t
3
UVS: "Zo kan het niet langer
3
Muzikale padvinder Hancock
raakt het spoor bijster...
Waar ging het mishoe moet het verder?
Sport
ZATERDAG 29 MEI 1982-
LEIDEN - De zondagse sportkost wordt voor de
aanhang van UVS zo langzamerhand een on
verteerbare maaltijd. Nauwelijks bekomen van
de bepaald niet smakelijke hoofdklasse-hap,
laat het zich aanzien dat de blauwwitten moe
ten aanzitten aan wéér een tafel met degradatie-
spijzen.
Hoewel het sein 'aan tafel' nog niet is gegeven, is
een aantal Leidenaars al over de nek gegaan; ze
zijn zeer ontevreden over 'hun' UVS, dat net in
de eerste klasse in acuut degradatiegevaar is
geraakt. Niet alleen de sympathisanten, maar
heel voetbalminnend Leiden vraagt zich af wat
er toch aan de hand is in de Kikkerpolder. Daar,
waar vroeger het 'juweeltje' van het Nederland
se amateurvoetbal was gevestigd, waar het ene
na het andere succes werd gënhaleerd, waar het
als toeschouwer vaak zo aangenaam toeven
was.
Anno 1982 is het bij UVS allemaal
minder. Veel minder zelfs. Na
tuurlijk. voor de hoofdklasse was
de Leidse club niet meer te hou
den. Onder voorzitterschap van
Piet Kruit weigerde 'blauwwit'
de spelers duiten toe te stoppen.
Voetballers zijn nu eenmaal ge
voelig voor de aantrekkelijke
'extra s' en kozen na het misluk
te profavontuur dus niet voor
UVS. Waar de overige hoofdklas
sers het talent naar zich zagen
toestromen, bleef Piet Kruit
roeien met de eigen riemen. 'Lie
ver zo degraderen, dan met beta
len handhaven', was een gere
geld geslaakte kreet in de be
stuurskamer. Na veel geworstel
en bovenkomen, verzoop UVS
uiteindelijk toch.
Terecht, want de vertrokken kwali
teit o.a de Blommen en Van
Seggelen) kon niet worden aan
gevuld. Maar voor de eerste klas
se zou de Kikkerpolderploeg wél
voldoende klasse in de selectie
hebben, heette het. Op verzoek
van de spelers zou UVS een of-
fensiever systeem hanteren. Na
de gevoelige klappen in de
hoofdklasse stond het terugkrij
gen van het plezier centraal. En
inderdaad, UVS vertrok met een
interessant spelletje uit het sei
zoenstartblok De ploeg draaide
in de beginperiode de rollen om
en liet de tegenstander achter
zich aanlopen.
Die weelde kon UVS niet lang dra
gen. Gehinderd door de invallen
de koude en slechte velden
kwam een snel einde aan het kor
te succesverhaal. Door een aan
schakeling van factoren kreeg de
ploeg de ene na de andere opdof
fer de verwerken. "Maar straks,
in de lente, als de velden weer
opknappen, zal UVS terugko
men", hield Désar de hoop le
vend. Ook op de egale matten
echter kreeg zijn formatie lik op
stuk. Het aanvankelijk uitgetel
de HOV begon opeens wedstrijd
jes te winnen en zag die opleving
succes opleveren. Vorige week
kwam de ploeg dankzij een 2-1
zege op Lugdunum naast UVS,
dat zelf van HION verloor.
De Leidse equipe is nog niet
'overleden', maar het program
ma ziet er wél ongezond uit. In
Rotterdam wacht CW (dat heeft
nog één punt nodig voor de titel)
maandag als tegenstander en de
week daarop komt stadgenoot
Roodenburg op bezoek. HOV
krijgt met Hermes DVS (uit) en
VIOS (thuis) te maken.
Hoewel 'Uit Vriendschap Saam'
veel excuses kan aandragen, zou
afdaling naar de tweede klasse
een afgang van de eerste orde
zijn. Spelers en trainer, die hier
na aan het woord komen, zullen
degradatie ook als zodanig erva-
Waar ging het mis, hoe moet het
verder?. Brandende vragen,
maar de directe oplossingen zijn
niet een. twee. drie voorhanden.
In dit verband is het interessant
de mening te horen van ex-spe
lers. Natuurlijk, het zijn de kapi
teins aan de wal maar nu de trein
bijna is ontspoord, kan gratis
raad geen kwaad.
Werkers
"Waar en wat het precies mis
ging", zegt Bert Kort (ook jeugd
trainer bij RCL), "weet ik niet.
