.Bestek '81
had van
zilver
kunnen zijn'
Nieuwe priesteropleiding in Brabant
DINSDAG 8 MAART 1983
Het zat een beetje ingewikkeld, in
elkaar. Officieel werd Harry Mu-
lisch afgelopen zaterdagmiddag in
de Amsterdamse Bijenkorf het
150.000e exemplaar van 'De Aan
slag' aangeboden, maar in
werkelijkheid... Enfin, leest u maar
even wat Dolf Hamming van uitge
verij de Bezige Bij daarover zei:
„Een literair boek dat binnen vijf
maanden een totale druk beleeft
van honderdtachtigduizend exem
plaren is een unieke gebeurtenis.
Wij van de Bezige Bij zijn extra
verheugd dat dit gebeurt met een
auteur die al heel lang, al meer dan
30 jaar, op een uiterst sympathieke
manier en met veel inzet betrokken
is bij het wel en wee van zijn uitge
verij.
Eigenlijk is het exemplaar dat ik je
zo dadelijk ga overhandigen het
100.000e exemplaar, maar in de
korte voorbereidingstijd voor deze
bijeenkomst zijn wij erin geslaagd
zoveel meer exemplaren te verko
pen dat ik je dit 100.000e exem
plaar nu overhandig als het
150.000e exemplaar, met de hoop
dat ik je binnen enkele weken het
250.000e exemplaar mag overhan
digen. Jij en je boek verdienen
het!"
Dat mag je wel zeggen, ja! Ik ken
Harry's royalties niet, maar ook bij
een minimum van 10 procent mo
gen we rustig stellen dat hij al
thans de laatste vijf maanden ge
makkelijk van zijn pen heeft kun
nen leven. Tenslotte verkocht hij
zo'n duizend exemplaren per dag
de zondagen, als de joodse boek
handels open zijn, meegerekend),
dat is niet alleen bij de wilde spin
nen maar ook bij Toon Hermans
af! In de Bijenkorf staat hij op de
tafel van de Top Twintig verkochte
boeken al vanaf de eerste week op
de eerste plaats, op één week na
toen hij die plaats even moest af
staan aan 'De Kroongetuige' van
Maarten 't Hart. Met 'De Aanslag'
heeft Harry Mulisch ook zijn per
soonlijke record gebroken, dat op
naam van 'Het Stenen Bruidsbed'
stond. Sinds dat in 1959 verscheen
zijn er 140.000 exemplaren van ver
kocht. Wel een best-, maar geen
snelseller. Van 'Twee vrouwen'
(1975) zijn 77.000 exemplaren ver
kocht, van 'Voer voor Psychologen'
(1961) zijn 76.000 exemplaren ver
kocht, van 'Het Zwarte Licht'
(1956) en 'De Versierde Mens' (1957)
allebei 75.000 exemplaren, en van
zijn eerste roman, 'archibald stro
halm' (1953) zijn inmiddels 55.000
exemplaren verkocht.
Van zijn Top Zeven zijn er, te be
ginnen dertig jaar geleden toen
'archibald strohalm' verscheen, dus
648.000 exemplaren verkocht, waar
natuurlijk nog ettelijke tienduizen
den exemplaren bij opgeteld moe
ten worden van de enkele tientallen
overige publikaties die hij nog op
zijn naam heeft staan (zelfs van
zijn bijbel, 'De Compositie van de
Wereld', zijn toch nog altijd 3000
exemplaren verkocht).
Het 150.000e exemplaar was spe
ciaal gebonden en goud op snee,
waardoor het zich te midden van al
zijn andere boeken wel als een 'dis
placed novel' moet voelen. Ik vind
dat de Bezige Bij nu voor zijn goeie
fatsoen wel genoodzaakt is voor de
ze zo trouwe en lucratieve auteur
van al diens boeken één gebonden
exemplaar in goud op snee te laten
maken. Het was overigens opmer
kelijk hoeveel gebonden exempla
ren zaterdagmiddag gekocht wer
den. Van de 150.000 verkochte ex
emplaren waren er zo'n 6000 ge
bonden, 1 op 25 dus, maar als Mu
lisch er zijn handtekening in zet is
men blijkbaar gaarne bereid wat
meer te betalen voor een deftig ge
bonden boek. Ik heb enkele kopers
van de gebonden editie gevraagd
waarom zij daarvoor hadden geko
zen? „Als je zo'n boek twee keer
leest", zei een echtpaar, „ligt een in
genaaid exemplaar zo uit elkaar".
