c AUTO mPS 'Bromfiets verdient een herkansing' Auto's voor de toekomst Volkswagen vernieuwt Golf Skoda Rapid Coupé een oud concept in leuke verpakking SKODA AUTO-HOME LEIDEN B.V. WOENSDAG 6 JULI 1983 Extra Samengesteld door Koos Post AUtO /Allegaar Volkswagen heeft de Golf ver nieuwd. Het is negen jaar ge leden dat de eerste Golf op de weg werd gebracht. Sinds dien zijn er zo'n zes miljoen gevolgd. De wijzigingen zien er op het eerste gezicht niet spectacu lair uit, al spreekt VW van een "totaal nieuwe auto". In elk geval is de carrosserie aangepast aan de "eisen des tijds", die vooral in de wind tunnel wordt bepaald. Het meer wigvormige model van de vernieuwde Golf heeft een luchtweerstandswaarde van niet meer dan cW 0,34, hetgeen een aanzienlijke ver betering is ten opzichte van zijn voorganger. De fabriek zegt dat dit een aanzienlijke besparing op het brandstof verbruik betekent: soms tot zeventien procent. De nieuwe Golf zal medio sep tember in de showrooms ver- boek" omvatten namelijk niet alleen de plattegronden van ruim honderd Nederlandse steden maar ook registers met om en nabij de 70.000 straat- Ook "De Auto" vernieuwd De autobladen zijn aan het ver nieuwen. Amper een maand nadat "De Autokampioen", het auto weekblad van de ANWB, voor de eerste maal in een nieuu kleurrijk jasje aan de abon nees werd toegezonden, heeft ook "De Auto", het magazine van de KNAC, een gedaante wisseling ondergaan. "Om het blad aan' de eisen van de tijd aan te passen", heet het in een begeleidende brief. Dus werd het moderner van op maak, kreeg het meer kleur en werd gezorgd voor een geva rieerder inhoud. Alle leden van de Koninklijke Neder- landsche Automobiel Club en van de KNAC Nationale Au tosport Federatie krijgen het natuurlijk toegezonden. Maar daarnaast ts het maandblad voortaan ook voor 4,25 te koop in de mees te kiosken. De zoveelste vernieuwing van het blad past in de wat agree- sievere koers die de 85-jarige KNAC vaart om het ledenbe stand groter te maken. Meteen twee stratenboeken Bij Esso is al jarenlang een "stadsgids" verkrijgbaar. De laatste bevat zo'n honderd Nederlandse stadsplattegron den. Nu komen een concurrerende oliemaatschappij en haar uitgever vrijwel gelijktijdig met verbeterde versies. "Het 70.000 stratenboek" van Shell en Suurland's "101 Steden- Dat betekent dat men na enkele ogenblikken zoeken al op pa pier weet waar men in een be paalde onbekende stad moet zijn en dat men tevoren rus tig kan bekijken hoe men daar moet komen. Het register verwijst naar een vakje op de plattegrond, waarin de gezochte straat is te vinden. Niet alle straten zijn vermeld maar men kan nooit verder dan enkele hon derden meters mis zitten. Het boek wordt voor Shell uitge geven door uitgeversmaat schappij Suurlands Vademe cum en is voor 9,95 te koop bij vrijwel alle Shell-stations. Het "101 Stedenboek" dat Suurland te koop heeft gelegd bij boekhandels en VVV's heeft een wat andere indeling dan het Shell-boekje en bevat vele advertenties. Bovendien kost het maar 9,50. De technische ontwikkeling gaat ook in de autowe reld gestaag door. Alle merken werken aan de naas te toekomst, de grotere merken kijken vaak veel verder. Rolf Mellde (links) met het resultaat van zijn jarenlange studie. Neem het Zweeds-Nederlandse merk Volvo. Op dit moment staan aan de top van het assor timent twee machtige tur boversies van de 760-serie: een diesel- en een benzineturbo. Puike voorbeelden van gea vanceerde techniek. Vooral die benzineturbo impo neert. die geeft de toch kolos sale limousine van meer dan 1300 kilogram prestaties van een sportwagen. In 8,5 secon den van stilstand naar een snelheid van 100 kilometer per uur. En een topsnelheid van meer dan 200 kilometer per En dat met een motor in het vooronder van niet meer dan 2,3 liter inhoud. Die ontwikkelt echter een vermogen van 173 DIN-pk