c BOEKEN Naar paleizen uit het slik MI5UAAU Emmanuel Bove stemt droevig BS Het eerste boek Rejoneador Francisco Bundels van Bastet en t Hart Traumatisch Wansmaak Gratie gevraagd voor oude verdachte oorlogsmisdaden Grote schade door hagelbui Onvrede over macht van ondernemers in CDA Dertig schrijversdebuten Varia DONDERDAG 28 JULI 1983 DN 'Francisco, olé!' van de schrijf ster Helen Griffiths speelt, zich af in het Spanje van even na de burgeroorlog. Hoofdpersoon is Francisco Javier, een arme weesjongen, die op een gege ven moment het weeshuis ont vlucht en de wijde wereld in trekt. Opderweg ontmoet hij zijn naamgenoot Francisco Pe- pe, een 16-jarige zwerver die maar een ding in zijn leven wil: stierenvechter worden. Stie kem oefenen de jongens 's nachts in weitjes met koeien. Dat wordt Pepe noodlottig, hij wordt geraakt en sterft. Francisco komt terecht als paar- denverzorger op de hacienda van Don Ramon, een rijke Spanjaard die stieren fokt. De prachtige, eigenzinnige paar den fascineren de jongen. Naarmate hij meer vertrouwd raakt met de dieren, verdwijnt zijn knagende gevoel van een zaamheid. Met de vurige, on handelbare hengst Gavilan krijgt Francisco een speciale band. De oudste zoon van Don Ramon heeft al gauw in de gaten dat deze paardenverzorger echt hart voor de dieren heeft. Hij leert de jongen paardrijden en neemt hem later mee naar zijn eigen boerderij. Na eindeloze training groeit Francisco uit tot een bekwaam ruiter. Zijn grote wens is een rejoneador te worden, een stierevechter te paard. Het liefst met Gavilan als zijn paard. Zal een arme weesjongen, die niets bezit be halve zijn liefde voor paarden dat lukken? Voor paardeliefhebbers is dit verhaal om te watertanden. Er wordt veel verteld over verzor ging, temmen, berijden, kort om alles wat nodig is om een perfect samenspel te bereiken tussen paard en ruiter. Duide lijk wordt dat daartoe de liefde voor het dier en het winnen van zijn vriendschap (vaak) al lesbepalend is. Dit alles wordt door Helen Griffiths gevat in een met warmte geschreven verhaal, waarin de zinderende zon, het stof van de wegen en de kruidige paardelucht opstij gen uit het papier. Een boek om van te genieten voor kinde ren vanaf 11 jaar. Francisco, olé, Heien Griffiths, vert. G. de Bruijn, uitg. Westfriesland, f 19,50. MARGOT KLOMPMAKER Dat Maarten 't Hart een mu ziekkenner en een veellezer is, heeft hij nooit onder stoe len of banken gestoken. Inte gendeel: in zijn essays mag hij altijd graag met zijn erudi tie en kennis van zaken pron ken. In het verleden leidde dat tot boeiende artikelen, waarbij het feit dat de lezer al die vóórkennis niet bezat meestal geen obstakel voor leesgenot vormde. De vele persoonlijke noten en opvat tingen die 't Hart bijvoor beeld in de bundel De vrouw bestaat niet debiteerde, zorg den er juist voor dat men - ondanks een flinke achter stand in kennis van zaken - de auteur uitstekend kon vol gen. Helaas is dit geen moment het geval met 't Harts nieuwste bundel essays Het eeuwige moment. Op zichzelf is het natuurlijk geen punt dat de auteur klassieke muziek en literatuur behandelt die niet direct tot ieders culturele ba gage behoren. Welzeker heb ik het een en ander van Vest dijk gelezen. Mozart beluis terd, van Dickens genoten en van Kierkegaard gehoord. Maar de blinde galop waar mee 't Hart dolzinnig langs zijn culturele beemden ban jert zal door maar enkele ge lijkgestemden kunnen wor den bijgehouden. Een willekeurige