Kees Koemans tilt
zwaarst aan rugby
"Seyst heeft heilig
ontzag voor ons"
Ondanks titel bij
HVS trekt zich terug
Dames van
Ridderveld
heel dicht
Saturnus op drempel van eerste divisie
ZATERDAG 12 MAART 1983
Sport
LEIDEN - Kees Koemans is een man van weinig woorden.
'Geen gezanik, die schouders eronder', lijkt zijn motto bij
alles wat-ie doet en daar moet nétuurhjk onmiddellijk
worden bijgezegd dat hij daar dan ook wel het type
schouders voor heeft. Toch is het zeker niet zo dat deze
veelvoudige ex-rugby-international en kersverse natio
nale kampioen powerliften niets te melden heeft. Inte
gendeel zelfs, want eenmaal verleid om over zijn hobby's
z'n licht te doen schijnen laat hij zich kennen als iemand
die zinnige zaken uitstekend weet te scheiden van onzin
nige prietpraat. Het punt is alleen, hij laat zich zo moei
lijk verleiden om zijn gedachten ook daadwerkelijk uit te
spreken.
letterlijk en figuurlijk geheel en
alleen op zijn brede schouders
rust. Dit deed hij praktisch op z'n
eentje en over het hoe en waar
om wil hij dan wel het een en an
der kwijt.
Dat was in het verleden al zo toen
de sportieve ambities van de in
middels 31-jarige Leidenaar zich
uitsluitend tot het rugby beperk
ten, dat is nu nog zo als hij zich
mag tooien met de officieuze ti
tel: Sterkste Man van de Rijn
streek. Kees Koemans hoeft niet
zo nodig naam en gezicht in de
krant terug te vinden, hij laat het
praten liever aan anderen over,
hij geeft zich niet graag bloot.
'Het is allemaal niet echt belang
rijk en dus heeft het geen zin om
er veel worden over vuil te ma
ken'. Ongeveer in die bewoordin
gen hield hij de boot altijd ge
makkelijk af. Of: 'Zoek maar een
ander, dié wil graag'.
Teamsport
Bij een uitgesproken teamsport als
het rugby nu eenmaal is was het
voor hem ondanks een tienjarige
carrière in het eerste van DIOK,
een landskampioenschap en een
veertigtal interlands niet moei
lijk zich 'te verstoppen' voor TV-,
radio- of krantemensen. Zijn re
denering was even simpel als
doeltreffend, namelijk dat elk
positief of negatief resultaat te
herleiden is tot het collectief en
dat het individu daaraan volko
men ondergeschikt is. Je moet
het met z'n vijftienen doen, voor
heldenverering is derhalve geen
plaats. Daar kwam het wel zo'n
beetje op neer, daarmee kon de
buitenwacht het doen.
Van dat laatste standpunt zal Kees
Koemans nooit afwijken. Hij
heeft een uitgesproken hekel aan
mensen die zogenaamd gewich
tig doen en hij zal zich zelf wat
dat betreft nooit verloochenen
om zich op het voorste plan te
manifesteren. Desalniettemin
bleek hij, een dag na het behalen
van zijn nationale titel powerlif
ten in de tweede klasse, bereid
om wat mededelingen te ver
strekken. Maar de situatie is dan
ook compleet veranderd. Niet
dat Kees Koémans in één klap
van zijn geloof is gevallen, maar
in die zin dat de last, in tegenstel
ling tot bij het rugby, van nu af
Nog geen dag na het gesprek heeft-
ie al weer spijt van gedane uitla
tingen. Bast door de telefoon:
"Wat weet ik eigenlijk van po
werliften Ik doe dit pas twee
maanden. Er zijn er bij Olympia
in Katwijk wel een paar te vin
den die veel meer recht van spre
ken hebben, die er veel meer
vanaf weten dan ik. Het stelt ei
genlek nog niet zoveel voor wat
ik heb getild. Neem zo'n Cees de
Vreugd, die brengt bijna 300 kilo
meer dan mijn persoontje om
hoog. Of een Sam Holswilder bij
LKV/De Spartaan. Wat die jon
gen nog kan op zo'n leeftijd, daar
heb ik enorm veel respect voor.
Laat dat van mij maar zitten."
Typisch
Dat is dus typisch Kees Koemans.
