„Het mooiste wat er is ©ommdsdifils Alpe clHiiez: de langste camping ter wereld.. Peter Winnen: „Ik dacht pas op laatste moment aan zege'' 'Lub' niet populair bij Fransen $*omin"elsdi DROMMELS LEKKER DINSDAG 19 JULI 1983 f f Sport J ALPEDHUEZ Vier dagen niet als een bezwaar worden zegt er één, „dat heeft toch ook al zijn ze wat laat wachten op een naij uur wiel- Hnnr aezien. ..Meneer, ik heb een I X ;.Jl niets meer met sport te ma- komen, drinaen zich ALPE D'HUEZ - Vier dagen wachten op een half uur wiel Komt men eigenlijk wel voor de renners, of vor men ze slechts een aanlei ding? Je gaat toch niet vijf dagen lang op een in de zon trillende Alpentop staan om een uurtje zwetende coureurs aan je voorbij te zien trek ken? Als ik een dag voor de grote dag naar boven fiets, is de dertien kilometer tussen Bourg d'Oisans en VAlpe d'Huez herschapen in de langste camping ter wereld. Geen parkeerplaats, geen in- hammetje is onbezet. Overal wappert het doek van tenten, parasols en windschermen in het briesje, dat vriendelijk van de bergtoppen valt. Je zou haast denken dat men zich verveelt, want ik word toegejuicht als ware ik Joop Zoetemelk in de gele trui. Wa ter wordt me van alle kanten aangeboden en in bocht acht trekt iemand zelfs de kraag van mijn shirt met een ruk naar achteren om er vervol gens een halve liter in te laten kolken. Hier op de in de zon stovende Alpentop is het pas seren van toeristische fietsers zo'n beetje het enige vermaak dat men heeft, maar toch...., toch zochten op donderdag de eerste wielerliefhebbers naar de mooiste plekjes. Nederlandse wielerliefhebbers overigens. De Tour de France in Alpe d'Huez is een volsla gen Hollandse aangelegen heid geworden. Hier spreekt men Hollands, hier schalt de stem van André Hazes over de Alpenweiden, hier schenkt men Heineken of Amstel, op het asfalt gekraste aanmoedi gingen als „Boxe Alex" of door Rob v.d. Dobbelsteen „Punch Raymond" zijn bin nen de kortste keren overwoe kerd door een spinneweb van witte en oranje strepen waar uit met een beetje moeite „Hup Lub" valt te destilleren en ,A-Hez Theo". Want laat niemand daar te min over denken, onze razende repor ter is zeker zo populair als on ze helden van de weg. Veteranen De meesten staan hier al voor de derde of vierde keer. Tour veteranen. Een gezin uit Noord-Brabant volgt de Ron de zelf voor een gedeelte. Geen onverdeeld succes overigens, want vader had op de Puy- de-Dome nog maar net de voortent aan de caravan ge knoopt toen de gendarmerie arriveerde, die bars meldde dat er daar niet gekampeerd mocht worden. De man in kwestie: „Hier mag het offi cieel ook niet, maar niemand zegt er wat van. Toch wel een speciale berg hoor". Straks gaat hij nog naar Morzi- ne ook. Een dag voor de ren ners uit. Hij volgt met de auto precies de route die de cou reurs ook volgen. „Want je moet weten wat er met die makkers gebeurt. Hoe ze moe ten lijden. Als je alleen maar televisie kijkt, snap je er niks van. Ik zie alles van dichtbij. Als ik met de auto zo'n col op ben geweest, weet ik precies wat de renners voelen". Zelf heeft hij nooit op een racefiets gezeten, maar dat mag beslist niet als een bezwaar worden gezien. .Meneer, ik heb een zeer levende fantasie. Neemt u nou maar van mij aan dat ik precies weet wat die kna pen doormaken". Dat weet die jongeman uit Putte ook anders kom je toch niet met een ambulance naar l'Alpe d'Huez). „Als Johan van der Velde er aankomt, zet ik de si rene aan. Reken maar dat-ie dan gaat rijden". Lijden Het grote lijden, daar houden wielerliefhebbers ten zeerste van. Renners die kotsend over de streep kunnen komen, dat zijn pas de ware coureurs. Lubberding scoort in deze ca tegorie hoog, iedereen is het er over eens dat er maar weinig