passage (blz. 55): "Anderzijds is evenmin waar dat Mozart na 1782 op eens zoveel meer polyfonie in zijn werken onderbracht. KV 394 en KV 401, beide in 1782 gecomponeerd, bevatten elk een niet eens zo bijzonder geïnspireerde fuga, die in c- klein voor twee piano's, wel ke hij later voor strijkkwartet bewerkte. Mozart werd door de fugavorm helemaal niet zo erg geïnspireerd, schreef voornamelijk fuga's om Con- stanze een plezier te doen. Wat niet wegneemt dat hij in de finale van de Jupiter en het laatste deel uit KV 387 achteloos laat zien dat hij het contrapunt óók in zijn zak had". Helaas raakt de "gemiddelde" lezer van Het eeuwige mo ment onbedaarlijk verveeld bij 't vernemen van wat Maar ten 't Hart allemaal in zijn zakken heeft. En dat is jam mer, want als de auteur een wat langzamer tempo in acht had genomen, zodat ook de dommere kinderen van de klas bij konden blijven, had iedereen kunnen genieten van de fraaie cultuur rond om. Met hoe veel méér geduld en liefde neemt F.L. Bastet ons bij de hand in zijn bundel Naar paleizen uit het slik. Wandelingen door de antie ke wereld. Hier geen rabiate stortvloed van termen, titels en te korte passages, maar .een rustig en geestig (naver tellen van wat zoal gepas seerd is in de historie der (an tieke) archeologie. Na de al even prachtige bun dels Duizendjarig dolen en Het maansteenrif houdt Bas tet zich nu vooral bezig met opgravingen, vondsten en vervalsingen in Griekenland en Turkije. Het is moeilijk een favoriet artikel te kiezen uit de bundel. De spannende opgravingen in De bronzen van Riace, de ondeugend- anecdotische Uren met Winckelmann, de overzichte lijk en uitstekend navertelde reisavonturen van Baron van Dedem, kolonel Rottiers en de dichter Jan van 's Graven- weert in Reizigers naar Tur kije of de smakelijke verval singsaffaires in De salon leeuw en de gouden speld, Verwoeste tuinen en mar mer en vooral Een bijzonder geval van Marshall-hulp het zijn zonder uitzondering prachtige vertellingen die ook de niet-ingewijde lezer mateloos boeien. Van oppervlakkigheid kan men Maarten 't Hart noch Bastet beschuldigen; maar waar de diepte bij de eerste' voor het blote oog verborgen blijft, daar verschijnt ze bij de tweede in volle schoonheid aan de oppervlakte. Het eeu wige moment is zo - letter lijk - ongenietbaar, van Naar paleizen uit het slik geniet men ten volle: "Eeuwigh gaat voor oogenblick". ROB VOOREN., Maarten 't Hart, Het eeuwige moment. Essays. Uitg. De Ar beiderspers, Amsterdam 1983. 29,50. F.L. Bastet, Naar paleizen uit het slik. Wandelingen door de antieke wereld. Uitg. Que- rido, Amsterdam 1983. f 35.-. Schizofrenie en trauma's spelen belangrijke rollen in de gecom pliceerde thriller "Bloed band", die Ellestor Trevor heeft geproduceerd. Het gaat om een wonderlijke haat-liefde-verhouding tussen broer en zus, die nog ingewik kelder wordt gemaakt omdat ervaringen uit een vorig leven het handelen zouden bepalen. Hel complexe verhaal rolt heel traag naar een aanvankelijk lief lijkende, maar ten slotte tragisch aflopende ontkno ping. En ik moet zeggen dat ik het niet erg vond toen ik daar eindelijk was aangekomen. Ellestor Trevor, F. Paul Wilson gaat in "De ves ting" terug naar de eerste oor logsjaren. Een Duits bataljon heeft een Roemeense vesting aan de voet van een bergpas bezet. De groep staat onder bevel van een redelijk vriendelijke Wehr- macht-kapitein. Een heel ande re figuur dan de brute, wrede SS-controleur die hem