„Relatie met teler is verbeterd"
Bouwplan Hoogendoorn
roept vraagtekens op
Scheidende directeur Laboratorium voor Bloemboüerwnderzoek
Boskoop ondertekent vriendschapsverdrag
Raad Hazerswoude fluit college terug
Hier heeft nooit iemand een
kwartier in de rij
VRIJDAG 27 MEI 1983
Streek
vaart wilden ook de telers een
graantje meepikken. Zij be
gonnen dan ook met het in
bloei trekken van bloembol
len. Dat betekende dat er ook
voor het laboratorium meer
werk kwam".
Slootweg hield zich in de begin
jaren bezig met het zoeken van
een oplossing naar wortelrot
en de schimmelziekten in gla
diolen. "Dat gebeurde nogal
primitief omdat er nog weinig
technische apparatuur aanwe-
door
Kees van Kuilenburg
zig was. Je was al blij als je een
microscoop had. Als je nu ziet
wat een schitterende appara
tuur het laboratorium heeft,
dan zeg ik dat er enorm veel is
veranderd".
Aan het eind van de jaren zestig
trok het werk voor het labora
torium sterk aan. "Niet alleen
dat telers zich meer en meer
gingen bezighouden met het in
bloei trekken van bloembollen
ook werden zij meer en meer
bewust van de mogelijkheden
die het laboratorium bood.
Vroeger lag het aan het weer of
de grond deugde niet. Dat
werd gezocht als excuus voor
een minder produkt, maar dat
is nu gelukkig anders. De te
lers willen weten wat er aan de
hand is", aldus Slootweg.
Sinds 1967 heeft Slootweg de
contacten tussen het laborato
rium en de praktijk onderhou
den. In dat jaar werd hy ad
junct-directeur voorlichting
van het "lab". In 1973 werd
Slootweg landelijk consulent
voor de bloembollenteelt.
"Tussen de beide instellingen
heerste een slechte sfeer. Dat
kwam omdat veel telers bij het
laboratorium de voorlichting
kwamen halen en niet bij het
consulentschap. Dat zette nog
al wat kwaad bloed. Door een
ministerële maatregel werd be
sloten beide instellingen nauw
met elkaar te laten samenwer
ken. Dat loopt nu prima", al
dus Slootweg.
Milieuzorg
Van de laatste tien jaar staat
Slootweg bij dat de zorg voor
het milieu ook in het onder
zoek werd betrokken. "Niet in
het minst door de teler zelf.
Ook zij zagen in dat het milieu
niet langer moest worden ver
pest en dat er ook voor de kin
deren en kleinkinderen een
goede leefruimte moest zyn.
Een prima ontwikkeling".
Een ontwikkeling waarop Sloot
weg trots is, is dat de relatie
tussen teler en laboratorium zo
sterk is verbeterd. "Tot voor 25
jaar hadden de kwekers drem
pelvrees om de stap naar het
laboratorium te zetten. Ook
van het laboratorium uit is er
veel meer belangstelling voor
de problemen van de kweker".
In zijn loopbaan heeft Slootweg
veel aan voorlichting in het
buitenland gedaan. "Het vak is
er niet mee gebaat, dat een tul
penteler in Duitsland tegen
slag krijgt en het besluit neemt
iets anders te gaan telen, om
maar eens een voorbeeld te
noemen. Daarop is de voorlich
ting in het buitenland altijd ge
richt geweest. Om het vak ook
in het buitenland te verbeteren
heb ik tal van landen bezocht".
Slootweg hoopt voor de komen
de jaren dat ook het laborato
rium zich evenals het vak zich
realiseert waar de voorkeuren
van onderzoek liggen. "Dat er
stapjes terug moeten worden
gedaan, is duidelijk. Maar wel
moet een goede keuze worden
gedaan wat je eventueel laat
vallen. Dat moet iedereen zich
voor ogen houden".
Slootweg heeft bewust voor de
VUT gekozen. "Ik merk dat
het allemaal wat zwaarder
wordt. Voordat de tijd aan
breekt dat anderen zeggen hij
kan het niet meer aan, vertrek
ik. Bovendien zijn er genoeg
jongeren om mijn baan over te1
nemen".
