c Van Agt heeft aanzien koninklijk huis geschaad LEZERS SCHRIJVEN Grootmachten welles-nietes DONDERDAG 9 DECEMBER 1982 Meningen "In een tijd waarin homofilie om uiteenlopende redenen nog niet overal wordt geaccep teerd, is het denkbaar dat zich uitzonderlijke situaties voor doen, waarin de mogelijkheid tot het opbouwen van vertrou welijke, intensieve en persoon lijke contacten - essentieel voor een goede taakuitoefe ning - niet optimaal aanwezig zijn", aldus de motivatie van ex-premier Van Agt voor het afbreken van de solliciatiepro- cedure van een maatschappe lijk werker die in dienst wilde treden van het Hof, maar van wege zijn homosexualiteit uit eindelijk niet in aanmerking kwam. Auteur van bijgaand artikel is het met dat besluit niet eens. door Rob Tielman Oud-premier Van Agt heeft kort voor zijn aftreden twee beslis singen genomen die niet alleen de positie van ongehuwd sa menwonenden en homosek suelen maar ook die van het koninklijk huis ernstige scha de hebben berokkend. Door ongehuwde partners op ko ninklijke ontvangsten te weren en de discriminatie van een ho moseksuele sollicitant door de hofhouding goed te keuren, heeft hij het koninklijk huis in een positie gebracht die op ge spannen voet staat met de nieuwe grondwet. Het was onder dezelfde premier Van Agt dat de CDA-bewinds- lieden De Ruiter en Kraaye- veld-Wouters vorig jaar een voorontwerp van een Wet Ge lijke Behandeling indienden, waardoor aan de discriminatie van vrouwen, homoseksuelen en ongehuwden een einde kon worden gemaakt. Dit was een logische uitwerking van artikel 1.1 van de nieuwe grondwet die discriminatie op welke grond dan ook verbiedt. Hoe kan het dan toch gebeuren dat Paleis Huis ten Bosch, de woning van de koninklijke familie Meningen op deze pagina zijn voor rekening van de auteurs diezelfde Van Agt politieke verantwoordelijkheid heeft willen dragen voor het discri mineren van ongehuwden en homoseksuelen In beide kwesties heeft hij zich beroepen op onverdraagzame minderheden, door bijvoor beeld te spreken over "een tijd waarin homofilie om uiteenlo pende redenen nog niet overal wordt geaccepteerd". Hij heeft zich daarmee op zeer glad ijs begeven. Omdat joden of hu manisten nog niet overal wor den geaccepteerd is dat toch ook geen reden om hen maar te discimineren? Dat zou beteke nen dat de verdraagzaamheid in Nederland bepaalt zou wor den door onze meest onver draagzame inwoner! Het is he laas niet de eerste keer dat de heer Van Agt er blijk van geeft de gevoeligheden van kwets bare minderheden niet goed te kennen. Zoals uit mijn proefschrift 'Ho moseksualiteit in Nederland' is gebleken, is de tolerantie ten opzichte van homoseksuelen de laatste jaren zeer aanzienlijk gestegen: nog slechts minder dan 10% is openlijk anti-homo seksueel (p.225). En 87% is van mening dat men homoseksue len de vrijheid moet geven om te leven zoals zij dat zelf willen. Wat kan van Agt toch bewogen hebben om het koninklijk huis tot symbool te willen maken van een steeds kleiner gewor den onverdraagzame minder heid in plaats van onze grond wettelijke vrijheden? De koninklijke familie zelf staat buiten discussie: ik heb in mijn persoonlijke contacten nooit iets van discriminatie ge merkt en die ervaring wordt bevestigd door andere homo seksuelen. Een bedenkelijke rol is gespeeld door de BVD die het nodig heeft geoordeeld de homoseksualiteit van de sollicitant bij het hof te rappor teren. Daar had de betrokkene overigens als actief COC-lid geen geheim van gemaakt. Al leen had hij het niet terzake ge vonden om ermee te koop te lopen: en juist dat wordt nu te gen hem gebruikt! Zo komen homoseksuelen in een onmo gelijke toestand terecht: als ze er over zwijgen zijn ze onbe trouwbaar en als ze er openlijk voor uitkomen lopen ze er te veel mee te koop. Ook hier gaat de vergelijking met joden en humanisten op: zolang de laat ste anti-semiet of anti-huma nist in Nederland nog niet is uitgestorven kan hij of zij maar beter niet bij het hof sollicite ren als Van Agts redenering consequent