De ondergang van AEG Beurs wacht op rentesignalen Beursweek Van proeftuin vrije economie tot debacle ZATERDAG 14 AUGUSTUS 1982 Extra PAGINA 23 AEG-Telefunken is in de Bondsrepubliek in grootte het dertiende concern en op elektrotechnisch gebied de tweede, na Siemens. Het is net geen honderd jaar oud. In 1883 werd de basis gelegd als „Deutsche Edison". De on derneming kwam nogal slecht uit de Tweede Wereld oorlog te voorschijn. Veel ging verloren in of aan Oost- Duitsland. Met veel energie werd de wederopbouw ge start en met succes. Daarbij werd meer naar de opzet dan naar de winst gekeken. Groei was het uitgangspunt. De ene na de andere onderneming werd opgekocht. In een economie die ook groeit geeft dit geen echte proble- men. De bankiers lieten de directie dan ook begaan. Het concern nam in omvang toe en had daartegenover aan het einde van de jaren zestig zo'n anderhalf miljard schuld. En toen kwamen de jaren zeven tig met de ons bekende olie crises en aanverwante moei lijkheden. Niet alleen AEG- Telefunken bleek in een te grote jas te steken. Ook Phi lips heeft daar weet van. Maar de Duitse onderneming was in niet onbelangrijke ma te een conglomeraat van vaak onsamenhangende delen, die moeilijk bestuurbaar zijn. Er kwamen een paar dingen bij. Zo was veel geld gesto ken in techniek van de kern energie, dat er niet uitkwam doordat de weerstand tegen het gebruik van kernenergie de bouw van de kerncentra les op zijn minst vertraagde. Een dochtermaatschappij, AEG-Kanis, zou de eerste turbines leveren die Rusland besteld heeft voor de levering van aardgas aan West-Euro pa. Het lijkt er op dat die le vering nu door gaat, maar er is al een vertraging van an derhalf jaar. Afzetprobleem Behalve deze incidentele te genvallers is er uiteraard het afzetprobleem in de sector consumentenartikelen. Dit is enerzijds het gevolg van de economische crisis en ander zijds van de Japanse concur rentie. Ook in West-Duits- land is er voor elektrische consumentenprodukten een overcapaciteit. In de eerste helft van dit jaar is de omzet van AEG-Telefunken in deze branches dan ook flink inge zakt. Men mag aannemen dat het concern zich hieruit zal terugtrekken. Er werd ten minste bekend gemaakt: „Het bestuur onderhandelt met ondernemingen van naam over samenwerking op het gebied van de consumen tenartikelen". Een woord voerder van Grundig A G, waarin Philips geinteres- seerd is, zei in een reactie op het gebeuren bij de concur rent dat zijn maatschappij er nog steeds vanuit gaat begin volgend jaar de bedrijfslei ding te kunnen overnemen van Telefunken Fernseh- und Rundfunk. Het was al be kend dat Grundig daartoe de nodige aandelen Telefunken zou kopen. AEG gaat zich in de toekomst dus hoogstwaar schijnlijk vooral, zo niet al leen richten op de professio nele markten. Het was in West-Duitsland ze ker geen geheim dat het tra ditionele elektrotechnische bedrijf in grote moeilijkhe den verkeerde. 'Per slot van rekening is het nog geen drie jaar geleden dat verschillen de banken en industrieën bij na 1,4 miljard mark beschik baar stelden om AEG te red den. Die poging werd toen omschreven als een „uniek initiatief van privé-onderne- mers" om een collega te hel pen, als een bewijs voor de kracht van de sociale markt economie. Saneringsplan Het reddingsplan „AEG-83" is mislukt. President-directeur Heinz Durr (zie foto), in 1980 tot topman benoemd om het concern weer winstgevend te maken, heeft kennelijk daarvoor de medewerkers en de banken niet mee kunnen krijgen. Er moet nu drastisch gesa neerd worden, hetgeen in eerste instantie 20.000 arbeidsplaatsen kost en naar verwachting uiteindelijk 60.000 van de wereldwijd 120.000, waarvan 100.000 in Duitsland zelf. Afgezien van het per soonlijke leed dat dit alles met zich brengt is het een klap in het gezicht van de Duitse economie en haar uitgangspunt: een vrije economie. raad van bestuur van Ah,U- Telefunken, zoals het bedrijf voluit heet, zijn concept-plan AEG-83 voor. Het relatief ge zonde AEG-Technik zou ge deeltelijk door een industrië le onderneming worden over genomen. Waarborgsommen of deelnemingen van de staat moesten helpen om de afde ling consumptiegoederen te Er werd dus een beroep op de overheid