De Sowjet-Unie na Brezinjev
Volgend jaar reeds
politieke staking?
LEZERS SCHRIJVEN
Kentering of evenwicht - en tegen welke prijs?
Water staat vakbeweging aan de lippen
WD
ZATERDAG 20 NOVEMBER 1982
Meningen
PAGINA 31
Massale stakingen in het onderwijs. Onvrede bij de vakbeweging over de nu door de regering
aangekondigde "adempauze". En in het verschiet wellicht nog uitgebreider verzet als "Den
Haag" geen andere uitweg meer ziet dan een nieuwe loonmaatregel waarmee de lonen op een
bepaald niveau kunnen worden bevroren.
Tot nu toe heeft de vakbeweging in Nederland, zeker in vergelijking met de omringende landen,
vrij gematigd op dit soort overheidsbemoeienis gereageerd. Maar begin dit jaar waarschuwde
Arie Groenevelt, voorzitter van de Industriebond FNV, de Haagse politici ervoor dat het water
de vakbeweging nagenoeg aan de lippen staat. Hij introduceerde een voor Nederlandse begrip
pen vrij nieuw fenomeen: de politieke staking. Een instrument waarmee de vakbeweging tot
uitdrukking brengt dat in Den Haag genomen besluiten niet meer heilig zijn. In bijgaand
artikel legt Groenevelt uit waarom.
Politieke vakbondsacties - een be
laden begrip en in Nederlandse
verhoudingen een nieuw sociaal-
economisch fenomeen. Zo nieuw
dat het nog nooit is vertoond de
eerste politieke vakbondsactie in
Nederland moet nog georgani
seerd worden. Wat ons betreft is
dat moment niet ver meer weg.
De politiek heeft het de laatste
jaren zo bont gemaakt dat de
door
Arie Groenevelt
vakbeweging, uit oogpunt van
lijfsbehoud, welhaast wordt ge
dwongen te grijpen naar het wa
pen van de politieke vak
bondsactie.
Sinds 1970 heeft de overheid her
haaldelijk ingegrepen in de loon
vorming via een serie zogenoem
de loonmaatregelen. Die ingre
pen steken schril af tegen de in
houd en de strekking van de wet
op de loonvorming, waarin gere
geld is dat werkgevers- en werk
nemersorganisaties de arbeids
voorwaarden - doorgaans na on
derhandelingen, soms na strijd -
in contractsvorm vastleggen. De
overheid speelde daarbij de rol
van een neutrale, boven de par
tijen verheven derde.
Die overheid bestaat niet meer, ei
genlijk al niet meer sinds de eer
ste loonmaatregel in 1970. Op die
eerste zijn er inmiddels nog tien
gevolgd en allemaal hebben ze
één ding gemeen: ze vallen uit in
het nadeel van de werknemers.
In de loop van de jaren zeventig
bleek de overheid steeds duide
lijker partij te kiezen voor de
kant van de werkgevers - het
feit dat de overheid zelf de groot
ste werkgever is, heeft daar on
getwijfeld veel mee te maken.
Daarbij maakte de overheid ge
bruik van machtsmiddelen die
zijn ontleend aan haar rol van on
partijdige derde, maar die nu
werden gebruikt om de positie
als partijdige, derde onderhande
laar kracht bij te zetten. Daarmee
bracht de overheid ernstige scha
de toe aan het functioneren en
daarmee aan de positie van de
vrije vakbeweging in onze parle
mentaire democratie.
Nieuwe grens?
Tegen deze achtergrond kwam bij
de Industriebond FNV enige tijd
geleden een principiële interne
discussie op gang over vormen
van- en grenzen aan politieke
vakbondsacties die gericht zijn
tegen en in strijd met parlemen
taire besluiten.
De vakbeweging in Nederland
heeft tot nog toe altijd de uit
spraak van het parlement aan
vaard als grens: als het parle
ment had gesproken, werd er
geen actie meer gevoerd. Wij
staan nu voor de vraag of de vak
beweging moet breken met deze
traditie en een nieuwe grens
moet leggen waarbij niet de uit
spraak van het parlement maar
de uitspraak van de rechter be
paalt tot hoe ver de vakbeweging
kan gaan met het voeren van ac
tie. Met andere woorden: moet
de vakbeweging heel nadrukke
lijk de mogelijkheid open hou
den om te staken tegen door het
parlement genomen besluiten?