op zijn dak wordt gestuurd Een zwart-wit tekening in optima forma. Ik betrapte mijzelf op nog vol doende rancune om wat sym pathie te kunnen opbrengen voor een eeuwenoude vam pier, die vanuit duistere spe lonken opdoemt en het op de bezettende Duitsers heeft ge munt. Maar die sympathie verdwijnt wel als het verhaal een nog kit scheriger wending neemt wan neer een bijna stervende jood se professor en zijn dochter uit Boekarest naar de vesting wor den gesleept, omdat de Duit sers menen dat zijn kennis van bovenaardse zakpn hem wel in staat zal stellen iets aan de moordpartijen te doen. Om het geheel te verfraaien is dan ergens ver weg iemand (of iets) wakker geworden in de wetenschap dat hij (of het) naar de bergpas moet snellen om die vampier te lijf te gaan. Ze kennen elkaar nog van vele eeuwen her. De geschiedenis wordt een toon beeld van wansmaak als de joodse afkomst van de hoogle raar en de afkeer van de vam pier tegenover het kruis na drukkelijk bij de behandeling worden betrokken. En de ongeloofwaardigheid stijgt ten top als de toegesnel de reddende roodharige rid dert?) in de liefde een heel ge wone alledaagse held te zijn maar in de strijd een wezen uit onwezenlijke verleden tijden. Dan wil ik Wilsons vesting wel verlaten. KOOS POST Emmanuel Bove behoort tot de schrijvers die tijdens hun le ven geen grote bekendheid genoten. Hij was nooit in de gelegenheid om op zijn lau weren te gaan rusten. Die lau weren werden na zijn dood op de grafsteen gedeponeerd. Zo gaat dat. Het is voornamelijk aan de Duitse schrijver Peter Hand- ke te danken dat Bove her ontdekt is. Na het promotie- werk van Handke is de be langstelling voor de boeken van Bove zowel in Duitsland als in Frankrijk groot gewor den. Of er in Nederland ook een Bo- ve-revival zal ontstaan is de vraag. Feit is wel dat er in middels al een aantal artike len over de Franse schrijver is gepubliceerd. En boven dien is onlangs bij uitgeverij De Prom weer een vertaling verschenen. "Armand", heet het boek. Evenals "Mijn Vrienden", de eerste Neder landse Bove-vertaling, ziet dit boek er mooi uit. U kent ze wel, die foto's die uit een kapotte schoenendoos lijken te zijn opgediept en die direct melancholiek stemmen. Ook in een ander opzicht lijkt dit boek trouwens op "Mijn Vrienden". In beide boeken zijn de hoofdfiguren mensen die op het randje van de zelf kant balanceren. Toegege ven, Armand, de ex-zwerver, leidt aan het begin van het boek een burgerlijk leven, maar uiteindelijk knapt hij toch weer uit dat corset. Die ommezwaai wordt vooral te weeg gebracht door een ont moeting met zijn oude vriend uit de zwerverstijd, Lucien. Waarom hij het zegt, Armand heeft geen idee, maar op een bepaald moment komen de volgende woorden als vanzelf over zijn lippen: "Ik ben niet gelukkig". En hij vervolgt: "Je weet niet, Lucien, hoe zeer ik soms vrij zou willen zijn, doen waar ik zin in heb, thuiskomen als me dat be lieft. Jeanne is wel lief, maar ik geloof dat ik gelukkiger was toen wij onze dagen sa men doorbrachten". Er volgt nog een ontmoeting die belangrijk is voor Ar mand. Hij ziet de zus van Lu cien en bezoekt haar een keertje. Tijdens dat bezoek geeft hij haar een kus. Niets aan de hand, zou je denken, maar vergeet het maar. Dit voorval - als het dat al is - komt Lucien ter ore en die besluit de vrouw van Ar mand maar eens op de hoog te te gaan stellen. Het resul taat valt te raden: Armand staat binnen de kortst moge lijke tijd op