'Koopmanschap
is meesterschap
Steun aan ICTO overgelaten aan synode
Reportage
"Tien jaar roddels en intriges
overleefd door ran karakter
j
Varia
l =jll
door
Harry Muré
"Verhalen over kampioen Koopmans en zijn Miss, dat is allemaal zo slijmerig. Als mijn vrouw lelijk t
kwamen er ook geen fotografen".
VRIJDAG 12 NOVEMBER 1982
„Ik heb het geluk gehad in een ar
beidersgezin in een grote arbei
derswijk te worden geboren,
daar te zijn opgegroeid en goed
te hebben leren werken. Tot de
vroegste en sterkste indrukken
van mijn kinderjaren behoort de
fabriekssirene. Ik herinner me:
De morgen begint pas aan te bre
ken, maar vader is al in zijn
werkplunje, moeder begeleidt
hem tot de deur. Met een diepe
basstem huilt de sirene, en het
komt mij voor dat hij overal in de
wereld te horen is. Er was nog
geen radio, de arbeiders bezaten
geen klok, de fabriek zelf riep ze
naar de arbeid. Het eerste ma
nende signaal klonk om 5.30 uur,
het volgende om 6.00 uur als het
werk begon, dan weer om 17.30
uur een voorsignaal, en om 18.00
uur als de ploegen wisselden. Ons
Kamenskoje, de toekomstige ar
beidersstad Dneprodzerzjinsk,
telde toendertijd 25.000 inwo
ners, en de hele tijdrekening, de
gemeenschappelijke leefwijze, de
zeden en gewoonten en de arbeid
van de mensen - dat alles richtte
zich naar de fabriekssirene".
Zo begint het 88 bladzijden tellende
boekje „Herinneringen" van Leo
nid Brezjnjev dat in 1981 in Mos
kou verscheen. Wat deed de klei
ne Leonid, als hij 's ochtends
vroeg zijn vader naar de fabriek
zag gaan?
,Jk kleedde me snel aan en rende
blootsvoets, zonder iets gegeten te
hebben, mijn vader achterna. Als
hij mijn hand beetpakte, keek ik
trots om: Hé, kijk eens, hoe groot
ik al ben, ik ga al naar het werk -
ik was toen nog geen vijf jaar.
Uit de huizen van de buren, uit
de zijstraten en steegjes kwamen
de andere arbeiders tevoorschijn,
de stroom groeide steeds meer
aan; ze droegen bijna allemaal
afgedragen jasjes en grof katoe
nen broeken. En ik herinner me,
dat ik maar al te graag met de
arbeiders meeliep".
Toen Leonid zeven was, mocht hij
voor het eerst de fabriekspoort
door, met het pannetje middage
ten voor zijn vader. Er werd in
twee ploegen van 12 uur gewerkt,
een kantine was er niet, de arbei
ders kregen geen middagpauze
ze aten haastig op wat ze van
huis hadden meegenomen. Als
vader Brezjnjev zijn zoontje Leo
nid zag aankomen, liet hij zich
door een andere arbeider aflos
sen, waste zijn handen en ge
zicht, liep naar buiten, keek met
knipperende ogen in de zon en
ging op het dorre gras zitten om
zijn middagmaal te verorberen:
„Hij at zwijgend. Nu en dan streek
hij met zijn ruwe hand over mijn
hoofd en vroeg hoe het thuis was,
en hoe het met moeder ging. De
middagpauze eindigde altijd
met vaders woorden: „Vooruit,
ga maar ravotten". En ik, die
niet begreep welk een helse ar
beid hem weer te wachten stond,
rende met mijn vriendjes naar de
rokende schoorstenen, waarach
ter het fabrieksterrein ophield".