LISSE - De teler moet bereid blijven geld op tafel te
leggen voor bloembollenonderzoek. Als dat niet het
geval is, is de kans groot dat de koppositie die de
Nederlandse bollenhandel in de wereld inneemt ver
loren gaat. Dat vindt drs. A.F.G. Slootweg die volgen
de week dinsdag afscheid neemt als adjunct-directeur
van het Laboratorium voor Bloembollenonderzoek in
Lisse.
in Lisse, waarvan toen nog pro
fessor Van Slogteren directeur
was. Aanvankelijk zag hij er
weinig in. "Een beetje tulpen
en narcissen en verder had je
de gehele winter niets te doen.
Zo dacht ik er indertijd over.
Maar Van Slogteren bood een
"dijk" van een salaris dat lok
te".
Schaatsenrijders
In het begin van zijn loopbaan
bij het Lissese laboratorium
was de bloembollenteler, vol
gens Slootweg, nog het type
van een eenvoudige landman.
"Zomers hard werken en in de
wintermaanden drie maal de
kruiwagen schilderen en ver
der bij moeder in de keuken.
Niet voor niets beschikte de
bollenstreek over goede kaar
ters en schaatsenrijders. Dat
hoorde je in die jaren tenmin
ste vaak beweren. Maar door
het aantrekken van de wel
Slootweg vreest dat de telers ge
dwongen door de huidige eco
nomische strubbelingen pro
beren hun aandeel in de kosten
van het onderzoek terug te
brengen. "Ik weet maar al te
goed dat de bedrijfstak zorge
lijke tijden doormaakt, maar er
moet beseft worden dat gede
gen onderzoek juist bijdraagt
aan een goede bedrijfsvoe
ring".
De scheidende Slootweg maakt
gebruik van de VUT-regeling.
Het zal overigens een meer
voudig afscheid worden. Drs.
Slootweg is tevens consulent
in algemene dienst voor de
bloembollenteelt en regionaal
consulent voor de tuinbouw.
Ook is hij uit hoofde van zijn
functies directeur van de
proeftuinen in Rijnsburg en
Lisse.
Slootweg kwam in 1949 na zijn
Drs. A.F.G. Slootweg: "Als het Nederlandse bollenvak toppositie in we- doctoraal examen biologie in
reld wil behouden blijft goed onderzoek noodzakelijk". Leiden naar het laboratorium
(Foto Holvast)
Duitsers naar sierteeltdorp
BOSKOOP - Tien jaar na het leg
gen van de eerste contacten
worden de vriendschapsban
den tussen Boskoop en de
Duitse gemeente Bruchköbel
officieel bekrachtigd. Burge
meester Reinders en zijn colle
ga Müller ondertekenen van
daag een vriendschapsverdrag.
Bij deze plechtigheid is na
mens de Duitse ambassade R.
Papenberg aanwezig.
Het aangaan van een officieel
verdrag had vorig jaar nogal
wat voeten in aarde, want niet
alle raadsleden stonden toen te
trappelen om dergelijke ban
den aan te gaan. Boskoop had
in de jaren zestig al eens
vriendschapsbanden met de
Belgische plaats Wetteren aan
geknoopt, hetgeen op een te
leurstelling was uitgelopen.
Ook Bruchköbel kende overi
gens ook al een mislukte liefde
met een Franse plaats. Na hef
tige, discussie ging de raad vo
rig jaar november met tien te
gen vier stemmen uiteindelijk
door de bocht.
Ter gelegenheid van het officieel
bekrachtigen van de vriend
schapsbanden komen ruim
vierhonderd Duitsers naar
Boskoop. Voor het organise
rend comité, met als voorzitter
raadslid Binken, was het daar
om de afgelopen hard werken
om voor alle gasten onderdak
te vinden. Een aantal Duitsers
hoopt de afstand per fiets te
overbruggen en komt zaterdag
om ongeveer zes uur 's avonds
op het Boskoopse Raadhuis
plein aan.
Om het een en ander te vieren is
een omvangrijk feestprogram
ma opgezet, vandaag wordt
het officiële deel afgewerkt:
het tekenen van het verdrag en
de gebruikelijke toespraken.
