c
Een pratende parkiet die praatte op de televisie
'Geld kan boeiender zijn
dan huwelijksproblemen'
TV-rubriek
'Op jacht naar de schat:' spannend avontuur
Peter Barkworth speelt bankier in tv-serie
ZATERDAG 19 FEBRUARI 1983
Radio - tv
TV-personality van deze week
was zonder enige twijfel de
pratende parkiet in Show
room. Waarom we het eigenlijk
zo bijzonder vinden als een
parkiet enkele zinnetjes blijkt
te kunnen zeggen weet ik ei
genlijk ook niet. tenslotte zijn
er onder de mensen ook heel
knappe kunstfluiters die vo
gels kunnen nadoen, maar mis
schien was het uitzonderlijke
van deze parkiet dat hij niet al
leen praten kon. maar het nog
deed ook. Er is in de televisie
wereld al wat afgetobd met pa
pegaaien, parkieten, beo's en
ander gevogelte waarvan be
kend was dat zij praatten als
Brugmans, behalve als er een
camera en een microfoon in de
buurt kwamen. Ik herinner me
een 'vuist' van Willem Duys
van een paar jaar geleden,
waarin de tien best pratende
papegaaien optraden, een wan
hopig makend programma,
omdat we alleen maar tien
baasjes met het angstzweet op
hun voorhoofd alle geleerde
woordjes zagen zeggen tegen
hun zwijgende papegaaien, die
belangstellend toekeken, maar
geen kik gaven. Deze show
roomparkiet echter babbelde
dat het een lieve lust was. in
een wat merkwaardig timbre
maar toch redelijk goed ver
staanbaar. zodat het mij niet
zou verbazen als binnenkort
een bekwame imitator opstaat
die precies zo kan praten als
deze parkiet!
We hebben nog twee program
ma's van Showroom tegoed, en
dan kappen Jan Fillekers en
Henk ter Horst ermee. Al
thans: dat denken zij nu nog.
Zij denken nu nog steeds dat
zij daarna Farce Majeure gaan
doen, wat ook zo is, alleen heb
ik zo'n voorgevoel dat F.M.
niet meer in deze tijd past, zo
dat het programma in betrek
kelijk korte tijd zal wegebben,
om daarna bijna ongemerkt
weer te verdwijnen. De formu
le van Showroom is echter van
door
Nico Scheepmaker
alle tijden, zolang er mensen
zijn zijn er Showrooms, want
in wezen is ieder méns een cu
riosum. Daarom til ik niet zo
zwaar aan dat dreigement dat
ons nog maar twee afleverin
gen te wachten staan. Ik voor
spel dat er alleen een pauze is
ingelast van één seizoen, waar
na de rubricering van de reste
rende 14 miljoen Nederlanders
weer met frisse moed ter hand
zal worden genomen!!
De NOS begon donderdagavond
met een serie van negen pro
gramma's over de Nederlan
ders en de zee getiteld „Mari
tiem", een ambitieus project
waarvan de samenstelling en
eindredactie bij Kees van Lan-
geraad berust, wat je op de een
of andere manier meteen kon
zien. In vroeger eeuwen be
hoorde Van Langeraad tot on
ze beste documentaristen. hij
kreeg een van de eerste Zilve
ren Nipkowschijven, maar
ging de laatste jaren voorna
melijk schuil achter een groot
bureau, van waaruit hij onge
twijfeld prachtig werk deed.
zonder dat zijn signatuur daar
bij zichtbaar werd En nu kan
het verbeelding zijn geweest,
maar ik had toch al na vijf mi
nuten het idee dat ik de oude
meesterhand herkende. Wat
we te zien kregen was degelijk,
onderbouwd, maar bevatte te-
genlijk een heleboel frappante
beelden, die je als 'stepping
stones' behulpzaam waren bij
het doorwaden van al dit wa
ter. Prachtig, en schokkend te
gelijk. waren de beelden van
het geinundeerde Ajax Sta
dion en andere doorgaans dro
ge plekken, die nu door een
vloedgolf verzwolgen bleken
te zijn. Het leek net echt. Ik
denk dat deze serie, die behal
ve aan onze educatieve en es
thetische gevoelens ook aan
onze Hollands Glorie-gevoe-
lens appeleert. bij een niet al te
hoge kijkdichtheid een hoge
waardering zal krijgen.
Hebt u dat nu ook - geen tijd
meer om naar de film te gaan
omdat er steeds een film is op
de televisie? 'Daar komt de
goeroe!', The Domino Princi
ple'. 'Ik vecht voor mijn kind'.
