappant. Net als in het midweekse competitietref- fen met Helmond Sport had Feyenoord ook tegen Fortuna Sittard weer meer dan een helft nodig om zichzelf te worden en net als vorige week woensdag sjorden de Rotterdammers zich ook gisteren rond de rust defini tief los van de tegenstander. Door een gelijkmaker op precies hetzelfde tijdstip (46e minuut...) en een bevlieging die iets korter maar niet minder krachtig was,, werd ten slotte opnieuw een 5-2- score bijgeschreven in de Kuip. En daarmee hield de gelijkenis nog niet op. Zoals de Helmonders eerder hadden kunnen treuren over de gemiste kansen na de verrassende voorsprong, zo kon ook Fortuna-trainer Frans Kör- ver naderhand mismoedig wij zen op de mogelijkheden die om zeep waren geholpen nadat Smeets zo fraai de 0-1 over de muur had gebogen. De constatering dat zijn ploeg „ge noeg mogelijkheden had gehad om bij te blijven, ook na die tien minuten waarin we helemaal zoek waren", lag dan ook niet ver bezijden de waarheid. „Als we de kansen benutten, wordt het hier 4-4 of 5-5", mopperde Körver, „maar dat was het verschil. Over de hele wedstrijd kregen wij er meer, maar zij ronden het af op de momenten dat het kan". Dat is dan voorlopig de enige ba lans die echt in Feyenoords voor deel uitslaat. De Rotterdammers scoren moeiteloos en veel en in het voetbal is dat nog altijd het belangrijkste en het attractiefste, vooral als er zulke klasse-aanval len aan vooraf gaan als bij de der de treffer. Die komen tot nu toe echter te sporadisch voor en kunnen niet verdoezelen dat er nog heel wat minpunten zijn. Het is te veel hollen en stilstaan met Feyenoord, dat thuis moei lijk op gang komt, achterin kwetsbaar blijft en voorin lang zaam maar zeker Peter Houtman ziet verzuipen. „Het is nog niet evenwichtig, het gaat te schok kerig", legde Thijs Libregts de vinger op de zwakke plek. „Maar dat is een proces. Dat moet groeien". Cn dat gaat met groeistuipen ge paard, zoals de wedstrijd van gis teren aantoonde. Na het duel te gen Helmond Sport, waarin vrij wel iedereen in de eerste helft naar voren was gerend om de achterstand teniet te doen, had Libregts zijn spelers voorgehou den nu de rust en het overleg te bewaren, om achterin de deur niet open te zetten. Een aantal van zijn voetballers bleek dat zo te hebben vertaald dat ze minder agressief moesten zijn en het rus tig aan moesten doen. Zonder de geblesseerden Troost en Van de Korput hield Feyenoord dat zo consequent vol, dat Fortuna aan vankelijk moeiteloos het initia tief kon nemen. Het leidde tot de 0-1 van Smeets (fraaie vrije trap, 22e minuut); een dot van een kans voor Hoyer (net voorlangs, 34e minuut); veel gerommel en veel irritatie. Ge volg: gele kaarten voor Nielsen (zijn derde...), Suvrijn en invaller Eleveld, in de ploeg van Fortuna gekomen nadat aanvoerder Evers met verrekte kniebanden de kleedkamer had moeten op zoeken. Een gang die Peter Houtman giste ren vermoedelijk maar al te graag vrijwillig had willen ma ken. De centrumspits moet door de kqmst van Cruijff al heel an ders spelen dan hij gewend is, maar kon zich in de eerste twee duels Wooral bij de gratie van Pierre Vermeulen op momenten „ouderwets" bewijzen. Nu Feye noords enige echte vleugelspits gisteren zelden of nooit oprukte naar de achterlijn, maar steeds naar binnen trok zoals de rech terspitsen bij Feyenoord altijd al doen, raakte Houtman totaal geï soleerd. Om toch bij het spel be trokken te raken ging hij zijn na tuur geweld aandoen. Hij liet zich "zakken", ging meevoetbal- len (wat hij niet kan, zoals bij herhaling werd benadrukt) en was dan niet voorin als er wel eens een voorzet kwam... Kortom, Houtman liep zo opzich tig met zijn ziel onder zijn arm dat het bijna gênant was. Hu fun- De 10.000 toeschouwers waren toch al niet verwend in de Meer waar de afgeslankte landskam pioen en runner-up PEC voor te weinig spectaculaire momenten voor de doelen zorgden. PEC heeft zich versterkt met Kees van Kooten, Piet Schrijvers en Johny Rep, de as van