c
jVW neemt proef
met info-gids'
"Allang vermoeden dat
wat ging gebeuren met
sociale pedagogiek"
Wie maakt me los
Bejaarden Merenwijk-flats
liebben lijst vol klachten
LEIDEN RIJNLAND
EN BOLLENSTREEK
f Geert gehoor bij woningbouwvereniging
Vakgroep wacht zaken nog even af
"Twee extra
leerkrachten
voor twee
bijzondere
scholen"
En de wekker
bleef thuis...
-^IJDAG 23 JULI 1982
LEIDEN - De Leidse VW heeft een nieuwe vorm van informa-
tj tieverstrekking geïntroduceerdin plaats van de gestencilde,
5 wekelijkse agenda wordt er nu een gidsje uitgegeven.
Het drukwerk, dat overigens gratis wordt verspreid, zal in het
hoogseizoen (mei tot en met augustus) om de twee weken ver-
schijnen in een oplage van 16.000. In de overige maanden wor-
den er 9.000 exemplaren verspreid in Leiden en de bollenstreek.
)2 De gids wordt toegestuurd naar leden van de VW en is op een
aantal punten in de stad verkrijgbaar.
Met nadruk stelt de VW dat de nieuwe uitgave het karakter van
een proef heeft. Mocht blijken dat gids geen goede fuik voor
advertenties is, dan stopt men weer.
Het werven van de advertenties wordt overigens niet door de WV
zelf gedaan. VW-woordvoerder Hugens: "De Amsterdamse
1 uitgeverij die de info uitgeeft, VEKO Verkaart probeert ook ad
vertenties binnen te krijgen".
Op de vraag of de oplage niet wat aan de lage kant is, antwoordt
a Hugens: "Volgens ons niet. Wij hebben die cijfers echt toege-
spitst op de behoefte. Ja kijk, als je bij iedereen een gratis info in
c de bus gooit moet je natuurlijk wel wat meer exemplaren laten
drukken, maar dat kan toch niet de bedoeling zijn".
il
De kat wordt vooralsnog uit de boom gekeken. Hoewel Hugens
i- liever spreekt van een bescheiden begin. "We hebben bijvoor
beeld het horeca-gebeuren nog niet opgenomen. Voordat we
0 dat doen moeten we namelijk eerst nog een afweging maken:
a' wat zet je er wel in en wat niet. Als je alle horecagelegenheden er
in zou zetten, kom je pagina's tekort".
De omslag van de eerste WV-gids.
Leiden
AGENDA
4CIDEN De merendeels bejaar
de bewoners van de flats aan de
.Pel-, Polder- en Stellingmolen
zijn ontevreden. Ze hebben een
lange lijst met klachten, maar -
it zo menen zij vinden bij de wo
ningbouwvereniging De Goede
Woning nauwelijks of geen ge-
t hoor.
let name de explosieve stijging
van de kosten die in rekening
worden gebracht voor de lift en
i voor de portiekverlichting zit be-
iwoner J.J. Buis (72) en met hem
vele anderen dwars. "Exorbi-
'tant", meent Buis en hij bena
drukt dat deze stijging zich al ja-
'ren voordoet.
jen punt van ergernis zijn ook de
ramen in de woningen. Deze
kunnen maar gedeeltelijk open
en zijn zo gecontrueerd, dat het
[schoonmaken van de ramen aan
'de buitenkant praktisch onmo
gelijk zelf gedaan kan worden.
ie oplossing van dit probleem zou
het vervangen van de ramen
door tuimelramen zijn. Maar een
voorstel van het bestuur van de
woningbouwvereniging om deze
oplossing te realiseren tegen een
huurverhoging van acht gulden
per maand is door de bewoners
verontwaardigd van de hand ge
wezen.
Uiteindelijk betreft het een fout in
de constructie en dat moet niet -
zo luidt de redenering - worden
afgewenteld op de bewoners. Bo
vendien meent Buis dat het werk
veel goedkoper uit te voeren is,
dan het volgens de berekening
van De Goede Woning zou zijn.
