Tk wil Thelonious Monk
meer toegankelijk maken'
Mersey-beat belicht in
beperkt tv-programma
Beperkte documentaire over Bijlmer
Soesja Citroen met eigen teksten op nieuwe lp
'Het zevende district'
Atleet Druppers op radio
ZATERDAG 13 AUGUSTUS 1983
PAGINA 5
Radio - tv J
Soesja Citroen: 'Ik ben Rita Reys nietik ben uit een andere tijd'.
GOUDA (GPD) - Halverwege
augustus wordt een nieuwe
elpee uitgebracht van de Ne
derlandse jazz-zangeres
Soesja Citroen. Het is een
nogal bijzondere plaat, om
dat Soesja Citroen het heeft
aangedurfd om vijf nieuwe
teksten (door haarzelf ge
schreven) op muziekstukken
van Thelonious Monk te zin
gen. Zij wordt begeleid door
het Cees Slinger Octet en
door John Clayton en Peter
Ypma.
Van beroep is ze psycholoog, Soes
ja. Haar laatste baan duurde een
jaar en toen besloot ze definitief
over te stappen naar de muziek.
„Eigenlijk heb ik me altijd zan
geres gevoeld", vertelt ze „want
ik zing al vanaf mijn zestiende.
Alleen, toen ik jong was deed ik
dat gewoon voor m'n plezier, 't
Deed er niet zoveel toe. Dus ging
ik op m'n negentiende studeren,
want dat vond ik eigenlijk de
normale gang van zaken.
Pas toen ik afstudeerde en ging
werken kwam het verlangen om
te zingen weer tevoorschijn. Ik
wist toen dat ik dat wilde, maar
ik wist niet wat ik daar verder
mee moest. Om zoiets te organi
seren, ik bedoel, daar komt het in
de muziek toch steeds op neer,
daar had ik geen kaas van gege
ten.
In de jaren zestig had ik me boven
dien erg gericht op moderne, ex
perimentele jazz, terwijl ik in de
jaren zeventig de andere muzie
krichtingen ging inhalen (de bop
en zo). Het begon toen ook 'n
soort droom van me te worden
om weer te kunnen optreden en
dan het liefst in een duo. Heel on
verwacht werd ik op 'n dag ge
beld door Nedley Elstak die me
vroeg als zangeres in zijn band. 't
Kwam als een complete verras
sing en ik wist niet eens meer
hoe dat moest, zingen".
Tournee
Tegenwoordig is Soesja Citroen
een redelijk bekende zangeres.
Zij treedt regelmatig op met het
VARA Dansorkest en met het
Metropole-orkest voor de KRO.
Vorig jaar deed zij bovendien
mee aan het songfestival in
Knokke (samen met Floor van
Zutphen en Simone Kleinsma)
en onlangs was zij te zien in de
„Het mag niets kosten show" op
televisie.
door
Margriet Hunfeld
Soesja's man en manager Cees de
Wit, is nu bezig om een tournee
door het buitenland te regelen,
waarbij Soesja eveneens voor ra
dio en televisie zal optreden in
Parijs en Antwerpen. Soesja:
„Toch heb ik niet 't gevoel, nu 't
goed gaat met mijn zangcarrière,
dat ik die psychologiestudie voor
niets heb gedaan, 't Feit dat je
psychologe bent maakt 't in som
mige gevallen makkelijker om
bepaalde dingen te realiseren. Ik
heb nu een leuke baan erbij op
het Rotterdams conservatorium.
Daar geef ik les in moderne en
popmuziek".
De binnenkort uit te komen elpee
van Soesja zal gaan heten „Soes
ja Citroen sings Thelonious
Monk"; zowel de titel als de mu
ziek zijn niet bepaald opvallend
commercieel. Soesja: „Tja, dat
hoort echt bij mij. Ik ben altijd
op zoek naar mensen met eigen
zinnige muziek, daar kwam bij
dat ik steeds sterker 't gevoel
kreeg dat ik eruit wilde breken.
