c
'Hoe kleiner artiest,
hoe groter probleem
Duit
United State:
on-Amerikaans
TV-rubriek
RADIO
Lou van Rees houdt het voor gezien
'Marlène Dietrich,
die moest een
verlengde Mercedes
'Geen zendtijd voor
Jehova's Getuigen"
ZATERDAG 13 MAART 1982
Radio - tv
HILVERSUM I
VARA 18.06 Dingen van de dag.
19.02 Het promenade Orkest 19.30
Zing zomaar simpel een melodie
20.03 Blaastest. NOS: 20.30 Langs de
lijn. sport en muz. VARA 22.30-
24.00 Wachten op middernacht met
Herman Stok.
HILVERSUM II
18.00 Nws. 18.10 Coulissen junior.
OVERHEIDSVOORL.: 18.30 Mens
en samenleving. TROS 18 40 Voor
zichtig breekbaar 19.00 Het Hemel
se Gerecht. (20.00 Nws) 20.22 Fietser
zoekt woning. EO: 20.45 Leer mij. O
Heer, Uw lijden recht betrachten
(II). 21.25 EO-Aktief. TELEAC: 21.30
Micro-electronica (hern. 14). 22.00
Peuters en kleuters (3). EO: 22.30
Nws. 22.40 Reflector 23.00 Deze
week. 23.25 Klassieke klankjuwelen.
NOS: 23.55-24 00 Nws
HILVERSUM III
NOS: 18.04 De Avondspits. NCRV:
19.02 Pers vers. 20.02 Elpee-pop.
21.02 Elpee-pop-special. 22.02 Coun
try Style. 23.02-24.00 Jazztime.
ZONDAG 14 MAART
HILVERSUM I
7.02 Oeroude toververhalen (VARA)
7.20 Muziek voor de zondagochtend
8.05 Vroege Vogels 9.30 Het beste
uit tekst en muziek 10.02 Eucharis
tieviering (KRO/RKK) 11 02 'n Zon
dags pak... 12.02 Muzikaal onthaal
(AVRO) 13.05 AVRO-magazine
14.02 Langs de lijn (NOS) 18.05 Ak
koord 18.30 Hobbyscoop 19.02 Luis-
tersport (KRO) 20.03 Man en paard
20.20 Bij de volgende toon is het
...Jules de Corte 20.40 Nieuwe avon
turen van Anatol 21.02 When the
World was Young (TROS) 23 02 Met
het oog op morgen (NOS) 00.02 De
Nachtwacht (TROS) 04.02-07.00
Krieken met Adje
HILVERSUM II
5.45 KNMI 8.00 Nieuws (NOS) 8.10
Ter overweging (KRO/RKK) 8.17
Tussen de regels 8.25 De Hutsge-
klutste! (KRO) 9 30 Opvoeden en
opvoeden is twee (HV) 10.02 Uit Na
zareth. nog wel (IKON) 10.12 Kerk
dienst 11.00 De andere wereld van
zondagmorgen (IKON) 12.00 NOS
wereldwijzer (NOS) 13.10 Recht
spraak in Nederland 13.55 Voor de
buitenlandse werknemers 17.00
Kerkdienst (IKON) 18.40 Liturgie
Kerkmuziek 19.10 Zondagavond
zang (NCRV) 19 45 Bidden met de
ogen open 20 30 Het zal mijn tijd
wel duren (NOS/RVU) 20.30 Over
morgen 21.10 Gastcollege 2140
Open school (RVUTROS) 22 10
Protest en verzet 22.40 De taaishow
(NOS) 23.55-00.00 Nieuws.
HILVERSUM III
(NOS: Ieder heel uur nws AVRO
8.02 Ko de Boswachtershow. 8.30
AVRO's Sportpanorama Junior.
9.03 Juist op zondag. 10.02 Muziek
mozaiek. VARA: 11.02 Het zondagse
gezicht van de VARA op drie. 13.02
Dubbellisjes. TROS: 14.02 De Euro-
parade. 16.02 Ferry's Gouwe Ouwe
Club. NOS: 17 02 De Nationale Hit
parade. 19.02 NOS-Jazz. 20.03 Radio
HILVERSUM IV
NOS: 8.00 Nws. 8.05 Vader Jacob.