Definitie
Laten we eerst eens het begnp "po
litieke vakbondsactie" nader de
finiëren. "Men" spreekt van een
politieke staking wanneer deze
gericht is tegen het kabinet met
het uitdrukkelijk doel dit ten val
te brengen. Het zal duidelijk zyn
dat de Nederlandse vakbewe
ging met haar lange traditie, ge
kenmerkt door respect voor de
verworvenheden van de parle
mentaire democratie, zich niet
voor deze kar laat spannen.
Wanneer een staking of een andere
actie-vorm het doel heeft kracht
bij te zetten aan de eisen die door
de vakbeweging worden gesteld
op het gebied van de arbeids
voorwaarden. dan kan onzes in
ziens niet gesproken worden van
een zuivere politieke staking,
ook al is deze gericht tegen kabi
netsbesluiten of besluiten van
het parlement. En over deze ac-
tie-vorm hebben wy het als we
gemakshalve praten over "poli
tieke vakbondsacties".
Ongehoorzaamheid
Gezien tegen deze achtergrond is
de "politieke vakbondsactie" die
ons eventueel voor ogen staat,
niets meer dan een vorm van
burgerlijke ongehoorzaamheid
En wat dat betreft is er in Neder
land zo langzamerhand een rede
lijk ryke traditie ontstaan Ik
denk aan de binnenschippers,
die enkele jaren geleden de vaar
wegen blokkeerden. En aan de
boeren, die al verschillende ke
ren de wegen geblokkeerd heb
ben uit onvrede met de door de
overheid vastgestelde landbouw
prijzen. En, niet in de laatste
plaats, aan het leger van belas
tingfraudeurs en -ontduikers.
Kortom: vrijwel iedereen heeft
wel eens een daad gesteld van
burgerlijke ongehoorzaamheid,
alleen de vakbeweging nog niet.
Zoals gezegd ligt wat ons betreft
het moment dat de vakbeweging
voor het eerst naar het middel
van de politieke vakbondsactie
grijpt, niet ver meer weg De
principiële interne discussie
heeft geresulteerd in een nota,
"De balans opgemaakt die nu
bij de leden ter discussie staat
Begin volgend jaar zal de bonds
raad uiteindelijk een uitspraak
moeten doen over het nieuwe fe
nomeen. Mochten de leden en de
bondsraad de aanbevelingen uit
de nota volgen, dan kan de eerste
politieke staking volgend jaar
een feit zijn.
Arie Groenevelt is voorxitter van de
Industriebond FNV.
WASHINGTON - Sowjet-kosmo-
nauten blijven langer in de ruim
te dan wie ook tot nu toe en Sow-
jet-atleten behalen soms opzien
barende overwinningen bij
olympische en andere spelen.
Maar gegevens van dien aard
veranderen weinig aan het feit
dat de Sowjet-Unie een natie
vormt die nog steeds bezig is
zich te ontwikkelen. Er is nauwe
lijks een land denkbaar waar
economie en politiek zo verstren
geld zijn, en wat dat aangaat
wachten Ruslands nieuwe lei
ders barre feiten, die voor de bur
gerij niet anders kunnen mee
brengen dan een periode van
grote en groeiende schaarste. Die
prijs staat op het handhaven van
een enorm bewapeningspro
gramma, de noodzaak een log in
dustrieel apparaat te modernise
ren en voortdurend investerin
gen te blijven doen in de produk-
tie van energie.
Amerikanen halen in deze dagen
niet zonder graagte aan dat de
Russische leiders brood eten van
in Kansas verbouwd graan, maar
de cijfers zijn er om te bewijzen
door
Henk Kolb
dat de Sowjet-Unie genoeg graan
verbouwt om zijn bevolking te
eten te geven. De invoer is nodig
voor het voederen van slachtvee,
binnen het raam van een plan om
het dieet van de burgerij te ver
beteren, waaraan duidelijke poli
tieke overwegingen ten grond
slag hebben gelegen. De Sowjet-
Unie heeft te kampen met een
ongeëvenaarde reeks misoog
sten - de vraag is aan de orde of
dit nog wel te wijten is aan niet te
controleren klimatologisch toe
val, dan wel aan een systeem dat
onder zijn land- en andere arbei
ders grote en gevaarlijke apathie
heeft teweeg gebracht.
