ZE BIJTEN WEER Nieuw leesvoer voor hengelaar PETfRS PETERS SPECIAALZAAK PETERS VISSPORT Het vissen zonder vergunning, de zogenaamde "zwartvisse- rij", neemt de laatste jaren sterk toe. Steeds meer henge laars nemen het risico om zon der de vereiste papieren een hengeltje uit te gooien. Dat laatste meestal in de overtui ging dat de kans om een be keuring te krijgen toch maar uiterst klein is. Voorzitter A. Zumker van de Or ganisatie ter Verbetering van de Binnenvisserij sprak tijdens de vorige week gehouden pers visdag in Lelystad van een steeds toenemend probleem, waaraan tal van nadelige ont wikkelingen verbonden zijn. Een uitvloeisel van de zwartvis- serij is bijvoorbeeld dat de hengelaar die wel een vergun ning heeft in feite betaalt voor het steeds groter wordende le gioen van de zwartvissers. Als de inkomsten namelijk dalen zal de prijs van de vergunnin gen sterker verhoogd moeten worden. Die tendens is dit jaar al heel duidelijk merkbaar. Minder vergunningen betekent ook minder inkomsten voor de OVB die tot taak heeft om vis te kweken voor de hengel sportverenigingen. die daaraan behoefte hebben. Nu de OVB in 1982 al voor het tweede achtereenvolgende jaar met een negatief saldo de boeken afsloot is het niet denkbeeldig dat de prijzen voor de pootvis de komende jaren zullen stij gen. En daarmee wordt de hen gelaar die ook lid is van een vereniging voor de tweede maal gepakt. Het probleem vindt zijn directe oorzaak in het ontbreken van een redelijke controle op en aan het water. De bezetting van de rijkspolitie te water is zo gering dat het aantal contro les zich tot wat steekproeven links en rechts beperkt. Zeker in de zomermaanden wanneer de "waterpolitie" de handen al vol heeft om de drukke water sport in goede banen te leiden. Maar juist in die maanden zijn er veel gelegenheidsvissers die het met de wettelijke voor schriften niet zo nauw nemen. Meer dan eens blijkt dat de po litie in die zomerperiode wel eens een oogje toeknijpt wan neer vanaf zeil- en motorjach ten meer dan één hengel uit ligt. Controle aan de oevers vindt ook slechts sporadisch plaats om dat rijks- en gemeentepolitie met onderbezetting kampen. En controle van de hengelaars stond bij de meeste korpsen toch al niet bovenaan het prio riteitenlijstje. Gevolg is wel dat de "pakkans" zo gering wordt dat vooral de gelegenheidsvis ser het kleine risico om op de bon te worden geslingerd best durft te lopen. En wie hoort dat een collega een heel seizoen ongestraft kon zwartvissen zal gemakkelijk in de verleiding worden gebracht om een jaartje ook maar geen viskaart te kopen. Het pro bleem is vooral in het begin van de jaren tachtig duidelijk aan het daglicht getreden. In de jaren zeventig was er vrij wel elk jaar sprake van een stij ging in de verkoop van visdo- cumenten. In het seizoen 1973- 1974 waren het er ruim 786.000, terwijl in de twee daaropvol gende jaren een stijging tot bij na 900.000 werd geregistreerd. Dat aantal werd in de seizoe- i 1976-1977-1978 zelfs ruim Het hoogtepunt werd in 1978- 1979 bereikt toen in één sei zoen meer dan een miljoen vis- kaarten werden verkocht. Dat was ook in '79-'80 nog het geval zij het dat er toen al van een lichte daling sprake was. Daarna ging het snel bergaf waarts. In '80-'81 waren het er nog maar 982.000 en in '81-'82 ruim 971.000. Vorig seizoen was er sprake van een nieuw dieptepunt met 956.000 vis- kaarten. Opmerkelijk is dat vooral de goedkope viskaart veel minder wordt verkocht dan voorheen. In 1975-1976 werden er nog ruim 470.000 verkocht, het afgelopen sei zoen werd de 370.000 niet eens meer gehaald. Om de