c
'Diamanten spreken me niet aan'
Begrafenis Brezjnjev en bezoek Beatrix
TV-rubriek
Veronica richt zijn blik op de trein
John Stride verdient geld bij de commerciële televisie
ZATERDAG 20 NOVEMBER 1982
Radio - tv
ZATERDAG 20 NOVEMBER
HILVERSUM I
18.06 Dingen van de dag. 18.30
Blaastest. 19.02 Van 'opus one' tot
nieuwe stukken of andersom...
20.03 Het Promenade Orkest. NOS:
20.30 Langs de lijn, sport en muz.
22.02 Metro's Music. 23.02 Met het
HILVERSUM II
18.00 Nws. 18.10 Radiojournaal.
P.P.: 18.20 Uitz. van de EVP. OVER
HEIDSVOORLICHTING 18.30
Mens en samenleving. AVRO: 18.40
Richting. 18.50 Jazz Spectrum. EO:
19.45 3xM - Wereldwijd (20.00 Nws.)
20.45 Laat ons de rustdag wijden.
21.26 EO-Metterdaad. TELEAC:
21.30 Kunstgeschiedenis 5. 22.00
Kantoorinnovatie 6. EO: 22.30 Nws.
22.40 Deze week. 2.1 SR
HILVERSUM III
NOS: 18.04 De Avondspits. NCRV:
19.02 Op stap. 20.03 Elpee-pop. 21.02
Country style. 22.02 Weekend blues.
22.30 Pers vers. 23.02 Jazztime.
HILVERSUM IV
KRO: 20.00 Muz. 21.30 Spektakel.
22.15 Laudate.
ZONDAG 21 NOVEMBER
HILVERSUM I
NOS: Ieder heel uur nieuws. NOS:
0.02 Take it easy. 1.02 De NOS-
Het beste uit tekst en muziek.
IKON: 10.02 Om het recht lief te heb
ben (3). 10.12 Kerkdienst. 10.55 Wil
de Ganzen. 11.02 De andere wereld
van zondagmorgen. KRO: 12.02 De
huts. AVRO: 13.05 AVRO's magazi
ne I. 13.40 Schaduwparlement.
NOS: 14.02 Langs de lijn, sport en
muz. 17.55 Meded. en uitgebreid
weerber. TROS: 18.05 Inkyk met In-
bar. NCRV: 19.02 In beweging. 19.15
Zondagavondmuziek. 19.45 Arabier
en christen. VPRO: 20.02 De duvel is
oud. 22.02 Welingelichte kringen.
NOS: 23.02-24.00 Met het oog op
morgen. TROS: 0.02 De Nacht
wacht. 4.02 Krieken met Adje.
HILVERSUM II
NCRV: 8.00 Nws. 8.10 NCRV-
Zondagmorgen. 8.40 Barok op zon
dag. 9.00 Bijbeloverdenking. NOS:
9.25 Waterstanden. KRO: 9.30
Kroost. 10.00 Nws. 10.02 Eucharis
tieviering. 11.00 'n Zondags pak-
....voor alledag. NOS: 12.00 Tambu.
12.30 Suara Maluku. 13.00 Nws.
13.10 Zorg en Hoop. 13.55 Progr.
voor buitenlandse werknemers.
IKON: 17.00 Kerkdienst. 17.58 WUde
Ganzen. 18.00 Nws. 18.10 Brood en
Spelen. 18.40 Liturgie en kerkmö-
ziek. NOS: 19.10 Hobbyscoop.
AVRO: 19.45 Spel met poezie. 20.00
Nws. 20.03 AVRO-Magazine Buiten
land. 20.25 Europa plus en min. 20.45
Zo hoor je nog eens wat. 21.00 Biels
en Co. 21.30 Schaduwparlement.
O.S.: 21.40 Follow me. 21.55 Leren,
hoe doe je dat? RVU-NOS: 22.10
Energie, les 8. AVRO: 22.30 Nws.
22.40 Mensen, mensen. 23.00 Klas
siek met Caroline. 23.55-24.00
Nws.
HILVERSUM III
AVRO: 8.02 Ko de Boswachtershow.
8.30 AVRO's Sportpanorama. 9.02
Juist op zondag. VARA: 10.02 Het
zondagse gezicht van de VARA op
drie. 11.02 Dubbellisjes. 11.50 Het te-
lefoonspel. TROS: 12.02 De Europa-
rade. VPRO: 14.02 Spleen. 16.02 De
duvel is oud. NOS: 17.30 Jazz uit het
historisch archief. 18.02 De Nationa
le Hitparade. 20.03 Radio thuisland.
