"Goed gepakt goed
Affaire geen
Reinigingsdienst voert actie tegen 'slordig' huisvuil
ZATERDAG 6 MAART 1982
LEIDEN - De Leidse Werkgroep Homosexuaüteit mag op de Vlietschans Scholenge
meenschap, na eerst te zijn uitgenodigd door de maatschappijleraar, van de rector niet
komen. De rector meent dat de school de voorlichting over homosexuaüteit zelf wel
kan verzorgen.
Annette van 't Sant en Peter Paul, twee leden van de
werkgroep die de voorlichting op de Vlietschans op
zich zouden nemen, waren over deze afwijzing in
eerste instantie teleurgesteld. De zaak veranderde
echter toen ze beetje bij beetje het verhaal te horen
kregen waarom ze eigenlijk niet welkom waren. Dat
riekte naar discriminatie menen beiden.
De Leidse Werkgroep Homosexuaüteit, nauw geüeerd
aan het COC, verzorgt geregeld op aanvraag voor-
Üchtingsavonden. Tweemaal per jaar sturen zij brie
ven, naar scholen, jongerencentra, beroepsopleidin
gen enz. om kenbaar te maken dat er een instantie is
die zich hiermee bezighoudt. Daar kan op worden
gereageerd of niet.
Op deze manier kwam maatschap
pijleraar Scheltus van de Vliet
schans bij de werkgroep terecht.
Hij wilde voor een aantal klassen
dit onderwerp bespreekbaar ma
ken. En wie kunnen dat beter
dan homosexuelen, dacht hij bij
zich zelf. Een formaliteit was nog
dat hij toestemming aan rector
Van der Linde moest vragen.
Maar toen begon het gedonder in
de glazen.
De rector vond dat eerst het be
stuur moest worden geraad
pleegd voordat homosexuelen
op de school voorüchting kon
den houden. Na dit overleg werd
besloten de werkgroep niet toe te
laten. De redenen waren ondui
delijk. Scheltus nam daar geen
genoegen mee. Hij eiste duide
lijkheid. In een gesprek met de
rector kwam onder meer naar vo
ren dat directie en bestuur dach
ten dat homosexuaüteit niet in
hun miüeu voorkwam en de kin
derziel zou niet tegen de voor
üchting van de werkgroep zijn
bestand.
Kwaad
Peter Paul: "Ik maak me ontzet
tend kwaad over zo'n opmer
king. Er wordt daarmee totaal
voorbij gegaan aan de kinderziel
van homosexuele jongens en me-
syes op de Vüetschans. De ma
nier waarop wij afgewezen zijn
moet voor hun een klap in het ge
zicht zijn, terwijl wij ze door mid
del van onze voorüchting had
den kunnen laten zien, hoe je op
een positieve manier invulling
kan geven aan je homosexueel
zijn. Juist in een periode waarin
ze dat hard nodig hebben".
Scheltus: "Ik had aüe voorzorgs
maatregelen genomen. Vooraf
heb ik met alle leden van de
werkgroep gesproken. Ook heb
ik ze de vragen die de leerlingen
hadden, voorgelegd. Deze ge
sprekken verüepen heel plezie
rig. Zelfs deze voorzorg mocht de
directie niet vermurwen. Het
voorstel van de directie was: laat
een dominee de vragen op een
bandje beantwoorden".
Scheltus had inmiddels een andere
manier gevonden. Hij draaide in
de klassen gewoon de videoband
"Hoera een homo!". Daarvoor
had hij wel toestemming gekre
gen. De schooüeiding meende
dat als dit probleem op video zou
worden behandeld er meer af
stand zou worden geschapen.
Scheltus haalde echter een juri
disch trucje uit. Hij üet daarop
aansluitend de leden van de
Leidse werkgroep de door hem
vooraf geïnventariseerde vragen
van de leerüngen via de video
band beantwoorden. "De reac
ties van de leerüngen waren heel
goed", volgens Scheltus. "Som
migen verzuchtten zelfs: ik wou
dat mijn ouders zoiets eens kon
den zien".
Slechts twee dagen heeft hij dit
kunnen doen, daarna moest hij
de band inleveren en een officië
le berisping van de rector incas
seren. De rector gaf overigens
wel toe dat na het zien van de vi
deobeelden "het aüemaal wel
meeviel". Maar correct was het
niet wat de maatschappij leraar
deed.
Inmiddels was de schoolbevolking
deze 'rel' zeker niet ontgaan. De
homosexuele leraar Kees Groüe-
man vroeg zich af of hij nog wel
welkom was op de Vüetschans
en de leerüngen wier kinderziel
tjes zelfs na het zien van de vi
deoband niet waren 'bezoedeld'
kwamen in het geweer. Ze von
den het een vergaande betutte-
üng dat de werkgroep niet mocht
komen. De schoolkrant stond er
bol van.