Een probleem is ook de gang van
zaken rond het aanvragen van
huursubsidie. "Het is toch geen
doen voor die oude mensen",
zegt de 72-jarige Buis, "om hele
maal naar het kantoor van de
centrale boekhouding te gaan
aan de Hoge Rijndijk om de for
mulieren in te leveren. Dat kost
ze tientallen guldens aan de ta-
Maar het voorstel van de bewoners
om de formulieren voortaan in te
leveren in het leegstaande zaaltje
van de Stellingmolen zou vol
gens de centrale boekhouding
van woningbouwcorporaties
geen haalbare kaart zijn. De be
woners dringen erop aan om
toch vooral een oplossing voor
dit probleem te zoeken.
Een andere klacht betreft de toe
gangsdeuren tot de brandgan
gen. Deze zijn volgens de bewo
ners niet altijd open. Verder heb
ben de bewoners gevraagd of zij
zich als lid van de vereniging
kunnen laten inschrijven, maar
het bestuur zou deze kwestie nog
niet hebben willen bespreken.
Buis: "En dan is er nog de kabel-tv.
De uitbreiding daarvan is voor
ons weggegooid geld. Wij, be
jaarde mensen, hebben in het
verleden nooit de kans gehad om
Engels, Duits en Frans te leren.
Wij hebben praktisch niets aan
die uitbreiding".
"En het ergste is: Men heeft ons
ook nooit iets gevraagd. We heb
ben het zomaar gekregen. Maar
we merken het wel in de huur",
aldus Buis.
Vocht
Behalve deze algemene klachten is
er ook nog het probleem van
slechts één bewoonster van de
Stellingmolen, mevrouw Boom.
Zij heeft al twee en een half jaar
last van vocht in de woning. De
toezegging dat er nu na al die tijd
iets aan gedaan zal worden,
neemt Buis met een korreltje
zout. "De woningbouwvereni
ging belooft wel vaker wat, maar
alles wordt eindeloos vertraagd".
Voorzitter Coster van De Goede
Woning verklaart desgevraagd:
"Ik heb toegezegd dat de bewo
ners begin september bericht
krijgen hoe alles in elkaar zit.
Verder heb ik geen commen
taar".
LEIDEN - De argumenten die het
bestuur van de faculteit sociale
wetenschappen gebruikt om de
vakgroep sociale pedagogiek op
te heffen kunnen volgens de
voorzitter ad interim van die vak
groep. prof van den Broek, ook
gebruikt worden om de vak
groep nieuw leven in te blazen.
"Bezuinigingen zijn natuurlijk
de belangrijkste redenen, maar
we hebben er in dit land een ge
woonte van gemaakt dat beestje
niet bij z'n naam te noemen".
In het persbericht van de Leidse
universiteit wordt inderdaad met
geen woord gerept over bezuini
gingen. Wel valt er te lezen dat er
in de vakgroep niet voldoende,
zogenaamde senior—onderzoe
kers zitten en dat het moeilijk zal
zijn om een nieuwe hoogleraar te
vinden; een vervanger van pro
fessor Weiten, die enige tijd gele
den naar Nijmegen vertrok, om
dat hij onenigheid had gekregen
met het bestuur van de subfacul
teit over de wijze waarop het on
derzoek beter zou moeten wor
den.
Op de vraag of met het vertrek van
Weiten ook het doodvonnis van
de vakgroep werd getekend, ant
woordt Van den Broek, de tijde
lijke vervanger van Weiten: "Dat
weet ik niet. Het vermoeden be
stond natuurlijk wel dat er wat te
gebeuren stond".
De vakgroep sociale pedagogiek
zou zwak zijn. Is Van den Broek
het daar mee eens? "In de eerste
plaats is het natuurlijk zo dat el
ke vakgroep wordt verzwakt als
de hoogleraar weggaat. De enige
Huurder Buis kan de ramen van zijn flatwoning aan de Poldermolen alleen met de grootste moeite zemen.
DEN HAAG/LEIDEN - De Onder
wijsraad, het adviesorgaan van
de minister van onderwijs, heeft
de bewindsman geadviseerd
voor het komende schooljaar
geld uit te trekken voor extra
leerkrachten voor twee bijzonde
re scholen in Leiden.
Het gaat om de prot. chr. school
voor slechthorende en spraakge-
brekkige kinderen De
Weerklank aan de Robijnstraat
en de Prof. Vliegenthartschool
voor voortgezet bijzonder onder
wijs (VBO) aan de Zuidsingel.
