c Showbizzquiz blijft overeind' Jeffrey Osborne schiet uit de startblokken De weg, de armoei en de kijkcijfers TV-rubriek Ron Brandsteder niet meer kapot van kritiek Solocarrière voormalige LTD-zanger begint voorspoedig ZATERDAG 12 MAART 1983 Radio - tv - kunst Me dunkt dat er deze week toch heel wat te lachen viel op de televisie, met Andre van Duin, en Kees van Kooten en Wim de Bie, en de Not the Ni ne O'Clock News, dus hoe valt het dan te verklaren dat ik toch het hardst heb moe ten lachen om de omroepster van de NOS, die woensdag avond kwam melden dat in Den Haag Vandaag nog twee onderwerpen zouden worden behandeld, waarvan het tweede werkgeversvoorzitter Van Veen betrof, die het be zuinigingsbeleid te... te... dr... draconisch vond. En daarna dat gezicht, dat ons met een onbewogen verbijstering aanstaarde. Wat moest ik daar verschrikkelijk om la chen! „Onbewogen verbijste ring", dat kan helemaal niet, zult u zeggen, of het een of het ander, maar nee, ze hield haar gezicht in de plooi, maar haar ogen, en alle grote en kleine hersenen in haar hoofd, drukten zowel onge loof als verbijstering uit. Maar je kunt toch geen grote hersenen zien, laat staan klei ne!, roept u nu weer. Maar dat was nu juist het leuke: voor het eerst van mijn leven zag ik dwars door iemands ogen heen de kleine en grote her senen in paniek te hoop lo pen. Geen wonder dus dat ik zo moest lachen! Tussen haakjes, en wellicht ten overvloede, „draconisch" wil zeggen: van de aard als door Draco (Atheens wetgever, on geveer 620 voor Christus) op gesteld, en wel: „zeer streng" - draconische wetten bijvoor beeld. In de filosofie van werkgeversvoorzitter Van Veen wordt de rol van Draco nu dus vervuld door Lubbers (Haags bezuiniger, 1983 na Christus). Is het niet ontmoe digend voor de professionals, met hun achterban van tekst schrijvers, gag-writers en dia- logisatoren, dat er zijn zoals ik, die hun g doelde pogingen met gefron ste wenkbrauwen (Andre van Duin), geamuseerdheid (Not the Nine O'Clock News) of een blije c.q. geintegreerde glimlach gadeslaan, maar pas echt in de lach schieten als een omroepster over een wei nig gebruikt woord struikelt? Het woord als de klassieke bananeschil? Maar dat heb ik nu al jaren, dat ik veel eerder in de lach schiet om de onverwachte, onbedoelde, niet-geplande kortsluitingen zoals die bij voorbeeld in „Wie van de drie?" optreden, dan om de voorgeprogrammeerde grap pen in de shows van de pro fessionals. Alleen als die erin slagen in hun conference toch die volkomen onver wachte draai aan hun tekst te geven (Freek de Jonge bij voorbeeld in zijn oudejaars conference, waarin hij een vlotte jongeman beschreef en toen toch geheel onverwacht bij Nijpels uitkwam), mag ik nog wel eens in een spontane lachbui uitbarsten. Hebt u dat nu ook: dat u veel meer lacht met uw vrienden en vriendinnen, dan met Andre van Duin en Frans van Dus- schoten? Het is dat ze altijd zoutjes en koffie willen heb ben, anders nodigde ik elke avond een stuk of zes vrien den uit en liet ik de televisie in zijn sop gaar koken... Nu mag het iedereen tot troost strekken dat ik wel tv-recen- sent ben maar geen maatstaf, want ik vond „Armoede", door de bank genomen, een goede en mooie serie, en ik vind „De Weg" geen goede serie. Wat is goed, wat is slecht? Laat ik het daarom anders formuleren: ik vond het plezierig naar „Armoede" te kijken, en ik vond het geen pretje om naar „De Weg" te kijken. Maar zie, het Neder landse volk oordeelde an ders: „Armoede" had de be trekkelijk lage kijkdichtheid van 2,5 miljoen, tegen „De Wee" gemiddeld 4.25 mil joen. Bovendien was de waardering voor „Armoede" (6,9) lager dan die voor „De Weg" (7,3). Dat betekent niet dat ik ongelijk heb (zo