„Omdat het maar een tientje duur
der is", zei een jongeman, en een
meisje zei: „Het is een cadeautje
voor mijn oma".
Uiteraard hebben we ook nog even
het probleem met Heintje doorgeno
men, die voor de Zuidafrikaanse
troepen gaat zingen. We waren het
er over eens dat Geert Lubberhui
zen, de good old-directeur van de
Bezige Bij die het bij Sonja voor
Heintje had opgenomen (als je wilt
dat alle Zuidafrikanen even vrij
zijn, dan moet je Heintje ook de
vrijheid gunnen te zingen waar hij
wil, - zo ongeveer), niet al te over
tuigend was overgekomen. Maar
dat had hij alleen maar uit vriend
schap voor Heintje gedaan, wist
Harry wel zeker. Hij was zelf een
paar jaar geleden nog naar het we-
reldjeugdfestival gegaan in Bulga
rije, - mag dat dan wel, heb ik hem
gevraagd? Hij vond dat dat geen
symmetrische gevallen waren.
Over een links regime kun je nog
illusies koesteren, over een rechts
regime niet. Heintje kan straks niet
met goed fatsoen terugkomen uit
Zuid-Afrika en zeggen dat het hem
toch niet was meegevallen. Wij wis
ten dat immers al, en hadden daar
om ook gezegd dat hij daar niet
moest gaan zingen. Gedesillusio
neerd terugkomen uit Zuid-Afrika
- dat is een gotspe. Gedesillusio
neerd terugkomen uit een Oostblok
land - dat is al zoveel mensen van
goeden wil overkomen, dan is je
reis erheen tenminste nog de moeite
waard geweest!
Ik geef ons gesprek maar even in
eigen woorden weer. Ikzelf vind de
Sowjet-Unie en Zuid-Afrika zo niet
symmetrisch dan toch complemen
tair, maar ik ben het wel met Har
ry Mulisch eens dat Heintje niet
naar Zuid-Afrika had moeten
gaan. Laten ze daar eerst zelf maar
eens een toontje lager gaan zingen.
Met een zichtbaar vraagte
ken over de identiteit
van de bezoeker op het
gezicht komt mr. Chris
van Veen (60) de wacht
kamer binnen, waar het
hoofd Public Relations
mij even heeft gepar
keerd. De VNO-voorzit-
ter is die middag met
zijn gedachten kennelijk
nog helemaal bij de
speech die hij premier
Ruud Lubbers enkele
ogenblikken eerder voor
de Amerikaanse Kamer
van Koophandel heeft
horen afsteken.
Hij begint dan ook - nadat ik hem
aan onze afspraak herinner -
ongevraagd commentaar op
Lubbers' redevoering te geven,
toegespitst op diens stekelige
opmerking dat werkgevers
niet onverschillig kunnen blij
ven bij de toenemende jeugd
werkloosheid.
Legt omstandig uit dat het VNO
zich aan dat probleem wel de
gelijk iets gelegen laat liggen
en verwijst in dat kader naar
het voorstel, dat deze werkge
versorganisatie onlangs bin
nen de Raad van Centrale On
dernemersorganisaties aan de
orde heeft gesteld.
„Een onorthodox plan", noemt
Van Veen het: ditmaal nu eens
niet ontsproten aan een lang
durige brainstorm in een brede
en dus trage studiecommissie,
maar min of meer pats-boem
gelanceerd, na de haalbaarheid
ervan even snel afgetast te heb
ben in een stuk of twintig grote
ondernemingen.
Kort en goed komt het plan er op
neer dat bedrijven op basis van
cao-afspraken jongeren voor
taan alleen nog banen van 32
uur per week zouden kunnen
aanbieden (tachtig procent van
de normale arbeidstijd), zodat
er voor elke vier vacatures vijf
mensen in dienst kunnen wor
den genomen.
