Werfpop: gezelligheid
rond een standbeeld
Afscheid ds. Lamping van
Leidse hervormde gemeente
Festival trekt veel publiek
Intrede ds.
De Clerq in
Lokhorstkerk
Veel ruiten ingegooid
Tentoonstelling Roomburg
Chess 0.5 X schaakt
zich naar ruime zege
Rijnsburger
met auto
over de kop
Inbraak aan Munni ken straat
LEIDEN - "Dit is toch allemaal
hitmuziek", wilde de bejaarde
man op het bankje in het Van der
Werfpark weten. Hij leek niet het
type dat het onderscheid tussen
hitmuziek en geen-hitmuziek in
de pop zou kunnen bevatten.
Daarom dus maar een bevesti
gend antwoord.
Maar op de keper beschouwd wa
ren de hits zaterdag zeer schaars
op het Werfpop-festival in het ge
lijknamige park. Net als vorig
jaar hadden de twee organisato
ren, Leids Vrijetijdscentrum en
de Leidse Vereniging voor Pop
muzikanten gekozen (al dan niet
gedwongen door een krappe kas)
voor groepen die wat meer in de
marge opereren. En net als vorig
jaar had Werfpop niets te klagen
over belangstelling. Voor het
hoofdnummer Lawi Ebbel had
een fiks aantal belangstellenden
zich rond het podium gegroe
peerd, maar ook 's middags was
het reeds behoorlijk druk.
Volgens eigen schattingen waren
er 's avonds zo'n tweeduizend
toeschouwers. Bij de organisatie
sloeg de teller iets hoger uit. "Ze
ker 2.500, in elk geval meer dan
vorig jaar", aldus LVC-er Ferry
Rigault. In elk geval was de be
langstelling zodanig dat ook al
weer aan 'Werfpop '84' wordt ge
dacht. Rigault: "Als het kan ook
iets groter van opzet met wat be
kendere groepen".
Echt nodig lijkt dat niet, want
vooral 's middags leek men meer
voor de gezelligheid (rond het
standbeeld van Van der Werf had
het wel iets van taferelen op de
Dam uit een ver verleden) dan
voor de muziek te zijn gekomen.
Misschien juist dat er daardoor
een zeer gemoedelijke festival
sfeer ontstond. Leden van de
roemruchte motorgang Convicts
gingen moeiteloos op in het be
daagde punk/new wave/skin
head-gebeuren. Alleen de stand
houders van de fietsersbond
ENFB leken niet zo gelukkig
met hun overwachte motorbu-
ren.
Zelfs het feit dat het festival een
uur te laat begon, vermocht geen
roet in het eten te gooien. "We
zijn een uurtje te laat, oké. Dat
hoort er bij", werd vanaf het po
dium geroepen en daar ging ie
dereen zonder morren mee ak
koord. Problemen met de tech
niek, legde LVC-er Ferry Rigault
later uit. Hij verwachtte dat met
het weglaten van de pauze rond
zes uur de vertraging wel weer
zou kunnen worden opgevan
gen. Niettemin begon de Belgi
sche topper, het genoemde Lawi
Ebbel een uur te laat.
De Katwijkse/Oud Weteringse for
matie Mimicry mocht daarvoor
LEIDEN - In de persdon van me
vrouw dominee E. H. de Clercq
(27) kreeg de gecombineerde
doopsgezind-remonstrantse ge
meente gisteren naast ds. B. A.
Koek (remonstrants) weer een
doopsgezind predikant. Ds. P.
Messie uit Breda leidde haar in
de Lokhorstkerk tot dit werk in.
Mevrouw De Clercq, die hier een
deelfunctie heeft, voltooide on
langs haar theologische studie
aan het doopsgezind seminarie
in Amsterdam. Eerst studeerde
zij aan de Universiteit van Am
sterdam. In Leiden volgt zij ds.
W. Kuipers op, die naar Rotter
dam ging.
LEIDEN - Op verscheidene plaat
sen in de stad zijn in het week
einde ruiten van woningen en
winkels ingegooid.
Aan de Nieuwe Rijn sneuvelde een
etalageruit, van drie bij drie me
ter, van een woninginrichtings
zaak. Volgens de eigenaar van
winkel zou een nieuwe ruit ruim
tweeduizend gulden kosten. De
Leidse brandweer moest er aan
te pas komen om het gat in de
ruit, met marktmateriaal, te dich
ten.