gedaan en dat gaf aan dat de situatie bij AEG wel heel beroerd moest zijn. Immers, zelfs de eigen geld gevende banken leken dus geen enkel vertrouwen meer in de zaak te hebben. Toch klaarde het nog even op toen de firma Grundig bereid bleek te zijn het verlies lij dende Telefunken onder de arm te nemen, en het Ameri kaanse concern United Tech nologies Company samen met de AEG elektronische bouwelementen wilde gaan vervaardigen. Maar de deelname van United Technologies ging op het laatste moment niet door, de verliezen van AEG bleken aanzienlijk hoger dan ver wacht en de banken begon nen steeds dreigender gelui den te laten horen. Na een dramatische zitting besloot de raad van bestuur van AEG bij de rechter om een zoge naamd 'Vergleichsverfahren' te verzoeken. Dat betekent dat het concern niet meer sol vabel is en dat er gestreefd moet worden naar een ge rechtelijk akkoord waarbij de schuldeisers met 4U in plaats van 100 procent van hun vor deringen genoegen nemen. Schok Ondanks het feit dat iedereen wist dat het heel slecht ging met AEG, deed het bericht van het Vergleichsverfahren, toch eigenlijk een soort vere deld faillissement, de adem bij velen stokken. Dat AEG niet meer in staat is haar schulden te voldoen, bete kent dat duizenden toeleve ranciers een deel van hun geld verliezen en vanwege de toch al slechte economische situatie mee in het diepe kun nen worden getrokken. En of alle banken het verlies van 60 procent van hun vorderingen kunnen dragen, is de vraag. In totaal is de schuld van AEG bijna 5 miljard mark, waarvoor het bedrijf jaarlijks zo'n 650 miljoen aan rente moest betalen. AEG-Telefunken heeft eei zet van 16 miljard mark werken ruim 120.000 Natuurlijk zijn ook giganten sterfelijk, maar wie, zoals de Suddeutsche Zeitung schrijft, alle vervlechtingen en vertakkingen van de AEG met de industrie van de Bondsrepubliek, bijvoor beeld in de export of met het leger, in ogenschouw neemt, ziet in de ondergang van AEG toch ook aantasting van een stuk van de „firma Bondsrepubliek Duitsland". Door Bote de Boer en Hans Amesz De bij AEG, die volgens de raad van bestuur alleen maar kan worden opgelost als het bedrijf met „harde hand" wordt gesaneerd, wat er uiteraard op neerkomt dat er zeer veel arbeidsplaatsen (er wordt gesproken over 40.000 tot 60.000) verloren zullen gaan, kan niet zomaar worden gelijkgesteld met een crisis van de hele Westduitse industrie. Maar het gaat na tuurlijk ook niet een willekeurige firma. En hij vreest de besmettende werking. Bijzonder bedrijf De AEG was altijd een bijzon der bedrijf. Al bij de geboor te, ruim 99 jaar geleden, wa ren de banken als peetooms aanwezig. Anders dan bij Sie mens, Bosch, Krupp en ande re vergelijkbare ondernemin gen, die meestal naar hun op richter werden genoemd, is AEG niet voortgekomen uit een klein handwerkersbe drijfje of werkplaats van een uitvinder. Vanaf het begin hadden de oprichters AEG als een grote onderneming ontworpen. De geschiedenis van het bedrijf is niet in de laatste plaats een geschiede nis van aankopen en fusies en dat vooral na de Tweede Wereldoorlog. In 1883, vier jaar nadat Edison de eerste gloeilamp heeft voorgesteld, wordt in Berlijn door Emil Rathenau de „Deutsche Edison-Gesell- schaft für angewandte Elec- trizitat (DEG) opgericht. Deze maatschappij verwerft het alleengebruik van het Edison-patent voor Duits land. Een jaar later, in 1884, verlaat de eerste gloeilamp „Made in Germany" het Ber- lijnse bedrijf. In 1887 wordt de Duitse Edison-Geseil- schaft omgedoopt in Allge- meine Electrizitats-Gesell- schaft - AEG. De chronologie van de wel haast permanente crisis by AEG begint met het einde van de Tweede Wereldoorlog. Het oude AEG-concern, dat in de opwekking en verde ling van elektriciteit pioniers werk had verricht, werd vrij wel volledig vernietigd. Ne gentig procent van alle be drijven ging verloren, voor een fors deel omdat die in het oosten van Duitsland en Oost-Berlijn lagen, en van de 55.000 werknemers waren er maar 9000 over. Het concern had aan het eind van de oor log negen tiende van zijn ver mogen verloren. Geisoleerd In 1950 verplaatst AEG het hoofdkantoor van het totaal geisoleerde West-Berlyn naar Frankfurt. Een van de