Zal ik 't effe opnemen?
c
D
Terrassentest: van bittere
drab tot geurige bak leut
Saterdag 30 juli 1983
Extra
Hoogzomer, volop zon, dagen
achtereen. Vakantietijd. Velen trekken
er op uit de bouwvakvakantie is in
volle gang. Strand, boulevard,
binnenstad. Steeds vaker duiken ze op:
de terrassen waar dorstigen hun keel
kunnen smeren en hongerigen een
'snack' nuttigen of hier en daar zelfs
een compleet diner met verschillende
gangen. In vroeger dagen waren
terrassen voorbehouden aan
lommerrijke 'uitspanningen', nu voor
of naast de deur van vrijwel elk
zichzelf respecterend café en
restaurant.
De terrassencultuur rukt op. Elke
café-eigenaar met een paar vierkante
meter ruimte voor z'n deur hoeft niet
lang na te denken over de aanschaf van
een eenvoudig tuinsetje: een paar
stoelen en tafeltjes, en als het even kan
ook enkele parasols. Niet zozeer om de
klant uit de zon te houden als wel bij
wijze van vrolijk gekleurde
blikvanger; de drankenfirma levert ze,
uiteraard voorzien van een flinke
hoeveelheid reclame, gaarne tegen een
gering bedrag.
De aanwezigheid van een terras levert
ongetwijfeld een forse omzetverhoging
op. Wat is er immers aanlokkelijker
dan het genot van een kop koffie in de
buitenlucht, gezeten in een
comfortabele zetel met prima zicht op
wat er aan wandelvolk voorbij gaat?
Niets toch zeker.
Terrassen zijn er in vele
verschijningsvormen. Grote terrassen
waar de luxe van afstraalt en kleine,
knusse, waar je je bestelling zelf moet
halen. Er zijn terrassen aan de
boulevards in de badplaatsen, bij
wegrestaurants langs snelwegen en er
zijn terrassen in druk bevolkte
winkelstraten. Ze zijn er in Leiden, in
Katwijk en Noordwijk, maar ook in
Lisse en Noordwijkerhout. Hoe staat
het daar met de sfeer, met de
bediening, hoe goed is het er toeven en
hoe smaakt de koffie?
De antwoorden op die vragen zullen de
wereld zeker niet schokken. Het zijn
niettemin vragen die eenmaal gesteld,
antwoord behoeven. De twee
ferventste koffieteuten van
deze krant trokken er
twee dagen lang op uit om het
antwoord op die vragen te verkrijgen.
Vele tientallen kilometers werden
afgelegd, vele liters koffie naar binnen
gegoten.
Hieronder een verslag van hun
bevindingen, waarbij moet worden
aangetekend dat die bevindingen het
resultaat zijn van een willekeurige
steekproef. Er werden uitschieters
geconstateerd naar beneden en naar
boven. Maar wat de verslaggevers
overkwam, kan u ook overkomen. Hier
prima koffie, daar prut, hier
ouderwetse hoffelijkheid en daar botte
onbeschoftheid. Consument en
exploitant kunnen met dit verslag hun
voordeel doen. Een opmerking vooraf:
op veruit de meeste terrassen
ontbreekt een prijslijst zodat
afrekenen een verrassing blijft.
Exploitanten van terrassen zouden
daarin zonder veel moeite verandering
kunnen aanbrengen.
door Hans Veldhuizen en Wim Wegman
Latwijk in de zomermaanden.
Een toeristenplaats zonder
pretenties. Katwijk blijft ook
's zomers Katwijk: sober en
degelijk als zijn bevolking.
Geen druk bewandelde bou
levards welvoorzien van ho
recagelegenheden, maar fa
miliepensions en hier en
daar, bijwijze van toegift,
een restaurant met aanpa
lend terras. Katwijk wordt
pas badplaats op het strand.
Daar hoeft de zonzoeker met
trek in koffie niet vanaf.
e zakken neer in de plastic stoel
tjes van 't ZEEPAVILJOEN na
bij de zuidpost van de Katwijkse
reddingsbrigade. De serveersters
zijn jeugdig maar attent en vlot.