Waarschijnlijk weet niemand
dat. Maar dat UVS niet op de hui
dige voet door kan gaan, is dui
delijk. Wij benaderen het voetbal
zoals het hoort, maar daar red je
het tegenwoordig niet meer mee.
Harde werkers zijn nu eenmaal
noodzaak geworden". Zoals Bert
Kort bijvoorbeeld. Aanvankelijk
begonnen in de reserves maar
weer door Désar opgeroepen
toen het het team te weinig pun
ten vergaarde. "Aan de trainer
ligt het niet, want zijn oefenstof
is uitstekend. Na zeven jaar leer
ik nog steeds van hem".
"Die zeven jaar zijn misschien wel
te lang geweest", vindt Mano Fa-
ber. "Désar is gewoon goed, daar
zal ik niets van zeggen, maar mis
schien had het wel beter geweest
als-ie weg was gegaan. Als wij
degraderen zal het mij verbazen
als Désar blijft. Hoewel wij net zo
schuldig zijn als hij. Volgens mij
zal hij de eer aan zichzelf hou
den".
"Dat zou misschien het beste zijn",
zegt Freek Filippo, oud-speler en
nu coach van Leidse jeugdteam,
zij. "Als ik met Gerard praat,
heeft hij altijd gelijk. Hij weet het
allemaal prachtig te vertellen,
maar als je de ranglijst erbij
haalt, heeft hij tóch ongelijk. Uit
de regio zijn altijd veel talenten
naar UVS gekomen. Als je daar
mee niets hebt kunnen doen,
moet je toch je conclusies trek
ken. Dan moet je opstappen. Er
zit dan iets goed verkeerd".
Kaatsvoetbal
"Ik zie bij UVS allemaal dezelfde
voetballers", weet Bart Lardé,
centrale verdediger in de blauw
witte glorietijd. "Allemaal kaat
sers en jongens die een balletje
hoog kunnen houden. Ze hebben
het vermogen om een tegenstan
der binnen de minuut twee keer
door de benen te spelen. Maar bij
de derde keer gaan ze natuurlijk
wel plat. En dan zijn ze mentaal
zó aangeslagen, datje niets meer
aan ze hebt. In mijn tijd moest
UVS het ook hebben van tech
nisch voetbal, maar kon er soms
ook gebikkeld worden. Dót mist
het huidige UVS. Als het nodig
was kon Gerard vroeger zelf beu
ken, nu zoekt hij zijn heil in voet
ballers, die over het hele veld
kaatsen. De verrassing ont
breekt".
"Maar UVS is nu eenmaal een ver
eniging", verdedigt voorzitter
Van Leeuwen zijn trainer, "die
selecteert op technische voetbal
lers. Dat is al jaren zo. We weige
ren als HOV en HION te gaan
spelen. Dan maar met schoon
voetbal in de tweede klasse". Pa
niek zal er in de Kikkerpolder
niet uitbreken, maar momenteel
wordt er over de benarde positie
van het 'vlaggeschip' driftig na
gedacht. Hoewel Van Leeuwen
liever de kiezen op elkaar houdt
in de huidige situatie, vraagt de
praeses zich wel af "of UVS wel
op deze wijze moet voortgaan".
"We blijven natuurlijk geloven in
de goede afloop, maar de draad is
wel heel erg dun. Als degradatie
het gevolg is, zal het bestuur zich
beraden over de toekomst. In elk
geval zullen we er dan naar stre-
Varia
De felicitaties zijn
ven onwoorWaardelijk terug te
komen. Welke koers we zullen
volgen, durf ik niet te zeggen".
Als kapitein zal wederom Gerard
Désar optreden, nu hij in januari
al een contract voor nog een jaar
(zijn achtste) ondertekende. "En
dat zal ik nakomen", voorspelt
de oefenmeester, "hoewel ik na
tuurlijk met kan zeggen dat ik
succes heb bij UVS. Als je de de
ranglijst bekijkt, kan je genoeg
conclusies trekken. Dat is een af
gang voor de voetballers én het
technische apparaat. Maar ook al
zal UVS straks in de tweede klas
se belanden, mijn oordeel over
het spelletje verandert niet.
Nooit. Ik houd van technisch ge
schoold voetbal en die visie vind
je bij UVS terug. Ik zie nu een
maal liever Olsen en Cruijff, dan
een willekeurige harde werker.
Daarom koos ik aanvankelijk
voor een Lisa Vogel en een Nico
Oosterlee. Jonge, snelle en be
gaafde spelers. Met die gastjes
heeft UVS wél de meeste punten
gehaald"..