9.00 Musica Religiosa. 10.00 Van het
Nederlands Concertpodium. 11.00
Fuer Elise. 13.00 Nws. 13.05 Opera-
matinee. 14.15 Concerten op de zon
dagmiddag. 16.15-17.00 Musica No
va. EO: 20.00 Orgelbespeling. 20.25
Van u wil ik zingen. 21.00 De bijbel
open. 22.00-23.00 3 X M - Wereldwij-
MAANDAG 15 MAART
HILVERSUM I
TROS: 7.02 Een goede morgen (8.06-
8.20 Aktua). 9.03 Continu muziek.
10.30 Te gast by John Woodhouse en
Herman Emmink. 11.03 Tunes van
toen. 12.03 Nederlands fabrikaat.
13.06 Aktua. 13.25 Raad een liedof
niet 14.03 Verzoekplatenprogr.
intant. 1
toemee. 17.55 Meded.
HILVERSUM II
NCRV: 7.00 Nws. 7.10 Ochtend-
gymn. 7.20 Het levende woord. 7.30
Nws. 7.35 Hier en nu. 8.00 Nws. 8.11
Te Deum Laudamus. 8.30 Nws. 8.33
Hier en Nu. 8.54 Moment. 9.00
Scheepsradio. 9.05 Gymn. v.d.
vrouw. 9.15 Werkbank. 9 24 Waterst.
9.30 Nws 9.33 Plein Publiek. (10 30
Nws). 11.00 De wereld zingt Gods
lof. (11.30 Nws). 12.00 Boer en tuiner.
OVERHEIDSVOORL. 12.16 Vast en
zeker. NCRV: 12.26 Meded. land- en
uitnb. 12.30 Nws. 12.36 Hier en nu.
12.54 Kunst en vliegwerk. 13.00
Nws. 13.10 Kerk vandaag. 13.30
Nws. 13.33 Nederland en zijn buren.
13.55 Onder schooltijd. 14.30 Nws.
RVU-NOS 14.33 Nog meer gezond
heid (1). NCRV: 14.53 Zingt voor de
Heer. 15.15 Zingt voor de Heer. 15.15
Woord in de middag. 15.30 Nws.
15.32 In 't zilver. 16.15 Daar waar de
molens staan. 16.30 Nws. 16.32 Het
oude refrein. 17.00 Promenade. 17.30
Nws. 17.36 Hier en nu.
HILVERSUM III
AVRO: 7.02 Vol gas. (7.30 Radio-
journ.). 8.30 Radiojourn. 8.35 Bingo.
10.03 Arbeidsvitaminen. 11.03 Cees
van zijtveld. 12.03 Hollands Glorie.
(12.30 Radiojourn.). 13.56 Per Saldo.
14.03 Muziek met Meta. 16.03 Top-
pop Disco. (17.30 Radiojom 17.56
Per saldo
HILVERSUM IV
KRO: 7.02 Nieuws 7 02 Aubade 9 00
Aan woorden voorbij. 9.10 Laudate.
10.00 Op het tweede gehoor. 11 00
Van hoog naar laag en omgekeerd.
12.00 Blauwe maandag. 14.00 Radio
Kamer Orkest: moderne en klass.
muz. 15.30 Uitheems. 16.00-17.00
Kollage van alledaags en zeldzaam-
lou van Rees heeft er ge
noeg van „grote risico's"
te nemen. Nog drie „gran
dioze" avonden met Ne
derlandse vedetten, dan
is het voorbij. Lou be
perkt zich voortaan tot
het kleinere, minder risi
co-dragende werk. Geen
gek geklede heer meer,
die vanachter een paar
donkere brilleglazen in
gouden montuur, de zaal
inkijkt en dan zegt: „La-
dies and gentlemen, I've
the honour to present
you, mister Frank Sina
tra". Of „miss Diana
Ross". Of „mister Errol
Garner" Of... wie heeft hij
eigenlijk niet naar Neder
land „gebracht".
