"Praten over parkeren is noodzakelijk kwaad" ps De machteloosheid van Inci m urkse scheiding 'aaglijk mm :ieven is jrouw n ï>ijna on LCC-voorzitter A. J. Verberg: Prii T entoonstelling van speelgoed Schoevers DENTOFIX en zeker voor elk kunstgebit G 26 MAANDAG 26 MAART 1983 DEN - "Het Leids City Centrum heeft in het rieden flink tegen bestemmingsplannen aange- amd. Maar dat is niet het doel van het LCC. Het CC behartigt de belangen van de winkeliers in de idellaan roi*6®8* rU'me Z*n"' afscheidst zegt garagehouder A.J. Verberg (50), sinds enige ime voorzitter van de winkeliersvereniging, •endaai. op-ang is er gezocht naar een opvolger van Joop van ieuteigroeFCgmonc| en uiteindelijk vond men Verberg. Maar hij e avond nogal aarzelend met het hanteren van de voorzit- 20 "ur-ershamer. len tusseiin(jenlang hield hij een inter- 1tubsew af met de mededeling dat ÖOOr lsSft? nog niet was ingewerkt. En M..i aikenDad it hij het voorzitterschap t-60 Maat en klaveryorlopig maar een jaar en dan 20 uur. og op proef zou bekleden. En telefoon: yk nu zegt hij nog niet te weten r hij na een jaar ermee door zal Singe,-- Q in.17 ...Taan* Verberg werd in Katwijk ge- Op ziJn vijftiende jaar 22-2 uur. wam hij in de zaak van zijn ou- trum - Cjers aan de Korevaarstraat in ■eiden. De garage van de familie uur°d erg is daar nu bijna een hal- yckiaaiTCe eeuw gevestigd. Verberg is traat, kin<Jan ook een ondernemer van mis uit en wellicht wekt hij laarom de indruk dat hij voorzit- er is tegen wil en dank. de voorzitter zich dan uiteinde- ijk toch in de publiciteit begeeft s.vordt hij bijgestaan door de be- amer>;tuursleden Smitsloo en Jünger. kels met een hedendaags assorti ment". Op dit moment springt Jünger in: "Nou, het zou meer kunnen wezen. Het is mager". En als voorbeeld noemt hij de ju weliersbranche, die niet meer is als vroeger. "Er is een zekere verarming in het assortiment. De stad heeft beslist wel wat injecties nodig. De jus is eraf. De concurrentie is ook hevi ger geworden - zeg de laatste ze ven jaar door de centra als Leidschenhage, ook al zijn die tochtig en ongezellig, en in Al phen en Lisse. Laat ik niet Sas- senheim zeggen, dat is niet zo leuk voor meneer Keijser" (de Leidse ambtenaar die in dat dorp wethouder red.). LCC-voorzitter A. J. Verberg, geflankeerd door mede-bestuursled en Smitsloo (links) en Jünger: "De stad heeft injecties nodig. De jus is eraf'. (Foto Holvast). rage te realiseren. De gemeente zet alles op alles om de Sanders- garage er te krijgen. Denk alleen al aan de grondprijs". Waarop Jünger de lof weer relati veert met de opmerking "Wat een eerste aanzet is. Het is be langrijk dat de winkeliers nu zelf gaan bijspringen. Du Prie is nog in overleg met de gemeente over het uiterlijk van de garage, de es thetische kant. Een exploitant heeft Du Prie. Dat is het pro bleem niet". "De financiering. Wie gaat het gat afdekken, wie gaat garant staan. Dat is het probleem. Je moet de eerste jaren door de aanloopver liezen. De winkeliers zouden daarbij kunnen helpen. Daarbij valt bijvoorbeeld te denken aan aandelen, zegeltjes of het afne men van abonnementen". De LCC-bestuurders zijn het met de gemeente eens dat het plan- Noorlander (garage met winkels) minder gewenst is. Het zou een uiteenrafeling van het centrum betekenen. Het plan-Noorlander zou alleen als alternatief kunnen dienen, als het plan-Du Prie niet doorgaat, vindt de winkeliersver eniging. tac!