„Ik kan hier doen wat ik wil"
Tijd voor programma met 'gewone' mensen
u FiTil ij 1>1
Onverzadigbare
Emmanuelle is
niet opwindend
TV-rubriek
-C
Ria Bremer houdt 'vinger aan de pols' bij AVRO
EO en VPRO: genoeg
leden voor B-status?
Hoofdrol
voor Monique
van de Ven
ZATERDAG 30 APRIL 1983
Radio - tv - kunst
door
Nico Scheepmaker
Herinnert u zich die oude dame
nog die een paar weken gele
den bij Soiya in het program
ma zat? Zij was actief in het be-
jaardenwerk. Haar naam,
Keetje Ruizeveld, had ik nog
nooit eerder gehoord. Toch
ontpopte zij zich als een geesti
ge vrouw met veel persoonlijk
heid, die zich uitstekend wist
uit te drukken, precies wist te
zeggen wat ze bedoelde, kort
om: een uitgesproken televi
siepersoonlijkheid.
Ik heb jaren geleden al wel eens
geschreven dat ik, als ik pro
grammamaker bij de televisie
was, zulke mensen, die er op
eens, al was het maar enkele
minuten, tussenuit springen,
ogenblikkelijk in een kaartsys
teem zou opbergen voor een
volgende keer. Of voor een dis
cussieprogramma, zoals we dat
nu nog steeds op de radio ken
nen („Welingelichte kringen"),
en zoals we dat vroeger kenden
en hogelijk waardeerden in dat
programma waarvan de naam
me nu even niet te binnen wil
schieten, maar waarin H. M.
van Randwijk, mr. Cammel-
beeck, ds. Buskes, Fenna v.d.
Burg en misschien nog wel wat
mensen hiin mening gaven
over de meest uiteenlopende
onderwerpen. Ik geloof zeker
dat zo'n programma ook nu
nog reden van bestaan heeft,
want er zijn altijd hete hangij
zers, topics of the day, waar
over wel in de hoofdartikelen
en de columns in de kranten
een mening wordt gegeven, zo
dat de méér-kranten-lezer ze
met elkaar kan vergelijken om
zijn eigen oordeel daaraan af te
wegen, maar waarover op de
televisie wordt gezwegen.
Stel nu dat er deze visdag zo'n
forum op de televisie was ge
weest, met twee vrouwen en
twee mannen die in staat zijn
zich helder en concies uit te
drukken, en die erom bekend
staan dat zij er niet voor terug
schrikken een onomwonden
en veelal prikkelende mening
uit te dragen, dan zouden zij,
onder leiding van een hermaf-
rodiete voorzitter, toch in ieder
geval over de dagboeken van
Hitier hebben gepraat, over het
vertrek van kroonprins Willem
Alexander naar een school in
Wales hoewel hij zijn eigen Ne
derlandse school nog niet afge
maakt heeft, over Duisenbergs
bezwaren tegen een 32-urige
werkweek, over de vaak veel te
hoge tarieven van de gemeen
ten en hun onderlinge verschil
len, en over de film van Bert
Haanstra over Simon Carmig-
gelt, die de forumleden tevo-
ren te zien zouden hebben ge
kregen.
Reken maar dat dat leuke en
toch goedkope programma's
zijn! Natuurlijk wordt er al
heel wat afgepraat op de televi
sie, bij Sonja en Aad, en bij Ivo
en Van der Meyden, en bij Ad
's-Gravesande niet te vergeten,
en bij Koos Postema, en ga zo
maar door, maar dat zijn toch
allemaal anders geaarde pro
gramma's dan ik bedoel. Er zit
ten wel onderdelen in van zo'n
forumdiscussie met een vast
panel, er wordt ook wel over
actuele zaken gesproken, maar
toch niet op zo'n opiniërende
en discussiërende wijze als in
dat programma dat mij voor
ogen staat.
