1 1 II II 1 Indianen willen het beheer over hun grond terug Anti-semitisme weren uit schoolboeken DINSDAG 22 MAART 1983 door Annemiek Ruygrok Je hoeft in Amsterdam straat te lopen je ziet beschrijfelijke dingen. Ik weet wel dat 'beschrijfe- lijk' niet in de Van Dale staat, maar als 'onbeschrijfelijk' er wel in staat moet ook 'beschrijfelijk' recht van bestaan hebben, vind ik. U hebt natuurlijk gelezen dat de post duiven bedreigd worden door een levensgevaarlijke virusziekte, waarvoor zij, a raison van één gul den p.d., moeten worden ingeënt. Maar niet alle duiven zij n postdui ven, niet alle duiven hebben een ei genaar, een ring om hun poot en een eigen hok. De meeste duiven zijn 'vogelvrij', en pikken in een stad als Amsterdam op eigen ini tiatief hun graantje mee op de Dam. Ik ben wel op die duiven ge steld. Venetië is vergeven van de duiven, dus dan kan het Venetië het noorden het toch moeilijk zonder doen. De duiven horen bij het Amsterdamse stadsbeeld, net als de fietsers en de draaiorgels, en heel wat meer dan die 'Amsterdam mertjes' die als fallussen langs de trottoirranden ovriizen! Hoe zit het nu eigenlijk met die doe- het-zelf-duiven en die gevaarlijke virusziekte? Trekt iemand zich ook hun lot aan? Ik moet, als kleine spe culant, nog een vierkante centime- x de Dam bezitten, die ik kort na de oorlog voor één gulden aan kocht. Kan de Nederlandse Federa- Kleindierenteelt nu niet actie beginnen, waarbij we x gulen per duif een injectie kopen? De Sanitaire Dienst van de GG en Gd in Amsterdam vindt het een on haalbare zaak om al die af e vliegende zwerfduiven in te enten, bovendien is hij er niet voor om al die losvliegende duiven in Amster dam in leven te houden, maar om ze te verdelgen. Niet allemaal na tuurlijk,maar hij heeft wel tot taak de overlast aie zij bezorgen binnen de perken te houden. Ik kan dat we ten, want toen ik twee weken gele den aan de voet van de Westertoren drie mannen een middeleeuws ogend apparaat uit een witte GG en GD-auto zag laden, was het mijn laatste impuls om door te lo pen. Ik zag een primitief soort mi trailleur van vijf pistolen naast el kaar, die op een laag schraagje waren bevestigd. De pistolen moes ten met behulp van lange elastie ken een vijftal stokken afschieten, waaraan een vangnet was beves tigd. De mannen plaatsten hun af weergeschut naast de Westerkerk, en een van de jongens strooide zon der 'kiep-kiep-kiep' te roepen maïs korrels uit een busje voor de lopen van het vijftrapspistool. Ik kwam, als vroegere eigenaar van een los vliegende en lospoepende Turkse tortel, toen wel even in een gewe tensconflict, want op mijn vraag wat er met de duiven ging gebeu ren had de jongste van de mannen ietwat gegeneerd gezegd dat ze werden afgemaakt. „Ze brengen besmettelijke ziekten over. Ratten maken we toch ook dood?", had hij er als verklaring en alibi aan toe gevoegd. Ja, dacht ik, daar heeft hij weer ge lijk in, een rat is ook een dier, bo vendien ongeveer even groot als een duif, alleen kon ik mij die rat moeilijk als vredessymbool voor stellen, en ook zag ik Noach nog niet uitkijken naar een rat met een vers olijfblad in zijn bekje. Iets dat kan vliegen vind ik trouwens toch al van een hogere orde dan iets dat alleen kan zwemmen en lopen. We weten bijvoorbeeld wel precies, wie en wanneer en waar het eerste vlo gen, maar ik zou de eerste zwem mende mens niet zo gauw kunnen noemen (het moet dus na de uitvin ding van het badpak zijn geweest). Het vierde Russell Tribunaal (in 1980 in Rotterdam) was gewijd aan de problematiek van de indianen. De Braziliaanse voorzitter Mario Juruna (l) in gesprek met zijn plaatsvervanger prof. Hulsman. (Foto ANP) Op 27 februari 1973 bezetten le den van de Amerikaanse India