Leonid Iljitsj Brezjnjev was sinds
oktober 1964 eerste secretaris van
het Centrale Comité en als zoda
nig partijleider in de Sow jet-
Unie. Hoger kan niet, ten zij God
weer in genade wordt aangeno
men in de USSR. De eerste keer
dat Vladimir Boekovski gearres
teerd werd als oppositionele last
post was in februari 1967. De
twaalf jaren die hij vervolgens in
gevangenissen, werkkampen en
psychiatrische inrichtingen
doorbracht, stonden dus alle on
der auspiciën van Brezjnjev.
Toen ik Boekovski enige tijd gele
den, toen Brezjnjev ook al op ster
ven na dood leek te zijn, vroeg
welke verklaring hij, exclusief
voor deze rubriek, bij het overlij
den van Brezjnjev zou willen af
leggen, antwoordde hij dat het
bij voorbaat vaststond dat
Brezjnjev onsterfelijkzou wor
den verklaard. En voor het overi
ge had hij bij de dood van
Brezjnjev geen gedachten aan
Brezjnjev, zoals hij ook nooit eni
ge geclachte aan hem had gewijd
toen hij nog leefde.
Inderdaad noemt hij in zijn boek
Kasteel tussen vier muren"
Brezjnjev alleen maar een paar
keer terloops. Niet de moeite van
het vermelden waard, behalve
die ene mop en die ene verzuch
ting aan het slot. De mop gaat zo.
„Een man komt thuis van zijn
werk en zet de televisie aan: op
het scherm Brezjnjev. Hij scha
kelt haastig over naar hét tweede
net: weer Brezjnjev. Snel naar
het derde net: opnieuw Brezjn
jev!, naar het vierde, het educa
tieve net: op het scherm ver
schijnt een vuist en een kwade
stem: „hé vader, zo draai je jezelf
de bak in!"
En die alinea aan het slot luidt al
dus:
„Nee, ik wilde niet weg. De joden
gaan naar Israël, de Duitsers
naar Duitsland. Dat is hun goed
recht, het recht van ieder mens
daar naartoe te gaan. waar het
hem het best bevalt. Maar waar
moeten wij Russen naartoe
vluchten? Er bestaat geen ander
Rusland. En waarom zouden wij
weg moeten? Laizn Brezjnjev en
consorten maar emigreren!"
Die raad heeft Leonid Brezjnjev nu
dus in zeker opzicht opgevolgd.
ROTTERDAM Volgende
maand is Rudy Koopmans tien
jaar professional. Een jubi
leum waar hij geen lintje voor
kijgt, „omdat je als bokskam
pioen niet door de grote massa
op handen wordt gedragen".
De Fries leverde tweeënveertig
gevechten, waarvan hij er
slechts één verloor. Hij kwam
zeven keer in successie win
nend tevoorschijn uit een Eu
ropees kampioenschap in het
halfzwaargewicht. Een unieke
score, want je bent nergens zo
snel uitgeteld als in een boks-
ring.
Rudy Koopmans is 34 jaar. Aan
staande maandag verdedigt hij
zijn titel in de uitverkochte
Ahoy tegen de tien jaar jongere
Amsterdammer Alex Blan-
chard. Het voorspellen van de
uitslag is even moeilijk als het
aankruisen van „zes goed" in
de lotto.
Als Koopmans zijn titel kwij
traakt, zal daar niemand wak
ker van liggen. Hij heeft geen
fans, hij mist het aureooltje
van Cruijff, Raas en Zoete
melk. Wie is Rudy Koopmans?
Een boksmachine of mis
schien toch ook een beetje
mens? Hij is zeker geen vrolijk
baasje, al komt hij af en toe aar
dig uit de hoek. „Als je Blan-
chard in het neonlicht legt, zie
je z'n hart tikken".
Rudy Koopmans, voor de vuist
weg. „Ik laat het aan anderen
over om te zeggen hoe ze me
vinden. Ik doe gewoon m'n
werk. Blanchard is een goeie,
technische bokser. Hij is snel
ler, maar ook sneller moe. Dat
gevecht gaat over twaalf ron
den. Hij heeft z'n leeftijd; ik
m'n ervaring. Ik stap de ring in
om te winnen en zo zal mijn
heer Blanchard er ook over
denken. Ze zeggen dat hij goe
de gevechten heeft gemaakt.
