flail
5 fl T
"We pakken onze
kans op de titel
We waren er elke week wéér
T oernooi-commissies
moeten improviseren
Teun van der Plas nog nooit kampioen
V9)
Van Hensbergen: "Noordwijk is als ploeg Post'
VV
Bouman niet
akkoord met
ontslag bij
Spakenburg
Schoonste..
VRIJDAG 13 MEI 1983
KATWIJK - Ervaring met de pers heeft hij nauwelijks, maar als een volleerd mediades
kundige draagt Teun van der Plas de kop van dit verhaal aan. "Tegen Noordwijk pak
ken we onze kans op de titel, zet dat er maar boven", adviseert de Katwijkse timmer
man, wiens naam al zeven seizoenen op het visitekaartje van Quick Boys prijkt.
Door zijn staat van dienst wordt hij
gerekend tot de oude garde van
Quick Boys' eerste uitgave, in
werkelijkheid komt Teun van
der Plas bij lange na niet toe aan
de leeftijd van een routinier. Vijf
entwintig is hij pas, velen zag hij
niettemin hoopvol komen en
ontmoetigd in het niets gaan,
waar zijn markante kop in het
zicht van het Nieuw Zuid-pu
bliek bleef. Hoe de hoofdmacht
van Quick Boys er door de jaren
heen ook uitzag, Teun van der
Plas viel er eenvoudig niet uit
weg te denken. Zo was het en zo
zal het wat hem betreft voorlopig
wel blijven ook. In die zeven jaar
heeft Van der Plas vrijwel alles
gezien wat er in het zaterdag
voetbal te koop is, periodetitels
heeft hij met Quick Boys binnen
gesleept, tweemaal ook is hij met
zijn club als tweede geëindigd.
"Maar", zucht hij, "een kam
pioenschap heb ik nog nooit ge
vierd, zelfs niet bij de pupillen".
Grijnzend merkt Van der Plas op
dat het er straks, als de onherroe
pelijke sleet op hem komt, wel
licht ooit eens van zal komen. Hij
wijst Arie Haasnoot als voor
beeld aan. Nooit had die legenda
rische voetballer van een helaas
uitstervend ras in zijn toch lange
carrière de geur van kampioens-
bloemen mogen opsnuiven. In
de herfst van zijn loopbaan op
een wat lager niveau beland, is
Haasnoot vorig seizoen als speler
door
Gerard van Putten
van het tweede en onlangs als lid
van het derde elftal toch nog op
de schouders van supporters ge
gaan.
Weer op de serieuze toer laat Van
der Plas evenwel weten niet zó-
lang te willen wachten. En hij
zegt het zijn interim-trainer Joop
Molendijk na, "ondanks die drie
punten achterstand op Noord-
wijk geloven we er nog in". "Het
moet nu maar eens gebeuren",
vindt Van der Plas, "sinds 1962 is
Quick Boys al niet meer kam
pioen geweest, een titel zou de
club goed doen".
"Hallo"
Tot dusver drong Teun van der
Plas in de kolommen van deze
krant hooguit door tot de wed
strijdverslagen. Van zijn innerlij
ke roerselen werd het 'publiek'
hoegenaamd niets gewaar. Zijn
contacten met de op wedstrijd-
commentaar wachtende verslag
gevers beperkten zich tot op de
dag van vandaag tot een vluchtig
"dag", "hallo" of "hoi". "Ik had
nooit zo de behoefte mezelf op te
dringen, ik hoefde niet zo nodig
in de krant", geeft hij zelf als re
den van zijn zwijgzaamheid op.
Op verzoek verbreekt Teun van
der Plas de stilte rond zijn per
soon. Die avond laat hij zelfs de
Europa Cup Il-finale Aberdeen-
Real Madrid ongezien om zijn vi
sie op de club in het algemeen en
zichzelf als voetballer in het bij
zonder zo zinnig mogelijk te la
ten doorklinken. Niet zonder
zelfkritiek doet de ras-Katwijker
dat, hij blijkt als geen ander zijn
eigen beperkingen en die van het
Quick Boys-anno nu te kennen.
