Reisbeschrijvingen van een dichter boeken - boeken - boeken - boeken - boeken - boeken - boeken "De rooie vuurtoren" NS overwegen staking van munitietransport Jongerenorganisatie wijst voorstel "zakgeldloon" af Kleurrijke kennismaking met mysterieus Tibet "Voorbije Passages" mm Een uiterst merkwaardig geheim agent WD wenst spoeddebat over sabotage-acties "Kieskans" voor jongeren WOENSDAG 27 JANUARI 1982 Extra PAGINA 19 Behalve als dichter, zo ver meldt een van mijn jaarlijks verouderende handboeken behulpzaam, maakte Cees Nooteboom al in de vijftiger jaren naam als prozaïst en reisbeschrijver. Hoewel reis beschrijvingen in de Neder landse literatuur niet bepaald zeldzaam zijn en ik ze graag mag lezen, ,zal men werken in dit genfe niet gauw op een jaarlijkse Boeken-Top-Tien aantreffen. Hopelijk zal Noot eboom's pas verschenen Voorbije Passages, een bun del prima reisverhalen (eer der gepubliceerd in diverse kranten en tijdschriften tus sen 1978 en eind 1981) hierin verandering brengen. Van reisobservaties in stricte zin kunnen we overigens niet spreken, omdat een flink deel van Nooteboom's weemoedi ge mijmeringen en nostalgi sche herinneringen van kunsthistorische aard is. Dit is met name het geval in de eerste helft van Voorbije Pas sages, hoewel ook naderhand duidelijke belangstelling blijkt voor culturele vergan kelijkheid. Het valt niet mee, vermoed ik, om een groot pu bliek te boeien met kunstbe schrijvingen en vergelijkin gen, en Nooteboom heeft het zich - wat zijn onderwerpen aangaat ook niet bepaald makkelijk gemaakt. Zo zullen met name de stukken over de Italiaanse schilder Tiepolo (Tiepolo, een ruim tevaart in Duitsland), de Vlaamse beeldhouwer Roel D'Haese (Jason en de gouden beelden) en de auteur Hugo Claus (Cobra Revisited) on danks de bijpassende afbeel dingen (helaas niet in kleur!) de meeste lezers niet tot ver rukking brengen. Dat ligt dan minder aan onbekend heid met de materie bij de le zer dan aan een zekere on geïnspireerdheid bij de schrijver. Cees Neuteboom Die inspiratie is er bijvoorbeeld wel in de enthousiaste be schrijving van de Japanse Hokusai-tentoonstelling in Parijs in 1980 (Het atelier van het Noorden). Hier al val len enkele aspecten op die de gehele bundel zo fascinerend maken: Nooteboom's vermo gen tot afstandnemen, be spiegeling en (heel lichte, ge lukkig) ironisering. Passages als deze: "Kunstliefhebbers fijn geen mi litairen, iedereen begeeft zich in een andere richting, en waar een onbetamelijke op stopping is vermoeden de an deren de mooiste prenten. Zacht dringen, boos gemom pel, net even te lang de loupe houden terwijl de middelbare kobold naast je net de ontdek king van zijn leven gaat doen, dat is het ware kunstge not. Een vleugje erotiek is er ook niet vreemd aan, want wat moet zij met dat lange blonde haar nu zo lang voor nummer 223 Gedicht van Sanji Hitoshi: een Landheer mediteert over zijn verloren liefde?" (p.37). Dergelijke milde kanttekenin gen en de vele subtiele obser vaties tiHen de meeste stuk ken naar een uitstekend ni veau. Het meest gevoelvol is de schrijver overigens toch wel wanneer hij zijn notities wat dichter bij huis maakt. Zo zijn de beschrijvingen van o.a. tochten door Borneo te barok-poétisch voor het inle vingsvermogen van de ge middelde lezer, in tegenstel ling bijvoorbeeld tot de nostalgische genegenheid die spreekt uit Parijse dagen. Voorbije Passages besluit met het (van december 1981 date rende en dus wel zeer recen te) fascinerende verslag van een bezoek aan Macao (De poort naar China), verreweg het beste stuk in de bundel en een begripvolle hommage aan Slauerhoff. Hier is Noote boom het minst afstandelijk, het intiemst: "Slauerhoff heeft het brand- spoor