bij 5700 toeren per mi nuut dankzij een zeer inge nieus turbosysteem, dat voor de best denkbare resultaten zorgt. Dat alles is echter knap duur (ik heb het over auto's van om en nabij de 70.000 gulden) en be paald niet zuinig (één op acht is niet eens slecht). Toch heeft Volvo zoveel succes met die grote karren dat de jaarpro- duktie moest worden opge voerd van 10.000 tot 17.000 stuks. Andere eisen Maar in de verdere toekomst de 21ste eeuw bijvoorbeeld zouden wel eens heel andere eisen aan auto's kunnen wor den gesteld. Daarom wordt bij Volvo achter de schermen al jarenlang aan het z.g. Light Component Project (LCP) ge werkt. De fabriek legt van elk ontvan gen tientje een gulden opzij voor produktontwikkeling. En van die gulden is een dubbeltje bestemd voor diepgaand on derzoek met het oog op de ver dere toekomst. Daaronder valt ook het LCP-onderzoek naar lichte materialen en betere produktiemethoden, die wel licht al over tien of vijftien jaar noodzakelijke zullen zijn. Teamleider Rolf Mellde kreeg (al jaren geleden dus) de opdracht experimentele auto's te bou wen van niet meer dan 700 ki lo. Auto's, die niet meer dan 1 op 25 zouden gebruiken. Die een luchtweerstand van min der dan 0.30 zouden hebben en binnen de 12 seconden van 0 tot 100 zouden moeten kunnen acceleren. De topsnelheid be hoefde niet extreem hoog te zijn: zo'n 150 kilometer per uur was voldoende. Maar natuur lijk moesten die auto's aan alle eisen ten aanzien van veilig heid, uitlaatgassen en dergelij ke voldoen. Energiezuinig Mellde en zijn mannen zijn er in geslaagd een autoJn elkaar te zetten die in grote lijnen aan die eisen voldoet. Een energie zuinige wagen. Gemiddeld ge bruikt een moderne auto in zijn autoleven ongeveer 133.000 kWh aan energie, deze Volvo haalt nog geen 77.000 kWh. Melldes ploeg heeft allerlei mo toren bestudeerd en beproefd. Uit oogpunt van brandstofeco nomie zal de voorkeur moeten worden gegeven aan de turbo- aangedreven dieselmotor, zeg gen zij. De studie heeft voorts aangetoond dat reeds bekende materialen als aluminium, magnesium, koolstofvezels en hoogsterke materialen op olie- Fords vierde Probe. Ditmaal écht basis wellicht veel meer m ae automobielbranche kunnen worden gebruikt. De prototypes van de diverse ex perimentele wagens hebben stuk voor stuk voorwielaan drijving gehad. Dit in verband met de beschikbare ruimte. Om die reden heeft men in de LCP ook de passagiers met hun rug in de rijrichting ge plaatst. Dit is méde met het oog op hun veiligheid. In fasen Overigens, deze LCP van Volvo is puur experimenteel. Er is niet op kosten gekeken. Er be staan ook geen plannen om dit concept in de nu beschbikbare vorm in produktie te nemen. Maar de resultaten van de stu die zullen ongetwijfeld in fasen in het produktieproces worden verweven. Wat dat betreft herinner ik mij maar al te goed een van de z.g. Probes van Ford. Ook zo'n ex perimenteermodel. Maar de Sierra die later werd geïntro duceerd en die op dit moment aardig furore maakt op de au tomarkt, leek er als twee drup pels op. De afwijkingen waren maar net voldoende om de be wering dat die Probe niet in RIJ- IMPRESSIE Met de ontwikkeling van een au tomodel - van tekentafel tot en met de ombouw van de lo pende band in de produktiehal is verschrikkelijk veel geld gemoeid. Het loopt in de hon derden miljoenen guldens. Geen wonder dat kleinere au- tofabrieken dat maar moei zaam of helemaal niet kunnen opbrengen, de grote hebben er al moeite mee. Een van die kleinere fabrieken is Skoda in Tsjecho-Slowakije. "Natuurlijk weten ze daar ook wel hoe het zou moeten, maar ze kunnen het gewoon niet be talen", verzuchtte men bij het importbedrijf De Binckhorst Auto en Motor Import in Voo- schoten, toen we de balans probeerden op te maken van voor- en nadelen van de ver nieuwde Skoda Rapid Coupé. Een produkt van Tsjechische makelij