Vrijdagnacht werden ook ruiten
vernield van een bakkerij aan de
Morsweg, een woning aan de Ve
derwier en van een pand aan de
Kaasmarkt. De Leidse politie
heeft een zestal jongeren, in de
leeftijd van 16 tot 19 jaar, aange
houden onder wie een zestienja
rige jongen, die zich schuldig
had gemaakt aan het ingooien
van de ruit van het pand aan de
Kaasmarkt.
Lawi Ebbel was het vrolijke sluitstuk van Werfpop '83. (foto Holvast)
als opwarmer dienen. "Hun ge
luid is allesbehalve provinciaal",
vergoeilijkte het programma
boekje de plaatsen van her
komst. De biografie vermeldde
verder: "Felle rock dat swingt als
een tiet". Maar dat viel nogal te
gen. Alleen de inbreng van gita
rist Aad Zuiderduin deed soms
de oren spitsen.
Daarna was het dus de beurt aan
Lawi Ebbel uit België. Overi
gens is la vie inmiddels allang
niet meer zo belle voor dit tien
tal. Ze gaan uit elkaar werd vanaf
het podium gemeld. "Hun laatste
optreden in Nederland".
Dat is jammer, want na een wat
bloedeloos instrumentaal begin
werd er een zeer voortvarend op
treden geboden, Lawi Ebbel
bleek niet alleen in samenstel
ling duidelijk geïnspireerd door
Kid Creole and the Conconuts.
Vrolijke dansmuziek met soms
heel grappige ritmewisselingen
De ritme- en blaassectie bleken
daarbij goed op elkaar inge
speeld en het springerige zanger
tje Cas van der Taelen zorgde
voor het visuele gedeelte. Vooral
een nummer als 'Victoria' klonk
zeer aangenaam. Met een beetje
goede wil van disk-jockeys had
daar vast wel een hitje ingezeten.
Had die heer op dat bankje ook
nog zijn zin gehad.
BART JUNGMANN
LEIDEN - Ds. A.J. Lamping (53)
nam gisteren in de Vredeskerk
afscheid van de Leidse hervorm
de gemeente, waarin hij 21 jaar
heeft gewerkt, eerst als jeugdr
later als wijkpredikant.
In zijn laatste preek zei de predi
kant dat in deze tijd van geloof-
saanvechting, verandering van
normen en waarden en van het
minder belangrijk worden van
de formele kerk de vraag wat
mensen ten diépste geloven van
wezensbelang is. Het allerdiep
ste, waarmee mensen kunnen le
ven en sterven, is het vertrouwen
in God. Onder alle omstandighe
den is Hij te vertrouwen. Daar
door kan een mens rustig blijven
en voor wanhoop worden be
waard. Zonder dat vertrouwen
stort het hele godsdienstige ge
bouw met al zijn redeneringen
en theologieën in elkaar.
Na de dienst bood mevrouw ds.
S.T. de Mey ds. Lamping een
boekje aan, waarin een tiental
schrijvers een boeiend beeld
geeft van zijn Leidse jaren. Hij
wilde bij zijn afscheid geen toe
spraken. Daarom was dit boekje
een welkom middel om uitdruk
king te geven aan de algemene
waardering voor zijn werk onder
de jeugd, in de wijk en de centra
le gemeente en voor de zending.
Het vertrek van dr. Lamping naar
Rotterdam betekent overigens
geen afscheid van de zending.
Als voorzitter van de Raad voor
de Zending (Oegstgeest) maakt
hij zijn zittingstijd vol.
Komende zondag (7 uur 's avonds)
wordt ds. Lamping in de Lau-
renskerk te Rotterdam tot zijn
nieuwe werk ingeleid. Zijn be
vestiger is ds. N. van Oosterzee,
studentenpredikant en waarne
mer van het 'Laurens-pastoraat'.
Velen drukten gisteren in de Vredeskerk ds. Lamping en diens echtgeno
Leiden
LEIDEN - Als een soort proef op
een grote tentoonstelling die 22
september in De Waag wordt ge
houden, organiseerde turnvereni
ging Roomburg dit weekeinde
een bloemen- en groentententoon-
stelling. Leidse amateurtuinders
konden zodoende enige kennis op
doen over problemen en moge
lijkheden wat betreft het tentoon
stellen van bloemen en groenten.
