Knetemann verslaat coalitie
9De kleine speelt
er erg
leuk
mee
'In blote
kont op
straat...'
In de Tour: prijzen voor iedereen
Raadslid Vandenbroucke tot zwijgen gebracht
TOUR m CIJFERS
Sensationele
zege poloteam
WOENSDAG 7 JULI 1982
BE A UVRAIN (GPD/ANP) -
Nerveus wapperde Albert
Bouvet, adjunct-directeur
van de Tour de France, bij
de start in Beaurain met z'n
pannekoek. Een minuut
voor de officiële start was
nog altijd de Raleigh-ploeg
van Peter Post niet komen
opdagen. Het vertrek moest
er zelfs voor worden uitge
steld, de reden: een intensie
ve paspoortcontrole bij de
Luxemburgs-Belgische
grens en problemen met bet
tanken van benzine. De or
ganisatie wijst namelijk een
pompstation aan, waar alle
door de Tour ter beschik
king gestelde wagens gratis
brandstof kunnen halen. In
België echter was daarvoor
maar een schamele pomp ter
beschikking zodat er een
lange rij wachtenden stond,
waardoor de toch al verlate
ploeg van Post nog meer tijd
verspeelde. „Een saaie
Tour", zei Gerrie Knete-
mann later op de middag,
„helemaal niet. Er gebeurt
juist veel Vanmorgen heb
ben we nog in onze blote
kont op straat gestaan, om
dat er geen tijd meer was om
gewoon naar de kleedruimte
te gaan".
Ook de ritwinnaar van
maandag, Daniel Willems,
werd aan de grens staande
gehouden. Anderhalf uur na
zijn zege in Longwy vroeg
een barse douanier bij de
Luxemburgse grens (de ren
ners sliepen in de stad Lu
xemburg) om het paspoort,
maar dat bleek niet in die
auto aanwezig. Willems
mocht dus niet door, ook al
riep Lomme Driessens nog
honderdmaal dat de etappe-
MOESKROEN (GPD) - Gele petten, vaantjes, Grand Prix Acceleration, de strijdlustigste,
Prix et Primes (total general) 2.207.220 francs, de beste geklede, classement 'rush', bloe
mentuilen, gele trui, Grand Prix TF1, de meest elegante, witte trui, bollekestrui, Boni
Velo. Groene petten, groene trui, de beminnelijkste, de beste ploegmaat, Dotation SNCF,
souvenir Henri Desgrange, souvenir Maurice Goddet, souvenir Jean Leulliot, sprints
Merlin, de beste tijdrijder. Prijzen in de Tour de France.
Hennie Kuiper (l) werkt zich in de kopgroep uit de naad.
inspanningen"merkte de Nederlander op.
PRIJZEN (1)
'Het is een schande wat we hier krijgen voor c
winnaar van de Tour werd
tegengehouden. Omdat pra
ten niet hielp draaide Dries
sens om, zocht een kleinere
grensovergang en passeerde
die zonder problemen.
Toupet
De renners moesten er weer
even aan wennen. Normaal
gesproken dragen ze in de
Ronde van Frankrijk alleen
een petje, maar gisteren
moest de valhelm weer op.
De Belgische wet schrijft
dat namelijk voor en daar
kon zelfs de machtige Levi-
tan niets aan veranderen.
Mario Beccia vond het maar
niets. De Italiaanse winnaar
van de Waalse Pijl heeft zich
onlangs een toupet aange
schaft om bet kale schedel
dak te bedekken. Nu moest
daar ook een helm op en bo
vendien zette hij daarover
been nog een pet.
De Ronde van Frankrijk
komt in trek bij politici. De
ware wielerliefhebber, pre
mier Van Agt, komt al sinds
1977 in de Ronde van Frank
rijk een etappe volgen en
een baptje eten met de Ne
derlandse renners. Bij de
start van de vierde etappe
meldde Ed Nijpels, de jonge
WD-voorman, zich bij Peter
Post. Hij reed de 219 kilome
ter lange rit in België tussen
Beauraing en Moeskroen
mee en zei ervan genoten te
hebben, hoewel Post een
deuk in zijn auto reed.
