C en A wil geen aandelen kopen in parkeergarage c Leerlingen moeten een discussie kunnen Noorlander: "Wij kunnen Driessenplein bebouwen" Wegens problemen met nieuwbouw Bijenstal in polderpark Cronesteyn Werk in uitvoering VAKTAAL ZATERDAG 28 MEI 1983 LEIDEN - C en A voelt er in de huidige situatie niets voor om geld te steken in de parkeergarage, die het aannemersbedrijf Du Prie aan het Levendaal wil bouwen. Het bedrijf, dat al zo'n twintig jaar tevergeefs tracht tot nieuwbouw in het Leidse cen trum te komen, vindt dat de gemeente eerst in dat opzicht duidelijkheid zou moeten scheppen. Leiden De parkeergarage kan er niet ko men zonder steun van het be drijfsleven. Volgens de opzet van Du Prie wordt er vier miljoen van de bank geleend ter financie ring van het plan en moet één miljoen komen van het bedrijfs leven, dat aandelen voor duizend gulden per stuk kan kopen. Voor bedrijfsleider Jünger van de Leidse vestiging van C en A is de weigering van het Amsterdamse hoofdkantoor een enigszins pijn lijke zaak, omdat hij als secreta ris van de Stichting Leidse Bin nenstad een van de grote pleitbe zorgers is van de parkeergarage aan het Levendaal (die moet ko men op de plaats waar de zeepfa briek Sanders heeft gestaan). Maar hij kan zich het standpunt van zijn 'baas' wel voorstellen. "Kijk, investeren is niet zo moei lijk, maar daar is wel een gebaar van het gemeentebestuur voor nodig. Maar in Leiden schijnt het allemaal moeilijk te moeten gaan, terwijl andere gemeentebe sturen met open armen klaar staan". Al eerder heeft C en A afgezien van de grootse verbouwings- en nieuwbouwplannen die het kle dingmagazijn aan de Breestraat had. Het plan is nu om het nieu we filiaal niet te laten doorlopen tot aan de Langebrug. Het ver kleinde plan blijkt echter op be zwaar te stuiten bij de gemeente. Het afhaken van C en A als kandi daat-aandeelhouder hoeft niet te betekenen dat de bouw van de Sanders-parkeergarage niet doorgaat. Zijn andere pet opzet tend, die van secretaris van de Stichting Leidse Binnenstad, toont Jünger zich daaromtrent optimistisch. Du Prie kreeg on langs twee maanden uitstel van de gemeente om de financiering van zijn plan rond te krijgen. Volgens Jünger heeft de mid denstand in de omgeving van de parkeergarage in het algemeen positief gereageerd op het plan, hetgeen kan leiden tót de uitgifte van vierhonderd aandelen. Daar zitten ook grotere zaken als V en D, P en C en Lampe bij. Vierhon derdduizend gulden is dus min of meer binnen; resteert een gat van zes ton. "Waar we ons nu op gaan richten zijn vooral de bedrijven, de ban ken, de kantoren", zegt Jünger. "Ten tweede: we gaan met de bank praten over de financie ring. Misschien is er meer moge lijk. We kunnen in elk geval zeg gen: we hebben zelf 400.000 gul den bijeen. Ten derde moet er ge sproken worden met de gemeen te. Die stelt nogal hoge eisen aan het uiterlijk van de garage. Op dat punt is flink te bezuinigen". Het is de bedoeling dat de kopers van de vierhonderd aandelen die er tot nu toe uitgegaan zijn, te bundelen in één organisatie, die als onderhanelingspartner kan optreden. De stichting toont zich ook ingeno men met de suggestie van bouw bedrijf Noorlander om op het Ir. Driessenplein een parkeergarage neer te zetten (zie ook elders op deze pagina). Hoewel Du Prie daar concurrentie van vreest voor 'zijn' garage aan het Leven daal. "Wij zijn voorstander van een aantal parkeergarages", zegt Jünger. "Het zou toch prachtig zijn als binnen een jaar de Di- grosgarage (aan de Langegracht), Sanders en de garage op het Ir. Driessenplein er zouden ko men". Afscheid van rechercheur LEIDEN - De Leidse politie heeft gistermiddag afscheid genomen van adjudant G. Hulsbos, die de laatste jaren de leiding had over de dagelijkse gang van zaken bij de recherche. Hij gaat met pen sioen, oftewel functioneel leef tijdsontslag, zoals dat bij de poli tie heet. Hulsbos is in 1948 als agent in Rot terdam begonnen en kwam in oktober 1951 naar Leiden. Hij werkte