De onpeilbare handel in artiesten Uitstel btw geeft opluchting -c Frans Bakvis veel voordeliger dan Willy Dobbe "Wij hopen op gezond verstand van politici" KIM' ATERDAG 20 MAART 1982 Extra „U wilt uw feestavondje laten opluisteren en u dacht aan de Dolly Dots?", vraagt de impresario. „Dat kan. Dat kost u zesduizend gulden. En voor dat bedrag treden de meisjes ruim een half uur op." Duizend gulden is tegenwoordig niks meer in de artiestenwereld. Bandparodist Frans Bakvis wil voor dat bedrag nog wel een staaltje van zijn kunnen ten beste geven, maar al wat meer gevestigde artiesten als Frank en Mirella, Henk Wijngaard, buikdanseres Yomna en de Sunstreams werken niet meer voor die prijs. Om maar te zwijgen van Nederlandse topartiesten als Lee Towers, André Hazes en Jos Brink. Zelfs een half uur durend optreden van het jonge zangeresje Nelleke kost al 1025 gulden. Voor het accordeonduo De Zernico's geldt hetzelfde. Jacques Herb en Appie en Flappie vallen nog mee: die zitten nog net onder de duizend gulden. Maar voor Gonnie Baars en Hannie (van de Rekels) is die geldsom al niet meer toereikend: beiden staan voor 1100 gulden per optreden genoteerd. Dat is nog altijd driehonderd gulden goedkoper dan een optreden van Jan en Zwaan. Engageert u in hun plaats het zangduo Tante Ali en Jitze, dan scheelt u dat ruim 600 gulden. Maar contracteert u de trompettist Piet Knarren, dan is het voordeel minder: hij kost 1100 gulden. Een optreden van Willy Dobbe kost ruim anderhalf keer zoveel en zelfs het bedrag dat Hans („bij de AVRO zit je haar goed") van der Togt vraagt zit daarboven. Wilt u Hans graag engageren om uw tupperware-party te presenteren, dan kost u dat 1450 gulden. Artiesten en hun gages. Er is de laatste weken nogal wat om te doen. Enerzijds vanwege de btw-plicht van 18 procent voor zelfstandig werkende musici en artiesten. Staatssecretaris Kombrink van finan ciën had deze betaling van omzetbelasting per 1 april willen doorvoeren, maar deze week besloot hij de maatregel op te schorten tot 1 januari 1983. Artiesten en hun gages staan anderzijds in de belangstel ling vanwege een brochure die Paul Brandenburg van Actors Enterprise BV onlangs in omloop bracht. In dat boekwerkje staan precies de bedragen vermeld, die dit Naardense bureau in reke ning brengt voor het boeken van een bepaalde artiest. Legt men die prijslijst naast de offertes van andere im- pressariaten, dan verklaart dat meteen John de Mols op merking: „In deze branche is sprake van een enorme wild groei." Sjak Jansen De Mol is directeur van het Hil- versumse organisatiebureau Total Management BV, dat de zaken behartigt van Wil lem Ruis, Spargo, de Blue Diamonds, Joan Haanappel en Josine van Dalsum. De avondvullende Willem Ruis Theatershow kost bij De Mol 9900 gulden all-in. Dezelfde show staat in de brochure van Actors Enterprise echter voor 12.000 gulden geno teerd. Volgens Brandenburg („vergeet niet dat in deze branche de prijzen flink kun nen schommelen") is dat heel gebruikelijk in de theaterwe reld: „Ik kan iemand inkopen en die dan duurder verko pen". De Mol beaamt het: „Het is ieders goed recht zijn eigen prijs te bepalen. Het is immers een vrije markt." Prijsverschillen Daarom: wie vandaag de dag een door artiesten op te luis teren feestje organiseert, doet er goed aan op de kleintjes te letten. Men kan er honderden guldens mee uitsparen. En gageert men Anita Meyer via Actors Enterprise, dan kost dat 1800 gulden. Maar boekt men de blonde zangeres by Joop van den Ende Produk- ties BV in Badhoevedorp of bij René Frijters Variété BV in Tilburg dan betaalt men al gauw vierhonderd gulden Bij Pierre Cnoops, de Limburg se buutredner, lopen de prijs verschillen nog verder uit een. In de brochure van Ac tors Enterprise staat Cnoops voor 1025 gulden genoteerd en bij René Frijters voor 1350 gulden, maar boekt men hem bij Van den Ende dan is de rekening ongeveer 1800 gul den, zo meldt een medewerk ster. Andere artiesten zijn bij Van den Ende weer goedko per en weer andere bij Frij ters of het artiestenbureau Jan Vis in Rosmalen. Verschillen zijn er eveneens in kwalitatieve zin. Zo is het be drag dat de verguisde Hein Simons anno 1982 voor een optreden vraagt vrijwel gelijk aan dat van de populaire Lee Towers. En zo verlangen Do- ris D the Pins voor een op treden meer geld dan Miggy, Maggie McNeal, Gerrit Dek zeil