5D T
"Het begint erop
"Kwalificatie EK
is geen toeval"
Van Mil blijft in
Oranje tot EK
C
Triest einde Garrincha
Late erkenning Ineke Kooiman
Fred Filippo: doorbraakna eerste eredivisiegoal?
kwijt
Miimeboo:
record
aan Rus
Z>0£l//l
VRIJDAG 21 JANUARI 1983
Sport
UTRECHT (GPD) - Zo goed als de
kunstzwemsters al zeker zijn van
deelname aan het olympisch
toernooi van Los Angeles in 1984
op basis van een vijfde positie op
de wereldranglijst, waarin het
komende jaar weinig verande
ring zal optreden, zo belangrijk
wordt het voorolympisch jaar
voor de waterpoloërs en de
zwemmers. Daar waar waterpo-
locoach Denis Pocsik de voorbe
reidingen met zijn selectie van 20
waterpolospelers afgestemd
heeft op het kwalificatietoernooi
voor het Europees kampioen
schap eind maart en het Euro
pees kampioenschap in augustus
zelf, richt Bert Sitters, als bonds
coach van de zwemmers en
zwemsters, zijn aandacht op de
nationale winterkampioenschap
pen begin maart en datzelfde Eu
ropese kampioenschap.
De bezuinigingen die de zwem-
bond op de begroting van dit jaar
moet doorvoeren na het wegval
len van een sponsor het afgelo
pen jaar, omvatten een bedrag
van 150.000 gulden. „Die bezuini
gingen zullen overigens niet ten
koste gaan van de activiteiten die
de bondscoaches in de aanloop
naar die Europese zwemkam-
pioenschappen hebben opgeno
men in hun programma's", ver
klaarde bondsvoorzitter Klaas
van de Pol gistermiddag.
Hetgeen overigens niet wegneemt
dat nu de zwembond, ondanks
bezuinigingen, een tekort op de
begroting heeft staan van ander
halve ton en toch elk dubbeltje
wordt omgekeerd.
Niet alleen financieel vindt er bin
nen de zwembond een bezinning
plaats, ook de teruggang van het
aantal leden (begin dit jaar nog
165.000) heeft de KNZB tot na
denken gestemd.
De grootste zorgen van Sitters in
dit voorolympische jaar richten
zich op de keuze van een tweetal
zwemmers: Edward Maasdijk en
Frank Drost. Zij studeren en zijn
daardoor in de gelegenheid om
in de zomermaanden deel te ne
men aan de Universiade in het
Canadese Edmonton. Sitters:
„Het zou een onverstandige be
slissing zijn, omdat de Universia-
de gelijkvalt met het eerste
weekeinde van onze nationale
zomerkampioenschappen. Bo
vendien valt die Uni versiade in
een deel van de voorbereiding op
het Nederlands kampioenschap.
En daar moet uiteindelijk gese
lecteerd worden voor de Europe
se titelstrijd in Rome, anderhalve
maand later".
Het advies voor Maasdijk en Frank
Drost luidt: niet deelnemen aan
de Universiade. Maar of het reis
je Canada toch niet aantrekkelij
ker is, valt moeilijk te voorspel
len.
Zo goed als. Sitters problemen
kent, kent ook waterpolotrainer
Pocsik die. Ronald Hermsen,
Aad van Mil en Nico Lande-
weerd hebben te kennen gege
ven niet meer beschikbaar te zijn
voor het Nederlands zevental. In
het geval van Hermsen lijkt het
gebrek definitief te zijn; studie
en waterpoloën zijn wat hem be
treft niet langer te combineren.