wordt toegepast. Het is mij van achtereenvolgen de ministers van binnenlandse zaken als Geertsema, Wiegel, Van Thijn en Rood bekend dat zij begrip hadden voor mijn standpunt dat homoseksuelen alleen dan een risisofactor vor men in vertrouwensfuncties wanneer zij hun homoseksuali teit willen of moeten verber gen, bijvoorbeeld omdat zij an ders geweerd of ontslagen zou den worden. Zo vormen veilig heidsdiensten zelf een gevaar voor de staatsveiligheid wan neer zij homoseksuelen den ken te kunnen weren. Kenne lijk vergroot de BVD onze vei ligheidsrisico's nog steeds in plaats van ze te verkleinen. Een weldenkend en tolerant mens zou van deze kortzichtig heid en onverdraagzaamheid depressief worden! Maar er is gelukkig nog hoop: Van Agt is opgevolgd door Lubbers die ik persoonlijk heb leren kennen als veel verlichter met betrek king tot homoseksualiteit dan zijn voorganger. Bovendien mag van de liberale staatsse cretaris voor Emancipatieza ken Kappeyne v.d. Copello verwacht worden dat zij ook op dit punt haar beginselen trouw zal blijven. Het is voor ongehuwden, homoseksuelen, het koninklijk huis en iedere grondwetlievende Nederlan der te hopen dat deze regering snel een einde maakt aan deze nachtmerrie waarmee Van Agt ons heeft opgezadeld. (Dr. Rob Tielman is algemeen voor zitter van bet Humanistisch Ver bond en docent aan de Rijksuniver siteit Utrecht) Het plaatsen van brieven van lezers betekent niet dat de redactie de daarin weergegeven mening onderschrijft. Brieven kunnen van redactiewege worden ingekort. Gert Nooter In LD Extra van 4-12-'82 laat Volkenkunde-conservator Gert Nooter zich nogal laatdun kend uit over een aantal organi saties, zoals bijvoorbeeld het We reld Natuurfonds, welke organi satie hij verwijt natuurgerichte oogkleppen op te hebben. Dat hij hierbij zelf oogkleppen op heeft vergeet hij voor het gemak even. Ik denk dat ik niet de "bevoegd heid" heb om al zijn argumenten op hun waarde te toetsen, maar zijn uitlatingen over Greenpeace zijn bij mij in het verkeerde keel gat geschoten. Greenpeace voert actie tegen de zinloze en wrede jacht op jonge zeehonden. Ik benadruk jong, omdat deze dieren nog niet de kans hebben gehad zich te repro duceren en dus om de populatie in stand te houden. Ze worden jong gejaagd omdat hun pels dan nog de juiste kleur heeft voor een bontjas. De Inuit (voor de leek zal het wel altijd de Eskimo blijven) jagen in principe op volwassen dieren, daar deze meer bont hebben om kleren van te maken, meer vlees om te eten meer botten om ge reedschappen van te maken. Te gen deze vorm van jacht voor ei gen gebruik heeft Greenpeace geen bezwaren, hetgeen Nooter heel goed weet, in elk geval sinds 13 november, toen Govert de Groot (medewerker van Green peace) op het Arctisch weekend dit nog eens haarfijn uit de doe ken deed als antwoord op een vraag van Nooter. Let wel, ik had het nu over de ech te Inuit. De Coca Cola Inuit zoals door Gert Nooter beschreven jaagt voor de handel en is juist door die handel verwesterlijkt. Het kopen Van Groenlands bont zou dus hun ellende slechts con tinueren. Govert de Groot was trouwens op het Arctisch week end om te vertellen over het Arc tic Pilot Project (gasvervoer met mammoet ijsbreker-gastankers). Nooter haalt dit verhaal letterlijk aan zonder de naam van De Groot of Greenpeace te noemen. Hij blijkt dus over een merk waardig selectief geheugen te be schikken. Waarom het bedoelde verhaal trouwens onder het kop je "olie" staat blijft een raadsel. Verder zie ik niet in, waarom Greenpeace zou moeten meebe talen aan een Deense pro-bont handel campagne en tot slot vraag ik mij af, of de Inuit nu wel zaten en zitten te wachten op het bezoek van een westerse mu seumconservator. André Viergever Rijn en Schiekade 107 Leiden Heldhaftig Met bewondering las ik in uw krant dat een man en een vrouw de moed hadden om de door drie vandalistische kwajongens aan gevallen man te hulp te komen. Ik vind het heldhaftig en als er meer mensen waren die zo zou den handelen dan zouden er minder