21.02 NOS-Jazz. (21.02 Jazzgeschie
denis door Michiel de Ruyter). 21.f
HILVERSUM IV
TROS: 8.00 Nws. 8.05 Er staat een
orgel in Ermelo. 8.30 Belcantorium.
9.30 Cascade. NOS: 10.30 Musica Re-
ligiosa. 11.00 Fuer Elise. 13.00 Nws.
13.05 Opera-Matinee. 13.45 Gianni
Schicchi, opera van Puccini. 14.40
Concerten op de zondagmiddag,
Noordelijk Filharmonisch Orkest,
mmv piano. 16.10-17.00 Musica No
va. TROS: 20.00 Specialiteiten a la
carte. 22.00 Eugen Indjic, gesprek
ken en muziek. 22.30 Guitariteite-
NOS: Ieder heel uur nieuws. TROS:
7.02 Een goede morgen....met de
TROS. 9.03 Continu muz. 11.03 Ne
derlands fabrikaat. 12.03 Achterveld
te gast bij Herman Emmink. 13.06
Aktua. 13.25 Raad een lied...of niet
14.03 Regeringsverklaring. Aansl.
Aktua. 16.02 Cafe chantant. 16.30 De
*tien om kindershow. 17.02 Piekuur.
(17.03. 17.30 en 18.06 Aktua. 17.55
Meded. 18.15 Journalistenforu-
HILVERSUM II
NCRV: 7.00 Nws. 7.10 Ochtend-
gymn. 7.20 Het levende Woord. 7.30
Nws. 7.35 Hier en Nu. (8.00 Nws.)
8.30 Nws. 8.33 Trailer "Plein Pu
bliek". 8.33 Te Deum Laudamus.
8.59 Moment. NOS: 9.05 Gymn. v.d.
vrouw. 9.15 Werkbank. 9.24 Water
standen. 9.30 Nws. NCRV: 9.33 Moe
der-zoon - Vader-dochter. Plein Pu
bliek programma (10.30 Nws.) 11.00
De wereld zingt Gods lof. (11.30
Nws.) 12.00 Boer en tuinder. OVER
HEIDSVOORLICHTING 12.16
Vast en zeker. NCRV: 12.26 Meded
voor land- en tuinbouw. 12.30 Nws.
12.36 Hier en Nu 12.55 Kunst en
vliegwerk. 13.00 Nws. 13.10 Daar
maken we werk van. 13.30 Nws.
13.33 Kerk Vandaag. 13.55 Onder
Schooltijd. 14.30 Nws. RVU-NOS:
14.33 Gezondheid is een gezindheid.
VOO: 14.53 Confrontatie. (15.30
Nws.) 16.00 Tineke. (16.30 Nws.)
17.30 Nws. 17.36 Info.
HILVERSUM III
AVRO's Radiojournaal). 11.03 Cees
van Zytveld. (11.30 AVRO's Radio
journaal). 12.03 Hollands Glorie.
(13.30 AVRO's Radiojournaal). 13.56
Per Saldo. 14.03 Muziek met Meta.
15.03 Het Steenen Tijdperk. (15.30
AVRO's Radiojournaal). 16.03 Top-
HILVERSUM IV
KRO: 7.00 Nws. 7.02 Aubade. (8.00
Nws.) 8.30 KRO op maandag. 8.35
Stamitz en Zn. 9.00 Op 't tweede ge
hoor. 10.00 Frans-Joel Thiollier
speelt Rachmaninof. 11.30 Blauwe
Maandag 13.00 Nws. 13.05 Het Pro
menade Orkest: klass. muz. 13.30
Kollage van alledaags en zeldzaam.
14.50 Aan woorden voorbij.... VA
RA. 15.00-17.00 Muziek van Tsjechi
sche componisten.
De begrafenis van Brezjnjev, het
bezoek van koningin Beatrix
en prins Claus aan Engeland...