Macht heeft vele gezichten. De
Amerikanen Kidron en Segal
hebben dit uitgedrukt in een se
rie wereldkaarten. Volgens ob
jectieve statistische gegevens
van de Voedsel- en Landbouwor
ganisatie van de VN verwerkten
zij de wereld tot een projectie
van landen met overschotten aan
voedsel en tekorten. In dit land
schap verschrompelt de Sowjet-
Unie zo ongeveer tot de maat van
België en Luxemburg.
Met zulke gegevens voor ogen zijn
cartografische vingeroefeningen
omtrent militaire macht, die ui
teraard anders uitpakken, geen
echte troost - de Sowjet-Unie on
dervindt een dreiging van binne
nuit, die Reagan niet zonder
stuntelen poogt uit te buiten, en
waarvoor de Sowjet-leiders een
oplossing moeten zoeken om de
status van 's werelds tweede su
permacht op langere termijn
drijfvermogen te geven. De com
munistische samenleving is
kwetsbaar geworden, zo betogen
Rusland-kenners, zelfs al zijn de
Russen buitengemeen vader
landslievend en tot grote opoffe
ringen in staat.
De anekdotes die Amerikaanse
specialisten aandragen, tonen
een systeem in nood. Alcoholis
me is een probleem, zelfs al
wordt in de Sowjet-Unie verhou
dingsgewijs minder gedronken
dan in Frankrijk, Italië, IJsland
of Finland, zegt David Powell,
lector aan de Harvard-universi-
teit, die over alcoholisme in de
Sowjet-Unie een boek schrijft.
Hij beschrijft een onderzoek
naar drankgebruik onder dui
zend arbeiders. Op de vraag
'Drinkt U?' antwoordden 997
hunner 'Ja' - de drie resterende
waren onder behandeling voor
alcoholisme. Volgens Sowjet-
schattingen is de schade van
drankgebruik groter dan de op
brengst, die desondanks het
grootste stuk belasting-inkomen
voor de staat vormt, met twintig
procent.
Berekeningen wijzen uit dat een
samenleving die veertig jaar ge
leden jong was, nu veroudert:
twintig miljoen doden in de
Tweede Wereldoorlog, een der
gelijk aantal volgens Powell ten
gevolge van honger en zuiverin
gen. In de jongere bevolkings
groepen stijgt het sterftecijfer.
Uniek in een geindustrialiseerde
samenleving waar de gezond
heidszorg ver is ontwikkeld: de
kindersterfte loopt op. Het ge-
boortencijfer is zo zeer gedaald,
dat tegen het eind van de jaren
'80 een tekort kan ontstaan aan
dienstplichtigen voor de strijd
krachten en het voorspelt niets
goeds voor de industrie.
Murray Feshbach, van de George
town Universiteit in Washington,
zegt dat het Russische leger van
4,8 miljoen man mogelijk alleen
op sterkte kan blijven als de
dienstplicht van twee tot drie
jaar wordt verlengd. Het aantal
jongeren van de dienstplichtige
leeftijd zal volgens zijn verwach
ting dalen van 2,5 mifjoen in 1980
tot 2,1 miljoen in 1990, alvorens
opnieuw een stijging zal inzet
ten. De bevolking die in de jaren
'50 nog groeide met 1,8 procent
per jaar, neemt nog slechts toe
met 0,8 procent. Volgens Fesh
bach kunnen in de industriële
sector twee miljoen arbeidsplaat
sen niet worden bezet. De import
van buitenlandse arbeidskrach
ten heeft die leemte niet kunnen
vullen.
De kwaliteit van het bestaan in de
Sowjet-Unie wordt slechter. De
bevolking verplaatst zich in gro
te aantallen. Volgens Powell
trekken per jaar 1,7 miljoen men
sen uit de landbouwgebieden
weg naar de grote steden en moe
ten problemen ontstaan bij de
winning van energie in Siberië,
want een telling van 1976 wijst
uit dat één miljoen meer mensen
uit die onherbergzame streek
vertrokken dan erheen gingen.
De econoom prof. Marshall I. Gold
man, de eerste Amerikaan die
aan de Universiteit van Moskou
een cursus gaf over Amerikaanse
economie, signaleert ook voor
uitgang: beter eten, een groei van
het aantal huizen die groter is
dan de bevolkingstoename, zo
dat meer mensen eigen ruimte
hebben. Maar de Sowjet-Unie is
zeer arm en in veel opzichten nog
een ontwikkelingsland, waar de
voortdurende aankondiging van
verbeteringen veel te hoog ge
spannen verwachtingen heeft ge
wekt
De betere voeding, met meer pro
teïnen en veel meer vet, heeft on
der een bevolking, die voor 50
procent te veel weegt, een epide
mie van hart- en vaatziekten ver
oorzaakt. De bevolking spaart
meer dan zij aan goederen be
steedt, omdat er niets te koop is.