achtereenvolgens bij de algemene dienst en de afdeling verkeer. In 1967 werd hij als bri gadier wachtcommandant bij de geüniformeerde dienst, waar hij later bij de afdeling planning ging werken. In 1976 werd Huls bos adjudant en in 1979 ging hij naar de justitiële dienst. Hij was voorts van februari 1972 tot maart 1979 voorzitter van de Leidse afdeling van de Algeme ne Christelijke Politie Bond. Verder vervulde hij in Leiden, en thans in zijn woonplaats Leider dorp, kerkelijke functies. Expositie geeft beeld van Japan LEIDEN In het Rijksmuseum voor Volkenkunde werd gister morgen de tentoonstelling "Ja pan, profiel van een kuituur" ge opend. De tentoonstelling geeft een beeld van een aantal cultuu raspecten van het traditionele en hedendaagse Japan. Te zien zijn o.a.: kleding, huisinrichting, cal- ligrafie en voedsel. Het bijzondere van deze kleine ten toonstelling is evenwel dat er voor het eerst echt rekening is. gehouden met blinde, slechtzien de en slechthorende mensen. Er zijn cassettebanden met muziek en algemene informatie over Ja pan. Verder is er een gesproken rondleiding over de tentoonstel ling. En er zijn ook brailletek- sten. Voor slechthorenden is een zogenaamde ringleiding aanwe zig. LEIDEN - In het polderpark Cronesteyn is gistermiddag een nieuwe bijenstal geopend van de Vereniging tot Bevor dering der Bijenteelt. De heer Speelziek, voorzitter van de landelijke vereniging, open de de stal met het plaatsen van een nieuwe bak op een van de bijenkorven. De nieu we bijenstal de oude moest weg in verband met de in richting van het polderpark - zal deel gaan uitmaken van een kinderboerderij in Cronesteyn. De nieuwe bijenstal is er een van de twee die de vereniging in Leiden heeft. Ook in het Heempark staat er nog een. De nieuwe stal zal vooral worden gebruikt bij cursus sen in de bijenteelt. Deze cur sussen passen in de doelstel ling van de vereniging om de belangstelling voor bijenteelt te bevorderen. LEIDEN - "Het gaat mij om de continuïteit van ons be drijf. Het doel is om bouwvolume te scheppen, zodat we ons personeel aan het werk kunnen houden. Wij hebben 350 mensen in dienst. Daarom willen we ook in Leiden dolgraag aan de slag en daarom ben ik naar wethouder Fase gestapt en gezegd: Wij kunnen het Ir. Driessenplein bebouwen, overeenkomstig het bestemmingsplan". Dat zegt A.H.F. Swaak, adjunct-directeur van Noorlander Bouw BV. door Leo Maat Het bespelen van dit Japanse instrument was onderdeel van de officiële opening van de tentoonstelling in het museum voor volkenkunde. (foto Holvast) wordt door i altijd gedacht: rekening houden met gehandicapten kan niet. Neem de blinden. Ze zien met hun handen; je kunt die r toch niet aan de spullen laten zit ten. Welnu, hier blijkt dat je wel degelijk rekening kunt houden met bünden en mensen die slecht zien of horen". "Dit keer hebben we geen kant-en klaar plan ingediend. Wij hebben in Leiden te vaak meegemaakt dat wij de plannen maakten die uiteindelijk door een ander wer den uitgevoerd. De laatste jaren hebben we plannen gemaakt voor De Overdekte, voor San ders, noem maar op. Voor de Ste venshof hebben we hele boeken geschreven. Daar gaat enorm veel kapitaal en energie in zitten. En dan is het een hele teleurstel ling als zoiets aan je neus voorbij gaat. Je bent daar ook emotio neel bij betrokken". Belegger "Bij Sanders was het bovendien zo dat we een belegger bereid had den gevonden om te investeren. Daar moet dan de Raad van Commissarissen aan te pas ko men, die het geld er speciaal voor reserveert. Om dan naar zo'n re latie toe te moeten en zeggen: sorry, het gaat niet door; dat is in ons vak geen beste beurt. Dat heeft die relatie me ook erg kwa lijk genomen. Vandaar dat we ons nu anders opstellen. We to nen ons bereid, maar wachten af of de politieke wil er is, voordat we aan het tekenen en rekenen gaan." "Het enige dat we tot nu toe heb ben gedaan is aan architect Van Oerle te vragen of het mogelijk is om op het Ir. Driessenplein te bouwen