Hebt u dat nu ook, dat u de
mensen die door de tv-com-
mentatoren met name ge
noemd worden ook zelf al her
kend had, en dat u de mensen
die niet genoemd worden ook
niet herkent? En dat u zich dan
afvraagt waarom ze u niet voor
hetzelfde geld (of desnoods
iets minder) hebben gevraagd
om commentaar te leveren, in
plaats van deze experts? De ca
mera werpt op het Rode Plein
een blik op de hoge buiten
landse gasten. Temidden van
dit grauw ontdek ik ogenblik
kelijk Yasser Arafat met zijn
theedoek om zijn hoofd (ik
weet wel dat dit discrimine
rend klinkt, maar ik kan als ex
cuus aanvoeren dat ik thuis bij
het afdrogen ook altijd aan
Arafat denk), en de Poolse ge
neraal Jaruzelski, omdat deze
zo vriendelijk is geweest ook
hier weer zijn zonnebril op te
zetten, waardoor ik hem altijd
associeer met de beruchte poli
tie van Papa Doc op Haiti, voor
wie de zonnebril, evenals het
pistool, tot de dagelijkse uit
monstering behoorde (en be
hoort?). Zou, vraag ik me dik
wijls af, generaal Jaruzelski
aan hard drugs zijn verslaafd,
je hoort altijd dat die jongens
ook altijd zonnebrillen moeten
dragen omdat hun ogen licht
schuw zijn geworden?
Goed, ik herken dus van al die
gasten alleen Yasser Arafat
(vanwege zijn hoofdbedek
king), en generaal Jaruzelski
(vanwege zijn zonnebril), en
Indira Ghandi (omdat ze een
vrouw is), dus welke informa
tie krijg ik vervolgens in de
schoot geworpen? „U ziet daar
links Jaruzelski, en rechts Yas
ser Arafat, en in het midden
mevrouw Ghandi..."
En jawel, daar stapt prinses Mar
garet uit de limousine, ik her
ken haar onmiddellijk, er stap
pen nog een heer en een dame
uit haar auto, dat zullen toch
geen willekeurige Engelsen
zijn die met pech langs de weg
stonden en die ze daarom een
lift heeft gegeven, maar wie het
zijn wordt ons onthouden.
Maar gelukkig, „Prinses Mar
garet" wordt wel genoemd.
Daar arriveren Koningin Eliza
beth en prins Philip. Ze wor
den ons met name genoemd
(dus toch!...), een grijze deftige
heer in burger begroet hen als
eerste, ons wordt nu gemeld
dat koningin Elizabeth en
prins Philip begroet worden,
maar door wie, dat blijft in het
duister. En zie. we zijn alweer
door
Nico Scheepmaker
een stukje verder, we zien dat
prins Charles en prinses Diana
in het rijtuig stappen, de com
mentator vertelt ons dat prins
Charles en prinses Diana in het
rijtuig stappen, maar wie die
brillende heer is die tegenover
hen gaat zitten houdt hij voor
alle zekerheid voor zichzelf.
Onze nieuwe minister van bui
tenlandse zaken Van den
Broek wellicht? Op den duur
wordt het een soort Babbelo-
nië: de kijker weet de namen,
de spanning schuilt hem erin,
of ook de commentator op die
namen zal kunnen komen.
Meestal lukt hem dat wel, al
thans van de namën die wij
thuis ook weten. Alleen in En
geland ging het even een keer
tje mis, toen de commentator,
geheel volgens de regels van
Mendel, bij de verschijning
van koningin Beatrix over ko
ningin Wilhelmina sprak. Maar
hij had (en dat strekt hem tot
eer) toch al gauw in de gaten
dat het toch Wilhelmina niet
was maar Beatrix, - vermoede
lijk dank zij het andere soort
hoeden dat Beatrix pleegt te
dragen.
Overigens ben ik graag bereid
Klaas-Jan Hindriks en Conny
Brood die vanuit de studio in
Hilversum de begrafenis van
Brezjryev van commentaar
voorzagen, veel zoniet alles te
vergeven, want zij waren van
alle relevante informatie ver
stoken gebleven. Het enige wat
min of meer vaststond was, dat
Brezjryev werd begraven, en
niet Andropov of Chroesjtsjov
Maar toch zitje even raar te kij
ken als Klaas-Jan zich erover
beklaagt dat hij helemaal niet
weet wie straks de kist naar het
graf zal dragen, als die kist al
naast de kuil staat en alle voor
bereidingen worden getroffen
de kist daarin te laten zakken.