Die gemakshalve vergeet dat
voornoemde heren in de loop
van hun lange carrière vaak en
uitgebreid voor het voetlicht zijn
getreden. En hoewel deze colle
gae veel verder zijn dan hij be
hoeft hij zijn eigen prestatie nog
niet te minimaliseren. In Kat
wijk, bij sportschool Olympia,
doen ze dat in elk geval niet, ge
tuige de woorden van bijvoor
beeld Cees Vooys, één van de
voortrekkers aldaar. "Hij is echt
sterk. Pure, natuurlijke kracht.
Op het Nederlands kampioen
schap liet hij zeker nog een twin
tig kilo liggen. Dat komt omdat
hij weinig ervaring heeft Maar
dat is niet vreemd als je pas acht
weken serieus bezig bent met de
ze sport".
Ondanks die korte periode van
voorbereiding bracht Kees Koe
mans het respektabele aantal
van 685 kilo omhoog bij de on
derdelen kniebuigen, bankdruk-
ken en deadlift en met dat totaal
greep deze 'amateur* direct het
door
Ad van Kaam
Volgend jaar ga ik daar zeker
overheen. Moet ook wel, want
mijn doel is het bereiken van de
eerste klasse. Daar waar de echte
zware jongens in uitkomen."
Bedoeling
Aanvankelijk was het geenszins de
bedoeling van Kees Koemans
om zich serieus op deze nieuwe
tak van sport te werpen. "Ik
stoeide een beetje met gewichten
om nog sterkere benen te krijgen
voor de scrum. Maar ja, het rug
by raakte dit seizoen een beetje
op de achtergrond. Na tien jaar
bij DIOK en acht jaar in het Ne
derlandse team was ik het eigen
lijk een beetje zat en ik wilde wat
meer tijd besteden aan mijn ge
zin. Via, via kwam ik bij Olympia
terecht en de sfeer, de fraaie
ruimte en de mensen spraken me
wel aan. Ik ben er niet de jongen
naar om stil te zitten, ik heb een
kick in mijn lichaam die me ze
ker tot mijn vijfendertigste zal
dwingen om er uit te halen wat
erin zit. Nou, en toen de jongens
me stimuleerden om er wat van
te maken kwam al gauw het fa
natisme terug. Een nieuwe uitda
ging om te kijken hoever je kunt
gaan."
Leeftijd speelt daarbij volgens
Kees Koemans een onderge
schikte rol. "Ik ben in de sport so
wie so al een laatbloeier, begon
pas na mijn twintigste met rug
by. Kracht is ook iets dat met de
jaren komt. Ik zal niet zeggen dat
het bereiken van de absolute top
nog haalbaar is, maar door hard
te trainen kan ik toch wel in de
buurt komen, denk ik. Momen
teel voel ik me echt fit. En zolang
er progressie inzit gaat het
goed."
Wending
Dan toch, het kon natuurlijk niet
uitblijven, neemt het gesprek
een totaal andere wending. Ruim
daarvoor al zag Kees Koemans
zich plotseling geconfronteerd
met een stel oude DIOK-maten
die net terugkeerden van een
blijkbaar erg geslaagde trip naar
het walhalla van het rugby, En
geland. "Mijn hart bloedt, als ik
dit zie", was zijn reactie na een
uitbundige begroeting. En dan,
later, zegt hij: "Ik zal altijd een
rugby-man blijven. Altijd een
DIOK-man ook. Dat zit er diep
ingeworteld, dat krijg je er nooit
meer uit."
Waarna Kees Koemans dus pas
echt op zijn praatstoel gaat zit
ten. Rugby, hij weet er veel zo
niet alles van, hij kent de men
sen, hij is gek van het wereldje,
hij houdt van de kleuren Geel-
Blauw. Pratend daarover komen
de verhalen en anekdotes in rap
tempo opborrelen, al moet de
pen dan worden opgeborgen.
Niet omdat er 'verkeerde' zaken
aan de orde zouden zijn, maar ge
woon omdat rugby een team
sport is en dat het er verder alle
maal niet zo toe doet. Niks be
langrijks aan.
Toekomst
Eén dingetje misschien dan nog
wel, iets dat losstaat van het
verleden en te maken heeft met
de toekomst. Want Kees Koe
mans overweegt namelijk wel
degelijk Sen rentree te maken in
het eerste van DIOK en sluit
zelfs een come-back in het natio
nale team niet uit, daarbij zijn
eerdere betoog op losse schroe
ven zettend. "Ik zeg niet dat het
gebeurt, maar ik denk er toch
steeds sterker over. Ik heb mo
menteel een leuk alternatief ge
vonden niet het powerliften,
ding van de zomer ook mee naar
de titel Sterkste Man van Neder
land, maar mijn hart heb ik nog
altijd aan dat ovaal verpand. Ik
weet het niet, ik moet er nog eens
goed over nadenken."
