w®fi®Dd) w®®iifa dl® „Alsof het je eigen boekje is" Vertaalster Monique van Schaveren uit Lisse: ZATERDAG 28 NOVEMBER 1981 De ontspanningsliteratuur neemt stilzwijgend een groot deel van de Nederlandse boekenmarkt in beslag. De consumptie ervan is al sinds jaar en dag aanzienlijk, maar de echte doorbraak van de keukenmeidenroman is pas een feit sinds honderdduizenden liefdesverhaaltjes voor het grijpen liggen in supermarkten, warenhuizen en kiosken. Het taboe is er een beetje van afgesleten. Daarnaast is er aan de inhoud van de 'wereld van ware romantiek, waar mannen nog sterk en teder zijn' driftig gesleuteld. Krommende lichamen, hese stemmen en knagende hartstochten die om volledige vervullig vragen: die wereld is niet meer zo onschuldig als hij ooit was. De kuise zoen heeft ruim baan gemaakt voor activiteiten van omstuimiger aard. Miep Hoenson gluurde achter de schermen van een marktgevoelig product. Zijn greep om haar bovenar men was hard en pijnlijk; het brak haar weerstand. Toen hij zijn hoofd naar haar overboog, had ze geen hoop op ontsnappen meer; hij vond met onnavolgbare precisie haar mond en drukte zijn lippen op de hare'. Met onbevangen vurigheid beantwoordde ze Dans hart stocht. Ze was zo begeerlijk dat het hem moeite kostte het hoofd koel te houden en de verleiding te weerstaan haar op de rotsen neer te leggen en onder te gaan in haar honingzoete zachtheid. 'Ju lie.. Het was niet hoorbaar maar ze las het van zijn lippen terwijl hij gretig op haar toe kwam lo pen. Wie zal er niet van tijd tot tijd ver langen naar het wegdromen in 'een wereld, waar de liefde re geert', in 'de ware romantiek, waar de mannen nog sterk zijn en teder en waar vrouwen nog durven hopen op het geluk'? Taboe Een grote groep nog moeite mee hebben om er voor uit te komen gróóg een lief desromannetje te verslinden. Maar toch: het echte taboe dat er jarenlang rustte op het lezen van 'pulplectuur', 'triviaalboekjes' en 'keukenmeidenromans' is er gro tendeels van afgesleten. Echt, het is geen schande meer om te bekennen wel eens iets luchti- gers te lezen dan Willem Frede- rik Hermans. De boekjes met de opwekkende omslagen kunnen met een gerust hart onder het hoofdkussen of bed en achter die rij indrukwekkende titels in de boekenkast vandaan worden ge haald. Als excuus kan de uitslag van het proefschrift van drs. Bina 'over liefde en avontuur' worden ge hanteerd. De promovendus liet daarin onlangs weten dat de zo genaamde flutboeken niet scha delijk zijn voor het maatschappe lijk gedrag. Het is volgens Bina dan ook onjuist om deze con sumptieliteratuur aan te duiden als rechts of conservatief. Maar ook zonder dat de roman netjes in de boekenkast thuis in ere worden hersteld staat onom stotelijk vast dót ze daadwerke lijk worden gevreten. Jaarlijks gaan in Nederland ongeveer vijf tig miljoen exemplaren van deze lectuur over de toonbank. Even ter vergelijking: per jaar worden vijf miljoen werken verkocht die onder de plechtige noemer 'lite ratuur' vallen. Het doorbreken van het taboe op de liefdesroman is voor een niet onbelangrijk deel het werk ge weest van Harlequin Holland, een uitgeversdivisie van het ge lijknamige Canadese moederbe drijf. Harlequin heeft de markt sinds zijn komst naar Nederland overspoeld. Dertig miljoen titels, onderverdeeld in de Bouquet-, Jasmijn-, Bianca-, Barbara Cart- land- en Bouquet Historisch reeks vonden hun weg naar moe ders, dochters en yriendinnen. Harlequin heeft de markt, die ja renlang in beslag werd genomen door de Witte Raven-series en de Kluitman-pockets, voor een be langrijk deel overgenomen. Succes Een instant-succes in Holland, het land dat voor Harlequin als proefkonijn moest dienen. Lukte het in een land als het onze met een volgens het bedrijf 'hoog in telligentieniveau, kritische, in ternationaal geörienteerde be volking', dan zou het in andere niet-Engelstalige landen ook best lukken. Een stelling die dui delijk opging. Na de Nederland se supermarkten, kiosken, wa renhuizen en sigarenzaken vol gestouwd te hebben, volgden dergelijke verkooppunten in 110 andere landen. Waarbij aangetekend dient te wor den dat de westers geörienteerde inhoud van de boekjes (de ma nuscripten worden uit het En gels vertaald) ook aftrek vinden in landen met een andere cul tuur. Zelfs het Midden-Oosten wordt medio