ünU)^.mits^00 v^lt aan: "Het wil "Neem de uitzendbureau's, die als fich duidelijker gaan profileren. - - 2a, iTeveel is gedacht dat het LCC als koffëen waakhond van de gemeente fungeerde. En vergeten wordt Ndat de commissie Leiden Leeft Nelïs- ^oor het LCC is georganiseerd pn grotendeels gefinancierd". Pieter^igenlijk is het LCC een overkoe- Jeenstaajpelende promotieclub. Praten )ndag vjover parkeren is onze hobby iniet". Verberg: "Meer een nood- ^e"ku"'zakelijk kwaad". tpyH?r J1 de voorzitter vervolgt: "Leiden uur is een mooie stad. Door de jaren heeft de stad altijd een re- •30 uur, gio-functie gehad. Dat is histo risch gegroeid. Handel op de ver- seksualii schillende markten. De stad Salon', heeft nog altijd sfeer en ook het k RncKmarktgebeuren". in mi^n bedrÜf> het auto-be drijf, krijg ik klanten uit de hele itrum, B regio. De mensen brengen hun d auto hier en gaan dan nog even paddestoelen uit de grond verre zen. Die zijn weer net zo snel ver dwenen, maar het resultaat is leegstand. Een gunstige ontwik keling in de binnenstad zie je daarentegen in de lichte stijging van de bevolking". "Er moet een goed evenwicht zijn tussen win kelen en wonen", voegt Verberg daar aan toe. De ontwikkelingen in de meubel branche bekijken de LCC-be- stuurders gelaten. Een meubel zaak kan nu eenmaal niet op e kleine vloeroppervlakte, ruimte voor dergelijke zaken ontbreekt in een historische bin nenstad. Jammer, zegt het LCC, maar het kan het vertrek van een aantal Leidse bedrijven beteke nen. De toekomst van de meu belzaken ligt toch aan de grote wegen, dat heeft onderzoek wel uitgewezen. de stad in. En een belangrijk Geldt niet ook voor de autobranche, voordeel van de binnenstad is begint zi dan het openbaar vervoer. Je kan ndag oi je klanten, op de bus zetten". smnenV erarming ïrenwyl Midde Leiden is ook een aantrekkelijke stad door de grote verscheiden heid aan moderne winkels. Win- Foeelb dat de binnenstad te kleinschalig is? De gemeente wil de autobe drijven er toch weg hebben, bij voorbeeld naar de Leeuwenhoek? Verberg reageert: "Leeuwenhoek? Dat is grond in erfpacht". En hij vertelt over de totstandkoming van het bestemmingsplan voor zijn wijk, Levendaal-west. "Dan komt er iemand van de gemeente en wat blijkt: ze hebben je be- drijfsgrond ingetekend als tuin. Kijk, we willen als ondernemers duidelijker in gesprek met de ge meente, een duidelijker samen werking". Smitsloo: "We hopen op een kli maat waarin de ondernemer niet zijn bezit wordt afgenomen, maar waarin hij toch tenminste vrij gelaten wordt". Verberg: "Bewoners zijn vaak eerder op de hoogte als het bedrijfsleven. Neem het Verkeers Circulatie Plan. Het afsluiten van de Sta tionsweg". Kankeren Smitsloo interrumpeert: "Laten we het positief zeggen: We willen liever meedenken. Het lijkt an ders zo gauw op kankeren op de gemeente. En wij hebben geen behoefte om politiek te bedrij ven". Om vervolgens zijn voor zitter bij te vallen, wat het afslui ten van de Stationsweg betreft. "Want met de Stationsweg pakje het verkeer van de hele Bollen streek". Jünger: "De bereikbaarheid van de stad is inderdaad het eerste om op te lossen. We hopen dat de ge meente de noodzaak van een goede verkeersafwikkeling gaat inzien. Want de klanten willen nu eenmaal met hun auto haast vóór de toonbank komen. Maar de stad is ook gebaat bij goed openbaar vervoer. Dat hebben de cijfers van de NZH wel laten Smitsloo: "Je zit in Leiden uiter aard met het parkeren. Maar er mag ook wel eens gezegd wor den dat de gemeente heel wat heeft gedaan om een parkeerga- Koepel De term winkeliersvereniging zal als het aan Verberg ligt tot het verleden gaan