Vaclav Jezek: "Ik heb
te veel geaccepteerd
5D T
Vogels verstoren
feestje van RKC
-c
Van der Gijp:
blij met Lokeren
V)
Tsjech na vier jaar weg bij Feyenoord
Westerhof vecht
zijn ontslag aan
MAANDAG 28 JUNI 1982
Geen kwaad woord dus over
Feyenoord. Zelfs nu hij offi
cieel vertrokken is bij de Rot
terdamse club weigert hij
openlijk 'onvriendelijkheden'
te vertellen over zijn vroegere
werkgever. Niettemin valt
tussen de regels door wel de
gelijk te proeven dat de gent
leman-trainer (58) afgelopen
dinsdag met gekrenkte trots
Sport
afscheid heeft genomen van
de Kuip.
Naar buiten komt dat hij er
"toch vier leuke jaren heeft
gehad", maar innerlijk heeft
het gesol rond zijn persoon
hem pijn gedaan. Hij zal het
niet direct toegeven, maar
maakt wel geregeld ironische
opmerkingen waaruit het te
proeven valt.
Zoals: "Ze dachten hier dat ik
uit een andere wereld kwam,
maar in mijn eigen land koop
ik ook met iets voor 80.000
kronen om het vervolgens
voor 20.000 te verkopen. Je
hoeft geen econoom te zijn om
te beseffen dan het dan mis
gaatEn: "Ik heb hier teveel
geaccepteerd, er gebeurden
zaken achter mijn rug om".
De bedekte kritiek smelt samen
in de enige directe uitspraak
die hij dan wel doet: "Als het
alleen aan mij had gelegen,
had ik vorig jaar al 'dag' ge
zegd tegen Feyenoord".
Het werd hem niet toegestaan
door het bureau Prago Sport,
vandaar dat het afscheidsge
sprek met Vaclav Jezek nu
pas plaatsvindt. Een verhaal
over zijn relatie tot manager
Stephan ("Hij was niet eer
lijk tegen mij zijn assistent
Westerhof ("hij heeft te wei
nig geduld gehad") en het be
stuur en de spelers, die hem
beurtelings bijstonden en lie
ten vallen.
Eén gebeurtenis roept nog paniek bij hem op. Op de terugreis van zijn
laatste trip met Feyenoord, kwam het vliegtuig uit Tokio boven Frank
rijk in een wervelstorm terecht. De inzittenden werdén letterlijk heen en
weer geslingerd tussen hoop en vrees, dachten dat het gebeurd was. Het
liep goed af, maar als Jezek er aan terugdenkt wordt hij nog wit. "Van
binnen was ik in paniek", bekent hij, maar uiterlijk liet hij niets merken.
Het typeert exact hoe hij zich opstelde in de Kuipt. Het is een veelbewo
gen periode geweest, die vier jaar Feyenoord, hij geeft het toe. Maar
spijt?. Nee spijt dat hij die vier jaar heeft volgemaakt heeft hij nooit
gehad. "Het was toch leuk, enne, dat ik het af en toe zo moeilijk had is
normaal in deze job. Het was me vooraf bekend dat het bij Feyenoord
anders zou gaan dan bij andere ploegen, en dan, is het nou echt zó erg
geweest?"
Nee dus, vindt hijzelf in een poging
de zaken te bagataliseren en te
relativeren. "Bij Ajax ging Brom,
vertrok Beenhakker, kwam De
Mos en later Linder. Vier trainers
in dezelfde periode. Hoelang
heeft dat met mij nu helemaal ge
duurd? Eerst vijf weken, later
twee. Maar ik ben wèl altijd
hoofdtrainer geweest, ook toen
ik met vakantie was gestuurd.
Daar had het bestuur later trou
wens spijt van. Dat hebben ze me
tenminste gezegd"
Hij hield de eer toch nog aan zich
zelf. Verzocht Feyenoord dwin
gend geen gebruik te maken van
de optie om het nog een seizoen
te houden. Nu gaat hij tevreden
weg, zegt hij. Weliswaar heeft hij
zijn doel niet bereikt (hij wilde
Rotterdam met Europees voet
bal achterlaten), "maar als trai
ner heb ik dit laatste seizoen mis
schien wel het meeste succes ge
boekt van al die jaren".