Nu we het toch over praatpro
gramma's hebben: ik vond de
aflevering van „Laat ze maar
praten" waarin Koos Postema
met Bob van der Stok een
soort „Dit is uw leven" opvoer
de, uitermate interessant. En
gelandvaarder, RAF-piloot,
neergeschoten boven Frank
rijk, gevangen genomen, in de
befaamde „Great Escape" met
76 anderen ontsnapt door een
tunnel te graven, als enige met
nog twee Noren uit handen
van de Duitsers gebleven, op
nieuw, maar nu via Frankrijk
en Spanje naar Engeland geto
gen, opnieuw RAF-vlieger
maar nu als commandant, en
dan na de oorlog voor arts ge
studeerd en momenteel in Ho-
noloeloe werkzaam in een zie
kenhuis voor zwaar gehandi
capten. Wat een leven! En dan
toch nog heel vereerd als Prins
Bemhard even langs wipt!
Spiekbriefjes
En nu we het toch over inter
views hebben: het moet ge
zegd dat Henk van der Meyden
zich voor zijn interview in To
kio met onze semi-landgenote
Audrey Hepburn zeer terdege
had voorbereid, zonder spiek
briefjes in staat bleek de ene
vraag na de andere af te vuren,
en op de juiste momenten ook
fragmenten uit films kon noe
men die in het gesprek pasten.
„In den Arsch kriechen" noe
men de Duitsers de wijze waar
op hij „celebrities" gewoonlijk
interviewt, maar in dit geval
wist hij die slechte gewoonte,
zeker voor zijn doen, tot een
minimum te beperken. Audrey
Hepburn zelf (zij was en is echt
een goede actrice, merkte ik nu
weer eens uit de getoonde frag
menten en de film „Charade"!)
had trouwens genoeg belang
wekkende dingen te vertellen
om dit vraaggesprek tot een
succes te maken.
Ten slotte nog twee opmerkin
gen: de Banana Split Show
was dit keer de minste van de
serie (omdat er ook andere op-
het-verkeerde-been-zetters ge
bruikt waren dan vaste man
Gerard van Lennep?), en Cees
van Ede had in Cinevisie een
uitstekend en amusant inter
view met regisseur Peter Gree-
naway.
De rente wordt maandelijks op uw
bankgirorekening gestort Looptijd
5 of 10 jaar. Min storting f15.000,-
Rente: Q/
ifO/0 Effektief7,87%
leidse spaarbank 5
Df DICHT BIJ HUISBANK
HILVERSUM (GPD) - Veronica,
die in mei een groot deel van de
zendtijd met speelfilms vult,
moest de eerste, „Hoge hakken,
echte liefde", schrappen daar de
ze nog niet voor tv-vertoning
vrijgegeven kon worden. Om het
toch een beetje Hollands te hou
den, is nu onze eigen turnster
Sylvia Kristel te zien in het ero
tisch epos „Emmanuelle 2 de an
timaagd". Chique zachte porno
voor de zondagavond.
Mooie, maar melige Emmanuelle is
ditmaal in Hongkong aan de
slag. En ook nog even op Bali,
waar echtgenoot Jean, een inge
nieur, iets te verhapstukken
heeft, al lijkt plaatselijke folklore
in de vorm van zang en dans de
enige onderbreking van hun
amoureuze activiteiten te zijn.
Want Emmanuelle en het man
en vrouwvolk op haar pad gaan
er weer fors tegenaan, met tus
sen al het frutselen en friemelen
door nog voldoende adem voor
volzinnen als „Je speelt met de
liefde", „Ik hou van gevaar", „We
laten elkaar vrij" en „Haar ge
noegen is mijn genoegen".
Vrijheid-blijheid dus. Hoewel de
hitsige zeeman Igor een zeperd
haalt wanneer hij het toch zo vu
rige vrouwtje - koersend naar
manlief die zij 63 dagen heeft
moeten missen - met een compli
mentje probeert te paaien. De
onhandigst gefilmde oorvijg al
ler tijden straft dat bronstig baas
je af. Gelukkig is Emmanuelle
aardiger voor het blondje onder
deks, dat zo bang blijkt te zijn
„voor al die vrouwen" aan boord.