Ik zat op de een of andere manier
vast. Bovendien had ik al eerder
teksten gezongen op Monk en 't
idee om een plaat te maken met
zijn muziek kwam opeens bij me
op. Uren heb ik zitten luisteren
naar zijn werk om te kunnen se
lecteren en uit te proberen welke
stukken geschikt zouden zijn
voor tekst.
Toen ik m'n keuze had gemaakt
ben ik naar Cees Slinger gegaan
die me onmiddellijk steunde.
Mijn platenmaatschappij deed
wat moeilijker, maar gelukkig
kon ik ze overtuigen door erop te
wijzen dat mijn vorige plaat 't
goed had gedaan in Amerika en
vooral het Monkstuk.
Verguisd
Soesja praat graag over de grote
Monk: „Eigenlijk werd deze pia
nist uit de jaren veertig door veel
van zijn tijdgenoten verguisd.
Dat kwam, denk ik, omdat hij zo
individueel is gebleven. De men
sen vonden hem een soort char
latan, hij speelde met de meest
uiteenlopende muzikanten sa
men en zijn composities leken
doorgaans van een onnozele sim
pelheid. Pas zodra je je verdiepte
in zijn muziek bleek die simpel
heid schijn en werd alles veel in
gewikkelder. Tegenwoordig is
Monk erkend als een van de hele
groten onder de pianisten.
Ik heb getracht met mijn teksten
de muziek van Monk toeganke
lijker te maken voor een groter
publiek. Het is nu eenmaal zo dat
gezongen muziek meer aan
spreekt dan instrumentale. Van
af mijn veertiende schrijf ik al
gedichten, ik geloof niet dat ik
door bepaalde dingen word gein-
spireerd, maar 't is wel zo dat
mijn teksten meestal nogal som
ber zijn".
„Ik ben niet echt somber van aard,
maar op de een of andere manier
put ik toch uit die kant van mijn
emoties. Een tijdje terug wees
Nico Bunnik me er eens op en
adviseerde me om wat meer dit
ties en datties te doen, dus vrolij
kere, gemakkelijkere teksten te
zingen. Daar is toen „Ruby, my
dear" uit voortgekomen, een
tekst die ik heb geschreven toen
mijn dochter werd geboren".
„Vier jaar geleden ben ik begon
nen met teksten op de muziek
van Nedley Elstak en pas dit jaar
heb ik voor 't eerst een totale
song geschreven, dus zowel de
tekst als muziek. Ook bij het
werken aan de Monk-plaat kreeg
ik 't advies om de andere kant
van mijn emoties eruit te laten
komen, zodat twee stukken wat
donderder gekleurd zijn en de
overige drie wat losser".
Hoe valt haar liefde voor de jazz te
rijmen met haar deelname aan
een songfestival in Knokke?
Soesja: „Prima om zoiets eens
mee te maken, hoewel ik stom
verbaasd was toen ik hoorde dat
er voor mijn optreden cijfers zou
den worden gegeven. Heel eng,
vind ik nu, dat mensen punten
gaan geven, maar anderzijds was
ik ook wel weer trots toen ik 't
hoogst gescoord bleek te heb
ben".
„Jammer genoeg was ik minder te
vreden over de „Het mag niets
kosten show" waarin ik met de
andere twee Knokke-deelneem-
sters zou optreden. Ik vond dat
er te weinig rekening is gehou
den met mij, want ik had geen
zin om me te verkopen als caba
retière en het werd wel van me
gevraagd. Ik ben nu eenmaal
zangeres en zodra ik aan sket
ches mee moet werken ga ik me
op de een of andere manier on
echt presenteren. Dan wordt 't
een soort onechte ongein. Uitein
delijk heb ik voor die televisie
show slechts twee stukken ge
zongen en dat is me niet in dank
afgenomen".
Of zoiets mijn carrière niet zal
schaden? Ze glimlacht: „Als je
over een carrière praat dan is 't
niet goed om onduidelijk te zijn
over wat je wel en niet kan. Het
publiek gaat je heus niet leuker
vinden, wanneer je een sketch
doet die je zelf niet leuk vindt.