Een cryptische uitspraak, die hij
zelf dan ook onmiddellijk ver
klaart. "Ik wist dat het erg moei
lijk zou zijn dat laatste jaar, want
ik voelde dat ik de spelers niet
meer voor 100 procent kon moti
veren. Daarom heb ik geconcen
treerder dan ooit moeten
werken. We hebben het net ge
mist, maar met alle moeilijkhe
den die binnen de stichting
speelden en de mindere kwaliteit
die er was, heb ik als trainer mis
schien wel het best gepresteerd".
Beter nog dan in die eerste twee
jaar, meent hij, hoewel daarin al
les veel mooier oogde door onder
meer de bekerwinst. Hij haalde
Feyenoord toen uit het slop, na
het rampzalige laatste Boskov-
seizoen ("toch ook een goede
trainer"), dat was besloten met
een tiende plaats en een schuld
van twee miljoen. Samen met
Stephan.
"De samenwerking met hem was
toen goed", herinnert hij zich
nog, "maar alleen dankzij mijn
geduld. Ik heb teveel geaccep
teerd toen, in het belang van de
club. Dat is me later opgebro
ken".
De momenten waarop dat gebeur
de staan hem nog pijnlijk scherp
voor de geest. September 1980.
Finland. Het UEFA Cup-duel bij
lives in Tampere. Zijn relatie
met bepaalde spelers verslech
terde er hevig. Door zijn angstige
tactiek tijdens het treffen en
door zijn nachtelijke patrouille
over de hotelgangen erna. Nooit
heeft hij het verteld, maar hij had
goede redenen voor zijn 'vader
lijke' wake. Morele, maar ook
sportieve, "want drie dagen later
speelden we tegen Wageningen
en tegen dat soort clubs presteer
den we altijd zwak".
De betrokken 'profs', die de hand
niet in andermans, maar in eigen
boezem hadden moeten steken,
namen wraak. Ze spraken van
zijn angst tegen die amateurs,
van zijn verregaande betutteling
en brachten alleen dat naar bui
ten. Niet het waarom, wat alleen
zij wisten en Jezek. Daar begon
het allemaal.
Het leek snel af te lopen met de
trainer toen hij in november van
dat jaar voor vijf weken naar
Praag terugging om daar van zijn
zeurende hoofdpijn af te komen.
De gissingen waren niet van de
lucht. Jezek zou nooit meer te
rugkomen en misschien was dat
maar beter geweest ook. "Want
toen ik terugkwam, was er in de
Stichting iets veranderd ten op
zichte van mij. Sinds die tijd ging
nog maar weinig volgens mijn
wens, mijn ideêen, mijn sugges
ties en ervaring. Ik voelde dat er
achter mijn rug iets broeide. Pas
dit jaar heb ik gehoord wat..".
"Uit het trainingskamp in Teneri-
fe, waar we in januari 1981 wa
ren, had 'iemand' gebeld naar het
bestuur, met de mededeling dat
zo niet verder kon met Jezek.
Terwijl ik me daar toch de echte
prof voelde, ging dat allemaal
spelen".
Wie die 'iemand' was, zegt hij niet,
feit was wel dat zijn relatie met
manager Stephan nadien spaak
liep. "Hij was niet eerlijk tegen
mij", constateert Jezek koud.
"Hij had krediet bij me, maar
toen ik zag welke spelers gingen
en welke spelers kwamen, ver
speelde hij dat. Ik wilde Treytel
niet kwijt, ik had Wim Jansen
voor geen goud laten gaan, ik
had Van de Korput willen hou
den, Van der Lem ook, Peturs-
son vooral. Hij was voor mij een
zeer belangrijke speler. Maar hij
ging wel, net als die anderen en
er kwamen voetballers van min
dere kwaliteit voor terug. Maar
laat ik maar niet weer gaan pra
ten over Jacobsen of Bastrup"
Hij zegt dat de kwaliteit hem door
de handen glipte, zonder dat hij
er iets aan kon doen. Maar Niel
sen dan, Vermeulen, Van Hane-
gem, Jeliazkov?. Die kwamen
toch op zijn verzoek. "Op mijn
verzoek ja, maar in het aan- en
verkoopbeleid had ik verder
geen zeggenschap. Het was on
mogelijk om zo verder te gaan".