negatieve spiraal weer om te buigen wordt op het ogen blik naar wegen gezocht om de controle op zwartvissers te ver scherpen. De Adviesraad voor de Binnenvisserij heeft al de suggestie gedaan om onbezol digde bijzondere controleurs aan te stellen. Die zouden dan speciaal met de handhaving van de Visserijwet worden be last. Dergelijke controleurs zouden een ongeveer gelijke taak moe ten krijgen als het Korps Con troleurs Vogel wet. Het advies is inmiddels overgenomen Het controleren i door staatssecretaris Ploeg van landbouw en visserij, maar voor tot uitvoering kan worden overgegaan is eerst nog de goedkeuring van het ministe rie van justitie vereist. Duidelijk is in elk geval wel ge worden dat alleen het uitzen den van een paar televisiei- spotjes aan de vooravond van een nieuw visseizoen niet veel effect sorteert. Wanneer volgende week zaterdag het overgrote deel van het Nederlandse hengelaarslegioen weer naar de "vis gronden" trekt is dat een historische dag. Het zal dan de laatste maal zijn dat de sportvissers het "hengelaars- nieuwjaar" op de traditionele manier inluiden. Namelijk na een visverbod van rond tweeënhalve maand. Volgend jaar wordt het allemaal anders. Dan bestaat er voor de witvis (brasem, blei, karper) geen gesloten tijd meer. Wie in henge laarskringen vertoeft, hoort dat er nogal verschillend wordt ge dacht over de opheffing van de verboden vistijd. Sinds jaar en dag bestaan er minimummaten voor be paalde vissoorten. Vangt u een ondermaats visje dan bent u wettelijk verplicht om dat visje direct weer te rug te zetten. Wordt u door de politie gecontroleerd en blijkt u in uw leefnet onder maatse visjes te hebben dan kan er proces-verbaal wor den opgemaakt. Een uitzondering op deze regel geldt slechts voor de periode waarin op roofvis mag wor den gevist. Wanneer u over de vereiste papieren be schikt (kleine visakte en vergunning van diegene die het visrecht op het water be zit) dan mag u een beperkt aantal aasvisjes bij u heb ben. Op het lijstje met minimum- maten zult u brasem en blei tevergeefs zoeken. Deze soorten zijn namelijk door de wetgever vogelvrij ver klaard. In tegenstelling tot bijvoorbeeld baars die mini maal 22 centimeter moet zijn of een snoek die op de maatlat 50 centimeter moet halen. Voor de goede sport visser zijn minimummaten van geen betekenis meer: hij of zij zet gewoon alle gevan gen vis terug. De maatregel wordt vooral toege juicht door die categorie henge laars voor wie het vissen een be langrijke tijdspassering is. Dat geldt bijvoorbeeld voor een grote groep 65-plussers die je vrijwel dagelijks aan het werk kunt zien langs grachten, kanalen en vij vers. In Leiden zijn er bijvoor beeld specifieke "verzamelplaat sen" waar ouderen dagelijks een hengeltje uitgooien. De hengelsport is dan niet alleen zo nu en dan een visje aan de haak slaan, maar meer nog de ba sis voor een belangrijk sociaal contact tussen leeftijdsgenoten. Rondom de vissers die vaak langs de singels te vinden zijn komen "vaste gasten" samen die - met af en toe een blik op de pen - de laatste nieuwtjes uit wisselen. Tot dusver werd dat "sociale vis sen" halverwege maart ruw afge kapt door de wetgever. Juist op een tijdstip dat het weer zich vaak van een wat betere kant laat zien moest er gestopt worden tot eind mei. Dat contact kan nu voortaan het hele jaar worden voortgezet. Verder zal het ook positief beoor deeld worden door door de ge dwongen "inactieven", zoals werklozen en minder-validen. Wie in de hengelsport zijn hobby heeft zal die voortaan twaalf maanden van het jaar kunnen uitoefenen. Twijfel Er zijn andere hengelaars