Frustraties bij personeel Estec De Rabobank keen brede bank Rabobank 9 WOENSDAG 3 NOVEMBER 1982 Twee jongemannen uit de betere kringen trekken met elkaar op. De een is een stuk rijker dan de ander, dat wel. Er is tussen hen beiden, zo mogen de kijkers rus tig aannemen, sprake van een la tente homofiele verhouding. Om de hoek ligt het drama op de loer, rara, waar heb ik het over? Niet over 'Terugkeer naar Brides- head' dus, maar over het tv-spel 'Noodlot' naar de roman van Louis Couperus, die in 1890 ver scheen, 55 jaar voor Evelyn Waugh 'Brideshead Revisited' schreef. De beide boeken, en de beide televisiespelen, mag je dus eigenlijk niet met elkaar vergelij ken, maar ik doe het toch. Zou 'Noodlot' niet veel aan waar schijnlijkheid hebben gewonnen als er wat luchtiger, terloopser, venijniger gespeeld was? Zo lichtvoetig bijvoorbeeld als in 'Brideshead', in plaats van al die regeringsverklaringen die Je roen Krabbé, Lex van Delden en Linda van Dijck uit de mond rol den? Ik geef toe, 55 jaar is een groot tijdsverschil als het over zulke za ken gaat, en Couperus was ook een ander soort grappenmaker dan Waugh. Frank heeft om rede nen die te billijken zijn Bertie ge wurgd, en wil na twee jaar in het gevang niet met Eva trouwen omdat hij haar niet waard is. Wij, anno 1982, denken dan: „Kom Frank, niet zo overdrijven joh!", maar in 1890 gold een an dere moraal. Terwijl „zij zijn hoofd hartstochtelijk omhelsde, hem knellend aan haar tenger li chaam", is de lucht buiten zwar ter en zwarter geworden. - O, kijk die wolken! krijste zij. Het gaat stortregenen! ,£ij trok hem tot zich op de bank, knoopte zijn jas open en drukte zich tegen hem aan". Doodsbang is ze voor ,fZe bad, dat ze niet weer mocht aanrollen, die hallucinatie van donder. En zij sloeg om zijn li chaam haar beide armen, zich te gen hem dringend, als wilde zij in hem kruipen". Is het wonder dat zij, „haar vingers wriemelend in zijn vest", het fles je vindt? Druppels voor mijn ogen, jokt Frank. Maar zij be grijpt dat het wat anders is en gooit het flesje weg. Ondertussen blijft het maar kletteren tegen de ruiten, een zondvloed van rechte stromen: Altijd die regen! murmelde zij bang. Dan zegt ze samen met hem te wil len sterven, het flesje blijkt niet te zijn gebroken, ze drinkt het half uit, hij de andere helft, en even later liggen ze dood in eikaars armen op de bank: het Prachtig, nietwaar, zoals Coupe rus het doemdenken van deze bei de gelieven laat samenvloeien met het onweer, zoals Dostojevski het ook laat onweren tijdens een hoogst dramatische scène in 'Het dorp Stepantsjikowo en zijn be- „Op dat ogenblik ratelde een vrese lijk harde donderslag vlak bij het huis. Het hele gebouw trilde even. De generaalske slaakte een kreet, Perepelitsyna eveneens, de kla- ploopsters, verbijsterd van angst, sloegen een kruis en meneer Bachtsjejew deed het gelijk met haar". Wat hij met haar deed blijft geluk kig in het ongewisse, maar dat het 'dadelijk na de donderslag ontzettend begon te stortregenen' kan ik u verzekeren, namens Dos tojevski. In zijn boek over Dosto jevski schrijft ene Motsjoelski dat het toneeleffect van deze 'cata strofe' onderstreept wordt door die onweersbui: 'Onweer, het na deren ervan, de groei en de uit barsting - dat zijn de symbolen van de structuur van de van Dostojevski'. Karei i Reve citeert dit in zijn verzamelbundel 'Freud, Stalin en Dostojevski' (over twee weken in de boekhandel) en maakt zich er vrolijk over dat altijd de in druk wordt gewekt dat het zo on gelooflijk diepzinnig en geniaal en