Vlakke ritten inspireren niet Zwitser Stadler mept Schapers weg Hans Langerijs winnaar van '6' Concurrentie kansloos J-- Eindelijk 'n Italiaan Grote naam ontbreekt nog steeds tussen ritwinnaars Vanderaerden ziek ZATERDAG 9 JULI 1983 Sport GOUDA - Hans Langerijs is volgens verwachting winnaar van de Zes van Rijn en Gouwe geworden. Hoewel er in de slote tappe van de profzesdaagse extra veel klassementspunten waren te verdienen, waren de concurrenten niet bij machte de Waddinxvener uit het Oranje, dat hij al drie avonden droeg, te rijden. Langerijs koos in Gouda uit tactisch oogpunt het wiel van zijn voornaamste belager Theo Smit en was sterk genoeg om die positie tot aan de meet te handhaven. Smit, vorig jaar winnaar van de "6", restte niets anders dan Lan gerijs in zijn kielzog naar de zege te rijden. In de spurt - Wies van Dongen werd na een korte vlucht etappewinnaar - staken snelle mannen als Jos Lammer- tink en Fons van Katwijk Lange rijs weliswaar voorbij, maar ook Theo Smit werd overvleugeld. "Riskant, want als er eentje tus sen Theo en mij duikt, zou het verkeken zijn geweest", voelde Langerijs het gevaar van de extra punten goed aan. De vraag of iemand het "tandem" Smit-Langerijs kon breken, maakte van de slotfase in Gouda nog een spannende aangelegen heid. Toen zich op initiatief van Jan Jonkers een sterke kopgroep van negen man - die het peloton (met daarin Ad Tak als grote ver liezer) op vrij eenvoudige wijze had gedubbeld - naar de eind streep bewoog, zochten ronde per ronde een tweetal renners te vergeefs naar het succes. Een maal zat daar het onafscheidelij ke koppel Langerijs- Smit bij. Een ontsnapping, waar Langerijs wel bij voer en die op gezag van Smit derhalve ongedaan werd gemaakt. Jonkers en Lammer- tink hadden het ook al gepro beerd, Van Vlimmeren en Van Dongen eveneens. Zelfs de vier de poging van Fons van Katwijk en Jonkers mislukte. De beslissing werd dan ook uitge steld tot de laatste ronde. Daarin demarreerde de Brabander Wies van Dongen onweerstaanbaar naar de aanlokkelijke kussen van de rondemiss. Achter hem brak het spurtgeweld om de tweede plaats en vooral de eind zege los. Hans Langerijs wist zijn zenuwen in bedwang te houden en het Oranje-tricot ongeschon den over de meet te duwen. Daarmee kreeg de "6" een ver diend, maar ook populaire win naar. En daarmee pakte de Wad- dinxveense coureur, bezig aan een uitstekend seizoen, zijn tweede winst in de "6". De eerste uitgave van '78 had hij immers ook al op zijn naam geschreven. Uitslag slotetappe in Gouda: 1. Wies van Dongen, 2. Jos Lam- mertink, 3. Fons van Katwijk, 4. Theo Smit, 5. Hans Langerijs, 6. Jan Jonkers, 7. Mario van Vlim meren, 8. Jac van Hoydonk, 9. Sivester Aarts, 10. Ad Tak. Totaalklassement: 1. Hans Lange rijs 225 punten, 2. Theo Smit 223, 3. Wies van Dongen 210, 4. Fons van Katwijk 208, 5. Jos Lammertink 199, 6. Jan Jonkers 187, 7. Ad Tak 183, 8. Aad van den Hoek 159, 9. Piet van Kat wijk 148,10. Johnny Broers 144. WIM VAN WANROOY ILE D'OLERON (GPD) - De Tour de France begroette gisteren ein delijk weer eens een Italiaanse ritwinnaar. Zes jaar nadat Gia- cinto Santambrogio in Lorient een touretappe op zijn naam schreef, flitste in het plaatsje Saint-Pierre op het vakantie-ei land lie d'Oleron de 28-jarige Ri- cardo Magrini over de streep. Toch is hij niet de eerste Italiaan die sinds Santambrogio