We worden in elk geval
vrijwel direct geholpen. En enke
le minuten later biedt een twee
de serveerster haar 'diensten'
e koffie is er vers en staat in rede
lijke verhouding tot de prijs (1,60
gulden). Het zitcomfort van de
plastic - tuinstoelen kan er mee
door. Echt vertrouwen doet de
exploitant zijn klanten niet: de
bestelüng moet direct worden af
gerekend.
ifhalen
e bezoekers die wat minder op
service zijn gesteld, zullen het bij
WILLY ZUID op het Katwijkse
strand waarschijnlijk best naar
hun zin hebben. De klanten moe
ten hun koffie, bier, frisdrank
zelf aan het buffet afhalen.
'Snacks' worden na bestelling
overigens wel gebracht. Als het
een beetje druk is, zal een honge
rige of dorstige wandelaar ge
duld moeten betrachten. Hoewel
er bij moet worden gezegd dat
Willy' en de zijnen er stevig te
genaan gaan om de klanten niet
al te lang te hoeven laten wach-
De koffie bij Willy Zuid de
strandtent voor Wasse
naar is overigens maar matig.
De prijs (1,35 gulden) is daarom
fceker niet te hoog. De strandtent
is vooral bij Katwijkse jongeren
ïrg populair
it terras van DE ZWAAN aan de
Katwijkse Boulevard is zeer stijl
vol en biedt een vermoeide wan
delaar comfortabele stoelen.
Lang wachten op de ober hoeft
liet. Er lopen er genoeg rond,
ceurig in zwart pak met vest. De
>ber die ons bedient is
ichter kortaf en krabt tijdens het
ipnemen van de bestelling onge
geneerd in zijn kruis. Niet be
haald behoorlijk.
1 koffie die bij De Zwaan wordt
geschonken (en met blad en al
>lompverloren op tafel wordt ge-
:et) is redelijk vers, de prijs (1,85)
tan de hoge kant.
oeketjes
(ordwijk wordt steeds meer een
)adplaats met allure. Gezellige
Irukte in het centrum van
Noordwijk aan Zee en op de bou-
evards. En volop terrassen; het
vorden er jaarlijks meer.
lFE DE BOTTER aan de Konin-
|in Wilhelminaboulevard biedt
ten terras dat op alle fronten re-
lelijk tot goed mag worden ge-
loemd. De bediening is er vlot
tn vriendelijk, de kwaliteit van
le koffie is goed (vers en lekker
terk) terwijl die tegen een rede-
ijke prijs - 1,50 gulden - wordt
[eserveerd. De tafeltjes zijn op-
lesierd met kleine boeketjes
•loemen. In een bloemenbad-
•laats - zoals Noordwijk zich nu
enmaal afficheert - hoort dat
i igenlijk ook.
n minpuntje is dat de plastic
op het terras van De
zich niet lenen voor een
ange rustpauze. Ze zijn van
Jeuterformaat.
De koffie van HOTEL NOORD
ZEE hebben we helaas niet kun
nen proeven. Na zestien minuten
wachten op de ober stappen we
in arren moede maar op. Zo'n £j6l6CllgCl
tijd wachten terwijl er slechts
een twintigtal gasten op het kale,
fors uitgevallen terras zit werd
ons te gek. Een slechte beurt van
het toch als gerenommeerd be
kend staande etablissement.
tegenkwamen. Maar goed,
hebben dat bedrag in onze
kunnen houden.
De eerlijkheid gebiedt ons overi
gens te zeggen dat op het mo
ment van opstappen de ober
waarschijnlijk het plan had op
gevat ons te benaderen. Hij
kwam in elk geval een heel eind
in onze richting. Maar ja onze li
miet was nu eenmaal 15 minu
ten. En bovendien had hij derge
lijke 'schijnbewegingen' al eer
der gemaakt. Maar steeds was
hij, na enkele aarzelende passen
in onze richting, toch weer naar
binnen gesneld. Buiten kijf is dat
het geen pas geeft een klant een
kwartier te laten wachten voor
dat hij zijn bestelling kan opge
ven. Zeker niet als het nauwe
lijks druk te noemen is op het
terras.
Ter informatie de prijs van een kop
koffie: 1,95 gulden, behorend tot
de hoogste die we op onze tocht
De serveerster van BRASSERIE
BON-BON op een steenworp af
stand van hotel Noordzee aan
diezelfde Wilhelminaboulevard
kwijt zich heel wat beter van
haar taak. Binnen anderhalve
minuut is ze vriendelijk glimla
chend present, de bestelling
wordt eveneens binnen de kort
ste keren afgeleverd.