Of zou hij gedacht hebben dat
daar in de diepte nog een zestal
leden van het Politburo klaar
stonden om de kist via een on
deraardse gang alsnog naar het
mausoleum te dragen, om hem
daar te verwisselen voor de
glazen kist van Lenin? „Het ge
heim van het Kremlin" als va
riatie op „Het geheim van
Soestdyk"?
Je weet niet wat er in de hoofden
van tv-commentatoren alle
maal omgaat Onder de moei
lijke omstandigheden waaron
der dit rechtstreekse commen
taar gegeven moest worden
zou ik ook Conny Brood als
commentatrice gevraagd heb
ben. Zij woonde vijf jaar in
Moskou, was daar met een Rus
getrouwd, en spreekt vloeiend
Russisch. Geen punt dus. Maar
ik zou óók John Lowenhardt
hebben gevraagd, die (mis
schien als enige ter wereld) een
studie over het Politburo heeft
geschreven en al die luidjes
van haver tot gort kent Bij
zo n plechtigheid, waarbij je
met op informatie vanuit Mos
kou hoeft te rekenen, is het na
tuurlijk van essentieel belang
datje er zo'n specialist bij hebt.
In Engeland stak dat wat min
der nauw, je mag althans aan
nemen dat de commentator
(Pim Reyntjens) alle informa
tie had kunnen krijgen die hy
wilde. Maar die moet hij dan
natuurlijk wel geven. Hij ver
telt ons dat dit nu de Theems is
(en dat hadden we al vermoed),
maar het grote moderne ge
bouw aan de overkant van de
Theems dat nu enige tijd in
beeld bleef benoemd hij niet.
Dat soort dingen. „Zo ziet u,
dat Nederland niet het alleen
recht heeft op een boulevard
pers", zei hij ook, na het een en
ander over geroddel in de En
gelse pers verteld te hebben.
„Nederland niet het alleen
recht"!? De boulevardpers is
notabene in Engeland uitge
vonden, evenals de internatio
nale term ervoor: 'yellow
press'! Vergeleken met de En
gelse yellow press is zelfs De
Telegraaf een soort deftige
Daily Telegraph. Wat moeten
we dan met zo'n mededeling
vanuit Engeland 'dat Neder
land niet het alleenrecht op
een boulevardpers heeft'???
door
Henk Linse
LONDEN (GPD) John Stride, hoofdrolspeler in de tv-serie Dia-
monds, is punctueel. Om zeker te zijn dat hij op tijd komt
voor zijn lunch-interview in een Italiaans restaurant, slen
tert hij reeds een half uur vóór de afgesproken tijd rond door
de straatjes en pleinen van het Londense Covent Garden.
Veel mensen herkennen de egaal
grijze veertiger van de buis. Deze
keer wordt hij niet aangespro
ken, maar velen nemen hem van
top tot teen op, of geven hem een
groet en een glimlach. Stride
dwingt zichzelf uiterst beleefd te
reageren, al bevalt het hem niet
dat zijn „anonimiteit is afgeno
men" door de drie populaire tv-
series waarin hij heeft opgetre
den: „The Main Chance", „The
Wilde Alliance" en „Diamonds".
Stride: „Ik probeer de discipline
op te brengen om zo aardig mo
gelijk te doen, sinds ik lang gele
den een beroemd collega zich af
schuwelijk heb zien gedragen te
genover iemand die hem in een
sigarenwinkel herkende. En als
ik er geen zin in heb, draag ik een
hoed en een donkere bril".
„Ik weet namelijk hoe die mensen
zich voelen: ik voelde me in
Amerika net zo, toen ik in een
bar mijn oude idool Richard Bur
ton tegenkwam. Of toen mijn
equivalent van god, laurence Oli
vier, op een keer mijn kleedka
mer binnenkwam om te vertel
len dat hij van de voorstelling
had genoten. Er is geen reden om
bot te reageren op mensen die in
jou nou eenmaal een ster of een
idool zien".
John Stride (46) is een makkelijke
prater en, ook nu in het restau
rant van de gebroeders Bertorel-
li, gaat hij joviaal om met al die
genen die hem herkennen. „Ik
weet hoe ik m'n cocktail vast
moet houden", zo noemt hij dat
zelf.
In de serie Diamonds, die nu door
de TROS op dinsdagavonden
wordt suitgezonden, speelt hij
Frank Coleman, bedrijfsleider in
het diamantenbedrijf van zijn va
der. „Het deel van mijn persoon
lijkheid dat autoriteit schijnt uit
te stralen, bezorgt mij telkens dit
soort rollen", aldus Stride. Hij is
zelden de UNDERDOG, daar is
zijn uitstraling niet naar.