behoren. De overi gens unieke samenwerking tus sen grootwinkelbedrijf en mid denstand behoeft uitbreiding, zo is zijn toekomstvisie. Gelet op de diverse winkeliersver enigingen, de Stichting Leidse Binnenstad en de commissie Leiden Promotion is zijns in ziens de tijd rijp om de onderne mers van de binnenstad onder één noemer te brengen. Het LCC moet een ondernemersvereni ging worden, een overkoepelen de organisatie van ondernemers in de Leidse binnenstad. De nadruk van het LCC zal in de toekomst meer moeten liggen op de promotie-activiteiten dan op het kritisch volgen van de ge meentelijke plannen, waar tot nu toe zoveel tijd en geld in gesto ken is. Ook budgettair zal die nieuwe prio riteitstelling tot uitdrukking moeten komen. Verberg stelt zich voor dat zo'n tachtig procent van de uitgaven voor promotio nele activiteiten bestemd dient te worden. Het doel zal zijn: het verkrijgen van meer bezoekers uit de. regio naar de binnenstad, teneinde daar te gaan winkelen. Waarbij Verberg opmerkt dat winkelen meer is dan boodschappen doen, omdat winkelen deels een vorm is van recreatie. m, v.^IDEN - De deur komt ze niet meer uit en (iet telefoon- t 29 summer is geheim. Haar huis werd kort en klein gesla- aan hgen en daarom woont ze noodgedwongen in bij haar ou- Ho«ders in hun toch al kleine flatje. Haar grootste wens is ,us"rZ()iaar rust en vrijheid terug te krijgen en normaal verder 894te leven met haar dochtertje. En bovenal wil ze op dit hetzïnoment bekend maken wat ze heeft doorgemaakt: als n.oiiwaarschuwing. voor anderen en misschien ook wel een s c(beetje voor de eigen genoegdoening. door Conny Smits moest heel haastig gebeuren. Toen we met de auto bij het Turkse consulaat aankwamen leek het of ik al gewaarschuwd werd. Ik struikelde en stootte mijn hoofd ook nog eens tegen een boomtak". Na de trouwerij bleek al snel hoe Inci's man ei genlijk over het huwelijk dacht. "Ik was wel goed genoeg om de kost te verdienen en een huis te kopen. Maar ik mocht me niet meer optutten, mijn vrienden op straat niet eens meer begroeten en in gezelschap schilderde hij me zo dom mogelijk af. Op het laatst ging ik zelf ook geloven dat ik gek was". Het verwoeste interieur van Inci' vroegere woning. Wie het heeft gedaan? Dat is nietzek*er De rechter «er niet uitgekomen. (Foto Holvast) LEIDEN - Ten onrechte is maan dag in het verslag van de natio nale kampioenschappen steno grafie de indruk gewekt dat insti tuut Schoevers een nederlaag heeft geleden. Bij de titelstrijd voor cursisten bleek Schoevers (vorig jaar winnaar) ditmaal niet van de partij. ADVERTENTIE ïkuurl Ki Mici, een jonge Turkse vrouw, uJs, l moet nog steeds boeten voor een korte verliefdheid die haar deed trouwen met een landgenoot. Uiteindelijk trok ze de conclusie nstv dat het hem alleen om een ver- woi blij fsvergunning was te doen. 1 ap Het cultuurverschil tussen haar en haar echtgenoot deed haar ro- ze wolk zo al snel uiteenspatten, Inci belandde met haar huwelijk in een leven dat blijkens haar orlii; woorden bol stond van vernede ringen en mishandelingen. "Je rdor moet zeker niet denken dat alle Turken zo zijn. Maar toch wil ik 11 iedereen waarschuwen zo over- haast te trouwen als ik heb ge daan". Veipe waarschuwing van Inci lijkt ge- 231' rechtvaardigd. Zelf bleef ze na een huwelijk van ruim een jaar ïjde namelijk zitten met een geestelij- ;eni ke icnaiC) een totaal verwoest huis ,eea en een groot vraagteken over haar eigen toekomst en dat van haar kind. Haar man, met wie ze in een echtscheidingsprocedure J verwikkeld is, laat haar nog tjj steeds niet met rust. Het leven te! wordt haar en haar familie haast ondraaglijk gemaakt. 