De rector en conrector verklaarden
in de naschriften dat er geen
sprake was van discriminatie. Ci
taat uit de schoolkrant: "De
"werkgroep" was in principe
even welkom geweest als andere
gasten, als het mogelijk was ge
weest hiervoor een formule te
vinden die voor bestuur en staf
acceptabel- was geweest. Zo is
die zaak ook aan de orde gesteld,
het ging niet alleen om het al dan
niet toelaten van homosexuelen,
maar het ging er om, wat is hun
aandeel in de voorüchting, en
waarover en hoe, en met hoeve-
len komen zij met klassen of
groepen leerüngen in contact".
In het geweer
Kees Groüeman: "Nadat er door de
directie en bestuur allerhande
zaken waren bedacht om de
werkgroep te weigeren, ben ik
inderdaad in het geweer geko
men. Dit kon ik niet over mijn
kant laten gaan. Ik heb ze zwart
op wit gevraagd wat ze van mij
dachten. Met stelügheid werd
beweerd dat ik geen 'gevaar' was
voor de school".
Deze geschiedenis speelde zich af
in de maanden september tot en
met december van het vorig jaar.
Al voor de zomervakantie waren
de leden van de werkgroep met
de maatschapppij leraar overeen
gekomen waar ze het precies
over zouden hebben. In septem
ber kregen ze van hem te horen
dat ze niet mochten komen, maar
dat hij zich niet geroepen voelde
hen officieel af te schrijven. Dat
moest het bestuur maar doen.
Pas in december kreeg de werk
groep een brief van het bestuur
waarin werd gemeld dat het na
overleg met de directie, had be
sloten de voorüchting intern te
verzorgen. Leraar Groüeman
heeft deze taak op zich genomen.
Op herhaalde verzoeken van de
werkgroep om een gesprek met
het bestuur over deze zaak te
hebben, werd niet gereageerd.
Zowel Kees Groüeman als Schel
tus noemen het voorwendsel van
bestuur en schooüeiding ge
woonweg vals. "Ze keren de za
ken om". Beiden constateren dat
de werkgroep gewoon is gewei
gerd. Groüeman: "Het is nooit de
bedoeling geweest dat ik in de
lessen van Scheltus de taak van
de werkgroep zou overnemen.
Dat hebben wij pas gevraagd na
dat er al een standpunt was inge
nomen. Ze wiüen zich nu heel
open voor doen, maar dat is be
slist niet de juiste situatie!".
Maatschappijleraar Scheltus zat
toen met het probleem: wat zeg
ik tegen mijn leerüngen. "Van de
rector hoorden ze dat het aüe
maal wel mocht, maar dat ze de
voorkeur gaven aan iemand bin
nen school. En van mij hadden
ze al vernomen dat de werkgroep
niet mocht komen. In een docen-
tenberaad hebben we toen afge
sproken dat ik zou zeggen:
meestal is het zo dat de rector ge
lijk heeft". De rector en het be
stuur kunnen dinsdag pas com
mentaar geven.
Peter Paul
en Annette
van 't Sant:
Het gebeurt
op bijna
ongrijpbare
manier
ij •>*-.
Annette van 't Sant en Peter Paul: "Zoals het nu is, heb je geen poot om op te staan"
LEIDEN - Annette van 't Sant en
Peter Paul benadrukken dat de
affaire op de Vüetschans geen
uitzondering is. Integendeel.
Volgens hen blijkt uit dit voor
beeld sprekend dat er nog steeds
wordt gediscrimineerd. Annette
van 't Sant: "En ook hoe dat ge
beurt: op een heel verholen, bij
na ongrijpbare manier. De feite
lijke redenen voor de weigering
worden niet aan de werkgroep
bekend gemaakt en een gesprek
over de hele gang van zaken
wordt door het schoolbestuur
niet toegestaan".
Ze wijzen er ook op dat dit jaar al
vijf of zes scholen en andere in-
steüingen, met name uit christe
lijke kringen, de werkgroep heb
ben laten weten geen gebruik te
maken van haar diensten. Juist
de afgelopen twee maanden
kwamen deze afwijzingen bin
nen. "Alsof wij zonder afspraak
en kennis te maken op de school
zouden verschijnen".
Peter Paul: "Het is tekenend dat de
meeste kritiek op het vooront
werp 'wet gelijke behandeüng'
uit de kerkelijke hoek komt.