nen Beweging (AIM) met twee honderd gewapende volgelin gen het gehucht Wounded Knee. Om uiting te geven hun gevoelens van onvrede en om de armoede, corruptie en onderdrukking in het Pine Ridge Reservaat aan de kaak te stellen. Wanneer de Ameri kaanse regering furieus rea geert met het zenden van troe pen, wordt de wereld wakker: de indianen zijn weer op oor logspad. Na het opheffen van de bezetting van Wounded Knee worden de leiders van de opstand tot zwa re straffen veroordeeld in wat als schijnprocessen kan door gaan. In de Westerse werld komt het protest tegen deze processen al snel los. Zaak na zaak wordt ontrafeld en de vaak dubieuze beschuldigin gen worden ontward. In veel gevallen worden de beschul digden alsnog vrijgesproken. Zo niet Dennis Banks, die nu nog vijftien jaar gevangenis straf boven het hoofd heeft hangen. In 1975 werd hij daar toe veroordeeld wegens zijn aandeel in de opstand, maar hij had het geluk dat de gouver neur van Californië hem poli tiek asiel verleende. Banks heeft op het ogenblik politiek asiel gekregen in de staat New York, waar een" organisatiever- band van indianenvolkeren is opgericht: de Six Nations. Nu, in 1983, zijn er nog altijd spanningen in Wounded Knee. Maar inmiddels is er wel een Russell Tribunaal geweest (1980, Rotterdam), waarop de problemen van de indianen uitgebreid aan de orde zijn ge komen. En daarvóór is op de conferentie van niet-gouverne- mentele organisaties in Genè- ve eveneens ruim aandacht aan het probleem geschonken. Bovendien is er een permanen te werkgroep bij de Verenigde naties geformeerd die het pro- Carter Camp (midden), leider van de militante indianen van Wounded Knee, en Leonard Crow Dog, geestelijk leider en medi cijnman worden zwaar geboeid het gerechtsgebouw van Rapid City binnengevoerd. Zij hadden zich, na de opstand van Wounded Knee in 1973, aan de federale autoriteiten overgegeven. (Foto ANP) bleem van de inheemse volke ren bestudeert. Want de india nen staan niet alleen: ook de Aboriginals in Australië en de Inoeit (Eskimo's) in Groenland kampen met problemen. Ook zij zijn gedwongen te leven in omstandigheden die niet stro ken met hun oorspronkelijke levenswijze. De verworvenheid van Wounded Knee is, volgens Wessel Huis man en Indra van Hemert van Nanai, dat de moeilijkheden van de indianen nu buiten de VS en Canada komen. Deze landen, die zich erop laten voorstaan zo democratisch te zijn, zijn als de dood om naar buiten te brengen dat het in- dianenprobleem allesbehalve democratisch wordt aange pakt. "Maar dat is door Woun ded Knee toch gebeurd. En Ca nada en de VS zijn heel gevoe lig voor de kritiek die daarna is losgebarsten". Huisman denkt dat druk van de Westerse lan den op den duur in het voor deel van de indianen kan uit werken. Minder optimistisch is hij over de resultaten van het VN-on- derzoek naar inheemse volke ren. "In de praktijk wordt in die commissie aan ordinaire machtspolitiek gedaan. Daa' mee zijn de indianen aller minst gebaat'. De fout, die westerlingen tegen over de indianen vooral ma ken, is dat zij hen als een soort natuurverschijnsel beschou wen, als een primitief restant van lang vervlogen tijden. Ter wijl de indianen wel degelijke met de huidige Westerse cul tuur zijn meegegroeid. Indra: "Ik heb eens een mevrouw ge sproken, die in een reservaat een stuk indiaans handwerk had gekocht. Zij voelde zich genept, omdat in het indiaanse handwerk plastic was ver werkt. Dan moest het dus na maak zijn. Maar de indiaan heeft ook leren leven met de plastic en coca cola-cultuur van de VS. Komen zij echter aan zijn grond, dan gaat hem dat te ver. dat raakt zijn oer- cultuur". Uranium Uranium, dat gevonden wordt in de reservaten van de Lakota- indianen, is