Vanzelfsprekend geldt dat ook
voor de respectievelijke kwaliti-
teiten. Eerst maar zijn oordeel
over het elftal: "Uit spelen we be
ter dan thuis, dan gaat het alle
maal wat ontspannender. Som
mige jongens bij ons zijn niet he
lemaal bestand tegen de druk
van ons publiek. Bovendien heb
ben bepaalde clubs op Nieuw
Zuid de neiging verdedigend te
spelen, zodat het soms moeilijk
is te scoren. In principe spelen
wij aanvallend, dikwijls té aan
vallend. Hebben we te maken
met zo'n verdedigend ingestelde
tegenstander, dan kunnen we
amper het geduld opbrengen om
te wachten op dat verlossende
doelpunt. Iedereen wil dan sco
ren, alles gaat naar voren en dan
ontstaat er ruimte voor een coun
ter. Zo heeft Quick Boys dit sei
zoen al heel wat tegengoals moe
ten incasseren. Kijk maar naar
het doelsaldo, we hebben er 29
Teun van der Plas veert op. "Het moet i
r eens gebeuren. Een titel zou de club goed doen".
tegen gekregen. Vind ik een he
leboel".
Hij tuurt voor het gemak even over
de gemeentegrens heen, waar
Noordwijk in zijn ogen anders te
werk gaat. Geraffineerder. "Zij
spelen behoudender voetbal dan
wij, kunnen achterin goed op de
nul spelen, vaak is een geslaagde
counter al genoeg voor de winst.
Noordwijk is gewoon een goeie
ploeg, maar toch zie ik het voor
ons zeker wel zitten. Als we maar
oppassen voor hun counter".
Het mag duidelijk zijn, Joop Mo
lendijk hoeft in de aanloop naar
'de strijd temidden van kampioe
nen' weinig woorden uit zijn
toch rijke idioom te putten om
zijn manschappen op te peppen.
De wedstrijd leeft in Katwijk al
weken, zo blijkt. "Jammer dat
we het niet meer in eigen hand
hebben", klinkt er enige spijt in
de stem van Teun van der Plas
door. "Omdat we het tegen
Rijnsburgse Boys hebben laten
zitten. Vier punten hebben we te
gen die club vergokt, zelf maakte
ik thuis ook nog een blunder.
Stom natuurlijk".
"Hard werken"
Kritisch houdt hij zichzelf tegen
het licht, dan. Onomwonden
stelt Van der Plas dat hij het niet
van de techniek moet hebben.
"Hard werken en snelheid, daar
komt het bij mij wel op neer. Al
wordt de snelheid nu ook wat
minder", schetst hij zijn eigen
portret als voetballer. In de jeugd
heeft hij zich vroeger omringd
geweten door knapen die meer
met een bal konden dan hij. Van
der Plas heeft ze door de zeef
zien gaan. "Maar", zegt hij ook,
"je kunt niet allemaal balkunste
naars in een elftal zetten. Daar
moeten ook werkers in staan".
Daar valt niets tegen in te brengen,
'zijn' waarheid ligt al zeven jaar
op het veld. Teun van der Plas is
zo'n speler die pas opvalt als hij
in de ploeg van Quick Boys ont
breekt. Het vuile werk schuwt
hij niet, nooit is Van der Plas te
beroerd een stap-extra te verzet
ten in het belang van 'zijn' club.
Een ideale kracht voor een trai
ner, naar het schijnt, en inder
daad zagen in de loop der tijd
Arie Lagendijk, Berry Janse en
nu Joop Molendijk hem nooit
over het hoofd.
Ere wie ere toekomt, Berry Janse
herkende in Van der Plas een
rechtsback, nadat de voetballer
eerst als rechterspits en vorig sei
zoen als middenvelder door het
leven was gegaan. Het blijkt Van
der Plas achterin "prima" te be
vallen, zeker, nu hij zijn aanval
lende instincten niet hoeft in te
tomen. "Ik ga vaak naar voren,
het gaat lekker op die plaats", is
hij zichtbaar in zijn sas met zijn
nieuwe taak. "Toen Janse mij
aan het begin van dit seizoen
vroeg het een keer op de rechts
backplaats te proberen, zag ik
het niet zo zitten. Ik dacht dat hy
met mij in zijn maag zat. Nu zeg
ik dat ik niet mag klagen, al heb
ik dan mijn beste kameraad Wim
van der Plas van zijn plek ver
drongen. Zo blijkt maar weer
eens dat voetbal hard kan zijn,
het is en blijft vechten voor je ei
gen hachie. Gelukkig heeft Wim
het het allemaal goed opgevan
gen".