Mocht het ooit zover komen - en
aan De Mors en in Hilversum zal
die come-back zeker worden toe
gejuicht - dan zal het in elk geval
weer stil worden rond zijn impo
sante figuur, tenminste buiten
het veld. Want dan gaan we weer
gewoon verder op de oude voet.
Dan hebben we het niet over
Kees Koemans, maar over rugby.
En die zaken dienen strikt ge
scheiden te worden gehouden.
Kees Koemans is er nog niet over uit. Powerliften of rugby, dat is de vraag.
kampioenschap van Nederland
in de klasse boven de 125 kilo bij
een sport die nog steeds snel
wint aan populariteit "Ik had
hoger kunnen en moeten begin
nen", blikt hij nu terug. "De
grens van 700 kilo was meteen al
haalbaar als ik kenners als De
Vreugd, Vooys en ook Gerard
Duprie moet geloven. Die steun
den me overigens uitstekend
met adviezen en met wikkelen.
Menno Bom duikt op uit de hoek. "Iedere hoekspeler moet een bepaalde valtechniek beheersen".
wikkel projecten in de sector van
de recreatie-sport") de kneepjes
van het vak bij Niloc. "Destijds
was er geen betere school. Je stu
deerde niet alleen op patronen
maar je werd er opgeleid tot een
technisch handballer. Toen ik
via een Niloc-ker die Frank Bon
te kende bij Saturnus terecht
kwam, heb ik echt gedacht van
'tsjonge, hier ontbreekt nogal
wat'. Ik vind bijvoorbeeld dat
een hoekspeler bepaalde val-
technieken moet beheersen,
maar ze konden nog niets eens
een goede crosspass afleveren".
Inmiddels spreekt Bom, zelf hoek
speler, over "de ideale ploeg, met
een goede opbouw, goede hoe
ken en goede break-lopers. Ik
heb gemerkt hoe spelers technie
ken gingen beheersen door wat
ik liet zien. Ze raakten breder ge
schoold, overigens zonder dat ik
daar bewust veel moeite voor
heb gedaan".
Hoe meer een sporter in zijn mars
heeft, hoe meer plezier beleeft hij
aan zijn vrijetijdspassering. Dat
enthousiasme heeft direct zijn
weerslag op de prestaties. Niets
staat Saturnus feitelijk nog in de
weg de titel te pakken. "Eén ding
telt, het geloof in eigen kunnen.
Verder hoeven we nergens bang
voor te zijn. Ik geloof erin. Als
wij handbal kunnen spelen zoals
het hoort, zijn we veel sterker.
Zowel technisch als in de breed
te. Ik weet dat Seyst bang is voor
ons, die lui hebben een heilig
ontzag voor Saturnus".
Ritme
De Leidse ploeg is beducht voor de
fysieke kracht van Seyst en daar
over door trainer Frank Bonte
grondig ingeseind. "Als Seyst er
op een grove manier de beuk in
gooit en de scheidsrechters be
schermen ons niet, dan krijgen
we het heel moeilijk. In de aan
val zullen we dan de balcirculatie
moeten opvoeren, een sterk punt
van ons. Zij mogen ons ritme
niet kunnen volgen. Verdedi
gend moeten we de aandacht
richten op één opbouwer en één
hoekspeler en hun een gevarieer
de bewaking geven. We moeten
lef hebben, niet onze verdedi
ging aanpassen aan hun aanval
maar hen al direct een spelletje
opdringen dat hun niet ligt".
Menno Bom is overtuigd van de
kwaliteit die er in Saturnus
schuilt. Zonder bravoure meet
hij de krachtsverhoudingen.