Uiteraard en vanzelfsprekend te
gen een navenante honorering,
dus met inlevering van evenre
dig loon. Dat houdt, in theorie,
de kosten gelijk, maar - zegt
Van Veen - „in een tijd dat bij
veel bedrijven de deurwaarder
op de stoep staat is het een ge
waagd plan, want het legt een
zware druk op de organisatie
van een bedrijf. Men kan ons
dus, dacht ik, niet verwijten
dat wij de uitdaging uit de weg
gaan".
Minister De Koning van sociale
zaken heeft werkgevers en
werknemers in feite de wacht
aangezegd door met dwang
maatregelen te dreigen als jul
lie het niet snel eens worden
over de omzetting van de opge
schorte prijscompensatie in
korter werken, dat wil zeggen
in ruimte voor nieuwe banen.
Mr. Christiaan van Veen (geboren op 19 december 1922 in Barneveld, opge
groeid op Goeree-Overflakkee) werd januari 1974 voorzitter van het VSO.
Hij vervult die functie nu dus bijna tien jaar. Voordat Van Veen het Ver
bond van Nederlandse Ondernemingen ging leiden, was hij van 1967 tot
1971 staatssecretaris van binnenlandse zaken onder de toenmalige minis
ter Beerninki en daarna, in het kabinet-Biesheuvel, minister van onder
wijs.
Hij begon na de bevrijding met zijn rechtenstudie, deed in 1959 doctoraat
examen en werd een jaar later gemeentesecretaris in Hoogeveen. In 1964
volgde zijn benoeming in dezelfde functie in Groningen, waar - zoals bij in
een door hem zelfgeschreven levensloop zegt - minister Beernink hem in
1967 vandaan haaide om staatssecretaris te worden. Als VNO-voorzitter is
Van Veen tevens vice-voorzitter van de Sociaal-Economische Raad en lid
van de Stichting van de Arbeid, waarvan hij bet voorzitterschap deelt
met Wim Kok (bij toerbeurt).
Egbert Zijlema sprak met Van Veen, waarbij de aantekening dat bet plaats
vond voordat de Organisatie voor Economische Samenwerking en Ont
wikkeling (OESO) haar rapport over de economie van Nederland publi
ceerde.
Mr. Chris van Veen (60)
Van Veen: „De minister heeft na
tuurlijk het recht zich zorgen
te maken over de voortgang
van het gesprek tussen werk
gevers en werknemers. Ik be
grijp die zorg ook wel. Dat
recht van de minister tast ik
niet aan. Mijn kritiek richt zich
op twee punten. Het eerste is:
de minister moet goed besef
fen dat er vrije onderhandelin
gen aan de gang zijn op decen
traal niveau: dat wil zeggen in
de bedrijfstakken en de bedrij
ven, aan de loononderhande
lingstafel. Die onderhandelin
gen staan nog aan het begin.
Dan is grote terughoudend
heid geboden, ook en juist
voor een minister. We hebben
afgesproken dat we in het
vooijaar een tussenbalans zul
len opmaken. Het is beslist
niet goed voor het onderhan
delingsklimaat dat de minister
nu al dreigend het vingertje
omhoog steekt".
„Bovendien - en dat is mijn twee
de punt van kritiek - wekt De
Koning met zijn verhaal de
suggestie dat de prijscompen
satie in de toekomst gebruikt
zou moeten worden om ar
beidstijdverkorting te verwe
zenlijken. Dan maakt hij twee
denkfouten. Ten eerste: die
loonruimte is er in feite nu al
niet meer; bij veel bedrijven
staat de deurwaarder op de
stoep. De tweede denkfout is
dat het omzetten van loon in
korter werken per saldo niets
oplevert aan rendementsher
stel, nulkommanul. En het is
juist dat rendementsherstel,
dat nodig is voor nieuwe ar
beidsplaatsen. Als je dan bo
vendien, los van de feitelijke
onmogelijkheid, zo'n ruil in
het hele land wil afdwingen
dan doet mij dat aan een natio
nale arbeidsplaatsenovereen
komst denken. Dat zou een ri
gide nationale ruilhandel wor
den, met als gevolg een nog
verdere verstarring van de ar
beidsmarkt. Ik neem dan ook
aan dat minister De Koning
dat ook niet wil!"