geweldig van die Dostojevski is geweest dat hij het tijdens die scène liet onweren. „Terwijl het toch het allervulgairste is wat je maar bedenken kunt: een belang rijke scène in het boek, de min naar wordt afgewezen, of de schurk wordt verjaagd, of de hel din sterft, etc. Wat is eenvoudiger dan daar een passend symbool bij te vinden? Onweer, gezang van vogeltjes - je kunt trouwens nemen wat je wilt, want er zal altijd een criticus of geleerde zijn die diep onder de indruk komt dat de auteur niet alleen de held afscheid laat nemen van zijn ge liefde, maar het ook nog laat RE GENEN!". Zo, dat kunnen Cc iperus en Dosto jevski dertig jaar eerder) in de zak van hun regenjas steken. In de bonte rij van acties, protesten en demonstra ties die met een grote regelmaat de publiciteit ha len kwam er onlangs één uit onverwachte boek. Bij Estec in Noordwijk - de grootste vestiging van de Europese ruimtevaartorganisatie ESA (Euro pean Space Agency) - gingen onlangs 800 interna tionale werknemers een dag in staking om te pro testeren tegen 'het gesol' met hun salaris. Achteraf vindt Sjaak Bosma, voorzitter van de personeels organisatie bij Estec, het best een unieke zaak dat zoveel mensen een volle dag het werk hebben neergelegd. "Wij zijn hier helemaal niet zo actievoerderig of stakingsbe- reid. Wil je trouwens al die mensen van verschillende nationaliteiten op de been krijgen, dan moet er wel iets aan de hand zijn. De actie moet daarom worden gezien als de uiting van een algemeen levend gevoel van frustra tie", zegt Bosma. Inleveren De grootste grief van de actievoerders is volgens Bosma de manier waarop hun salarissen worden vastgesteld. Bosma:"Dat gebeurt door zogenaamde budgettaire experts. Die experts zijn afkom stig uit landen die betrokken zyn bij internationale organisaties zoals de ESA, de NAVO, de OESO, het Patentenbureau. Die organisaties hebben als enige overeenkomst dat zij internationa le werknemers in dienst hebben. Nu zitten er bij de budgettaire experts vertegenwoordigers van landen die niet meedoen met ESA, in sommige gevallen behoren die mensen tot landen die met ESA concurreren. Amerika bijvoorbeeld. Dat land heeft een vertegenwoordiger bij de budgettaire experts op grond van het NAVO-lidmaatschap. Op die manier kan men wel invloed uitoe fenen op de salarissen van de ESA-medewerkers. En op die ma nier heeft men ook invloed op de ontwikkelingen bij ESA. ESA is weliswaar zelfstandig in het bepalen van de mankracht, maar ten aanzien van de geldelijke mogelijkheden is ESA wel afhan kelijk van de budgettaire experts. Een vreemde situatie toch" Estec Noordwijk: voor hoe lang nog een onafhankelijk instituut'. Wat.de internationale werkne mers bij Estec onlangs heeft doen steigeren - de 400 werk nemers die op lokale contrac ten werken hebben niet mee gedaan aan de actie - is het binnen het team van de bud gettaire experts gedane voor stel om de ESA-medewer kers in drie jaar tijd dertig procent van hun salaris te la ten inleveren. Bosma:"Er zijn nog wel geen besluiten geval- len.maar we zijn maar alvast in het geweer gekomen. Als we nu niets laten horen blijft zo'n getal automatisch op ta fel. We willen de budgettaire experts duidelijk maken dat we dat niet zomaarzullen la ten gebeuren. Het punt is al leen, en dat is dan tegelijker tijd één van onze grote be zwaren, wij kunnen niet zelf rechtstreeks met de budget taire experts praten of onder handelen. Dat moet via een secretaris-eneraal die door el ke organisatie naar de bud gettaire experts wordt ge stuurd. Zo'n secretaris