Bfrfl Betonrot bedreigt flatbouw Beton staat niet voor eeuwig E*"a Te haastig gebouwde Bijlmer staat model TOT ZATERDAG 30 OKTOBER 1982 PAGINA 19 Vijftien jaar geleden werd de Bijlmermeer, de grote uitbreidingswijk van Amsterdam, gezien als het summum van moderne flatbouw. Een strakke betonnen vormgeving, een strikte scheiding van woongebied en verkeer, een massale moderne opzet; dat zijn kenmerken van de meeste betonnen wijken die in de glorietijd van de hoogbouw overal in Nederland zijn neergezet. De bewoners zelf bleken niet al te gelukkig met een dergelijke "moderne" oplossing. De Bijlmer werd als geen andere wijk in Nederland synoniem voor hoogbouwproblemen: te massaal, te onpersoonlijk, te onveilig en vooral ook te duur. Nu blijkt de uitbreidingswijk ook nog op grote schaal aangetast door „betonrot": de wapening in het beton blijkt op sommige plaatsen te roesten waardoor scheuren optreden. Meer dan tien miljoen gulden is nodig om de betonreparaties uit te voeren. Leegstand op grote schaal doet zich sinds begin dit jaar voor. In feite is de wijk toe aan een grootscheepse renovatie, op een moment dat de woningen er nog geen vijftien jaar staan. Is de Bijlmer rijp voor de sloop? Het verschijnsel betonrot doet zich elders ook voor. Rotterdam bijvoorbeeld houdt vooralsnog rekening met een schadepost van 1,6 miljoen gulden voor een gebouw met 200 bejaardenwoningen. In Katwijk brokkelden ruim twee jaar geleden de galerijen van drie torenflats af. Wat is er mis met de flatbouw van Nederland? Opschrift in de Gliphoeve, de meest verwaarloosde Bijlmerflat. Het gebouw Gliphoeve in de Bijlmermeer heeft al jaren de naam. Totaan de grenzen met Duitsland en België weet heel Neder land dat dit flatgebouw is uitgewoond, half vernield, vervuild en versleten. Vernielingen, vandalisme en bedreiging zijn daar aan de orde van de dag. Er worden drugs gebruikt en verhandeld. Wie zich in de parkeergarage van Gli phoeve waagt, stelt zich zelf en zijn bezittingen in de waagschaal. Wie dat wil, kan in Gliphoeve al zijn vooroordelen laten bevestigen. Het blijkt iets genuanceerder te liggen. Het „andere leefpa troon" van de Surinamers: flauwekul. Overbewoning werd veroorzaakt door teveel immigranten tegelijk. Alle gezinnen wilden zo snel mo gelijk apart wonen. Toen dat door de gemeente mogelijk werd gemaakt is dat ook ge beurd. Overbewoning en de daardoor ontstane vervuiling zijn verdwenen. Wat wel klopt is het vandalis me, de heroine (de nabijgele gen metrolijn naar het cen trum van Amsterdam is om gedoopt tot heroinelijn), en de naargeestigheid van lege garages en eindeloze loop gangen. En de niet zichtbare slijtage aan technische instal laties en beton. Leegstand Sinds het begin van dit jaar is de leegstand in de Bijlmer meer opgelopen van nul naar vijf procent. Dat kost de eige naren, de Amsterdamse wo ningcorporaties, per maand bijna een half miljoen aan niet ontvangen huur. De oorzaak van de leegstand? Volgens de federatie van wo ningcorporaties is dat de ho ge huurprijs, gevoegd bij de slechte woonomgeving en de hoge bijkomende kosten van verwarming (overal zijn col lectieve installaties in plaats van individuele). De gemid delde huur in de Bijlmer is 720 gulden. Voor dat geld kan een Amsterdammer tegen woordig ook terecht in de nieuwe uitbreidingsgebie den. Die keuze was er voor heen niet. Nu het gemeentebestuur van Amsterdam zo hard van sta pel loopt met andere uitbrei dingswijken (wethouder Jan Schaefer presenteerde dit jaar plannen voor tiendui zend nieuwe woningen) maakt dat de alternatieven voor woningzoekenden met een redelijk salaris alleen maar groter. René Grotendorst van de Fede ratie van Amsterdamse cor poraties: „Het is niet toeval lig dat we sinds januari op eens met ruim 600 lege wo ningen zitten, terwijl in Rei gersbos in dezelfde periode 600 nieuwe woningen zijn op geleverd. Het zijn niet precies die mensen die van de Bijl mer naar daar doorschuiven, maar via allerlei verhuisbe- Betonrot kan zich op korte ter mijn op grote schaal in Ne derland gaan voordoen. Vooral flatgebouwen die in de grote haast van de jaren vijftig en zestig zijn neergezet om de woningnood snel op te lossen, lopen gevaar. Dat stel len zowel de Betonvereni- ging in Zoetermeer als het Bouwcentrum in Rotterdam. Kantoorgebouwen