Juist christenen zouden zich
moeten realiseren, dat het kerke
lijke systeem door de eeuwen
heen mede verantwoordelijk is
geweest voor de vervolging en
discriminatie van iedereen, die
een stap zette buiten de zeer en
ge paden die de kerk aangaf; dus
Beiden brengen de weigering ook
zonder meer met deze kritiek uit
de kerkelijke hoek in verband.
"Normaal gesproken wordt er,
wanneer er geen belangstelüng
is, nooit gereageerd op de brie
ven waarin wij de mogelijkheid
bieden tot het geven van voor
üchting. Het lijkt wel of men nu
opeens de behoefte voelt open
lijk nee tegen ons te zeggen".
Door de affaire op de Vüetschans
en andere reacties ervaren Peter
Paul en Annette van 't Sant weer
aan den lijve hoe belangrijk het
Bomen
Bij werkgemeenschap De Ratel
in het Volkshuis vertelt J. van
Wijck uit Leiderdorp zondag
ochtend over een reis die hij
door Californië maakte en
speciaal over de bomen die
hij daar aantrof. Zoals de bo
men in het Sequoia-park, die
soms honderd meter hoog
zijn. Het reisverhaal - met
dia's - begint om half elf.
Aborigines
De Aborigines, de oorspronke
lijke bevolking van Australië,
zijn het onderwerp van een
lezing die dr. H. Dagtnar
maandagavond om acht uur
houdt in de aula van het mu
seum voor volkenkunde aan
de Steenstraat. Hij praat
over de culturele omwentelin
gen bij de Aborigines als ge
volg van de kolonisatie, het
verval van de tradities en de
opleving van de culturele
zelfbewustheid
Jazz
De Minerva Jazzband speelt
morgenavond in café Scara-
bee P ie t erskerkc hoor steeg
Aanvang 21.00 uur.
is dat die wet op de gelijke be
handeüng er doorkomt Niet dat
ze daar aüe heü van verwachten:
"Met zo'n wet in de hand zal je
ook niet aüe gevaüen kunnen
aanpakken, omdat ze zo ongrijp
baar zijn. Maar zoals het nu is,
heb je helemaal geen poot om op
te staan".
Over het voorontwerp zoals dat net
is uitgekomen, zijn de beide
voorüchters ook nog verre van
tevreden. Het voorontwerp noe
men ze een eerste stap in de goe
de richting. "De meest openlijke
vormen van discriminatie kun
nen nu worden aangepakt Er
zijn helaas geen juridische mid
delen om naleving ervan af te
dwingen, oftewel er is geen straf
gesteld op vormen van discrimi
natie. Op zo'n manier wordt de
wet haast alleen een symbool,
waar je hooguit van mag hopen
dat het enige invloed heeft op de
mentaÜteit".
Ze zijn overigens wel geschrokken
van de reacties die het vooront-
gehold zal worden als er tege
moet wordt gekomen aan de
roep om uitzonderingsclausules
voor christelijke scholen en in
stellingen. "Wat er nu in staat is
echt het minimum", vinden bei
de leden van de Leidse Werk
groep Homosexuaüteit
LEIDEN - Deze maand
staan Vreewijk en de
Tuinstadwijk in de specia
le aandacht van de reini
gingsdienst. Bewoners die
hun huisvuil niet goed in
de grijze huisvuilzak
doen, krijgen van doen
met Max Frank, opzichter
'huisvuil en ontsmetting'.
De reinigings-actie "Goed gepakt -
goed gezakt" geldt sinds januari
voor heel de stad. De ophaal
dienst mag geen oogje meer
dichtknijpen als er open vuilnis
zakken of los vuil bij de zakken
staan. De vuilnisophalers moe
ten de rotzooi laten staan. Frank
speurt elke maand in een wijk
die tot 'speerpunt' in de actie is
uitgeroepen, naar de veroorza
kers van de rotzooi. Een vuilnis
auto rijdt in zijn kielzog. Als het
weer eens raak is, leegt de vuü-
nisman de inhoud van de zak in
zijn vuilnisauto en bekijkt of er
aanwijzingen zijn van wie de zak
is. Honderden Leidenaren heb
ben vervolgens Frank al horen
vragen: "Is die zak van u?".
"Nou nee", antwoorden verschil
lende mensen. Maar op het rusti
ge aandringen van Frank ("we
hebben uw adres in de zak ge
vonden"), moeten zij toch regel
matig toegeven dat het mis
schien wel eens hun zak zou kun
nen zijn geweest. Frank geeft de
een het advies voortaan de zak
niet zo vol te maken; logisch dat-
ie dan niet goed meer dicht kan.
