Verkiezingen in
Turkije onzeker
ieu en raketten
spelen geen rol in
verkiezingen Italië
-c
NAVO piekert
over Denemarken
Britten gek op jubilerende Elizabeth
Prins Karei van België overleden
Dreigement generaal Evren
tUO P~p1
Chinezen taboe
Sihanoek wil
uit coalitie
van Cambodja
DONDERDAG 2 JUNI 1983
Buitenland
Gif uit Seveso
wordt toch in
Basel verbrand
PARIJS (AP) - De 41 vaten
met zwaar giftige dioxine die
zijn overgebleven van een in
dustriële ramp in Seveso, Ita
lië, en recent zijn gevonden
in een dorp in Noord-Frank
rijk, worden vernietigd in
Zwitserland.
De dioxine wordt verbrand
door het te Basel gevestigde
bedrijf Ciba-Geigy, aldus een
ministeriële verklaring.
De dioxine werd vorig jaar in
de herfst naar Frankrijk over
gebracht en vervoerd naar de
Noordfranse stad St. Quen-
tin. Het transport werd gere
geld door Bernard Parin-
gaux, eigenaar van het in
Marseille gevestigde bedrijf
Spelidec.
De vaten verdwenen vervol
gens en werden de vorige
maand aangetroffen in een
verlaten slagerij in een
plaatsje in Noord-Frankrijk.
BRUSSEL (Belga) - Prins Karei
van België, broer van koning
Leopold en oom van koning
Boudewijn, is gisteravond in het
ziekenhuis van Oostende overle
den. Er worden voorbereidingen
getroffen voor een staatsbegrafe-
Prins Karei is 79 jaar geworden.
Karel-Theodore-Henri-Antoine-M-
einrad, prins van België werd in
Brussel geboren op 10 oktober
1903. Als tweede zoon van de toe
komstige koning Albert en de
toekomstige koningin Elizabeth
werd hij op 11-jarige leeftijd tij
dens de Eerste Wereldoorlog
naar Engeland gezonden om er
te studeren.
In 1918 keerde hij naar het bevrijde
België terug om er samen met de
koninklijke familie triomfante
lijk te worden onthaald. Hij
droeg toen het uniform van adel
borst.
Hij vervulde vanaf januari 1921 di
verse functies bij de Belgische
marine todat deze in maart 1926
werd opgeheven. Van de marine
ging hij daarna over naar de
landmacht.
In 1940 nam Karei deel aan de
weerstand van achttien dagen
die het Belgische leger bood te
gen de Duitsers. In de jaren van
de bezetting woonde hij op het
paleis te Brussel en hield zich ac
tief bezig met de krijgsgevange
nen en hun gezinnen. Toen de
Belgische koninklijke familie in
1944 naar Duitsland werd gede
porteerd, dook prins Karei drie
maanden onder. De bezetter on
dernam mislukte pogingen om
hem te pakken. De prins bleek
ondergedoken bij vrienden in
Borgworm en nadien was hij on
dergedoken in Esneux en Sart-
Lez-Spa en nam deel aan ver
zetsacties.
Op 11 september 1944 terugge
keerd naar Brussel werd Karei
bij afwezigheid van koning Leo
pold die nog steeds in Duits
land vertoefde - op 20 septem
ber door de volksvertegenwoor
diging uitgeroepen tot regent.
Hij legde de 21e de eed af en
werd tegelijkertijd bevorderd tot
luitenant-generaal van het leger.
Als regent beijverde Karei zich
België zijn positie van voor de
Tweede Wereldoorlog terug te
geven. Hij reisde o.m. naar de
Verenigde Staten en Belgisch-
Kongo. De prins trad met grote
discretie op en verwierf zich de
achting van alle partijen door de
nauwgezetheid waarmee hij zijn
grondwettelijke functie uitvoer
de en de adviezen die hij ver
strekte.
Toen Leopold III in juli 1950 in
Brussel terugkeerde, trok de re
gent zich terug op zijn landgoed
in Raversijde. Hij hield zich er
bezig met schilderen, tekenen,
musiceren (op piano en orgel) en
componeren. De prins had ook
een appartement aan de Louiza-
laan in Brussel.
Op 27 september 1961 zag Karei af
van de jaarlijkse toelage van 4
miljoen frank die hem na de
beëindiging van zijn regentschap
was toegekend.