"Ik heb nu meer kijk op wiel
rennen gekregen", zei bij,
„en mijn waardering voor
de prestatie van de renners
is enorm toegenomen".
beaje van Mamix. Hij speelt er
hartstikke leuk mee. Alleen jam
mer dat-ie nooit de prijs voor de
knapste renner op z'n kamer zal
krijgen. Ik vind het prima dat er
zoveel van die prijsjes zijn in de
Tour. Dan komen de kleinere ren
ners die anders nooit in de pictu
re staan, ook eens aan bod. Het
zijn leuke herinneringen. Ik heb
in de Tour de l'Avenir eens de
Prix du Courage gewonnen en
steeds als ik ernaar kijk denk ik:
tjee... Wat ben ik toen toch ver
schrikkelijk op m'n bek gevallen.
Op het moment zelf stellen al die
prijsjes niks voor maar als souve
nir voor later is het prachtig. Al
thans voor mij. Ik bewaar daar
om alles. Maar er zullen best cou
reurs zijn die er anders mee om
springen. Ik denk dat als je het
aan Raas vraagt... Raas, die so
demietert ze gelijk weg, denk ik".
PRIJZEN (2)
„De bloemen geef ik meestal aan de
baas van het hotel en die weer
aan z'n vrouw. Waar de vaantjes
blijven weet ik niet. Die zijn al-
MOESKROEN (GPD) Gemeentepolitiek en sport. Ze hebben alles met elkaar te ma
ken. Tenminste in Moeskroen, de Belgische grensplaats waar profwielrenner Jean Luc
Vandenbroucke zitting heeft in de gemeenteraad. Hij wilde gisteren natuurlijk graag
winnen in zijn woonplaats. Per slot van rekening had hij zelf gestemd voor subsidiëring
van de Tour-aankomst en bovendien staan er verkiezingen voor de deur. Maar de aanval
werd afgeslagen. Honderd meter voor de streep „interrumperde" Gerrie Knetemann
het raadslid. Beteuterd dropen de plaatselijke voormannen van de Sociaal-Democrati-
che Partij (PSC) af. Nog niet eens verkiezingen en nu al een nederlaag.
„Ach", hijgde Knetemann na, „Je
bent in de Tour en je probeert
eens wat. De ene keer heb je ge
luk, de andere keer niet". Het
was een verwijzing naar zijn wel
haast traditionele tweede plaat
sen in de prologen van de Tour,
waarin hij altijd de longen uit
zijn lijf rijdt zonder er optimaal
rendement uit te halen. Tegen de
andere grote tijdrijder, Vanden
broucke (hij won dit seizoen al
drie keer de openingstijdrit van
een etappekoers), lukte het in
een „normale" rit wel, al scheel
de het maar een haar of het hele
peloton was nog over de Kneet
heengedenderd. „Ligt de streep
twintig meter verder, dan verlies
ik" gaf hij toe, nadat hij de ne
gende Tour-overwinning uit zijn
negenjarige profcarrière op zak
had gestoken. „Want het is mij
een raadsel waar die Sean Kelly
vandaan kwam". Inderdaad was
het ronduit verbluffend hoe ook
nu, in die toch niet gemakkelijke
aankomst, het peloton naderbij
Moes- Danguillaui
3. Ploeg-Guim
juillaume op 2f
,00; 6. Ploeg-Cre
c.; 5. Ploeg-Godefro
ly (Ier-De Gribaldy) 5.46,16 (met boni
5.45,56); 3. Braun (Wdl-Godefroot) 5.46.12 <m
De massaspurt die gisteren eigen
lijk toch wel echt verwacht werd
bleef dus weer uit. De Raleigh-
ploeg van Peter Post leek daar
vrede mee te hebben, in elke ge
val heeft het er alle schijn van dat
de ploeg nog niet voor de volle
honderd procent op Jan Raas
vertrouwt. Die werd ook in
Moeskroen slechts vijftiende, al
hoeft dat niet per se iets over zijn
vorm te zeggen. Raas is een ze
gelboekje: eerst sparen en pas in
casseren als het vol is.