De ander wordt vriendelijk ver
zocht te bedenken dat los vuü,
verspreid door de wind, een
zootje in de stad kan maken.
Vooral studentenhuizen en flats
zijn een probleem voor Frank.
Het valt niet mee te controleren
welk persoon een niet goed afge
sloten zak heeft buitengezet. Is
dat niet te achterhalen, dan stopt
Frank witte kaartjes in de bus
met het verzoek om "stadsver-
vuiling en het aantrekken van
ratten tegen te gaan".
Mensen van het bejaardentehuis
"Vreewijk" waar de ophaal
dienst enkele slecht afgesloten
zakken heeft moeten laten staan,
krijgen het advies voortaan een
Hij schudt de zakjes leeg, op $oek naar t
Vuilnisman Dick Borst heeft drie plastic zakjes van de
straat gevist....
container te nemen waar 33 zak
ken in kunnen. "Dat zuüen we
doen, hoor".
Op de Witte Singel kieperen vuü-
nisman Dick Borst en Max
Frank bijna een zak vol kleding
van Max (Taiüeur) in de vuilnis
wagen. De zak wordt weer terug
gezet op de stoep. "De coördina
tie bij zo'n kledingactie met de
reinigingsdienst loopt niet altijd
even soepel", constateert Frank.
Een eindje verderop op de Witte
Singel raakt Frank in gesprek
met een jongeheer. Na veront
schuldigingen dat Frank hem te
gen de klok van elf gewekt heeft,
wordt hij ervan 'beschuldigd'
drie plastic zakjes buiten te heb
ben gezet. Het jongmens erkent
dat het zijn vuü is, maar de zak
jes heeft hijzelf niet buitengezet.
De oude hospita komt erbij. Zij
is 78, heeft reuma, haar pols ge
broken en kan dus geen zware
vuilniszakken tillen voor haar
huis met jongeheren, zegt ze.
"Maar kunnen de jonge mensen
die zakken dan niet buiten zet
ten?", vraagt Frank, steeds de
rust zelve. "Nee, dat kan niet,
want die slapen 's morgens nog",
verweert de oude vrouw zich.
"Dat is uw probleem" meent
Frank. Het slaperig jongmens
knikt intussen dat de jongeren
best hun eigen vuü kunnen bui
ten zetten in de grijze KOMO-
huisvuilzak. "Weer geregeld".
zegt Frank vergenoegd, terug in
zijn auto, op zoek naar meer rot
zooi.
Rotzooi genoeg, de eerste week dat
een wijk tot speerpunt is uitgero-
pen Slager Post jr. aan de Heren
straat die drie zakken onafgeslo
ten aan de overkant van de slage
rij heeft laten neerzetten, krijgt
het advies van Frank de inhoud
nat te laten worden door de re
gen Dan zakt het en kan de zak
dicht
"Het pubüek lijkt niet altijd even
goed te begrijpen dat de vuüop-
haaldienst elke week zo'n 20 tot
22 ton huisvuil bergt. 'Wat maakt
dat ene zakje dat ik niet goed heb
dichtgemaakt nou uit denken ze
dan'. Op zo'n manier krijg je juist
rotzooi".
De actie "Goed gepakt - goed ge
zakt" wordt een succes, conclu
deert Frank na enkele maanden
actie. In de maand januari had de
Zeeheldenbuurt zijn speciale
aandacht vorige maand de Bur
gemeesters- en Professorenwyk
en deze maand dus Vreewijk en
de Tuin-Stadwijk. "De eerste dag
dat we in zo'n wijk komen, is het
nog een rotzooi van jewelste. We
schrijven enkele velletjes vol van
mensen die hun zak niet goed
hebben aangeboden. Na een
maand is het nog maar een enke
ling".
Mensen die na een waarschuwing
van Frank toch hun vuil ver
keerd blijven aanbieden, lopen
het risico op de bon geslingerd te
worden door reinigingscontro
leur Ben van den Berg. Dat kost
dan al gauw 15 of 25 gulden.
Maar één waarschuwing van
Frank blijkt meestal voldoende
te zijn.
De actie blijkt verder preventief te
werken, alleen al omdat de
speuracties van opzichter Frank
en vuilnisman Borst opzien ba
ren. "Wat is hier aan de hand?",
horen we de buurt regelmatig
vragen als Frank en Borst hun
werk doen.
Vanaf volgende week staakt de
Leidse vuilophaaldienst. Dat wil
niet zeggen dat de vuilnisopha
lers deze week meer vuü dan
normaal te verwerken hebben
gehad. "De mensen gaan er echt
met meer om eten om de staking
voor te zijn", reageert een vuü-
nisman.