De onderwijsraad wil De
Weerklank geld geven voor een
extra leerkracht voor de „tweede
groep meervoudig gebrekkige
kinderen". Dit totdat er in het
komende schooljaar een afdeling
speciaal voor kinderen met meer
gebreken tot stand komt.
Het geld voor de Vliegenthart
school aan de Zuidsingel is be
stemd voor een tiende leerkracht
naast het hoofd. Die leerkracht is
volgens de onderwijsraad nodig
voor de „continuiteit van de
school"
De minister heeft inmiddels een
beslissing genomen over de r.k.
kleuterschool aan de Lorentzka-
de in Leiden. De school mag in
elk geval tot 1 januari 1983 blij
ven doorgaan. De kleuterschool
voorziet volgens de bewindsman
in de behoefte en bovendien is
het volgens hem de bedoeling
dat de kleuterschool samengaat
met de lagere school op hetzelfde
adres.
vakgroep waarmee ik sociale pe
dagogiek kan vergelijken, is on
derwijskunde waaarvan ik ook
voorzitter ben. Vergelijk ik die
twee. dan zeg ik: inderdaad so
ciale pedagogiek is zwakker.
Maar aan de andere kant: dat
haal je de duvel. Onderwijskun
de bestaat al een jaar of acht en
heeft bovendien twee hooglera
ren"
Meer aandacht
In financieel betere tijden zou het
bestuur van de faculteit volgens
Van den Broek een geheel ande
re conclusie uit de zwakte van
sociale pedagogiek hebben ge
trokken. "Ze zouden dan gezegd
hebben: is de vakgroep zwak.
Goed. dan gaan er meer aan
dacht aan besteden".
Dat de faculteit in elk geval een
duidelijke uitspraak heeft ge
daan vindt Van den Broek een
goede zaak. "We weten nu ten
slotte waar we aan toe zijn. Nee.
een verdedigingstaktiek heb ik
nog niet uitgestippeld. Het pro
bleem is namelijk dat alle mede
werkers op vakantie zijn. Maar
zodra zij terug zijn zullen we ons
natuurlijk eens terdege gaan be
zinnen. Of ik mezelf veel kans
geef? Over dat soort vragen
maak ik me niet druk. We moe
ten gewoon knokken".
De studenten zullen in elk geval
voorlopig geen schade ondervin
den van de discussie over het al
dan niet opheffen. Het onderwijs
gaat gewoon door; die garantie
heeft het dagelijks bestuur van
de Leidse universiteit gegeven.
En zelfs als de vakgroep met in
gang van het studiejaar '83-'84
ophoudt te bestaan zullen de stu
denten in de gelegenheid wor
den gesteld gewoon af te stude
ren. Er worden dan alleen geen
nieuwe studenten meer toegela
ten in de afstudeerrichting socia
le pedagogiek.
LEIDEN Een van de plezierigste
dingen van vakantie is wellicht,
dat de wekker thuis kan worden
gelaten. Dat moet een familie uit
de Kanaalstraat ook gedacht
hebben, toen zij op vakantie
ging
Tot groot verdriet van de thuisblij
vende omwonenden, want elke
nacht hield de wekker-radio de
buurt van 's nachts half'één tot
half vijf wakker. De politie heeft
de nachtrust weer hersteld, door
via een dakraam naar binnen te
klauteren en de wekker het zwij
gen op te leggen.
Door
Jaap Visser
Vader Dirk helpt een paar klanten terwijl op de voorgrond Klaas Hartevelt het fileermes hanteert "Een
visboer die 's avonds klaar is, dat bestaat niet".
LEIDEN - De Leidse waren- -
markt: domein van de bood
schappende gezelligheids
mens en 'werkterrein' van
de prijsbewuste consument, -
ook al is z'n gulden er dan
geen hele daalder meer
waard. De Leidse waren
markt: schepper van tiental
len arbeidsplaatsen. Een
flink bedrijf met onbewust
een grote sociale functie. De
'Lèidse mart': het grootste
trefcentrum van de stad. -
Daar waar de Leidse 'er' rolt
zoals-ie nergens rolt.
De markt, Leids als de Harte-
brugkerk en 3 oktober en ou
der dan de Zijlpoort; een zo- 1
merrubriek waard derhalve.
Vandaag deel twee over
twee onvervalste Katwij-
kers, Klaès en Dirrèk Harte
velt, 'het oom seggertje' en
'waaiting voor het poessie'.