In eerste instantie leek hij zelf het
slachtoffer te worden van de on
houdbare situatie. Jezek, een
paar maanden eerder nog bena
derd om bondscoach van Oranje
te worden ("maar Feyenoord had
mij gehaald en tegen de wens
van het bestuur wilde ik niet
weggaan"), werd twee weken
voor het seizoen-einde met
vakantie gestuurd. Hij kwam te
rug, met de excuses van het be
stuur, maar moest later, in sep
tember, Westerhof als 'veldtrai-
ner' naast zich dulden.
Weer schetst hij op zijn eigen ma
nier hoeveel pijn hem dat deed.
"Ook een oplossing van het be
stuur die ik niet goed vond. Op
zich had ik er niets op tegen,
want ik wist dat zijn trainingen
voor de meeste spelers leuker
waren. Maar men had hetzelfde
kunnen doen zonder het naar
buiten te brengen".
Nu het wel naar buiten werd ge
bracht. wilde Westerhof alles-of-
niets. Het werd niets. Jezek: "Ik
heb hem altijd proberen te hel
pen, wilde hem graag als mijn
opvolger achterlaten. Maar hij
heeft te weinig geduld gehad.
Zijn trainingen waren leuker
voor de spelers, maar als trainer
dien je je dan ook af te vragen,
zijn de spelers sindsdien vooruit
gegaan?".
Het antwoord geeft hij opnieuw
cryptisch. "Onze relatie is er
daarna niet beter op geworden".
Gevoegd bij alle andere moeilijk
heden binnen de tobbende voet
balstichting die Feyenoord op
dat moment was, was het voor
Jezek aanleiding naar het be
stuur te stappen. "De samenwer
king was zo slecht dat ik toen ge
zegd heb, dat we allemaal op het
matje moesten komen. Als het
Clemens Westerhof.
ROTTERDAM - Feyenoord is nog niet af van Clemens Westerhof. Omdat
de ontslag-vergunning voor de assistent-trainer te laat is binnen geko
men bij de Rotterdamse club en Westerhof nog geen andere werkgever
heeft gevonden in betaald voetballand, vecht de vroegere rechterhand
van Jezek nu aan dat hij zou moeien vertrekken uit de Kuip.
Hij doet dat gesteund door de WON (de vereniging van oefenmeesters).
maar de kans van slagen die hij heeft is miniem. Althans volgens Feye-
noord-bestuurslid Aad van der Laan: Het ontslag was op tijd aange
vraagd, maar de vergunning is inderdaad te laat afgekomen. Daar is
nu een verschil van mening over, hij vecht het aan. Logisch van zijn
kant, anders moet hij de ww in, maar er is geen sprake van dat hij kan
blijven. Desnoods maken we er een arbitragezaak van".
niet zou verbeteren, moesten
Stephan. Westerhof, Meijer (de
masseur) en Jezek weg. Dat heb
ik voorgesteld, maar het bestuur
kwam weer met een andere op
lossing. Blankemeijer werd
praatpaal. In het begin werkte
dat ook wel. maar het was niet
mijn idee. Ik wilde iedereen of
niemand, maar ik heb het geac
cepteerd in de hoop dat het be
stuur attenter zou worden als
Blankemeijer kon gaan volgen
hoe de samenwerking verliep"
Die liep dus toch vast, de zwarte
piet werd in handen gegeven van
Stephan. Terechf Jezek laat
zich er niet over uit. "Ik heb in
elk geval nooit gezegd dat hij
geld zou hebben verdiend aan de
transfer van Budding, maar er
moest iets gebeuren. Het was
zeer moeilijk werken.".
Tot in zijn laatste dagen. Pas daar
in zag hij bij Feyenoord ontwik
kelingen die hij zelf zo graag had
zien gebeuren. Op initiatief van
de nieuwe man Hans Kraay ("hij
zorgt nu al voor een voorsprong,
hij is veel ambitieuzer naar bui
ten toe") werden sponsors ge
vonden die meebetaalden aan de
face-lift van de club. Gullit. Val-
ke en Houtman konden worden
'gehaald'.