of andere betonwerken lopen niet zo'n groot gevaar omdat het neer zetten daarvan doorgaans minder haastig gebeurde. C. Souwerbren van de Beton- vereniging: "In de hausse van de woningbouw is te wei nig op de bouwkwaliteit ge let". W. Bassie, onderzoeker van het Bouwcentrum, schat dat de helft van flatgebou wen uit die tijd na 20 tot 25 jaar van bewoning meer of minder ernstige gebreken zullen vertonen. Katwijk Nederland heeft eerder beton- problemen gekend maar dan betrof het incidenten, ook al kon zo'n incident dan een miljoenenschade veroorza ken. Een voorbeeld daarvan deed zich twee jaar geleden voor in Katwijk, toen er een miljoenen-opknapbeurt aan ♦Kop uit het LeidschJAl- phens Dagblad in augustus 1980. Afbrokkelende galerij en van de drie torenflats in de Katwijkse wijk Hoomes brulden om een ingreep, die naar later bleek niet zes maar zeven miljoen gulden zou gaan kosten. (Foto Dick Hogewoninfl te pas moest komen om de drie torenflats in de wijk Hoornes voor verder verval te behoeden. De betonnen funderingen onder de galerij en waren door aangetast vlechtwerk zodanig afge brokkeld, dat onmiddellijk ingrijpen noodzakeUjk was. Wat het huidige verschijnsel betonrot bepaalt, is dat de omstandigheden dezelfde en structureel zijn. De gebou wen zijn neergezet volgens de voorschriften. Echte fou ten zijn niet gemaakt, maar de afwerking in fabriek of bouwplaats of het latere on derhoud is te snel en te haas tig gebeurd waardoor later mankementen optreden. Aanvankelijk zijn volgens Bas sie ook de voorschriften niet goed geweest. Na de oorlog zijn de reglementen althans voortdurend aangepast. Bas sie geeft wel aan dat de veilig heidsmarges altijd groter en beter waren dan in het bui tenland waar soms na ver loop van tijd sloop noodzake lijk bleek. Scheuren nen constructies wordt be paald door het ijzeren ge raamte waaromheen het be ton wordt gegoten. De ijzeren wapening verleent trek kracht waardoor het stijve beton niet kan breken. De steenmassa zelf schermt het ijzer binnenin af van vocht, lucht en agressieve stoffen. Is de betonlaag achteraf te dun of te poreus, dan komt het ij zer in aanraking met die stof fen, gaat roesten en uitzetten en doet het beton scheuren. Zulke problemen zullen zich niet zo gauw voordoen bij viaducten of waterwerken omdat die robuuste kunnen hebben. In woningen zijn dikke vormen ongewenst en onbetaalbaar. Bassie: „Voor een dunne laag moet het beton vloeibaarder inge goten worden met meer wa ter. Dat verdampt en kan een laag poreus maken". In de grote steden in de randstad speelt volgens hem ook de luchtverontreiniging een be langrijke rol. Reparatie is technisch in alle gevallen mogelijk. Balkons blijken erg kwetsbaar. In zul ke gevallen wordt vaak beslo ten nieuwe balkons te gieten of nieuwe elementen in te zetten. In andere gevallen worden met spuitbeton de scheuren gedicht. Kunststof fen worden ook vaak ge bruikt, al zijn die in uitwer king onzeker. Het Bouwcen trum begint in samer king met TNO in Delft een uitgebreid onderzoek naar re paratie met kunstharsen. Houtrot Bassie vergelijkt de betonscha- de met houtrot in kozijnen. „Met hout gaat het ook wel eens mis. Het hangt ervan af of de bouw destijds zorgvul dig is geweest en hoe het on derhoud was. De meeste ge breken horen bij het normale onderhoud". En Souwerbren van de Betonvereniging geeft onmiddelijk toe dat beton niet zo'n ijzersterke stof is dat het voor eeuwig kan staan. „Uit vroeger tijden zijn ook maar enkele gebouwen over, de monumenten. In alle fasen van het bouwproces moet op timaal op kwaliteit gelet zijn om dat te bereiken". Zowel de Betonvereniging als het Bouwcentrum geven aan dat het onzin is te denken dat de Nederlandse flatgebou wen maar beter gesloopt kunnen worden omdat het beton slecht wordt. Souwer bren: "Dat valt alleen te over wegen als de functie van het gebouw niet meer voldoet. Als bijvoorbeeld de kamers te groot of te klein blijken, of de gekozen verwarming niet meer voldoet en of bijvoor beeld het hang- en sluitwerk niet goed is. Na zo'n dertig jaar is een gebouw vaak op, tenzij je het weer renoveert" Betonrot De leegstand concentreert zich in enkele gebouwen, vooral in de meergenoemde Gli phoeve, de Egeldonk en en kele andere. Juist daar ook doet zich de betonrot voor. Is dit