- Maar de geest van het verleden
jaar in de Stichting van de Ar
beid bereikte Centraal Ak
koord dan?
Van Veen: „In de Stichting zijn
wij, zijn de sociale partners,
het eens geworden over decen
trale onderhandelingen, die
moeten leiden tot rendements
herstel en daardoor, op de wat
langere termijn, werkgelegen-
heidsherstel met daarnaast
herverdeling van werk".
- In die volgorde?
Van Veen: „Wat mij betreft. Waar
het om gaat is: verlaging van
de werkgeverslasten door
loonkostenmatiging, wat je
kunt bereiken met inleveren
van loon en door bezuinigigen
in de collectieve sector, inclu
sief de sociale sector. Feit is
dat - even los gezien van de au
tomatische prijscompensatie -
de loonsom in de bedrijven de
laatste jaren nauwelijks geste
gen is. De loonsom-mutatie be
vindt zich al in de buurt van
nul, wat betekent dat de prijs
compensatie op de tocht is ko
men te staan. Die mag je niet
meer als vanzelfsprekend be
schouwen".
„Lagere loonkosten voor rende
mentsherstel plaatst de vakbe
weging voor een keus: of be
zuinigingen in de sociale sec
tor, of beperking van de lonen.
Dat heb ik ook tegen Wim Kok
gezegd, want daar ligt zijn keu
zemogelijkheid; de beperking
van de lonen of van de werk
geverslasten, dus beperking
van de uitkeringen. Ik heb
hem dat nadrukkelijk voorge
houden. Hem gevraagd die
keuze in het kader van het
Stichtingsakkoord te maken".
- Hoe zit dat nu met die twee
komma-nul-zes per 1 januari,
die de minister kennelijk wil
afruilen tegen werktijdverkor
ting. Dat was toch de bedoe
ling?
Van Veen: „Dat is nu juist het
misverstand. Die opgeschorte
prijscompensatie van 2,06 pro
cent per 1 januari is in feite al
vastliggende loonruimte. Daar
over kunnen werkgevers en
werknemers in vrijheid onder
handelen om dat geld in te le
veren voor herverdeling van
werk. Als zal blijken dat het
kan, bijvoorbeeld dat de helft
ervan in de bedrijven blijft,
dan is dat mooi. Als het niet
lukt... het is al bekend, dat de
bouw het niet doet, dat de voe
dingsbonden het niet doen, dat
de Shell gewoon uitbetaalt...
dan is dat jammer! Maar het is
niet iets om dramatisch over te
doen. Op dat punt is het drei
gement van minister De Ko
ning volkomen misplaatst, al
begrijp ik - nogmaals - zijn be
zorgdheid".
- Rendementsherstel en op lange
re termijn werkgelegenheids-
herstel Hoe lang zal dat du-
Van Veen: „Het gaat primair na
tuurlijk om het herstel van de
rendementen, waardoor onder
nemers gaan investeren als de
markt weer aantrekt Ik denk
dat het daarna zeker nog een
jaar of vijf duurt, voordat je
van zo'n ontwikkeling de ar
beidsmarkteffecten ziet. Ik zie
op dit moment wel enkele ver
heugende ontwikkelingen. In
Amerika wordt er al iets van
herstel zichtbaar. We moeten
echter niet vergeten dat alles
daar veel sneller gaat. Onder
nemers wachten hier bijvoor
beeld veel langer met het weer
aannemen van personeel, om
dat ze op zeker spelen. Een
eenmaal aangenomen werkne
mer raak je nu eenmaal niet ge
makkelijk weer kwijt, als het
onverhoopt toch weer slechter
Raat".
Is dat
leid?
Van Veen: „Ik constateer het
verschil. We hebben hier de
laatste tien tot vijftien jaar een
verregaande rechtsbescher
ming van de werknemers op
gebouwd. De hoogste prioriteit
wordt hier altijd gegeven aan
de werkgelegenheid, kijk maar
naar de afslankingsoperaties
van bedrijven in nóód. Ik denk
dat je daar best wat versnelling
in mag aanbrengen, dat je de
moed moet hebben niet meer
te praten over een sociaal-eco
nomisch beleid, maar over een
economiseh-sociaal beleid".