Sommigen vragen me wel 's waar
om ik niet wat meer Rita Reys-
achtige dingen doe. Nou, daar
kan ik ook heel kort over zijn: ik
ben Rita Reys niet, ik ben uit een
andere tijd. Ik doe mijn dingen.
Ik zing een combinatie van mo
dern en traditioneel en het pu
bliek maakt uit, wat mij betreft,
of ik dat goed doe of niet".
HILVERSUM In de serie „The
Story of... schenkt Veronica zon
dagavond aandacht aan een van
de meest opmerkelijke tijdperk-
jes uit de geschiedenis van de
popmuziek: dat van de Mersey-
beat. Weliswaar een zeer kort
tijdperkje, maar wat zich op mu
zikaal gebied in de jaren 62,63 en
64 aan de monding van de Engel
se rivier de Mersey afspeelde, zal
in de popanalen vetgedrukt
voortleven. Dat is dan natuurlijk
in de eerste plaats te danken aan
het feit dat de legendarische
Beatles in die periode de basis
voor hun wereldfaam legden. In
het kielzog van de Beatles-glorie
weekten zich echter ook een
groot aantal andere groepen uit
de anonimiteit los.'
De Mercey-beat ontstond in de
loop van 1962, toen de Engelse
popmuziek volledig leek vastge
roest in uit Amerika overgewaai
de oude patronen. Terwijl de pla-
tenbusiness in Londen zich ge
makzuchtig bleef wentelen in de
weinig vernieuwende verrichtin
gen van sterren als Cliff Richard,
The Shadows, Billy Fury en
Adam Faith, schoten in Liver
pool allerlei nieuwe groep es als
paddestoelen uit de grond. Zij
speelden in cafeetjes en eenvou
dige clubs, waarvan The Cavern,
alweer door de Beatles, tot de be
roemdste zou uitgroeien.
De Beatles hadden het meest suc
ces. Eind 1962 zingen ze „Love
me do de hitparade binnen en
dat is tevens de aanzet tot een
wereldwijde Beatle-rage. Daarna
komen andere Mercey-artiesten
onmiskenbaar bovendrijven: Cil
ia Black, Gerry and the Pacema
kers, Billy J. Kramer and the Da-
kotas, llie Searchers, Freddy
and the Dreamers, Herman and
the Hermits en The Swinging
Blue Jeans.
Veronica toont deze groepen in
hun hoogtijdagen en praat 20
jaar later met enkele van de toen
zo bejubelde sterren. Dat levert
een stevige portie nostalgie op, al
zal de zeer korte duur van de
meeste muzikale delen van het
programma vele liefhebbers te
recht mateloos irriteren. Een
aantal liedjes, zoal bijvoorbeeld
het wonderschone Youre my
World van Cilla Black, had eigen
lijk best in zijn geheel in dit pro
grammaatje kunnen worden op
genomen.
Overigens moet worden toegege
ven dat het niet meevalt binnen
een tijdsbestek van 40 minuten
het interessante verhaal van de
Mercey-beat compleet in beeld te
brengen. Men had er daarom bij
Veronica beter aan gedaan het
materiaal in wat uitgebreidere
vorm over twee afleveringen uit
te spreiden. (Ned. 2 19.30 uur).
WIE ER MEE DOET
Onder de titel „Wie
Aan de hand
waarop mr
directeur v
vesting
HILVERSUM (GPD) - Onder de
titel „Het zevende district"
zendt Veronica zondagavond
een 25 minuten durende docu
mentaire uit over de Amster
damse woonwijk Bijlmermeer.
De film is gemaakt door de 24-
jarige Gert Berg, die daarmee
zijn eerste werkstuk op film af
leverde.
fan archiefbeelden,
G. Baas in 1967 als
in de afdeling huis
de gemeente Am
sterdam de plannen voor de
Bijlmermeer uiteenzet, laat
Berg in het begin van de film
zien wat de opzet was: uitgaan
de van de ideale mens werd
een woonwijk geschapen waar
de familie Doorsnee het abso
lute woongeluk zou vinden.