'De dubbele moord'. 'My coun
try. my hat'. The Battle of Bri
tain'. Drive, he said". - allemaal
speelfilms, allemaal langer dan
een uur. en weliswaar niet alle
maal bestemd voor de bio
scoop. maar ook dan met hun
lengte van 1 uur en 10 minuten
(ik had 'Derrick', met dezelfde
lengte, er ook nog bij kunnen
rekenen) met de bioscoopallu-
re die 50-minuten-senes als
Dallas. Dynasty. Gejaagd door
de storm. De Waltons. Falcon
Crest. Fame en Lou Grant (die
we ook nog allemaal te zien
kregen in de afgelopen week)
toch missen. Ik heb de tyd nog
meegemaakt dat er één film
per week mocht worden uitge
zonden. en dan moesten we al
lemaal thuis nog een blij ge
zicht zetten ook. anders werd
hij halverwege door de Bio
scoopbond afgebroken en
weer in zijn doosje teruggezet!
En voor het overige heb ik weer
met heidens plezier naar 'De
achterkant van het gelijk' ge
keken. en met een mengeling
van ontzag en ontroering naar
'Rondom tien', waarin nabe
staanden. slachtoffers en ver
oorzakers van dodelijke of by-
na-dodelijke ongevallen in het
verkeer over hun ervaringen,
hun onderling contact, hun
verdriet en hun manier van
verwerken spraken De bijna
evangelische vergevingsge
zindheid. waarvan sommige
nabestaanden jegens de ver
oorzakers van hun leed blijk
gaven, vond ik heel indruk
wekkend. Ik weet niet of ik dat
op zou kunnen brengen, en ik
weet wel zeker dat ik er niet in
het openbaar over zou kunnen
of durven spreken!
HILVERSUM - De AVRO brengt vanaf van
avond de tiendelige BBC-serie 'Telfod's
Change' op de buis. In het eerste, bijna an
derhalf uur durende lange deel, wordt
kennis gemaakt met de bankier Mark Tel
ford en zijn overbezette topfunctie, maar
ook met de schaduwkant ervan: zijn ver
waarloosde gezinsleven. Langzaam komt
Telford tot het besef, dat hij als slaaf van
zijn werk slechts zijn vrouw Sylvia onge
lukkig maakt en dat deze levensstijl voor
hemzelf ook slechts tot een hartinfarct
kan leiden.
Toevallige omstandigheden brengen hem in
Dover, waar hij een belangrijk zakelijk
succes boekt en bovendien een oude colle
ga ontmoet die op het punt staat met ver
vroegd pensioen te gaan. Telford neemt
zonder enig overleg de beslissing zijn le
ven te beteren en de lagere positie van zijn
pensionerende vriend in Dover over te ne
men. Vanaf deel twee begint - niet zonder
complicaties - Telford's nieuwe leven in
de provincie.
Helaas zal de kijker de programmagegevens
goed moeten volgen, om de overige delen
(van elk 50 minuten) te volgen, omdat deze
op de onregelmatige zogenaamde 'wissel
avonden' worden uigezonden. Dat bete
kent dat 'Telford's Change' tussen aan
staande zaterdag en eind mei op zowel
maandagen, donderdagen, vrijdagen als
zaterdagen te zien is.
Hoofdrolspelers in het feuilleton, met de Ne
derlandse titel 'Mark Telford, bankier'
zijn Peter Barkworth als Mark en Hannah
Gordon als zijn vrouw Sylvia.
Hannah Gordon was eerder te zien in onder
meer de serie 'Mijn vrouw van hiernaast'
en als lady Bellamy in 'Up stairs, down
stairs'.
Peter Barkworth werd tot twee maal uitge
roepen tot de beste Britse film- en tv-ac-
teur en is behalve hoofdrolspeler ook be
denker van 'Telford's Change*. Naast zijn
vele rollen in televisiedrama- en theater-
produkties, geniet Barkworth aanzien als
schrijver van handboeken voor acteurs.
(Zaterdag, Nederland 1, 22.30 uur).
Peter Barkworth als bankier in de nieuwe tv-serie, die de AVRO op het scherm brengt.