van zijn onrustige le ven voorgoed in de Neder landse poëzie achtergelaten, mijn vader heeft niets nage laten dan een paar amateu ristische tekeningen, zelfs een graf is er niet van hem, maar ik weet dat ik dacht toen ik die foto van zijn voorbije pas sage voor het eerst zag en in zijn spottende gezicht keek: het is jouw schuld dat ik al maar als een gek over de we reld moet draaien, jij hebt het zaad van die onrust in mij gezaaid. Maar foto's zeggen niets terug, en hij blijft al maar zacht lachen, op weg naar hetzelfde Azië waar ik nu ben, een voorbijganger die zijn voorbije passage in woorden bewaart, tot ook die van de tafel worden gebla zen". p215). Reisbeschrijvingen van een minder vergankelijk karakter dan de dichter zelf meent, hoop ik. ROB VOOREN Cees Nooteboom, Voorbije Passages. Uitg. De Arbeider spers, Amsterdam 1981, 28,50. John Gardner heeft met Ebysie Oakes een uiterst merkwaar dige geheim agent gescha pen. Zo op het oog een bikkelharde kille kerel, die voor een dode meer of minder niet uit de Weg gaat. In werkelijkheid een weinig heldhaftige speelbal van het lot. Een mannetje bovendien dat als was is in handen van fraaie vrouwen. En John Gardner drapeerde al zeventien jaar geleden met een maar flink wat vrouwe lijk schoon om die Boysie Oa kes heen toen hij hem in "Moordenaar van beroep" voor de eerste maal ten tone le voerde. De arme Boysie. Hij wordt als een gummibal door tegen standers hardhandig heen en weer geslagen en hij snapt er niets van. Hoe kan dat gebeu ren? Waarom in hemels naam? De tijd heeft het vrolijke ver haaltje niet achterhaald. Het is nog steeds aardig. En het zal door andere worden ge volgd want het is de eerste uit een serie. Dus we kunnen binnenkort nog meer humo ristische, knap geschreven boekjes van de produktieve John Gardner verwachten. Zijn originele aanpak heeft hem tot opvolger van Ian Fle ming gemaakt. Hij mag nu de avonturen van James Bond schrijven. En de bioscoopbe zoekers weten al hoe goed hij ook dat doet. KOOS POST "Moordenaar van beroep" door John Gardner, versche nen bij Van Holkema en Wa- rendorf in Bussum. Levend van een minimuminko men of in de ww, hokkend in een veel te kleine woning met veel te veel mensen en liefst nog a-sociaal. Vaak worden Surinaamse gezinnen op een dergelijke manier neergezet. In zijn boek 'De rooie vuurto ren' draait schrijver Hans Dorrestijn de rollen stevig om wanneer hij de blanke Anne Borger in conflict laat komen met zijn Surinaamse klasgenoot Janchi. Het gezin Borger woont op een donkere, vochtige etage, drie hoog achter. Anne's vader is een autoritaire, gefrustreerde man, die met hol gebral zijn eigen mislukking afschuift op alles wat niet blank is. Zoon Anne (alias de rooie vuurtoren) krijgt zo de ras sendiscriminatie met de pa plepel ingegoten. Hem wordt voorgehouden zijn Suri- naamse klasgenoten stevig de voet dwars te zetten. Anne richt zijn agressie op Jan chi, een intelligente jongen uit een heel beschaafd milieu (mooi huis, ma is pianolera res, pa leraar). Vergeleken met Janchi voelt Anne zich een kruk. Anne's afgunst wordt vergroot wanneer bei de jongens verliefd worden op hetzelfde meisje. De rivali teit tussen Janchi en Anne heeft ook z'n weerslag op de overige klasgenoten. Hun klasseonderwijzer is een ou derwetse sul, die door zijn halfslachtige houding op de Een somber verhaal? Nee, Dor restijn weet door zijn vaardi ge aanpak een relativerende humor in te bouwen, die de scherpste kantjes afvijlt. Met name het gezin Borger en klasseonderwijzer Bauer vor men fraaie karikaturen, die naast ergernis ook de lach lust opwekken. De verhou dingen binnen de klas en alle spanningen en emoties die daarbij te pas komen worden realistisch