mak kelijk laat ik mij niet door de eerste de beste stoomwals van de weg afdrukken), maar het betekent wel dat de KRO en Willy van Hemert op hun manier ook gelijk hebben. Zaten er te weinig „zichtbare acties" in „Armoede", zoals Ruud Keers, chef Televisie drama van de NCRV in De Telegraaf veronderstelt? Wat heet zichtbare actie in dit ver band? Dat de auto's harder reden dan de koetsjes? Ik spreek pas van actie als ze, tijdens een achtervolging, in een bocht van de weg kante len, onder aan het talud met de wielen naar boven blijven liggen, om dan in een orgie van vlammen te ontploffen. Dat is pas actie! Ik heb het geen enkel vehikel, noch in „De Weg" noch in „Armoe de", zien doen. Het ware ge- door Nico Scheepmaker brek aan actie school mijns inziens dan ook in het ver schil waarmee in beide fami lies op conflictueuze situaties werd gereageerd. In „Armoe de" trok men zich, zoals het in de betere kringen betaamt, gechoqueerd in zichzelf te rug, in „De Weg" begon men te schreeuwen en met het huisraad te smijten. In de meeste Nederlandse ge zinnen (4,25 miljoen) is de laatste reactie blijkbaar her kenbaarder dan de eerste. Ik stel voor dat de NCRV bij ZWO van Zuiver Weten schappelijk Onderzoek een subsidie aanvraagt om „Ar moede" nog een keer over te doen, maar dan met Willy van Hemert als regisseur, Andre van den Heuvel in de rol van Eric Schneider en Kitty Jans sen in die van Kitty Courbois (dat bespaart het verwisselen van een voornaam in de afti teling), op voorwaarde dat al le conflictsituaties breeduit, unverfroren, met geschreeuw en gegooi van servies worden uitgespeeld. Jan Retèl hoeft alleen een ander pak aan, maar van de koetsjes maken we T-Fords. En dan maar kij ken of de waardering en de kijkdichtheid navenant ge stegen zijn. De TROS brengt vanavond weer een aflevering van de Showbizzquiz op het scherm. Al een tijdje is dit programma goed voor een kijkerspubliek dat schommelt tussen de 6 en 7 miljoen. Ron Brand steder vertelt over het succes van de quiz. HILVERSUM (GPD) - „In het begin wist ik echt van toeten noch blazen. Mijn televisie ervaring was nul. Ik liep in mijn onschuld zelfs met ca merakabels te sjouwen. Dat was niet gebruikelijk voor een presentator, kreeg ik toen te horen. Ik deed ook precies wat men mij vroeg. Mijn inbreng is nu tien keer zo groot. Ik ben nu ook de enige van het team die de ontwikkeling van het pro gramma vanaf het begin heeft meegemaakt. Een leu ke, maar ook nuttige periode, want je bent een vak aan het leren". Ron Brandsteder is bezig aan de vijfde jaargang van de Sowbizz- quiz. Onder zijn presentator schap is die show uitgegroeid tot een van de best bekeken amuse mentsprogramma's op de Neder landse televisie. De opzet van de quiz en de wijze waarop Ron Brandsteder het programma draagt spreken een groot deel van de bevolking aan, want het is geen uitzondering als het aantal kijkers de zeven miljoen dicht nadert. Toch verschilt het programma in de huidige vorm nogal ingrij pend van de oorspronkelijk op zet. Ron Brandsteder: „Het was aanvankelijk de bedoeling naar een idee van Dimitri Frenkel Frank een parodie op die grote showprogramma's te maken. We werkten daarom in het begin ook met tien miljoen punten tegelijk. We gaven ook punten bij foutie ve antwoorden om de inzet van de kandidaat te belonen. Ik vond het een heel leuke opzet maar we zijn er toch vrij snel van afge stapt. In de eerste plaats omdat ik nog te onervaren was om zo'n parodie meteen goed neer te zetten. Maar het had natuurlijk ook te maken met het feit dat de show door de TROS wordt uitgezonden. Mis schien was het bij de VPRO wel gelukt. Bij de TROS werd die dubbele bodem in het program ma niet verwacht. Het werd door de kijkers niet