De reden: „Ik ben eens gepakt
door drie Filippijnse meisjes".
De antimaagd, wat dat ook mag
betekenen, brengt vingervlug
troost. Na het uitbundig weer
zien met Jean stort zij zich in
seksuele sightseeing; zo bezoekt
zij een bordeel dat wel een sta
tionshal tijdens het spitsuur lijkt.
Francis Lai componeerde er een
weelderig wijsje bij, met aan
zwellende muziek naarmate de
gevoelige zones zich lager bevin
den en keiharde klanken als
weer eens het hoogtepunt is be
reikt. Maar ook dat kan deze
door Francis Giacobetti, een fo
tograaf, geregisseerde film over
absurde mensen en hun lach
wekkende avontuurtjes niet op
windend maken (Ned. 2, 21.00
uur).
Jager, die regisseur en camera
man tegelijk is.
Steeds meer krijgt „Vinger aan de
pols" de trekken van wat zij
noemt „een medische talkshow".
De onderwerpkeus is oneindig",
aldus Ria Bremer. „Als we dat re
dactioneel goed begeleiden blijft
het best leuk".
Hoewel Ria Bremer zichzelf zeker
niet rekent tot de deskundigen
op medisch gebied, durft ze na
twee seizoenen wel de stelling
aan dat het voor artsen heel zin
nig is om naar haar programma
te kijken. „Niet omdat ze er iets
van leren, maar ze merken dat er
vragen van patiënten komen, en
naar wie moeten ze hen dan ver
wijzen? Mensen die naar het pro
gramma hebben gekeken zitten
de volgende dag bij hen in de
wachtkamer".
Stuif-es-in
Het jeugdprogramma Stuif-es-in is
voor Ria Bremer een „uitje" in
vergelijking met haar vele ander
programmatische beslommerin
gen. Nog steeds reikt ze met
enorm veel plezier De Gouden
Stuiver uit, al meer dan 15 jaar.
Het programma is in al die jaren
niet wezenlijk veranderd. „De
kinderen zijn wel veranderd",
meent Ria. „Vroeger was een
meisje van dertien nog echt een
kind, nu jong volwassen. Ik denk
dat we een iets jonger publiek
krijgen. Maar het karakter van
Stuif-es-in passen we niet aan,
want de kinderen passen zich
aan het programma aan".
De omroep is als het ware haar
tweede thuis geworden. „In de
loop van de tijd dat ik bij de
AVRO werkte heb ik drie kinde
ren gekregen. Ik was de eerste
vrouw die op het scherm met een
dikke buik liep", zegt Ria Bre
mer. „Dat gaf natuurlijk wel wat
problemen in die tijd. Maar ik
ben altijd gesteund door de pro
grammaleiding".
„Ik weet nog dat ik een program
ma presenteerde met Ruud ter
Weijden toen ik in verwachting
was van mijn eerste kind. Plotse
ling waren daar de eerste weeën.
Iedere keer dat ik Ruud schopte
moest hij vlug de presentatie
overnemen, 's Nachts om twee
uur is het kind geboren".
HILVERSUM (GPD) - De Evan
gelische Omroep en de VPRO
hebben gisteren bij de minister
van WVC een aanvraag inge
diend voor het verkrijgen van de
B-status. Beide omroepen me
nen nu over de benodigde ruim
300.000 leden te beschildcen. EO-
voorzitter Dorenbos maakte gis
teren bekend dat de EO sinds
donderdagavond beschikt over
311.000 betalende leden. Dat is
11.000 meer dan nodig is voor de
B-status. Uit het accountantson
derzoek dat de VPRO vorige
week naar haar ledental heeft la
ten houden, blijkt dat deze om
roep op het ogenblik 335.000 be
talende leden telt.
In de afgelopen weken heeft de EO
een fors aantal, ongeveer 80.000,
nieuwe leden gewonnen. Dat is
vooral te danken aan huisbezoek
van EO-correspondenten in het
land. Desondanks is het nog al
lesbehalve zeker dat de EO de B-
status inderdaad krijgt. Formeel
is het aantal van 311.000 leden
voldoende, maar in de praktijk
zal het mogelijk net niet genoeg
blijken.