Hij gunt het Feyenoord dat de club
meer kwaliteit krijgt, maar kan
het niet nalaten ook daarbij nog
één ironische kanttekening te
plaatsen. "Iemand heeft Hout
man voor vijf ton verkocht en hij
komt voor zes ton terug. En dat
gebeurde hier vaker. Dat heb ik
nooit begrepen. Je hoeft toch
geen econoom te zijn om te be
seffen dat het dan mis gaat"
Toch resteert er nog 'slechts' één
miljoen schuld van de twee die
Feyenoord in het rood stond bij
zijn bmnenkomst. Niet alleen
daarom gaat hij tevreden weg
"Want ik heb toch ook 29 punten
voor het Nederlandse voetbal ge
haald wat EC-voetbal betreft"
Wellicht op grond van die prestatie
Vaclav Jezek: "ze dachten hier
dat ik uit een andere werèld
kwam".
was de belangstelling voor hem
nog groot. Eintracht Frankfurt
mocht hy echter niet gaan trai
nen en voor die club had hij FC
Basel al laten schieten. Nu zal hij
straks eerder kiezen voor een
baan als technisch directeur bij
Sparta Praag ("Ik beslis op 30 ju
ni"), dan voor een avontuur in
Griekenland. Hij kan er aan de
slag Bij Paok en Aris in Salom
ki. Hij doet het waarschijnlijk
niet
'Het geld is er goed. beter dan hier
Maar bij die laatste club is het
niet helemaal in orde met de fi-
nancieen en ik zou in Grieken
land toch met een vertaler moe
ten gaan werken. Dan krijg en
geef je informaties uit de tweede
hand Dat vind ik niet serieus. Ik
ben niet iemand die ergens twee
maanden bezig is en dan afreist
met een tas geld. Ik wil me volle
dig inzetten voor mijn geld"
Hij heeft het naar eer en geweten
gedaan in Rotterdam. Voor die
instelling werd hij vorige week
dinsdag beloond met een gouden
horloge van de spelers en een
Delftsblauw tegelbord van het
bestuur Vooral op dat bord is hy
trots. "Dat is voor mij meer
waard dan een auto. Dat blijft al-
tyd hangen".
De pijn vermoedelijk ook. maar hy
zegt het anders. "Jammer dat het
nieuwe gezicht niet een jaar eer
der is geschetst, dat er in myn
tijd niet meer kwaliteit is aange
trokken. De club. het publiek,
het stadion, ze verdienen het. Ik
zal dan ook echt bly zyn als
Feyenoord volgend seizoen weer
bovenin meedraait, met veel pu
bliek. Ik gun het ze"
Vaclav Jezek bluft altyd heer
PAUL DE TOMBE
Woensdag derde duel om amateurtitel
WAALWIJK - In de strijd om de algemene nationale amateurtitel, had RKC zaterdag in
het duel tegen IJsselmeervogels het kampioenschap voor het oprapen. Vlak na de
pauze kwam de zondagkampioen op een 4-2 voorsprong en niets leek een Waalwijks
feest nog te kunnen verstoren. IJsselmeervogels bleek echter meer veerkracht te bezit
ten dan verwacht en sloeg genadeloos terug: 4-4.
Met die stand werd het einde be
reikt en er is derhalve een beslis
singsduel nodig (woensdag
avond in Veenendaal), omdat het
eerste duel eveneens in een ge
lijkspel (1-1) eindigde.
Evenals een week geleden in Spa
kenburg presteerden beide
teams optimaal en schotelden
het publiek een partij voetbal
voor, die het aanzien meer dan
waard was. Vooral de slotfase
van het alles-of-niets-duel kon de
vergelijking met de finale van
een thriller best aan.