en trefzeker be schreven. Het taalgebruik is helder, zonder onnodige om haal van woorden. Voor kin deren vanaf 10 jaar. De rooie vuurtoren', Hans Dorrestijn, uitg. Kosmos, f23,-. Voor het eerst Twee vriendinnen, Ineke en Vera, pikken uit pure verve ling de portemonnee van een oudere dame. Met deze dief stal begint het boek 'Voor het eerst' van Lily van der Velde. Waarom beide meisjes de zeer goedgevulde portemon nee hebben gestolen weten ze eigenlijk niet. Wel zitten de twee vriendinnen er behoor lijk mee in hun maag. De schrijfster splitst vervol gens het verhaal in twee ge deelten. Naast de paniek van beide meisjes worden ook de emoties van de bestolen vrouw belicht. Zij is net oma geworden, voelt zich nog jong genoeg, maar wordt met het pijnlijke feit geconfron teerd dat zij door de buiten wereld als bejaard dus 'afge dankt' wordt beschouwd. Het meisje Ineke heeft zo haar eigen problemen. Niet alleen weet ze zich geen raad met het gestolen geld. ook wordt ze voor het eerst ongesteld: een teken van volwassen worden dat haar maar matig bevalt en schaamtegevoelens oproept. Evenals Hans Dorrestijn houdt de schrijfster van duidelijke taal: korte staccato-zinnetjes met heel eenvoudige woor den. Door deze op zich prij zenswaardige aanpak is 'Voor het eerst' gemakkelijk te volgen voor oudere kinde ren die niet zo goed kunnen lezen. Maar soms is het aantal woorden wel héél erg tot een minimum beperkt: een enke le uitweiding had het verhaal wat kleurrijker kunnen ma ken. De humor, zoals Hans Dorrestijn die hanteert, ont breekt: Lily van der Velde houdt het allemaal wat zake lijker en strakker. De dialogen in het verhaal zijn uit normale spreektaal opge bouwd en doen realistisch aan. De thema's die de schrijfster aanroert - puber teit en ouder worden - wor den met de bijkomende ge voelens en emoties herken baar weergegeven. Voor kin deren vanaf 10 jaar. *Voor het eerst', Lily van der Velde, uitg. Holkema en Wa- rendorf, f 17,90. Zeg 't maar Tom en Joosie uit "Zeg 't Tjong Khing. 'Zeg 't maar' van Miep Diek- mann is een herdruk uit 1978. Een animerend verhaal over de belevenissen van twee kinderen. Joosie is enig kind, Tom is afkomstig uit een groot, druk gezin. Een vlot en eenvoudig geschreven boek voor kinderen vanaf 8 jaar met onvolprezen illustraties van The Tjong Khing. MARGOT KLOMPMAKER De Dalai Lama, geestelijk en politiek leider van Tibet. Mysterieus, voornamelijk bestaande uit hoge bergen met een godsdienstige lei der die als balling in India verblijft. Zo zal bij velen de indruk zijn van Tibet, het landje dat onderaan het grote China hangt. Dat Tibet een van de belangrijkste cultu ren uit het Verre Oosten is, dat het land naast de hoge Himalaya nog veel andere landschappelijke kenmerken heeft, wie en wat die Dalai Lama nu precies is, daarover vertelt Tibet, een culturele ontmoeting'. Het is een uitputtende en kleurrijke ken nismaking met dit prachtige land, waar in de lezer heel veel te weten komt over bevolking, cultuur, godsdienst en ge schiedenis. Wonderlijke rituelen, zoals de hemelse be grafenis, waarbij men het lijk in stuk ken snijdt en aan de gieren voert, zijn typerend voor dit land en worden op be grijpelijke wijze verklaard. Tibet is een land met ruim anderhalf mil joen zielen. Het kent ook minderheden, zoals de Menpa's, de Lopa's, de Denpa's en de Sharpa's. Minderheden, die vroe ger door de bevolking hard werden aan gepakt, maar nu worden geduld. Brand- cultuur, waarbij bossen werden gekapt en in brand gestoken om zo landbouw gronden te verkrijgen, komt nu niet meer voor. Maar de nomaden maakten in groten getale gebruik van deze ver woestende manier van ontginning. Dat China van zeer grote invloed is ge