GUILDFORD (GPD) - De ac
teur Peter Barkworth noteer
de op 24 april 1968 een idee
voor een televisieserie in zijn
dagboek. Hij had zojuist, de
opnamen afgesloten van de
tv-produktie 'A man of our ti
mes' waarin hij als karika
tuur van een bankdirecteur
had opgetreden. Barkworth:
„Die rol was het doodgewone
stereotiep van een bankma-
nager. Op hetzelfde niveau
als je vaak priesters of boe
ven hun voorspelbare rollen
ziet spelen. Ik was kortaf, on
sympathiek en was geschre
ven als een komische rol".
Barkworth had plezier in die rol en
was ervan overtuigd dat er meer
inzat, dan een bijrolletje: „Ik was
al gecharmeerd van de omgeving
van zo'n bankier. De spulletjes
op z'n bureau, de werkomgeving
in een bankfiliaal en al het geld
dat er om gaat. En, schrijfend in
mijn dagboek, dacht ik: als bij de
ene serie liefde uitgangspunt kan
zijn en bij een politieserie de mis
daad centraal staat, waarom zou
een tv-feuilleton dan niet om
geld kunnen draaien? Ik wilde
een bank en het leven van de ma
nager dus in het middelpunt zet
ten en - waarom weet ik niet - al
in die eerste notitie erover no
teerde ik dat die man waarschijn
lijk wel een ongelukkig huwelijk
zou hebben..."
Met een kort tv-spel van slechts
één of twee delen in z'n hoofd
ging Peter Barkworth de boer
op. „Ik ging meteen op m'n bek,
want de producer van 'A man of
our times' wees het onmiddellijk
af. Hij zei dat het geen geschikt
televisie-onderwerp was omdat
chefs van banken de hele dag
achter hun, bureau zitten".
Een poging bij een commercieel
tv-stations in Londen leverde en
thousiaste reacties op, helaas liet
het bedrijf vervolgens niets meer
van zich horen; bij een derde be
drijf kreeg hij dezelfde „tamelij
ke enthousiaste, maar zeer vage"
respons op zijn programma-idee.
Toen Barkworth jaren later nog
eens informeerde, of de heren er
al over hadden nagedacht kreeg
hij definitief nul op het rekest. In
1976 lag het plan nog onuitge
werkt in de kast.
Barkworth: „Op een goeie dag zat
ik in de auto met tv-regisseur
door
Henk Linse
Barry Davis, op weg naar een lo-
katie in Oxford. We hadden niets
om over te praten - zeker niet dat
tv-spel waaraan we toen werkten
- dus vertelde ik hem over mijn
bankidee en dat het juist de vori
ge dag voor de zoveelste keer
was afgewezen".
„We raakten aan de babbel en hij
werd steeds enthousiaster. We
hadden de tijd, dus verzonnen
we er van alles om heen en toen
we aankwamen denk ik dat we
genoeg bankverhalen hadden
om een 26-delige serie te ma
ken".
Davis overtuigde tekstschrijver
Brian Clark en kort daarop hoor
de producer Mark Shivas van de
plannen en bood onmiddellijk
zijn diensten aan. Binnen enkele
dagen waren de kansen gekeerd;
het viertal richtte een eigen
maatschappijtje op en legde het
auteursrecht vast.
Op een haar na tien jaar na die eer
ste dagboeknotitie, op 22 april
1978. begonnen de opnamen van
„Telford's Change". Barkworth:
„We waren ons er terdege van be
wust dat een vervolgverhaal over
geld, geld en nog eens geld heel
saai zou kunnen worden. We wis
ten dat we authentieke geldpro
blemen in beeld moesten bren
gen, om een enigszins geloof
waardig verhaal te krijgen. En ik
zelf had eerlijk gezegd nog méér
twijfels over dat element van het
slechte huwelijk: dat kon pas
echt vervelend worden. Maar de
kijker zal zich juist wel amuseren
met die ergernis die Hannah
Gordon in de rol van de echtge
note uitbeeldt, neem ik aan. En
ze vinden het natuurlijk hele
maal spannend om te zien met
wie ze er vandoor gaat. Gelukkig
heb ik Brian kunnen afdwingen,
mij in elk geval die cliché-minna
res te besparen".
„Zonder dat element af te vallen
moet ik benadrukken, dat we in
de eerste plaats erop uitwaren
om die bankzaken interessanter
te brengen. Toen we met de op
name begonnen had Brian Clark
er dan ook zes maanden studie
van het bankwezen opzitten. Hij
zei: als we die feiten over het le
ven van een filiaalchfcf maar
goed hebben, dan rest ons
slechts het verzinnen van een
paar leuke verhaaltjes, zoals dat
in elke tv-serie gaat".