wat er in het bestem mingsplan staat: Een parkeerga rage voor 350 auto's, 6500 vier kante meter met showrooms, kantoren of bedrijven en veertig tot vijftig woningen. En dat kon. En wij zeggen met onze ervaring: Het is ook financieel haalbaar. Verder hebben we de winkeliers vereniging van de Haarlemmer straat om commentaar gevraagd. Als die er tegen zouden zijn, hoefden we er niet eens aan te denken". Steun In een brief van de 'Ondernemers vereniging Promotion Haarlem merstraat en Omgeving' schrijft voorzitter Palm: "Het heeft ons bijzonder verheugd van u te ver nemen dat er serieuze plannen zijn ontwikkeld voor de bouw van een parkeergarage op het Ir. Driessenplein. Het belang van de uitvoering van dit project is zeer groot. De stallingsmogelijkheid voor de automobilist zal de be reikbaarheid van de binnenstad voor hem in belangrijke mate doen toenemen". De vereniging denkt dat dit een stimulans zal zijn voor markt en winkels en zegt onvoorwaardelijke steun toe aan dit plan. "Het is wenselijk en van economisch belang dat op niet al te lange termijn met de bouw een aanvang wordt ge maakt", aldus de voorzitter. Wat de invulling van het plan be treft kan Swaak nog niet veel zeggen. "Of het showrooms moe ten worden en dan nog voor meubelzaken, dat weet ik niet. Het kan wat ons betreft bijvoor beeld ook de autobranche zijn. Dat zal ons eerlijk gezegd een zorg zijn. Het gaat, zoals gezegd, er uitsluitend om een project van de grond te krijgen. Want ik sta liever met ideeën in de krant, dan met een massale ontslagaan vraag". Het lr. Driessenplein: plaats Bristol Shoes LEIDEN - Aan de Langegracht is vorige week de schoenen- en jeanszaak Bristol Shoes ge opend. De winkel heeft een grote vloeroppervlakte, ver deeld over twee verdiepingen. De zaak is gehuisvest in het voormalige pand van Mijn- ders-meubelen, dat naar Win kelhof in Leiderdorp is ver huisd. Bristol Shoes heeft ves tigingen onder meer in Den Haag. Mampaey LEIDEN - Het installatiebedrijf Mampaey BV heeft vorige week een rayonkantoor in Lei den geopend in het pand He renstraat 46. Het technisch bu reau Mampaey is gespeciali seerd in aanleg en onderhoud van cv en installaties voor air conditioning (luchtbehande ling). Op het Leidse rayonkan toor werken zes personen in binnen- en buitendienst. Mam paey verricht sedert 1975 regel matig werk in Leiden, met na me in het kader van de renova tie van woningen. Mampaey kreeg onlangs opdracht voor zeshonderd huisaansluitingen voor stadsverwarming in de Stevenshofpolder. Het hoofd kantoor van Mampaey is ge vestigd in Haarlem. De geza menlijke Mampaey bedrijven hebben een personeelsbestand van 250 personen en een jaar omzet van omstreeks veertig miljoen gulden. De service-af deling van het Leidse rayon kantoor, overigens tevens de tailhandel voor cv, gas en sani tair, is dag en nacht bereik baar, ook in het weekeinde. Zirkzee LEIDEN Het isolatie/al umi- niumwerken bedrijf Zirkzee, gevestigd aan de Middelste gracht, gaat naar het industrie terrein in de Merenwijk. De verhuizing houdt verband met de stadsvernieuwing in de wijk Pancras-Oost. De raadscom missie voor economische za ken ging deze week akkoord met de grondruil. Zirkzee krijgt aan de Flevoweg de be schikking over een perceel grond ter grootte van circa 900 vierkante meter. Nederlands: De Gijsbrecht kost nog maar een paar lessen LEIDEN - Een heel cahier heeft hij vol geschreven over de verande ringen in zijn vak. W. Buddingh', leraar Nederlands aan de Rem brandt Scholengemeenschap, kan er een avondvullend pro gramma over maken. Voor zijn boekenkast gezeten - zo heeft hij alles binnen handbereik - begint hij met de 'Gijsbrecht' eruit te halen. Een klassieker die op de HBS van weleer slaapverwek kend werd behandeld. "Tja, als ik mijn eigen schooltijd vergelijk met die van de leerlin gen van nu, zijn we tegenwoor dig, zoals dat zo fraai wordt ge noemd, wel meer kindgericht be zig. Je kiest een werkwijze die past bij de leerlingen én bij je zelf'. Dat laatste zegt hij met eni ge nadruk. "Vroeger had je nogal wat ver plichte leerstof en daar moest je je aan houden of je dat nu leuk vond of niet. 