Hij is bovendien een groot liefheb
ber van wijn („daar investeer ik
in"), van lekker eten en hij is zeer
nadrukkelijk heteroseksueel.
„Als freelance-acteur kun je geen
onkosten bij je baas declareren
en ik kan me dus niet zo vaak een
luxe lunche veroorloven. Daar
om stond ik erop, dit interview
tijdens de lunch te doen. Dat
geeft ons beiden bovendien een
lekker ontspannen praafsfeer"
De bediening van de charmante
Valerie ontgaat hem niet. Hij is
apetrots dat zijn Italiaans beter is
dan haar Engels en zijn omgang
met de lieftallige serveerster lijkt
soms meer op een paringsdans
dan je ooit in een aanzienlijk
Londens horeca-gelegenheid zou
verwachten.
„Mama mia. Weet je, zij en ik zou
den een verhouding kunnen heb
ben! Ze is open, toegeeflijk, intel
ligent, lief, vitaal en ze houdt van
dit soort verbale spelletjes". Stri
de breekt zijn betoog over Vale
rie af, als ze met de volgende
gang komt opdraven. Hij blijft de
GENTLEMAN, maar laat zijn ge
voelens doorschemeren als een
volleerde charmeur, bewust van
zijn imago als „mooie jongen".
Toch heeft deze John Stride het
vak geleerd als klassiek acteur.
Na zijn opleiding aan de toneel
school, werkte hij eerst drie jaar
bij het beroemde „Old Vic Thea
tre" (met o.a. Laurence Olivier)
en daarna vijf jaar lang bij het
National Theatre.
Stride: „Mijn opleiding werd
slechts onderbroken door twee
jaar militaire dienst. Aan één
kant hield ik van dat militaire le
ven: de training, de discipline, de
autoriteit, de hiërarchie. Nu ben
ik kritischer, en ik denk dat het
me toen als acteur ook niet veel
goed heeft gedaan. Het heeft een
zekere gevoeligheid van me afge
schaafd. Voordat ik in dienst
ging had ik een halve opleiding
achter de rug, die tot doel heeft,
een creatief individu te schep
pen. Legertraining is juist ge
richt op het uitwissen van het
persoonlijke en op het uit de
grond stampen van een gehoor
zamende eenheid. Gelukkig buit
ik beide zijden van mijn persoon
lijkheid uit als acteur, maar ik zal
je wel vertellen dat de overstap
van de ene levensstijl naar de an
dere me niet meegevallen is;
toen ik afzwaaide, acteerde ik
slechter, minder subtiel vooral".
Stride wil net een hap kalfsvlees,
gedrenkt in een smakelijke Ita
liaanse saus, naar zijn mond
brengen, als hem terloops ge
vraagd wordt, naar zijn mening
over „Diamonds". Het kalfsvlees
moet wachten; hij legt het bestek
op zijn bord en zet de ellebogen
op tafel voor dit antwoord. „Mijn
eerste reactie op het script was
John Stride: 'Kunst levert geen geld op'.
natuurlijk: Dat is Dallas in dia
manten! Het verhaal was aan
trekkelijk, maar moest aanzien
lijk bewerkt worden. Dat hebben
ze nooit gedaan. Bovendien is
het zo'n neerslachtige serie. Ik
vroeg me af wat kijkers met zo'n
ontzettende hoop van ander
mans ellende aan moesten.
Achteraf blijken ze dat juist leuk
te vinden. Ik had echter persoon
lijk niet verwacht dat het een
succes zou worden. Ik heb me
vergist".
„Dat wil zeggen: het is in zoverre
een succes geworden, dat het
produkt voor bijvoorbeeld een
Nederlandse zendgemachtigde
aantrekkelijk genoeg is om aan
te kopen. Afgezien dus van de ar
tistieke beoordeling".
Stride's verzoek om het script te
bewerken werd niet ingewilligd
en bovendien wekte de regisseur
en enkele andere collega's zijn ir
ritatie. „Natuurlijk moet iemand
de baas zijn op een filmset. Maar
als zo iemand niet weet hoe hij
leiding moet geven..."