Het produktieteam ontdekte dat
veel van hun vooroordelen over
het bankleven er volledig naast-
zaten. 'Telford's Change' moest
gaan over een succesvolle rond
reizende topman van een groot
concern, die op een goed mo
ment voor een rustiger leven
kiest. Hij doet afstand van zijn
topfunctie en wordt filiaalchef in
Dover, een provinciestadje aan
de Engelse zuidoostkust. Bar
kworth kwam tot de ontdekking.
dat zo'n filiaalhouder absoluut
niet zijn hele werkdag achter een
bureau doorbrengt. Zo'n iemand
bleek, na enig onderzoek, erg ac
tief te zijn in het plaatselijke so
ciale leven en veel tijd buiten de
deur bij klanten door te brengen.
Barkworth: „Helaas ontdekten
we ook. dat rondreizende top
functionarissen zeer schaars zijn
en dat het vrijwel niet voorkomt
dat iemand zijn carrière onder
breekt voor een rustig leventje. 'J
Meestal klimmen ze door tot aan
hun pensioen".
Vlak voor de opnamen in Dover,
werd het script zoveel mogelijk
aan de realiteit aangepast. De
BBC had het geluk dat alle ge
wenste lokaties er aanwezig wa
ren; het schilderachtige stadje
had een uitgelezen 'cottage' voor
de hoofdpersoon, Mark Telford,
een prachtige omgeving en zelfs
een behulpzame bank die de ad
viezen en decors kon leveren.
Barkworth: „Het was een zege, dat
Brian het script had geschreven,
met mij in zijn achterhoofd. Ik
kan me de gedachtegang van
Mark Telford in het extra lange
eerste deel levendig voorstellen.
Dat eerste deel geeft ook de bron
van alle volgende handelingen:
de internationale bankier die het
zat is, zo vaak van huis weg te
zijn en zo hard te werken dat hy
contact verliest met de mensen
in zijn directe omgeving. Hij
kiest Dover als standplaats om
dat hij daar zijn oude dag wel wil
doorbrengen. En dat zou ik zelf
ook wel willen".
„Maar er is meer. Ik zelf heb vorig
jaar bijvoorbeeld bewust minder
hard gewerkt, dan ik ooit gedaan
heb. En er ging - geheel onver
wacht - een nieuwe wereld voor
me open. Ik had tijd voor andere
dingen en het is een van mijn ge
lukkigste jaren geworden. Maar
ik ging me ook plotseling heel
bewust afvragen, wat myn
vrouw ervan heeft gevonden dat
ik zo lang slaaf van mijn werk
„Mark Telford was lang niet zo
goed in het beheren van dat fi-
liaaltje, als hij aan de top was.
Ook dat heb ik zelf ervaren en
een kennis die zichzelf inder
daad voor zyn carrière had laten
gaan, vertelde mij hetzelfde".
.Telford maakte een moedige stap
door afstand te doen van dat ho
ge salaris en ik voel een heel eind
met hem mee: andere dingen
kunnen belangrijker zijn in het
leven. Maar hij maakt één crucia
le fout, die ik nooit zou maken:
hij stelt zijn vrouw voor het vol
dongen feit dat ze naar Dover
gaan verhuizen. Die fout zou ik
nooit maken en ik begrijp niet
waarom hy hem maakt. Als mijn
vrouw bezwaar had gemaakt,
was deze serie er nooit geko-
Veruit de meeste amusementsprodukties op de Neder
landse televisie spelen zich af op de begane grond.
Meestal gebeurt dat in de beslotenheid van theater of
studio, soms betrekt men de stellingen in de buiten
lucht.
Rene Stokvis, een van de belangrijkste onafhankelijke
producenten van televisieprogramma's in ons land,
heeft zowel buiten als binnen ervaring opgedaan. Bin
nen zorgde hij voor de produktie van bijvoorbeeld Te-
lebingo met Mies Bouwman, buiten maakt hij al vele
jaren furore met het spektakel „Te land, ter zee en in de
lucht".
Sinds kort zoekt Rene Stokvis het letterlijk hoger op. Hij
introduceerde bij Veronica „Op jacht naar de schat",
een spannend spelprogramma waarin steeds twee kan
didaten vanuit een studio in Parijs, reporter Jan de
Vries ergens in de wereld met een helikopter naar drie
schatten laten zoeken.