Daar heb ik m'n twijfels over.
Het is nog niet voorgekomen
dat iemand zo lang in Europa
regeert als ik. Nog nooit ben ik
voor iemand weggelopen,
maar Blanchard ging naar
Amerika terwijl hier nog zat
goeie tegenstanders zitten".
Rudy Koopmans, languit achter
over op de leren bank in de
lounge van het Zuiderparkho
tel, gaapt verveeld. Hij zit
voortdurend irritant met zijn
voeten te wiebelen. Hij is geen
salontype.
- Op 8 december ben je op de kop
af tien jaar profbokser. Een
schitterende carrière, maar je
mist het image van superstar.
„Populariteit, interviews. Ik heb
dat nooit gezocht. Ik ben een
stuk ouder en verstandiger ge
worden. Alles went. Ik heb er
nu geen moeite meer mee". De
receptioniste roept om: „Tele
foon voor mijnheer Koop
mans". Elke keer - en dat is om
de vijf minuten - beent Rudy
gemelijk naar de cel. „Yes, yes,
okay". Hij speelt het spel zo
goed mogelijk mee, maar je
ziet hem denken: „Altijd dat
gezeur aan m'n kop". Haak er
op en met een plof terug in de
leren zetel.
„Roem is zo tijdelijk. Bij mij
duurt het allemaal wat langer
dan bij een ander. Ik ben er
heel nuchter onder gebleven.
Ben ik nu zo belangrijk, omdat
ik toevallig een beetje kan bok
sen? Veel mensen zijn er erger
aan toe". Een filosofische op
merking met een dubbele bo
dem.
Rudy, uitgegaapt intussen, om
dat het onderwerp hem inte
resseert, veert recht. „Ik wil
mijn titel prolongeren. Ik mik
op een volgende kans in een
wereldkampioenschap".
- Als je van Blanchard verliest, is
het afgelopen. Dan krijg je,
met jouw leeftijd, geen grote
wedstrijden meer. Wat dan?
„Ik ben nooit vies geweest van
werken. Twaalf ambachten
zonder grote ongelukken. Ik
heb antennes gebouwd, groen-
Het breed moderamen (alge
meen bestuur) van de gerefor
meerde synode laat een besluit
over mogelijke financiële steun
aan het ICTO (Interkerkelijk
Comité Tweezijdige Ontwape
ning) over aan de voltallige sy
node, die volgende week in Lun-
teren bijeenkomt. Met een
meerderheid van maar 1 stem
heeft het moderamen gisteren
daartoe besloten.
De synode zal volgende week ook
discussiëren over de vraag of het
IKV (Interkerkelijk Vredesbe
raad) nog uit de 'algemene mid
delen' van de kerk moet worden
betaald. De IKV-campagne te
gen de kernbewapening en de re
latie tussen de Gereformeerde
Kerken en de twee tegenover el
kaar staande vredesinstanties
komen eveneens ter sprake.
Voor dit debat is een hele dag
uitgetrokken.
Ds. D. Firet uit Alkmaar, lid van
het breed moderamen, vond het
niet juist, de volledige synode
voor voldongen feiten te plaat
sen, terwijl de discussie over de
relatie met de twee bewegingen
(IKV en ICTO) nog moet begin-
te verkocht, vrachtwagens ge
reden en in de wegenbouw ge
zeten. Altijd en overal m'n
ogen goed de kost gegeven. In
Duitsland heb ik grote boksers
in een keer zien afgaan. Ze
worden bekend en ze gaan te-
nonder. Ik heb daar mijn con
clusies uitgetrokken. Je hebt
in dit wereldje maar heel wei
nig echte vrienden. Ik ben
mijn hele leven met Eckhart
Dagge opgetrokken. Daar
houd je je aan vast".