de ploeg die zich voorgenomen heeft dit jaar geen degradatievoetbal te spelen. „Volgend jaar willen we een plaatsje by de eerste vijf', blikte Schrijvers ver vooruit. Verdedigend zal er dan nog wel iets moeten veranderen, want de defensie werd door Klaas Drost maar matig geleid. Vooral ex- Ajacied Jan Weggelaar werd daarvan het slachtoffer. Hij werd door Jesper Olsen keer op keer voorbij gedribbeld en de Deen kon dan ongehinderd opstomen omdat de rugdekking van Drost ontbrak. Schrijvers schreeuwde zich in de defensie schor maar kon niet voorkomen dat de Am sterdammers vier treffers produ ceerden. Wisselvallig Zo'n as Schrijvers-Rep (hij viel te- gen)-Van Kooten is in de Ajax- formatie maar moeilijk te ont dekken. Individueel hoogge schoolde krachten waarmee Aad de Mos aan het bouwen is. Vijf punten uit drie wedstrijden, tien doelpunten voor en drie tegen, cijfers die aantonen dat hij op de goede weg is. De werkelijke waarde van de ploeg moet bewe zen als sterkere opponenten in competitie en Europa Cup aan de deur kloppen. Defensief is het wisselvallig. Tegen PEC liep het de eerste helft goed, maar nadat Peter van der Hengst een beoor delingsfout van Ronald Koeman afstrafte, sloop de angst de ploeg binnen. Chaos troef. Dat gebeur de eerder ook al in de uitwed strijd tegen FC Utrecht. „We hebben geen lengte in de de fensie, we voetballen met een middenvelder op de liberoplaats, we hebben nog tijd nodig, ik ben pas twee maanden met deze ploeg aan het bouwen", verklaar de Aad de Mos die onzekerheid. Winstpunten zijn toch ook wel zichtbaar. De lange pass bijvoor beeld van libero Ronald Koeman die steeds vaker op de millimeter nauwkeurig aankomen. En ook het spel van Marco van Basten in de punt van de aanval. De verge lijking met de bij PEC zwak presterende Kees van Kooten viel gisteren in zijn voordeel uit, het debuut van de Utrechter in Oranje lijkt nabij. (Foto ANP) jaren heen fantastisch presteer den, maar altijd net naast het goud grepen. Nu wonnen we, hoewel we niet goed speelden, maar wie weet dat volgende week nog. Dan spreken alleen de cijfers en die zeggen dat wij Eu ropees kampioen zijn". ZÜRICH (GPD) Profstayer Martin Venix is gisteren tij dens de wereldkampioen schappen wielrennen op de baan niet alleen zijn wereldti tel kwijtgeraakt, maar werd bovendien 7000 gulden ar mer. Doordat hij in de finale de (shirt)reclamevoorschrif- ten overschreed kreeg hij van de wedstrijdleiding een boete van 5000 Zwitserse franken (7000 gulden) opgelegd. Erg onder indruk van die boete was Venix overigens niet want volgens hem had hij zich precies gehouden aan de regels die hem vooraf door de KNWU per brief waren ver strekt. Verwijzend naar die brief verzocht Venix de KNWU dan ook vriendelijk de boete te betalen. Of de KNWU dat echter ook zal doen was gisteravond laat nog niet duidelijk. De Nederlandse gangmaker Joop Zijlaard werd bestraft met een boete van 2000 fran ken wegens ongeoorloofd rij den. geerde dan ook als toeschouwer 24.091 toen Feyenoord na rust de geest kreeg en naar 4-1 dema- reerde. Via Jeliazkov, de klasse- aanval van Cruijff (verdienste ditmaal: weer een paar hele fraaie acties en bijna 9500 gul den), Wijnstekers en afmaker Vermeulen en Ruud Gullit. Acht minuten had Feyenoord no dig voor die drie goals, daarna ging de storm even plotseling lig gen als die was opgestoken en sloop de nonchalance binnen, die Fortuna-oefenmeester Kór- ver naderhand in staat stelde zijn beklag te doen over de gemiste kansen. Alleen Smeets kon nog eenmaal zijn keus bepalen uit een viertal riante mogelijkheden. Een goal die nog werd beant woord door Mario Been, in de laatste tien minuten stand-in voor de licht geblesseerde Cruijff. Ook in de periode dat J. C. er niet meer bij was, kwam Houtman in het stuk niet voor. „Maar zolang we er nog vijf scoren, is dat geen probleem", aldus Libregts. Niet voor de ploeg, nee. Alleen voor Houtman zelf... PAUL DE TOMBE

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1983 | | pagina 9