wielrenners zo machtig mooi kunnen lijden als „Lub". Als er dan ook een paar Fransen het wagen „Lubberding" op de weg te schrijven, met daar onder een pijl, die naar de af grond wijst, dreigt er even een knokpartij. Die vindt negen uur voordat de renners zouden arriveren wel plaats bij bocht drie. Een Fransman zet zijn besteleend precies neer voor een tent met Nederlanders die daar al drie dagen staan. De gevol gen zijn oorverdovend. Man lief is enigszins verbijsterd, maar zijn vrouw komt kij vend onder het tentdoek van daan en klapt met een nijdig gebaar de klapstoel dicht die de Fransman net wil neerzet ten. Dat de hand van de Franzoos tussen het allumi- nium bekneld raakt, interes seert haar geen zier, maar de vrouw van de Fransman des Accentloos Haags te gen een stroom vloeiend Frans. Ze schijnen elkaar nog te begrijpen ook, want ze wor den steeds kwaaier. Zeker als de Nederlandse man enigs zins uit zijn apathie ont waakt en nijdig tegen de ban den van de besteleend begint te schoppen. Feest in Alpe d'Huez. Op het hoofd dragen de mensen nog meer textiel dan aan de rest van het lijf. Jengelende mu ziek uit gebluste Camions waaruit voor twintig francs twee petjes worden verstrekt plus een ,f/Iarie Claire" van december 1981, de stank van barbecues en bier, dat uit ge broken flesjes is gespat. Het gezelschap waarmee ik naar Frankrijk ben gefietst, zit er een beetje vreemd tegen aan te kijken. „V/at een kermis", zegt er één, „dat heeft toch niets meer met sport te ma ken?" Zelf heeft hij in zes dagen dui zend kilometer gefietst om in Alpe d'Huez te kunnen zijn. Over wegen waarop plassen gesmolten teer lagen, over cols met hellingen die soms een stijgingspercentage had den van meer dan 14 procent. ,Ja, waarom heb ik voor die trip ingeschreven? Ik wilde de Tour wel eens van dichtbij zien en ik vind het een leuk stukje fietsen. Maar met trim men heeft dat natuurlijk niets meer te maken. Ik heb in die hitte verschrikkelijk moe ten afzien. Maar ja, nu weet ik ongeveer wat de renners doormaken en dat kunnen er maar weinig zeggen van die mensen die hier langs de kant staan. Die staan er denk ik alleen maar voor de sensa tie". "Poesjes" En om in actie te komen een mevrouw legt mij dat gedul dig uit als de renners „poes jes" roepen. „Poesje?" Me vrouw: „Ja poesjes, dat bete kent dat we moeten duwen. Poesjes, poesjes dat is Frans voor duwen". Men doet wat de renners zeggen. Geen wa ter als ze dat niet willen he le plastic flessen vol als ze er om vragen. Gieters staan vol met water, perzikken zijn van hun velletje ontdaan, gympies zijn aangetrokken om de renners zo lang moge lijk te kunnen duwen. Een man trots: ,Met mag ze aan niks ontbreken". Ze staan ook op de tweede rij, de Fransen. De Nederlanders, ook al zijn ze wat laat aange komen, dringen zich ogen blikkelijk naar het voorste plan. De plaatsen van waar uit men het mooiste uitzicht heeft, is al lang door stoere oranje zonen geconfisceerd als de eerste Fransman arri veert. Hij kan doorrijden. Geen plaats. „Aferde", pro beert de Fransman nog. Maar ook die opmerking vermag geen enkele indruk te maken. Weg met die vent. De ploeg waarmee ik onder auspiciën van de Koninklijke Nederlandse Wielren Unie naar l'Alpe d'Huez ben ge fietst, blijft boven bij de fi nish. Tocht Het was een zware tocht ge weest. Een paar hadden zich zelfs afgevraagd waarom ze niet met hun „kont aan het strand" lagen, want ze had den tenslotte vakantie. Piet Rentmeester, oud-prof en nog altijd gek van fietsen, nadat hij .fiteendood" in Alpe d'Huez was gearriveerd: „Voor die jonge snuiters ging het misschien allemaal pri ma, maar nu begin ik toch te merken dat ik een ouwe lui word. Een colletje op een dag kan nog, maar twee. Gerrie Knetemann zou