STOMPWIJK Het eerste damesteam van de Stompwijkse
handbalvereniging HVS heeft zich teruggetrokken uit de com
petitie in de eerste divisie. Op zondag 20 februari was de
ploeg, op weg naar een wedstrijd in Groningen, betrokken bij
een busongeluk op het klaverblad Hoevelaken. Zestien perso
nen raakten licht tot ernstig gewond, vier inzittenden, van
wie een speelster, vonden de dood. Twee speelsters liggen nog
steeds met zware verwondingen in het ziekenhuis. De overi
gen zijn nog niet voldoende hersteld van hun verwondingen
om in aktie te kunnen komen. Alle wedstrijden van de Stomp
wijkse ploeg zijn ongeldig verklaard en het team zal degrade
ren naar de tweede divisie. Normaliter moet een ploeg na te
rugtrekking en een nieuwe inschrijving in de laagste klasse
starten. Het NHV verleende in dit geval dispensatie.
Sumners wereldkampioene
HELSINKI - De Amerikaanse Ro-
salyn Summers is wereldkam
pioene kunstrijden. Het zilver
ging naar de Westduitse Claudia
Leistner en de Russin Elena Wo-
dorezowa veroverde brons. De
18-jarige Rosalyn Summers uit
Seattle, vorig jaar nog zesde,
dankte de titel aan haar sterke
kür, die door alle juryleden met
de hoogste noteringen gewaar
deerd werd. Europees kampioe
ne Karen Witt uit de DDR, de
grote favoriete voor de wereldti
tel, kwam niet verder dan de
vierde plaats. De Nederlandse Li
Scha Wang eindigde als 22ste.
(foto Holvast)
"W« zijn niet te programmeren.
De ene keer verknallen we een
goede kans, even later ronden we
dan weer een aanval op 'onmoge
lijke' manier af. We hebben on
verwachte misstappen gemaakt,
maar Seyst ook en de ramp is
dus niet compleet. Morgen is het
duel van de waarheid, dan wordt
het erop of eronder. Ik heb het
gevoel dat het 'erop' is".
"Maar in Zeist zijn zij natuurlijk
ook al weken met deze wedstrijd
bezig. En wat hebben zij in die
tijd bedacht? Dat blijft nog de
enige vraag".
Eén seconde kan beslissend zijn.
LEIDEN - De dames van Ridder
veld zijn in de volleybalcompeti
tie bijna kampioen. Zelf won de
ploeg met 1-3 van DAC 3, terwijl
de concurrentie verloor. Bij de
heren moest Léython na een de
ling met de reserves van Donar
voorlopig afhaken. RW en WVC
hun wedstrijden.
Het eerste team van WVC had het
niet moeilijk om de toppositie te
behouden, hoewel LUSV in de
eerste set nog even tegenspartel
de: 0-3. RW had meer moeite
zijn tegenstander op de knieën te
krijgen. WVC 2 gaf vooral in de
tweede set veel tegenstand (16-
13), maar moest uiteindelijk toch
buigen: 3-0.
In een zeer matige partij bleef
Orion met 3-0 de baas over VCL,
dat kennelijk dé hoop op behoud
heeft opgegeven: 0-3. SKC nam
tegen Ridderveld een 0-2 set-
voorsprong en en leek voor de
Leidse ploeg geen vuiltje aan de
lucht. De Alphense ploeg voelde
zich echter nog niet verslagen.
Met enthousiast spel gebaseerd
op inzet kwam Ridderveld tot 2-2
terug. NOVO 2 bleef de goede
lijn volgen. Na de verrassing van
vorige week werd nu WW aan
de zegekar gebonden: 3-1.
In de derby met Donar 2 lag winst
voor het veel hoger op de rang
lijst staande Leython 2 voor de
hand. De bal is rond, dachten de
spelers van Donar en maakten
het leven van de tegenstander
zuur. Donar begon met setwinst,
maar moest daarna twee winst
punten van Leython toestaan.
Het recht zegevierde uiteinde
lijk, toen Donar de stand gelijk
trok: 2-2.
By de dames had DAC 3 lange tijd
uitzicht op een puntje, maar kop
loper Ridderveld beschikte over
de langste adem: 1-3. Leython 2
moest in deze klasse tegen Orion
een veer laten, hoewel dat er aan
vankelijk niet naar uitzag. Na de
eerste setoverwinning brachten
de Leidse dames er niets meer
van terecht: 1-3. De reserves van
LUSV kwamen tegen DAC een
2-2 deling overeen. In de beslis
sende set gaven de Leidse dames
een 8-1 voorsprong uit handen.
In Up Go nam een 2-0 voor
sprong tegen WVC. Na enige wis
sels stokte het ritme, waardoor
WVC tot 2-2 kon terugkomen.
Leython drie steeg een plaatsje
op de ranglijst dankzij een duide
lijke 3-0 winst op S'70.