Een gesprek met een man
vol anecdotes. Noem een
naam en hij heeft een ver
haal. Mevrouw Lionel
Hampton en haar papa
gaaien, Frank Sinatra en
de Duitse pers, het kort
stondige optreden van
Billie Holiday in „De
1 Waakzaamheid" in Koog
aan de Zaan... „En dan
zo'n mens als Timy Yuro,
die zich niet eens ver
waardigd om te antwoor
den op een aanbieding
van mij. Dan betaal ik
liever honderdzeventig
duizend gulden aan sala-
risssen om drie avonden
lang Nederlandse arties
ten te laten optreden".
Het verhaal van een man,
die desnoods de verkeers
toren van Schiphol bin
nendrong om een artiest
in het Amsterdamse Con
certgebouw te kunnen la
ten spelen.
„Moetje horen, wat is een limousi
ne. Daar kan je natuurlijk be
hoorlijk van mening over ver
schillen. Maar ik dacht, als ik
met een 450 SLC Mercedes voor
kom rijden, dan is er geen kou
aan de lucht. Dat is me toch wel
een wagen, niet waar? Komt
Marlène het vliegtuig uit, zegt ze:
„Meneer Van Rees, dit is niet vol
gens contract. Ik wens een li
mousine".
Nou kan je wel kwaad worden en
je afvragen waar zulke wezens de
moed vandaan halen om een 450
SLC Mercedes als een wortelen-
kar of zoiets te beschouwen,
maar dat heb ik in de loop der
tijden* wel afgeleerd. Dus ik zeg:
„Mevrouw Dietrich, neemt u mij
vooral niet kwalijk, maar u heeft
gelijk. MisverstandMaar dan!
Want je kan natuurlijk niet tegen
Dietrich zeggen, neemt u even
een appelsapje in „De Wijde
Bliek" - of hoe dat restaurant ook
heet - ik bestel een nieuwe wa
gen.
Dat zijn momenten, daar heeft de
buitenwacht geen weet van. Die
zien Van Rees in een mooi pak
het podium opkomen en die ho
ren 'm roepen: „Ladies en gentle-
ment I've the honour to present
you mrs. Soandso". Maar wat
daaraan vooraf gaat. Nou is dat
geval met Dietrich nog niks ver
geleken met wat ik later eens
met Louis Armstrong heb mee
gemaakt. Dietrich stapte op het
laatst in een verlengde 180 Mer
cedes Diesel, die ze vlug uit een
begrafenisstoet hebben terugge
haald. Dat mens had helemaal
geen verstand van auto's. Als het
maar groot was. Maar Arm
strong, die kwam helemaal niet.
Zal ik je vertellen: ik zit in het Con
certgebouw komt er een portier
naar me toe. „Meneer Van Rees,
Schiphol aan de lijn. Het vlieg
tuig van Louis Armstrong kan
niet landen wegens mist". Kijk,
als jij in Slappeterp een concert
organiseert en je zegt tegen de
veertig aanwezigen: „Sorry,
maar het concert kan wegens de
mist niet doorgaan, de kaartjes
blijven geldig tot een volgende
keer", dan is er helemaal niets
aan de hand. Maar het wordt na
tuurlijk al een stuk moeilijker als
er in de voorverkoop zojuist
tweeduizend kaartjes zijn ver
kocht.
Ik denk, wat er ook gebeurt, maar
Armstrong staat vanavond in het
Concertgebouw. Ik naar Schip
hol. Oude vliegveld. Ja, waarom,
weet ik ook niet, want mist is
mist. Daar helpt ook Lou van
Rees helemaal niets aan. Kom ik
aan: vijftig meter zicht. En dat is
heel gek, maar dan kan je wel
gaan schreeuwen: „Naar bene
den met die kist, want er wach
ten tweeduizend mensen", maar
dat maakt bij mensen die m'n
vak niet kennen hoegenaamd
geen indruk.