straat. De scheidslijn die hij had getrok ken tussen zijn oude leven en het nieuwe is uitgewist. Om een aantal redenen heb ik dit boek in één ruk uitgele zen. Om te beginnen schrijft Bove goed. Hier staat geen woord teveel, denk je tijdens het lezen. En dan is er het verhaal dat fascineert. Eén ontmoeting en de twijfel over je nieuwe, ogenschijnlijk ge lukkige, bestaan slaat toe. Daarna één voorval en de deur wordt achter je dicht ge slagen. Wie niet droevig wordt als hij dit leest heeft geen gevoel. Het lezen van het einde van een boek is soms een vervelende ervaring. Heeft de schrijver een prachtig verhaal opge bouwd, eindigt hij toch nog zwak. Dat is eigenlijk net zoiets als pronken met een donderslag die je tenslotte - als de hele familie staat te wachten op de klap - toch maar in het water gooit. Bove eindigt echt mooi. De laatste regels van het boek zijn van een schrijnende wrangheid. "Ik nam de straat die naar beneden liep. Kinde ren waren er aan het voetbal len, de kleintjes boven, de groten beneden, opdat ze ge lijke kansen zouden heb ben". WIM BRANDS LEEUWARDEN (ANP) - Advocaat J. Keuning uit Leeuwarden heeft gratie gevraagd voor zijn 81-jarige cliënt Pieter Koster, die wordt ver dacht van oorlogsmisdaden. De leeftijd van de verdachte houdt ver band met dit gratieverzoek, aldus mr. Keuning. Nadere bijzonderheden wil hij desgevraagd niet kwijt. Koster werd vorige week maandag in Ede gearresteerd. Op 3 mei 1949 is hij wegens hulp aan de Duitsers in de oorlog door de bijzondere straf kamer in Leeuwarden bj verstek veroordeeld tot acht jaar gevangenis straf. EIJSDEN (ANP) - Een hevige hagelbui heeft gistermorgen grote schade aangericht aan fruit en tuinbouwprodukten in en om de Zuidlimburgse gemeente Eijsden. De hagelkorrels waren anderhalf tot twee centime ter dik. t Volgens de meteorologische dienst op het vliegveld Beek zijn hagelbuien in deze tijd van het jaar een zeldzaam verschijnsel. De tuinders in het gebied zeggen dat de aangerichte schade zeker enkele honderdduizen den guldens bedraagt. Persoonlijke ongelukken hebben zich niet voor- gedaan. ROTTERDAM (ANP) - De Rotterdamse politie heeft een omvangrij ke autozwendel opgelost, waarbij sinds begin dit jaar negen arresta ties zijn verricht. Vijf verdachten zitten nog in voorlopige hechtenis. Volgens de politie werden personenauto's van voornamelijk dure merken gehuurd en niet meer teruggebracht. Zij werden van een vals kenteken voorzien en via een advertentie aan de man gebracht. Met de zwendel is een bedrag van ongeveer 900.000 gulden gemoeid. Bij een huiszoeking in een woning in Bernisse trof de peolitie vorige week 1.200 kilo hasj aan. Verder speurwerk leverde nog eens 400 kilo op HARLINGEN (ANP) - De vijfjarige Thijs van Meer uit Harlingen, die sinds maandagavond werd vermist, blijkt te zijn verdronken. Zijn ontzielde lichaam werd gistermorgen gevonden in de Zoutsloot in Harlingen, aldus de politie. w j u De Franse president Mitterrand verlaat het Elysée met Het jongetje kwam vaak bij de boten in de Noorderhaven bij de boten van Zaïrese president Moboetoe aan de hand. Moboetoe bij het bedrijf van zijn vader aan de Zoutsloot. 