dus dat op de weg niet kan waarmaken wat het op het eerste gezicht lijkt te beloven. Want tot de pluspunten van deze Skoda behoort zonder twijfel de aantrekkelijke vormgeving. Een "snoepje van de week". Rank en sierlijk. En om maar meteen met de voordelen ver der te gaan: de aanschaffings prijs is heel verdienstelijk. Even onder of even boven de dertien mille (afhankelijk van de uitvoering) is op zichzelf JZpl jÊÊtorT" voor zo'n charmante coupé zeer aanvaardbaar. Er is niet zo bijster veel concurrentie. Ook het benzineverbruik is niet be roerd: één op dertien is wel te halen. Tot zover alles gunstig en goed. Maar helaas, de sierlijke ver pakking bevat een inmiddels wel door de technische voor uitgang achterhaald concept van motor en aandrijving achterin. Het is de constructie, waarmee de kever van Volks- wagen destijds zeer groot is ge worden (al had die een luchtge- koelde motor in plaats van de watergekoelde van Skoda), maar waarmee Volkswagen ook bijna voorgoed mee onder uit is gegleden omdat het con cern niet tijdig een antwoord klaar had op de gewijzigde vraag als gevolg van de verbe terde techniek. Er worden hier en daar nog wel kevers verkocht, maar de ver knochtheid van de enkeling is nog geen rechtvaardiging van de verouderde techniek. Die men in feite dus ook in deze Skoda tegenkomt. Toen de fa briek een vernieuwing aankon digde, werd eigenlijk wat méér verwacht dan een wijziging aan het onderstel, een betere besturing en nog het een en an der. Maar de Tsjechen hebben vast gehouden (of: moeten vasthou den) aan het oude concept. De viercilinder motor van 1174 cc is achterin gebleven. Een vr\j rauwe en rumoerige kracht bron. Maar na een tijdje wen nen valt er met die diepe brom toch wel te leven. Zeker als men niet het onderste uit de kan wil halen en men niet al te lange afstanden met deze Sko da hoeft te overbruggen. "Skoda-rijders zijn over het alge meen geen automobilisten van de lange afstand", verzekerde men ons in Voorschoten, maar als ik de verkoopcijfers zie moet ik daar toch vraagtekens bij zetten. Na enkele vrij mage re jaren heeft men er dit jaar tot nu toe toch al een kleine tweeduizend afgezet. En het wil er bij mij niet in dat al die mensen alleen maar korte stukjes rijden... Maar juist op langere afstanden gaat niet alleen het geluid, maar ook de vrij vage bestu ring meespelen. De ongelukki ge gewichtsverhouding door die motor achterin legt wat te veel nadruk op de achteras, zo dat men als het ware voortdu rend moet blijven sturen. En dat werkt op den duur knap vermoeiend. Maar als men niet te ver door trekt in de versnellingen, de naald van de snelheidsmeter niet naar de uiterste limiet van tegen de 140 wil jagen en er niet te lang mee op stap wil, kan kan deze goedkope Skoda voor velen een leuk, willig en bruikbaar vervoermiddel bete kenen. De aankeding is nogal sober, het dashboard zelfs aan de primi tieve kant. Maar de stoelen zit ten zeker niet slecht en dp be nodigde hendels en knoppen zyn gemakkelijk te vinden en goed te bereiken. De versnel lingen zijn wat te ruim in het pak gestoken, het is nogal eens "roeren" om de juiste plaats te vinden. Natuurlijk is de ruimte achterin zo'n coupé niet overweldigend, maar dat is een beperking die de koper van elke coupé heeft te aanvaarden. De royale baga geruimte zit voorin. De deksel scharniert aan de linkerzijde, wat erg gemakkelijk is voor het inladen vanaf het trottoir. Enkele zware koffers in die bak zal de wegligging ongetwijfeld ten goede komen. Maar dat is slechts een zijdelinge opmer king, want de tijd dat men als vroeger bij Volkswagens - straattegels voorin moest leg gen hebben we hopelijk wel achter de rug. Maar misschien is men achter het ijzeren gor dijn nog niet zover. experimenteel? produktie zou komen staande te houden. Ford is inmiddels al aan een vol gende Probe, ditmaal