Als een duivelskunstenaar han
teert Klaas Hartevelt het fi
leermes. Met duizelingwek
kende snelheid ontdoet de
rasechte 'Katteker' de schol
len, tongen en 'schellevisse'
van kop en graat. In een ra-
zend tempo bedient hij zijn
klanten, ondertussen in hoog
Katwijks vooral het vrouwe
lijk deel van zijn publiek dol
lend: "Moe je waaiting dón,
wijffie? Zeker voor je poessie
hè? Hebbie een beetje een
poessie dón?"
Vader Dirk staat al een halve
eeuw op de Leidse markt,
kent ongeveer de helft van de
Leidse bevolking terwijl
meer dan de helft Dirrèk Har
tevelt kent. Ruim vijf jaar ge
leden werd hij getroffen door
een lichte beroerte waarna
'onze Klaès' de zaak over
nam.
Dat was aanvankelijk helemaal
niet de bedoeling want geen
haar op de 'Kattekse kop' van
Klaas die er aan dacht om in 1
de "kleine handel" te gaan.
Na een paar jaar mulo, waar
hij vooral uitblonk in het
doubleren, ging Klaas in de
groente bij zijn zuster. "Dat
was best aardig, alleen ver
diende ik niet zo veel. Vijf
tien gulden in de week terwijl
mijn kameraden die op het
land zaten zestig gulden in de
week pakten. Na een jaar zei
m'n vader dat-ie wel een
mooi baantje voor me wist.
Bij ome Jaap in de groothan
del. Daar pakte ik de eerste
week al meteen 127 gulden.
Het was goed verdienen bij
ome Jaap maar je moest wel
dag en nacht werken. In die
zeven jaar in de groothandel
heb ik echt alles van het vak
geleerd. Ik was ook niet van
plan om er weg te gaan".
Door de beroerte van zijn vader
belandde Klaas op zijn 23 e
tocht op de markt.
"Want zo'n familiebedrijf laat
je natuurlijk niet zo maar
naar de knoppen gaan. Mijn
grootmoeder stond vroeger al
op de visbanken, moet je we
ten. We hebben dus een soort
van familiebedrijf'.
Klaas stapte in een goed lopen
de zaak die hij al snel door z'n
vlotte manier van werken, z'n
olijke kop en z'n Katwijkse
grappenmakerij nóg beter
het lopen. Het is vaak drin
gen geblazen bij visboer Har
tevelt, zodat de hulp van zijn
inmiddels zeventig jaar oude
maar geheel herstelde vader
geen overbodige luxe is.
Hoewel ze een veel minder gro
te keel opzetten, zijn vader en
zoon Hartevelt net zo ad rem
als groenteboer Dool (zie afle
vering 1). Een uurtje luiste
ren naar het niet aflatende ge
leuter van Klaas Hartevelt le
vert met gemak de volgende-
bloemlezing op:
"Vin je dit geen mooie skar-
retjes dan wijffie? Ik heb er
anders net de strikkies af-e-
haald hóór".
Klant: "Nee hoor visboer, ik
moet geen haringen meer
want die zitten tegenwoordig
vol met kwik"; Klaas: "Ach
moedertje, je moet niet zeur-
re. Als dat waèr was dan had
ik al lang een thermometer
moeten zijn want ik eet zellef
vijf haèringen per dag".
"Pas op hoor meissie, niet te
veel van die uitjes erbij doen
anders hebbie vanavond een
gratis concert thuis".
n zijn riante woning (plus be
drijfsruimte) aan het Kat
wijkse Duinpad, pal achter
het 'witte kerkje', kan Klaas
Hartevelt smakelijk vertellen
over het vak van visboer. Ook
al is hij die middag eigenlijk
van plan om "een beetje met
zo'n surfplank op zee te gaan
klooien", neemt Klaas alle
tijd om uit te leggen wat het
mooie is van het vak waar hij
niet eens vrijwillig voor heeft
gekozen:
'Het contact met de mensen
hè. Dat vind ik echt mooi. En
het is leuk werken met Leie
naars want je kunt er een
hoop tegen zeggen". De men
sen vis leren eten, dat is waar
Hartevelt het meeste genoe
gen in schept. "Ik knjg vaak
mensen bij m'n kraam die
nog nooit vis hebben gegeten
maar het wel eens willen pro
beren. Nou, dan laat ik ze
heel voorzichtig beginnen
met een scholletje. Dat fileer
ik dan voor ze en leg ze uit
hoe ze 't klaar moeten maken
Dan laat ik ze de volgende
week terugkomen om te zeg
gen hoe het heeft gesmaakt.