0p ogenblik een bezoek aan Frankrijk. het dochtertje (links) brengt (Foto AP) HEERLEN (ANP) Uit onvre de over wat zij noemen 'de ondernemersstijl binnen het CDA-Limburg' heeft zowel voorzitter F. Bollen als secre taris mevrouw J. Dohmen van de CDA-statenkring oostelijk Zuid-Limburg gis-- teren hun functies ter be schikking gesteld. Volgens hen bestond er al geruime tijd onbehagen over de rich ting die het CDA-Limburg uitgaat. "Ondernemers ma ken daar veel te veel de dienst uit". Als voorbeelden van het hun inziens onjuiste CDA-beleid noemen zij de plannen om een pretpark te stichten in het natuurschoongebied rond kasteel Ter Worm in Heerlen en de uitbreiding van het vliegveld Beek. "Twee prestige-objecten waar ondernemers en voor aanstaande bestuurders vóór zijn, maar de werkne mersklasse fel tegen is ge kant. Het is net of de CDA- top in Limburg de grieven van de basis tegen bepaalde zaken straal negeert". "Op een avond zat ik in het Leid- sepleintheater te wachten tot de film zou beginnen en op de lege stoel voor me kwam Jan Donkers zitten. We groetten el kaar, want we kenden elkaar wel en Jan zei: "Ik wou je net over een paar dagen bellen om te vragen of je m'n verhalen bundel uit wil geven". Waarop ik zei: "Zeg maar waar ik teke nen moet" en hij "Nou dat is dan mooi". Toen ging het licht uit en begon de film". Aan het woord is uitgever Jaco* Groot in "Mijn eerste boek, 30 schrijversdebuten", dat on langs bij uitgeverij Tiebosch verscheen. In dit boek zijn de interviews bijeengebracht die Kees de Bakker maakte met 30 Nederlandse schrijvers en hun uitgevers. Onderwerp: het lite raire debuut. In een van de eerste interviews vertelt Brakman hoe zijn ver halen dik een jaar bleven lig gen bij de criticus Nol Gre- goor, aan wie hij ze ter beoor deling had opgestuurd. Toen de dichter Bert Voeten de ver halen op een goede dag in han den kreeg, was hij geweldig en thousiast. Hij sprak in plaats van het pak van Sjaalman over "het pak van Brakman". Het was dan ook deze dichter die Brakman uiteindelijk in con tact bracht met uitgeverij Que- rido. Het stuk over Willem Frederik Hermans wijkt - zoals wij van hem gewend zijn sterk af van de overige 29 debuutrecon structies in dit interessante boek. De vragen en antwoor den zijn op Hermans' uitdruk kelijke verzoek onverkort en onbewerkt in de bundel te rechtgekomen. Hermans maakt zich in dit interview zo veel jaren na dato nog flink gif tig over ene uitgever Salm die het typescript van zijn roman Conserve zoek maakte. "Hoe dan ook, Salm maakte het ty pescript zoek. Niet hijzelf, maar een hulpkracht die zich als bedrijfsleider voordeed, is naderhand bij mij komen ver tellen dat Salm zijn tas met dat typescript erin in het café Eyl- ders had laten staan (men kwam daar niet om karnemelk te drinken) en hij vroeg me of ik nog een doorslag had. Deze had ik". In zijn "Verantwoording" schrijft Kees de Bakker dat hij naar goed journalistiek ge bruik hoor en wederhoor heeft toegepast, dus in alle vraag gesprekken zowel de auteur als de uitgever heeft onder vraagd. Ik heb daar mijn twij fels over. In het stuk dat ge wijd is aan het debuut van Re- ve wordt verdacht veel verwe zen naar secundaire literatuur en nergens komt de auteur voor lange tijd zelf aan het woord. Hetzelfde is het geval bij Jeroen Brouwers. Angèle Manteau praat er heel braafjes op los, maar Brouwers zélf maakte geen syllabe vuil aan Willem Frederik Hermans zijn debuut. Tegen criticus Wam de Moor heeft hij er eens het volgende over gezegd: "I walg van dat boekje. Ik heb e nog wel een exemplaar var maar kan er geen blik meer ir slaan". Is Brouwers mening veranderd of heeft Bakker in dit speciale geval de journalis tieke erecode even vergeten? Uit vrijwel alle interviews blijkt dat veel