nr. IV, bezig. Ford zegt dat het de laat ste is van een reeks experimen tele modellen met als doel de grenzen van de aërodynamica te verleggen. In de windtunnel kwam deze Probe IV aan een weerstandscoêfficiënt van niet meer dan 0.15. Een dergelijke lage waarde is tot nu toe alleen bereikt door een eenpersoons- recordwagen, niet door een vierpersoons sedan als de Pro be IV is. Snufjes Een wagen vol leuke snufjes. Zo wordt de pneumatische vering door een computer gestuurd. Om de luchtweerstand te beïn vloeden regelt die bij hogere snelheden de bodemhoogte en de invalshoek. De ingebouwde computer regelt bovendien de stand van een onder de neus aangebracht luchtschild dat bij lagere snelheden wordt inge trokken. Ook dit prototype heeft voor- wielaandryving. Het is uitge rust met een experimentele lichte viercilinder inspuitmo- tor met een inhoud van 1,6 li ter. De opvallendste uiterlijke ken merken van de Probe IV zijn de geheel afgeschermde wie len, de ruiten die volkomen ge lijk liggen met de aangrenzen de carrossiedelen (wat men overigens al bij vele auto's aan treft) en een gestroomnlijnde neus zonder koelluchtopenin gen. De radiateur voor de mo- torkoeling bevindt zich im mers achterin de wagen. Veel glas De onderzijde van de wagen is volkomen glad. Verwijderbare panelen zorgen ervoor dat vita le componenten gemakkelijk bereikbaar zijn voor reparatie of onderhoud. De Probe IV heeft veel glas. Voorruit en achterklep zijn ter verminde ring van de luchtweerstand in twee vlakken gebogen en de achterruit is voorzien van een oplopende spoiler om de lucht stroming achter de wagen te beïnvloeden. De twee wissers van de voorruit bevinden zich onder een elek trisch bediende flap. De vaste portierruiten zijn voorzien van kleine elektrische schuifrui- ten, gemakkelijk voor het beta len van parkeer- of tolgelden. Een ringvormige console bevat knoppen voor de fijnregeling van de aerodynamiscxhe wa genpositie en het sleutelloze contactslot wordt door geco deerde druktoetsen bediend. Ford beweert dat ook deze Probe IV een experimenteel prototy pe is dat niet in serieproduktie zal worden genomen. Maar na de Sierra neem ik zulke bewe ringen maar liever met een flinke schep zout... St. Jacobsgracht 10-18 2311 PW Leiden. Tel. 071-121560. Vele oorzaken hebben ge knaagd aan de populari teit van de bromfiets. Vooral de verplichting tot het dragen van een helm. Maar dat niet alleen. De toenemende welvaart maakte de overstap naar een auto gemakkelijker. Bovendien heeft de brom fiets zich nooit helemaal kunnen ontworstelen aan het imago van armoedig heid. Zeker nu de noodzaak tot bezuini ging toeneemt en de benzineprijs naar ongekende hoogten gaat stijgen lijkt de tijd rijp om de bromfiets weer wat meer in de aandacht te plaatsen. "De bromfiets is aan een herwaar dering toe", zo drukte ir.C.R.de Regt, chef verkeersafdeling van de ANWB het enigzins plechtig uit tijdens een presentatie van de "Stichting Goed Brommen" in het congrescentrum Leeuwen horst in Noordwij kerhout. Uniek Deze stichting is een vrij unieke verzameling van organisaties. Niet alleen belanghebbende zo als RAI en BOVAG hebben er naast de ANWB zitting in geno men maar ook onverdachte insti tuten als TNO in Delft, de Politie Verkeers Commissie en Veilig Verkeer Nederland. Zelfs de Stichting Geluidhinder is van de partij. Gezamenlijk hebben zij via de stichting staatssecretaris Scher- penhuizen van verkeer en water staat schriftelijk benaderd met het dringende verzoek iets te doen aan de wirwar van wettelij ke eisen en maatregelen waarin de bromfiets in ons land ver strikt zit. Vele verordeningen maken het fabrikanten en impor teurs onmogelijk de bromfiets weer die populariteit te bezorgen die hem volgens velen toekomt. Vertekend beeld Iedereen in de stichting weet maar al te goed dat de brommer slecht scoort in de publieke