mensen lastig worden gevallen. Want die schoften krij gen steeds meer praats omdat de meeste mensen bang zijn om te helpen. !k neem dan ook mijn pet af voor zulke mensen. J.H. de Vink Clusiusweg 44 Noord wijk geen eenmalige uitkering van ƒ450. C. Baart Lombokstraat 79 Leiden Verslaving Hetze tijk van alledag een grote waarde blijkt te hebben, omdat het de broederschapsgedachte een fei telijke basis geeft. H. Bezemer Nieuwsteeg 27a 2311 RX Leiden Inleveren Bij alle stakingen en spanningen omtrent de inlevering van het deel van salarissen en uitkerin gen, wil ik onder de aandacht brengen wat een bejaarde die aow heeft plus een pensioen moet inleveren. Voor de inkomstenbelasting was er tot 1980 een bejaardenaftrek van 2691 voor gehuwden. Deze aftrek is steeds verminderd en zal per 1 januari 1983 geheel ver dwijnen. Uitgaande van bijvoorbeeld een pensioen van 3500 per jaar is dit een belastingverhoging van 700. Deze inkomstenbelasting verhoging is extra boven de an dere maatregelen die voor ieder een gelden. Het valt mij op dat hierover nergens wordt gespro ken of geschreven. Tevens wil ik even aantonen dat het veel gehoorde verhaal dat je met aow pensioen goed zit, een sprookje is. Ik vergelijk een gehuwde aow'er zonder pensioen met iemand met pensioen. Ga uit van een pensioen van 3500 per jaar en een huishuur van 230 per maand. De eerste ontvangt aow min loon belasting en betaalt aan zieken fondspremie 33 per maand en krijgt 30 huursubsidie. De tweede ontvangt aow plus 3500 pensioen. Hij betaalde ook eerst loonbelasting over de aow-uitke- ring. Zijn ziekenfondspremie is 197, dus 164 hoger. Dit maal 12 (maanden) is 1968 per jaar. Over 3500 pensioen moet dan on geveer 1000 inkomstenbelas ting worden betaald. Tevens krijg je geen huursubsidie bij een huurprijs van 230 per maand. Van de 3500 pensioen gaat dus af: 1968 extra ziekenfondspremie plus 1000 inkomstenbelasting, plus 360 niet te verkrijgen huursubsidie. Totaal 3328. Netto-overschot ten opzichte van aow zonder pensioen is 172 per jaar. Het netto-overschot is soms nog la ger of hoger, maar het financiële voordeel van een pensioen is zeer laag. Tot slot nog een voordelig resul taat. Iemand met 1200 pensioen houdt van 100 per maand 17 over, dus totaal 204 per jaar. Conclusie: ook met een pensioen kun je tot de groep behoren die men de absolute minima noemt, maar deze mensen krijgen ook Bij deze wens ik te reageren op het verslag van de voordracht van dr. Borger over de verslaving aan de zgn. hard-drugs. Dit verslag stond in de zaterdageditie van 4 december. Door de praktijkervaring die is op gedaan bij verschillende vormen van hulpverlening aan verslaaf den, treden steeds duidelijker een aantal feiten aan het licht die tot groter begrip kunnen leiden van het innerlijk van de mens, of liever gezegd van de mens zelf. Hetgeen echter deze begripsvor ming ernstig belemmerd is een beperking die de meeste weten schappelijk geschoolde mensen zichzelf opleggen. Ik doel hier op de gewoonte om zonder nader onderzoek uit te gaan van de grondstelling dat de stof de enige werkelijkheid is en dus de oor zaak van alle verschijnselen. De ze onbewezen stelling leidt tot de gevolgtrekking, dat het zichtbare menselijke gedrag door 2 facto ren wordt bepaald: zijn lichame lijke toestand en zijn omgeving. 'Vrije wil' is vanuit deze gedach- tengang niet te begrijpen of in te passen. Meerdere hulpverleners en (ex- )verslaafden hebben te kennen gegeven, dat niet zozeer de om geving noch de lichamelijke ge steldheid, maar de instelling van een mens bepalend is voor het ontstaan en het overwinnen van een dwangmatig geworden ge woonte. Immers: wie het feit erkent dat alle mensen van elkaar afhankelijk zijn, zal proberen zijn mentale zelfstandigheid te behouden, omdat hij weet dat hij anders niet meer voor zijn daden kan in staan. Daarnaast blijkt, zoals dr. Borger aangeeft, dat met name die vormen van hulpverlening een zekere graad van succes heb ben, waarbij het vrijwillige be sluit het leven over een andere boeg te willen gooien als voor waarde vooraf wordt gesteld. Mijns inziens zijn dit aanwijzingen dat het menselijk bewustzijn, dat gekenmerkt wordt door denk vermogen en dus keuzevrijheid, een in principe zelfstandig werkend centrum is. 