Loonmatiging is een van de in
strumenten van het herstelbe
leid. Het betekent echter onver
mijdelijk dat de koopkracht
daalt, dat mensen minder te
besteden hebben. Bepaald geen
aanmoediging voor de onder
nemers om te investeren, wanf
globaal zullen ze de helft rein
hun produkten op de thuis
markt moeten afzetten.
Van Veen: „Het eeuwige dilem
ma. Als je te fors bezuinigt op
lonen en uitkeringen zet je in
derdaad een deflatoire bewe
ging in gang met negatieve be-
stedingsimpulsen. Toch denk
ik dat je in Nederland, waar de
overheid een onevenredig be
slag legt op het nationaal inko
men, spijkerhard dne dingen
moet zeggen. Ten eerste: het fi
nancieringstekort van de over
heid moet terug. Dat werkt ten
dele negatief omdat de beste
dingen er onder zullen lijden;
tegelijkertijd zul je een ver
schuiving in de bestedingen te
zien krijgen van de niet-actie-
ven naar de actieven. Ten
tweede: de lastendruk voor zo
wel werknemers als werkge
vers moet omlaag En ten der
de: de hoogste prioriteit moet
worden gegeven aan winsther
stel. als voorwaarde voor later
werkgelegenheidsherstel. Die
dne zaken moeten parallel lo
pen in een zo harmonieus mo
gelijk patroon".
"Ondanks het feit dat de beste
dingen onder druk zijn komen
te staan, zal de vakbeweging...
en ik zal daar met grote klem
op blijven aandringen... zal de
vakbeweging mee moeten
werken aan het proces van
loonmatiging. Het gaat met
aan de rekening door te schui
ven naar de werkgevers. Ik doe
een dringend beroep op de
vakcentrales zich van hun ver
antwoordelijkheid bewust te
zijn, in het belang van het be
houd van zoveel mogelijk
werk. Komt die verdere mati
ging er niet, dan is het onver
mijdelijke alternatief dat er
fors in de sociale sector omge
bogen moet worden, waarvoor
het kabinet al een noodscena
rio heeft klaarliggen. Maar ik
hoop dat het met zover komt.
dat het kabinet naar dat mid
del moet grijpen".
- In uw verhaal klinkt voortdu
rend door dat er in feite meer
ruimte, meer lucht, voor het be
drijfsleven moet komen. Dere
gulering is een vorm van meer
lucht. Sommigen vinden dat je
daarvoor D-zones moet oprich
ten. Bent u het daarmee eens?
Van Veen: „Deregulering zal dan
ook een van de belangrijkste
items worden. In de zin van
een betere stroomlijning van
de procedures en het inperken
van beroepsmogelijkheden,
waarmee ik overigens niet be
doel dat je er dus maar een
smeertroep van moet maken.
Overbodige wetgeving moet
aan de kant en, voorzover nog
in behandeling (ik denk aan de
wet op de privacy), niet wor
den aangenomen of ingetrok
ken. Je moet met de grove kam
door de randvoorwaarden
heen. We kunnen best met
minder toe Maar we moeten
het in dit kleine kikkerlandje
met te gek maken, het land
niet opsplitsen in D-zones en
gebieden waar de verstarring
gewoon blijft doorwerken. Als
je het begrip D-zones per se
wilt hanteren, maak dan van
heel Nederland een D-zone. We
moeten weer toe naar de situa
tie, dat Nederland behoort tot
de kleinste van de grote naties
en niet - zoals het nu is - de
grootste van de kleintjes".
- Onlangs heeft Jan Pen, Gro
nings hoogleraar ran socialis
tische huize, gepleit voor af
schaffing van de vennoot
schapsbelasting. Spreekt u dat
Van Veen: „Interessant om te ho
ren, maar nogmaals, het is ont
zettend gemakkelijk om nu
met dingen te komen die tien
jaar geleden hadden moeten
gebeuren. Dat geldt niet alleen
voor Pen. Ik denk wel eens, als
ik mensen druk bezig hoor.
had je vroeger wat meer uitge
sloofd. Als Lubbers zich inder
tijd als fractieleider (van het
CDA - red.) net zo het vuur uit
de slofTen had gelopen voor de
verwezenlijking van Bestek '81
als hij nu doet voor het regeer
akkoord, dan hadden we - daar
ben ik van overtuigd - een fraai
zilveren bestek gekregen, dan
hadden we nu met in zulke
grote problemen gezeten Dat
hele plan. er is door politiek
opportunisme niets van te
rechtgekomen.