In 1972 zou hij opnieuw in het
nieuws komen in de zaak van
zijn vertrouwensman, Olivier Al-
lard. Na een langdurig proces
voor de boetstraffelijk rechtbank
in Brussel werd Allard vrijge
sproken en de prins veroordeeld
tot het betalen van de proceskos-
ISTANBOEL - De Turkse president en juntaleider generaal Evren heeft gedreigd dat de
parlementsverkiezingen van 6 november worden uitgesteld als elementen uit de ont
bonden oude partijen doorgaan hun stempel te drukken op de nieuwe partijen.
„Ondanks alle ellende die zij heb
ben aangericht, blijven de oude
politici Turkije zien als hun ei
gen akkertje", zo riep het staats
hoofd gisteren aan het slot van
een toespraak in de Noordturkse
stad Corum. „Ze kunnen maar
niet begrijpen dat hun rol is uit
gespeeld".
Sinds 16 mei mogen in Turkije
weer politieke partijen worden
opgericht. Maar dinsdag was één
KHARTOUM (UPI) - Het Noord-
oostafrikaanse land Soedan zal
deze maand wegens financiële
problemen 22 ambassades slui
ten, waaronder die in Nederland.
Verder dicht gaan de ambassades
in Canada, Zweden, Spanje,
Griekenland, Oost-Duitsland,
Roemenië, Turkije, Syrië, Liba
non, Noord- zowel als Zuid-Je
men, Oman, Qatar, Irak, Marok
ko, Jordanië, Djibouti, Somalië,
Tsjechoslowakije, Joegoslavië
en Algerije.
van die nieuwe partijen, de
rechtse Groot Turkije Partij
'voor altijd ontbonden', omdat ze
een voortzetting zou zijn van de
oude Gerechtigheids Partij on
der oud-premier Demirel. Deze
moest zich vanmiddag om zes
uur melden op het politiebureau
van het stadje Canakkale aan de
Dardanellen, samen met 15 ande
re voormalige politici, onder wie
door
Frans van Hasselt
zeven van de eveneens ontbon
den links-georiënteerde Republi
keinse Volks Partij.
„Misschien kunnen ze zich daar
een beetje op Ataturk gaan inspi
reren", grapte Evren in zijn rede,
doelend op het grote monument
dat in die omgeving is opgericht
voor het succesvolle verzet van
Turkse troepen onder Ataturk te
gen de Engelse landingstroepen
tijdens de Eerste Wereldoorlog.
ADVERTENTIE
De heer Bakker pakt
zaterdag a.s. even 250,-
extra vakantiegeld!
In ieder geval; als hij bij ons (alleen a.s. zaterdag),
uiterst scherp en met de hoogste inruilprijs
een nieuwe auto koopt. In onze vestiging
aan 't Lammenschansplein mag hij
dan daarna, als extraatje, een
slinger geven aan het
Ergens in zijn speech laste Evren
ook een woordspeling in op de
naam Demirel, die 'IJzeren
Hand' betekent. Het embleem
van de GTP was niet toevallig
een uitgestoken hand geweest.
Het stempel waarmee de stem
men worden uitgebracht, zou
echter een 'ijzeren hand' worden
die hem zou verpletteren, aldus
de president.
Evren richtte zich ook voor het
eerst tegen het feit dat de nieuwe
partij een afgezwaaide generaal,
Ali Esener, als voorzitter had
aangewezen. „Ze zouden hem na
een tijdje hebben afgedankt", zo
zei hij, „maar intussen wel op
verraderlijke wijze tweedracht
hebben gezaaid binnen de strijd
krachten". Ook de nieuwe
rechtse partij die wel de sympa
thie van het regime geniet, de
Partij van Nationalistische De
mocratie, staat onder een gene
raal bd, Turgut Sunalp.
Het dreigement van een mogelijk
uitstel van de verkiezingen
wordt voornamelijk uitgelegd als
een waarschuwing voor de linker
zijde, waar een 'sociaal-democra
tische partij van Turkije' in ver
regaande staat van oprichting is.
Leider wordt prof. Erdal Inonu,
enige zoon van de legendarische
staatsman Ismet Inonu, die in
1938 Ataturk als president op
volgde. Nadat het regime de door
Ataturk opgerichte Republikein
se Volks Partij al heeft verboden,
zal het echter geen sinecure zijn
ook de nieuwe partij met zo'n
klinkende leidersnaam buiten de
wet te stellen.