'In principe zelfstandig', omdat wij altijd de keus hebben onze zelf-opge- bouwde gewoontes klakkeloos te volgen, dan wel een kritische blik in onszelf te werpen en de egoïstische karaktertrekken te vervangen door eigenschappen waar andere mensen wat aan hebben. Deze zienswijze is geba seerd op de Theosofie, een le vensfilosofie met als uitgangs punt dat bewustzijn - en dus niet stof - de achterliggende oor zaak is van alle verschijnselen. Een uitgangspunt dat in de prak- De lezers van deze krant kan het niet ontgaan zijn dat nagenoeg iedereen zich is gaan bemoeien met de materiële rechten van het overheidspersoneel Heel vreemd, want als in tijden van hoogconjunctuur de ambtenaar het slechts moet doen met zijn witter-dan-wit-loon en precies volgens het fiscale boekje wordt uitgebeend dan leest men niets over die goede ambtelijke status. Maar zijn in neergaande coryunc- tuur alle anderen weer terugge keerd van hun zwarte uitstapjes (de zwarte geldboom neemt ech ter naar verluidt nog steeds toe) naar de witte basis van het offi ciële loon, dan moet de ambte naar als zondebok de woestijn van de salarisverlaging in om al dus het goede vaderland te red den uit een financieel-economi- sche crisis. Zo ook heeft het bekende duo van de Haagse Post, De Kam-Nypels trachten te bewijzen dat de sala- risvoorsprong van de ambtenaar op zijn collega's in het vrije be drijf nog altijd aanzienlijk is. Nergens vind ik in hun schrijven een vergelijking van het werk pakket van de ambtenaar en de werknemers in het vrije bedrijf. In het georganiseerde overleg van ambtenarenzaken is vele malen verzocht om een pakketvergelij king met de daarbij behorende functiewaarderingen. Waarom wilden de vertgenwoordi- gers van de centrale organisaties van werkgevers in het bestuur van de Stichting van de Arbeid eigenlijk niet aan een pakketver gelijking meewerken? Misschien kunnen De Kam en Ny- pels daar antwoord op geven. De commissie coördinatie arbeids voorwaarden en inkomensaan gelegenheden van het ministerie van binnenlandse zaken vindt dat de vergelijking er moet ko- De berekeningen van de beide he ren komen uit de losse hand en stichten alleen maar onrust en onbegrip, dat is duidelijk. Gelukkig hebben we nog instan ties die juiste gegevens publice ren zoals het CBS in haar ver slag. Over de periode januari 1977 tot en met januari 1982 was de ontwik keling van de regelingslonen van volwassen werknemers (per weekymaand volgens het CBC- regelingsloomndexcijfer )excl. 1972 100% jan. '77 jan. '82 bedrijven 163 215 overheidspersoneel 162 189 Hieruit kan worden afgeleid, dat de ontwikkelingen der regelings lonen van overheidspersoneel ten opzichte van werknemers in het bedrijfsleven zoals het CBS deze registreert ca. 14% is achter gebleven. Dit kan als volgt worden ver klaard: bestekkortingen ca. 3% onthouden toeslagen, o.a. bouw-/schilders- en uitzend-cao's ca. 3,6% onthouden nacalculaties 1980 en 1981 ca. 1,6% effect doorwerking sociale premies ca. 4.9% overige* ca. 0,5% Wordt de doorwerking van socia le premies niet meegerekend, dan bedraagt het verschil ca. Ook de rechtspositie van de ambte naar werd volledig gepubliceerd op één punt na: Ambtenaren kunnen in tegenstel ling tot werknemers in het gewo ne bedrijfsleven wel ontslagen worden tijdens hun ziekte. Het Burgerlijk Wetboek bepaalt dat werknemers niet ontslagen kun nen worden als ze ziek op bed liggen, maar die regeling is niet in het voor ambtenaren geldende Algemeen Rijks Ambtenaren Reglement opgenomen. Tenslotte dit advies aan beide he ren: Leest u vooral de sociale jaarverslagen van overheidsdien sten dan leest u dat nog ruim 100.000 ambtenaren het bruto- maandsalans van Jan Modaal niet verdienen. Fusie In de gesprekken die ik onlangs in Moskou met politieke en militai re deskundigen had, klonk