De expositie in het onderkomen
van Roomburg stond mede in het
teken van het vijftienjarig be
staan van de Leidse Bond van
Amateurtuinders.
H. Fortrie, voorzitter van de ten
toonstellingscommissie, was te
vreden over de belangstelling.
Zo'n vijfhonderd mensen wisten
de weg naar de Vlietweg te vin
den. In dit geval nog wel een pro
bleem omdat de Lammebrug nog
altijd is afgesloten. "Als je die
handicap meerekent, dan mogen
we zeker niet ontevreden zijn
Want dat heeft natuurlijk toch
een beetje remmend gewerkt", al
dus commissievoorzitter Fortrie.
(foto Holvast)
LEIDEN - Een 21-jarige Rijnsbur
ger is vannacht, op de Oegstgees-
terweg, met zijn auto over de kop
geslagen. De man raakte in de
bocht de macht over het stuur
kwijt omdat hij met een passa
gier zat te praten. Nadat hij een
stoeprand raakte vloog de auto
over de kop en kwam op de weg
helft van het tegemoetkomende
verkeer terecht. De bestuurder
en zijn passagier liepen geen en
kel letsel op. De auto werd ge
deukt en moest worden wegge
sleept
LEIDEN - Ook tijdens het tweede
part van de Nederlandse kam
pioenschappen computerschaak
liep alles naar wens. Geen der in
het Centraal Rekeninstituut
(CRI) aan de Wassenaarseweg
geïnstalleerde computermoni
tors of -verbindingen liet het af
weten, terwijl de programmeurs
hun ietwat passieve werk met
even groot enthousiasme voort
zetten. Hen rest tijdens zo'n toer
nooi niets anders dan de gespeel
de zetten in te tikken en uit te
voeren. Voor het overige dient
een programmeur lijdzaam toe te
zien, met wat voor zetten zijn
programma uiteindelijk voor de
dag komt. Iets dat tijdens crucia
le posities wel een aanslag op het
zenuwstelsel kan betekenen.
Winnaar werd het programma
"Chess 0.5 X" van Wim Elsenaar,
dat met een score van 8 uit 8 de
rest van de deelnemers ver voor
bleef. In de slotronde gaf Chess
de reeds veilig gestelde zege ex
tra cachet door titelverdediger
"Gambiet 83" in een spannende
partij klop te geven. Elsenaar
mag nu met zijn programma naar
de wereldkampioenschappen in
de Verenigde Staten. De Amster
dammer bleef nuchter onder de
zege: "Mijn programma had het
in verschillende partijen behoor
lijk moeilijk, vooral omdat er
weinig openingskennis in zit ver
werkt. Misschien was Chess 0.5.
X wel de beste, maar zijn score is
wel geflatteerd".
Het Leidse duo "Dappet" van Dap
Houtman en Peter Couwenho-
ven diende met een bescheiden
klassering (3 punten) genoegen
te nemen. Een tegenvaller voor
de beide wiskunde-studenten,
vorig jaar deden zij het beter
"We hebben dit jaar een com
pleet nieuw programma ontwor
pen. Dat konden we pas op het
laaste moment in de computer
verwerken, met als gevolg dat we
geen tijd meer hadden om het
goed uit te proberen. Helaas
bleek ons programma door een
verkeerde computertaal te veel
tijd te gebruiken, hetgeen de
speelsterkte sterk negatief beïn
vloedde. Volgend jaar zullen we
er echter staan".
Veel plezier hadden de bezoekers
aan de opgestelde micro-compu
ters. Deskundige Lauman bracht
daarbij belangstellenden op de
hoogte van de laatste ontwikke
lingen. De speelsterkte van deze
commerciële-computers zit
enorm in de lift, sommige daar
van benaderen nu het niveau van
een promotieklassen Deze mi
cro's zouden onder de Neder
landse macro-computers in de
top van het klassement mee kun
nen draaien. Die confrontatie
bleef de macro's echter be
spaard: de micro's zijn van Ame
rikaanse afkomst en daarom niet
speelgerechtigd!