PEKING Mongolië is al een paar
maanden bezig met het uit het
land zetten van duizenden Chi
nezen. Dit is in Peking bevestigd
door een woordvoerder van het
Chinese ministerie van buiten
landse zaken.
"Zij worden gedwongen te vertrek
ken en ondanks protesten gaat
men daar van Mongoolse kant
mee door, zo zei hij.
Secretaris-generaal Luns van de NAVO, in gesprek met de Amerikaanse
minister van defensie Weinberger, tijdens de ministerraad in Brussel.
BRUSSEL - De NAVO-defensie-
ministers zitten in hun maag met
de afwijkende opstelling van De
nemarken ten aanzien van de
nieuwe atoomraketten in West-
Europa.
De Deense minister van defensie
Engell heeft zijn NAVO-collega's
gisteren in Brussel meegedeeld
dat Denemarken tegen de afge
sproken plaatsing eind dit jaar
van de nieuwe raketten in West-
Europa is, maar daarentegen ver
der wil wachten op de resultaten
van de Amerikaans-Russische
onderhandelingen over wapen
beheersing. Engell maakte daar
bij duidelijk dat dit niet het
standpunt van de Deense rege
ring zelf is, maar van het Deense
parlement, dat het in deze zaken
echter voor het zeggen heeft.
door
Ferry Mingelen
Het Deense 'nee' heeft geen directe
invloed op de plaatsing, omdat
de raketten niet in Denemarken
zouden komen, maar het door
breekt wel de eenheid die de NA
VO tot nu toe met zoveel moeite
naar buiten toe heeft weten te
handhaven ten aanzien van de
nieuwe kernwapens.
Vooral de Amerikaanse, Britse en
Westduitse ministers van defen
sie verzetten zich er in de twee
daagse vergadering van het NA-
VO-defensieplanningcomité in
Brussel tegen dat het Deense
'nee' in hun slotverklaring duide
lijk zou kunnen doorklinken. De
Denen wilden een speciale voet
noot in de verklaring om dat te
bereiken. Achter de schermen
werd door betrokken diploma
ten al een taai gevecht geleverd
over de opstelling van die slot
verklaring, waaraan de defensie
ministers zelf vandaag de laatste
hand moesten leggen.
PEKING (AFP/Reuter) Prins
Norodom Sihanoek overweegt
zich terug te trekken als leider
van de uit drie partijen bestaan
de coalitie die in Cambodja tegen
het Vietnamese leger strijdt. In
een gesprek met journalisten in
Peking zei hij gisteren dat hij de
komende weken of maanden op
stapt als zijn coalitiepartner Son
Sann, de nationalistische oud
premier, zijn aanvallen op hem
niet staakt.
De coalitie, waarvan naast de Na
tionalisten en de Sihanoekisten
ook de Rode Khmer deel uit
maakt, kwam na veel problemen
vorig jaar juni tot stand en bleef
sindsdien erg wankel. De Rode
Khmer is militair gezien de enige
die de Vietnamezen kan bedrei
gen maar wordt door de andere
twee verfoeid en gevreesd we
gens de slachtpartijen die zij aan
richtte in de vier jaar dat ze aan
het bewind was in Cambodja
(1975-1979).
Ontdekking
Belgisch archeologisch onder
zoek heeft aan het licht ge
bracht dat er 32.000 jaar voor
Christus in Egypte al aan
mijnbouw werd gedaan. Bel
gische archeologen hebben
in Midden-Egypte, nabij Naz
iet Khater namelijk vuur-
steenmijnen ontdekt en gra
ven gevonden uit het jong-
Paleolithicum, een tijdperk
dat zich uitstrekt van 32.000
tot 10.000 jaar voor Christus.
In het Nijldal werd het oud
ste tot nu toe bekende skelet
gevonden.
Ouders slaan
Vijftien procent van de jonge
lui in Canada's Franstalige
provincie Quebec slaat zijn
ouders en drie procent van
hen bedient zich daarbij van
'gevaarlijke voorwerpen', al
dus het resultaat van een stu
die die is gemaakt door een
psychologe van het Dawson-
college van Montreal.