Er is een tekort aan duurzame
verbruiksgoederen, kleine be
huizing beperkt ambities, in
sommige steden is er voorname
lijk vanwege gebrekkige infra
structuur en een falend distribu
tiesysteem geen vlees, melk, vis
of verse groenten en brood van
slechte kwaliteit: 65 jaar na de re
volutie, zegt Goldman, is er rant
soenering. Dat is een teken van
achteruitgang.
Hij schetst de invloed van een da
lend moreel onder de arbeiders:
„Jij doet alsof je mij betaalt, dan
doe ik alsof ik werk". In sommi
ge Sowjet-steden bestaan, zo
goed als in het Westen 'hot lines'
voor degenen die hun stress-pro
bleem niet de baas kunnen. Een
grote industrialisering heeft er
voor gezorgd dat het economisch
systeem in de Sowjet-Unie groeit
terwijl de centrale planning niet
werkt. Een op elke vyf arbeiders,
zegt Goldman, verandert per jaar
van baan.
Tot welke besluiten moet dat lei
den? Goldman: minder voor de
fensie en dus meer belangstel
ling voor ontwapening zonder
een abrupte vermindering van
de uitgaven. Ten aanzien van de
landbouw: op korte termijn een
combinatie van moeder natuur
met vadertje kapitalisme. De
graanoogst is 30 procent lager
dan bedoeld - de Russen moeten
een miljoen ton vlees, vijf kilo
per hoofd van de bevolking, in
voeren. Aan graan- en vleesim
port moet acht tot tien miljard
dollar ten koste worden gelegd.
Rusland is zwaar getroffen door de
wereldrecessie. Van zijn export
is 56 procent petroleum, waar
voor minder afzetmogelykheden
bestaan. De pnjs van goud. dat
Rusland uitvoert, is gedaald Er
bestaat zodoende een groot te
kort aan harde valuta Polen cn
Afghanistan kosten enorme som
men geld
In de Sowjet-Unie gaat 27 procent
van de investeringen naar de
landbouw (dat is in de VS 5 pro
cent). Goldman beschrijft een
structureel probleem de silo's
en centra waar de landbouwpro-
dukten worden verwerkt, liggen
soms op wel 400 kilometer af
stand van de akkers. De oogsten
moeten per vrachtwagen langs
slechte wegen worden aange
voerd. Van de ondernemingen
heeft 25 procent geen verharde
wegen. Voorraadschuren, aldus
Goldman, zijn op de bedrijven
zelf afgeschaft, omdat de boeren
het graan kwamen stelen. Van de
aardappeloogst verrot 50 procent
op de akkers - 20 procent van alle
oogsten komt nooit aan bij dc
verwerkingscentra- Dergelijke
problemen zijn met één goede of
één slechte oogst niet te verhel
pen, gelooft Goldman.
Goldman geeft er een ander cyfer
bij: de Sowjet-boeren bebouwen
4 procent van het landbouware
aal in privé-beheer en produce
ren daar 25 procent van de totale
oogst.
Deze gegevens ten spyt, staat dc
Russische economie niet op in
storten. en naarmate ideologi
sche tegenstrevers pogen dit te
stimuleren, zal de bevolking be
reid zijn de buikriem strakker
aan te halen in verzet tegen een
dreiging van buitenaf
De problemen zijn zonder be
moeienis van buitenaf al groot
genoeg. Om de economische
groei op peil te houden (tussen 1
en 2.5 procent naar schatting tot
1990 en dat is volgens kenners al
te laag voor de Sowjet-Unie).
moeten er nieuwe fabneken ko
men in delen van de Unie zoals
de Centraal-Aziatische republie
ken. waar de arbeidskrachten
wel voorhanden zyn en de bevol
king groeit (in tegenstelling tot
Europees Rusland). Of die ar
beidskrachten moeten worden
verplaatst naar de geïndustriali
seerde Slavische republieken.