Hoewel de door een hernia afge
haakte Berry Janse hem verloste
van de gaandeweg door hem ge
hate rechtsbuitenplaats ("Ik was
het daar op een gegeven moment
spuugzat"), gaat zijn sympathie
verre uit naar interim-trainer
Joop Molendijk. Hij ziet in hem
de geestelijke vader van het hui
dige Quick Boys-succes. "Hij ligt
uitstekend in de groep, kan ons
geweldig opjutten en heeft een
goede trainingsaanpak", meent
Van der Plas, die zijn eigenlijke
oefenmeester Janse na heel lang
nadenken omschrijft als "een
rustige man met vaak dezelfde
oefenstof'. "Molendijk", respec
teert Van der Plas de roodharige
Vlaardinger, "die heeft bepaalde
jongens er bovenop geholpen.
Neem Martin van der Plas maar.
Constant is Joop met ons bezig.
Hij heeft ons het geloof in een
kampioenschap aangepraat, nu
geloven wtf er ook in".
Tegen Noordwijk zal moeten blij
ken of de kop van dit verhaal de
lading van Van der Plas z'n ge
dachten werkelijk dekt.
de basis voor het succes is dóér.
Een kenmerkende portie opoffe
ringsgezindheid deed de rest
Daarover straks meer.
"We spelen 4-4-2, maar bij balver
lies zakt een aanvaller extra te
rug naar het middenveld. Bij bal
winst gaan we met z'n vijven in
de aanval. Dat kost kracht, maar
de tegenstander weet er geen
raad mee. Met Ruud Bröring zat
Noordwijk vast aan een typische
spits en typische vleugelspelers.
Maar nu komen spelers als Geert
Jan Bakker en Timo Gerlof, die
veel meer verantwoording
draagt dan voorheen, beter tot
hun recht".
"Eén keer, uit bij RCL, hebben we
ons aan de tegenstander aange
past. Ieder had voor rust de taak
een vaste man te schaduwen,
maar dat werkte helemaal niet.
In de rust zijn we omgeschakeld
op ons eigen spelletje, en we
wonnen".
Terugkijkend op de morgen met
de heuse finale tegen Quick Boys
officieus af te ronden puntenra-
ce, lijkt het voor het overige in
derdaad allemaal vanzelf te zijn
gegaan. "Niemand in de groep
twijfelde er ook aan dat we een
goed seizoen zouden gaan draai
en", zegt Van Hensbergen zelf
verzekerd. De volle winst in de
eerste vijf competitie-wedstrij
den sterkte het even jonge als
René van Hensbergen op schot. "Niemand twijfelde er aan dat we een goed seizoen zouden gaan draaien".
(foto Holvast)
leergierige korps van Piet Buter Schuchter bouwt Van Hensber- morgenmiddag ("Om kwart voor
in hun overtuiging. Nu zijn zij gen weliswaar voorzichtigheid in vijf weten we het. Erischampag-
nergens bang meer voor. met betrekking tot de afloop ne, of er is niets. Een tegengoal
door
Gerard Haverkamp
zit er gauw genoeg in.."), bijna
routineus meldt hij tevens dat
"we er echt niet van geschrok
ken zijn dat hèt juist tegen Quick
Boys moet gebeuren".
Prototype
"We waren er elke week wéér",
omvat René van Hensbergen de
aan scheidende trainer Piet Bu
ter opgedragen successtory. Nog
in het minst geldt dat de Noord-
wijkerhouter zelf, die de compe
titie-start buiten gezichtsveld
meemaakte. De 20-jarige glazen
wasser, in dienst bij zijn vader,
was de twaalfde man en is dat ei
genlijk nog. "Door blessures van
anderen kom ik dit seizoen aan
zoveel wedstrijden, een stuk of
vijftien", gist hij. Met name
noemt hij Klaas Vink, eerst tob
bend met zijn rug en de laatste
weken niet inzetbaar vanwege
een liesblessure. Op diens plaats
in de aanvalslijn verzamelde Van
Hensbergen negen goals, met als
bijzondere bijkomstigheid dat
hij er zeven scoorde in twee wed
strijden. Maar als de nood aan de
man was, kon oefenmeester Bu
ter ("een hele goeie..") ook als
middenvelder of verdediger een
beroep op hem doen. Het feit dat
hij overal inzetbaar is en zich al
tijd ten volle in dienst van het elf
tal stelt, maakten hem het proto
type van een nieuwe Noordwijk-
se generatie.