het grootste pro bleem waarmee de 'moderne' indiaan te kampen heeft. De Amerikaanse regering wil uat uranium winnen, maar raakt daarmee de wortels van de in diaanse cultuur. Bovendien bestaat de vrees dat de resten van het verwerkt uranium zul len worden opgeslagen op de zelfde grond als waar het wordt gewonnen. Die sintels zijn voor negentig procent ra dio-actief. Dus behalve dat de indiaanse cultuur wordt aange tast, wordt ook het milieu in de reservaten bedreigd. Wat de indianen willen en waar mee Nanai hun wil helpen is meer zeggenschap te krijgen over hun eigen gebied. Ze wil len het recht op controle en daarvoor moeten goede afspra ken worden gemaakt. Zwart- op-wit. Want de verdragen die de toenmalige regering in de vorige eeuw met de indianen heeft gesloten, worden met voeten getreden. Wessel Huisman noemt als voor beeld de Black Hills. Daar werd in 1876 goud aangetrof fen. Nu waren de Black Hills al in 1868 aan de indianen 'gege ven'. Maar toen eenmaal goud was gevonden, begon de rege ring steeds meer grond van de indianen af te knabbelen. Nu is er nog maar een fractie van wat ze toen, volgens een verdrag kregen, in hun bezit. Op het ogenblik voeren de india nen processen om de Black Hills terug te krijgen. Het Amerikaanse gerechtshof heeft erkend dat de grond ont erecht in handen van de rege ring is gekomen. Washington biedt de indianen nu een finan ciële compensatie van ruim honderd miljoen dollar. Dat lijkt een heel bedrag. Maar het is slechts een fractie van wat de Amerikanen er aan rijk dommen uit de grond hebben gehaald. Bovendien weigeren' de Lakota's die afkoópsom. Ze willen eenvoudig de grond te rughebben. Er hangt de indianen nog meer ellende boven het hoofd. Aan Senaat en Huis van Afgevaar digden in de VS is de zoge naamde Ancient Indian Land Claims Settlement Act voorge legd. Die wet houdt in dat land dat de indianen ooit in strijd met geldige verdragen - is af genomen wel (financieel) moet worden vergoed, maar dat alle aanspraak van de indianen op het land zelf komt te vervallen. Federalisme Ook het streven van president Reagan om een groot aantal ta ken van de centrale overheid te decentraliseren, dus de federa le overheden meer te belasten, vormt een bedreiging voor de indianen. Want de federale overheden worden door dit zo genaamde 'federalisme' niet verplicht die taken ook echt over te nemen. Waardoor het gevaar dreigt dat die taken he lemaal niet meer worden vol bracht. In het takenpakket dat Washington wil afschuiven vallen veel voorzieningen voor de indiaanse bevolking. Ge volg is dat bijvoorbeeld veel scholen, waar de indiaanse cul tuur in het takenpakket zit, zullen worden gesloten. Zie kenhuizen en andere medische voorzieningen in reservaten zullen verdwijnen en bouw projecten gaan niet door. De indianen dreigen dus eens te meer het ondergeschoven kind van de rekening te worden, een zaak waar Nanai des te harder tegen zal vechten. Wessel Huis man is van plan de activiteiten van Nanai te concentreren op de Nederlandse politici. Opdat die - in Europees verband wel licht - de grondrechten van de indianen zullen verdedigen. Dit zou aansluiten bij de ver wachting die de indianen zélf hebben. Zij zijn van mening dat de aanzet tot een oplossing uit Europa moet komen. Want het zijn immers kolonisten uit Europa geweest die indertijd Amerika 'ontdekten' en daar de indianen verdreven van hun grondgebied. Moest ik nu die mensen van de Sa nitaire Dienst van de GG en GD (hoe vertrouwenwekkend klinkt dat niet?) hun plicht laten doen, of moest ik toch maar even door hand geklap en mondgeschreeuw die be dreigde duiven verjagen? De mens is geneigd tot het goed, maar wat was in dit geval het goede? Geluk kig beschikken