zeggen: ik ben uitgewoond". En nu had Piet zich nog voor zien van een uiterst professio neel begeleidingsteam plus ei gen volgauto. Het ontbrak de geroutineerde Zeeuw aan niks, terwijl in de rest van het peloton de honger nog wel eens wilde toeslaan. Franse ontbijtjes zijn nu eenmaal niet berekend op fietstochten van tweehonderd of meer ki lometer per dag. Niet zelden sloeg het bedienend personeel de hand van schrik voor de mond als er na vijf minuten werd gekeken of het ontbijt buffet wellicht nog wat aan vulling behoefde. En weer vijf minuten later was de tafel op nieuw schoon leeg. Eten en drinken, daar ging het vooral om, waarbij dan nog de nadruk op het drinken kwam te liggen naarmate de tocht langer duurde. Een van de deelnemers: >fJe mag na tuurlijk niet klagen over het mooie weer, maar een beetje kouder had ook wel gekund. Ik snap niet hoe die beroeps- renners dat kunnen volhou den. Wij deden twee cols op een dag en dat was al ver schrikkelijk - zij moesten er vandaag acht doen. Dat zou toch eigenlijk verboden moe ten worden". Flesjes werden knallend opengetrokken en het „Winnen, Winnen" stui terde langs de bergwanden. Volgend jaar komen ze weer allemaal... De uitslag van de zeventiende etappe van de ronde van Frankrijk, de rit van La Tour du Pin naar l'Alpe d'Huez over 223,5 km is: 1. Winnen (Ned-Post) 7 uur 21 minuten en 32 seconden; 2. Bernaudeau (Fra- Boishardy) zelfde tijd; 3. Corredor (Col) op 57 seconden; 4. Alban (Fra- Crepel) op 1 minuut en 22 seconden 5. Fignon (Fra-Guimard) op 2.07; Van Impe (Bel-Poggiali) op 2.09; Delgado (Spa-Echivarri) op 2.10; 8 Martin (Fra-Danguillaume) op 2.42; 9 Jimenez (Col) op 3.05; 10. Veldschol- ten (Ned-Post) op 3.07; 11. Madiot (Fra-Guimard) op 3.09; 12. Boyer (VSt-De Gribaldy) op 3.57; 13. Arroyo (Spa-Echivarri); 21. Van der Velde (Ned-Post) op 7 minuten en 9 secon den; 23. Anderson (Aus-Berland) op 7.40; 24. Lubberding (Ned-Post) op 7.40; 25. Millar (GBr-Berland) op 7.58; 26. Breu (Zwi-Girard) op 9.37; 40. De Rooy (Ned-Post) op 14.11; 45. Zoete melk (Ned-Danguillaume) op 16.12; ALPE D'HUEZ - De vreugdetaferelen waren bijna Zuidamerikaans. Het eigenwijze kopje van de altijd nuchtere Peter Winnen straalde van vreugde toen bij op de top van de Alpe d'Huez de finish passeerde. Terwijl hij vreugdekreten slaakte, tilde de dolge worden soigneur Ruud Bakker hem van de grond. „Je wint, je wint", schreeuwde Bakker, alsof het al om de eind zege ging. Zover is het nog lang niet. Maar de blijdschap was er niet minder om. Winnen, tot voor het weekeinde tobbend met moeilijk te definiëren klachten, bleek inderdaad net op tijd her steld te zijn. En dat feit bezegel de hij voorlopig met een over winning op l'Alpe d'Huez. „Het mooiste wat er is", stamelde hij na de aankomst. Achter het podium drukte Jean- René Bernaudeau de rossige Noordlimburger twee kussen op zijn wang. Samen hadden ze de meeste van de 24 bochten van die laatste helse klim genomen om in een felle eindsprint om de zege te vechten. Een samenwer king contra Laurent Fignon die na 95 kilometer wedstrijd de lei der in het klassement was gewor den nadat gele-truidrager Pascal Simon de strijd had gestaakt. Een gevecht dat slechts gedeelte lijk slaagde, want Fignon kwam toch in het leiderstricot. ALPE D'HUEZ (GPD) - De Franse wielersupporters langs de Tour-de-Francerou- te hebben Henk Lubberding op diens zware tocht naar l'Alpe d'Huez er behoorlijk van langs gegeven. Ze uitten hun misnoegen over het sprintincident in St. Etienne, waar hun landgenoot Michel Laurent tegen de grond ging, met knetterende vloeken, boe geroep en het ballen van vuis ten. Echt bedreigd heeft Henk Lub berding zich maar één keer gevoeld. „Vanuit het publiek kwam er een grote zware vent