Maar ik moest toch wat. Ik zeg met
een smQes: „Mag ik eens op de
verkeerstoren gaan kijken?" Ik
Lou van Rees: 'De risico's die je loopt daar heeft niemand weet
naar boven. Ik zeg: „Goeden
avond allemaal, wordt het nog
wat?" Nou, ik zag het al aan de
gezichten. Geen interesse, weet
je wel. Van Rees, wie was die
Van Rees nou wel helemaal. Ik
zeg: „Pardon, maar is het mis
schien gepermitteerd eventjes
met dat vliegtuig te praten...?"
Ik heb dit verhaal wel eens aan
mensen zitten vertellen en dag
zag ik aan hun gezicht, dat ze het
niet geloofden, maar echt waar,
het is precies zo gegaan. Ik krijg
dat vliegtuig aan de lijn. Ik zeg:
„Hallo, hallo, hallo - want je
schijnt alles te moeten herhalen
als je met een boot of een vlieg
tuig praat - ik zegt dus: „Hallo,
hallo, hallo, met Van Rees hier,
met Van Rees hier". Ik zeg: „Het
mist flink, het mist flink, maar
duizend gulden, ik herhaal dui
zend gulden voor de twee piloten
en gratis kaartjes voor de hele
bemanning als jullie Armstrong
aan de grond zetten"
Dat geloof je niet hè? Maar tien mi
nuten later stapte Armstrong uit
het vliegtuig. Samen met zestig
ander overlevenden. Maar dat
laatste drong pas tot me door,
toen het concert eenmaal was af
gelopen. Wat ik met dat verhaal
bedoel te zeggen, is dat je risico's
Washington, maar mooi dat het
verscheiden van de paus me toen
wel twintigduizend gulden heeft
gekost. Voor die tijd
je kent dat verhaal van Billie Holi
day? Heb ik je geloof ik al eens
verteld. Aan wie heb ik het trou
wens niet verteld. Ook in het be
gin van de jaren vijftig. Telefoon.
Ene meneer Van Rooyen uit
Koog aan de Zaan. „Ja, dag me
neer Van Rees, ik hoor dat u Bil
lie Holiday naar Nederland
brengt". Ik denk: „Hé!" Ik zeg:
„Ja, dat klopt en als u haar voor
vierduizend gulden wilt hebben,
ik heb nog net een plaatsje
open". Hij zegt: „Dat is dan afge
sproken". Wat-ie makkelijk kon
zeggen, omdat ze in De Zaan
streek in die tijd gek waren met
jazz. En Billie Holiday, ja dat was
natuurlijk wel eventjes wat.
Okay, Billie heeft opgetreden in
Amsterdam, ik breng haar even
naar Krasnapolsky en ik zeg:
„Ga nou even rusten, dan komt
er straks een taxi en die brengt je
naar Koog aan de Zaan". Stom,
stom, stom. Want wat weet zij
van Koog aan de Zaan. Laat
staan van „De Waakzaamheid",
waar ze moest optreden. En nóg
stommer: ik ga vast vooruit.
Ik sta te wachten in De Waakzaam
heid, twaalf uur: geen Billie. Half
één: geen Billie. Eén uur: geen
Billie. Dus die zaal, die begint
loopt, daar heeft niemand weet
Heb je wel eens gehoord van Sam
my Price? Aardige artiest. Boek
ik voor een tourneetje langs
Duitse nachtclubs. Het zal in het
begin van de jaren vijftig zijn ge
weest. Wat kan me gebeuren,
denk je op het moment dat je
zo'n contract afsluit. Gaat ver
domme Pius de Twaalfde dood.
De paus. Pas dan merkje hoe ka
tholiek het zuiden van Duitsland
is. Alle tenten dicht. Omdat de
paus dood was.
Sammy aan de telefoon. „Ja sorry
Lou, maar ik kan niet werken".
Ik zeg: „Kom onmiddellijk terug
naar Nederland, dan zien we wel
verder. Maar contract is contract,
jij krijgt je geld". Dat stelt zo'n
jongen dan gerust. Ik bellen, bel
len, bellen. Of ze Sammy Price
wilde hebben. De enigen die in
teresse hadden waren een paar
Amerikanen in Soesterberg.