Van Mil en Landeweerd kampen
met dezelfde problemen, maar
zij hebben bondscoach Pocsik al
toegezegd in ieder geval in het
kwalificatietoernooi voor het Eu
ropees kampioenschap eind
april-begin mei in Brugge van de
partij te zijn. Pocsik: „Daarna
zullen wij een beslissing moeten
nemen. Landeweerd als Van Mil
zijn immers uiterst bruikbare
krachten. Wij hebben dit jaar de
Fina-Cup en het Europees kam
pioenschap als belangrijkste
wedstrijden, maar het olympisch
toernooi volgend jaar is nóg be
langrijker. En zeker in het olym
pisch toernooi kunnen wij Lan
deweerd en Van Mil moeilijk
Gesprekken met de beide waterpo
loërs moeten in de komende
maanden duidelijk maken in
hoeverre zij een maatschappelij
ke carrière kunnen combineren
met hun activiteiten op het wa-
terpolofront.
Twee groten uit het Braziliaanse voetbal. Pelé plukte er rijpe
vruchten van, Garrincha wrange...
RIO DE JANEIRO (SID) - Garrincha is dood. De spectaculairste
rechtsbuiten uit de voetbalgeschiedenis bezweek gisteren aan
de alcohol. De Braziliaanse oud-international werd 49 jaar oud.
Manuel Francisco dos Santos, zoals zijn echte naam luidde,
stierf in een ziekenhuis te Rio de Janeiro. Zo arm als de ratten.
De 'paradijsvogel' uit Pau Grande in het Braziliaanse oerwoud
werd in laveloze toestand en met zwaar hersenletsel als gevolg
van een val naar het ziekenhuis gebracht. De dribbelaar, die een
van de vedetten was uit het Braziliaanse voetbalelftal, dat in
1958 in Zweden en 1962 in Chili wereldkampioen werd, was al
vele jaren aan alcohol verslaafd. Ontwenningskuren, betaald
door aanhangers van vroeger, hielpen slechts tijdelijk. Garrin
cha werd dertien keer vader in drie huwelijken.
Garrincha kwam als kreupelde ter wereld. Hij had één o-been en
één x-been. Artsen meenden dat hij nooit zou kunnen lopen. Dat
leerde hij toch en hij bleek zelfs voortreffelijk te kunnen voet
ballen met het afwijkende onderstel. Zijn dribbles waren onna
volgbaar. Tussen 1955 en 1966 speelde Garrincha vierenvijftig
interlands. Door twee wereldtitels en successen bij zijn clubs
Botafogo, Corinthians en Flamengo werd hij een zeer welgesteld
man. Garrincha's kromme benen konden die weelde niet dra
gen. Hij overleed eenzaam en arm.
HEERENVEEN (GPD) - Op haar 14e reed ze nog op kunstschaatsen, vijftien jaar later
doet ze voor het eerst mee aan de Europese kampioenschappen. Ineke Kooiman-Van
Homoet is dus een iaatbioeister. Haar carrière onderscheidt zich nogal van die van
haar collega-topschaatsters. Niet de mysterieuze gave van een trainer of het verblijf
in een kernploeg hebben er voor gezorgd, dat Ineke Kooiman bijna twee weken
geleden tot ieders verrassing vierde werd bij de Nederlandse kampioenschappen.
Voor Ineke Kooiman begon het
schaatsen pas een serieuze bezig
heid te worden, toen ze in het hu
welijk trad met marathonschaat
ser Jan Kooiman. Schaatsen en
werk bepaalden vanaf dat mo
ment de planning in huize Kooi
man. Ineke Kooiman: „Mijn
moeder was helemaal niet geïn
teresseerd in schaatsen, ze had
niet dat onwijs fanatieke, dat je
bij sommige ouders wel ziet. Een
paar jaar geleden heeft ze me pas
voor het eerst zien rijden. Toen
ik nog bij mijn ouders inwoonde,
was er niemand die mij als het
ware dwong te trainen, als ik een
keertje geen trek had. Dat veran
derde toen ik met Jan trouwde.
Jan is een doorzetter en die men
taliteit heb ik aardig overgeno-
Samen trainden ze in de geweste
lijke selectie van Zuid-Holland.
Ineke Kooiman was vaak de eni
ge vrouw in dat gezelschap.