LEIDEN - Bij een inbraak in een woning aan de Munnikenstraat zijn, in
de nacht van zaterdag op zondag, twee portefeuilles buitgemaakt met
een inhoud van ongeveer duizend gulden alsmede een aantal girobe
taalkaarten. De inbrekers zijn de woning binnengekomen via een raam
aan de achterzijde van de woning.
Een bewoner van de Onafhanke-
lijkheidsweg gaf onlangs een
feestje en zag twee van zijn
gasten tamelijk radeloos met
hun auto door de wijk koersen.
Vanuit zijn bovenwoning had
hij een prachtig uitzicht op zijn
feestgangers; vanuit praktisch
elk raam waren ze wel even te
zien: staande voor een wijk-
kaart of hard voorbij scheu
rend. Uiteindelijk werd het
partijtje toch nog gehaald, al
had het echtpaar daar wel een
wandeling voor over moeten
hebben.
De Onafhankelijkheidsweg is
onbereikbaar voor automobi
listen. Ontwerpers van nieuw
bouwwijken hebben hart voor
het kind en als verkeersdrem
pels niet meer werken dan ver
schijnen er "(zéker in Leiden)
paaltjes ten tonele. Mevrouw
De Roode van nummer 63: "Er
stonden eerst ook wel obsta
kels, andere dingen. Maar daar
trokken ze zich niets van aan.
Vaak stond er hier een auto
voor de deur en dan werd er
steeds maar aangebeld of we
dat ding konden weghalen.
Uiteindelijk hebben we een ac
tie op touw gezet en toen zijn
die paaltjes er gekomen".
De Onafhankelijkheidsweg in
Koppelstein. Samen met
Boekhorst het laatste middel
tegen Leidse woningnood. Te
vinden tussen, zeg maar, de
Hoge Mors en de Haagse
Schouwweg.
Toch weer iets anders dan de Me-,
renwijk. De Spreeuwenplaats
en de Staverse Jolwerf hebben
plaats gemaakt voor de Steve
Bikostraat en het Salvador Al-
lendeplein. Koppelstein is
trouwens meer een verzame
ling straatjes dan dat het een
echte wijk is. Vrijwel allemaal
laagbouw, rood, blauw, geel en
groen op de huizen om de zaak
op te vrolijken en al behoorlijk
veel groen - maar dan echt
groen tussen de huizen.
Maar ook: biels in de tuin.
Want het blijft tenslotte een
nieuwbouwwijk.
'Ik heb hier nog als kind ge
zwommen in een tankval". Re-
né de Vos van nummer 21
De jongerenflats aan de Onafhankelijkheidsweg - "weinig contact".
Contact met buren heeft hij
praktisch niet. "Iedereen gaat
hier ook 's morgens vroeg de
deur uit en komt er pas 's
avonds weer in. Waarschijnlijk
is het ook typerend voor flats,
weinig contact. Maar aan de
andere kant: als je het echt zou
willen, is er natuurlijk best
contact te maken".
Echt betrokken bij de buurt
voelt René de Vos zich dan ook
niet. En dat terwijl ze daar in
Koppelstein toch hard aan
werken. Afgelopen zaterdag
werd bijvoorbeeld nog een
buurtfeest gehouden en Kop
pelstein heeft zelfs een Vereni
ging van Huiseigenaren. "Net
alsof we allemaal veel huizen
bezitten", zegt N. Tetteroo van
nummer 51 lachend. Hij en zijn
gezin wonen er nu drie jaar
vanaf het begin dus - en hij
vindt het bijzonder prettig wo
nen. "Het is hier niet zo mas
saal en je hebt alles binnen
handbereik. Je zit zo aan het
strand en je zit zo in de stad".
De onderlinge contacten
noemt Tetteroo ook heel rede
lijk. "Dat komt natuurlijk ook
omdat je hier allemaal jonge
mensen met vaak opgroeiende
kinderen hebt. Dat schept een
band".
Mevrouw De Roode en de haren
hebben 23 jaar in een flat aan
de Corantijnstraat gewoond.
De vraag of ze het prettig vindt
aan de Onafhankelijkheidsweg
vindt ze dan ook een beetje
raar. Waarom? "De tuin van
toen hangt nu aan de muur.