Maar daar had ik m'n geld na
tuurlijk niet mee terug. Zegt
Sammy: „Weetje wat Lou,. ik ga
naar Zweden". Dat was natuur
lijk niet zo'n gek idee, want in
Zweden denken ze dat het Vati-
caan een of ander gebouw is in
onrustig te worden. Om maar te
zwijgen van die Van Rooyen.
Want die had natuurlijk de blits
gemaakt door aan te kondigen
dat Holiday in De Waakzaam
heid zou optreden, maar dat be
gon nu als een boemerang te
werken. Niks Holiday - die Van
Rooyen was maar een ordinaire
oplichter. Wie had ook ooit kun
nen denken dat Billie Holiday in
Koog aan de Zaan zou willen op
treden.
Dus die Van Rooyen, die wordt
bloedlink en die begint mij uit te
kafferen. Maar echt: ik snapte er
niets van. Ik „Kras" opbellen.
„Nee, meneer Van Rees, me
vrouw Holiday is niet meer op
haar kamer. Ze is om half twaalf
met een taxi vertrokken". Ik zeg
tegen Van Rooyen, ik zeg. „Geen
paniek, ze is onderweg. Het zal
die stomme pont wel weer we
zen". Die had je daar toen nog.
Bij de Hembrug.
Kwart over een, geen Billie. Ik naar
mijn auto. Een Fiat. Ik was bang
van mezelf, zo hard reed ik. Zelfs
de politie kon me niet bijhouden,
want ciie reed op de Haarlem
merdijk met loeiende sirene een
bloemenwinkel binnen. Ik zei al:
je moet een beetje geluk hebben
in dit vak. Want als ik toen nog
was aangehouden ook. Goed, ik
hol naar de kamer van Billie: nie
mand te zien. Totdat ik opeens
hoor: „Eèèèèh", of woorden van
gelijke strekking. Ligt ze onder
het bed met de injectiespuit nog
in haar arm. Zo stoned als een
aap. Ik maak een handdoek nat,
sla daarmee in haar gezicht en ik
roep: „Billie. Billie, you've got a
concert to do". Maar dat had ik
net zo goed tegen een schildpad
kunnen roepen, want ze gaf geen
kik.
Ik bel de portier en ik zeg: „U moet
me helpen". Want ik denk: „Dan
knap ik haar in de auto wel op".
Terug naar Koog aan de Zaan.
Als er nog veertig mensen in De
Waakzaamheid zaten, was het
veel. Maar Billy was nog steeds
niet van deze wereld. Ik pak haar
vast en ik zeg: „You do ten steps
and then you feel the micropho
ne. And then you sing „Nice
work if you can get it". Dat was
in die tijd haar openingsnum-
Ze gaat het toneel op. ze pakt die
microfoon, ze zingt de eerste re
gels: „Holding hands at mid
night", ik slaak een zucht van
verlichting en tssssssss... ze zakt
zo in elkaar, zèg. Met de micro
foonstandaard in haar handen.
Werelddrama in Koog aan de
Zaan 's nachts om drie uur. Ik
kijk naar Van Rooyen, asgrauw,
hij kijkt naar mij, ook asgrauw,
ik zeg: „Weet je wat jij moest
doen, je moest die vierduizend
gulden maar in je zak houden. Ik
groet u".