in 1977 in de logboeken van de Ronde van Frankrijk wordt bijgeschre ven. In 1979 komt de naam voor van Serge Parsani, maar die won niet echt. Hij kreeg de zege ca deau omdat Gerrie Knetemann gediskwalificeerd werd omdat hij zich aan de deurklink van een auto had vastgehouden en zo uit Oranje met 2—0 achter LUGANO (ANP) - Het tennisteam van Zwitserland heeft gisteren in de halve finales van de Europese zone van de Daviscup een voorsprong genomen van 2—0 op Nederland. Heinz Günthardt zegevierdi in drie uur en zeven minuten met 5—7, 6—1, 8—6, 6—0 over Huub van Boeckel. De Zwitserse nummer twee Roland Stadler zorgde voor het tweede winstpunt door Michiel Schapers met 6—1, 6—2, 6—2 te kloppen. In het dubbelspel van vandaag kan reeds de beslissing vallen. Een kilometer voor de meet trapte Magrini flink op de pedalen. Niet zonder succes, zoals later zou blijken. (foto AP) het peloton was gedemarreerd. Magrini, geboren in Montecabrini Terme in Toscanië, is als renner altijd een knecht geweest. Hij stelde zich in dienst van anderen en leek verder geen ambities te hebben. Tot vorig seizoen ploeg leider Roberto Poggiali hem in zijn equipe opnam en hem verze kerde dat hij meer moest kun nen. Magrini bleek de mogelijk heden te hebben om te demarre ren uit een spurtend peloton. In 1982 deed hij dat in de Ronde van Reggio di Calabria en dit sei zoen voerde hij dat strijdplan nog eens uit drie kilometer voor het slot van de negende etappe met aankomst in Montefïascone, toen hij drie seconden over had op Marino Lejarreta. Michiel Schapers maakte in Luga no zijn aanspraken op een plaats bij de top-honderd van de wereld en die van Nederlands nummer één in het geheel niet waar. De 23-jarige Rotterdammer kon niet bereiken tegen het vertragende spel van Roland Stadler. De ervaren Zwitserse tweede man gaf zijn twee-handige slagen zo veel effect mee dat Schapers zich er volkomen op versloeg. Van de winter had Schapers op tapijt nog van Stadler gewonnen. Veel beter deed Huub van Boeckel het. Tegen de op de wereldrang lijst meer dan 200 plaatsen boven hem uittorenende Heinz Gün thardt speelde hij een uitsteken de eerste en derde set. Hij won de eerste met 7-5 en kwam in de derde set met 5-2 voor. Op dat moment hervond Gün thardt de lengte op zijn slagen. Hij haalde op en won de set als nog met 8-6. Na de reglementai re pauze van twintig minuten, toen de hitte iets minder druk kend was geworden, nam de Zwitser het initiatief met snelle topspinslagen afgewisseld met slice, waarbij de bal nauwelijks opkwam. Van .Boeckel verloor die vierde set met 6-0. Een voor- gift op de afstraffing, die Scha pers zou ondergaan. Stadler lokte de Nederlander met korte cross-geslagen ballen naar het net en passeerde hem dan. Hij kon dat eenvoudige concept tot een succes maken, omdat hij bereid was op elke bal te lopen Met twee doorbraken in de eer ste en twee doorbraken in de tweede set schiep de Zwitser zich een comfortabele voor sprong.