weest op dit land, dat een rijke historie aan koningen, keizers en grote moniken heeft, mag genoegzaam bekend zijn. China is ook het l^nd, dat diverse inval len deed in Tibet, waardoor de Dalai La ma, de grote geestelijke en politieke lei der, naar India moest vluchten. Tijdens de Chinese culturele revolutie werd Ti bet ook door de Volksrepubliek over heerst. Met als gevolg dat tienduizenden Tibetanen werden vermoord en vele (boeddhistische) kunstschatten werden vernield. Nu er in China een - naar het zich laat aanzien - gematigder leiding is, laat deze Tibet met rust. Er worden zelfs kunstschatten gerestaureerd en al teruggegeven. Het boeddhisme van Tibet is nauw ver want met het boeddhisme van India. Veel elementen van het Indiase boedd hisme zijn terug te vinden in het zoge naamde Lamaïsme of Tibetaanse boeddhisme. Deze band stamt al uit de achtste eeuw toen onder koning Trisong Deng het boeddhisme in Tibet tot grote bloei kwam. Het Chinese boeddhisme ging toen al een heel andere weg dan dat van India. Om te besluiten welk boedd hisme in Tibet gevolgd moest worden, nodigde de koning van elk van beide tradities een afgevaardigde uit, die ten overstaan van de koning rhet elkaar in debat moesten treden. Deze confronta tie tussen het Indiase en Chinese boedd hisme, die bekend is geworden onder de naam 'Het concilie van Samye' (naar het klooster waarin het plaatshad), had als resultaat dat de koning koos voor het Indiase boeddhisme. Deze keuze is, volgens de schrijver en sa menstellers van het boek, mogelijk beïnvloed door de conflictsituatie die er ook toen al met het buurland China be stond. Het hoofdstuk over de godsdienst van Ti bet is een van de interessantste uit het boek. Niet dat daarmee de overige on derwerpen als minder zijn veroordeeld. Maar de geheimzinnigheid van het land Tibet wordt nu eenmaal in grote trek ken door de godsdienst bepaald. Overigens hoeft niemand zich te laten af schrikken door de toch wel moeilijke materie die het onderwerp behalst. Wie is geïntereseerd in een land als Tibet, komt ruimschoots aan zijn trekken door alleen al de prachtige kleurenfoto's. Bij komstigheid is, dat het boek voor het grootste deel is geschreven door de Leidse indoloog Hans van Harteveld. Als één van de zeer schaarse kenners van Tibet en het boeddhisme, die Ne derland rijk is, heeft hij - naast het schrijven van de hoofdstukken op zijn vakgebied - tevens de rest die door een Chinees journalist en Tibetaansé mede werkers was samengesteld, voor Neder land bewerkt Dat "Tibet, een culturele ontmoeting", al le mysteries van het land ontsluiert, is teveel gezegd Maar een tip van de ge heimzinnige sluier rond dit prachtige en boeiende land licht het in elk geval wél ANNEMIEK RUYGROK op. Tibet een culturele ontmoeting"; door (onder meer) Hans van Harteveld; uitge verij: Schuyt &t Co, Haarlem; 98,50. UTRECHT (GPD) - De Ne derlandse Spoorwegen weigeren eventuele ver dere munitietransporten te verzorgen indien de overheden geen afdoende garanties kunnen geven voor de veiligheid van NS- personeel en reizigers. Volgens een woordvoer der van de NS hebben de Spoorwegen zich te hou den aan de opgelegde ver voersplicht, „maar die geldt niet ten koste van al les". De NS voelen zich hieraan in elk geval niet gehouden als de normale bedrijfsuitoefening onmo gelijk wordt gemaakt. Hoewel er nog geen verzoeken bin nen zyn gekomen voor nieuwe proeftransporten met munitie vanuit de Eemshaven naar West- Duitsland zeggen de NS deze uit- sluitend te accepteren als uitwas- DEN HAAG (ANP) De Zuidhollandse gedeputeerden Aalbers (jeugd zorg) en Hoek van Dijke (voorlichting en inspraak) hebben gisteren in het provinciehuis in Den Haag de eerste exemplaren