Smijt
Knetemann: „Kelly is inderdaad
op dit moment de snelste van het
hele peloton. Maar kijk eens naar
de uitslagen van de eerste etap
pes: daar kom je z'n naam niet
tegen als eerste". Volgens Knete
mann smijt de Ier wel al te uit
bundig met zijn krachten. „In el
ke tussensprint kletst hij er vol
in. Als er vandaag of morgen
echt een massasprint komt, zou
het me niet verbazen als Raas
plotseling z'n nummertje op
voert"
In elke geval is het „heilige moe
ten" er nu een beetje af. Vier da
gen is de Tour op weg en Post
heeft al twee keer op champagne
kunnen trakteren. Een aardige
score, die zeker ditmaal vooral
het loon was van hard en gecon
centreerd werken in de finale.
Die laatste veertig kilometer
(toen de rijdende camera's zich
in beweging zetten om de ver
richtingen rechtstreeks in de
huiskamers te brengen) van de
enige Belgische etappe tussen de
r eens slimmer was dan de rest. Raadslid Vandenbrouc-
bedevaartplaats Beauring en
Moeskroen zorgde in elk geval
nog voor wat opwinding. En dat
is opvallend. Want hoewel de he
ren Levitan en Goddet het de
deelnemers nog niet echt moei
lijk hebben gemaakt heeft de
grote matheid deze ronde voorlo
pig in de greep.
Geen schokkende ontwikkelingen
op de Ballon d'Alsace zondag,
geen stormen tussen Nancy en
Longwy en ook geen onrust in
België. Een stevige finale dus,
„om", zei Daniel Willems, die de
dag te voren de rit won, „het pu
bliek toch iets te geven". De op
lettendheid van de Post-ploeg
was daarbij ronduit indrukwek
kend. Bij elke vluchtpoging wa
ren ze betroken. De mooiste leek
wel de kopgroep van zes reners
met drie afgevaardigden van
Post: de twee nationale kampioe
nen, Johan van der Velde en
Frank Hoste, en Leo van Vliet.
Maar er werd niet gewerkt. Be
langrijke formaties hadden de
slag gemist en „dus", zei Van der
Velde, „wisten we al van te voren
dat ze als gekken achter ons aan
zouden rijden". Bovendien was
het nog ver.
Uitgepierd
Een beter moment was dat van de
Spanjaard Modesto Urrutibeaz-
coa, twee kilometer voor het ein
de. Knetemann: „Ik had net Van
Vliet uit vijftigste positie naar
voren gereden en was eigenlijk
uitgepierd. Maar ik zag die Span
jaard gaan en sprong met hem
mee. Net als Braun, Gallopin en
Jourdan. Vandenbroucke en
Mutter konden het gat nog dicht
krijgen voordat de beklimming
begon, maar juist op dat ogen
blik zette „Urri", zoals de Span
jaarden hem gemakshalve noe
men, opnieuw aan. Knetemann
en Vandenbroucke hadden het
antwoord klaar en 250 meter
voor de streep ging het raadslid
in de aanval. Hij kwam kracht te
kort. „Ik denk", zei hij, „dat het
vooral door de zenuwen kwam.
Je bent de hele dag al bezig ge
weest met deze rit en ik wist dat
het moeilijk zou zijn omdat ze in
het peloton natuurlijk ook weten
dat ik hier vandaan kom". Tot
honderd meter voor de aan
komst dacht hij nog dat de over
winning een feit zou worden, en
toen kwam Knetemann langs
zij-
44Y
SPHM/£.
n<Ac/£>o
ZXW/A'&P
tijd zo maar ineens weg. Net als
de petjes. Shirts verdeel in onder
het personeel. Behalve die bolle
kestrui. Daar blijven ze vanaf.
Mijn twee zoontjes hebben veel
van die dingen op hun kamer en
er is een hoop in het supporters-
café. Daar bouwden ze speciale
vitrines voor. De rest staat op de
vliering. In dozen. Daar kijk ik
misschien over een paar jaar
weer eens in. Dan heeft het pas
echt betekenis" (Jan Raas).