-Het deed hem dan ook niet veel, toen Schapers in de derde set met een service-door braak op 2—2 kwam. Hij bestook te op zijn beurt met succes de op slag van de Nederlander en pak te meteen de resterende vier ga mes. De partij duurde slechts één uur en drie kwartier. De meest interessante Daviscup- match in de andere zones was die in Eastbourne tussen Wimble- donfinalist Chris Lewis en de fi nalist van de open Franse kam pioenschappen Mats Wilander. De achttienjarige Zweed zege vierde met 6-4, 7-5, 6-8, 10-8 en bracht daarmee Zweden op de eerste dag van de wedstrijd voor de hoofdronde gelijk met Nieuw-Zeeland. In het eerste en kelspel had Russel Simpson met 9-7, 10-8, 6—4 gewonnen Henrik Sundström. Nieuw-Zeeland maakte als gast heer gebruik van het recht zelf de plaats voor de ontmoeting vast te stellen. Daarbij viel de keus op de grasbaan van East bourne in Engeland. De uitslagen van de eerste dag: Eastbourne: Nieuw-Zeeland Zweden 1-1, Italië-Argentinië 0-1, Frankrijk-Paraquay: 2-0. Lendl De Tsjechoslowaakse tennisbond heeft een laatste poging gedaan Ivan Lendl ervan te weerhouden deel te nemen aan het demon- stratietoernooi, dat in het Zuid- afrikaanse thuisland Bophu- tatswana wordt gehouden. In Wenen verklaarde de vice-voor- zitter van de bond Michael Po lak, dat Lendl er goed aan doet zich te realiseren, dat zijn mee doen in Sun City zeker gevolgen zal hebben. Over de aard van de consequenties liet hij zich niet uit. ILE D'OLERON - Vlakke etappes in de Ronde van Frankrijk kunnen de vedetten kennelijk niet inspireren. Dat is weliswaar niet onbegrijpelijk voor een wedstrijd waar van de eindoverwinning bevochten wordt in de ritten tegen het horloge en in het hoog gebergte, maar met de lijst namen die de eerste week heeft opgeleverd, komt de Tour er eigenlijk maar bekaaid af. Frits Pirard, Rudy Matthijs, Serge Demierre engisteren Ricardo Magrini (om er maar een paar te noemen) zijn allemaal uiterst verdienstelijke renners, maar een grote naam ontbreekt nog al tijd tussen de ritwinnaars. De be moeienis van de „groten" met die ritjes is echter minimaal ge weest, waardoor de kleineren de kruimels mogen hebben. „Wij moeten", zei Johan Lam- merts, „de wedstrijd open zien te breken". De Raleigh-renner was vrijdag in de 211 kilometer lange rit tussen Nantes en lie d'Oleron een van de actiefste Nederlan ders. „Proberen een rit te win nen, die. kans zat er in, maar dat schijnt niet iedereen in zo'n kop groep te begrijpen". Een andere vluchter uit de laatste kilome ters, de Belg Roger de Cnijf, be toogde: „In dergelijke etappes hebben renners zoals ik de mo gelijkheid op een dagsucces. Er zitten onder de groten te veel kandidaat-winnaars en die ontlo pen elkaar erg weinig. De eerste van hen die wat onderneemt, wordt door de anderen terugge pakt en verspeelt daarmee zijn kansen. Dus blijven ze zitten". Daar komt nog bij dat coureurs als Phil Anderson en Sean Kelly, die in vlakke aankomsten hun man netje kunnen staan, hoog in het algemeen klassement staan, waardoor het onverstandig is voor een relatief klein succes een grotere uitslag in de waagschaal te stellen. Afwachten, rekenen, bonificatiesprintjes en het ver- ILE D'OLERON (GPD) - De Belgische groene-truidrager Eric Vanderaerden hield zich gisteren tijdens de bonificatiesprints in de etappe tussen Nantes en lie d'Oleron opvallend rustig. De coureur uit de equipe van Fred de Bruyne, die al eerder aankondigde via die sprintjes onderweg nog een aanval te wil len doen op de leidende positie van de Deen Kim Andersen, kampt al twee dagen met maag- en darmstoornissen. „In de tijdrit kwam ik al macht te kort en vanmorgen moest ik zelfs overgeven op de fiets. Later bleef er wel eten in, maar ik vond het toch beter om niet te veel mee te doen