Meer wil Stride hiet niet over zeg
gen. Hij buigt zich over zijn
maaltijd. Het kalfsvlees moet er
aan geloven.
„Diamonds is niets méér, dan een
commercieel produkt. Het is
nooit als artistieke prestatie be
doeld. Ik ben perfect in staat om
een artistieke prestatie te leve
ren, maar ik besteed zes maan
den per jaar, om geld te verdie
nen bij de commerciële tv. Kunst
levert geen geld op: na Dia
monds ben ik in het „Bush Thea
tre" gaan werken. Hóóg niveau,
maar er kunnen niet meer dan
tachtig betalende bezoekers in".
Ik leg me neer bij een commerciële
werkwijze, als ik in zo'n produk-
tie zit. Het betaalt zichzelf
slechts, als het maximale aantal
kijkers, adverteerders, of wat
dan ook bereikt wordt. In die
studio moet ik niet met klassieke
criteria aankomen: als ik bij Dia
monds wilde acteren, alsof het
Hamlet was, dan zou ik er on
middellijk uitliggen. En boven
dien: een hoogstaand artistiek
produkt als „Casablanca" met
Humphrey Bogart en Ingrid
Bergman is naar commerciële
normen gemaakt. En Ingrid
Bergman heeft gezegd: toen we
Casablanca maakten, had ik
nooit enig idee hoe het script ver
der zou lopen. Het was een chaos
op de set. Het script werd steeds
veranderd en Bogart zat meestal
ruzie te maken met de producer,
de regisseur en de schrijver".
„Zo kan een commerciële aanpak
dus toch een erg hard, interes
sant produkt opleveren".
Stride valt zelf absoluut niet op de
schoonheid van diamanten. De
waarde spreekt hem aan, ja:
„Eén zo'n dingetje is soms méér
waard dan de straat waarin ik
woon". Maar een echte „diaman
tenman" is hy niet.
„Ik zou niet weten waar ik die din
gen moet dragen. In mijn neus
soms, of in m'n oor? Nee. ze zijn
misschien leuk voor mijn vrouw,
maar verder..."
„Maar in de wijk Hatton Garden,
waar we delen van Diamonds ge
filmd hebben, ontmoette ik een
oude Joodse diamantenhande
laar. Hij liet me een steen zien,
door zijn microscoop, en vertel
de over de schoonheid van de
geometrische fantasie in de
structuur van het steentje. Hij
zei: „Als je daar geen orgasme
van krijgt, dan ben je geen dia
mantenman. En behalve de
schoonheid is er ook de aantrek
kingskracht van de grote risi
co's".
„Een goede diamantslijper kan van
een grotere, waardevolle dia
mant met een klein foutje, met
één klap van hamer en beitel ver
anderen in een kleinere kapitale
diamant. Zo'n tikje kan een pure
winst van vijtien miljoen gulden
opleveren, maar is er op de ver
keerde plek getikt, dan houdt je
slechts een hoopje waardeloos
gruis over".
„Het diamantenvak heeft dus inte
ressante gegevens in zich. Maar
dat heb ik al eerder in een docu
mentaire gezien: maar dan beter
en in slechts dertig minuten.
Daar zie je bijvoorbeeld dat het
enige terrein waarover de Sow-
jet-Unie en Zuid-Afrika officieel
overleg hebben, de diamanthan
del is. In beide landen zitten veel
diamanten en in de documentai
re werd aangetoond dat beide
landen overleg voerden over het
beschermen van de prijs van dia
manten op de wereldmarkt".
„Diamonds are a girl's best friend".
Stride zegt best te begrijpen, dat
diamanten een bijna geheimzin
nige kracht en schoonheid kun
nen vertegenwoordigen. In zijn
rol als de knappe mr. Coleman is
hij misschien wel bedoeld als
een diamant van vlees en bloed.
Zijn reputatie als „thinking wo
man's pin-up" wijst erop dat
men daar aardig in geslaagd is.
„De Joodse diamantman die ik
noemde was teleurgesteld met
de serie, omdat zijn soort
schoonheid te weinig belicht
werd. Mij maakt dat niets uit: ik
ben zeer vereerd met de titel
„pin-up" van de denkende
vrouw. Als zo'n sene goed loopt,
stijgt mijn marktwaarde en kan
ik de volgende keer uit dne
scripts kiezen. Dus ik hoop dat
die Hollandse vrouwen ook op
Frank Coleman vallen. Al ïs-ie
nog zo'n seksistisch zwijn. Zelfs
in de bedscène met zijn vrouw
Margaret (aflevering 13. red.) als
hij zijn hele huwelijk om zeep
heeft geholpen door haar volko
men te verwaarlozen, gebruikt
Coleman zijn tranen slechts als
een middel om iets te bereiken.