PRIJZEN (3)
Een niet willekeurige bladzijde
van het Tour-directionele com
muniqué onder de titel 'Prix et
Primes'. Pagina 2: eerste prijs
van een etappe: 6000francs (2450
gulden), beloning voor de 80e
plaats: 100 francs (f 41,50). Van
af de rennersbedden waarop rus
tende Tour-renners in hun hotel
kamers Wimbledon en WK-voet
bal via de televisie volgden, zijn
er in de zich daarbij opdringen
de filosofie over de financiën
nogal wat krachttermen ge
bruikt. „Schande", zegt Hennie
Kuiper wiens reactie als een re
presentatieve uitslag van een
bliksem-enquête onder de renners
beschouwd mag worden. ,^.ls je
nagaat wat een coureur moet
doen om de Tour te winnen en
wat de eerste prijs van het eind
klassement is (een appartement
ter waarde van 50.000 gulden en
12.000 gulden in contanten -
red.), dan betekent dat niets ver
geleken bij dat tennis en voetbal
Daar vliegen de pakken dollars
hun rond de oren".
PRIJZEN (4)
Zondag raakte het peloton rug
nummer 52 kwijt. Daar zat John
ny Broers uit Maartensdijk aan
vast. Een knecht. Vorig jaar deed
hij drie uur, een minuut en ach
tenvijftig seconden langer over
de Tour de France dan winnaar
Bernard Hinault. Zijn beloning
voor ruim drie weken geploeter
over 's heren Goddets wegen be
stond uit de 113e plaats in het
eindklassement. Plus geld na
tuurlijk. Maar dat heeft hij nog
nooit gehad. „Het ligt bij mijn
baas. Die kreeg het al in januari
uit Frankrijk en sinds die tijd
staat het op zijn bank. Alles wat
we verdienden, van de hele ploeg.
Maandenlang al pakt hij alle
rente. Wanneer we ernaar vra
gen zegt hij steeds: binnen twee
weken is het overgemaakt, maar
dat gebeurt niet. Dat zoiets kan...
Ik vind het schandalig".
PRIJZEN (5)
Eddy Merckx deed het altijd zó: hij
l ie t het doen. Dat wil zeggen:
zijn ploegmaats inventariseer
den daags na de Tour de door
hun baas gewonnen prijzen in
natura en gingen daar de boer
mee op. Een Tour-winnaar (zo
luidt immers de ere-code) deelt
niet mee maar schenkt alles aan
zijn helpers. Joop Zoetemelk han
delde indertijd zelf („dat vond ik
overzichtelijker") met het appar
tement dat hij won wat zijn
ploegmaats geld kostte. Zoete
melk namelijk kwam uit op
40.000 Nederlandse guldens wat
een waardeverlies was van 20
procent, ofwel 10 mille. Merckx
(in deze Tour als chauffeur van
een Belgische journalistenequi
pe): „Wie de hoogste bieder kon
vinden verkocht het. Apparte
menten, auto's, noem maar op".
Dat is - zo blijkt Jos de Schoen
maker nooit gelukt. Hij heeft nog
steeds Merckx' eerste prijs van de
Tour 1971, een knalgele buggy.
„Die zal intussen wel dik onder
het stof zitten", denkt Merckx. Jos
de Schoenmaker (maandag uit
valler): ,J4een hoor. We rijden er
thuis mee in de hof. Ik raakte dat
ding indertijd niet kwijt en geen
mens heeft er ooit nog naar ge
vraagd".
BOEDAPEST (ANP) - Nederland
is het sterk bezette waterpolo-
toernooi in Boedapest begonnen
met een sensationele 7-6 zege op
gastland Hongarije. Stan van
Belkum en Nico Landeweerd
scoorden elk driemaal voor de
uitstekend spelende ploeg van
coach Pocsik. Olympisch kam
pioen Rusland versloeg Italië
met 9-8, Verenigde Staten bleef
Joegoslavië de baas (10-4) en
Spanje klopte de Westduitsers
met 5-4.