De koffie smaakt er zonder meer
uitstekend, wordt heet geser
veerd en geurt heerlijk. De prijs
(1,65) is voor een dergelijk 'bak
kie leut' alleszins schappelijk.
Bovendien wordt voor die prijs
gratis een tweede kopje aangebo
den. Het wordt overigens bijna
als een belediging ervaren als we
dat tweede kopje koffie afslaan:
"Was het niet goed?" vraagt de
serveerster, onwetend van het
feit dat wij nog heel wat kopjes
voor de boeg hebben.
Het terras van Bon-Bon is sfeervol,
beschaafd en uitermate gezellig:
rieten stoeltjes, windschermen
van rookglas, rode tafelkleedjes.
Kortom: één van de gezelligste
terrassen in de streek.
Het terras van DE GOUDEN
HAAN ziet er uiterst veelbelo
vend uit. De stoelen zijn stijlvol
en comfortabel, op de tafeltjes
staan schone asbakken en vaas
jes met bloemen. De bediening is
attent, correct en vlot. De koffie
wordt tegen een redelijk prijs
(1,50) geserveerd in fraaie kopjes.
Een terrassenminnende wande
laar heeft schijnbaar reden ge
noeg om er eens lekker voor te
gaan zitten. Totdat hij het eerste
slokje van zijn koffie neemt: een
lauwe bak troost die ook nog
eens veel te lang heeft heeft op
gestaan. Jammer.
Het 'terras' van HET HOF VAN
HOLLAND aan de Voorstraat in
Noordwijk-Binnen mag nauwe-
lijk die naam dragen. Onder een
klein afdakje staan vijf, zes tafel
tjes en ongeveer 25 stoelen. Maar
hoe het ook genoemd kan wor
den, het is sfeervol en rustiek,
met uitzicht op één van de mooi
ste plekjes van Noordwijk: het
Lindenplein. De serveerster
meldt zich als we nog maar net in
de rieten zetels zitten, maar de
koffie is er prijzig - 1,95 gulden.
Weliswaar sterk maar met een
wat bittere afdronk. Bovendien
zat er koffiedrab onder in het
Chloorlucht
Nog maar enkele jaren geleden wa
ren terrasen in Leiden uiterst
dun gezaaid. Dat was velen een
dorn in het oog; er werd daarover
zelfs in de gemeenteraad ge
klaagd. Inmiddels is er verbete
ring gekomen in het aanbod. En
er komen er langzaam maar ze
ker meer bij.
Het terras van het WIENERWALD
aan de Stationsstraat in Leiden is
een van de bekendste. Het ligt er
stil en verlaten bij als wij
er om elf uur 's ochtends op
de koffie komen. Een dame maakt
de trappen van het restaurant
schoon en een doordringende
chloorlucht hangt over het ter
ras. Het bedienend personeel
wordt blijkbaar door die lucht af
geschrikt. Er waagt zich in elk
geval niemand naar buiten.
Na een minuut of zeven vindt de
'schoonmaakster' dat het wach
ten voor ons wel lang genoeg
heeft geduurd: "Zegt u het maar,
dan zal ik het effe doorgeven".
Een doordacht en doeltreffend
voorstel. Een paar minuten later
brengt een serveerster ons een
plezierig smakende kop koffie.
delijkst gezegd 'artistiek' te noe
men. Art Tea House - waar een
galerie aan is verbonden
schenkt een redelijke bak koffie
voor een doorsnee-prijs: 1,50 gul
den.
We stappen in de auto en rijden via
Rijnsburg (waar we geen terras
kunnen vinden) naar Noordwij
kerhout. Aan de Herenweg 78 in
het bollendorp bevindt zich res
taurant ZEGERS. Blijkens een
bord naast de ingang voorzien
van een ANWB-klassifikatie.
Niettemin proeven we daar de
meest afgrijselijke koffie die ons
tijdens onze terrassentocht door
stad en streek wordt voorgezet.
De koffie ging gebukt onder een
zware 'dropsmaak', waarschijn
lijk een gevolg van te lang bewa
ren. Op de menukaart die we op
verzoek in handen krijgen, staat
dat het restaurant 25 jaar bestaat.