„Daar heb ik afzien geleerd",
constateert ze nu. „In de zomer
fietsten we veel. Ik was de enige
vrouw in die groep, dan heb je
het zwaar. Soms wilde ik die
fietstraining wel eens een keertje
overslaan maar dat kon niet. Ais
je twee keer miste kwam je de
volgende keer helemaal niet
meer mee. Het was zwaar, maar
je leerde wel door te zetten".
Vanuit het tamelijk naamloze le
gioen van B-rijdsters kwam Ine
ke Kooiman elk jaar iets dichter
bij de nationale schaatstop. In
1978 werd ze zesde tijdens de de
Nederlandse kampioenschap
pen. Er kwam evenwel geen uit
nodiging voor de kernploeg. Ine
ke Kooiman: „Ik was toen 23
jaar, te oud vond men toen. En
bovendien kon ik geen goede 500
meter rijden. Ik heb me toen al
eens afgevraagd: waar is een
kernploegtrainer dan voor? Zo'n
man kan iemand toch ook iets le-
In het seizoen 1980-'81 ontving Ine
ke Kooiman dan eindelijk de uit
nodiging om deel uit te maken
van de kernploeg. Die late erken
ning werd niet gevolgd door een
opzienbare progressie. Tijdens
de NK werd ze na drie valse
starts gediskwalificeerd en dat
was voor de toenmalige trainers
Henk Boer en Henk Louwmans
voldoende om haar voor dat sei
zoen en de daarop volgende af te
schrijven als lid van de kern
ploeg.
LEIDEN - Zijn vader Freek en zijn broer Ronald feliciteerden hem op hun eigen wijze
met zijn eerste eredivisietreffer na vijfeneenhalf jaar. Terug van AZ '67-NEC vond
Fred Filippo zijn kamer 'behangen' met attributen die bijna onverbrekelijk met het
tegenwoordige profvoetbal zijn verbonden. Temidden van uitgerold closetpapier
hing op de eerste etage van huize Filippo een spandoek met de tekst: "Eindelijk een
goal".
MOSKOU (AFP) - Gaby Minne-
boo is zijn wereldrecord kwijt. In
Moskou fietste gisteren de 29-ja-
rige Sovjet Aleksander Dolbitsj-
kine op de Olympische wieler
baan van Moskou vijftig kilome
ter achter de motor in 38 minu
ten en 12,496 seconden. Hij was
daarmee twee seconden sneller
dan de huidige stayers-wereld
kampioen bij de amateurs vier
jaar geleden in Antwerpen.
Noodcompetitie
nu definitief
ZEIST - De failliet verklaarde
eerste divisieclub FC Amers
foort is gisteren door het sec-
tiebestuur betaald voetbal
definitief uit de competitie
genomen. Alle resultaten van
de door Amersfoort tot nu toe
gespeelde wedstrijden zijn
ongeldig verklaard. Het sec-
tiebestuur nam tevens offi
cieel de beslissing dat aan
staande zondag de extra com
petitie, ingesteld voor de
twee eerste-divisieclubs die
anders vrij zouden zijn, zal
beginnen. De eerste wed
strijd die op het programma
staat is FC Den Haag-FC
Den Bosch.
Het sectiebestuur reageerde af
wijzend op het verzoek om
FC Phoenix toe te laten.
Het goedmoedige pesterijtje toon
de precies aan hoe ze er tegenaan
kijken in de Leidse Primuladuin.
Voetbal is leuk, maar lang niet al
les en al vond Fred de grap niet
zó geslaagd; ook hij is een fer
vent aanhanger van de huisstel
ling dat je met voetbal alléén het
leven niet kunt vullen. In de dik
vijfjaar dat hij nu onder contract
staat bij AZ heeft hij het ooit drie
maanden geprobeerd. "Maar dat
was niks voor mij, dat uitslapen
tot elf uur, je tas pakken en gaan
trainen. Een leeg bestaan".