Die is bereid, zo bleek elke wed
strijd opnieuw, zich in de scha
duw voort te bewegen. De ex-
prof, de routinier, de werkers en
het talent, Buter heeft ze alle
maal op één lijn staan. En stuk
voor stuk hebben zij zijn vertrou
wen. "Er gaat rust van hem uit,
dat slaat duidelijk over op de
ploeg", heeft Van Hensbergen
ervaren. "Niemand loopt zich
over de kop. We zijn als de ploeg
Post. Wint de één niet, dan de an
der wel. Ieder wacht rustig zijn
kans af. Als ploeg ben je constan
ter en je kan daarom elke week
een goede prestatie leveren".
De jeugd drijft daarbij op de routi
ne van erkende grootheden als
doelman Dick Dormundt, Anton
Marijt en Jan Willem Bogers, die
zich trouwens steeds vaker bij
zijn oude Alphense club ARC
laat zien. "Dick keept één van
zijn beste seizoenen, elke week
redde hij op beslissende momen
ten. En wat Anton doet, dat is
toch klasse", is Van Hensbergen
verguld met de rentree van de
voormalige voorstopper uit het
profvoetbal. O ja, Van Hensber
gen weet ook hoe anderen er
over denken. Marijt zou weieens
te nonchalant zijn. Maar, gelooft
hij stellig, niemand zal daarvan
profiteren. Ook Quick Boys mor
gen niet. "Het lijkt dan wel of hij
een hoop risico neemt, maar An
ton weet goed waar hij mee bezig
is. Als het niet anders kan, dan
peert hij de bal net zo makkelijk
een eind weg, zo is-t-ie ook. Hij
kan erg simpel spelen".
LEIDEN De toernooi-commis-
sies van tal van voetbalclubs uit
Leiden en omgeving hebben gis
teren een staaltje improviseren
ten beste moeten geven. Door de
hevige regenval is op geen der
velden in de regio een toernooi in
zijn geheel afgewerkt. Om de
voor het merendeel jeugdige
deelnemertjes niet teleur te stel
len, werd in de meeste gevallen
toch naar een oplossing gezocht
om de vaantjes en bekers zo eer
lijk mogelijk te verdelen.
De NKS maakte daarop een uit
zondering. Het A-toernooi, bij
WSB werd al voor aanvang af
gelast. Bij Docos speelde de B-
jeugd één wedstrijd, voordat ook
daar verder spelen onmogelijk
was. Aan de Haagse Schouw
werd nog wel de finale om de Ad
Dusée Penalty Bokaal met Haar
lem-doelman Edward Metgod af
gewerkt. Ook die was aanvanke
lijk gepland bij WSB. Van de
drie finalisten toonde de jeugd
van Bernardus zich de beste. Me
vrouw Dusée overhandigde de
cup aan de Hazerswoudse ver
eniging. MMO werd tweede, SJC
derde.
Halverwege het Roodenburg-toer-
nooi om de inmiddels befaamde
Kooicup voor E-junioren moest
het organiserend comité reeds
op zoek naar de drie poule-win
naars. Dat bleken Oranje Groen.
Rijnsburgse Boys en DOSR
Vanaf de penalty-stip zetten zij
de strijd voort. Oranje Groen
mocht uiteindelijk de Cup mee
nemen. RB werd tweede en
DOSR derde. Het strafschop-
toernooi werd afgebroken, de
Ajacieden die de prijzen zouden
komen uitreiken afgebeld.
De jeugd van Huizen is als winnaar
tevoorschijn gekomen uit het
toernooi van Noordwijk. Op
tweede Paasdag waren de A-, B-
en C-junioren al in actie geweest,
gisteren volgden D-, E- en F-
jeugd. Noordwijk, dat de sporti-
viteits- en milieubeker (voor het
schoonhouden van de kleedloka
len) kreeg uitgereikt, eindigde
als tweede in de totaalrangschik
king. Rijnsburgse Boys nam de
derde plaats in. Zeven verenigin
gen namen deel.
Quick Boys stond halverwege op
voorsprong in het toernooi voor
Dl, D2 en El-junioren, met Ex
celsior, Sparta, Stormvogels en
Alphense Boys als gasten. Toen
alle teams er twee wedstrijden
op hadden zitten, was ook op
Nieuw Zuid verder spelen onmo
gelijk. Met een afsluitende geza
menlijke maaltijd was het leed in
Katwijk snel geleden.
Het Lisse-toernooi voor lagere C-
en D-juniorenteams werd over
heerst door TYBB uit Haarlem.