Aan onze verslaggever vertelde Rene Stokvis wat er alle
maal voor komt kijken voordat deze programma's ge
reed zijn voor uitzending.
Vlnr: Ton Steinz, reporter Jan de Vries en producent René Stokvis.
„Op het gebied van televisie is dit program
ma technisch het maximaal haalbare op
dit moment. Ik denk niet dat er in techni
sche zin nog meer dingen overhoop ge
haald kunnen worden". René Stokvis is
trots op de serie „Op jacht naar de schat",
die zondagavond 20 februari bij Veronica
de vyfde aflevering beleeft. Die trots lijkt
gerechtvaardigd. Het spelprogramma
mag zich verheugen in een groeiende
kijkdichtheid n,Op jacht naar de schat"
kan gerekend worden tot de categorie te
levisieamusement, waarin naar nieuwe
vormen is gezocht. De formule van het
programma is ontwikkeld in Frankrijk.
Twee jaar geleden zag René Stokvis de
Franse versie voor het eerst.
„Ik was onmiddellijk in de ban van het pro
gramma cn ben meteen naar Parijs ge
gaan om bij de producent de rechten voor
ons land aan te kopen. Met wat videoban
den van enkele programma's onder de
arm ben ik toen naar Veronica gestapt.
Men aarzelde geen moment en dus kon ik
de zaak daar snel onderbrengen".
Stokvis heeft sinds de eerste uitzending
van „Op jacht naar de schat" gemerkt dat
er nogal was misverstanden bestaan over
de kosten, die het programma met zich
mee brengt. „Men denkt dat het door die
grootscheepse opzet een geldverslinden
de affaire is. De kosten worden echter
door een aantal televisiestations uit ver
schillende landen gedeeld. We nemen het
programma in enkele dagen in diverse
versies op. Elk land maakt daarbij ge
bruik van hetzelfde landschappelijk de
cor. van dezelfde schatten, van dezelfde
verbindingen, van dezelfde helikopter en
van hetzelfde vliegtuig dat daarboven cir
kelt en als een centrale zender fungeert.
Ook in de studio in Parijs is sprake van
die samenwerking. Het programma lijkt
dus een kostbare affaire, maar is in
werkelijkheid goedkoper dan een gemid
deld groot amusementsprogramma, zoals
bijvoorbeeld de „Showbizzquiz" of de
„Ted Show".
De kijkers naar „Op jacht naar de schat"
worden getracteerd op spectaculaire
beelden, vooral waar het de opnamen
vanuit de helikopter betreft. De verbin
dingen die daarvoor tot stand moeten
worden gebracht zijn minstens zo specta
culair.
Stokvis: „Op het moment dat het program
ma wordt opgenomen is er sprake van
een werkelijk gigantisch net van commu
nicatiemiddelen Daarbij moet je je ook
nog realiseren dat het productioneel een
zeer ingewikkelde affaire is. Je zit vaak
met tijdsverschillen. We nemen weieens
's nachts om drie uur in Parijs op omdat
door
Dick Versteeg
het dan op de plaats waar de helikopter
staat dag is".
Naast het organiseren van de verbindingen
slokt ook de rest van de voorbereiding
veel tijd op. Het internationale gezel
schap televisiemakers begint steeds een
half jaar voor de uitzenddata met de eer
ste besprekingen.
Stokvis: „Eerst praten we altijd over het ge
bied, waar we willen gaan opnemen. Wat
is interessant voor welk land? Op een ge
geven moment komt het Verre Oosten
aan de orde. Nou, dan is het natuurlijk
duidelijk dat ik interesse heb voor Indo
nesië. omdat wij daar in Nederland be
paalde bindingen mee hebben gehad. Op
die manier sleutelen we een schema in el
kaar. waarbij we steeds met drie landen
tegelijk ergens gaan opnemen".
„Vervolgens gaan we de literatuur over de
gebieden verzamelen. Een belangrijke
zaak omdat dit een van de essentiële
hulpmiddelen voor de kandidaten is. Als
dat allemaal rond is reist een team naar
de betreffende plaatsen om daar belang
rijke zaken te regelen zoals het fotografe
ren van het totale gebied zowel vanuit de
lucht als vanaf de grond. Meestal gaat dat
om een stuk van vijftien bij twintig kilo
meter. Ook worden de helikopter en het
vliegtuig gehuurd en contacten met over
heden gelegd. Verder bekijken we hoe
het met de verbindingen staat Als er bij
voorbeeld geen steunzender in de buurt
is. moet satellietzendtijd worden ge
huurd".