duiven, behalve over een vorm van radar waardoor zij altijd de weg terug naar huis kunnen vinden, ook nog over een vorm van radar die hen waar schuwt voor gevaar. Want ze deden heel achterdochtig pikten snel een maiskorrel en vlogen meteen weer op, waardoor de GG en GD'ers aar zelden met het afschieten van hun vangnet. Vingen de duiven mijn onuitgesproken maar koorsachtig uitgezonden waarschuwihgssigna- len op, of voelden die drie jagers zich toch wat ongemakkelijk met zo'n pottenkijker op hun lip? Hoe dan ook, ze besloten al na enkele minuten 'dat het vandaag niet luk te, pakten hun schiettuig weer op, zetten het terug in de auto en ble ven daar zelf nog geruime tijd in zitten. Ik ben net zo lang blijven staan tot zij na lang aarzelen weg reden, een ander vogelparadijs te gemoet. Maar dat uias mijn pak- kie-an niet meer, die duiven waren voor andermans verantwoordelijk heid, 'mijn' duiven waren voorlo pig gered! Dat verheugde me voor al voor die ene mankpoot, waar over de GG en GD-baas, na zijn uit eenzetting over de besmettelijke ziekten, beschuldigend gezegd had: „Kijk die daar, die is zelfs mank!" Reden te meer om hem in leven te houden, dacht ik toen. Dan heeft hij ook eens een mazzeltje! En aldus geschiedde... Het 'Overlegorgaan van joden en christenen' gaat de Nederlandse kerken in een brief vragen om maatregelen ter bestrijding van het 'anti-judaïsme, in eigen kring. De 'Kerk en Israel'-instan ties van de kerken zullen advise ren over de inhoud van deze brief. Dr. S. Schoon, voorzitter van het overlegorgaan (Ojec), deelde dat mee op een persconferentie in Amsterdam. Hij zei, dat het over legorgaan - waarin joden en christenen elkaar als gelijkwaar- digen ontmoeten om samen een aantal taken aan te vatten - in korte tijd een begrip in Neder land is geworden. Zo is met de Raad van Kerken afgesproken, dat deze geen uitspraken over het jodendom zal doen zonder het overlegorgaan daarin te ken nen. Ook wil het overlegorgaan schoolboeken op uitingen van anti—judaïsme (anti-semitisme) gaan onderzoeken. Het 'Ojec' ziet zijn activiteiten vooral 'opvoedkundig'. Voor naamste taken zijn het verschaf fen van informatie over joden en jodendom en het aanwijzen en bestrijden van vooroordelen die joden en christenen over elkaar hebben. Moslims-christenen. De Genera le Financiële Raad van de Neder landse Hervormde Kerk heeft toestemming gegeven voor het benoemen van een functionaris die plaatselijke gemeenten gaat voorlichten over de verhouding tussen moslims en christenen. De benoeming geldt voorlopig voor vier jaar Uit de algemene middelen zal de Hervormde Kerk hiervoor f 30.000 per jaar beschikbaar stel len. De andere geldgevers zijn het instituut 'Kerk en Wereld', de Raad voor de Zending en de Ge nerale Diakonale Raad. De Gereformeerde Kerken in Ne derland hebben al een aantal ja ren zo'n functionaris: ds. J. Slomp. Beroepen Hervormde Kerk: beroepen te Katwijk aan Zee J. L. Ravesloot Heemse (Ov.); aangenomen de benoeming tot geestelijk verzor ger in het verpleeghuis 'Kleyne Vaert' te Enschede J. B. van Heerde Varsseveld, naar Bleis- wijk (buitengewone wijkge- meente) kandidaat B. J. van de Kamp Driebergen, naar Oost- Souburg R. van Buiren Curacao (Verenigde Protestantse Ge meente). Gereformeerde Kerken: beroepen te Delft (ziekenhuispredikant) R. E. G. Lutmers, geestelijk verzor ger verpleegtehuis 'Bloemen- daal' Gouda; aangenomen naar Hasselt kandidaat A. Wouden berg Sloten, naar Heerde H. de Haan Appingedam, naar Hooge- veen G. J. Brinkman Alkmaar en P. G. van Heiningen Eerbeek. Gereformeerde Kerken Vrijge maakt: bedankt voor Blija-Hol- werd R. van Nus Bruchterveld. Christelijke Gereformeerde Ker ken: beroepen te Hilversum J. Germs Winschoten. Gereformeerde