'Verliefd jïnci kwam zeven jaar geleden naar Nederland. In Turkije woonde ze tel in een stad waar ze de MAVO volgde. Na aankomst in Neder land deed ze haar best zo snel mogelijk de taal machtig te wor- -i den en vond ze een baantje in een winkel. Ondertussen haalde ze haar type-diploma, een tolkdi- ploma en haar rijbewijs. Toen ze vervolgens haar toekomstige man ontmoette, afkomstig van het Turkse platteland, werd ze tot over haar oren verliefd. Hij drong snel aan op trouwen, want anders zou hij gauw naar Turkije terugmoeten. Tegen de wil van haar ouders, die ^en langere ken nismaking hadden aangeraden, trouwde Inci in mei 1981. "De voortekenen waren eigenlijk al slecht', vertelt Inci nu. "Ik had met trouwen willen wachten tot mijn moeder uit het ziekenhuis was en erbij kon zijn. Maar alles Baby De zaken werden er niet beter op toen Inci in maart vorig jaar een baby kreeg. "Hij kwam me, na een zware bevalling, maar één keer opzoeken in het ziekenhuis. En dat was om me duidelijk te maken dat het mijn schuld was dat de baby 'maar' een meisje was. Later, toen ik weer aan het werk was, kon ik nooit gerust zijn over het kind dat bij hem thuis bleef'. Gevolg was dat Inci zwaar overspannen raakte. Over scheiden dacht ze allang na, maar ze wilde proberen toch nog iets van het huwelijk te maken. 'Maar voor zo'n huwelijk ben ik niet opgevoed. Hij had me het liefst onder zijn voeten, terwijl mijn moeder thuis ook altijd wat te zeggen had'. De maat was echt vol toen Inci op een nacht met de baby op straat werd gezet terwijl haar man naar de kroeg ging. Ze besloot weg te lopen en klopte bij haar ouders aan. "Maar ook daar kon ik niet blijven want hij kwam steeds aan de deur om te dreigen". Zo kwam Inci in het Vrouwen Op vang Centrum vanwaaruit ze meteen een echtscheidingspro cedure op gang bracht. Inci: "En dat is iets dat hem in zijn eer aan tastte. In zijn opvattingen is een vrouw onderdanig en afhanke lijk. Hij heeft ook nooit geloofd dat ik alleen ben weggelopen. Dat kan een vrouw toch niet? Dan was ik op zijn minst een hoer. Vanaf dat moment heeft hij nog tweemaal zo hard gepro beerd me dwars te zitten". Het kind en het huis dat Inci ge kocht had, werden door de rech ter aan haar toegewezen. De schrik was echter groot toen ze afgelopen januari het huis weer wilde betrekken. Samen met twee agenten, die ze wijselijk had gevraagd haar te begeleiden, vond ze haar huis volkomen on bewoonbaar terug. "Alle leidin gen waren kapot, de muren ver nield, de keuken verwoest. In to taal was er 30.000 gulden scha de". Tijdens een door Inci aange spannen kort geding achtte de rechter het echter niet bewezen wie het huis kort en klein had ge slagen: beide echtelieden be schuldigden elkaar en getuigen weigerden op te treden. "In Tur kije had zoiets nooit kunnen ge beuren, dan hadden de buren hem tegengehouden. Hier be moeien de mensen zich nergens mee". Dreigementen Niet alleen het verwoeste huis maakt het Inci echter onmoge lijk rustig verder te leven, De ma teriële dingen doen haar allang niets meer. "Sieraden die ik als huwelijkscadeau van zijn ouders had gekregen, moest ik al snel te ruggeven. Toen bleek dat ze maar 'geleend' waren. Maar dat soort dingen zijn niet belangrijk, ik wil alleen nog maar rust voor mij en mijn familie". Haar leven wordt echter nog steeds beheerst door de dreigementen van haar ex-man. "Wanneer we geschei den zijn wordt zijn verblijfsver