Het officiële deel wordt feeste
lijk vervolgd met een program
ma in de Rozenburcht - waar
de documenten worden gete
kend - in de kantine van voet
balvereniging Floreant en bij
de Waddinxveense schietver
eniging. Morgen vinden de
meeste feestelijkheden plaats
in de buitenlucht, waarbij met
spanning wordt afgewacht of
het jeugdvoetbaltoernooi op
de Floreant-velden wel kan
doorgaan. Verder zijn er
schiet- en brandweerwedstrij
den en zijn er optredens van
muziekkorpsen uit beide ge
meenten.
Omdat de gemeente Boskoop na
de sluiting van hotel Florida ei
genlijk niet meer over een goe
de gemeenschapsruimte be
schikt wordt het verbroede
ringsfeest 's avonds gevierd in
de grote tuinloods an de firma
Joh. Stolwijk aan hèt Rijne-
veld. Ook hier staan de onver
mijdelijke toespraakjes op het
programma, maar daarnaast is
ruimte voor beatballet,
gymnastiek, disco- en andere
dansgroepjes. Op deze avond
staan ook weer optredens van
de muziekkorpsen op het pro
gramma. De planning is dat de
ze feestavond tot zondagmor
gen twee uur duurt.
Op zondag wordt alleen gevoet
bald, wanneer de velden van
Floreant tenminste bespeel
baar zijn. Om twee uur vertrek
ken de vierhonderd Duitsers
weer naar hun eigen gemeente.
HAZERSWOUDE - De plannen van de Zoeterwoudse be
leggingsmaatschappij Hoogendoorn voor de bouw viin
een woning met bedrijfsruimte bij een volkstuinencom
plex aan de Rijndijk, hebben voorlopig nog niet de goed
keuring van de Hazerswoudse gemeenteraad. Enig spit-
werk van PvdA/PPR-raadslid Van Putten bleek gister
avond voldoende vraagtekens bij zowel CDA, VTO,
SGP/RPF als D'66 op te roepen om (nog) niet akkoord te
gaan met het collegevoorstel om zonder meer alle mede
werking aan Hoogendoorns bouwplan te geven.
De beleggingsmaatschappij loopt
al een paar jaar, sinds daar in
1979 een boerderij afbrandde,
rond met nieuwbouwplannen
voor het terrein aan de Rijndijk.
Vorig jaar besloot de gemeente
raad met de progressieven tegen
- die meer duidelijkheid over de
inhoud van die bouwplannen
wilden - de bouw van een be
drijfswoning (voor toezicht op
het volkstuinencomplex) en een
schuur planlogisch mogelijk
maakte. De bouw paste namelijk
niet in het geldende bestem
mingsplan. Hoogendoorn lever
de echter pas drie weken geleden
een bouwplan in eh dat maakte
het technisch nodig om een
nieuw zogeheten voorberei-
dingsbesluit te nemen.
Burgemeester en wethouders stel
den voor om dat besluit te ne
men en voor het bouwplan van
Hoogendoorn - waartegen bij de
ter inzagelegging geen bezwaren
waren ingebracht - het fiat van
de provincie te vragen. Maar
daartegen had PPR-raadslid Van
Putten de nodige bezwaren.
Want, zo stelde ze, ze had nog
steeds niet de vorig jaar beloofde
toelichting op de bouwplannen
van de belegger gekregen en wil
de nu alsnog weten waarom die
schuur dan wel nodig was. Bo
vendien werd in het raadsvoor
stel nu gesproken van een wo
ning met bedrijfsruimte in plaats
van een huis met een schuur.
Wethouder Van Elderen (CDA)
verklaarde daarop dat Hoogen
doorn deze schuur wil bouwen
als opslagruimte voor spullen
van de volkstuinders.
Hal
Daarmee bleek hij echter de zaken
opjuist voor te stellen, want Van
Putten haalde prompt een stuk
tevoorschijn waaruit bleek dat
het bouwplan niet een schuur
maar een bedrijfshal van 25 bij 45
meter behelst waarin een foura-
gehandel moet komen, een de
pendance van een loonbedrijf en
(winter)berging van caravans en
plezierjachten. "Dat is geen
schuurtje voor opslag meer", al
dus Van Putten, die van een "vrij
vreemde zaak" sprak.