van "kieskans" in ontvangst genomen. "Kieskans" is een blad voor jongeren dat is uitge geven door de provinciale jeugdraad met het oog op de aanstaande verkiezingen voor de Provinciale Staten. Deze krant zal in een oplage van 20.000 exemplaren worden verspreid. sen zoals zich die de afgelopen tien dagen hebben voorgedaan, achterwege blijven. „Wij zijn een vervoersbedrijf en niet ingesteld om een reeks van sabotagedaden aan te pakken, dat is de verant woordelijkheid van de landelijke en lokale overheden", aldus de Spoorwegen. Zij vinden dat met name de eerste dagen van het gisteren afgeronde munitietransport er bij ongere geldheden onvoldoende is inge grepen. Ondanks alle acties van groepen, al dan niet verenigd in „Stop de munitietrein" zijn de NS van oordeel dat het proeftransport technisch gezien perfect is verlopen. „Maar wij zijn niet van plan te worden ge confronteerd met een nieuwe reeks sabotagedaden, variërend van stenenregens op locomotie ven tot bomaanslagen, gericht te gen een klant van ons". Op verzoek van het WD-kamerlid Nijpels (WD) spoeddebat - Nijpels zal de Tweede Kamer volgende week debatteren over de zaken rondom de muni- tietransporten per trein. Nijpels heeft kamervoorzitter Dolman gisteren verzocht de staatssecre taris van verkeer en waterstaat en van defensie op het hart te drukken nog deze week verslag uit te brengen over de maatrege len om de openbare orde te handhaven, de coördinatie en het optreden van justitie. De re gering heeft reeds toegezegd dat er schriftelijk verslag zal worden uitgebracht. UTRECHT (ANP) - De Industrie bond FNV wil volgens de jonge renorganisatie KWJ de deur openzetten voor zakgeldlonen voor jongeren, als die hierdoor beter aan de slag kunnen komen. Dit blijkt volgens de KWJ uit een interne notitie van de Industrie bond. De KWJ is zeer boos over deze stap van de Industriebond, die vol gens een KWJ-woordvoerder in feite betekent dat het recht op minimumjeugdloon op de tocht wordt gezet. "Het is natuurlijk duidelijk dat het aantrekkelijker wordt voor werkgevers om met jongeren te werken, als zij niet meer het jeugdloon hoeven te betalen, maar alleen wat zakgeld", aldus KWJ-voorlichter Adne Zuidervaart. Volgens hem is ont koppeling van de leer- en ar beidsovereenkomst. die juist re gelt dat jongeren tijdens hun op leiding in het bedrijf in ieder ge val verzekerd zyn van het mini mumjeugdloon, in strijd met het cao-beleid van de FNV. Volgens Jan Schermer, plaatsver vangend coördinator cao-beleid van de Industriebond FNV, is het niet juist om te stellen dat de bond van de koppeling van leren en verdienen afwil. De interne notitie is volgens hem opgesteld in verband met het feit dat de In dustriebond verwacht dat de me taalwerkgevers in de komende cao-onderhandelingen van die koppelingen afwillen. Daar blijft de bond in principe tegen, maar als werkgevers met "nieuwe ele menten" komen dan dient nader overleg binnen de Industriebond te volgen, zo liet Schermer des gevraagd weten. Lis een bedrijf bijvoorbeeld zegt dat het wel scholingsmogelijkhe den en werk voor jongeren heeft, maar geen geld om meteen het minimumjeugdloon te betalen, dan moet zo'n geval nader beke ken worden, aldus Schermer. De Industriebond is gezien de slech te werkgelegenheidssituatie ver plicht om dergelijke zaken op nieuw onder ogen te nemen, maar dat betekent nog niet dat de bond daarom van de koppe ling af wil, zo zei hij ADVERTENTIE KINDEREN TOT 5 JAAR GRATIS VRAAG DAAROM ONZE VLIEGGIDS LANGEGRACHT 3 (Digros koopcentrum) TEL.071 21 69 33 (Orue adviseuse bezocht vrijwel elk reisdoel en weet er dut véél van. En u vraagt maar gerust!).

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1982 | | pagina 19