De ploeg uit Spakenburg was ver
rassend teruggekomen en had na
de 4-4 van Jaan de Graaf (84ste
minuut) zelfs nog de beste kan
sen op de overwinning. Henk de
Graaf kopte de bal uit een voor
zet van Jan Vedder over keeper
Huub Brouwers in het doel. RKC
voelde zich verslagen, maar
scheidsrechter Goffin keurde de
goal af wegens buitenspel en
hield de Waalwijkse formatie op
die manier in de race.
Het was overigens niet de eerste
keer dat een Spakenburger in
buitenspel-positie stond. Vijftien
maal eerder trapte de IJssel-
meervogels-aanvalslinie in de
door RKC veelvuldig gehanteer
de buitenspelval. De thuisclub
volgde deze speelwijze om de
snelle Spakenburgse spitsen aan
banden te leggen. Daar slaagde
de ploeg bijzonder goed in, ter
wijl het ook aanvallend op rol
letjes liep, getuige de snelle 2-0
voorsprong via twee doelpunten
van Janus van Gelder.
De zondagkampioen dacht zonder
veel probtemen de rust te halen,
maar Peter en Jaan de Graaf
dachten daar duidelijk anders
over: 2-2. Opnieuw Janus van
Gelder bracht zijn ploeg hierna
op voorsprong, waarmee de
Waalwijker een hattrick achter
zijn naam kon laten schrijven: 3-
2. Toen Brands vlak na rust 4-2
scoorde, leek de strijd gestreden.
De schijn bedroog echter.
Eerst maakte Wim Muys er 4-3 van,
waarna ex-AZ '67-speler Jaan de
Graaf gelijkmaakte. Via Henk de
Graaf leek de ploeg uit het vis
sersdorp de buit binnen te halen,
maar scheidsrechter Goffin
keurde het doelpunt af.
Gevolg daarvan is dat er een derde
duel moet komen om uit te ma
ken wie zich algemeen amateur
kampioen mag noemen.
Spartaan tekent voor drie jaar
Ondanks het tumult dat ontstond na het a/keuren van de vijfde treffer
van IJsselmeervogels. maakte Jaan de Graaf van het einde van het duel
met RKC een lolletjes. Met een politiepet op hel hoofd, gaf hij uiting aan
zijn vreugde over hel gelijke speL
ROTTERDAM - De Spartaan René
van der Gijp komt met ingang
van komend seizoen uit voor de
Belgische eersteklasser Lokeren.
De 21-jarige Dordtenaar bereikte
zaterdag overeenstemming met
zijn nieuwe werkgever over een
driejarig contract.
"Ik ben bly dat het Lokeren is ge
worden, by Sparta was ik uitge
keken. daar kon ik niks meer by-
Itren" meldt Van der Gyp van
uit het Spaanse Lloret del Mar,
waar hy momenteel vakantie
viert "Daarom heb ik ook het
contract teruggestuurd, in geen
geval had ik by getekend, des
noods was ik ergens by een ama
teurclub gaan voetballen. Geluk
kig is Lokeren gekomen, daar
speel ik volgend seizoen Euro
pees voetbal, zodoende kan ik
me verder ontwikkelen".
Nadat woensdagnacht Sparta en
Lokeren het al eens waren ge
worden over de hoogte van de
transfersom, die niet bekend
werd gemaakt, onderbrak Van
der Gyp zaterdag zyn vakantie
om met het bestuur van Lokeren
te onderhandelen. Zich eenmaal
werknemer van Lokeren we
tend. liet de aanvaller zich met
een keuren, waarna hy diezelfde
dag nog terug kon vliegen naar
Sparye
"Die mensen handelden erg
slagvaardig", weet vader Wim
van der Gyp. "In het verleden
hebben andere clubs het hoofd
van Rene op hol gejaagd door
eerst met hem en daarna met
Sparta te praten. Lokeren heeft
de juiste weg bewandeld. Zowel
voor Sparta als voor René is dit
de beste oplossing. Tussen het
bestuur en René stond na allerlei
verwikkelingen m het wMn
een muur, zo kon het echt niet
langer, de verstandhouding was
kapot. Nu is René tevreden, de
club heeft een schitterend appar
tement voor hem versierd in Lo-
kcren. dat maar een kilometer of
125 van Dordrecht ligt. En dat al
leen al is voor hem een uiterst be
langryke wetenschap"