Bij eerdere tellingen van aantallen
omroepleden is gebleken dat
doorgaans 7 procent van de op
gegeven leden afvalt wegens
dubbele inschrijvingen of andere
administratieve oneffenheden.
Bij een steekproef van de EO-ac-
countant bleek eerder deze week
dat er rekening moet worden ge
houden met een afvalpercentage
van 4 procent. De marge van
11.000 leden die de EO nu heeft,
betekent echter dat de omroep
zich slechts 3 procent afvallers
kan veroorloven. Desondanks
verklaarde EO-directeur Doren
bos gisteren alle vertrouwen te
hebben in de telling die de minis
ter nu moet gaan uitvoeren.
AMSTERDAM (GPD) - De actrice
Monique van de Ven gaat de
hoofdrol spelen in de film „Bran
dende liefde" naar de gelijkna
mige roman van Jan Wolkers. De
opnamen starten aanstaande
dinsdag in Villa Betty, een groot
huis aan de Amsterdamse Over
toom waar de meeste scènes zul
len worden opgenomen.
Ate de Jong regisseert de film; Rob
Houwer heeft de produktie. Ver
wacht wordt dat de film in de
tweede helft van september kan
worden uitgebracht. „Branden
de liefde" is de tweede verfil
ming van een boek van Wolkers
na „Turks fruit", waarin Moni
que van de Ven (samen met Rut-
ger Hauer) eveneens de hoofdrol
voor haar rekening nam.
Voor deze film is de keus opnieuw
Monique van der Ven: hoofdrol in.
'Brandende Liefde'
(foto ANP)
op haar gevallen, nadat bijna een
half jaar lang video-audities zijn
gedaan door in totaal 126 vrou
wen. Monique van de Ven bleek
voor de als zwaar omschreven rol
toch de aangewezen actrice te
zijn.
door
Ton Duin
HILVERSUM - Orgaantrans
plantaties, tatoeage, glau
coom (een oogziekte), de pro
blemen van linkshandigen,
nierstenen, rouwverwerking.
Een kleine opsomming, in
willekeurige volgorde, leert
dat bijna geen onderwerp
wordt geschuwd in de medi
sche rubriek „Vinger aan de
pols", waarvan de AVRO-te-
levisie maandag de laatste af
levering van dit seizoen uit
zendt.
Voor presentatrice Ria Bremer
komt daarmee een voorlopig ein
de aan een „volslagen slopende"
arbeidsperiode. Voorlopig, om
dat haar in het najaar - wanneer
„Vinger aan de pols" alweer aan
zijn derde jaar begint - een nieu
we cyclus uitzendingen wacht.
Intussen blijft ze ook druk met
de presentatie van Televizier Ma
gazine en zo eens in de vijf we
ken het onverslijtbare jeugdpro
gramma „Stuif-es-in", dat inmid
dels de respectabele tienerleef
tijd van 15 jaar heeft bereikt.
Incidenteel draagt ze haar steentje
bij aan het NOS-radioprogram-
ma „Met het oog op morgen". En
als voor haar gevoel daarna nog
brandende kwesties onbespro
ken zijn gebleven, wil ze nog wel
eens een artikel voor het week
blad Elseviers Magazine schrij
ven. Al met al geen geringe opga
ve voor iemand die ook verant
woordelijkheid draagt voor de
opvoeding van haar drie kinde
ren.
Volgend jaar precies 25 jaar gele
den begon Ria Bremer haar jour
nalistieke carrière als jong ver
slaggever bij de Friesche Koe
rier. Daarna volgden enkele ja
ren bij het Noord-Hollands Dag
blad en De Volkskrant. Het
bleek een goede aanloop tot het
omroep-journalistieke werk bij
de AVRO-televisie, waaraan ze
sindsdien onafgebroken verbon
den is geweest. Die honkvast
heid laat zich gemakkelijk ver
klaren.