Het moest een wijk worden
met huizen waarin je „geboren
kan worden, feest kan vieren
en kan sterven".
En inderdaad is de opsomming
van voorzieningen die even la
ter volgt indrukwekkend en
laat de camera zien hoe mooi
het in gedeelten van de Bijlmer
is. Toch zijn de 50.000 inwo
ners van 23 verschillende na
tionaliteiten in de Amsterdam
se wijk niet onverdeeld geluk
kig met hun huisvesting. Waar
dat aan ligt wordt in de docu
mentaire op een rijtje gezet.
Massaliteit en uniformiteit die
de woonwijk, uitgaande van
een eenvormig idealistisch
mensbeeld, kenmerkt werkt
fnuikend voor het sociaal func
tioneren van de bewoners. Ook
de hoogbouw blijkt een mis
kleun en de structureel te hoge
huren hebben al veel oorspron
kelijke bewoners naar het rela
tief goedkopere Almere ge
jaagd. Gevolg: 13 procent leeg
stand.
Na deze problemen aangestipt te
hebben komt Berg al snel tot,
zijns inziens, de kern van de
zaak: de aanwezigheid van een
flinke concentratie drugsver
slaafden en de grotendeels
daaruit voortvloeiende kleine
criminaliteit. Angstwekkende
cijfers en gesprekken volgen.
Een winkelier vertelt, dat er in
een paar jaar al dertig maal bij
hem is ingebroken, terwijl hij
al zeven autoradio's versleet.
Ook politiewoordvoerders en
parkeerwachten vertellen over
hun frustrerende arbeid. Fru
strerend, omdat een werkelijke
aanpak van het verslaafden-
probleem uitblijft, zodat wij
dweilen met de kraan open.
De verdienste van Berg is dat hij
vertrouwen wist te winnen van
de verslaafden, zodat ook deze
aan het woord komen op een
manier die mogelijk kan bij
dragen tot beter begrip van
hun situatie en tot het besef
dat zfj zelf niet in de laatste
plaats aan een oplossing mee
willen werken.
Dat mogelijke positieve effect
van de documentaire moet he
laas wel opboksen tegen een
aantal negatieve. Zo wordt
over de stedebouwkundige
blunders en andere mogelijke
structurele oorzaken van het
mislukken van de Bijlmer wel
erg vlot heen gefilmd, zodat de
nadruk toch weer op het ver-
slaafdenprobleem komt te lig
gen. Volgens Berg is dit te
recht omdat de criminaliteit
het grootste probleem in de
Bijlmer is en een rotte plek, de
Ghphoeve, een hele wijk dreigt
aan te steken. Hoewel dat laat
ste gevaar zeker dreigt is het
maar de vraag of de Bijlmer
zonder verslaafden veel beter
af zou zijn. En als de aard van
Bijlmer zelf niet altijd proble
men als die rond de Gliphoeve
aantrekt, is een vraag waar
Gert Berg al helemaal niet aan
toekomt. Ondanks zijn goede
bedoelingen dreigt de schuld
in „Het zevende district" toch
weer bij de junks terecht te ko-
Maar ook als analyse van het pro
bleem van drugsverslaafden
schiet de film te kort. Mogelijk
heden als gratis verstrekking
van heroine worden even aan
geroerd, maar in 25 minuten
waar ook nog de geschiedenis
en andere facetten van een
eens revolutionaire woonwijk
aan de orde moeten komen,
kan zoiets nooit bevredigend
behandeld worden.
Daarmee doet de ondertitel „Een
beeld van de Bijlmer", die de
documentaire meekrijgt, wat
pretentieus aan. Het verdient
aanbeveling in het vervolg wat
meer tijd, zowel wat de voorbe
reiding als de uitzending be
treft, te steken in documentai
res over veelomvattende pro
blemen als die in Bijlmermeer.
(Nederland 2, 22.05 uur).
CARTOUCHE
„Cartouche", de al meermalen op de Nederlandse televisie vertoonde
schelmenfilm, wordt vanavond door de NCRV andermaal op het
scherm gebracht. Jean-Paul Belmondo dus weer in actie als de legen
darische Franse Robin Hood uit de zeventiende eeuw, die het de rijken
moeilijk en de armen een klein beetje plezieriger maakt.