Negen van tien keer zijn ze
enthousiast. Nou, dan gaan
we vandaag wat anders doen,
zeg ik dan".
ioewel hij er nooit wat van zal
zeggen, heeft Klaas Hartevelt
inwendig wel eens kritiek op
z'n collega's: "Ik zie bg som
mige gasten handel liggen
die ik al lang in de purrieton
had gegooid. Dat zgn van die
gasten die benne 's avonds zo
klaar En dat kan niet hè. Een
visboer die 's avonds klaar is,
dat bestaat niet".
ielf is Klaas Hartevelt in de re
gel pas om een uur of half
tien 's avonds klaar. Nou ja
klaar; dan stopt-ie er mee.
Steevast loopt z'n wekker de
volgende morgen al om vijf
uur af. Na de wagen te heb
ben opgetuigd met lege kis
ten trekt hg naar de afslag
(IJmuiden of Schevemngen)
om daar de "buitenlandse
handel" op de kop te tikken:
garnalen, sardientjes, tongn-
tjcs en kikkerbillen 'Da's be
neden. Als ik dat spul heb. ga
ik naar boven, naar de klok,
voor de tongen en zo", ver
duidelijkt Hartevelt, die z'n
haring weer ergens anders
haalt. Bg z'n vaste 'dealer',
een Katwijkse groothandel
uiteraard.
De huidige haring, de 'Deense
nieuwe', vindt Klaas trou
wens "een hele beste". Er
gaat volgens hem niets boven
Deense haring die op z'n Hol
lands is verwerkt. Zelfs de
'Hollandse nieuwe' kan daar
niet tegen op.
Van de afslag gaat Hartevelt
naar een van z'n vaste stand
plaatsen Naar de Karne-
melksbrug (woensdags en za
terdags). naar de markt in
Leiden Zuid-west of naar de
Kopermolen.
Klaas Hartevelt maakt weke
lgks dus vgf zeer lange, zeg
maar dubbele, werkdagen
De dinsdagmiddag is z'n vrge
middag. En de zondag na
tuurlijk: "Want al komen ze
me duizenden guldens bie
den voor een plaatsje ergens
langs de boulevard dan zou
ik nog weigeren Uit principe
ja. Ik werk zes dagen in de
week. De zevende, da's een
rustdag. Dan gaan we ook
niet naar het strand of zo. Een
ommetje maken met de kin
deren door de duinen en er
gens gezellig een flessie drin
ken. Da's alles".
Het keiharde werken begint in
middels z'n sporen te trekken
op het nog maar 28 jaar oude
lichaam van Klaas Hartevelt
"Ik heb last van spataderen,
maar wat wil je als je met
honderd kilo schoon aan de
haak de hele dag op je benen
staat De mensen zeggen te
gen me dat ik het rustiger aan
moet doen. Hoe dan rustiger
aan? Als er twintig mensen
voor m'n kraam staan, kan ik
er toch kwalijk tien wegstu
ren?"
Voor z'n zestigste hoopt Klaas
in elk geval wat anders te
hebben: "Inkoper bg een
groothandel of zo". Want zo
doorpezen tot aan z'n pen
sioengerechtigde leeftgd dat
lgkt zelfs hem onmogelgk.
Wat er dan met het familiebe
drijf gebeurt, is nog de vraag.
Zaterdags krijgt Klaas bchal
ve van zgn vader ook dikwijls
hulp van een "oom segger-
tje" Een neeQe dus. die het
aardig schijnt te doen maar
een mogelijke opvolger ziet
Klaas nu met direct in hem
"Welnee, dat kereltje heb
veel meer aandacht voor
vliegtuigen en boten. Als-ie
een boot door de Nieuwe
Rgn ziet varen dan laat-ie z'n
klanten gewoon staan". Iets
wat Klaas nooit zou doen Die
helpt 't Liefst twintig klanten
tegelgk. De kans dat zgn nu
twee jaar oude zoon Jaap het
familiebedrgf zal voortzetten
is volgens Klaas veel groter.
Deze aankomende visboer is
immers met voor mets naar
'ome Jaap' vernoemd