- Je hebt in tien jaar pak-weg een
kwart miljoen gulden bü el
kaar gebokst. Daar kun je een
tijd mee vooruit, maar de AOW
is nog ver weg.
„Een baantje in de boksbond.
Dat ligt voor de hand, maar ik
heb geen zin een jaar naar een
cursus te lopen voor de papie
ren. Ik heb trouwens heel an
dere ideeën over de bokssport.
De kinnesinne op de clubs, erg
moeilijk. De bond stuurt vier
trainers mee naar toernooien.
Voor iedere bokser een trainer.
Dat is belachelijk. Je moet één
centrale man hebben. In het
buitenland zie je altijd dezelfde
trainer die verantwoordelijk is
voor de boksers van zijn land.
Ik heb een gesprek gehad met
iemand van CRM. Dat zijn
moeilijke verhalen. Geen licen
tie en van dat spul. Ik wijs jon
ge boksers graag op hun stijl.
Daar is Rudy niet te beroerd
voor. Maar papiertjes, dat is
niks voor mij".
Hij is geen groot „sprekerd" en
het woordje diplomatie moet
hij eerst opzoeken in de Dikke
van Dale. Op de persconferen
tie voor het titelgevecht in de
Ahoy boort hij de vraag „Rudy,
hoe heb je je voorbereid?" bot
weg de grond in met „Kom zelf
maar kijken op 15 november".
Een pijnlijke situatie. Het fo
rum van promotors en bonds-
officials kruipt van schaamte
bijna onder de tafel. Rudy
Koopmans is op zo'n moment
de kopschuwe Fries die zich
geen houding weet te geven.
Hij zit daar waarschijnlijk zelf
het meest over in.
- Je bent moeilijk te doorgron
den. Europees kampioen met
aan je zijde de mooie Eunice,
ex-Miss Holland. Daar zou elk
ander beroemd paar een slaatje
uit slaan.
„Ik geef me niet bloot. Alleen bij
m'n vrouw. Voor de rest houd
ik het doodnormaal. Boksen is
geen show. Het is hard. Eunice
is gewoon mevrouw Koop
mans en ik ben de kostwinner.
Verhalen over kampioen
Koopmans en z'n Miss; dat is
allemaal zo slijmerig. Ik houd
mijn privétoestanden erbuiten.
Als mijn vrouw lelijk was,
kwamen er ook geen fotogra
fen".
Lunch met Aadjan Valster, ma
nager van het Zuiderparkhotel
en sparringpartner James
Dickson uit Chicago. Rudy
nen. Bovendien is de vergade
ring van het breed moderamen
minder openbaar dan van de sy
node.
Anderen echter wezen erop, dat de
synode zelf het subsidieverzoek
van het ICTO naar het breed mo
deramen had doorgeschoven.
Overigens ging het breed modera
men wel akkoord met de begro
ting. Daarin wordt f. 29.000 aan
het IKV toegekend. Hoe dit geld
er moet komen, daarover wordt
dus volgende week in de synode
beslist.
De synodale werkgroep 'financiën
en organisatie' heeft de synode
voorgesteld, zowel het IKV als het
ICTO op de advieslijst 'steun
aanvragen' te zetten. De gerefor
meerde deelnemers in het IKV ke
ren zich daartegen. Zij vrezen,
dat langs financiële weg een op
lossing wordt gezocht voor een
diepliggend inhoudelijk pro
bleem. Steun aan het ICTO kan
worden opgevat als een afstand
nemen van het IKV of het aan
gaan van een gelijke relatie met
beide. En dat strookt niet met het
synodebeleid tot nu toe.