gene raal kunnen we o meegeven". Concurrentie Bosma heeft het gevoel dat de tot nu toe gevoerde acties - eerder dit jaar werd ook al eens een uur het werk neer gelegd - toch iets hebben ge holpen. "Er zijn signalen dat de secretarissen-generaal wel enig begrip voor onze verlan gens hebben". Een begrip dat met name bij de buitenwe reld slechts in geringe mate aanwezig is omdat de naar Nederlandse maatstaven riante maandsalarissen van de internationale Estec-werk- nemers (netto verdienen zij bedragen van circa 4000 tot circa 10.000 gulden) in deze tijd van bezuinigen wel voor inkrimping in aanmerking lijken te komen. Bosma:"We verdienen goed, dat ontken ik niet. Maar het gevaar dreigt dat wanneer de salarissen stevig omlaag gaan, de technische experts zullen vertrekken. Wij heb ben zware concurrentie te duchten van de internationa le industrie die dezelfde of betere salarissen biedt dan ESA. Als het zo doorgaat dan zullen zeker de Fransen en de Duitsers terugkeren naar ei gen land. Men moet wel be grijpen dat mensen die hier komen werken hun familie, hun land en een bepaalde manier van leven geheel of gedeeltelijk moeten opgeven. Het salaris is echter een com penserende factor en ook de sleutel om de mensen hier te krijgen. Als dat salaris lager of gelijk wordt aan wat ze thuis kunnen krijgen dan ko men ze hier niet meer naar toe". "Dat brengt Estec direct in ge vaar want er is een bepaalde verdeelsleutel in de kosten tussen de elf aan ESA deelne mende landen. Er is een stel regel dat elk land recht heeft op een bepaald aantal inter nationale werknemers. Als die verhouding scheef groeit ligt het voor de hand dat som mige landen zullen zeggen: wij hebben geen zin meer om nog zoveel te betalen terwijl er maar zo weinig i onze landen werken". Kennis "Verder doen de voorstellen over salarisverlaging afbreuk aan de teamspirit. De budget taire experts begrijpen niet dat ze het moreel van de staf aantasten. De spirit om in Eu ropees verband kwalitatief iets hoogstaands van de grond te kunnen en willen brengen wordt steeds minder als goede mensen verdwij nen. En het gevaar dat ze ver dwijnen is nu al vrij groot. Steeds als er een delegatie naar het buitenland is ge weest horen we opmerkingen als: we hebben dit en dat aan geboden gekregen. Er zijn namelijk maar weinig men sen met kennis op ruimte- vaartgebied. Er bestaat geen opleiding voor ruimtevaart- specialist. Mensen komen binnen met kennis op een be paald terrein. Door een aantal jaren bij een instelling als de ESA te werken raakt men op de hoogte van veel ruimte vaartzaken. Op die wijze wordt men geleidelijk ruim tevaartspecialist. Als derge lijke specialisten weggaan of worden weggekocht heeft dat effect op de anderen". i uit Europa die samen iets van de grond brengen. Dat dreigt te wor den verwoest. Door de econo mische crisis gaan veel lan den weer eng-nationalistisch denken en handelen. Wij werken hier in Europees ver band samen, zien wat er op die manier mogelijk is en zijn daar ook best trots op. We be ginnen zelfs al enigszins een concurrent van Amerika te worden. De ESA heeft een goede reputatie opgebouwd. En de kleinere landen als Ne derland, Belgiè, Denemarken en Zwitserland moeten wel beseffen dat zij de zaken die door ESA worden gedaan met zeil kunnen uitvoeren. De grotere landen zouden dat misschien nog wel kunnen. Daarom moet het werken in ESA-verband voor technici uit Frankrijk en Duitsland aantrekkelijk blijven. Als die landen minder binding met ESA krijgen dan zullen ze zich steeds meer op de eigen