aanstormen. Een soort body builder. In zijn rechterhand zwaaide hij met een literfles mineraalwater. Ik dacht: Lubberding, nou krijg je een knal voor je kop zoals je dat nog nooit meemaakte. Maar in plaats daarvan deed die man heel vriendelijk; hij moe digde me aan en goot dat wa ter over mijn hoofd. Toen de mensen dat zagen begonnen ze tegen hem te schreeuwen en te krijsen". Met Michel Laurent heeft Henk Lubberding kort gesproken, toen ze allebei aan de staart van het peloton terechtkwa men. Lubberding: „Hij stak zijn zere hand omhoog en zei: je wordt bedankt. Meer niet". Winnen echter maakte zijn reputa tie opnieuw waar. Net als in 1981 op l'Alpe d'Huez en vorig jaar in Morzine won hij een Alpenrit. Maar even snel als hij tussen de dikke rijen Nederlanders door omhoog klom op l'Alpe d'Huez, zo steeg hij ook in het klasse ment. Vreemd genoeg samen met Jean-René Bernaudeau, die tijdens het weekeinde nog sprak over opgeven vanwege een zwa re verkoudheid en zijn" kansen niet hoog zei aan te slaan. De lucht in Het gebeurde allemaal in de afda ling van de Col du Glandon, waar Winnen met het lood in zijn koersschoentjes naar toe was ge reden. „Ik had de hele dag slech te benen en ik heb me constant afgevraagd hoe ik in hemels naam tegen die Alpe d'Huez op moest komen. In de beklimming van de Glandon vloog ik hele maal de lucht in. Het ging niet meer, ik blokkeerde. En net over de top was dat allemaal over. On begrijpelijk, maar ik voelde me sterk, al heb ik pas op het aller laatst aan de overwinning ge dacht", aldus Winnen. Zijn aanval leek heel zorgvuldig gepland, maar was dat allerminst het geval. Net als die van Ber naudeau trouwens, die in de af daling van de Glandon het pelo ton als kanshebber verliet. „Ik wist niet wat ik zag toen Bernau deau zelf als een van de eersten demarreerde", aldus de verbij sterde ploegleider Marcel Bois- hardy. Ook Peter Winnen reageerde op die aanval zonder te denken dat het wel eens serieus zou kunnen zijn. „Een beetje spelen", noem de hij het. Het liep toevallig zo". Het tweetal kreeg steun van hun ploegmaten Arnaud en Veld- scholten. „Geweldig", meende de Nederlander, „hoe Veldschol- ten zich heeft ingezet. Hij heeft zo grandioos veel werk verzet, daar moet ik hem meteen voor gaan bedanken". Veldscholten, die nog het inzicht lijkt te missen om een vooraanstaande rol te spelen in de ploeg, toonde zich in de zware bergrit wel een super knecht. „Ik heb me helemaal in gezet voor Peter", hijgde Veld scholten nadat hij drie minuten na zijn kopman de finish was ge passeerd, „en mijn uitslag was dus niet belangrijk". Was die verklaring van hem alles zins acceptabel, uit de mond van Johan van der Velde klonken die woorden minder logisch. De „tweede" kopman uit de Ra- leigh-ploeg verloor zeven minu ten op zijn ploegmaat en zag de kansen op een prolongatie van zijn derde plaats vorig jaar de mist in gaan. „Dat kan ik", realis- seerde hij zich, „nu wel vergeten. „Het is niet aan mij om de achter volging op Peter in te zetten", zei Van der Velde, „daarom heb ik vanzelfsprekend voor hem ge werkt". En zo zal het de rest van de Tour wel blijven, want zo was de afspraak - wie als eerste uit de top van het klassement verdwijnt zal voor de ander werken. Winnen (4e nu op drieënhalve minuut) kreeg er met Van der Velde (dertiende op 10.22) een belangrijke knecht bij. „Fantastisch, zoals Johan zich kan wegcijferen", zei Winnen. Maar hoe behulpzaam Van der Vel de ook zal zijn en hoe Bernau deau en Winnen gisteren ook vochten, het klassement werd niet echt op zijn kop gezet. De Spanjaard Arroyo maakte een duikeling net als Lubberding en Van der Velde, maar dat waren wel de schokkendste gebeurte nissen van de rit tussen La Tour du Pin en l'Alpe d'Huez. En