Dit brengt het gevaar mee. dat de
tegenstellingen tussen de ver
schillende bevolkingen van de
Sowjet-Unie worden aange
scherpt. De leiders in het Krem
lin vrezen zo'n ontwikkeling,
omdat die de interne stabiliteit
zou kunnen bedreigen
„Het is nu slecht; het kan nog
slechter worden", zegt Goldman
Volgens sommige cyfers is 'nu
slecht* beter dan het was zelfs al
eet de Sowjpt-burger aan vlees
en gevogelte maar de helft van
wat de Amerikanen nuttigen,
dan nog is dat tweemaal zoveel
als hij in de jaren '50 op zijn bord
kon krijgen Niet helemaal in
scherts voegt Goldman daaraan
dan ook toe: „De sterkte van het
communisme ligt in zijn vermo
gen oplossingen te vinden voor
problemen die elders niet be
staan".
Henk Kolb Is correspondent in Was
hington.
Geen tegenpartij
Vanuit een positieve grondhou
ding, een flamboyant leefpa
troon en frauduleuze handelin
gen wordt ons, kiezers van de
grootste partij van Nederland (de
PvdA), met verve aan beide zij
den een oor aangenaaid.
Het is toch van de gekke, al dat ge-
koppel van de 'heren politici'
Wanneer hun kiezers dit klakke
loos pikken is tot daar aan toe,
maar dat ook de meest rechtheb
benden dit maar over hun kant
laten gaan: vreemd! Nederland
zal dan wel op zijn saeck letten,
zijn kiezers doen dat niet. Eén
voorval wil ik speciaal aanhalen.
In het begin van de vorige week
kwam de vrolijke mededeling
'het energiegebruik daalt'. Hoi,
dacht iedereen, gelukkig zijn er
verstandige mer sen die wat over
hebben voor d toekomst van
onze kinderen. Maar in mijn bin
nenste vertrouwde ik het niet.
En terecht, want wat blijkt? De
kleinverbruiker, in aantal de
grootste afnemer, gaat het gelag
betalen. En niet zo zuinig ook.
We verbruiken minder, maar be
talen meer, zelfs veel meer De
kleine consument moet dokken,
of hij nou kan of niet. Belache
lijk!
Nu zal dat voor een ex-staatssecre
taris geen bezwaar zijn, zonder
werk is zijn kostje toch wel ge
kocht. Mensen met een mini
muminkomen en iets erboven
doen het wel. Dit noem ik, met
alle respect achterlijk.
A.Polanen-Versteeg,
Morslaan 33,
2332 XK Leiden
De WD heeft met de benoeming
van een staatssecretaris op de
fensie een politieke blunder be
gaan. De partij die zegt dat zui
verheid in de politiek iets is waar
de kiezers recht op hebben! Met
de benoeming van de hr. Schwie-
tert voor een zo hoge post, heeft
die zuiverheid weer een flinke
deuk opgelopen. Normaal wordt
een persoon die bij de overheid
in dienst wenst te komen volle
dig doorgelicht. Bij de hr
Schwietert was dat niet nodig?
Hij was 2 maanden lid van de
VVD, was dat voldoende?? Ten
slotte nog dit; Wettelijk is gere
geld dat een persoon die op eigen
verzoek ontslag neemt, niet in
aanmerking komt voor een uit
kering WW, doch terugvalt op de
bijstandswet (met hóér bepalin
gen). De heer Schwietert neemt
zelf ontslag en ontvangt voor 5
dagen dienstverband een uitke
ring van 80% over het le jaar en
70% voor het 2e jaar. neerko
mend op het riante salaris van
pakweg 230.000,- in 2 jaar.
Gelooft U nog dat deze meneer zo
als hij zegt, zo snel mogelijk van
de uitkering af wil, na alles wat
hy al gezegd (niet gezegd) heeft9
A de Bolster
Huizingastraat
Leiden
Schaamteloos
Waarom (Jules de Korte) is de mas
sa zo stom? Wij hebben weer een
nieuw kabinet en kunnen weer
rustig slapen. Nou nieuw, het is
de meest ouwe hap en om Mar
kus Bakker (CPN) te citeren, de
zelfde ladenlichters en de nieu
we leren vlug genoeg. Nog nooit
(ik ben 72) heb ik meegemaakt
dat er zo schaamteloos, arrogant
en cynisch om de banen gevoch
ten werd, met terzijde schuiving
van het landsbelang en met min
achting voor de kiezers!