Senioren
Ook de senioren zochten voortijdig
de warme douche op. By UVS
moesten penalies voortijdig een
winnaar uitwyzen. Dat had het
volgende resultaat: 1. UVS, 2.
LFC, 3. Lugdunum en 4. Aals
meer.
Bij Unitas werd en om de eerste
prys geloot Rijnsburgse Boys
werd de gelukkige winnaar, voor
RCL en Quick Boys.
Dames
Het van het Waddeneiland Texel
afkomstige De Koog haalde de
eerste prys weg op het dames-
toernooi van Randstad Sport. De
organiserende vereniging eindig
de op de derde stek. Nadat het
eerste deel van de wedstrijd nor
maal kon worden afgewerkt
maakte de regen ook op Ade-
geest voetbal niet langer moge
lijk. De resterende wedstrijden
werden vanaf de elfmeterstip be
slist. S V De Koog toonde aan dat
deel goed onder de knie te heb
ben. Op de tweede plaats volgde
De Zweef uit Nyverdal. Rand
stad Sport bleef het Leidse
LSW'70 voor.
Ook in Katwijk gooide de regen
roet in het eten. Het KRV-toer-
nooi werd met het middaguur af
gebroken. Prijzen werden er niet
uitgereikt.
N OORD WIJK/NOORD WIJKER-
HOUT De kracht van Noord
wijk is onvolprezen. Het ging
dit seizoen allemaal zo makke
lijk met de nummer twee aller
tijden uit het zaterdagse ama
teurvoetbal. De concurrentie
wilde niet geloven in hun heer
schappij. Vooral als de achter
volgers opnieuw punten hadden
moeten inleveren en Noord
wijk, op een gegeven moment
driemaal achtereen, "maar"
met 1-0 won. Wat stelde dat nu
voor-
En Noordwijk lachte. "Inderdaad",
herinnert René van Hensbergen.
"We kwamen in die wedstrijden
vToeg op voorsprong. Laat de te
genstander het maar uitzoeken,
dachten we dan. Laat ze maar ko
men, wij lachten ons rot".
Al spreekt met name het geringe
aantal van vijftien tegengoals
zéér tot de verbeelding, het is
fout om te veronderstellen dat
Noordwijk louter verdedigend
na één mager seizoen (een vierde
plaats toch) zo snel aan de top is
terug gekomen. "Want wij spelen
altijd aanvallend", verkondigt
Van Hensbergen. "Kyk maar
naar de cijfers", haalt hij de 46
goals vóór aan. Voeg daarbij de
kracht van het met een enorm
loopvermogen en dito actie-ra
dius gezegende middenveld en
SPAKENBURG (ANP) - De
zaterdagamateur eersteklas
ser Spakenburg is plotseling
voor grote problemen ge
steld nu de huidige trainer
Sjabbe Bouman zijn ontslag
per 1 juli aanvecht. Hij be
roept zich op een artikel in
de overeenkomst waarin
vermeld is dat een beëindi
ging van het dienstverband
per I juli uiterlijk op 31 de
cember van het voorgaande
jaar aangezegd moet wor
den. Bij Spakenburg daaren
tegen heeft men de trainer
op 4 januari mondeling in
kennis gesteld van zijn ont
slag.
Het bestuur van de zaterdaga-
mateurclub is verontwaar
digd over de handelswijze
van Bouman. In een schrij
ven dat dinsdag aan hem is
verzonden staat dat hij zich
op 4 januari volledig ak
koord verklaarde met de
beëindiging van de overeen
komst per 1 juli 1983. Boven
dien, zo schrijft het bestuur
van Spakenburg, heeft Bou
man op 4 januari wel zijn te
leurstelling uitgesproken
over het ontslag, maar het
daar bij gelaten.
Sjabbe Bouman weet zich ge
steund door de vereniging
van oefenmeesters.
Weer een nieuwe vinding op het voetbalveld. Bij Noordwijk werd gisteren op het jeugdtoemooi de milieu-beker
uitgeloofd aan de ploeg die zijn kleedlokaal het schoonste hield. En weer iets heel anders vormde de verkiezing
'Miss voetbal '83', tijdens het damestoemooi van het Voorschotense Randstad Sport. De 17-jarige Diana Kreuger
was de gelukkige winnares. Zij komt uit voor Gold Star uit Amsterdam en speelt in een elftal met haar 37-jarige
moeder. Op de foto wordt zij geflankeerd door Miss 2 Inge van der Luit en Miss 3 Irena Bennink.