opgepikt. Ze von den het maar raar en overdreven dat we de punten per 10 miljoen tegelijk uitdeelden". Dus gezwicht uit vrees voor dalen de kijkcijfers? „Ja. Weer het oude credo hè. Maar ik denk toch dat programma's het beste werken - of het nou ra dio of televisie is - als je je goed realiseert voor wie je ze maakt. Wat is de functie van zo'n pro gramma? Als je afdruiprekken maakt en je bent helemaal gek van de kleur turquoise, nou, dat gaat dan waarschijnlijk niet om dat te weinig mensen dat leuk vinden. Dus zul je grotendeels oranje of beige rekken moeten maken. Ach, het hoort er alle maal een beetje bij. Ik speel het spel wel mee. Je bent een aan- drager en je moet datgene wat je in huis hebt op een zo leuk moge lijke manier bij de kijkers bren gen". door Dick Versteeg „Ik raak er wel eens gefrustreerd van omdat het amusement is dat na de uitzending meteen weer weg is. In de ogenblikken na het opnemen van de show zitje even uit te puffen en een uur later ben je alweer aan het praten over het volgende programma. Het is nooit perfect. Soms lijkt een be paald idee heel leuk maar in de praktijk blijkt het dan niet te werken. Als je voldoende tijd zou hebben kun je dat soort missers voorkomen. Dat is een van de grootste handicaps waarmee we elke maand te maken hebben. Steeds maar weer jagen, jagen, jagen. De generale repetitie soms niet kunnen afronden omdat je anders in tijdnood komt met de opnamen. Als ik dan naar huis rijd zit ik vaak te denken aan de dingen die beter hadden gekund. Het is allemaal terug te brengen op gebrek aan geld en facilitei ten". Maar is dat niet vreemd. Die Show bizzquiz is op amusementgébied het paradepaardje van de TROS. Daar moeten dan toch extra geld en middelen voor vrijgemaakt kunnen worden? „Jaap van Praag zei vroeger bij Ajax altijd: het kapitaal moet in het veld staan en dat zou hier in derdaad ook eigenlijk van toe passing horen te zijn. Vaak kom je ook niet eens aan een behoor lijke evaluatie toe omdat je met een door moet met de volgende show. Het heeft ook te maken met het feit dat bij de TROS een zware wissel wordt getrokken op veel mensen in vaste dienst. Die hebben meer taken dan alleen dat ene programma. Bij andere omroepen is dat vaak anders. Daar werkt een bepaald team uit sluitend aan dat ene programma. Dat is natuurlijk veel beter. Je kunt je dan volledig concentre ren op die ene klus, die steeds te rugkeert". Over publiciteit heb je niet te kla gen. Vooral de roddelbladen be steden regelmatig aandacht aan Ron Brandsteder als rocker vananvond in de Showbizzquiz. zaken die overigens weinig met je werk te maken hebben, maar de serieuzere pers doet al vanaf het begin een beetje laatdunkend over jou en je show. Dat lijk min der gezellig. „Ik heb inderdaad nog nooit een hele goeie kritiek gehad. En ze ker in het begin doet dat natuur lijk nogal pijn. Je mag ook best weten dat ik in die beginpriode wel eens aan de bureaus van mijn bazen heb gestaan met de mededeling dat ik het niet meer zag zitten. Ik werd echt uitge maakt voor weet-ik-wat. Dat wa ren van die momenten waarop ik dacht: nou laat maar, er zijn be langrijker zaken in de wereld. Maar op een gegeven moment raak je eraan gewend. Natuurlijk is het fantastisch als je in de krant leest dat je een leuk pro gramma maakt, maar zo werkt het nu eenmaal niet. Ik heb er in elk geval voldoening van dat de Showbizzquiz overeind blijft en dat het door een groot publiek gewaardeerd wordt". „Ambities? Ik ben nog jong, ik heb nog een lange weg te gaan. Natuurlijk heb ik ook wel eens de behoefte om na vijf jaar Showbizzquiz weer iets anders te gaan doen, maar in andere dingen moet je ook weer groeien. Omdat ik vrij wel dagelijks met deze show be zig