WD'erNijpels belooft: ongeschik-
ten er uit. Gaat dat zien. Ik heb
nog nooit zo iets meegemaakt,
normaal wordt van een lorreman
een vakdiploma verlangd, maar
minister of kamerlid kan je zo
worden. Bij wat ik in de dagbla
den lees zet ik dan bij de namen
Schwietert (NOS) en Metz (Tele
graaf) een vraagteken, zo als bij
zoveel dingen. Ik heb hier een
verslag RSV kwam in dc knel en
de regering van Van Agt sprong
erin en werd met 47 procent
grootste aandeelhouder Het
bleek pompen of verzuipen te
zyn, het werd dus pompen.
Het ene honderd miljoen na het an
dere werd erin gepompt en kan
nu wel een miljard zijn. Een erg
duur wandelend baggereiland
"Simon Stevin" onverkoopbaar
De Eemshaven aangelegd voor
het Algerije gasprojekt, vergeet
het maar. Een RSV supertanker
verkocht voor schrootprijs, met
de nodige stookolie voor de
machinekamer erbij cadeau!
En nog is het einde niet in zicht en
moet er nog weer regeringsgeld
bijkomen. De namen van de me
dewerkers (of mededaders) van
dit drama heb ik hier voor my
liggen Van Agt, Van Aardenne,
Terlouw. v d. Hek Molkenboer
Redding zou moeten komen uit
Portugal (marineschepen) maar
dat hangt weer aan een zyden
draadje.
Bnife jarvn terug blokkeerde de
regering een order voor Zuidafrt
kaaiise fregatten O k Frankrijk
bouwde ze wél. Order voor Tai
wan: foetsie, Van Agt is tegen
sportuitwisseling met Zuid-Afri-
ka
Nou daar ligt in Johannesburg
geen mens van wakker evenmin
als van een Nederlandse olie
boycot. Ik heb het zelfde meege
maakt met Rhodesie. Met dat
soort dingen hebben Shell en
Gulf enz allang ervaring. Ook is
er nog het Ogem drama wat de
belastingbetaler geld kost. Voor
Wiegel van baan veranderde nam
hy professor De Braauw met nog
zeven andere hulpjes aan om het
energievraagstuk te bestuderen
Genoemde professor vroeg en
kreeg 205 000 por jaar, de
knechtjes wat minder. Het con
tract was: 4 dagen per week
werken. Zyn andere banen hield
hy ook aan Nou met 6 jaar O L
school kom ik dan toch aan 4
rooien per week Zestig jaar gele
den had myn moeder misschien
meer verstand van energiebespa
ring dan die dure "brainboys"
En zo heb ik nog een waslhst Van
Agt ging weg. het werd hem te
veel Nou ken ik twee soorten
werkers die veel en veel meer
werk verzetten, dag en nacht,
tuinders en vissers Ik heb zelf
menig keer in vijf etmalen 100
uur in myn laarzen gestaan
Idem de kwekers, cn ze zyn allen
twee afhankelyk van de vei-
lingklok. Het buitenland profi
teert van ons goedkope aardgas,
maar de minder gelukkige kwe
ker wordt het gas afgesneden
Idem dc visscry Naar verhouding
kleine bedryven die kapot gaan
aan de olieprijzen Maar daar
staan dan ook geen banken ach
ter met honderden miljoenen zo
als dat by genoemde bedryven
het geval is Ik vraag my zelf af:
volk van Nederland, wat hebben
jullie gastemd? Ik met, ik laat
my met manipuleren en dat we
zen de verkiezingen uit: eender
de van de anderen ook met
Ik heb de tyd mee gemaakt dat de
RK en AR elkaar tot op het bloed
bevochten. Nu doen ze samen in
het CDA. Een ovcrblyfsel uit
myn jeugd als Herodes en Pila
tus vrienden worden PvdA?
Was goed. lang geleden Maar
Kok. Groenevelt enz. gebruiken
de vakbond alleen nog als wapen
om hun eigen goed betaalde
baan te houden.
De WD haaide by de laatste ver
kiezingen veel winst, maar ik
ben erg bang dat dat dc volgende
keer Janmaat is, voor my wyst
alles daarop, en dan kon het wel
eens te laat zyn. Ik hoop dat ik
ongelyk kryg
Jan v d Niet
Zoutmanstraat 30
Noord wyk
Meningen op deze
pagina zijn voor
rekening van de
auteurs
De auteur van dit artikel twee jaar geleden tijdens het kort geding dat de Industriebond FNV in verband met
de loonmaatregel tegen de Staat aanspande. De bond verloor het geding en legde zich bij die uitspraak neer
Arbeiders in een machinefabriek in Moskou
stilte in acht tijdens de begrafenis van Brezjnjev.