Terwijl de eigenlijke campagne
grotendeels nog moet beginnen,
is nu al waarschijnlijk dat de
priesteropleiding voor kandida
ten op latere leeftijd zal starten
met tien tot vijftien serieuze kan
didaten. De opleiding vindt
plaats in het Centrum Boven
donk in het Brabantse Hoeven.
Het aantal deelnemers zal afhan
gen van de resultaten van voor
bereidende bijeenkomsten die
aan de opleiding voorafgaan.
De kandidaten zijn afkomstig uit
heel Nederland. De meesten zijn
tussen de 24 en 30 jaar oud, maar
er zijn ook enkele kandidaten in
de 40 en even boven de 50 jaar.
Onder hen bevinden zich nogal
wat broeder-religieuzen, met on
derwijsbevoegdheid, anderen
zijn werkzaam in de sociale
dienstverlening, in de economie,
de techniek, financiën en bank
wezen. Sommigen van hen volg
den reeds het late-roepingen-se-
minarie in Antwerpen of hédden
zich daarvoor aangemeld, maar
zijn door dit instituut naar Bo
vendonk verwezen.
Om de aandacht op de priesterop
leiding te vestigen is een brochu
re gestuurd naar alle pastores in
het bisdom Breda, vergezeld van
een brief van bisschop H. Ernst.
Deze brochure zal in een oplage
van 3000 ook in de andere bis
dommen, met uitzondering van
het bisdom Roermond, worden
verspreid, eveneens vergezeld
van een brief van de respectieve
lijke bisschoppen. Bisschop Gij-
sen van Roermond houdt vast
aan zijn eigen seminarie Rolduc
als enige opleiding voor priester
kandidaten van zijn bisdom.
Aan de eigenlijke opleiding gaat
een aantal voorbereidende bij
eenkomsten vooraf met het oog
op de definitieve toelating van de
kandidaten. Deze bijeenkomsten
duren telkens een dag en begin
nen op zaterdag 26 maart. Met
het onderrichtprogramma zal in
het weekeinde van 21-23 oktober
worden begonnen. Voor het na
jaar van 1983 zijn vier van derge
lijke weekends gepland. De kan
didaten worden dan vrijdags in
de vooravond verwacht, terwijl
het weekend zondags om 16.30
uur wordt afgesloten. In januari
1984 start een nieuwe serie voor
bereidende bijeenkomsten voor
nieuwe kandidaten, die in okto
ber van dat jaar met de opleiding
willen beginnen.
De opleiding zal zes jaar duren. Ge
durende de eerste vier jaar blij
ven de deelnemers hun beroeps
arbeid verrichten. In het eerste
studiejaar gaat de aandacht aller
eerst uit naar de bijbel en wordt
ruim tijd uitgetrokken voor een
kritische bezinning op culturele
en politieke aspecten van onze
samenleving. In de derde plaats
zal een begin worden gemaakt
met een kerk-theologie die ont
wikkeld zal worden in nauwe re
latie met de eerste twee aan
dachtsvelden. Bijbel en theolo
gie blijven overigens gedurende
de eerste vier jaar de twee be
langrijkste vakken.
De laatste twee vakken zijn vooral
bestemd voor specifiek pasto-
raal-theologisch onderricht en
van pastorale training. In die tijd
vindt de overgang plaats naar
volledige pastorale arbeid. Vol
gens afspraak tussen de bis
schoppen zullen kandidaten uit
de diverse bisdommen in princi
pe voor die bisdommen bestemd
zijn, tenzij zij persoonlijk anders
kiezen.
Directeur van de nieuwe opleiding
is dr. A. F. Vermeulen. Het voor
lopige bestuur bestaat uit: bis
schop Ernst (voorzitter), vicaris-
generaal A. Theeuwes (vice-voor
zitter), dr. G. Vermeire, secretaris
van het bisdom Breda (secreta
ris) en G. Maas, econoom van het
bisdom Breda (penningmeester).