Zijn studie stond tot nu toe dan
ook centraal en aangezien een
hogere opleiding (hij 'zit' voor
zijn eindexamen aan de Haagse
Academie voor Lichamelijke Op
voeding) en topvoetbal zich nog
altijd moeilijk laten mixen, duur
de het lang voordat hij 'door
brak'. Nu echter lijkt dat dan
toch het geval, zoals óók werd
aangegeven door de kreet op het
spandoek.
Het 'eerbetoon' van zijn twee
grootste fans was immers niet al
leen ironisch bedoeld, maar ken
de wel degelijk een serieuze on
dertoon. Het eerste eredivisie-
doelpunt dat hij vorige week
voor AZ scoorde, benadrukte dat
Fred Filippo meer en meer in
beeld komt. In zijn zesde seizoen
na zijn binnenkomst bij de Mole
naar-club, waar hij zijn entree
maakte als één van de grootste
voetbaltalenten van Nederland,
lijkt hij zich als 23-jarige dan 'ein
delijk' een vaste plek in de basi
self te hebben verworven.
Bescheiden als hij is, weigert hij
zelf vooralsnog van een definitie
ve doorbraak te spreken. "Maar
het begint er op te lijken", be
aamt hij. "Sinds Eigenbrot een
week of zes voor de winterstop
door zijn knie ging en ik er als
enig nog beschikbare voorstop
per inkwam, ben ik er niet meer
uitgeweest. Ook niet nu hij weer
hersteld is".
Hij constateert tevreden dat het tot
nu toe redelijk gaat, zijn kansen
om zijn plek te behouden mogen
dan ook tamelijk groot worden
geacht. "Zolang ik goed blijf
presteren, kunnen ze me er toch
moeilijk uitzetten", weet hij, "en
tot nu toe gaat het'echt redelijk.
Mijn spitsen scoren weinig en ik
durf meer dan vroeger mee te
voetballen en me ook elders op
het veld aan te bieden".
Zijn eerste eredivisiegoal was er
het gevolg van: het tastbare be
wijs van de gedurfder speelwijze
van de vroeger zo sobere voor
stopper. Hij kent de oorzaken
voor de verandering als geen an
der. Veel meer dein voorheen,
krijgt hij nu de kans om zich
waar te maken. Zijn studie,
uiteraard ook de spelers-uitver
koop en de daarna volgende
blessuregolf bij AZ hadden er al
les mee te maken. Waar hem in
het verleden slechts incidenteel
en kort de mogelijkheid werd ge
boden zich te bewijzen, daar
deed die kans zich langdurig
voor sinds de noodgedwongen
verjonging werd doorgevoerd in
Alkmaar.
"Ik ben ervan overtuigd dat ik ook
een paar jaar eerder al zo had ge
presteerd als ik de kans had ge
kregen, maar vóór dit seizoen
heb ik die nooit echt gehad", legt
hij uit. Het kwam hoofdzakelijk
door de bewuste keuze die hij
had gemaakt. Na zijn overgang
van UVS naar AZ stelde Fred Fi
lippo (toen nog gymnasium-leer
ling) zijn studie voorop, de con
sequentie was dat hij geregeld
trainingen van de A-selectie
moest overslaan.
"Het bestuur heeft daar nooit een
punt van gemaakt, dat stond al
tijd welwillend tegenover de
combinatie studie-voetbal en sti
muleerde het ook, alleen de trai
ners dachten er anders over",
blikt hij achterom. "Kessler gaf
de voorkeur aan iemand die er
wel de hele dag was, die de groep
aanvoelde. Bovendien had ik in
die tijd Ronald Spelbos voor me
en die was gewoon sterker".
Anonimiteit
Dus viel Fred Filippo telkens na de
voorbereiding aïf en verdween hij
elk seizoen opnieuw naar de ano
nimiteit van het C-team, het
tweede elftal, of de reservebank.