Ria Bremer: "je gaat met zo'n medisch programma een soort ombuds
functie vervullen".
(Foto GPD)
Ria Bremer: „Iedere keer als ik op
een moment stond dat ik weg
kon gaan - ik heb aanbiedingen
gehad van TROS en NOS, maar
dat is al lang geleden hoor - deed
ik dat toch niet Ja, ik kan hier
natuurlijk doen wat ik wil. Dat is
voor mij heel belangrijk".
Toen haar man, Bob Bremer, tot
voor kort hoofd van de afdeling
sport en documentaires bij de
AVRO-tv, het idee lanceerde om
een medische rubriek te starten,
was Ria daar direct glad voor.
Dat laat zich raden. Ze kon haar
medisch getinte onderwerpen
weliswaar telkens kwijt in de ac
tualiteitenrubriek Televizier Ma
gazine, maar bij de AVRO bleek
behoefte te bestaan aan een meer
structurele aanpak van dit pro
grammaonderdeel. Mede onder
invloed van ontwikkelingen in
West-Duitsland en bijvoorbeeld
het tv-Mekka de Verenigde Sta
ten, waar een kabelmaatschappij
begon met het uitzenden van uit
sluitend programma's over voe
ding en gezondheid, 24 uur per
dag.
Het resultaat mag er zijn: rond 2
miljoen kijkers per uitzending en
een waardering van 7,4. Voor een
informatief programma uizon-
derlijk goed. „Vinger aan de
pols" sloeg vanaf het begin aan.
Het kan iedere maand rekenen
op een betrekkelijk vast aantal
kijkers, dat nooit ver af ligt van
de 15 procent.
Per uitzending komen twee a drie
onderwerpen aan de orde, die zo
als al is vastgesteld te maken
hebben met de medische weten
schap in ruime zin. „We hebben
eens een interview gemaakt met
een 40-jarige vrouw die nog maar
heel kort had te leven. De reac
ties die we daarop kregen, onge
looflijk", zegt Ria Bremer. „Die
mevrouw is overladen met bloe
men en cadeaus".
Een onderwerp als ortho-manipu-
latie (een therapeutische behan
deling, vooral door het uitoefe
nen van trek- en buigkrachten op
de wervelkolom, red.) leverde
11.000 reacties op. Ria Bremer:
„We hebben al die mensen een
folder toegestuurd. Bij de AVRO
ontstaat dan zo'n soort reactie
van: Ria, wat doe je nou weer"!
Stapels post
„En dan de post Stapels. Dat zijn
natuurlijk allemaal probleemvra
gen. Die beantwoord ik zelf, of ik
venvijs mensen door. Uit die
brieven komen weer onderwer
pen. Bovendien is het heel goed
te weten wat zo'n rubriek doet,
wat je met je uitzendingen te
weegbrengt. Je gaat een soort
ombudsfunctie vervullen, dat
realiseer je je niet als je ermee be
gint".
Research, keuze van de studioga^-
ten, beantwoording van de brie
ven en natuurlijk de produktie
van het programma. Het zijn der
mate tijdrovende zaken dat je er
eigenlijk een begeleidende staf
voor nodig hebt. Ria Bremer ver
richt het werk echter in hoofd
zaak alleen, of samen met Cor de
'Ren je Rot' verdwijnt na tien jaar
HILVERSUM (GPD) -
Het kin
derprogramma 'Ren je rot'
van de TROS gaat verdwij
nen. Op 1 juni wordt de laat
ste aflevering van dit pro
gramma uitgezonden. 'Ren je
rot' werd tien jaar lang door
Martin Brozius gepresen
teerd.
De TROS stopt met 'Ren je rot'
omdat zij van plan is een an
der kinderprogramma op de
televisie te brengen. De pre
sentator van dat nieuwe pro-*
gramma wordt Hans Kazan,
die als goochelaar vaste gast
is in 'Ren je Rot'. De titel van
dit programma is nog niet be
kend.
Sylvia Kristel (rechts) als 'onverzadigbare maagd', morgenavond bij Veronica.