Het lijkt wel of de directie ter ge
legenheid vin dit heugelijke feit
de allereerste terrasstoelen en
-tafels weer buiten heeft gezet.
'Versleten' is wel de meest vrien
delijke omschrijving voor het
meubilair op het terras. Plus
punt: op de bediening is niets
aan te merken. Die was in elk ge
val vriendelijk, correct, zelfs
charmant. Het bedrag dat we op
tafel moesten leggen: 1,65 gul
den. Te veel voor een dergelijk
bakkie uiteraard.
Popperig
ue prijs is eveneens plezierig:
1,50 gulden.
Het terras van Wienerwald is com
fortabel, het plekje, met prachti
ge, hoge bomen, is uniek.
De buurman van het Wienerwald is
DE BRUINE BOON. Een café
dat beschikt over een aantal stoe
len en tafels voor de deur. Een
'terras' met een totaal andere
sfeer dan het Wienerwald. Ten
eerste wordt de koffie niet ge
bracht maar moet de dorstige
klant er zelf op uit. De suikerpot
staat op tafel - als het ware om
de eenvoud te onderstrepen.
Klanten kunnen kiezen uit vijf
verschillende soorten koffie zo
als espresso en capuccino. Wij
hielden het maar op een
'ouderwets bakkie leut'. Dat
smaakte helaas echter naar
espresso aangelengd met wat
heet water. Drinkbaar, maar daar
is dan ook alles mee gezegd.
Prijs: 1,65 gulden.
Drukte
Het terras van ART TEA HOUSE
op de hoek van de Oude Rijn en
de Stille Mare biedt vroeg op de
ochtend een gezellige drukte. De
bediening is er echter niettemin
vlot en correct al is de kleding
van de serveersters op z'n vrien
Op het terras van uitspanning an
nex pannekoekenhuisje TANTE
KEE op Kaag-eiland hangt een
knus Efteling-sfeertje: het huisje
van Kee is klein en popperig in
een enigszins 'verstilde omge
ving'. De rieten stoelen op het
terras zijn al een flinke tijd gele
den door de rietvlechter afgele
verd. Het terras van 'Tante Kee'
(die zelf als altijd van binnen uit
de gang van zaken nauwlettend
in het oog houdt) grenst aan het
water. Gezellig geklots van roei
boten en motorboten terwijl men
zich kan vergapen aan een peper
duur, gigantisch jacht in het wa
ter voor de jachtwerf Van Lent,
waaraan de laatste hand wordt
gelegd. Bestemd voor een van de
zéér rijken.
De ober is nonchalant-humoris-
tisch en allerhartelijkst: hij kent
zijn pappenheimers. De koffie
die Tante Kee schenkt is sterk en
heeft een ietwat bittere afdronk.
Overigens goed aan de prijs:
twee gulden per kop. Maar ja, je
betaalt er waarschijnlijk ook
voor de entourage...
Op het eerste gezicht oogt het ter
ras van MOTEL SASSENHEIM
langs de rijksweg Amsterdam-
Den Haag luxe. Bij nadere be
schouwing springen echter de
kitscherige kunstbloemen en het
vreemde allegaartje van witte
plastic en metalen (zeer onge
makkelijke) tuinstoelen in het
oog. De luxe blijkt dus 'nep' te
zijn.
Desalniettemin wordt er een prima
bak koffie geschonken. De prijs
bedraagt 1,75 gulden en staat
daarmee in redelijke verhouding
tot de kwaliteit. De serveerster is
koel en afstandelijk, maar zeer
rap.
Hotel-restaurant DE
NACHTEGAAL aan de Heere-
weg in Lisse kan trots zijn op zijn
met luxe kuipstoelen uitgeruste
terras. Een in correct zwart ge
klede ober bedient snel en hoffe
lijk. Hij is één van de weinige
obers die even blijft hangen om
een praatje te maken. Over het
weer natuurlijk, maar dat deert
ons niet. Hij heeft alle tijd voor
een praatje, want behalve het
testteam zijn er geen andere gas
ten op het terras. De koffie die de
ober serveert blijkt niet geheel
vers, maar smaakt goed. De prijs
ervan is in overeenstemming
met de kwaliteit: 1,70 gulden.
Even "een terrasje pikken vooral als de zon even doorbreekt, populair bij jong en oud. (Foto Holvast)