Tussen de bedrijven door wijdt Cartouche zich ook nog met flair en over
gave aan het liefdesspel. Zijn romantische avonturen en snaakse schel
menstreken worden door de in dit genre gespecialiseerde regisseur
Philippe de Broca opgediend in de stijl, die er bij past en met heel wat
terloopse knipoogjes naar de kijkers. Intussen kunnen die constateren
hoe mooi Claudia Cardinale twintig jaar geleden was.
(Nederland 2; 22.45 uur).
DE OMBUDSMAN
„De Ombudsman", vijftien jaar lang te zien geweest op de VARA-televi-
sie, heeft vanmiddag (Nederland 1, 16.25-16.50 uur) zijn laatste uitzen
ding. Onder de titel „Ombudsman wordt Konsumentenman" brengt de
VARA dan enkele „hoogtepunten" uit de antwoordman-rubriek. Kij
kers konden in deze rubriek voor de camera hun beklag doen over hen
aangedaan onrecht. Met ingang van het nieuwe televisieseizoen maakt
de Ombudsman plaats voor het programma „De Konsumentenman",
een samensmelting van de Ombudsman en Koning Klant. Frits Bom
zal ook het nieuwe programma presenteren.
doet" zendt de NCRV van
avond (Ned. 2, 20.20 uur) een
luchtig muzikaal programma
uit. Mieke Telkamp en het
Cocktail Trio zingen en spe
len in dit 35 minuten durende
programma liedjes die ieder
een bekend in de oren zullen
klinken. „Wie er mee doet"
werd opgenomen in de tot
bloementuin omgetoverde
„Oude Veiling" in het dit jaar
800 jaar bestaande Aalsmeer.
TENNIS
De TROS zendt zondagmiddag
(Ned 1, 16.50 uur) een samenvat
ting uit van de Nationale tennis
kampioenschappen die van 8 tot
en met 14 augustus op de Sche-
veningse Metsbanen zijn gehou
den. O.a. beelden van de finale
heren-enkel en dames-enkel.
Commentaar Piet van Eijsden en
Fred Racké.
DE HEILIGE KOE
De onderwerpen in Veronica's
auto- en motormagazine „De
heilige koe" zijn zondag
avond (Ned. 2, 21.00 uur): au
tobal; trekker-trek-wedstrijd
(traktoren); een impressie
van de nieuwe VW Golf, in
terview met motorcoureur
Rob Bron en een voorbe
schouwing op de formule-1-
race op het circuit van Zand-
voort.
MISS UNIVERSE
Veronica brengt zondagavond
een veertig minuten durende
impressie van de Miss Uni-
verse-verkiezing op het
scherm, die op 11 juli in het
Amerikaanse St. Louis
plaatsvond. Ons land werd
daarbij vertegenwoordigd
door Nancy Lalleman He(j-
nis, die de dertiende plaats
behaalde (Ned. 2, 21.25 uur).
HILVERSUM - Bernard Drukker speelt vanawnd op het AVRO-concer-
torgel 'dier'bare muziek. Een programma dus van bekende melodieën op
thema 'dier'. Berard Drukker brengt o.m. 'Kitten on the keys', 'El condor
pasa', 'Baby elephant walk', 'Donkey serenade' en de 'Kanarie-polka' ten
gehore.
HILVERSUM (ANP) De Nederlandse atleet Rob Druppers, zilveren
medaille-winnaar op de 800 meter heren van de wereldkampioenschap
pen atletiek in Helsinki, zal zondag NOS-verslaggever Jack van Gelder
assisteren bij het verslag van de marathon heren in Helsinki. Voor Ne
derland doen Gerard Nijboer en Rudi Verriet aan de marathon mee. De
gezamenlijke reportages zijn te beluisteren in het NOS-radioprogram-
ma 'Langs de lijn' (Hilversum 1, 14.00-18.00 uur).