die hun twijfel hebben over de nieuw verworven rechten. De eerste ju ni was steeds zo'n gemarkeerd punt waarop een nieuw vissei zoen begon. Die tweeënhalve maand "geheelonthouding" be tekende even afstand nemen van het oude en je weer helemaal op laden voor een nieuw seizoen met nieuwe kansen. Bovendien werd een deel van die periode benut om de uitrusting weer he lemaal in orde te brengen. Zoals het voor vele hengelaars ook altijd traditie was om het "oude" seizoen uit te luiden met een vis dag op de 15de maart. Wat de vis vangst betreft, wordt er nogal verschillend gedacht over de mo gelijkheden. Er zijn hengelaars die nieuwe kansen zien. Vooral wanneer de meimaand een beetje aangenaam van tempera tuur is, zal het nieuwe perspec tieven openen voor de vangst van voorn, brasem en karper. Maar niet vergeten mag worden dat de vis in deze periode over het algemeen paait. En één ding staat vast: paaiende vis heeft geen enkele belangstelling voor welk aas dan ook. DOOR BRAM VAN LEEUWEN Sommige hengelaars zijn zelfs pes simistisch gestemd. In de verbo den tijd zagen ze het voordeel dat het water tot rust kon komen, dat er door de hengelaars niet over dadig werd gevoerd. Vooral dat laatste zou er volgens deze hen gelaars toe bijdragen dat er die eerste weken van een nieuwe sei zoen dikwijls volop vis te vangen is. Wanneer nu het hele jaar door wordt gevist zal ook dit effect verdwijnen. Viswater Zo zijn er meer bespiegelingen mo gelijk rond het nieuwe vissei zoen. Neem bijvoorbeeld het vis water. Dankzij de aanleg van een geheel nieuw fietspad langs de Dwarswetering in Leiderdorp is een groot deel van dit fraaie vis water beter bereikbaar gewor den. En voor de gehandicapten is er een speciale vissteiger aange legd. Hetzelfde effect heeft het al eerder gereedgekomen fietspad langs het Rijn-Schiekanaal tussen Ho ge Rijndijk en Vrouwenweg- Lammenschansplein. En ten slotte is in Leiden zelf de Rijns- burgersingel beter bevisbaar ge worden door de reconstructie rondom molen De Valk. Onge wisse factor voor die visplaats blijven de lozingen van het ener giebedrijf Rijnland. Er is ook nog het een en ander te melden over de polderwateren in onze omgeving. Sinds 1977 heeft de 's-Gravenhaagse Hengelsport- vereniging proeven genomen met het uitzetten van graskarper. Dat gebeurde onder meer in Hoogmade. Vooral in het begin stadium werden er nogal wat fouten gemaakt. Daardoor kon het gebeuren dat sloten volledig van waterplanten werden ont daan door de graskarpers. Ge volg van een te zware bezetting. Maar al doende leert men en vol gens drs. A. van der Spiegel die vorige week tijdens de persvis dag in Lelystad verslag deed van de ervaringen bij de projecten is er nu een gulden middenweg ge vonden. Sloten die vroeger hele maal dichtgroeiden en waar vis sen in de zomermaanden niet meer mogelijk was, worden nu voor een deel van de waterplan ten ontdaan. Maar lang niet alles is verdwenen, zodat de natuurlij ke aanblik van de sloten gehand haafd blijft. Volgens Van der Spiegel is op som mige plaatsen zelfs sprake van een grotere soortenrijkdom. Ove rigens moeten we - afgaand op de "Haagse" ervaringen - niet al te hoge verwachtingen koesteren van de graskarper als sportvis. Hoewel er bij tijd en wijle wel eens eentje wordt gevangen, zijn de vangsten over het algemeen niet denderend en vertonen ze ook een dalende lijn. Andere soorten Het heeft er dus veel weg van dat de graskarper eerder de moge lijkheid opent om andere aanwe zige vissoorten te bevissen dan dat het zelf als een nieuwe sport vis moet worden gezien. Overi gens zijn er bij de OVB ook wel