Zij stelde voor om het bouwplan
van Hoogendoorn eerst in de
commissie planologie te bespre
ken, temeer omdat de belegger
straks met een bedrijf ook te
recht kan in een van de gebou
wen die in het kader van ruilver
kaveling aan de Rijndijk leegko-
Terwijl wethouder Van Elderen op
deze terechtwijzingen reageerde
door rood aan te lopen probeerde
burgemeester Ten Heuvelhof de
zaak te redden door erop te wij
zen dat de zaak puur toevallig
sturen had volgens hem toch
geen enkele zin omdat het in
strijd is met het ontwerp-bestem-
mingsplan Rijn en Rail, dat de
commissie planologie volgende
week te behandelen krijgt. Maar
ook daar voelde Ten Heuvelhof
niets voor: "Ik zie er het nut niet
van in. Laten we de hele handel
naar GS sturen en die zien maar
wat ze ermee doen".
CDA-fractievoorzitter Rietveld
toonde zich echter gevoeliger
voor de "nieuwe gezichtspun
ten" die Van Putten te berde had
gebracht en vroeg om een schor
sing. Na de schorsing wilden ble
ken zowel CDA als WD voor de
door Dekker voorgestelde oplos
sing te kiezen, waarbij de PvdA/
PPR-fractie zich schoorvoetend
aansloot.
Wel namen Dekker en Van Putten
de gelegenheid te baat om burge
meester en wethouders flink on
der de neus te wrijven dat ze met
onjuiste en in elk geval onvolle
dige informatie het bouwplan
door de raad hadden proberen te
loodsen. "Ik heb het gevoel hier
voor aap te zitten", aldus Dek
ker, "Als zoiets zich nog eens
voordoet, dan hoop ik wel dat
het college de raadsleden uitvoe
rige voorlicht". En Van Putten:
"Ik heb niets tegen het nemen
van dit voorbereidingsbesluit op
zichzelf, maar wel tegen de ma
nier waarop we erover zijn voor
gelicht. Eerst in het raadsvoor
stel, daarna bij de toelichting
waarom ik heb gevraagd"
"Ik heb het gevoel dat het college
het allemaal heel precies uitre
kent: dit stuk moeten wel nog
net wél ter inzage leggen en dit
hoeft net niet meer. Dat vind ik
een hele nare, vervelende zaak",
aldus het PvdA/PPR-raadslid.
Kantoorhouder Hilhorst achter zijn loket: "Uitbetalen aan aow-ers, dat vind ik nog het mooiste"
PTT-er in Nieuwkoop 40 jaar op zijn post
NIEUWKOOP - "Er zijn mensen
die rustig zeggen dat ze hier een
kwartier hebben staan wachten.
Ik kan met de hand op mijn hart
verzekeren, dat zolang als ik hier
werk nooit iemand langer dan
tien minuten geduld heeft hoe
ven hebben. Zelfs al stond er een
rij tot buiten".
G.E. Hilhorst kan het weten, want
hij zit al zowat zijn leven lang bij
de Nieuwkoopse PTT. Veertig,
jaar om precies te zijn, waarvan
de laatste zevenentwintig achter
het loket. De eigenlijke datum
van het jubileum was 24 mei,
maar hij viert het zaterdag, met
een "aangeklede borrel" in ge
bouw De Rank. Als iedereen die
hij kent komt, kan het daar nog
aardig druk worden. De afgelo
pen week heeft hij aan het loket
al heel wat gelukwensen en ca
deautjes in ontvangst genomen.
"Eigenlijk zie ik maar zelden onbe
kende mensen hier aan het lo
ket", vertelt hij, zittend in de
ruimte van het postkantoortje
aan de Dorpsstraat. "Van de
meeste klanten die een cheque
komen innen, weet ik van tevo
ren hoe ze hun geld willen heb
ben. Uitgezonderd in de zomer
maanden natuurlijk. Dan zijn er
veel vakantiegangers. Dat is wel
prettig voor de afwisseling".
Het kantoorhoudersschap in
Nieuwkoop is al tientallen jaren
een familiezaak voor de Hilhor-
sten. In 1928 kwam de vader van
G.E. Hilhorst vanuit het Gooi
naar Nieuwkoop, als chef van het
hulppostkantoor, dat toen nog
naast de Toren was gevestigd.
