'tVerdere combineren laten we aan u over. Knutselen met filters Mooier is niet duurder bii "Antieke" vrucht weer in de mode Kinderzitjes op fiets onveilig "Allesbrander" bestaat niet Varia in losse verpakkingen ver krijgbaar. Wanneer er bij u in de buurt geen winkel te vinden is, De laatste jaren zijn veel soor ten exotische vruchten op de Nederlandse markt versche nen. Daarom is het heel eige naardig dat er ook een tropi sche vrucht bestaat die vroe ger veel bekender was dan te genwoordig: de granaatap pel. Grenadine is een heel ou derwetse limonadesoort. Wel, die werd gemaakt van het sap van de granaatappel. Nog aan het begin van deze eeuw was het gebruikelijk dat kinderen met kerstmis een granaatap pel kregen. Die interessante vrucht schijnt afkomstig te zijn uit het oude Perzië en werd daar reeds ver voor onze jaartelling ge kweekt. Er zijn zaden gevon den in het graf van de Egypti sche farao Ramses IV en in Fenicië (de streek waar nu Li banon ligt) was het een heili ge vrucht. De Romeinen noemden het dan ook de ma lum punicum, de appel uit Fenicië, of ook wel malum granatum, de appel met veel pitten. Het is duidelijk dat de tegenwoordige naam daar van werd afgeleid. Daarmee zijn we meteen bij het belangrijkste kenmerk van die vreemde appel beland: de vele pitten. Eigenlijk bestaat de vrucht daar grotendeels uit, ieder pitje is omhuld door een laagje heel saprijk vruchtvlees, helder tot licht oranjerood van kleur. Het is niet zo eenvoudig om dat sap te winnen. Het gaat wel met een citroenpers, maar pas op voor spatten. Die willen nog wel eens blijvende vlekken achterlaten, donkerbruin uit gebeten in uw goeie goed. Maar alle moeite is het wel waard, want het sap is heer lijk fris. Of dat nu werkelijk koortsdrijvende eigenschap pen heeft, zoals men vroeger aannam, of dat door de verfrissende werking alleen de patiënt zich veel beter voelde, valt moeilijk te bewij zen. Zoals we tegenwoordig blikjes met frisdrank meenemen op een warme dag, namen de ka ravaanreizigers vroeger gra naatappels mee op reis. Die vruchten bleven erg lang goed, door de harde en leerachtige bast. Een genot om na een dag in de branden de zon het koele sap in je mond te voelen. Dat sap werd trouwens ook gebruikt voor het verven van oosterse tapij ten. Als de schil wordt ge kookt, ontstaat een zwarte verfstof. De vrucht is heel rijk aan looizuur. Niet alleen naar het westen vond de granaatappal zijn weg, ook naar het oosten. In de keuken van India spelen gedroogde pitten een rol, soms worden die over vlees gerechten gestrooid. In Per zië, het land van herkomst dus, kent men het gerecht fe senjan, eend (of kip soms) met walnoten en granaatap pelsap. Waarschijnlijk is het zelfs zo dat de rol die tegen woordig door citroensap wordt vervuld in de keuken, vroeger was weggelegd voor het sap van de granaatappel. In Frankrijk is grenadinesiroop nog altijd heel geliefd. Een halve liter sap (daar zijn on geveer vier vruchten voor no dig) brengt men aan de kook met 125 gram suiker. De si roop die ontstaat is in de koelkast enige tijd houdbaar. Over vanilleijs uitgegoten is dat een typisch huiselijk, Frans toetje. De vrucht alleen kan ook, in vieren gesneden, als dessert worden gegeten. Maar het gespuug met al die pitjes vindt niet iedereen even aangenaam. Probeer ook eens een frisse longdrink te maken, bestaande uit vers en gekoeld granaatappelsap met jonge jenever. De Westduitse organisatie Wa- rentest heeft slechte ervarin gen met kinderzitjes. Be proefd werden 13 zitjes voor achter op de bagagedrager en negen voor aan het stuur en er was geen enkele „ideale combinatie" bij. Bijna dë helft was wegens gebrek aan veiligheid ongeschikt. De fiets is helemaal niet geconstrueerd voor het dragen van een kinderzitje. Vrijwel niemand weet hoe groot het maximale gewicht op de bagagedrager mag zijn. Sommige zitjes zijn alleen ge schikt v.oor bagagedragers die minstens 40 kilo kunnen hebben. En wie weet hpe hij het beste een zitje aan het stuur kan bevestigen De rijwielproducenten laten de verantwoordelijkheid over aan de kinderzitjes-makers en die schuiven deze weer af. op de kopers. Wat ook voor komt is, dat kinderen met hun vingers bij het fietszadel kunnen komen. Pijnlijk wan neer het zadels zijn met open veren. Andere voorbeelden van ge vaarlijk spul noemt Waren- test de rieten mandjes. Een onrustig kind kan er rechtop in staan, met de armen gaan zwaaien en de fietser verliest zo zijn evenwicht. Te zwakke bagagedragers kun- nen in elkaar klappen, waar- door het kind met zit en al op de straat terecht komt. Som- f' mige zitjes staan zo dicht op de fietser, dat de vader of moeder voortdurend met de i pedalen tegen de kinder- voetjes stoot. Een zitje, be- i? vestigd aan het stuur, maakt het sturen vaak bijzonder moeilijk. Wel kan men dan f het kind goed in de gaten houden. Geadviseerd wordt de ritjes 1 met kind zo kort mogelijk te c houden. Een kind, aldus de j proeven, zit nooit op zijn ge mak in welk stoeltje dan ook. Zij hebben weinig ruimte en 1 hun bewegingsvrijheid is zeer beperkt. Wanneer de voetjes geen houvast hebben zakken de kinderen helemaal naar voren, waardoor het fiet sen wordt bemoeilijkt. Twee van de zitjes voor de ba gagedragers die werden ge test, werden goed bevonden: Romer Britax Hamac en Kettler 8986-000. Bij de vei- ligheidsproef kwamen beide merken toch ook niet verder dan met een „bevredigend". Links een topje, dat aan een combinatie van broekrok en bloes een speels karakter geeft. 