meldingen binnengekomen die een wat optimistischer kijk ge ven op de vangbaarheid van de graskarper. Van milieuzijde is er nogal fikse kritiek op de uitzetting van gras- karper uitgeoefend. Niet alleen uit een oogpunt van faunaverval sing, maar bovendien door een vertroebeling en verdere eutro fiëring van ons viswater waar voor de uitwerpselen van de graskarper verantwoordelijk zouden zijn. Volgens drs. Van der Spiegel is daarvan op de Zuidhollandse projecten niets gebleken. Inte gendeel. Bij de meting van het zuurstofgehalte in die wateren waar graskarpers huizen bleek een constanter zuurstofgehalte aanwezig dan in water zonder die graskarper. Het water zou boven dien helder zijn gebleven. Dat daarmee het laatste woord over graskarper is gesproken, durf ik niet te beweren. Het blijft Vissen langs singels en grachten: de hengel en de vangst is soms minder belangrijk dan het socia le contact. een vissoort waarover ook de ko mende jaren door voor- en tegen standers nog een hartig woordje gesproken zal worden. Op de laatste Visma zag ik een hengelattribuut dat vooral de hengelaars die vaak op oneffen kanten of schuine ta luds vissen uitkomst kan bieden. Het is een plankier met vier poten die onderling instelbaar zijn. Op die ma nier is het vrijwel altijd mo gelijk over een horizontale vlonder te beschikken waar uw visstoel een plaatsje kan krijgen. Omdat het een nogal omvang rijk geheel is moet u wel over een auto beschikken om het ding te vervoeren en ver zeulen met zo'n vlonder is ook niet aanbevelens waardig. Dan kunt u beter uw toevlucht zoeken in een stoeltje waarvan de achter poten instelbaar zijn. Derge lijke stoeltjes kunnen op schuine taluds goede dien sten bewijzen. Op dijken en havenhoofden waar blokken beton zijn gestort zijn ze echter niet te gebruiken. In dat geval is het handiger om gewoon een flink dik en stevig polyester kussen te kopen en van een paar niet al te grote blokken een zetel te maken. De produktie van nieuw leesvoer voor de hengelaar stond de laat ste jaren op een wat laag pitje. Waarschijnlijk was dat een reac tie op de overvoering van de markt in de jaren zeventig waar door nogal wat werk bij De Sleg- te belandde. De vissportboekenmarkt lijkt in middels weer iets te zijn aange trokken. Dat zou je tenminste kunnen afleiden uit het feit dat kort voor de opening van het nieuwe seizoen een aantal nieu we hengelsportboeken op de markt is verschenen. Als ik op de titels afga is het boek "Alles over hengelsport" wel het meest omvattende. Nu zijn de mogelijkheden in de sportvis- serij zo onnoemelijk groot dat de titel wat al te pretentieus is. Toch is Kees van der Linden erin ge slaagd in kort bestek de belang rijkste vissen in ons binnen- en zeewater onder de loep te ne- Hij kiest daarvoor een indeling naar jaargetijde, met als gevolg dat zoetwater- en zeevissen el kaar afwisselen. Wie een zo breed terrein bestrijkt kan niet al te diep graven. Het boek is daar om vooral bestemd voor bëgin- nende of iets gevorderde henge laars, al zullen ook tal van door gewinterde sportvissers de in houd met plezier consumeren. De adviezen die worden gegeven zijn zeker niet allemaal brand nieuw, anderzijds wordt voort durend gepoogd platgetreden paden te vermijden. Daardoor kunnen ook nieuwe vistechnie ken als swingtip- en quivertip- vissen aan bod komen. Een aparte vermelding verdienen de zeer fraaie paginagrote kleu renfoto's die in het ruim 180 pa gina's dikke boek zijn opgeno men. Minder geslaagd vind ik dat bij verschillende vissoorten soms dezelfde methoden of tips worden vermeld. Het zijn onno dige doublures die afbreuk doen aan het fraai uitgevoerde boek. Het meest informatieve deel is dat waarin de zeevissen worden be handeld. Daarin worden zowel de kust- als de bootvissers be diend. De verdienste van het boek ligt in het feit dat vooral de vis en de methode centraal staan en een oeverloze opsomming van materialen en merknamen (ge lukkig) ontbreekt. De uitgave van Zuidgroep BV in de serie Hobbyhoek kost in de winkel f 35.