Op 24 mei 1943, midden in de
oorlog, loodste vader zijn jongste
zoon binnen als hulpbesteller.
Die functie hield hij tot 1955, on
dertussen ook ervaring opdoend
op andere kantoren.
In 1956, G.E. Hilhorst was inmid
dels gewoon besteller geworden,
werd de telefooncentrale in
Nieuwkoop geautomatiseerd.
Dat betekende dat het postkan
toor daardoor een klasse daalde.
De oudste broer van G.E. Hil
horst, die in 1947 zijn vader als
kantoorhouder was opgevolgd,
vertrok naar Made. De huidige
jubilaris kon zyn plaats inne-
'Dat buitenwerk als postbode be
viel me wel hoor. Het was in elk
geval gezond. Maar mijn hoofd
doel was toch om dit te bereiken.
Ik ben er dankbaar voor dat ik
dit werk zo lang heb mogen
doen", zegt Hilhorst. "Ik heb
nooit getaald naar een andere
baan".
Gepantserd
Het aantrekkelijke van het werk
van een kantoorhouder is vol
gens Hilhorst dat elke dag weer
anders is. "Je weet nooit wie er
voor je komt staan. Dit is het
drukste kantoor van de omge
ving. Dat komt door de industrie
en door de groei van de gemeen
te. De post heeft er in de loop van
de tijd ook steeds meer taken by-
genomen".
Na enig telwerk komt Hilhorst tot
minstens zevenduizend loket
handelingen per maand. Het
grootste deel daarvan bestaat uit
geldverkeer, dat bij de PTT een
steeds belangrijker plaats is gaan
innemen. "Dat heeft ook z'n na
delen", zegt Hilhorst. "Daarom
zitten we hier nu rondom in het
gepantserd glas. Bang voor een
overval ben ik zodoende niet,
maar het contact met de klanten
is voor een groot deel verdwe
nen. Dat is jammer. De mensen
zyn tegenwoordig ook te gehaast
voor een praatje".
Onvoorziene situaties doen zich in
het Nieuwkoopse hulpkantoor
maar zelden voor. Daar zorgt de
routine van Hilhorst wel voor.
Hoewel, hy weet zich toch één
opdracht te herinneren waar hij
zo gauw geen weg mee wist. "Dat
ging om een telegrafische post
wissel. De laatste keer dat dat
was voorgekomen, was mis
schien wel vijftien jaar geleden.
Toen moest ik echt even naar het
hoofdkantoor in Alphen bellen
om te vragen wat ik moest doen.
Toevallig kwam er een paar wo
ken weer een opdracht voor zo'n
wissel. Maar toen was het geen
probleem meer natuurlijk".
Zijn mooiste werk heeft Hilhorst
aan de toename van het geldver
keer via de PTT te danken. Dat is
als aow-ers hun geld komen ha
len. "Die mensen zyn altijd zo te
vreden en dankbaar",verduide
lijkt hii.
Zelf denkt Hilhorst nog twee jaar
kantoorhouder te bijven. Wie
hem persoonlijk wil feliciteren,
kan zaterdag tussen half zeven
en acht uur 's avonds terecht in
De Rank. Daarna viert hij feest
met familie en collega's.
Van Putten: "Een hal van 25 bij
45 meter is geen schuurtje meer".
(foto Wim Dijkman)
weer ter sprake kwam: "Als Hoo
gendoorn drie of vier maanden
in plaats van drie of vier weken
geleden met zijn bouwplan was
gekomen, had de raad het nooit
te behandelen gekregen. Dan
had het college de zaak zo naar
Gedeputeerde Staten gestuurd".
Hetgeen Van Putten de opmer
king ontlokte dat het dus maar
goed was dat Hoogendoorn zo
lang nodig heeft gehad om een
bouwplan in te dienen.
Dekker (D'66) stelde als compro
mis voor om wél een voorberei
dingsbesluit te nemen - daarmee
zou de raad tegemoet komen aan
de wens van het college - maar
om daarnaast het plan van Hoo
gendoorn in de commissie plano
logie aan de orde te stellen. Het
bouwplan zo naar de provincie
