Mode uit
nabije
verleden
I
Extra
MAANDAG 19 APRIL 1982
Bladeren in een oud foto-album is*
een heerlijke bezigheid voor regen
achtige zondagmidagen. Je beleeft
alles weer opnieuw. Vooral als je het
met wat meer mensen doet, kan het
een vrolijke aangelegenheid zijn. In
tien jaar tijd kan er heel wat veran
deren. Zo ook in de mode. Hoewel
de periode van 1970 tot 1980 niet
werd gekenmerkt door mode-revo
luties zoals de mini- en de topless
mode in de voorliggende periode,
toch zijn er echt wel veranderingen
geweest.
Maar bij die veranderingen is toch
veel meer dan vroeger gekeken naar
prettig draagbare kleding zeker in
de confectie. De couturiers hebben
ook steeds minder het alleen-recht
op het uitdenken van de nieuwe
mode gekregen. Zij hebben jonge
mensen met goede ideeen naast
zich gekregen: de createurs. Ont
werpers en ontwerpsters die een ex
clusieve confectiecollectie samen
stellen - al klinkt dat misschien wat
tegenstrijdig - waarvan de lijnen
bijna direct zijn terug te vinden in
de winkels. Beretta, Lagerfeld,
Hechter en Castelbajac zijn daarvan
voorbeelden.
Opvallend ook, vooral de laatste sei
zoenen, is de duidelijke terugkeer
van de Italianen op het internatio
nale modeplatform. Ze zijn nooit
helemaal weg geweest maar tegen
woordig kun je de Italiaanse beur
zen echt niet meer overslaan.
Op deze pagina geen haarscherp'
overzicht van tien jaar mode maar
een foto-galerij die toch wel wat her
inneringen zal oproepen. En kijkt u
dan niet alleen naar de jurkjes maar
ook naar de schoenen, hoeden en
kapsels dat zijn ook "kinderen van
hun tijd".
Een Nederlandse ontwerper die ook al heel wat jaartjes meeloopt is Frans Molenaar. Hij is vooral
bekend om ziJn "zakelijk" belijnde kleding.
Folklore, een onuitputtelijke
bron van inspiratie voor mode
ontwerpers. In 1970 liet de Pa-
rijse mode-ontwerper Guy La-
roche zijn boerinnetjes zo ge
kleed gaan.
André Courrèges kwam in 1970
met een overall van grijze wollen
visgraat stof afgezet met bruin le
ren biezen en witte drukknopen.
Pierre
Cardin,
altijd goed
bizar
ontwerp
kwam in
1971 met zijn
variatie op
het
fenomeen
poncho. Hij
noemde het
j de "vrije
mantel"
Met de roklengte kon je in 1972
ook nog alle kanten op. Op deze
foto een romantisch jurkje van
Dior, gemaakt van witte zijden
mousseline met zwarte noppen.
Het broekpak, eveneens van een
zijden mousseline is van Yves
St. Laurent.
Lieve kleine bloemetjes motieven, we waren er dol op in de zomer
van 1972. Dit zijn modellen voor een Amsterdamse boetiek, die in
middels uit het stadsbeeld is verdwenen.
Ontwerper Yves Saint Laurent temidden van zijn mannequins afloop van de voorjaarsshow. Saint Laurent
vierde dit jaar zijn zilveren jubileum als ontwerper.
De pijpen
zijn nog
altijd wijd.
Inde
collectie
M/CMAC
wordt dit
broekpak
gecomplete
erd door
Je zou denken dat dit een ont
werp was van Courrèges maar
ook Cardin durfde in 1973 wel
iets te wagen. In deze mini-hoe-
pélrokken zou de vrouw een opt\
male bewegingsvrijheid hebben.
Die bewegingsvrijheid was er
duidelijk wel in deze pakken
van Dick Holthaus, die in 1973
nog een eigen modehuis had in
Amsterdam.
bijpassende
mantel, het
materiaal
is flannel.
Tegelijk met het uiterst nauw
beeld van Cardin komt Jean
Louis Scherrer met zijn marine-
look.
Zeer nauw-aansluitende buis
japonnen uit de collectie van
Cardin in 1975.
Afrika dringt toch in 1974 al
een beetje door in het mode
beeld.
Een man die zeker niet mag ontbreken op deze pagina u Frank
Covers, een van de meest creatieve Nederlanders ontwerpers. In
1977 koos hij voor pure romantiek.
De doorgestikte jassen zijn ze
ker geen "vinding" van de laat
ste seizoenen. Al in 1978 "leent"
Castelbajac dit idee uit de win
tersport voor zijn collectie.
Stijlvol en toch
is dit wollen ensemble van Va
lentino. ook een Italiaanse cou
turier. Dit pak ontwierp hij
voor zijn collectie van 1980.