"Maar ze missen agressie", beseft
ook Désar, "en juist dót heb je
nodig in de eerste klasse. Jam
mer, maar waar. We hebben ge
probeerd te voetballen, maar dat
is kennelijk niet voldoende. En
dan blijkt UVS over te weinig ka
raktervoetballers te beschik
ken".
Kortom, Désar en UVS zijn het
slachtoffer van het eigen selec
tiesysteem. "Graag zou ik een
soort speler als Van Kooten wil
len inpassen, maar ze zijn er
niet". Begrijpelijk, want ook in.
de jeugdelftallen en reserve
teams wordt het kaatsvoetbal ge
propageerd. Aad Koren kon dat
vroeger als de beste en zorgt nu
als trainer dat het bij de UVS-
jeugd tot in de finesses wordt uit
gevoerd. Met succes, maar een
maal bij de senioren komt het
merendeel van de doorgestroom
de jeugd te 'zwemmen'.
"Het was op zich al een goede pres
tatie", stelt Jan van Duyn, oud
speler en tegenwoordig voorzit
ter van de commissie zaalvoetbal
van de afdeling Leiden, "dat
UVS zich zo lang aan de top
heeft gehandhaafd. Waar andere
clubs versterking naar zich toe-
lokten, bleef UVS het met eigen
kweek proberen. Dat is misge
gaan en ik voorspel dat ze het
straks eventueel in de tweede
klasse wéér moeilijk krijgen. Er
zitten nu eenmaal te weinig
knokkers in. Misschien was het
ook wel beter geweest als er een
andere trainer had gekomen.
Zoiets is natuurlijk nooit te be
wijzen. maar zo'n man had wel
licht nieuwe impulsen kunnen
geven aan de huidige groep".
Daarin zit volgens de vroegere
middenvelder Jan Leget "te wei
nig kwaliteit". "Ik heb te weinig
wedstrijden gezien om een goed
oordeel te vellen, maar in de laat
ste wedstrijd tegen HION viel
me het gebrek aan klasse op.
Jammer, want het doet me pijn
dat de club, waarbij jezelf op top
niveau hebt gespeeld, op deze
afglijdt".
ROB ONDERWATER
Herbie Hancock heeft onlangs een nieuwe elpee uitgebracht, 'Lite me up' genaamd.
Zijn discografie bevat zo'n twintig solo-elpees. Voorts heeft hij meegewerkt aan
tientallen albums van anderen. Van '63 tot '68 maakte hij deel uit van de groep van
Miles Davis waarin in die tijd ook Wayne Shorter, Freddie Hubbard en Ron Carter
zitting hadden. Velen zien deze bezetting van de muzikale duiventil van Miles Davis
nog altijd als de beste samenstelling. Later ging Hancock aan de slag met zijn eigen
sextet dat door financiële problemen geen lang leven was beschoren. In 1973 maakte
Hancock met zijn Headhunters veel furore met de gelijknamige langspeler die in die
tijd de best verkochte jazz-elpee was. Sinds 1977 maakt Hancock op funk geschoeide
muziek, is vokaal in de weer met een vocoder en maakt hij gebruik van de
allernieuwste snufjes die de elektronica heeft te bieden. Op de foto bedient Hancock
een clavitar, een in een gitaarvorm gegoten toetsenbord dat kan worden beschouwd
als een afstandsbediening van al zijn synthesizers, moogs en aanverwante
instrumenten.
AMSTERDAM Herbie Han
cock, het 42-jarige Ameri
kaanse toetsenfenomeen, is
meer geinteresseerd in zijn
computerspelletje dat hem in
staat stelt woorden op een te
levisiescherm te laten ver
schijnen dan in het gesprek.
Hancock maakt de indruk to
taal geen zin te hebben in zijn
promotietournee die is be
doeld om zijn nieuwe elpee
'Lite me up' onder de aan
dacht te brengen.
De matheid waarmee hij de
voorgeschotelde vragen
beantwoordt is trouwens te
rug te vinden in zijn presta
ties op 'Lite me up': een lang
speler die de belofte van de
titel in het geheel niet na
komt.
Hancock heeft rrtct deze schijf
acht uiterst bloedeloze funk-
nummers aan zijn repertoire
toegevoegd die stuk voor
stuk gespeend zijn van elke
vórm van inventiviteit. Uit de
hoesinformatie blijkt boven
dien dat Hancock slechts,in
geringe mate betrokken is ge
weest bij de vervaardiging
van deze schijf. Drievierde
van het gebodene is gecom
poneerd door Rod Temper-
ton, hier en daar in samen
werking met Hancock. Tem-
perton is bekend door zijn ter
ziele gegane funkformatie
Heatwave en door zijn be
moeienissen met mensen als
Michael Jackson en Quincy
Jones. Hancock wordt op 'Li
te me up' verder bijgestaan
door onder anderen Narrada
Michael Walden en Jay Gray-
don die achtereenvolgens als
drummer en gitarist hun spo
ren hebben verdiend in het
Amerikaanse funk wereldje
Funk
De muzikale loopbaan van dit
duo vertoont veel overeen
komsten met die van Han
cock. Ook Walden en Gray-
don zijn groot geworden in
de Amerikaanse jazz-rock en
Herbie Hancock, padvinder op het gebied van muziek en elektronica.