LEIDEN - De prestige-slag is in het voordeel van de blauwe blazers beslecht, degradatie
van de Nederlandse handbalploeg leek uiteindelijk zelfs minder belangrijk dan het
aantal toeschouwers dat het B-wereldkampioenschap de vorige twee weken naar de
handballerij trok. Het Nederlands handbalverbond verkocht zich prima, de serie spec
taculaire samenvattingen die menig niet-handballer aan de buis gekluisterd hield, deed
de rest. De nationale competitie lag grotendeels stil, maar het handbal leefde.
Het enthousiasme werkte aansteke
lijk, maar de zwartkijker jende
die handbalfanaat. 'Waarom dat
middenveld, dat toch niet wordt
gebruikt' en 'waarom spelen jul
lie niet alleen de laatste tien mi
nuten?'.
Menno Bom legt die praatjes naast
zich neer. "Het wereldkampioen
schap was een stuk spektakel,
vol spanning", geniet de Satur-
nus-speler nog na. Acht secon
den voor het einde van het we
reldkampioenschap in de tweede
categorie zag hijzelf de Westduit
se bondscoach juichend op de
banken staan en nog geen tien
tellen later de droomwereld van
deze man instorten. "Bij het bas
ketbal hebben ze dat sneller door
gehad, maar ook bij handbal is
nu elke seconde van belang. Van
Olympisch belang, dat heb je ge-
De fatale Duitse press, hoekspelers
van wereldklasse die niet meetel
len omdat het aanvalspatroon
om één vedette draait. Zomaar
twee voorbeeldjes. Ieder die uit
het kampioensduel West-Duits-
land-Hongarije zijn lesje trekt.
Niets is zeker. Maar het memora
bele WK-slot moet een ploeg als
Saturnus klaarwakker hebben
gehouden voor de ontknoping
van de competitie in de tweede
divisie. Twee weken verplicht
toekijken terwijl je op de drem
pel van een historisch kampioen
schap staat, is niet de meest idea
le voorbereiding op het beslis
sende treffen met de concurrent.
Die heet Seyst, in dit geval. Met
een overwinning morgenmiddag
in Zeist stelt Saturnus promotie
naar de eerste divisie veilig,
nooit eerder vertoond in de Leid
se handbalgeschiedenis.
Het einde van de klim komt daar
mee voorlopig in zicht. In de laat
ste vijf jaar promoveerde de eni-
door
Gerard Haverkamp
ge Leidse handbalclub in hoog
tempo uit de afdeling, nu is bijna
de één na hoogste divisie bereikt.
"Voor de eredivisie hebben we te
weinig kwaliteit", weet Menno
Bom, "maar een stad als Leiden
heeft recht op een eerste divisie
club. Wij moeten dat duidelijk
kunnen maken".
School
Daartoe zijn alle ingrediënten aan
wezig. In de twee jaar dat de uit
Amsterdam stammende Alphe-
naar bij Saturnus meedraait,
heeft het eerste team zich opge
werkt tot, naar zijn zeggen, "de
meest technische ploeg in de
tweede divisie". Zelf leerde de
medewerker bij de landelijke
stichting sport en spel ("Ik ont
Europabeker
voor Keulen
PETERBOROUGH - BouRje Keu
len heeft gisteren in het Engelse
Peterborough voor het tweede
achtereenvolgende jaar de Euro
pese beker shorttrack bij de da
mes gewonnen. De Friese rijd
ster zegevierde op drie afstan
den: 1000,1500 en 3000 meter. Op
de 500 meter eindigde zij als vier-
-de. Ingrid Marcusse van de IHCL
uit Katwijk eindigde op een ge
deelde derde plaats. Esmeralde
Ossendrijver werd zesde.
Bij de heren ging de beker naar de
Brit Willy O'Reilly. Menno
Boelsma en Tjerk Terpstra ein
digde 2e en 3e. De 6e plaats was
voor Ger Boelsma.
De IJsclub Rijnsburg werd giste
ren winnaar van de strijd om
"Kwik-beker". De pupillen en ju
nioren van de Rijnsburgse ver
eniging behaalde na felle strijd
met de ploegen van Alkemade en
Zoeterwoude de zege. Met deze
ontmoeting werd het schaatssei
zoen bij het KNSB-district Sas-
senheim voor de jeugd afgeslo
ten.
Mevrouw Kwik reikt de beker aan het winnende Rijnsburgse team uit.