gunning weer ingetrokken. Om toch hier te kunnen blijven heeft hij nu politiek asiel aangevraagd. Ik vraag me af hoe dat zomaar kan. Als hij niet naar Turkije te rug kan, dan had hij toch gelijk politiek asiel moeten aanvragen. Nu komt hij daar pas na twee jaar mee". De machteloosheid van Inci wordt direct bevestigd door haar advo cate, mr. Vosman. "Het lijkt nu of in Nederland alles maar kan. Dat is vooral voor buitenlanders volstrekt onbegrijpelijk. Ons grootste probleem is dat er wel mensen zijn die de vernielingen aan Inci's huis hebben gezien, maar niet willen getuigen. Wat betreft de bedreigingen geldt precies hetzelfde. De politie heeft dezelfde zorg. In geloof dat die ook wel weten wat er gaande is, maar ze hebben geen bewij zen". Overigens benadrukt Vos man dat deze affaire niet 'typisch Turks' is. "Bij Nederlanders komt dit ook voor, nog wel va ker". Over een maand wil advocate Vos man een vonnis aanvragen voor de echtscheiding. "Het probleem is dat Inci's man ontkent dat er sprake is van duurzame ont wrichting van het huwelijk. Het is in zijn belang de scheiding zo lang mogelijk te rekken, omdat de scheiding ook betekent dat zijn verblijfsvergunning vervalt'. Dat Inci's man nu heeft verzocht als vluchteling in Nederland te mogen blijven, hoeft volgens Vosman niet direct zo definitief te zijn. "Het vluchtelingenbeleid is in Nederland erg strikt. Maar door steeds in beroep te gaan te gen beslissingen kun je de zaak wel erg rekken". In het midden De politie, waar het asielverzoek moet worden ingediend, meldt dat de beschikking van het mi nisterie van justitie binnenkort wordt verwacht "Ook wij zijn erg benieuwd naar de uitslag", zegt voorlichter Graveland. Zo als gebruikelijk is het paspoort van de man in beslag genomen, zodat hij bij een negatieve be schikking direct het land kan worden uitgezet. Maar eerst zal justitie uitgebreid moeten onder zoeken of er politieke redenen zijn dat de man niet naar Turkije terug kan". Mr. Roest de advocaat van Inci's man, stelt voorop dat hij de pu blicatie van Inci's verhaal een kwalijke zaak vindt Volgens Roest heeft noch Inci noch haar man het bij het juiste eind. "De waarheid ligt ergens in het mid den. En dan is het ook nog eens zo dat niet de vrouw, maar de man de zwakste partij is. Er spe len hier allerlei godsdienstige kwesties en politieke opvattin gen. Het is niet voor niets dat mijn cliënt politiek asiel heeft aangevraagd. Als mevrouw zou weten wat er precies aan de hand is, zou ze er zelf ook anders over denken". LEIDEN - In de Lakenhal is met ingang van vandaag een tentoon stelling te zien van mechanisch speelgoed. Het speelgoed is af komstig uit de collectie van Lei- denaar Joop Walenkamp, die de kolommen van deze krant ge woonlijk haalt als fractieleider van het CDA in de gemeente raad. De christen-democraat is een ver woed verzamelaar van speelgoed en achtte de tijd rijp het publiek daarvan kennis te laten nemen. De tentoonstelling, met als naam "Verzameld en Getoond", duurt tot en met 23 mei. Het museum aan de Oude Singel is van dins dag tot en met zaterdag tussen tien en vijf uur geopend; op zon en feestdagen van één tot vijf. EXTRA FORTE Dentofix Extra Forte is speciaal ontwikkeld voor mensen die elk risico van een los zittend kunstgebit willen vermijden. Een betrouwbaar hechtmiddel met extra grote kleefkracht zonder dat het irriteert Dentofix Regular, Forte en Extra Forte zijn bij elke apotheek en drogist verkrijgbaar.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1983 | | pagina 3