Koopmans bereidt zich al jaren
in het Zuiderparkhotel voor op
belangrijke wedstrijden. In
een zaaltje op de eerste etage
staat een boksring. Rudy ver
deelt de mensheid in twee ca
tegorieën: vrienden en vijan
den. Logisch, want in de boks
ring is het 'jij of ik'. „Aadjan is
een vriend. Regelt allerlei din
gen. James Dickson kan hier
gratis slapen".
Koopmans schudt het halve
zoutvaatje leeg op biefstuk en
patat. Slappe hap past niet bij
zijn aard. Hij houdt het mes in
zijn knuist omhoog alsof hij er
Blanchard aan wil rijgen. Te
gen de serveerster: „Schat, zet
asjeblieft de spruitjes niet bij
mij neer. Lust ik niet". Net zo
als hij zijn neus ophaalt voor
mensen die hij ervan verdenkt
dat ze niet recht door zee gaan.
Op 8 maart 1979 werd Rudy
Koopmans Europees kam
pioen door een technisch ko-
zege in de zesde ronde tegen de
Italiaan Aldo Traversaro. De
grote man achter de geslaagde
titelgreep was Henry Davis,
een soort wondertrainer uit
Los Angeles. Davis maakte
van Koopmans een complete
bokser, verdiende daar dik
geld aan en stoomde Rudy
klaar voor het gevecht om de
wereldtitel tegen Eddie Musta
fa Mohammad. Die partij duur
de slechts negen minuten.
Met een gapende wonde boven
het linkeroog blies Rudy
Koopmans de aftocht, gebro
ken en gedesillusioneerd. Hij
verloor het enige, maar wel be
langrijkste gevecht in zijn
loopbaan.
„Ik heb Davis de laan uitge
stuurd. Hij heeft zijn werk hier
in Nederland altijd goed ge
daan. In Los Angeles kende ik
hem niet terug. Vier dagen
voor het titelgevecht wilde hij
me een exhibition-fight laten
maken tegen een zwaarge
wicht. Een frisse jongen, die
vier kilo zwaarder was dan ik.
Nou, ik heb feestelijk bedankt
voor de eer. Ik had meteen in
de gaten dat Davis in de slag
zat met Mustafa. Ik heb veel
nare ervaringen gehad, maar
dat was een complete alknap-
per. In de dagen voor het ge
vecht zag ik Davis de halve tijd
niet meer. Hij kon me niet ko
men ophalen in het hotel om
dat zijn auto kapot was.
Smoesjes, want er rijden toch
taxi's".
Je raakt steevast verwikkeld in
allerlei affaires. Doping. Hoe
vaak hebben we dat al moeten
horen. Vorig jaar werd je naam
genoemd in een fraudezaak.
Een complot met ex-kampioen
Hennie "Dioonen. Heb je je au
to echt in brand laten steken?
„Als dat zo was geweest, had ik
nu hier niet gezeten. Stomme
dingen. Zoiets overicomt mij
altijd. Vijf jaar geleden zou ik
tegen de Braziliaan Juarez de
Lima gedrogeerd in de nng
hebben gestaan. Grote verha
len in de kranten. De dokter
van het Dijkzigtziekenhuis -
hier aan de overkant; daar kun
je het navragen - constateerde
dat ik een leverziekte had. Dat
kwam van het aftrainen naar
het halfzwaargewicht. Alle
journalisten vielen mooi op
hun bek toen de uitslag be
kend werd. Ik heb er vaak ge
kleurd op gestaan. Al die toe
standen overleefde ik door
mijn karakter".
- In juni van dit jaar waren de
poppen weer aan het dansen.
Je sloeg Christiano Cavina in
de eerste ronde naar het can
vas. De Italiaan beschuldigde
je van dopinggebruik.
„Dat was een truc van die man.
De Europese boksunie heeft
me gerehabiliteerd, maar er
loopt nog altijd een aanklacht
van Cavina. De zaak komt in
maart voor. Ik heb nog geen li
re gezien na dat gevecht in Ita
lië en dat zal ook wel nooit ge
beuren. Ik ben lid van de Ne
derlandse boksbond. Waarom
stuurt die geen functionaris
naar Italië om het te regelen?