Nou, zeg jij natuurlijk meteen, tjee,
vierduizend gulden, wat is nou
helemaal vierduizend gulden
Maar je moet niet vergeten op de
affiches van Judy Garland ston
den toegangsprijzen van één gul
den, één gulden vijftig, twee gul
den en een rijksdaalder en op die
van haar dochter, Liza Minelli,
honderd, tweehonderd en drie
honderd gulden. Ik bedoel, zo
zijn de prijzen gestegen
En dan de mentaliteit van de da
mes en heren artiesten. Als ik
vanuit Los Angeles word opge
beid en ze zeggen: „Do you still
want Sinatra?", dan zeg ik on
middellijk: „Ja, stuur 'm maar"
Daar hoef ik niet over na te den
ken. Zakenman, Frank. Hij heeft
een contract van veertig pagina's
dik. Wor-je gek van. Zo hoog de
bühne, tweehonderd lampen van
verschillende kleur en sterkte,
waar ze moeten hangen, ont
vangst op Schiphol, lijfwach
ten... Maar hij komt. Sinatra. Hij
laat je niet barsten. Zal ik je
straks nog een verhaal over ver
tellen. Maar ik had het dus over
de mentaliteit van de huidige ar
tiesten. Ik zie in Ahoy begin dit
jaar mevrouw Timi Yuro. Zaal
helemaal op z'n kop. Yuro hui
lend op het toneel ..Thank you.
thank you". Een belevenis. Ik ga
direct naar haar toe. Echt waar,
ik was de eerste. Ik zeg: „Ik wil u
hier zo vlug mogelijk terugzien"
Nou was haar prijs in die tijd
vierduizend dollar, maar ik ben
ook de beroerdste niet. Ik bied
haar uiteindelijk tienduizend
dollar. Per avond. Zwart op wit.
Ik zal je vertellen: mevrouw
heeft zich niet verwaardigd mij
ooit te antwoorden. Nooit meer
wat van haar gehoord.
De echte, hele grote, daar heb je
geen last van. Maar die omhoog-
geschoten meelopers, daar heb je
de grootste rottigheden mee
Hoe kleiner de artiest, zeg ik wel
eens, hoe meer problemen. En
dan al die lui die eromheen zwer
ven. Mevrouw Lionel Hampton,
gottogottogott, wat een enorm
secreet was dat. Lionel niet hoor.
prima kerel. Wist ook niets van al
dat gedoe af.
Ik verzorg 'es een keer een tournee
door Europa. Lionel Hampton
and his band Tweeëntwintig
man. Komt de hele handel op
Schiphol aan, blijkt mevrouw
Lionel Hampton twee papegaai
en meegenomen te hebben. In
van die enorme kooien. Of ik dus
nog maar twee extra tickets wil
de kopen. Voor héééél Europa.
Ik zeg: „Sorry, maar ik ben niet
gek, ik betaal muzikanten, geen
papegaaien". Ze zegt: „Dan
treedt mijn man niet op". Ik zeg
„Dat zullen we dan nog wel 'es
zien", 's Avonds kwart over acht.
Ik zeg: „Gentlemen on stage, het
is tijd". „Eerst die twee tickets
betalen", zegt één zo'n sgsjeslg-
mer. Ik zeg: „Ik denk er niet
over" Half negen. Ik zeg: „Spe
len". ZELFDE ANTWOORD En
die zaal maar onrustiger worden
Nou, ik was niet zo goed of ik
heb om kwart voor negen die
twee tickets voor die rottige rot-
papegaaien betaald, want anders
hadden ze geen noot gespeeld.
Dat zijn mooie verhalen, hè? Maar
wat nog mooier is, ze zijn nog
waar ook. Want dat hele grote
werk, dat risico lopen voor ik
weet-niet-hoevecl-honderddui-
zend gulden, dat doe ik dan wel
niet meer, maar het was aan de
andere kant wel weer spannend
ook. En leuk Als reïncarnatie
mogelijk zou zijn, zou ik zo weer
impresario willen worden
Of een hele mooie vrouw. Want
dan hoef je niet zo hard te
werken...
ROB v.d. DOBBELSTEEN
door
Nico Scheepmaker
Twee jaar geleden bezocht ik
cie MIP-TV te Cannes, de te
levisiebeurs waar alle omroe
pen en filmmaatschappijen
en aanverwante produktie-
maatschappijtjes hun nieuw
ste spullen te koop aanbie
den. Ik kwam Ger Lugten-
burg van de AVRO tegen.