en de Leiderdorpse Len- co's bij elkaar. En wie Henk Elsink engageert (13.000 gulden voor een hele avond), moet goed bedenken dat hij voor hetzelfde geld de Kermisklanten kan laten op draven tegelijk met Anneke Bakker, Pierre van Ostade, de Twee Pinten, Krijn Torrin- ga, Joke Bruys, Debbie, An nette van Trigt, Dick Rien- stra en Olga Lowina. Die 13.000 gulden is overigens niet het bedrag dat Elsink aan zo'n avondje overhoudt. Afgezien van de wettelijk verplichte inhoudingen en af drachten aan loonbelasting, premieheffing en sociale las ten gaan van dat bedrag veel kosten af. Kosten van décors moeten bijvoorbeeld worden betaald, bemiddelingskosten van de impresario, vervoers kosten, enzovoorts. „Zo ko men die bedragen in een heel ander licht te staan", aldus Paul Brandenburg. leiden", zegt hy. „Maar al die ophef erover vind ik nogal overtrokken. Vooral ook als je nagaat hoeveel tijd die pre sentatoren doorgaans aan de voorbereiding van zo'n avondje besteden. Dan vallen die prijzen heus wel mee." Goeie handel Omdat de prijzen van vooral de buitenlandse topartiesten on betaalbaar zijn geworden, stopte Lou van Rees onlangs zijn ïmpresanaatswerkzaam heden. Indien de Nederland se feestvierder er precies zo over zou denken, is het snel gedaan met de Entertain ment Division. Maar Paul Brandenburg gelooft daar niet in. „Er is", zegt hy, „een ijzeren theaterwet, die luidt: in goede tijden vieren de mensen feest, maar in slechte tyden vieren ze ook feest om de ellende te vergeten. En dat klopt ook gezien van het overstelpende aantal reacties tot nog toe. Als je die reacties in ogenschouw neemt, zou je zeggen dat hier sprake is van een gigantisch gat in de markt." Zijn bureau organiseert aller hande feesten. Feesten van 1000 gulden, maar ook evene menten van 100.000 gulden of een veelvoud daarvan. „Or gies? Ja, daar valt met ons ook over te praten", grapt Brandenburg, „maar even zonder gekheid het is een goeie handel. Alleen is er geen peil op te trekken. Uit welke hoek de meeste klan ten komen, daar valt geen zinnig woord over te zeggen. Evenmin kun je zeggen wat het meest gangbare bedrag voor een feest is." Van oorsprong is Brandenburg acteur. Ooit speelde hy op grandioze wyze een halve ga re in de tv-sene Meryntje Gij zen. Acteur is hij nog steeds, „maar ik wil toch ook zaken doen en ik vond het zonde om dit stukje handel niet mee te pakken." Terwijl hij dat doet, houdt hy wel vast aan enige principes „Er zijn organisaties waar mee ik geen zaken wens te doen. De Evangelische Om roep bijvoorbeeld. Al willen ze een nog zo groot feest or ganiseren, dan zijn ze bij mij aan het verkeerde adres. Door hun. denkbeelden over homofilie wil ik niks met ze te maken hebben." Doe-feesten Zijn Actors Enterprise BV hield zich de afgelopen jaren voornamelijk bezig met de zakelijke en artistieke belan genbehartiging van Neder landse artiesten van het kali ber Mimi Kok, Wieteke van Dort, Dick Rienstra, Jennifer Willems en Laurens van Rooyen. Nu had zijn bedrijf al een zusje in de vorm van „Creative Mu sic Production BV": een pro- duktiemaatschappij van grammofoonplaten van bij voorbeeld de filmmuziek van 'Het meisje met het rode haar'. Maar sinds kort is aan het dienstenpakket een „En tertainment Division" toege voegd. Taak: het organiseren van feesten en andere verma kelijkheden met alles erop en eraan. Gèinteresseerden kun nen kiezen uit een vijftigtal evenementen, waaronder kasteelfeesten, vliegfeesten, piratenfeesten alsmede Breugheliaanse feesten, doe- feesten, gamblingparties, missverkiezingen, kermisat tracties, bingo-avonden en „wonderen zolang ze de we reld nog niet uit zijn." De organisatiekosten van een evenement lopen sterk uit een. De Entertainment Divi sion onderhandelt daar graag over in een gesprek van man tot man. Gaat het om de kos ten van de artiesten, dan is zo'n gesprek niet per se nood zakelijk: die staan immers keurig gerubriceerd in het boekwerkje vermeld. Mies Bouwman staat in het boekje genoteerd voor 11.000 gulden. Voor dat bedrag zou ze drie uur presenteren, maar volgens haar manager John de Crane heeft Mies geen vas te prijs en hangt haar gage sterk af van het doel. Naar zijn zeggen treedt Mies nogal eens voor niks op en stelt ze helemaal geen prijs op ver melding in het boekje van Actors Enterprise. Paul Brandenburg („heb get, hou daar nou eens over op") zegt een en