"Ik houd van computers".
zijn daarna het zijpad van de
funk ingeslagen. Een koers
wijziging overigens die door
tal van anderen grootheden
zoals George Duke en Stan
ley Clarke is ingezet. Aan
Hancock de vraag naar het
waarom van deze muzikale
uitstap van dergelijke gere
nommeerde jazz(-rock)-rr
"Jazz-musici houden gewoon
van funk. Al in een eerder
stadium gebruikten we con
cepten uit de popmuziek in
jazz. Daardoor raakten we
steeds meer betrokken bij
funk. Jazz is ook zo esote
risch (bestemd voor de inge
wijden, WK) terwijl ik met
pop meer 'everyday people'
kan bereiken. Bij jazz ligt de
nadruk op het luisteren. Bij
pop daarentegen is intensief
luisteren geen vereiste, de
luisteraar kan tegelijkertijd
met andere dingen bezig zijn,
like dancing you know", ant
woordt Hancock.
Voor het antwoord op de vol
gende vraag wordt het ge
duld van ondergetekende da
nig op de proef gesteld want
Hancock blijkt een nieuw
grapje met zijn speeltje te
hebben uitgevonden. Hij
wenkt me naast hem te ko
men zitten en wijst naar het
scherm. 'Hi Wim' staat daar
te lezen en nadat hij een be
paalde code heeft ingedrukt
staat deze niet alledaagse be
groeting zelfs tien maal onder
elkaar op het scherm afge
drukt. "You're on television,
man", verduidelijkt Han
cock.
David Rubinson is de afgelopen
tien jaar onafgebroken je
producer en manager ge
weest. Op de hoes van 'Lite
me up' ontbreekt zijn naam.
'Dat betekent eenvoudigweg
dat Rubinson 'Lite me up'
niet heeft geproduceerd",
luidt Hancocks commentaar
"Nee, nu even serieus", voegt
hij eraan toe. "Ik wilde op 'Li
te me up' met Graydon, Wal
den en Temperton werken en
ze alle vrijheid geven. Zij
hebben de gave precies aan
te voelen wat het publiek
leuk vindt. Verder wilde ik
voor deze elpee nu eens niet
zo lang en ver van huis en
mijn familie zijn. Mijn vorige
elpee ('Monster', WK) heb ik
opgenomen in San Francis
co, deze keer wilde ik in mijn
woonplaats, Los Angeles,
Verbergen
Op de vraag waarom hij bij zijn
eigen vokalen gebruik maakt
van een vocoder (een stem
vervormend apparaat, WK)
antwooreft Hancock: "Ik zing
niet zo goed en dat kan ik met
een vocoder een beetje ver
bergen".
"Weet je, alles wat Temperton
doet klinkt meteen als een
hitsingle. 'Lite me up' is pre
cies zo geworden als ik wilde,
in tegenstelling tot 'Monster'.
Het eindresultaat van de
'Monster'-elpee viel anders
uit dan het basisidee. Op 'Li
te me up' zijn die twee ele
menten wél samengevallen",
zegt Hancock zomaar ineens
uit zichzelf.
foch verlaat hij hierna weer
zijn praatstoel en neemt an
dermaal plaats op de kruk
achter zijn beeldscherm.
Vanuit die positie wil hij nog
kwijt dat hij plannen heeft
om nog meer albums met
Temperton te maken omdat
hij hem als een talentvol
componist beschouwt, dat hij
de Talking Heads een leuke
band vindt en dat hij in sep
tember weer een jazz-elpee
zal uitbrengen. "I love com
puters" zegt hij vervolgens
en drukt een hoop 'abracra-
daba' op zijn toetsenbord in.
Het gesprek is wat hem be
treft beéindigd. Even wordt
ondergetekende bevangen
door het idee de rest van de
vragenlijst op het beeld
scherm aan te brengen. Han
cock is echter zo verdiept in
zijn speelgoed dat hij een der
gelijk initiatief hoogstwaar
schijnlijk als televisiepirate
rij zou hebben beschouwd.
WIM KOEVOET