Kijk maar". Ze wijst op twee
plantenbakken, die in de ach
tertuin hangen. Bedenk daar
bij dat ze uit een tuindersfami
lie komt, dus de Onafhanke
lijkheidsweg en zyn huizen
met grote achtertuinen zijn ge
prezen wat mevrouw De Roo
de betreft.
De families De Roode en Tette
roo wonen aan de rechterkant
van de weg. Daar staan de een
gezinswoningen, links zijn ze
wat kleiner behuisd. Dat is ver
deeld in een beneden- en bo
venwoning. "De mensen wil
len hier niet snel weg", zegt
mevrouw De Roode, "maar
aan de overkant, in die stapel
woningen is wel wat verloop".
Zo staat ten bewijze daarvan het
benedenhuis van het echtpaar
Van Zijp van nummer 94 te
koop. Brigitta van Zijp: "We
gaan heus niet weg vanwege
de buurt. We zouden hier best
willen blijven wonen". Ze ver
volgt: "Maar dat balkon hier
boven hè. Dat is echt belache
lijk groot. Ik heb vroeger in
een flat gezeten en daar had
den ze ook balkons. Maar dat
was dan van een meter of zo.
Dit hier is drie meter".
De zon wil daarom maar weinig
schijnen in huize Van Zijp. En
de verwarming moet daarom
ook eerder aan. "Mensen vra
gen wel waarom we weggaan
en het blijkt dan dat meer men
sen van benedenwoningen er
net zo over denken. Maar eer
lijk hoor: anders waren we ze
ker niet weggegaan".
Deze zomer een serie van tien afleveringen over Leidse straten.
Tamelijk willekeurig gekozen straten, in elk geval straten die zelden
of nooit in het nieuws zijn. Straten in de oude wijken, straten in de
nieuwe wijken.
Hebben die straten nog iets met elkaar gemeen, behalve dan dat ze
toevallig binnen de gemeentegrenzen liggen? Hoe staat het tegen
woordig met de burenhulp, hoe is het wonen in Leiden Noord en hoe
in Koppelstein? Daarover onder meer gaat de serie 'Straat'.
door
Bart Jungmann
groeide op in de Mors. Zag
eerst de flats bij het spoor ko
men, toen de flats bij het Dia
mantplein, vervolgens de laag
bouw daar recht achter en zit
nu zelf in eeri flat voor jonge
ren aan de Onafhankelijk
heidsweg. Hoewel flats, dat is
een groot woord. Hoger dan
drie verdiepingen gaat het niet.
Ze zien er mooi uit. Een beetje te
mooi, vond Marcel van Dam,
ex-minister van volkshuisves
ting destijds. Dat moet goed
koper in de toekomst waren
zijn woorden bij de ingebruik
neming.
De Vos woont er sinds het prille
begin, nu dus bijna anderhalf
jaar, en weet niet goed wat te
antwoorden op de vraag of het
naar zijn zin is. De ruimte is na
tuurlijk prima, geen kwaad
woord daarover. Zijn vriendin
en hij komen van een zolderka
mer op de Zoeterwoudse Sin
gel, dus dat is een hele verbete
ring. Maar de buurt bevalt hem
wat minder. Over de mensen
geen kwaad woord, maar de
wijk ligt toch een tikkeltje des
olaat. "Het zit wel in mijn ach
terhoofd om te verhuizen. Iets
te kopen of zo".
Er is nog iets wat hem niet be
valt, het is vaak zo'n troep voor
de flats. "Alles wordt zomaar
weggesmeten. Er is destijds
wel een brief gekomen van jon
gerenhuisvesting of we de vuil
niszakken op de juiste tijden
buiten zetten. Dat gebeurt nu
ook wel, maar het is nog steeds
een rotzooi. En dat wordt echt
door ons zelf veroorzaakt".
Geen kwestie van mentaliteit,
haast hij zich er aan toe te voe
gen. "Maar als je een tuintje
hebt dan heb je ook meer ver-
antwoordelijkheisgevoel. Dat
is logisch. Daarom ben ik ook
wel blij dat het hier verderop
ook allemaal koopwoningen
zijn. fiovendien heb je daar
door ook veel spelende kinde
ren hier en dat maakt het wel
een stuk gezelliger. Althans
dat vind ik".