omdat tijdens deze Tour het klassement even snel wisselt als de koers van de Franse franc in de voorbije maanden zeggen die verschuivingen niet zo bar veel. Leider Laurent Fignon namelijk beweerde doodleuk dat hij de Tour gaat winnen. Vanachter zijn gouden brilletje zei hij eigen wijs: „Al rij ik vandaag niet steeds bij de eersten, ik wil nog zien wie mij uit die trui rijdt". Cyrille Guimard, de ploegleider die zonder Hinault slechts voor de kruimels naar de Ronde van Frankrijk leek te zijn gekomen, voegde er aan toe: „Hij is intelli gent en hij heeft een geweldig re cuperatievermogen. Van hem zijn ze nog niet af'. i de Alpe d'Huez. De vreugde straalt 74. Lammerts (Ned-Post) op 28.19; 78. Pirard (Ned-Poggiali) op 29.59; 83. Manders (Ned-De Bruyne) op 37.13; 84. Van der Poel (Ned-De Bruyne) op 37.58; 92. Van Houwelingen (Ned-Jos- sart) op 41.21; 96. en laatste, Gallopin (Fra-Crepel) op 48.17. Simon (Fra-Berland), Laurent (Fra-Dan guillaume), Willems (Bel-Jossart), Bincoletto (Ita-Poggiali) en Wampers (Bel-De Kimpe) staakten de strijd. Tot de gestraften behoorde Van der Vel de, die twintig strafseconden kreeg en twintig punten aftrek voor het klassement van de strijd om de groe- Algemeen klassement: 1. Fignon (Fra-Guimard) 82 uur 27 mi nuten en 25 seconden; 2. Delgado (Spa-Echevarri) op 1 minuut en 8 se conden; 3. Bernaudeau (Fra-Boishar- dy) op 2.33; 4. Winnen (Ned-Post) op 3.31; 5. Kelly (ler-De Gribaldy) op 4.20; 6. Madiot (Fra-Guimard) op 4.52; 7. Alban (Fra-Crepel) op 5.00; 8. Van Impe (Bel-Poggiali) op 5.58; 9. Arroyo (Spa-Echevarri) op 6.26; 10. Lubber ding (Ned-Post) op 10.02; 11. Jimenez (Col) op 10.15; 12. Agostinho (Por-De Gribaldy) op 10.19; 13. Van der Velde (Ned-Post) op 10.22; 14. Boyer (VSt- De Gribaldy) op 10.41; 15. Anderson (Aus-Berland) op 12.47; 25. Veldschol ten (Ned-Post) op 29.03; 28. Zoete melk (Ned-Danguillaume) op 30.36; 35. De Rooy (Ned-Post) op 44.00; 56. Pirard (Ned-Poggiali) op 1 uur 13 mi nuten en 39 seconden; 59. Van der Poel (Ned-De Bruyne) op 1.14.31; 72. Lammerts (Ned-Post) 1.34.32; 82. De Keulenaer (Bei-Post) op 1.45.52; 84. Van Houwelingen (Bel-Jossart) op 1.51.45; 87. Manders (Ned-De Bruyne) op 1.59.17; 96. en laatste. Laurens (Bel-De Bruyne) op 2.57.44. Dagploegenklassement: 1. Ploeg Post 22 uur 14 minuten en 52 seconden; 2. Ploeg Boishardy op 3 minuten en 7 seconden; 3. Columbia op 3.29,4; Ploeg Danguillaume op 3.58,5; 5. Ploeg De Gribaldy op 6.21. Ploegenklassement: 1. Ploeg Danguillaume 253 uur 58 minu ten en 54 seconden; 2. Ploeg Post op 14 minuten en 27 seconden; 3. Ploeg Berland op 41.03,4; 4. Ploeg Guimard op 47.08; 5. Ploeg De Gribaldy op 55.05. Bergklassement: 1. Van Impe 188 pnt; 2. Jimenez 175 pnt; 3. Delgado 120 pnt; 4. Millar 112 pnt pnt Puntenklassement: 1. Kelly 278 pnt; 2. Pirard 108 pnt; 3. Lubberding 96 pnt; 4. Andersen 93 pnt; 5. Van der Velde 90 pnt; 6. Van der Poel 87 pnt Zoetemelk ziet het somber in I ALPE D'HUEZ (GPD/ANP) - Hoe wel hij bij de start nog vol goe de moed was, raakte Joop Zoe temelk bij de aankomst in Alpe d'Huez ver achterop in het klas sement. "Het werd te zwaar. Ik klapte in elkaar. Die dopings- zaak is duidelijk aan me gaan vreten. Ik zie het helemaal niet meer zitten". Eigenlijk had Zoetemelk meteen willen stoppen, nadat het voor hem slechte nieuws bekend werd. Op aandringen van de KNWU bleef hij in de ronde. "Het zit me dwars dat ik tegen m'n standpunt ben ingegaan. Ik kan de affaire niet van me afzet ten". Toch wil Zoetemelk Parijs halen. "Al is het op een uur ach terstand".. ADVERTENTIE Dat is natuurlijk Uw bier! Bier van vroeger voor vandaag. Ambachtelijk gebrouwen naar eeuwenoude traditie sinds 1744.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1983 | | pagina 9