Hij hoorde er wel bij, "maar toch
ook weer niet echt", zijn club
werd kampioen "en ik was blij
en enthousiast, maar i k was
geen kampioen geworden". Hij
nam het op de koop toe, "want ik
wist van te voren dat ik een com
promis zou moeten sluiten als ik
mijn studie wilde afmaken en te
gelijkertijd wilde voetballen. Het
zat erin dat ik mijn voetbalkwali
teiten dan niet volledig uit kon
buiten".
Pas aan het begin van dit seizoen
leek het ritueel te worden door
broken. Dankzij een ander les
rooster kon hij ook toen de voet
baljaargang ging lopen twee, drie
keer in de week met de A-selec-
tie blijven meetrainen en in de
grote uitverkoop van AZ was
ook Spelbos verdwenen. "Ik had
alleen de pech dat ze Eigenbrot
aankochten", zegt Filippo. "Dat
vond ik overigens wel een beetje
merkwaardig. Als je nou zoveel
spelers hebt laten gaan, koop
dan een goede spelbepalende
middenvelder en niet iemand
voor wie een gelijkwaardige
kracht klaar staat. Ik zie gewoon
dat ik niet voor hem onderdoe.
Ik presteer zeker niet minder".
Sober
Hij bewees het vanaf het moment
dat de Deen geblesseerd raakte.
Eerst nog sober ("als je er pas in
komt, denk je alleen aan het uit
schakelen van je man"), maar al
lengs gedurfder. In de rug ge
steund door de overgebleven
routiniers, ontdekt hij tegen
woordig ook de andere gebieden
op het veld.
Hij beleeft het voetbal nu ook an
ders, is er meer bij betrokken en
heeft voorlopig recht van (mee-
Jspreken als de kansen van het
team ter sprake komen. 'Ik denk
dat een plaats bij de eerste zes
mogelijk is", schat hij, "want we
zijn nog altijd niet minder dan
Sparta, Roda of Utrecht. De eer
ste drie zijn onbereikbaar, maar
het groepje daaronder zit dicht
bij elkaar. Als we tegen de ploe
gen die onder ons staan nou
maar de punten blijven pakken,
dan mogen we bij de eerste drie
best verliezen. Dat is geen schan
de met het elftal dat is overgeble
ven, zoals het ook geen schande
Fred Filippo kan eindelijk lachen, nu het erop lijkt dat de Lei denaar
zich in de basis van AZ'67 heeft gespeeld.
is om nu op de eerste zes te mik
ken. Ook niet voor de routiniers.
In hun hart zal het ze wel tegen
vallen na die vette jaren, maar in
het veld merk je daar niks van.
Ze proberen de jongeren steeds
te stimuleren".
In zijn geval komt de stimulans
vooral van Hugo Hovenkamp,
die hem 'stuurt'. "Hij schreeuwt
me naar de plekken toe waar ik
me moet aanbieden en dat gaat
tot nu toe erg goed", constateert
Filippo. "Ik hoop alleen dat ik
me daarin verder kan ontwikke
len, mijn mogelijkheden volledig
uit kan buiten. Kijk, een wereld-
voetballer ben ik natuurlijk niet
en zal ik ook niet worden, maar
ik kan straks misschien wel een
constant presterende eredivisie-
voetballer zijn".
Het wil allemaal niet zeggen dat
voetbal nu opeens wel 'alles'
voor hem zou betekenen Full
prof zijn, dat is niks voor mij",
stelt Filippo onveranderd. "Ik
moet er wat bij doen. Als Ik mijn
examen haal, dan zou ik volgend
seizoen het liefst tot een combi
natie komen, 's Morgens lesge
ven, 's middags trainen. Maar
komt het op een keus aan, dan
zal ik zeker die baan in het on
derwijs pakken".