deel van de wijk rijp voor sloop? Er wordt in het kan toor van de federatie van cor poraties verblikt noch ver bloost. De technische proble men met het bouwmateriaal worden nog als het minst be dreigend gezien. In ongeveer 2500 woningen is geconstateerd dat de bewa pening roest. De betonlaag, die het ijzer binnenin had moeten beschermen is te dun gebleken waardoor vocht en andere stoffen konden bin nendringen. Grotendorst over de gebreken: „Dat al leen maakt met dat gebou wen instorten. Als je er niets aan doet dan heb je wel in tien, vijftien jaar problemen", zegt hij. Herstel is mogelük tegen naar schatting 5000 gul den per woning. Totale kos ten 12,5 miljoen. In de gebouwen moet echter veel meer gebeuren om de andere problemen het hoofd te bieden. Door de federatie zijn voorstellen ingediend bij de gemeente voor een ingrij pend renovatieplan voor twee gebouwen. Er is een re novatieplan gemaakt voor twee gebouwen. Gliphoeve en Egeldonk, die de woon omgeving veiliger maakt en de woonlasten drukt. Het plan heeft alle kenmerken van een renovatieplan in een oude stadsvernieuwings buurt. De kosten zyn hoog (per woning 80.000 gulden) en de bewoners moeten waarschijnlijk naar wissel woningen tijdens het werk. bleek) maakt dat door de strikte scheiding van verkeer en woongebied zelfs een vuil nisauto niet tot aan de flatin gangen kan komen. Perso neel van de corporaties verza melt nu het huisvuil Bewo ners betalen per maand 8 gul den extra voor die ophaal dienst De ventweg maakt aan dat systeem een einde. Het afsluiten van de galerijen en looppaden is om een einde te maken aan het naargeesti ge. onveilige gevoel dat de bewoners ervan hebben Gro tendorst van de federatie is voorachtig met zijn uitspra ken. Het is volgens hem niet bewezen dat de Bijlmer on veiliger is dan elders. „Maar wat telt is dat de mensen een onveilig gevoel hebben". Dat gevoel zal door de genoem de veranderingen wel ver dwijnen. Het afsluiten van de galerijen gebeurt zodanig dat per liftingang één stuk galerij blijft bestaan, maar dat een hele omloop rond het ge bouw niet meer mogelijk is. Mensen kunnen voortaan al leen daar lopen waar ze thuis horen. Wie een stuk galery op wil moet de bewoner bellen die hij wil bezoeken Besparen door José Smits De 5000 gulden herstelkosten van het betonrot zijn dan maar een klem onderdeel. Ventweg Behalve het betonherstel om vat het renovatieplan het aan leggen van een ventweg rond de gebouwen; het weghalen van de binnenstraten en het afsluiten van de gal. rij. n, h- t aanleggen van individuele warmwatennstallaties en centrale verwarming. Daar naast zullen in de twee ge bouwen op grote schaal vier- kamerflats worden gesplitst in kleinere eenheden. De ventweg wordt aangelegd om de vuilophaaldienst te verbeteren. Een stedebouw- kundige beslissing (achteraf is het makkeluk constateren dat het Bulmerontwerp in veel opzichten een vergissing Het omzetten van de i terinstallties van collectieve naar individuele is om de be woners de mogelukheid te geven zelf te besparen op energiekosten. Het is békend dat bij een collectieve ver warmingsinstallaties de prik kel om zuinig om te gaan met warmte ontbreekt Het opsplitsen van de vierka- merflats in steeds twee klei nere eenheden (een voor één persoon, de andere voor twee personen geschikt) is het meest ingrijpende onderdeel van het plan. Er is in Amster dam een grote behoefte aan kleine, goedkope woningen Dat opsplitsen wilde de federa tie iü veel eerder. Aanvanke luk zou elke vnjkomende flat in de Bijlmer gedeeld wor den. Omdat de verbouwing (boren in beton, muren afbre ken en weer opbouwen) nog al ingrupend is, bleek dat steeds opnieuw ergens an ders aan de slag gaan met zo gelukkig Nu de leegstand zich voordoet is mets zo mak kelijk dan de verbouw juist daar concentreren waar ook de meeste flats al leegstaan. Het plan zoals de federatie dat in de meest vergaande va riant b(j de gemeente heeft ingediend, kost naar schattig tachtig mijjocn gulden totaal Voor belangrijk. Ottte Ml daarvan bestaan al financie- nngsregelingen (zoals h. t verbouwen van grote wonm gen voor jongerenhuisves ting) Een ..gat" van twintig miljoen rest in de financie ring. Gehoopt wordt dat het ruk buspnngt

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1982 | | pagina 19