\Toeg hem of hg, m de veel
heid van programma's die
her en der op dezelfde tgd-
stippen vertoond werden,
nog iets bgzonders had ge
zien. en hij wees me toen op
een serie, met Beau Bridges
en Helen Shaver in de hoofd
rollen. die hg graag zou wil
len aankopen. Deed wat den
ken aan „Scènes uit een hu
welijk" van Ingmar Berg
man. zei hij.
Ik heb me toen de „pilot", de
aflevering die moet dienen
om de sponsors en-of de tele
visiemaatschappijen ertoe
over te halen de serie te spon
soren of aan te kopen, laten
voordraaien, en ik moet zeg
gen dat ik het, zeker voor
Amenkaanse begrippen, een
Europees-aandoende serie
vond. De aflevering die we te
zien kregen had inderdaad
iets weg van de onvergetelij
ke Zweedse serie „Scènes uit
een huwelijk". Ook hier was
sprake van overspel, wan ru
zie daarover tussen de beide
partners, en van intelligente
praat tussen alle betrokke
nen. Ik zag er wel wat in. De
man die het aan ons vertoon
de, een geboren (Amerikaan
van hot opstandige fabrieks
meisje Norma Rae de Oscar
voor dc beste actrice kreeg in
1979 Voor die rol kreeg Sally
Field trouwens ook The Gol
den Globe Award. The Natio
nal Board of Review Award.
The New York Film Critics
Award en The National So
ciety of Film Critics Award,
allemaal als beste actrice van
het jaar Met geen enkele on
derscheiding kwam Beau
Bridges er natuurlgk wat be
kaaid af vergelekon met Sally
Field, maar toch pleit het
voor zijn acteertalent, dat hij
tegenover haar staande bleef
in die film.
Van zijn tegenspeelster in „The
United State", de Canadese
Helen Shaver, kan ik geen
bgzonderheden melden, de
naslagwerken schieten daar
voor te kort, misschien heeft
Beau Bndges alleen maar
toegestemd in het spelen van
die rol in de sene. ais hg niet
opnieuw als tegenspeelster
van het kaliber van Sally
Field tegenover zich zou krg-
gen! Overigens werd ook ach
ter de schermen het nodige
talent in „The United State"
geïnvesteerd, want de scena
rio's werden geschreven door
Larry Gelbart, die in 1972 en
1973 de belangrgkste prgs
kreeg voor zgn scripts voor
„M.A.S.H." (zaliger nage
dachtenis). in 1963 trouwens
al een Tony Award had ge-
se) cynicus, vertelde dat de
serie in Amerika al geflopt
was. „Te Europees", zei hg.
„Te veel gepraat, te weinig
actie". Echt iets voor ons. Eu
ropeanen dus, zei ik, althans
zo herinner ik me ongeveer
onze dialoog, en ik hoorde
verder niets meer over deze
Totdat de VARA twee weken
geleden met deze serie be
gon. op maandagavond, als
veri/angmiddel van „Malu",
de diepbetreurde serie die
dómweg op was. De VARA
kocht zowel „Malu" als „Uni
ted State" twee jaar geleden
aan op de beurs in Monte
Carlo, dus nog voor ik. kort
daarna, die ene aflevering in
Cannes zag. De titel, waaron
der de serie toen nog werd
vertoond, was „Married", en
inderdaad bleek de serie in
Amerika geen succes. Er zgn
dertien afleveringen van ge
maakt, een setje voor dne
maanden dus, en daarna is
men er mee gestopt. Zo gaan
die dingen in Amerika. Ter
wijl er toch genoeg talent in
deze serie was geïnvesteerd.