ander te betreu ren. „Het boekje met de pry- zen is een eigen leven is gaan Artiesten, musici en impresa rio's haalden deze week op gelucht adem, toen staatsse cretaris Kombrink (finan ciën) de vaste commissie van financiën in de Tweede Ka mer liet weten de btw-heffing van 18 procent voor zelfstan dig werkende artiesten niet per 1 april te doen ingaan, maar voorlopig op te schor ten naar 1 januari 1983. Kombrink besloot tot dit uit stel omdat het ministerie van sociale zaken en werkgele genheid een aanzet heeft ge geven voor een verbetering van de arbeidsbemiddeling van artiesten en musici, voor uitlopend op een algehele herziening van de wet op de arbeidsbemiddeling 1930. De staatssecretaris hoopt dat de ze verbetering voor het einde van dit jaar zijn beslag zal hebben gekregen. Maar ook dan wil hij onverkort vast houden aan de voorgenomen heffing van omzetbelasting bij musici en artiesten. Gekissebis De Vecta, de vereniging van theaterbureaus in Nederland, hoopt dat het zover niet zal komen. „Wij hopen dat het gezonde verstand zal blijven overwinnen in Den Haag", zegt secrètaris Frans van Klingeren. „We hopen dat za kelijke inzichten zullen pre valeren boven politiek gekis sebis." De btw-heffing zal naar zijn overtuiging niet alleen mil joenen rekeningen creëren en een lawine aan admini stratieve rompslomp veroor zaken, ook zal die 18 procent btw de werkgelegenheid in de artiestenwereld met 15 procent indammen. „Als ie mand 10.000 gulden voor een feestavondje in z'n knip heeft, kan hij daar geen 11.800 gulden van maken." De btw-heffing zal volgens de Vecta-secretaris het zwart- geldcircuit in de hand werken en tevens de beunha zerij. „Als de prijzen zo hoog worden, ben je eerder ge neigd een amateur te engage ren dan een beroeps-artiest. Dat kan dan veel geld gaan schelen." Frappant is overigens dat de theaterbureaus zelf voor een deel schuldig zijn aan de op handen zijnde btw-heffing voor artiesten en musici. Zij hebben enige tijd geleden bij het ministerie van financiën hun beklag gedaan over on gelijke behandeling. Zij moe ten namelijk wel btw betalen en zijn daardoor duurder uit dan artiesten die niet btw- plichtig zijn. Ondernemer De 18% btw-plicht van een ar tiest hangt af van het feit of de fiscus hem al dan niet als ondernemer aanmerkt. Sluit de artiest min of meer regel matig op eigen houtje con tracten af met opdrachtge vers, dan wil de fiscus hem nogal eens gemakshalve bui ten de btw houden. Wy heb ben hier met een loontrekker van doen, redeneert de fiscus dan, en loontrekkers worden verondersteld in dienstbe- strekking te zijn bij de op drachtgever. De gage van zo'n artiest wordt dan ook als loon uit dienstbe trekking geïnterpreteerd. En dat is tot dusverre altyd een belangrijk motief geweest om geen btw te heffen Vol gens gerechtelijke uitspra ken van de laatste tijd is dat niet terecht en allesbehalve een excuus om de artiest van de btw-plicht te vrijwaren. Ondertussen was er volgens de grieven van de theaterbu reaus wel sprake van concur rentievervalsing. Naar aanlei ding van die grieven en de ge rechtelijke uitspraken be sloot de vorige staatssecreta ris van financiën, Noote- boom, dat voortaan voor tiesten een uniforme btw gcling van kracht zou moeten worden. Nooteboom wilde dat per 1 oktober van het vo rig jaar laten ingaan, maar zijn opvolger Kombrink heeft die ingangsdatum dus opgeschort naar 1 januari 1983 Goed nieuws Met het uitstel is volgens het hoofdbestuur van de Kun stenbond FNV een directe bedreiging van de toch al kwetsbare werkgelegenheid van musici en artiesten tijde lijk weggenomen. Ook voor de Raad voor de Kunst is het uitstel goed nieuws. De raad veronder stelt dat invoering van de btw-plicht de werkgelegen heid negatief zal beïnvloe den, omdat veel van de op drachtgevers zelf niet btw- pbchtig zijn, zoals omroepor ganisaties, jongerencentra en onderwijsinstellingen. Voor die organisaties betekent de invoering van de btw-plicht een evenredige kostprysver hoging. Omdat de budgetten tegenwoordig veelal vastlig gen zullen dan volgens de raad minder engagementen worden afgesloten Frans van Klingeren van de Vecta kan dat alleen maar beamen. „We halen nu ver licht adem, maar we zullen doorvechten. We wensen met de dupe te worden van poli tieke kronkels." SJAK JANSEN

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1982 | | pagina 23