„Als dat voorproduktieteam na enkele we
ken weer is teruggekeerd, volgt een twee
de grote gezamenlijke bespreking. We
praten dan over de schatten, waar ze uit
zullen bestaan en waar ze moeten worden
verstopt. Een van de belangrijkste voor
waarden is dat het een histonsch of cultu
reel interessante plek is. Ook wordt de
volgorde vastgesteld waarin de schatten
moeten worden opgezocht. Dit is van be
lang om overbodig lange vliegafstanden
te voorkomen. Tenslotte gaan we met be
hulp van een groot aantal woordenboe
ken proberen de opdrachten te formule
ren. Dat lijkt eenvoudiger dan het is, om
dat al te letterlijke vertalingen soms een
verkeerde uitleg kan opleveren".
Hier en daar klinkt het verwijt op dat „Op
jacht naar de schat" doorgestoken kaart
zou zijn. De presentatoren en reporters
zouden op de hoogte zyn van de plaatsen
waar zich de schatten bevinden en de
kandidaten soms een stukje in de goede
richting helpen. Ook is als bezwaar aan
gevoerd dat sommige afleveringen eerder
in andere landen worden uitgezonden.
Niet alleen de kijkers, maar ook de kandi
daten zouden daardoor al van tevoren op
de hoogte kunnen worden gebracht
René Stokvis: „Eén ding blyft by deze pro
duktie als een paal boven water staan: de
integriteit van het programma moet bo
ven elke twyfel verheven zijn. Dat was
ook een voorwaarde van de Franse televi
sie bij de verkoop van de rechten. Op het
moment dat de kyker ook maar de indruk
zou krijgen dat het doorgestoken kaart is,
dan valt zo'n programma natuurlijk in el
kaar Op het moment dat het spel begint
heeft dc studio-presentator noch de re
porter in de helikopter enig idee waar
zich de schatten bevinden".
„Het komt incidenteel wel eens voor dat ik
de presentator in dc studio iets ingeef.
Dat is tot nu toe één keer gebeurd toen de
kandidaten helemaal dreigden vast te lo
pen en daarmee ook het programma Ik
heb toen gezegd: laat de kandidaten toch
nog maar eens goed de literatuur doorne
men. Verder gaan we echt niet Maar je
kunt je wel voorstellen dat ik mij af en toe
van pure ellende zit te verbyten. Als je
terugkijkt naar die aflevering in Indone
sië, dan kun je zien dat Jan de Vnes tot
tweemaal toe byna z'n kop heeft gestoten
aan die schat tussen do twee waterval
letjes. En dan ligt het natuurlijk op je lip
pen om Jan te laten weten dat-ie even
omhoog moet kijken. Maar dat kan niet.
Als je daaraan zou beginnen, dan ben je
verloren. Dan kun je maar beter stoppen
met een dergelijk programma".
„En wat dat eerder uitzenden in andere lan
den betreft, dat is tot nu toe een keer
voorgekomen met het programma dat
zich in Duitsland afspeelde. Die afleve
ring is toen inderdaad eerder door de
Duitse tv uitgezonden. Sommige kykers
hadden het dus eerder kunnen zien, maar
voor de kandidaten heeft het geen enkele
invloed gehad, omdat beide programma's
op dezelfde dag zyn opgenomen. Dc kan
didaten zitten in een hotel en komen pas
naar de studio als een ander buitenlands
team klaar is. Zij krygen kort voor de uit
zending pas te horen waar zal worden ge
speeld Óm de kans te verkleinen dat de
Nederlandse kykers een bepaalde afleve
ring al op een buitenlandse zender heb
ben kunnen bekyken, werken wy nu sa
men met het Britse Channel Four en de
Italianen".
Na zondagavond staat er dit seizoen nog
een aflevering van „Op jacht naar de
schat" op stapel. Krijgt de sene volgend
seizoen een vervolg?
René Stokvis: „Daarover wordt binnenkort
beslist Ik denk dat dc kans erg groot is.
Het is gebleken dat de spanning en de
nieuwigheid van het programma door
veel kijkers positief worden ervaren. Dat
zyn ook inderdaad bclangryke amuse
mentswaarden. Vanaf het moment dat
die helikopter omhoog gaat zit je m een
soort avontuur. Het is net een jongens
boek. Waar komen ze terecht en wat bele
ven ze allemaal onderweg? De onvoor
spelbaarheid van wat er gaat gebeuren".