Vorig jaar klop ik Hocine Tafer
in Parus. Ik zou tv-geld krij-
de Raad van Kerken volgend jaar
zal ook de besluitvorming over
de mogelijke plaatsing van kruis
raketten in Nederland op de
agenda staan.
Beroepen
Hervormde Kerk beroepen te
Heerhugowaard-Veenhuizen
kandidaat C. Bergstrom Ooster-
hesselen, te Nijmegen (diakonaal
predikant) kandidaat J Simonse
Gouda; aangenomen naar Lei
den (vacature J. A. B Jongeneel)
K. J. Jansen Ermelo. Gerefor
meerde Kerken bedankt voor
Valkenburg (ZH) kandida.it J
Noordam, die het beroep uit
Bit isu ijk aannam; beroepbaar
mevrouw C. Moritzen-Rutgers
Lochcm Gereformeerde Ker
ken Vrijgemaakt: beroepen te
Dokkum A. de Jager Enkhuizen,
te Den Helder H W van Egmond
Haulcrwijk. bedankt voor Spa
kenburg H de Vries Hatt< m
De Raad VOOr df SOfefH VOO N ff-
held en Samenleving van de Her
vormde Kerk (ROS) vraagt de
hervormde synode - die volgen
gen, maar de Fransen verdom
men het te betalen. Ik heb dit
jaar nog geen kwartje ver
diend. Enkel in de min ge
staan. Dat grapje in Italië heeft
me een rug of twintig gekost.
Tickets, hotels, sparringpart
ners. De mensen verkijken
zich op onze gages. Er gaat na
melijk een klein beetje vanaf'.
Voor het gevecht tegen Blan
chard krijg je 125.000 gulden.
Ben je meteen weer boven Jan.
„Het hadden er ook 150.000 kun
nen zijn als ik met Aad Wester-
laken als promotor-manager in
zee was gegaan. Goed, zei ik.
maar Henk Ruhhng bluft wel
zijn manager. Dus werd het
nee. Westerlaken heeft pas een
licentie en denkt gelijk dat hu
de grote man is. Hij heeft ach
ter mijn rug om nog iets probe
ren te ntselen met Ruhhng en
de Ahoy. Daar houd ik niet
De kom spruitjes die Rudy
Koopmans terzijde schuift,
wordt gretig verorberd door
James Dickson. De Amerikaan
fungeert veertien dagen als
sparnngpartner a raison van
vijftienduizend gulden (salaris,
reis- en verbhjfkosten) Een
bokser die zich voorbereidt op
een groot gevecht heeft een oe
fenobject nodig van hetzelfde
kaliber als de aanstaande te
genstander. Rudy Koopmans:
„James heeft een snelle linkse
directe. Ik probeer hem te be
handelen zoals ik straks met
Blanchard doe".
James Dickson, pas gearriveerd,
vindt het allemaal best Hu is
kennelijk niet op de hoogte
van de situatie in Europa en
haalt het een en ander door el
kaar. Tafelgenoot Aadjan Val
ster grijpt in: „James, je zit hier
niet in België tegenover Jean-
Pierre Coopman. maar tegen
over Europees kampioen Rudy
Koopmans...". Voor James
maakt dat niets uit „Boksen is
business. I am a fighter Ik heb
tegen Ali en Ken Norton in de
ring gestaan".
Sinds zijn knetterende ruzie met
Henry Davis wordt Rudy
Koopmans gecoacht door zijn
gabber Eckhart Dagge. Een
bonte Hamburgse vogel die al
jaren meefladdert in het gevolg
van Rudy Koopmans. Ze bok
sten samen in dezelfde stal in
Duitsland, en ze zun even oud.