Gemeenten: be roepen te Rhenen (met doven- zorg) R. Boogaard Leiden; be dankt voor Barneveld Chr. van de Poel Yerscke, voor Oud-Beij- erland J. Mijnders Veenendaal, voor Rotterdam-Zuidwijk-Pen- drecht J. van Haaren Amers foort. Oud-Gereformeerde Gemeenten: bedankt voor Papendrecht M. van de Ketterij Urk. Baptistengemeenten: aangeno men naar Almelo G. Leuvenink Veendam. De Gereformeerde Zendings- bond in de Nederlandse Her vormde Kerk heeft de heer T. Ei kelboom benoemd tot secretaris binnenland op het bureau van de bond in Zeist. Hij was voorheen adjunct-secretaris. Binnenkort komt er nog een tweede secreta ris binnenland by. Oegstgeest. De Raad voor de Zending van de Nederlandse Hervormde Kerk (Oegstgeest) kreeg vorig jaar f 177.000 méér binnen dan in 1981. Het eindbe drag over 1982 werd f 10.742.000. De zendingsbegroting voor 1983 heeft een eindbedrag van f 11.4 miljoen. De 'Pinkstergemeente' in Heer- hugowaard is waarnemend lid geworden van de oecumenische raad van kerken in die plaats. Drie jaar overleg is daaraan voor afgegaan. Verschillen tussen de pinkstergemeente en de andere kerken (onder meer betreffende de doop, de verhouding tot de Wereldraad en de taak van de kerk in-de maatschappij) zijn er de reden van, dat het waarne merschap voorlopig één jaar duurt. Dan wordt bezien, of de samenwerking wordt voortgezet. Opleiding. Het Nederlands Bij belinstituut in Bos en Duin be gint dit jaar met een nieuwe op leiding. Naast de dagopleiding van drie jaar en de deeltijdoplei ding van vier jaar komt er een za terdag-opleiding die een jaar duurt. Deze is bestemd voor be langstellenden die de bijbel wil len bestuderen, bijvoorbeeld in verband met kerkelijk werk dat zy doen. De cursisten krijgen informatie over het Oude en Nieuwe Testa ment en zullen zich aan de hand daarvan met actuele onderwer pen bezig houden. Er is geen di ploma aan de nieuwe opleiding verbonden. Lefebvre De geschorste conservatieve aartsbisschop Marcel Lefebvre heeft in Londen-Noord een kerk ingewijd, die zijn volgelingen voor f. 360.000 hadden gekocht van de Anglicaanse Kerk van Wales. De Franse prelaat - die nog altijd in taaie strijd is gewik keld met 'Rome' - feliciteerde zijn gehoor (ongeveer 200 gelovi gen) met het feit dat Londen nu een 'ware kerk' heeft, waar de 'ware eucharistie' wordt gevierd en de 'ware catechismus' onder- De aanhangers van Lefebvre zeg gen, zo'n 3000 medestanders in Engeland te hebben. In Londen zijn er 350. In Londen-Zuidwest (Wimbledon) hebben ze ook een vergadergelegenheid. Kirchentag. De twintigste Duit se evangelische 'Kirchentag' van 8 tot 12 juni in Hannover - zal naar verwachting meer dan 100.000 bezoekers trekken. Er zijn nu al 73.000 aanmeldingen binnen, terwijl de termijn van in schrijving sluit op 20 april. Er zijn afspraken gemaakt met vre desgroeperingen om elkaar niet in de wielen te rijden. Het centra le thema van de Kirchentag is: 'omkeer naar het leven'. "Niet al leen in het persoonlijke leven moet een ommekeer komen, ook de kerk heeft omkeer en vernieu wing nodig", zei voorzitter Er- hard Eppler. 'Beleiden'. Zelfs een herziene grondwet kan struikelen over de taal. Artikel 6 van de officiële tekst, zoals die door de Staatsuit geverij is gepubliceerd, luidt: "Ieder heeft het recht zijn gods dienst of levensovertuiging, indi vidueel of in gemeenschap met anderen, vrij te beleiden, behou dens ieders verantwoordelijk heid voor de wet". De cursive ring is van ons. Hoewel journalisten de hand eerst maar eens in ij gen boezem moe ten steken, lijkt een advies aan sommige overhijdsdienaren om beiles in Nederlands te nemen toch ook wel op z'n plaats. ADVERTENTIE

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1983 | | pagina 13