-. voor dezelfde prijs is ook "Sportvissen in Neder land" te koop. Dat is een uitgave van Meulenhoff en werd ge schreven door Kees Ketting. Het boek van groot formaat (32 bij 23.5 cm.) bevat talloze foto's van overigens sterk wisselende kwa liteit. Het opmerkelijke van de foto's is wel dat ze nagenoeg allemaal uit het buitenland afkomstig zijn, terwijl de titel toch zegt dat het om sportvissen in eigen land gaat. Bovendien nemen de illustraties zo'n overheersende plaats in dat er meer sprake is van een kijk- dan een leesboek. Gelukig zijn die teksten puur-Hollands, zodat in dat opzicht de titel geen ge weld wordt aangedaan. De infor matie Ujkt me in hoofdzaak voor de beginnende hengelaar be stemd. De zeer ruime aandacht voor de districtsindeling van de NWS doet wat overdreven aan, evenals de vijf pagina's die zijn gereser veerd voor het maken van vangstnotities. Nieuw is het boek trouwens niet. Een paar jaar geleden is het werk al eens uitgegeven door de Hema. Met dit verschil dat de prijs van de uitgave inmiddels meer dan ver dubbeld is. "Alles over alle soorten hengels" is het zoveelste boek van de nes tor onder de Nederlandse hen gelsportschrijvers Jan Schrei- ner. De paperback, die wordt uit gegeven door Interdijk telt ruim 280 pagina's en die zijn van de eerste tot de laatste bladzijde ge vuld met informatie over aller hande hengels. Van ultralichte spinhengels via vlok- en brasemhengels tot snoekbaarshengels, karperstok- ken en zeehengels. Ook de vaste hengel komt aan bod. Omdat de materie soms nogal ingewikkeld is, is het niet direct kost voor de beginnende sportvisser. Schreiner mag gezien worden als een autoriteit op het gebied van hengelbouw. Als geen ander is hij in staat aan te geven waarom de ene hengel goed en de andere slecht is. Probleem is echter dat Schreiner zelf hengels bouwt en verkoopt. Daardoor laadt hij ge makkelijk de verdenking op zich voor eigen parochie te preken. Aan het dilemma om enerzijds de in vele jaren praktijk verzamelde kennis uit te dragen en ander zijds de "eigen winkel" niet al te zeer op de voorgrond te plaatsen is Schreiner in zijn nieuwe boek niet helemaal ontkomen. Wat vaak worden eigen hengels ten tonele gevoerd. En dat is jammer want Schreiner heeft in zijn boek zoveel interessants te vertellen dat hij de commercie niet direct nodig heeft. Het boek kan potentiële kopers van een nieuwe hengel behoeden voor een miskoop omdat hij dui delijk aangeeft waarop gelet moet worden met de aanschaf van nieuw materiaal. Het hengel- boek is verluchtigd met tiental len zwart-wit-foto's en kost f 26.50. Juist bij het schrijven van dit arti kel hoorde ik dat er ook voor de vliegvissers nog een nieuw boek op de markt is verschenen. De ti tel luidt "Een handvol vliegen" en werd geschreven door Kees Ketting. De paperback is ook een uitgave van Interdijk. ADVERTENTIE <51 Vanaf volgende week zaterdag kunt U weer heerlijk gaan vissen Wij wensen U goede vangst en veel spannende, ontspannende uren aan plas, sloot of rietkraag toe. Grote sortering hengelsportartikelen en een goed advies bij Princestr. 24, Katwijk aan Zee, 01718-13518. <5?

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1983 | | pagina 25