rede nen voor de uiteindelijke on dergang van het concern wordt gezien in het feit dat de AEG in feite veel te lang in Berlijn is gebleven, terwijl de grotere concurrent Siemens al lang in Beieren zat. Maar ernstiger was, zoals „ex perts" nu beweren, dat er in de naoorlogse jaren een stormachtige expansie ont stond, die bijna geheel met kredieten werd gefinancierd. AEG probeerde in bijna alle takken van de elektrotechni sche industrie minstens een vinger te krijgen. Vakmensen beschouwden dit als fatale wildgroei. Daarbij kwam voortdurende onrust in het top-management. Sinds het begin van de jaren '60 veran derde de voorzitter van de raad van bestuur zes keer, de voorzitter van de raad van commissarissen vijf keer. Hoewel niet ontkend kan wor den dat AEG-Telefunken grote technische prestaties leverde, door bijvoorbeeld het PAL-kleurentelevisiesys- teem te ontwikkelen, misluk te de aansluiting bij compu ters en kernenergie. Dat kost te miljarden marken. AEG beschikt volgens de raad van bestuur nog altijd over een vrij gezonde technische kern, die samen met een krachtige partner te redden zou moeten zijn. Bij Telefunken gaat Grundig die rol vervullen, maar op het gebied van de huishoudelyke apparatuur is er geen strohalm te beken- De schuld van het concern aan 23 Duitse banken (met als voornaamste de Deutsche Bank) en een Zwitserse bank is nu byna vyf miljard DM. Al in 1978 werden de koppen by elkaar gestoken om de finan ciële problemen van het con cern aan te pakken. Een con sortium van 25 banken redde AEG-Telefunken een jaar la ter inderdaad door de helft van de aandelen over te ne men en de schulden af te schrijven tot een bedrag van 4,6 miljoen mark. De ban kiers zagen daarin, zoals één hunner het uitdrukte, ook een „test-case voor de vrije economie". Dat is dan op een debócle uitgelopen. Geen hoop Thans hebben de banken ken nelijk de hoop opgegeven dat een nieuwe schuldsanenng tot een blijvend herstel van de rentabiliteit zal leiden. Dit ligt niet alleen aan de om standigheden waarin de AEG en haar markten verkeren, maar ook aan hut feit dat de financiële positie van de ban ken zelf niet meer zo rooskleurig is. De vooral door het personeel en de vakbonden gekoester de voorstelling dat AEG als geheel te redden zou moeten zyn, by voorbeeld door finan ciële deelneming van de overheden in Bonn en de deelstaten, lykt met erg rea listisch De bondsregering heeft weliswaar in principe een borgsom van 600 miljoen ten behoeve van de export beschikbaar gesteld, maar zo wel bondskanselier Helmut Schmidt, als de ministers van financiën en economie, Lahnstein (SPD) en Lambs- dorff (FDP), voelen er mets voor om als staat betrokken te raken bij het in stand hou den van privé-ondernemin- gen. Dat komt pok niet over een met het door hen gehul digde principe van de sociale markteconomie. De banken zijn bereid aan de nu voorgestelde procedure mee te werken. Anders zou den ze trouwens waarschijn lijk ook met een nog grotere strop blijven zitten. Veel zal verder afhangen van de hou ding van de vakbonden. Hun belang is uiteraard zoveel mogelijk arbeidsplaatsen te behouden. Door hun tegen werking is het overleg tussen AEG en het Britse bedryf Ge neral Electric (niet te verwar ren met de Amerikaanse on derneming van dezelfde naam) over de overneming van enkele winstgevende on derdelen stuk gelopen Der gelijke besprekingen met een Amerikaanse firma, United Technologies Corporation, leidden evenmin tot resulta ten. Uitverkoop De houding van de bonden te genover uitverkoop van juist de goede delen is begrijpe lijk, hetgeen nog met wil zeg gen ook verstandig. Vak bondsvoorman Franz Stem- kuhler kwalificeerde het trieste gebeuren als „een de finitieve mislukking van het zoeken naar een oplossing overeenkomstig de sociale markteconomie". In het alge meen noemen Duitse com mentatoren de gebeurtenis sen het grootste fiasco van de pnvé-ondememing sinds de Tweede Wereldoorlog Zo is het ook wel. Toch is de zaak niet helemaal hopeloos. De sanenng kan, mits bekwaam uitgevoerd en met een beetje geluk, in enkele jaren leiden tot een gezond(er)e Allgemci ne Elektrizitacts Geseil- schaft, hoe mislukt die nu ook is. In de afgelopen week namen de meeste grote