'De Gijsbrecht' van onze hoog gewaardeerde dichter en toneelschrijver Vondel werd behandeld van september tot aan de Kerst. Tegenwoordig doen we dat in een paar lessen, üls we het toch doen!". Buddingh' heeft in de loop van de tijd een eigen werkwijze ontwik keld voor het behandelen van de oude Nederlandse literatuur (voor 1880). Hij kan het niet over zijn hart verkrijgen de leerlingen over deze cultuur helemaal in het ongewisse te laten. Buddingh: "Het is erg moeilijk om deze stof aantrekkelijk over te dragen. Omdat lang niet iedereen ge schiedenis in het pakket heeft, Wat heeft er'zich na de invoering van de mammoetwet in 1968 op de scholengemeenschappen voor mavo/havo en vwo afgespeeld? De vakkenpaketten zijn ingevoerd, de leerstof is veranderd en de schoolboeken zijn mooier gewor den. In deze serie 'vaktaal' komen docenten van Leidse middelbare scholen oan het woord, die kri tisch zullen vertellen over leerlin gen, schoolboeken en de ontwik kelingen binnen hun eigen vak. mist een groot aantal leerlingen de noodzakelijke basiskennis. Je moet er verschrikkelijk veel om heen vertellen. Ook blijft het ou dere Nederlands voor velen een probleem". door Saskia Stoelinga Buddingh' houdt na dit verhaal een pleidooi voor het voorzichtig hèrtalen van deze literatuur. Dat maakt haar aantrekkelijker. Hij zou het in elk geval betreuren en een verschraling van het onder wijs vinden als over een paar jaar de oude Nederlandse klassieken door geen leerling meer zouden worden gekend. Aantrekkelijk De leraar Nederlands is van me ning datje er als docent alles aan moet doen om het literatuuron derwijs zo aantrekkelijk moge lijk te maken. Dit poogt hij onder andere te bereiken door de klas te laten luisteren naar het prach tige stemgeluid van hoofdrolspe ler Ko van Dijk in het toneelstuk 'Schakels' van Herman Heijer- mans, terwijl de leerlingen de tekst vóór zich hebben. "Zo wordt lezen van üteratuur een lust", meent Buddingh. Op deze manier kunnen de leerlingen eveneens kennis maken met de befaamde voordrachtskunste- naar Albert Vogel, die op de plaat voorleest uit het werk van zijn geliefde schrijver Couperus. De ogen van de Neerlandicus krijgen een bezielende glans als hij over deze twee mensen uit- wijdt. Buddingh': "Dit betekent overi gens niet dat ik de mening ben toegedaan dat alles wat onderwe zen wordt ook 'leuk' moet zijn. Mijn grondprincipe is dat je ze ook dingen moet leren die niet leuk zijn of waar ze geen zin in hebben, en dit moet gebeuren voordat ze negentien zijn, want in het latere leven moet je ook zoveel dingen doen die niet aan genaam zijn". Wat de meeste leerlingen niet zo appreciëren zijn schrijfoefenin gen en grammatica-onderricht. "De traditionele zinsontleding kan beslist niet worden gemist", zegt Buddingh' gedecideerd. In de brugklas begint hij met het herhalen van de basisgrammati ca, waarvan als het goed is een groot deel al op de lagere school is behandeld. "Het nut? Hoe kun je bij Duits de naamvallen be heersen of bij Engels de woord volgorde bepalen als je niet kunt ontleden? En grammatica is heus niet alleen noodzakelijk om de collega's in de vreemde talen een dienst te bewijzen, maar ook om de taalbeheersing te beïn vloeden". Betrekkelijk nieuw zijn aan de Rembrandt Scholengemeen schap het gebruik van een gepro grammeerde instructie voor grammatica-onderwijs en het hanteren van een computerpro gramma voor het schrijven van werkwoordsvormen. Prikkelen Buddingh': "Voor het opstellen van een betoog geldt eigenlijk hetzelfde: hoe groter de hoeveel heid aangeboden uitdrukkings middelen in je lessen, hoe groter de taalvaardigheid. Daar kun je in het maatschappelijk leven wat mee doen". Veel meer dan vroeger wordt nu in de les door de leerlingen zélf ge daan aan luister- en spreekvaar digheid. "Kijk, in mijn tienertijd was het alleen de leraar die sprak: wij luisterden en stelden af en toe een vraag. Dat eenrich tingsverkeer is weggevallen. Leerlingen moeten nu zowel mondeling als schriftelijk een behoorlijk betoog in elkaar kun nen zetten en een discussie kun nen leiden". Buddingh' eist van zijn boven bouw-leerlingen dat ze vooraf gaand aan een discussie over een zelfgekozen onderwerp in helde re bewoordingen de ernst en de aard van een probleem voor de klas uitleggen. Vervolgens moet de aan de beurt zijnde inleider (m/v) met oplossingen komen die door hem kritisch onder de loep worden genomen; daarna moet hij een discussie leiden, zodanig dat de toehoorders ook tot pra ten worden gedwongen. Prikkelend dus? "Precies", ant woordt Buddingh'. "Ik probeer ze in de loop van de jaren daar voor ook de nodige 'trucjes' bij te brengen". Van een plank pakt hij een stapel boeken. Het zijn voor het merendeel Amerikaanse handboeken, die ingaan op het effectief leren schrijven, spreken en denken. "Het is heel vreemd voor het examen bij voorbeeld wordt van leerlingen geëist dat ze een goed betoog op papier kunnen zetten of een samenvat ting kunnen maken - echter een goed leerboek hiervoor ont breekt in Nederland. Net of er op dit gebied niets valt te leren. Zo word ik gedwongen zelf een boek samen te stellen". Kopiëren Voor Buddingh' is het een pro bleem dat de kopieermachine de grootste leverancier is van de leermiddelen. Hij stelt voor per gekopieerd artikel tien cent aan auteursrechten te betalen. "Heel vaak gebruik ik journalistieke of wetenschappelijke artikelen - net zoals ze dat op het examen krijgen - om te laten zien hoe een tekst is opgebouwd of hoe be paalde stijlmiddelen worden ge hanteerd. Onlangs heb ik ze een aantal artikeltjes van de bioloog en literator Midas Dekkers voor gelegd. Het zou veel te duur zijn om ze allemaal een boekje van hem te laten aanschaffen. Maar op deze manier laatje ze wel ken nis maken met een nieuw Neder lands boek. Misschien dat één leerling het naderhand koopt". "In mijn vak lopen een heleboel dingen door elkaar heen. Het is niet zo: vandaag gaan we een uurtje dit of dat doen. Je pro beert een heleboel zaken met el kaar te combineren. Ook probeer ik steeds andere onderwerpen aan te dragen: het onderwerp 'energie' by voorbeeld kunnen ze niet meer luchten of zien. Je gaat naar andere mogelijkheden zoe ken. Als je voorstelt eens iets aan poëzie te doen merk je dat daar een grote aversie tegen bestaat "Dat snappen we toch niet", wordt er dan al bij voorbaat ge roepen. Als je dan op de man af vraagt wie ooit een bundel heeft ingezien, blijken dat er één of twee te zijn. Heel eigenwijs denk ik: daar zou ik wel eens verande ring in willen brengen". Poëzie Twee flinterdunne boekjes met slappe kaft komen te voorschijn. Eén van Driek van Wissen en de andere van Jan Boerstoel. "Ca baretachtige teksten in de vorm van poëzie. Daar begin ik mee. Je merkt dan dat de weerstand steeds minder wordt. Met de he dendaagse literatuur hebben ze ook veel moeite". Lachend: "Uit- trekselboeken zijn natuurlijk gauw verouderd. Op basis van recensies en interviews probeer je ze dan een indruk te geven van een nieuw boek of een debute rende schrijver. Je moet niet denken dat een hele klas na zo'n bespreking onmiddellijk naar de bibliotheek of boekhandel holt. Nee, na verloop van tijd merk je dat sommigen je aanbevelingen hebben opgepakt en dat doet me dan deugd". "Tja, dat spreekt haast vanzelf zou ik zeggen. Een goed leraar houdt zijn vak bij. Ook op wetenschap pelijk gebied. Bij mijn werk heb ik erg veel steun aan wat onder zoekers in het vak taalbeheer sing ontdekken. Ik durf zelfs te stellen dat je als Neerlandicus zelf ook verplicht bent op gezette tyden in het openbaar te spreken of te publiceren. Je krijgt dan tenminste met dezelfde proble men te maken als waarmee je leerlingen ook worstelen". Voorzitter Speelziek verricht de openingshandeling van de bijenstal in Cronesteyn.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1983 | | pagina 3