Hij is een bikkelharde chauvinis
tische zakenman, vader van een
huwbare dochter en nog seksu
eel op non-actief ook.
Hoe kunnen tv-kyksters in vredes
naam op zo'n iemand verliefd
worden?"
Het IJzeren Paard: morgenavond op Veronica-tv.
UTRECHT (GPD) - Wellicht met
een knipoog naar de spoorman
nen die de volgende dag in sta
king gaan, zendt Veronica aan
staande zondagavond op Neder
land 1 een film uit over treinen.
Anderhalf uur lang razen ze zoe
mend en sissend over het
scherm, nu eens in Nederland,
dan weer in Spanje of elders, op
gezette tijden plezierig onderbro
ken door een spoorwegdecor vol
muziek.
Sheena Easton, die vorig jaar in de
James Bondfilm „For your eyes
only" figureerde, vertoont zich al
tamelijk kort na de introduktie
van Het IJzeren paard - want zo
heet Veronica's kijkstuk - zin
gend in het machinistenhuis van
een stokoude maar op levendig
peil gehouden stoomlocomotief
van Britse origine. Haar optre
den doet gezellig aan, de schich
tige, met de situatie weinig raad
wetende machinist ten spijt.
Maar Het IJzeren Paard, ooit de be
naming voor de wat houterige
stoomlocomotief, wekt toch wat
verwondering als titel voor een
film waarin voornamelijk de
trein van 1982 over schier einde
loos gelaste spoorstaven, als een
mateloos lang gerekte strijkbout
door het landschap glijdt Je ziet
de Franse TGV, die vele malen
per dag met 260 km per uur tus
sen Parijs en Lyon heen en weer
schiet, de Tokaido, de Japanse
„kogcl"-trein die 50 km minder
snel gaat, en verscheidene ande
re.
Toch heeft het verhaal zelf weinig
onderlinge samenhang. Een wer
velende inleiding van knallend
voortsnellende stoomlocomotie
ven, gevolgd 'door een stukje
over het begin van de spoorwe
gen in Nederland en mede-kijk-
land Belgiè, suggereert natuur
lijk een historisch opgebouwd
verhaal. Maar Het IJzeren Paard
gaat over treinen hier en treinen
daar, want er rijden wat treinen
vandaag de dag.
Dat neemt niet weg dat een aantal
spoorwegzaken aardig tot hun
recht komen en dat wie eens wat
anders wil bekijken dan het
geykte tv-program ma met Het
IJzeren Paard een weinig ortho
doxe ontspanning op zijn
scherm haalt. Daarnaast hebben
ook de beelden van NS anno
1982 zeker enige dokumenataire
waarde, niet minder dan - een
smul papery voor de liefhebber -
de beelden van de Gooise moor
denaar; pardon, de stoomtram,
in de laatste jaren van zyn be
staan. kort na 1945
In Het IJzeren Paard is de blik met
alleen gericht op het materieel
waarmee NS vandaag zyn werk
verricht, maar wordt de kijker
ook meegenomen naar de ro
mantische sferen van vroeger en
nu. In dat opzicht doet het onder
stoom brengen van de locomo
tief die in de zomermaanden tus
sen Dieren en Apeldoorn rijdt -
een proces dat in werkelijkheid
vier uur duurt nauwelijks onder
voor de rit in de helemaal in de
sfeer van de jaren dertig terugge
brachte Venise-Simplon-Onent
Express vanuit Parys.
Veronica had misschien wat te veel
materiaal geschoten, want 90 mi
nuten bleek niet genoeg te zyn
om dit themaprogramma in één
keer uit te zenden. Eind april
krijgt de liefhebber nog het een
en ander voorgeschoteld, zoals
een rit door de Hemtunnel en de
toekomstplannen van NS. Dat
duurt dan een uur.
Wanneer deze tweede film op de
zelfde losse manier in elkaar zit
als die aanstaande zondag te zien
is, zal menig dokumentair inge
steld type betreurd het hoofd
schudden. En menig ander zal er
ontspannend plezier aan bole