PAUL DE TOMBE
Ineke Kooiman: „Je komt voor het
eerst in de kernploeg, dan ga je
geen eisen stellen. Ik zou het nu
anders doen. Jan en ik hebben
nu eenmaal een bepaald levens
ritme om de combinatie werk-
schaatsen mogelijk te maken.
Door de kernploeg werd dat rit
me verbroken. Ik moest trainen
in Den Haag en krachttrainingen
doen in Utrecht Daardoor reisde
ik veel meer dan voorheen. Wij
hebben maar een auto waardoor
de trainingen van Jan ook nog
eens in gevaar kwamen".
Aanspraak
„Door de vierde plaats in Deventer
zou ik weer aanspraak op een
plaats in de kernploeg mogen
maken. Ik weet nog met of ik het
ga doen, daar zal dan met Louw
mans over gesproken moeten
worden. Jan en ik hebben nu
thuis materiaal om krachttrai
ningen te doen, het zou te gek
zijn als ik steeds op en neer reis
van Alblasserdam naar Utrecht
Bovendien wil ik mijn baan als
onderwijzeres met kwijt. Als je
zo fanatiek met een sport bezig
bent is werken een heel leuke af
leiding".
Dat ze zich in Deventer voor het
EK van Heerenveen wist te
plaatsen kwam voor haar als een
bijna even grote verrassing als
voor de leden van de kernploeg.
Tenslotte had ze als erkend ma
rathonrijdster haar seizoen met
specifiek op het lange-baan-
schaatsen afgestemd. Na Deven
ter moest ze een keuze maken,
want het komend weekend wor
den niet alleen de Europese kam
pioenschappen gehouden, maar
ook het Nederlands kampioen
schap, dat ze vorig jaar won. Ine
ke Kooiman: „De keuze was niet
moeilijk. Marathonschaatsen
kan ik immers nog jaren doen.
terwijl de EK een kans is die je
niet zo vaak krijgt. Kijk maar
naar Ina Steenbruggen, die zit al
jaren bij de Nederlandse top,
maar heeft nog niet vaak aan een
internationaal kampioenschap
deelgenomen".
Jammer
Nog net heeft Ineke Kooiman kun
nen profiteren van de invoering
van de vijf kilometer. Daar is ze
zich terdege van bewust, maar
tegelijkertijd weet ze ook dat die
afstand nog niet op het Olym
pisch programma van 1984 staat.
Ineke Kooiman: ..Dat is erg jam
mer, want ik had me zo mooi
kunnen specialiseren. Nu moet
ik via de dne kilometer proberen
me te plaatsen en die afstand is
eigenlijk te kort Wat niet weg
neemt dat ik dit weekend ga pro
beren te bewijzen dat die vierde
plaats bij de NK niet zomaar uit
de lucht is komen vallen".
Los van resultaten van het komend
weekend en los van de mogelijk
heid dat ze volgend seizoen met
in de kernploeg komt weet ze nu
al zeker dat ze doorgaat met haar
sport. Ineke Kooiman: „Ik stop
niet zolang ik mezelf kan verbe
teren. Daar ben ik nu nog met te
oud voor. Technisch ben ik elk
jaar nog vooruit gegaan, dat is
mijn drijfveer om door te gaan".
Wassenaar
atletiekcoach
UTRECHT (ANP) Het bestuur
van de Koninklijke Nederlandse
Atletiek Unie (KNAL.
Bram Wassenaar met onmiddel
lijke ingang aangesteld als
bondscoach voor de middenaf
stand heren. Wassenaar (38). oud
kampioen en -recordhouder
(3.39,1) op de 1500 meter, wordt
voorlopig tot 30 september de
opvolger van Haico Scharn. die
per 1 januari zijn contract heeft
opgezegd.
De KNAU is ovengens niet van
plan Scharn zonder meer ontslag
te verlenen. Het bestuur van de
atletiek Unie heeft inmiddels la
ten weten schadevergoeding te
zullen eisen voor het verbreken
van zijn contract, dat tot 30 sep
tember van dit jaar loopt.