45.- De gestreepte bloes eronder heeft (met het oog op de komen- le zomer) korte mouwen. 79.- Effen gekleurd is de broekrok die zo prachtig bij 't topje past. 99.- De broekrok rechts is uitge voerd met een vrolijk streepje. 99.- De luchtige uni bloes die u er boven ziet heeft korte mouwen. 79- Hoewel er bij deze hobby hele maal niets in rook opgaat, heb je met deze knutselfilters constant het idee dat je 'met vuur zit te spelen'. Want echt, van een afstand zijn deze zo genaamde 'Hobby-Stick'-fil- ters nauwelijks van sigaret ten te onderscheiden. Het enige verschil is dat ze zo'n vier centimeter langer zijn, een king-size sigaret dus. Trouwens, ook van dichtbij hebben ze veel van die tabak- staafjes: dezelfde dikte, ge wicht en sterkte, en zelfs de 'trek' (maar niet de smaak!) lijkt op die van een sigaret. Toch zijn deze wattenstaafjes beslist niet bedoeld als surro gaat-sigaretten, De werkelijke toepassing ervan ligt in het creatieve vlak, en wel als een soort bouwele ment van allerlei fantasiefi guren en lichtgewicht werk stukken. Wat de techniek be treft kunt u het een beetje vergelijken met het bouwen met houten lollystokjes. Het verwerken van de watten staafjes gaat echter veel ge makkelijker, zodat het een prima 'hobby' is voor kinde ren - al dan niet met een beetje hulp van pa of ma. Het materiaal laat zich makkelijk en snel verlijmen met elke knutsellijm. Het op maat snij den van de staafjes gaat even eens probleemloos. Met be hulp van een stanleymesje snijdt u zo'n filter in een be weging strak doormidden. waar Hobby-Stick verkocht wordt, bel dan voor het dichtst bijzijnde adres naar Hars Co, tel. 08886-1825. Met de kleren kunt u com bineren zoveel u wilt, want ze zijn allemaal uitgevoerd in de mode kleuren grijs en khaki. De maten zijn 36 t/m 42. 't Materiaal is polyester/ linnen/katoen. In het blad van de Vereniging Eigen Huis, de Woonconsument, (februarinummer) wordt op pittige wijze afgerekend met een algemeen levend misverstand inzake de zogeheten „allesbran der". Met die naam worden kachels aangeduid waarin zowel hout als kolen, turf enz. kunnen worden gestookt. Maar, zo zegt de Woonconsument terecht, de „alles"brander be staat niet, men zou dit snel populair geworden kacheltype beter „combikachel" kunnen noemen. Het gaat de Vereniging Eigen Huis daarbij niet om het woord op zich. Zij signaleert gevaren die door die onjuiste naamgeving de kop opsteken. Menige bezitter van zo'n kachel meent namelijk dat er inderdaad „alles" in gestookt kan worden, dus allerlei afval dat normaal in de vuilniszak gaat. Voor het effectief verbranden van afvalstoffen zijn zeer hoge tem peraturen nodig, en die kunnen in een kachel niet bereikt wor den. „De enige echte allesbranders zijn de grote vuilverbran dingsinstallaties", zegt de Woonconsument. Gevolgen van het „opstoken" van afval in een kachel leidt tot luchtverontreiniging, sterke roetvorming in de schoorsteen (ge vaarlijk!) en bij het verbranden van kunststoffen komen vaak ook nog zoutzuurgassen vrij. De fabrikant levert ook nog een soort mini-verstekbakje van kunststof, waarmee het mogelijk wordt de filters pre cies onder een hoek van 90, 60, 45, of 30 graden door te snijden. Het snijvlak is dan volkomen recht of nauwkeu rig onder de gewenste hoek afgekort, zodat de filterstaaf jes precies passend aan el kaar geplakt kunnen worden. Door deze 'constructie-tech niek' kan een handige knut selaar de meest uiteenlopen de bouwwerkjes in elkaar zetten. Een greep uit het voorbeeldenpakket: mens en dierfiguurtjes, een huis of boerderij, bomen, auto's, vliegtuigen, een windmolen, kerstboomversiering, enzo voort. Al plakkende en bou wende verzinnen de kinde ren nieuwe toepassingen. He lemaal leuk wordt het, als de Hobby-Stick-staafjes gecom bineerd worden met de zoge naamde wattenballetjes, die nagenoeg van hetzelfde ma teriaal gemaakt zijn en onder de knutselaars al jarenlang bekendheid genieten. Met universele hobbyverf kunt u zowel de balletjes als staafjes uitstekend kleuren. Voor speciale oppervlakte-effecten raden we koud-emailleverf aan. Wacht met het kleuren of schilderen tot het werk stuk helemaal klaar en de lijm droog is. 'Hobby-Stick' wordt verkocht bij hobby- en handenarbeid- winkels. Een complete doos kost ongeveer 19,75. Daar zit het volgende in: ongeveer 125 wattenstaafjes van 12 cm lengte, wattenballetjes in drie verschillende grootten, een mini-verstekbakje, een stan leymesje, lijm, haakjes en oogjes (voor het maken van andere verbindingen dan lijmverbindingen) en een voorbeeldenblad met ge bruiksaanwijzing. De watten staafjes en -balletjes zijn ook

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1983 | | pagina 8