ben heb ik natuurlijk zelf sneller het gevoel van: nou dat hebben we nu wel gezien. Maar de kijkers krijgen dat gevoel waarschijnlijk pas een jaar of twee later. Ik heb mij nu overi gens wel voorgenomen wat meer tijd in mijn privé-leven te stop pen. Je brandt snel op in dit vak als je niet oppast. Daarom stop ik ook met de presen tatie van „Te land, ter zee en in de lucht". Het moet niet te over dadig worden. Dan gaat het gauw ten koste van de kwaliteit. Bovendien moeten die kijkrs ook niet te veelvuldig met je ge confronteerd worden. Ik begrijp daarom echt niet waarom Willem Ruys ook die kleine kwis erbij doet. Ik denk niet dat dat goed is voor zijn gezicht. Niet alleen de pers maar ook het publiek denkt dan al gauw: o, daar heb je hem weer, dat hebben we nu zo lang zamerhand wel gezien. Dan wordt het een linke boel. ,Er hoeft dan maar iets te gebeuren en de zaak slaat in jouw nadeel AMSTERDAM - Voorlopig krijgt hij onvoorwaardelijke steun van zijn platenmaatschappij, de gigant CBS. Het vertrouwen in hem is groot; het vertrouwen in zijn pro ducer zo mogelijk nog groter. Maar dat is dan ook nie mand minder dan George Duke. In Hilversum weten ze het zeker: "Jeffrey Osborne wordt een ster". Vandaar dat de zwarte rhytm blues-zanger samen met zijn persoonlijke manager uit Los Angeles werd gehaald om in Amsterdam een paar interviews te doen en voor de camera's van Avro's Top Pop te verschijnen. In de Hilversumse studio moet Osborne overigens een merk waardige indruk hebben gekregen van de manier waarop er in Nederland popmuziek wordt bedreven. Voor hem werden na melijk de fratsen van de 'muzikanten' van Normaal op beeld gezet. Het gevolg; een door vier koeien volgepoepte studio en een uit de hand gelopen opname. Osborne verkeerde aanvanke lijk in de veronderstelling dat hij de 'kudde' van Normaal moest toezingen. Het angstzweet moet hem even zijn uitgebro ken. Maar 's middags in de comfortabele lounge van het Sones- ta-hotel kan hij smakelijk om dit voorstel lachen. En wanneer hij is uitgelachen merkt hij op: "So this is your popmusic"... De solocarrière van Jeffrey Osbor ne kent een stormachtig begin. Zijn debuutelpee heeft in de Ver enigde Staten al bijna de goud- status bereikt terwijl hij met de 'funkmeester' George Duke druk bezig is aan zijn tweede album. De van zijn debuutelpee getrok ken single 'On the wings of love' is vorige week door de Avro tot 'radio en tv-tip' gebombardeerd en lijkt de 'hitweg' in te slaan. Kortom, de uit Love Together ness Devotion (LTD) gestapte zanger had zich geen beter begin van zijn muzikale bestaan op ei gen benen kunnen indenken. George Duke Nadat hij ruim twee jaar geleden uit LTD stapte heeft Osborne lange tijd besteed aan het onder- door Jaap Visser handelen met zijn platenlabel A M ("Uiteindelijk heb ik een prima contract getekend") en het schrijven van materiaal voor zijn solocarrière. Daarna heeft hij een lijstje samengesteld van grote rhytm blues-producers met wie hij zijn eerste album zou wil len maken. Bovenaan zijn ver langlijstje stond Quincy Jones. Jeffrey Osborne tevreden met het begin i Die had geen tijd. George Duke was de derde producer op de als achteraf bleek, wel de beste". "George en ik hebben elkaar op het juiste moment in onze carriè re ontmoet. Hij had een echte 'commerciële stem' nodig en ik een sterke debuutelpee. Toen ik George belde om te vragen of hij mijn debuutelpee wilde produ ceren zei hij onmiddellijk 'ja'. We hebben twee maanden heerlijk gewerkt in zijn huisstudio in Hollywood. Zonder de druk dat elk studio-uur zwaar telt. Wan neer we wilden werken, dan werkten we en hadden we geen zin dan deden we niets. Uiteinde lijk hebben we over deze elpee twee maanden gedaan. Met