„We hebben samen een hoop
meegemaakt Ik ben nu trainer
en secondant van Rudy. Voor
het geld hoef ik het niet te
doen, ik heb als prof een mil
joen mark verdiend. Daar is
nog wat van over. Rudy heeft
een goede eigenschap: hij kan
luisteren. Ik zal hem nooit in
de steek laten".
Eckhart Dagge was twee keer
Europees en dnemaal wereld
kampioen in het juniormid-
dengewicht. Zijn neus is hard
toe aan plastische chirurgie.
„Je hebt boksers die er uitzien
als duivels".
Aan tafel maakt Eckhart Dagge
theater over de biefstuk. „Is
dat medium? Ik krijg het niet
door m'n keel". Personeel in
rep en roer. „Dit is Scheisse.
Veel te hard gebakken". De
waardin tracht de brand te
blussen. Dagge blijft foeteren
„Boksen, jawohl, dat is mooi.
Het is de eerUjkste oorlog van
de wereld. Ik heb een nngrech-
ter die me beschermt en een te
genstander van wie ik weet
wat hij wil".
Koopmans blijft kopman. Duide-
Ujke zaak Dagge „Blanchard
heeft ooit bij mij getraind. Kan
zun dat hu de laatste jaren be
ter is geworden, maar een ech
te test heeft hij nog niet gehad.
Rudy is een voorzichtige bok
ser. Explodeert op het juiste
moment Hij heeft killcrsin-
stinct".
de week in Doom bijeenkomt
zich aan te sluiten bij de oproep
van de Raad van Kerken uit
1978. die inresfertngen in Zuid-
Afrxka veroordeelt en bedrijven
vraagt hun tnverteringen terug
te trekken Ook vroeg de Raad
van Kerken zijn leden toen, zich
uit te spreken voor een olie-em
bargo tegen Zuid-Afrika.
De hervormde raad ziet voor de
toekomst van Zuid-Afnka maar
één mogelukheid een multi-ra-
ciale samenleving van gelukbe-
rechtigde mensen. Die kan er al
leen komen via een rondetafel
conferentie, waaraan alle bevol
kingsgroepen en bevnjdingsbe-
wegingen deelnemen De ban
den met kerken in Zuid-Afnka
die kntisch staan tegenover de
apartheid moeten worden ver
sterkt zo bepleit de hervormde
raad
Zondagavond half 8 houdt de
Leidse baptistengemeente in de
school Luslhoflaan 4 een 'buzon-
dere dienst', waann de heer J F
de Leeuw spreekt over 'Verloren
én gevonden'. J. van Egmond
zingt en na afloop is er koffie.
mm
Brief
Met het oog op de discussie in de
gereformeerde synode over
eventuele financiële steun aan
het ICTO zal de secretaris van
het IKV alle kerken die in het
IKV zijn vertegenwoordigd een
brief sturen. Daarin wordt ge
vraagd, of het. gezien hun ge
meenschappelijke deelneming
aan het IKV, juist is, dat één kerk
haar relatie zou wijzigen zónder
de andere kerken en het IKV zelf
daarover te raadplegen.
De kerken moeten de verant
woordelijkheid voor het IKV sa
men blijven dragen.
Dat zei bisschop H. Ernst, tweede
voorzitter van de Raad van Ker
ken in Nederland, in een gesprek
tussen een delegatie van het IKV
en de raad deze week.
Ook de positie van het ICTO (Inter
kerkelijk Comité Tweezijdige
Ontwapening) kwam ter sprake.
Men vroeg zich af, of het ICTO
wel een vredesbeweging kan
worden genoemd. Het ontplooit
geen eigen vredesactiviteiten en
ontleent zun zin voornamelijk
aan een polariserende houding
tegenover het IKV Het ICTO
moet een concrete lijn inzake
vredesbeleid uitzetten, wil er
naar worden geluisterd, zo werd
gezegd.
Bu het overleg tussen het IKV en