in de spurts. Dan had ik misschien nog wat over voor de sprint om de etap pezege", aldus Vanderaerden. Inderdaad bleek in Saint-Pierre d'Oleron dat het een verstandige zet was geweest. Weliswaar kaapte de Italiaan Ricardo Magrini de zege voor zijn neus weg; Vanderaerden was wel de snelste van het peloton. „Als ik me goed blijf voelen doe ik dit weekeinde weer met alle bonificatiesprints mee. Ik sta maar één minuut en veertig seconden achter Andersen, dus misschien dat ik in het geel aan de Pyreneeën kan beginnen. Hoe ik uit die bergrit kom? Ja, dat zal een heel ander verhaal zijn". lies beperken: dat was het beeld van de eerste week van de 70e Tour, die maandag voor het eerst de bergen intrekt, maar het typi sche is dat in het peloton nie mand spreekt over een te ver wachten aanval van een van de kanshebbers. Het gros van de renners lijkt reikhalzend uit te zien naar de verrichtingen van de inmiddels kansloze Colombia- Adem De vedetten hebben nog een week einde om op adem te komen van de vermoeienissen van de tijdrit, die donderdag verreden werd. Gisteren was voor hen de eerste „rustdag", een volkomen vlakke rit naar het vakantie-eiland lie d'Oleron. Een rit met weinig ge schiedenis, hoewel er voor Ne derland een historisch feitje in het verschiet ligt. Na de etappe overwinningen van Frits Pirard in Creteil en Bert Oosterbosch in Nantes hebben Nederlandse ren ners nu in totaal 99 ritzeges ge boekt in de Tour de France. „Had het vandaag de honderste kunnen worden", vroeg Johan Lammerts stomverbaasd, „ik wist niet dat we al zo ver waren". Zijn inzet tijdens de finale had dan ook niet de diepere bedoeling om als honderdste Nederlandse ritwinnaar in de geschiedenis boekjes te komen. „Gewoon om te winnen, want dat is in je eerste Tour natuurlijk al mooi zat", zei de lange renner uit Bergen op Zoom. Hij maakte in de slotfase deel uit van een kopgroepje met de Fransen Pierre le Biguat en Claude Moreau (twee ploeg maats van gele-truidrager Kim Andersen), Bernard Vallet en de Belg Ronny Claes. „Die twee renners van Coop wilden eerst niet meewerken, omdat ze de trui moesten verdedigen. Maar dat was natuurlijk onzin. Er zat niemand in de kopgroep die ook Ook in Frankrijk is de temperatuur aardig opgelopen. Het bracht deze toeschouwer op het idee om de toerkara- oan op een ludieke manier te begroeten. (Foto AP) maar enigszins gevaarlijk was. Later kwamen ze wel op kop, maar daarna weer niet. Gek, hoor". Samenwerking Het ontbrak dus aan samenwer king. „Op die lange brug naar het eiland viel het tempo een paar keer stil. Bovendien kon het pe loton ons daar zien en dat is ook nooit in een voordeel als je voor op zit". Het quintet werd gegre pen, maar het betekende geen einde aan de activiteiten van Lammerts. Hij sprong even later weer mee met Jan van Hou we lingen en Eric Caritoux, maar van overtuigend kopwerk was geen sprake meer. „Ik had na tuurlijk al veel kracht verspeeld en je moet ook maar afwachten of je in de eindsprint nog iets kunt. Voor een tweede of derde plaats doorrijden is ook zinloos". Een opvatting die niet verander de toen zijn ploegmaat Ludo de Keulenaer met diens landgenoot Paul Hagedoorn aansloot. „Als hij meewerkt, blijven we mis schien weg", waagde Van Hou- welingen. Een poging van de Belg De Cnijf strandde onder de rode driehoek die het punt van de laatste kilometers aangeeft. Maar