De jongelui in kwestie komen
merendeels voort uit een sta
biel en gegoed milieu. De ge
welddadigheid vloeit voort
uit communicatiestoornis
tussen kind en ouders. Het
zijn niet de ouders die de
kindren aangeven, aldus
Beaulieu," maar veel meer de
kinderen zelf, die bang zijn
dat ze nog eens aan het doden
van hun ouders toekomen.
lederen wist het natuurlijk al lang,
maar toch heeft het suikerzoete
Britse damesblad „Woman's
Own" er deze week een enquête
naar laten houden. En ja hoor,
als de Britten bij de komende ver
kiezingen op de koningin zouden
mogen stemmen, zouden ze haar
kiezen ook.
Sterker, met de vraag geconfron
teerd: „Als u zou mogen kiezen
voor óf de koningin, óf Margaret
Thatcher, op wie zou u dan stem
men?", dan zou 42 procent van de
lezeressen van „Woman's Own"
Elizabeth Regina nemen, en
maar 34 procent mevrouw That
cher. Een goede les voor de „Iron
Lady"!
door
Henk Dam
De nogal oiibenullige enquête
vraag bewijst maar weer eens,
dat koningin Elizabeth, die deze
week 30 jaar geleden werd ge
kroond, uiterst populair is. Meer
dan negen van de tien Britten -
94 procent, aldus „Woman's
Own" - vindt dat ze grote ver
diensten voor het land heeft.
De regeer-periode van koningin
Elizabeth begon toen ze zich op
een nogal ongewone plaats be
vond: in een boom, een vijgeboom
in Kenya. Ze zat op 6 februari
1952 in het in een boomkroon ge-
n wereldberoemde
Treetops-hotel, toen het nieuws
bekend werd dat haar vader, ko
ning George VI, in zijn slaap
overleden was. Ruim een jaar la
ter, op 2 juni 1953, had de kro
ning plaats. Het moet, samen met
het huwelijk van prins Charles
en lady Diana in de zomer van
'81, de meest indrukwekkende ko
ninklijke show ooit opgevoerd
zijn.
Koningin Elizabeth heeft, in de 30
jaar die zit tussen die feestelijke
kroning en nu, een eigenlijk vrij
wel rimpelloze regeerperiode ge
had. En dat, terwijl zij vorstin
was in de periode waarin Groot
Brittannië een van z'n belang
rijkste evoluties sinds decennia
meemaakte: van wereldmacht tot
een „gewone" middelgrote staat.
Echte grote rellen zijn de Britse
vorstin gespaard gebleven. Het
liefdesleven van haar zus Marga
ret moet haar wel eens hoofdbre
kens hebben opgeleverd, ze zal
ook „not amused" zijn over de
amoureuze avonturen van haar
tweede zoon Andrew, maar echte
crises (zoals bijvoorbeeld in Ne
derland bij de Greet Hoffman-af
faire en de Lockheed-zaak) heeft
ze niet hoeven meemaken.
Haar stijl heeft in de loop der jaren
wél verandering ondergaan.
Buiten Engeland wordt koningin
Elizabeth ook nu gezien als een
Elizabeth: gewoner geworden
(Foto AP)
nogal stijve, overbeheerste en bij
na stuurse, kille vrouw. Britten
vertellen je echter, dat hun vor
stin sinds een jaar of tien zo le
vendig, warm en „gewoon" is ge
worden, en een echte koningin
van het volk.
Er is hier sprake van een bewuste
stijl-verandering. Inderdaad
heeft de Britse koninklijke fami
lie onder leiding van Elizabeth
Regina zich sinds het begin van
de jaren '70 erop toegelegd, wat
populistischer te worden, zich
wat meer te laten zien. Het uit
gangspunt daarvan was, oneer
biedig gezegd: we moeten de
mensen waar voor hun geld ge
ven. Want in 1969 waarschuwde
de man van de koningin, prins
Philip, ervoor dat de koninklijke
familie, die het tot dan toe met
een naar verhouding bescheiden
niet-geindexeerde toelage moest
doen, spoedig in de rode cijfers
„«m zitten.
Voor de Britten heeft de vorstin in
de eerste plaats een symbool
functie. Zij staat voor continui-
teit. Ze is ook indirect het sym
bool van het grote verleden, de
tijd van het imperium. Behalve
in Groot-Brittannië wordt zij in
16 Gemenebest-landen als vorstin
erkend. Niet ten onrechte is wel
eens gezegd: „Wat de Common
wealth nog bijeen houdt, is de En
gelse taal en de koningin".