schrijvers behoefte hebben aan een "editor", ie mand die het schrijven van een werk van a tot z begeleidt, die de auteur bijstaat en aanwijzin gen geeft tijdens het schrijf proces. Brakman vindt het bij voorbeeld terecht als een uit gever iets in zijn manuscript wil veranderen. "Als ik de ment word heeft hij het vol strekte recht om dat te zeg gen". Mulisch denkt daar an ders over: "Ik zei tegen Lub berhuizen: "Ik wil verder niks met jullie te maken hebben. Ik lever m'n manuscript in, jullie drukken het en bemoeien jul lie nergens mee, terwijl ik me wel kan bemoeien met jullie manier van uitgeven". Kees de Bakker heeft naar eigen zeggen de belangrijkste au teurs van nè de Tweede We reldoorlog opgenomen. Hij legt uit waarom Biesheuvel, Campert en Lucebert ontbre ken; zij hebben op zijn verzoek om informatie niet gereageerd. Wie hij echter over het hoofd heeft gezien is F.B. Hotz. Of heeft deze ook niet gerea geerd? Dit alles wil niet zeggen dat "Mijn eerste boek" geen le zenswaardig boek zou zijn. In tegendeel. Het bevat nuttige informatie over vele belangrij ke schrijvers en geeft een rijk geschakeerd beeld van wat er zich zoal achter de coulissen van het litteraire bedrijf af speelt. CEES VAN HOORE Kees de Bakker, Mijn eerste boek, 30 schrijversdebuten. Uitgeverij Tie bosch, 1983, A'dam. 24,50. ADVERTENTIE BOEKHANDEL DE KLER Alle op deze pagina bespro ken boeken zijn bij ons direkt leverbaar, óf via onze TERMI NAL te bestellen en dan bin nen drie dagen verkrijgbaar. Wunderlich één jaar geschorst FRANKFORT (ANP) - De West- duitse handbalbond (DHB) heeft gisteren de nationale sterspeler, Erhard Wuhderlich, voor één jaar geschorst. De 26-jarige Wun derlich staat op het punt over te gaan naar Barcelona. De "Reus uit Augsburg" (2.04 meter) mag tot 23 juni 1984 geen handbal- wedstrijd op nationaal en inter nationaal niveau spelen. Frank Birkefeld, de secretaris van de DHB, wenste de redenen van de schorsing niet uiteen te zetten. De schorsing van Wunderlich is het uitvloeisel van de weigering van zijn dude vereniging, Euro pa-Cupwinnaar Gummersbach, de topschutter toestemming te geven voor vertrek naar Spanje. Terugkeer Seppenwoolde VOLKEL (ANP) - Henk Seppen- woolde is weer terug. Enige maanden heeft de motorcrosser uit Rijssen werkloos moeten toe zien. Gisteren maakte Seppen woolde op het circuit in Volkel voor achtduizend toeschouwers een geslaagde come-back. De ge volgen van een ernstige val tij dens de training had Seppen woolde dit vooijaar uitgescha keld. Hoewel hij daardoor enige tenen moest laten amputeren, is Seppenwoolde tot motorcrossen in staat. De zesde race om het Nederlands kampioenschap le verde de Rijssenaar een zesde en een tiende plaats op. Met nog twee wedstrijden voor de boeg is de strijd om de nationale titel nog open. Ton Karsmakers zegevierde in de eerste manche, Gerard Rond in de tweede. Kars makers voert het klassement aan, voor Peter Herlings en Giel- jo van Zoggel. De als vijfde ge klasseerde Rond is evenmin kansloos. De strijd blijft span nend doordat Karsmakers in de slotfase door een defect aan een schokbreker uitviel. DEN BOSCH - FC Den Bosch heeft gisteren de 23-jarige rech terspits Hans Groenendijk aan getrokken. Groenendijk komt een jaar op uitleenbasis over van het Belgische Eendracht Aalst. Voor hij een jaar geleden naar België ging, speelde Groe nendijk vijf jaar bij Feyenoord.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1983 | | pagina 14