opinie als het gaat om status, lawaai en vei ligheid. Maar ze menen, dat er in vele gevallen sprake is van een vertekend beeld. ue mededeling dat bijna alle bromfietsongevallen plaatsvin den in een situatie waarin de bromfietser voorrang had moe ten geven is net zo interessant als het gegeven dat bijna alle regen van boven komt. Er bestaat in ons stelsel van regels immers nauwelijks een situatie waarin de bromfiets voorrang zou moe ten krijgen", aldus ir. De Regt, die verder ook opmerkte dat te hard rijden op een brommer rela tief veel strenger wordt gestraft dan in een auto. En een snorfiets wordt op fietspa den links en rechts door snelle fietsers ingehaald. Omdat dat ding niet harder mag dan 20 kilo meter per uur. Een kleine aan passing van die snelheid aan wat in de ons omringende landen wel mag (dus 25 km per uur) zou er voor zorgen dat de snorfietsen gewoon met het overige verkeer zouden kunnen meekomen. Wat veel veiliger zou zijn. Andere categorieën alleen een verhoging van de toe gestane snelheid van de snor fiets. Er zou een andere en betere categorie-indeling moeten ko men. In de suggesties aan staatssecreta ris Scherpenhuizen gedaan staat onder aan de lyst van catego rieën de snorfiets met een cilin derinhoud van maximaal 50 cc. Geen rijbewijs, geen valhelm, maximum snelheid 25 km. Maar ook de wielmaat vrij, geen ver plichte trappers en geen ver plicht wit achterspatbord. In feite wil men eindelijk eens af van het etiket "fiets met hulpmo tor", waardoor snor- en bromfiet sen hun eigen plaats zouden kunnen krijgen in de verkeers- wetgeving. Dan zouden bromfietsen ook zon der trappers kunnen worden toe gestaan. Bij de brommers (die volgens de stichting aan een ma ximum van 40 km gebonden moeten blijven, met valhelm draagplicht) zouden ook cligno- teurs moeten worden erkend. Hoe gevaarlijk ook, de bromfiet ser is vandaag de dag nog altijd wettelijk verplicht zijn arm uit te steken als hij links of rechts af slaat. Ook al is de bromfiets voor zien van richtingaanwijzers... Lichte motorfiets Heel veel belang hecht de stichting aan de invoering van een nieuwe categorie, de lichte motorfiets, waarmee de jeugd meer aan haar trekken zou kunnen komen. "In Nederland trouwens waar niet - overheerst de laatste de cennia een wens tot leeftijdsver laging op vele fronten. We mo gen op jongere leeftijd stemmen. We gaan jonger het huis uit, trou wen jonger en gaan op vrij jonge leeftijd samenwonen. We zijn, om kort te gaan, op jongere leef tijd zelfstandiger dan in vroegere tijden. Moet je min of meer zelf standige mensen van zestien, ze ventien jaar verbieden om zich met redelijke snelheid van A naar B te verplaatsen?", zo moti veerde ir.G.Schaap, technisch secretaris van de RAI het plei dooi om het berijden van lichte motorfietsen (maximaal 125 cc cilinderinhoud) met rijbewijs mogelijk te maken ook voor jon geren vanaf zestien jaar. Het zal volgens hem ook de nei ging tot opvoeren van brommers geringer maken. Want wie snel ler wil kan dat ook, als men maar. heeft bewezen dat men er rijp Voorbeelden Om haar beweringen kracht bij te zetten had de Stichting Goed Brommen daar in Noordwijker- hout een aantal snor- en brom fietsen bijeen gebracht waarop niet op de openbare weg mocht worden gereden omdat ze niet voldeden aan de ingewikkelde normen die nu nog voor deze vervoermiddelen gelden. Zoals snorfietsen die iets harder kun nen dan 25 km per uur ofte grote wielen hebben. En bromfietsen zonder trappers. Heel handige snorders en brom mers soms. Maar het opvallendst was toch wel het feit dat hoewel daar op een kleine oppervlakte enkele tientallen van die vehi kels rondjes draaiden het kabaal zeer binnen de perken bleef. De in de stichting vertegenwoordig de Stichting Geluidshinder kon tevreden zijn. -éti

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1983 | | pagina 19