in het algemeen weinig optimisme door. Mijn gesprekspartners wa ren van mening dat de interna tionale politieke situatie de afge lopen twintig jaar niet zo slecht was geweest als nu. Wat hen bij zonder dwars zat, was dat het Westen nauwelijks reageerde op een aantal Russische initiatieven om de impasse in de Oost-West- relatie te doorbreken. En zij dachten daarby aan o.a. de stop zetting van de plaatsing van SS- 20-raketten en aan het besluit om nimmer als eerste gebruik te ma ken van atoomwapens. Vooral aan dat besluit moest grote bete kenis worden gehecht. Rusland laat immers, daar waar het gaat om het gebruik van kernwapens in een militair conflict, het initia tief aan het Westen. door M-H. von Meijenfeldt En zeker in een tijd waarin kern- wapensystemen tot ontwikke ling komen waarmee binnen 5 6 minuten (bijvoorbeeld de Pers- hing-2-raket) vijandelijke doelen als raketopstellingen en bevel voeringscentra kunnen worden uitgeschakeld, moet - zo meende men - een dergelijk besluit wor den gezien als een teken van be reidheid om mee te werken aan verantwoorde veranderingen op het gebied van de bewapening. Deze en andere concessies mogen bepaald niet worden opgevat als een teken van zwakte De uit spraak van de Russische leger aanvoerder vorst Alexander Nevsky (eerste helft van de der tiende eeuw): „Wie met het zwaard naar ons komt, zal door het zwaard om het leven ko men", bepaalt nog steeds het Russische politiek-strategische beleid. Verdere concessies zyn dan ook niet te verwachten. De opvatting van sommige des kundigen in het Westen dat de Sowjet-Unie voor wat betreft middellange-afstandkernwapen- systemen zich meer toegevend op zal stellen wanneer het mo ment nadert dat de NAVO tot plaatsing van de Pershing-2 en Tomahawk-Kruisraket in Euro pa overgaat, werd beslist van de hand gewezen. Op deze plaatsing zal de Sowjet-Unie met kracht reageren. Niet door de opstelling van kernwapensystemen in Cu ba. Het is immers niet mogelijk de Verenigde Staten vanaf dat ei land daadwerkelijk militair te bedreigen. Over wat de Sowjet- Unie dan wel zal doen, liet men zich niet met zoveel woorden uit. Mogelijkheden zijn: de uitbrei ding van het strategische kern- wapenpotentieel bijvoorbeeld door de vergroting van het aantal kernkoppen per wapensysteem; de verhoging van het aantal on derzeeboten voorzien van onder andere kruisvluchtwapens in de omgeving ven de Amerikaanse oostkust en een vermeerdering van de dreiging tegenover West- Europa, bijvoorbeeld door uit breiding van het aantal mobiele SS-20-raketten. Wat men duidelijk probeerde te maken is, dat de Sowjet-Unie el ke dreiging met een tegen-drei- ging zal beantwoorden en dat het economisch en technisch in staat, is het, wat men noemde, wester se uitdagende bewapeningsbe- leid, op een voor de Sowjet-Unie verantwoorde wijze te beant woorden. Een militair conflict tussen Oost en West werd overigens in Moskou niet verwacht De atomaire strijdkrachten van de Sowjet- Unie zijn sterk genoeg om Ame rika af te houden van militaire acties die de directe veiligheids belangen van het Oostblok scha den. Bovendien vroeg men zich af of Amerika wel in staat is de voorgenomen plannen tot verbe tering en uitbreiding van zijn strijdkrachten te realiseren, gelet op de grote economische en so ciale problemen waarmee dit land wordt geconfronteerd. De opbouw van strijdkrachten die in staat moeten zijn het politieke beleid te ondersteunen is meer dan het ontwikkelen van nie wapensystemen In dit verband wees men op het tekort aan spe cialisten, bijvoorbeeld voor de vloot, het gebrek aan reserve eenheden en de beperkte plaatsingsmogelijkheden materieel en personeel. De opvatting van de Moskouse deskundigen over de onw schynlykheid van een oorlog wordt gesteund door Ameri kaanse luchtmachtdeskundigen en civiele experts die onlangs in een rapport hebben gesteld dat zij in de 21e eeuw geen algemene oorlog tussen Amerika en de Sowjet-Unie verwachten. De mi litaire activiteiten zullen zich be perken tot „oorlogjes" op kleine schaal