Hoofdrolspeler Beau Bndges
(zoon van Lloyd Bndges,
filmacteur die onder meer in
„High Noon" speelde, en
broer van Jeff Bridges, die
een Oscar-nominatie kreeg
voor zijn rol in „The Last Pic
ture show") speelde zgn eer
ste filmrollen als zevergange,
maar kwam toch vooral in de
picture door zijn rol in de
film „Norma Rae". Daarin
was hg de tegenspeler van
Sally Field, die voor haar rol
kregen voor zijn senpt voor
de musicual „A Funny Thing
Happened on the Way to the
Forum", en in 1977 de Screen
Award kreeg voor zgn script
voor de film „Oh, God'"
Dit alles belette dus niet dat
„The United State" een kort
leven beschoren was in de
United States, en volstrekt
onbegrijpelijk vind ik dit nu
ook weer met De NBC had
zoveel vertrouwen in Larry
Gelbart, dat zij hem alle afle
veringen kant en klaar liet
schrijven voordat met de op
namen werden begonnen, en
misschien is dat wel de reden
geweest, dat het verhaal van
het kibbelende echtpaar Ri
chard en Libby Chapin (vijf
tien jaar getrouwd, twee kin
deren die je ook metterdaad
te zien krggt), ondanks de
Europese touch, ietwat ge
kunsteld aandoet. Je hoort
dwars door de dialogen heen
de tekstschrijver bezig aan
zijn schrijftafel, de ene spitse
kwink volgt op het andere
snijdende commentaar, het
lgkt wel of Oscar Wilde en
Dorothy Parkers met elkaar
getrouwd zgn, en daar nu re
kenschap van afleggen, we
tend dat het bandapparaat in
tussen al hun bon mots voor
het nageslacht vastlegt. Ik
overdrgf nu enigszings, zo
opgelegd pandoer is het nu
ook weer met, maar toch. je
hoort hoe ze door de script
schrijver worden gesouf
fleerd. Dat is een manke
ment. dat iets afdoet aan een
overigens heel pruimbare,
on-Amerikaanse serie.
DEN HAAG (GPD) - Dc Jèhovt'l
Getuigen moeten geen zendtgd
krijgen, omdat dit gevaar zou
kunnen opleveren voor de volks
gezondheid. Dit is het oordeel
van de Omroepraad in een advies
aan minister Van der Louw van
CRM. De zendtgd was aange
vraagd door het Watch Tower Bi-
ble-genootschap uit de Verenig
de Staten, dat zich beschouwt als
officiéle spreekbuis en belangen
behartiger van de Jehova's Ge
tuigen.
In het advies gaat dc Omroepraad
uitvoerig in op de volksge/.ond-
heidsaspcclen van de zendtgd-
aanvraag Zo wordt erop gewc
zen at het Jehova's Getuigen bij
ziekte en ongeval is verboden
zich een bloedtransfusie te laten
toedienen, dat het kerkgenoot
schap een eigen geneesmidde
lenbedrijfje in Elburg exploiteert
dat Bioharma heet en een eigen
blad onder dc titel „GttOOd
heidsdienst" uitgeeft. Toewij
zing van zendtgd zou er toe kun
nen bgdragen, aldus de Omroe
praad. dat de negatieve invloe
den op de (geestelgke) volksge
zondheid toenemen
Andere overwegingen om het ge
nootschap geen zendtgd te ge
ven zgn de onduidelijke juridi
sche structuur van de aanvrager
en de verstrengeling met het gro
te drukkerij- en uitgevergbedrgf
van het Amenkaanse Watch To
wer Bible-genootschap. Omdat
het omroepbestel gebaseerd is
op een scheiding tussen omroep
en commercie zou zendtijdtoe-
wijzing tot „grote complicaties
voor ons omroepbestel leiden"
Minister Van der Louw moet nog
beslissen over de aanvraag op
basis van dit advies.
ADVERTENTIE
15 Concert 20 15 uw. Kapa<zaai Gamy
Zac*<v eva pt»no
16 F «lm 20 00 uw' Kapelzaal Pootte
Mm Contract (Zanusa.)
17 Kindert 'm 14 30 uw Kap««zaal Te-
ken!iim$ Flash de vchaapshond
17 Concert 20 15 uur Kapelzaal Henny
Ravan»t«.n vooi Yka Versan-ce«o
18 Laz-ng 20 15 uu' Kapeizaa' Zeer
ven mal kano an lent
20 Concert 20 15 uur StadagaNxxzaal
Mozart cyc*js. Caecd a consort toas
ten Koos Verheul-Hu*.
Wriham Black-piano