Royalty-specialisten schrijven de
laatste maanden steeds meer, dat
de koningin er zo opvallend rela
xed bij loopt. Ze lacht meer, doet
niet meer zo krampachtig, lijkt
vrijer geworden. Aldus deze ken
ners, die eraan toevoegen dat ze
zo is geworden sinds de geboorte
van prins William.
Er wordt momenteel uitgebreid in
de Britse kranten gespeculeerd
over de vraag, of lady Diana op
nieuw in verwachting is. Prins
Charles heeft aan die speculaties
het zijne royaal bijgedragen. Zei
de kroonprins vorige week niet
zelf, naar Blij Nieuws gevraagd:
„Het koninklijke fokprogramma
royal breeding program")
draait op volle toeren"?
Bij een verkiezingscampagne
waarin kernwapens niet ter
sprake komen en „groenen"
geen enkele rol spelen, is men
geneigd zich af te vragen of
men nog in Europa is. Toch is
dit precies wat zich op het
ogenblik in Italië afspeelt: aan
vraagstukken die bij Duitse,
Engelse of Nederlandse ver
kiezingen in het middelpunt
van het debat staan, wordt hier
stilzwijgend voorbij gegaan.
En als er nu geen aanleiding
voor zou bestaan, zou het nog
te verklaren zijn, maar Italië is
het land waar de NAVO-beslis-
sing door regering en parle
ment werd aangenomen en
waar met het dioxyneschan-
daal van Seveso maar een topje
van de ijsberg van milieuver
vuiling aan het licht kwam.
Het gekste is nog niet eens dat de
bekvechtende politici er geen
woord aan vuil maken, maar
dat ze er ook niet toe gedwon
gen worden door hun kiezers:
in de cafe's, op de bussen of de
markten van Rome, Milaan of
Florence wordt over van alles
gesproken, maar niet over wat
de rest van Europa bezig
houdt.
door
Hein ten Kortenaar
Midden in de zomer van twee
jaar geleden wees de socialisti
sche minister van defensie Le-
lio Lagorio de Siciliaanse
plaats Comiso aan als de basis
waar de afgesproken 112 kruis
raketten zouden worden ge-
plaats. Hij deed het met opzet
op een ogenblik waarop het
merendeel van de Italianen op
het strand lag te bakken. Hij
had zich de moeite kunnen be
sparen: ook vandaag wordt het
„Internationale kamp van anti
militaristen", dat is opgeslagen
voor de poorten van het mili
taire vliegveld Maghocco,
voornamelijk bevolkt door
goedwillende jongeren uit Ne
derland, Duitsland en Scandi
navië, die bij de dorpsbevol
king geen poot aan de grond
krijgen.
Een vredesmars van Milaan naar
Comiso, die vorig jaar met
groot tamtam werd aangekon
digd, bleek uiteindelijk neer te
komen op een wisselend
groepje van gemiddeld 12 man,
dat zich per volkswagenbusje
van stad tot stad verplaatste,
daar voet a^n de grond zette en
zich een eindweegs door een
handjevol geestverwanten liet
begeleiden, om zich vervol
gens over de autostrada naar
de volgende halte te spoeden.
Het lijkt erop dat de meeste
Italianen het voor of tegen
kruisraketten zijn even nutte
loos te vinden als zich voor of
tegen een uitbarsting van de
Etna of een aardbeving te ver
klaren.
Ook een halfhartige poging om
met de oprichting van de vele
verontrusten over de systema
tische vervuiling en verwoes
ting van het milieu mislukte,
toen bestaande organisaties als
„Italia Nostra", een eerbied
waardige en verdienstelijke
heemschutbeweging, en de
Italiaanse sectie van het World
Wildlife Fund weigerden zich
op het politieke pad te bege
ven.
De Radicalen, die met hun arti-
parlementaire houding nog het
meest lijken op de Groenen,
hebben andere zorgen. Tot het
laatste ogenblik aarzelden zij
of ze wel lijsten zouden indie
nen. Toen ze daar eindelijk toe
overgingen, nodigden ze hun
kiezers uit niet op hen te stem
men, maar uit protest tegen het
regiem van de grote partijen
zich van stemming te onthou
den, of blanco te stemmen dan
wel het stembiljet te gebruiken
voor „politieke voorstellen"
(waardoor ze nietig worden).