waarbij andere landen be trokken zijn. Dat deze uitspraken mij geruststel len, kan ik niet zeggen. Wat zij laten zien is dat de wapenwed loop in de wereld onverminderd doorgaat. Zowel Amenka als de Sowjet-Unie willen wapenver- mindering nastreven vanuit een positie van kracht en dat gaat nu eenmaal niet Deze doorgaande wapenwedloop is onverant woord en riskant Onverant woord als ik let op de last die zij legt op de schouders van de we reldbevolking Riskant omdat het machtsevenwicht tussen Oost en West kan worden door broken en een van de partyen dan overgaan tot het daadwerke lijk gebruik van zijn militaire macht Bovendien worden als gevolg van technologische ontwikkelingen de politieke en militaire leiders bij hun besluitvorming steeds meer afhankelijk van technische middelen. De tyd bedreigende ontwikkelingen af te wachten te beoordelen, tegenmaatregelen voor te bereiden en uit te voeren, wordt almaar korter. En de kans neemt dan ook toe dat wij in ongewild conflict terechtkomen omdat de bedoelingen van deH der onjuist zijn beoordeeld en-of technische middelen hebben ge faald. Wat mij nu opvalt is, dat beide par tijen de ander aanwijzen als ver antwoordelijk voor deze wapen wedloop. Amenka zegt een ach terstand op militair gebied te moeten inhalen De Sowjet-Unie verwyt Amerika het streven naar militaire superioriteit; een stre ven dat niet onbeantwoord kan en mag blijven. Gegeven deze uiteenlopende opvattingen lijkt het mij noodzakelijk dat groep van deskundigen onder toezicht van de Verenigde Naties zich eens goed gaat bezighouden met het vraagstuk van de militai re krachtsverhoudingen tussen Oost en West Uiteraard mogen wij niet verwach ten dat de grootmachten ten op zichte van een dergelijke groep al hun kaarten op tafel zullen leg gen. Maar er is al heel wat bereikt als de thans beschikbare gege vens zorgvuldig worden bestu deerd en de groep op basis van deze gegevens tot een uitspraak komt. Een dergelyke uitspraak kan dan een rol gaan spelen by het internationaal politieke over leg over wapenvermindering Zy dwingt ook de grootmachten als zy het met (onderdelen van) deze uitspraak niet eens zyn aan te to nen waar de deskundigen heb ben gefaald De uitspraak kan tenslotte worden gebruikt om de voorstellen die beide partyen aan de onderhan delingstafel doen op hun waarde te beoordelen. Wellicht dat het werk van een dergelyke groep ertoe kan bydragen dat aan het „welles-nietes-spel" tussen de grootmachten over aantallen mi litairen en middelen een einde komt (M. H. von Mrijrnfrldt Is crnrraal ma joor b.d. en oud (ouvrrnrur van de Ko ninklijke Militaire Academie) venshofjespolder Ik heb hem medegedeeld dat er een intentie verklaring door de gemeente en de woningbouwverenigingen zou worden ondertekend Deze ffclirilig zal globaal het volgen de omvatten Leiden is W.L.C. van Tongeren Bosrode 17 Leiden Naar aanleiding van uw artikel in deze krant van vrijdag 3 decem ber jl., het volgende. Uw verslaggever belde my met de vraag wat er besloten was t.a.v. de woningtoewy zing in de Ste- c. de uit deze herstructurering voortkomende herverkaveling van het woningbezit zal ook de woningen in o.a de Stevenshof omvatten. Op geen enkele wyze is aan de orde geweest of deze herstructuenng tot één Leidse woningbouwver omging zou moeten leiden Ik veronderstel dat uw verslagge ver een en ander ontleent aan de bnef van de gemeente Leiden van februari 1982. Hoe er geherstructueerd zal wor den zal de komende maanden blyken uit voorstellen van de werkgroep herstructuenng en uit gesprekken tussen deze werkgroep en dc gemeente Lei den. DJ Tesselaar (wethouder volkshuisvesting) Stadhuisplein 1 Leiden Opvolging Ik zal met beschikbaar zyn als op volger van Polak voor de burge meesterspost van Amsterdam, noch voor de post van Commis sans van dc Koningin in Noord Brabant Piet Steenkamp hoeft niet aan me te trekki n en als Van Kemenade graag wil heeft hy myn zegen Pieter Stein Poelgceststraat 4 Leiden

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1982 | | pagina 11