een korte solo van de Italiaan Ricardo Magrini voorkwam an dermaal dat en massaspurt over de etappewinst besliste. Wie dat niet erg vond was Leo van Vliet, na het vertrek van Jan Raas de man voor de massale sprints uit de ploeg van Peter Post. „Onder weg ging het al een stuk beter", vertelde de man die twee grote wonden op zijn hand heeft als een gevolg van de blaren die op liep in de kasseienrit door de hel van het noorden, „maar ik ben nog niet goed genoeg om me in een massasprint te storten. Nu kwam ik weer als twintigste door de laatste bocht. Ik vind het te gevaarlijk. De laatste tijd ben ik een paar keer gevallen en dan neem je geen risico's. Alleen als je honderd procent in orde bent neem je die wel". Magrini zette de sprinters een hak. Net als hij al eerder deed verraste hij het spurtende peloton en boekte de grootste zege uit zijn carrière. De uitslag van de zevende etappe (217 km. van Nantes naar het lie d'Ole- 1. Magrini (Ita-Poggiali), 217 kilometer in 5 uur 45 minuten en 36 seconden (gemiddelde: 37,498 kmAiur), met tijdvergoeding 5.45.06; 2. Vanderaer den (Bel-De Bruyne), 5.45.36, met tijd vergoeding 5.45.16; 3. Glaus (Zwi-Gi- rard), 5.45.36, met tijdvergoeding 5.45.26; 4. De Wüde (Bel-Crepel) 5.45.36; 5. Kelly (Ier-De Gnbaldy); 6. Ludwig Wijnants (Bel-Jossart); 7. Van Brabant (Bel-De Kimpe); 8. Van der Velde (Ned-Post); 9. Van der Poel (Ned-De Bruyne); 10. McKenzie (Nwz-De Kimpe); 11. Clerc (Fra-De Gnbaldy); 12. Pirard (Ned-Poggiali); 13. Van Vliet (Ned-Post); 14. Vanover- schelde (Fra-Crepel); 20. Lammerts (Ned-Post), allen in dezelfde tijd als De Wilde; 36. Manders (Ned-De Bruy ne); 41. De Rooy (Ned-Post); 42. Rooks (Ned-De Gribaldy); 44. Lub- berding (Ned-Post); 56. De Keulenaer (Bei-Post); 59. Veldscholten (Ned- Post); 67. Kuiper (Ned-De Bruyne): 75. Oosterbosch (Ned-Post); 86. Win nen (Ned-Post); 93. Zoetemelk (Ned- Danguillaume); 101 Andersen (Den- Danguillaume); 102. Van Houwebn- gen (Ned-Jossart), allen dezelfde tijd als De Wilde. Het algemeen klassement na de zeven de etappe van de Ronde van Frank rijk is: 1. Andersen 29 uur 59 minuten en 55 se conden; 2. Anderson op 38 seconden; 3. Kelly op 0.45; 4. Zoetemelk op 1 mi nuut en 19 seconden; 5. Vanderaer den op 1.41; 6. Van den Broucke op 2.05; 7. Roche op 2.09; 8. Van der Poel op 2.25; 9. Simon op 2.40; 10. Moreau op 2.41; 11. Willems op 2.42; 13. Van der Velde op 3.22; 14. Poisson op 3.52; 15. Matthijs op 3.54; 17. Kuiper op 4.10; 21. Winnen op 5.16; 38. Rooks op 7.43; 45. Van Houwebngen op 8.19; 57. Pirard op 10.14; 59. Lubberding op 10.26; 67. De Rooy op 11.49; 83. Oos terbosch op 18.29; 84. Lammerts op 18.39; 85 Van Vliet op 20.14; 90. Veld scholten op 22.13; 111. De Keulenaer op 28-27; 117. Manders op 31.02. pnt; 3. De Wilde 125 pnt; 4. Van der Velde 76 pnt; 5. Van Brabant 60 pnt; 6. Glaus 56 pnt; 7. Pirard 53 pnt. Debutantenklassement: 1. Vanderaerden; 2. Roche op 28 secon den; 3. Moreau op 1 minuut; 4. Mat thijs op 2.13; 5. Fignon op 2.27. Dagploegenklassement: 1. Ploeg Poggiali 17 uur 51 seconden; 2. Ploeg Crepel; 3. Ploeg De Kimpe; 4. Ploeg Post. Ploegenklassement: 1. Ploeg Danguillaume 97 uur 11 minu ten en 59 seconden; 2. Ploeg Berland op 27 seconden; 3. Ploeg De Bruyne op 3.05; 4 Ploeg Post op 3.43; 5 Ploeg De Gribaldy op 4.07

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1983 | | pagina 9