Aangezien de opleiding in het
bisdom Breda wordt opgezet in
samenwerking met de bisdom
men Haarlem en Utrecht bestaat
de Raad van Advies uit dr. A. J.
Vermeulen, vicaris-generaal van
de aartsbisschop van Utrecht, dr.
H. Kuipers, vicaris-generaal van
de bisschop van Haarlem, en de
directeur dr. A. F. Vermeulen.
Dr. Vermeulen is de vroegere di
recteur van het opleidingscen
trum voor pastorale werkers
Maartenshof in Breda en tot 1
april nog studiesecretaris van het
Rooms-Katholiek Kerkgenoot
schap in Utrecht Op bisschop
Gijsen na hebben ook de bis
schoppen van Rotterdam, Den
Bosch en Groningen de oplei
ding erkend en zullen zy in de
kosten van de voor hen bestem
de priesterkandidaten bijdragen.
Conferentie
De conferentie van Europese Ker
ken KEK) zal haar volgende stu
diebijeenkomst houden van 26 tot
31 mei in Moskou. Het congres
thema zal zijn: "dynamiek van
de hoop vertrouwen, ontwape
ning, vrede".
Behandeld worden de gronden
voor angst en wantrouwen, die
voedsel geven aan de dynamiek
ran de bewapening. Samen met
polemologen zal worden gezocht
naar concrete middelen die kun
nen bewerken dat ontwapening
en internationale i>eiligheid wor
den bereikt.
Tot de KEK behoren 125 geloofsge
meenschappen uit 28 landen. Ne
derlandse leden zijn onder meer
de hervormde kerk, de geref. ker
ken in Nederland, de evange-
lisch-lutherse kerk, de algemene
doopsgezinde sociëteit, de remon
strantse broederschap en de oud-
katholieke kerk behoort hier niet
toe.
Beroepen
Nederlandse hervormde kerk:
beroepen te Mastenbroek (toe
zegging): B. J. van der Kamp,
kandidaat te Driebergen; beroe
pen te Winterswgk (toezegging):
E. van Donselaar, voorganger
van de Vereniging van Vrijzinnig
Hervormden te Kampen; be
dankt voor Gouda: W. van Gorsel
te Wgk bij Heusden; bedankt
voor Heerde: J. T. W Quak te
Vianen; bedankt voor Ibolan .1
Veldhuijzen te Wgngaarden. be
dankt voor Groot-Ammers: M
Goudriaan te Ouderkerk aan de
IJssel.
Gereformeerde kerken: beroepen
te Zand voort (parttime) dr. M E.
Brinkman, kandidaat te Amster
dam die dit beroep heeft aange
nomen; aangenomen naar Hol-
werd: J. Sap te Bunnik; bedankt
voor Krimpen aan de IJssel: drs.
J. C. Eikelboom te Haamstede;
beroepbaarstelling dr. M. E
Brinkman. Vnjheidslaan 66. 1078
PN Amsterdam
Gereformeerde kerken vrijge
maakt: beroepen te Zwgn-
drecht H de Vnes te Hattem.
aangenomen naar Lutten drs J
F de Haan. kandidaat te Leiden
die bedankte voor Alphen aan de
Rijn, Den Ham. Gramsbergen, 's
G ra ven ha ge- Zuid - Loosd u nen
Heerenveen en Zuidwoldc. be
dankt voor Onok^M Wm t I
Boersma te Apeldoorn, bedankt
voor Groningen-Noord A. den
Broeder te Bergenthcim
Gereformeerde gemeenten: beroe
pen te Scheveningen: R. Katten
burg to lx-1 y1 '..<1 b<T.i. pi te
Uddel: W. Hagc te Kruimngcn;
beroepen te Almelo-Wierden en
te Zwijndrccht D Bakkl Bi If
te Lisse; beroepen te Haarlem
M Burggraaf, kandidaat te Rot
terdam. beroepen te Norwich
(Canada): M. Mondna te Waar
denburg. die bedankte voor SL
Annaland. bedankt voor Dor
drecht: J. J. van Eckeveld te
Zeist.