nationale industrie gaan rich ten". Vernuft "En dat is geen verkieslijke zaak. Bij ESA is nu nog veel technisch vernuft. Er wordt volop onderzoek gedaan. De industrie heeft daar veel min der geld voor over Bij de in dustrie moet het allemaal zo snel en goedkoop mogelijk en het liefst zonder dat een instantie als ESA over de schouder meekijkt Het ge vaar daarvan is dat er dingen mislukken omdat de vereiste zorgvuldigheid ten aanzien van details niet altijd in acht wordt genomen. Bij ESA is dat onbestaanbaar. ESA is speciaal opgericht om de technische know how en vaardigheden in Europa te houden. Als dat verloren gaat dan verliest Europa iets wat in de loop van tot nu toe 15 jaren met veel zorg is opge bouwd". "Naar myn mening lijdt ESA op het ogenblik onder een ge brek aan goed management Er worden rapporten ge schreven over matiging waar in men de bezuimgmgsper- centages openlaat. Men heeft het over x procent zus en y procent zo. Wy willen hou vast by de salansbepaling. sche indicatoren of factoren die een rol spelen. Vaste for mules moeten er komen, net zoals bij de salaris bepaling in EG-verband. Wij moeten het nu alleen met woorden doen waar men alle kanten mee uitkan". "Waar we ook naar streven is een recht op hoger beroep. Zyn de salarissen eenmaal vastgesteld dan is er geen en kele mogelijkheid om daarte gen in beroep te gaan. Be grijp ons goed. wij iflkn eventueel wel inleveren maar dan na rechtstreekse onder handelingen en via concrete formules. We zijn trouwens al akkoord met het met com penseren van de inflatie. En men moet verder bij kritiek op onze inderdaad voor Ne derlandse maatstaven hoge salarissen wel beseffen dat de Nederlanders bepaalde be- lastingfaciliteiten hebben die internationale werknemers niet hebben". Uitspelen Op het ogenblik wordt by ESA en in het bijzonder bij Estec met spanning afgewacht wat de budgettaire experts gaan beslissen. Bosma daarover- Ik ben bang dat de budget taire experts een politiek van verdeel en heers zullen voe ren. Er zijn namelijk verschil lende salarisgroepen. Je hebt kans dat ze die groepen tegen elkaar zullen proberen uit te spelen. Ook ben ik bang dat ze iets zullen toegeven op het punt van salaris om op die manier de boot te kunnen af houden op de punten van di recte onderhandeling of har de formules." Als dat gebeurt zal volgens Bosma de frustratie blyven en het vertrek van ruimte vaartspecialisten bij ESA worden bevorderd. "We zyn nu nog een ona/hankelyk in stituut met een grote techni sche competentie waar de In dus tri eén niet tegenop kun nen. Als dat gaat veranderen dan staat er hier in Noord- wyk op de lange duur alleen nog maar een gebouw waar administratieve werkzaam heden worden verricht. Op technisch gebied komt er dan niets meer uit Dat is dan een hoop weggegooid belasting geld". ADVERTENTIE voor ondernemers uit het agrarische bedrijfsleven en voor ondernemers uit het midden-en klein bedrijf. U weet dat de Rabobank bekend staat als de bank voor het agrarische bedrijfsleven. Van veehouder tot zuivclfabrikant Maar is het u ook bekend dat één op dè vier ondernemers uit het midden- en klein bedrijf werkt met de Rabobank? En steeds meer ondernemers kunnen zich uitstekend vinden in de aanpak van de Rabol>ank. Geen wonder Want 3 100 vestigingen met een sterke plaatselijke betrokkenheid en een brede deskundigheid in tal van dienster maken de Rabobank tot meer dan een goede buur van het midden- en kleinbcdi i)l Thuis in elke bcdrijbt.ik

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1982 | | pagina 19