het resultaat ben ik zeer tevreden. Het is denk ik de juiste overstap van mijn LTD-periode naar een solobestaan. Mijn volgende al bum zal wat'meer Europees ge richt zijn, een beetje meer 'groovy'. Wat pittiger". LTD Osborne belandde in 1969 bij LTD: "Ik ontmoette de groep in mijn woonplaats Providence Rhode Island. Ik begon als drummer en kwam in de plaats van een knaap die in de bak was beland omdat hij buiten voor een club had staan vechten. LTD bestond toen uit tien mensen, onder wie een zangeres en maar liefst vijf bla zers. We trokken naar Californië waar we alle clubs afliepen. We speelden heel 'jazzy' wat te ma ken had met de achtergrond van de meeste bandleden. We ver dienden niet veel omdat we 'voor de deur speelden'. De verdien sten hingen af van hoeveel men sen er kwamen en wat ze voor ons over hadden". Pas in 1972 begon LTD zelf ge schreven materiaal op te nemen. Maar de jazz getinte rhytm blues sloeg bij het grote publiek niet aan. Na twee elpees die vol gens Osborne niemand meer kent, ging in 1976 het roer om. Er werd een meer commerciële richting ingeslagen en met 'Love ballad', 'Back in love again' en 'Shine on' scoorde de groep gi gantische singlehits. Het laatste nummer werd in het voorjaar van 1981 zelfs een hit in Neder land. Op dat moment had Osborne LTD overiges al lang en breed verla ten. Hij kon z'n muzikale draai binnen het groepsverband niet meer vinden. "Iedereen had z'n eigen taken in de band. Ik mocht me alleen bezig houden met zin gen en het schrijven van teksten. Bovendien vond ik de LTD- sound een beetje goedkoop. Maar de overige bandleden wil den het niet veranderen omdat ze het de identiteit van de groep vonden. Ingewikkelde verande ringen zagen ze niet zitten omdat ze dan de kans liepen hun pu bliek zouden verliezen. Ik vond dat het de hoogste tijd voor ver anderingen was, dus besloot ik de groep in 1978 te verlaten. Maar de overige bandleden wil den me niet laten gaan. We heb ben er veel en lang over gepraat en uiteindelijk heb ik besloten om nog twee jaar te blijven. Ik wilde ze de kans geven een goe de opvolger voor mij te zoeken". Dat is de groep volgens Osborne niet gelukt: "Het gaat op dit mo ment niet goed met LTD. De pla tenmaatschappij heeft de groep laten vallen. Ik denk dat ze de verkeerde zanger hebben geno men: Lesley Wilson, hij komt van een andere rhytm blues- groep, New Birth. Lesley zingt heel anders dan ik. Veel rauwer dan ik met mijn diepe bariton. Daardoor is LTD vervreemd van het publiek. Juist datgene waar ze zo bang voor waren". Nederland Over twee maanden hoopt Osbor ne zijn tweede elpee uit te bren gen. "Ik zit nu middenin de op namen. Het gaat heel lekker. Ui teraard werd ik weer met George Duke als producer. Hij is echt ge weldig, de meest gemakkelijke man op de wereld en tegelijk een fantastische muzikant en produ cer. Als die plaat klaar is hoop ik ondertussen een begeleidings band te hebben geformeerd want het is de bedoeling om in juni op toemee te gaan. En als alles naar wens loopt dan kom ik met die band in het najaar naar Europa. Uiteraard ook naar Nederland". Waarschijnlijk om de verslaggever terwille te zijn, merkt Osborne vervolgens heel beleefd op dat hij het bijzonder prettig vindt om in Nederland te zijn. Ook al heeft hij dan niet veel meer dan z'n ho telkamer en de Avro-studio's in Hilversum gezien. "Maar het is in elk geval fijn om een nieuwe markt te bekijken. Dat is ook be langrijk voor het opdoen van er varingen en ideeën. Goed voor m'n inspiratie". De groep Normaal als inspiratie voor Jeffrey Osborne. Wellicht zal de derde elpee van Osborne meer gericht zijn op de Achter- hoekse markt...

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1983 | | pagina 5