Waar wordt er bij de verkiezings
campagne dan wel over ge
sproken? Het hoofdpunt: dat
waarop de regering-Fanfani
gevallen is, het economisch be
leid. De christen-democraten
leggen de grootste nadruk op
zowel de bestrijding van de in
flatie (voorlopig gezakt tot 16
procent) als de noodzaak van
versobering en bezuiniging
(om dan op de valreep van het
kabinet-Fanfani nog gauw hun
eigen stelregel tegen te spre
ken en een pensioenregeling
goed te keuren, die de over
heidsuitgaven nog wat verder
omhoog jaagt).
Socialisten en communisten be
schuldigen hen van een zwen
king naar rechts en een totale
onderwerping aan de stand
punten van de werkgevers.
Volgens de linkse partijen wor
den de arbeiders, door belas
ting- en tariefsverhogingen, zo
als altijd het slachtoffer van de
slechte economische situatie.
Zij bepleiten een actief inves
teringsbeleid om nieuwe ba
nen te scheppen en de produk-
tiviteit te verhogen.
In werkelijkheid is er weinig
keus: welke partijen er ook aan
de regering komen, hun eerste
taak zal zijn de overheidsuitga
ven drastisch te beperken. De
president van de Italiaanse
bank, Carlo Ciampi, herinner
de er deze week in zijn jaarver
slag aan dat het financiële te
kort op de overheidsbegroting
vorig jaar is opgelopen tot bij
na 80.000 miljard lire (160 mil
jard gulden), ondanks de
plechtige belofte dat het niet
boven de 50.000 miljard zou
uitkomen. Het ontbreekt, zei
hij, zowel aan de nodige vast
beradenheid om de bezuini
ging door te voeren als aan tijd.
Tegenwoordig neigt Italië er
toe van de hand in de tand te
leven en schijnt zich bijna bij
de voorthollende inflatie te
hebben neergelegd.
Maar ook deze keer draait alles
om de regeerbaarheid van het
land. Italië, dat met zijn 43 ka
binetten sinds de oorlog alle
Europese records heeft gesla
gen, heeft tot nu toe niet weten
te ontkomen aan de wurggreep
van de twee tegengestelde ko
lossen, de christen-democrati
sche en de communistische
partij, die samen twee derde
van het kiezerskorpos omvat
ten, maar geen van tweeën
sterk genoeg zijn om alleen te
regeren. Daarmee zitten de so
cialisten op een comfortabele
wippositie en daarvan hebben
ze de laatste jaren overvloedig
gebruik gemaakt.
Een belangrijke onzekerheids-
factor is bij deze verkiezingen
de zogenaamde „party van de
blancostemmen". Verschillen
de opiniepeilingen hebben een
toenemende verkiezingsmoe
heid aangetoond. Er wordt dan
ook rekening mee gehouden
dat het kiezersvolk deze keer
minder gewillig naar de stem
bus zal komen dan hier de ge
woonte is. Italië was ook in dit
opzicht on-Europees, want de
opkomst heeft hier altijd bo
ven de 90 procent gelegen. Als
het percentage op 26 juni be
duidend lager zou komen te
liggen, zou men dit als kritiek
op het heersende partijstelsel
moeten beschouwen. Het was
dan ook een slimme zet van de
radikalen om hun kiezers tot
blanco of nietig stemmen op te
roepen: zo lijven zij al bij voor
baat alle luie, onverschillige en
kritische niet-stemmers bij de
eigen aanhang in.
Ingrijpende verschuivingen ver
wacht niemand van de komen
de verkiezingen. De christen
democraten zullen de grootste
partij bly ven, al was het alleen
maar uit angst voor de commu
nisten. De socialisten, die hun
uiterste best hebben gedaan
om zich als moderne efficiënte
partij te presenteren, maar de
laatste tyd iets van die glans
hebben verloren door corrup
tieschandalen waarbij voor
aanstaande partijleden waren
betrokken, zullen waarschijn
lijk iets vooruit gaan. Maar niet
genoeg om echt de spil van de
Italiaanse politiek te worden
die ze zo graag willen zyn.
De communisten, die met hun
leus van het „links alternatief'
al by voorbaat een verloren
zaak bepleiten (want daar wil
Craxi in geen geval aan mee
doen) zullen misschien iets te
rugvallen, maar toch de twee
de partij blijven om ook de ko
mende parlementaire periode
in de oppositie doorbrengen.
Enige winst wordt verwacht
voor de kleinere partyen, voor
al de republikeinen, waarvan
de voorman Giovanni Spadoli-
ni het als premier langer heeft
volgehouden dan de meesten
van zyn voorgangers.