beurscentra in de wereld een afwachtende houding aan. Er gebeurde weinig opzienbarende din gen en het koerspeil was on regelmatig en afbrokkelend. Wall Street bijvoorbeeld sloeg de eerste drie dagen steeds nieuwe dieptepunten van dit jaar aan en kwam hierdoor op niveaus die se dert april 1980 niet meer zijn voorgekomen. Op een haar na werd het dieptepunt van dat jaar bereikt. Ook Amster dam wist niet goed raad met de situatie en bereidde zich voor op de ontvangst van de halfjaarresultaten van de grote internationale con cerns, die volgende week be kend zullen worden gemaakt. Alleen de banken konden enig herstel boeken. De ande re deelgroepen verloren tot ongeveer 1 punt op hun in dex. Mede door het conflict rond Li banon steeg de dollar deze week ook in Amsterdam tot de eenmaal eerder dit jaar be reikte top van f2,79 a f2,80. Door een krachtige geldinjec tie in de geldmarkt, waardoor de daggeldrente sterk zakte, kwam de dollar op alle bui tenlandse valutamarkten daarna onder druk en zakte in Amsterdam tot f 2,75. Maar al spoedig begon de waarde van de Amerikaanse munt weer iets te stijgen. Toch bleef ditmaal de rente in Amerika onveranderd. Er te kent zich in dat land een nieuwe belastingstrijd af tus sen het Congres en de Ameri kaanse president. Deze wil een verhoging van 100 mil jard dollar doordrukken, die volgens hem niet de loyale belastingbetalers maar voor al de belastingontduikers zal treffen. Gezien het enorme begrotingstekort van 110 mil jard dollar volgend jaar zou een dergelijke belastingver hoging zeer welkom zijn en de weg kunnen openen naar verdere rentedalingen. Met spanning wordt dan ook op deze ontknoping gewacht. Ook buiten de Verenigde Sta ten, waar de rente deze week eveneens nauwelijks veran deringen liet zien. In ons land begon de obligatiemarkt met een daling van een halve punt op de index en daarna werd dit lagere niveau vrij wel gehandhaafd. Geen teke ning dus en louter afwachten. Ook in ons land zijn de faillisse menten aan de orde van de dag. Gelukkig niet bij onder nemingen van de omvang als de AEG, maar het nu defini tieve bankroet gaan van Schuttersveld was toch een hard gelag. De koers die aan vankelijk nog tot f 8 was op gelopen moest hierdoor ver der terug, hoewel ook hier reddingsplannen in de maak zijn Tegenover deze donkere zijde van onze economie kwamen deze week echter ook een paar lichtpuntjes te staan. Zo ziet het Centraal Plan Bureau enige tekenen die op een con juncturele opleving zouden wijzen. Vooral onze exportin dustrieën zouden op een ver dere verbetering kunnen re kenen nu de loonmatiging steeds duidelijker effect sor teert en ook de lage inflatie positief werkt. Daarnaast valt door C. Wagenaar het op dat er regelmatig ook gunstige bedrijfsberichten op de beurs binnenkomen, naast al het slechte nieuws over uitstel van betalingen. Océ van der Grinten, Smit In ternationale, Nijverdal Ten Cate en Heineken beginnen al een aardige ry te vormen. Deze week voegde IHC Inter met een winststijging van 60 procent in de eerste helft van 1982 zich eveneens in deze ry. Maar de beurs reageert er slechts kortstondig positief op Ook IHC Inter moest de stijging van f4. nadien weer afstaan Of dit lot ook de aan delen in de KLM zyn bescho ren, zal volgende week bly- ken maar de sterk meevallen de en zelfs aanzienlijk hogere winst m het eerste kwartaal van het nieuwe boekjaai bracht de koers zo'n f 5 om hoog. Verder domineerde de afbrok keling en veie aandelen moesten tot f 5 terug. Borsu my, HVA. Océ van der Gnn ten en de Fries-Groningse Hypotheekbank behoorden daartoe. Ondanks bezweren de woorden van de directie dat de liquiditeit momenteel voldoende is en er geen pro blemen met de banken zyn, moest het aandeel in de KBB Btynkori van f 17 naar f 14 terug. Een nieuw dieptepunt in de geschiedenis van het Ook Internatio Muller kwam met een daling van een paar gulden op een nieuw diepte punt van f 16 door dc invloed van het schrappen van ten minste 500 arbeidsplaatsen. Ook vele aandelen in de bouwindustne moesten deze weck flink terug Daar stond evenwel een herstel van rond f 5 voor de Nederlandse Mid denstands Bank tegenover

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1982 | | pagina 23