volgend jaar be werkt. Managing-directeur Arle van Vel- zen van Harlequin Holland daar over kort maar krachtig: "Romantiek is blijkbaar univer seel". Van Velzen hanteert een paar stel lingen die volgens hem de oor zaak zijn van het grote succes: maandelijks 500- 600.000 van zijn boekjes over de toonbank. De eerste stelling is die van kwa liteitsbewaking. De manuscrip ten worden zorgvuldig geselec teerd op 'niveau'. Een staf redac trices in elke vestiging pikt de beste manuscripten die de drie honderd Harlequin-schrijfsters produceren eruit. Zonder uitzon dering hebben de schrijfsters de Engelse of Amerikaanse nationa liteit. Pogingen om ook Neder landse talenten aan het werk te zetten hepen tot dusver op niets uit. Van Velzen op ietwat veront waardigde toon: "De mensen denken zo gauw: dat doe ik wel even. Niets is minder waar. Dit produkt wordt door ons ver domd serieus genomen. Wat in Nederland wordt vervaardigd is meer de keukenmeidenlectuur, en daar willen wij ons echt niet mee conformeren. Een vrouw herkent het onmiddellijk als ze niet met kwaliteit te maken heeft. Éen misser en ze koopt onze boekjes nooit meer. We kunnen het risico dat er een slechte tus sen zit eenvoudig niet nemen". Schijntje Tweede stelling van Harlequin is de prijs, die koste wat het kost betaalbaar moet blijven. Drie gulden twintig kosten de Bou- quet-boekjes en dat is voor 'n pocket een redelijk bedrag. De series die na Bouquet het leven kregen zijn nog goedkoper. Jas mijn ('om even bij te komen'), JuÜa ('voor romantische uren') en Bianca ('romantiek van deze tijd') hebben een jongere doel groep en gaan voor twee gulden van de hand. Waarbij moet wor den opgemerkt dat de boekjes van laatstgenoemde drie series een duidelijk goedkopere, maga- zine-achtige uitvoering hebben. Bovendien zijn er per titel vier pagina's advertenties in opgeno men. Komen we bij de derde stelling: de kersversheid van de inhoud. Harlequin gebruikt nooit manus cripten die ouder zijn dan één a twee jaar. Van oubolligheid of zoetsappigheid wil de uitgeverij niet weten. Niet dat het allemaal sex en en andere ongeremdheid is wat de klok slaat. Van Velzen: "De slaapkamerdeur staat bij ons op een kier. Ik moet wel zeg gen dat die deur steeds een stuk je verder open moet, naar mijn gevoel. En het verschilt ook per land. In Finland bijvoorbeeld zyn de vrouwen toch weer ope ner wat sex betreft dan in Neder land. Je past de manuscripten dus aan. Maar in het algemeen vind ik datje best wat aan de fan tasie van de lezeres mag overla ten. Nooit tot het laatste detail uitleggen". Een citaat uit een willekeurige Bouquet (nr. 382, "dwang vanuit het verleden"): Ik wil een deel van je zijn, Julie. Zeg niet dat je dat niet ook unit'. Zijn hese bekentenis verwarde haar; het maakte haar zwak en niet in staat tegen hem te vech ten. Toen zijn mond de hare vond met sensuele trefzekerheid, kon ze zich alleen maar stevig aan hem vastklampen en zijn kussen met hulpeloze overgave beantwoor den. De hele dag had ze dit kna gende verlangen in zich gevoeld en nu kon ze het niet langer on derdrukken. Als Dan nog twijfels had gehad over haar gevoelens, dan werden die nu opgeheven door de onstuimige onderwor penheid van haar zijdezachte ar men en hongerige lippen, en zijn Reacties Ze komt er vlot voor uit geen ro mannetjes te lezen, ook niet die van Story ("Toen ik zestien uias wèl. Toen vond ik er ook al niets aan".) Maar Monique van Scha veren uit Lisse vertaalt ze wèl. En dat is geen enkel probleem, vindt Monique moeder van drie kinde ren). "Nee hoor, want het is héél wat an ders om die boekjes vertalen dan ze te lezen", vindt ze. "Ik hou nu eenmaal meer van een detective of zo". De romantiek waarvan de Slory- boekjes overlopen spreekt haar duidelijk niet aan. Desondanks geneert Monique van Schaperen zich er niet voor om in de behoefte aan het wegdromen van vele sek segenoten te voorzien door de En gelse manuscripten te vertalen en te bewerken tot vlotte leesbare verhalen. Ze moet er zelf soms wel om lachen, maar zich ervoor schamen - nee. Want het is volgens haar veel moeilijker werk dan de leek op het eerste gezicht zou denken. Dat blijkt ook al uit het geringe aan tal sollicitanten (één op de tien) dat wordt aangenobien. Moni que: "Je kunt de Engelse taal nog zo perfect beheersen, maar dat wil niet zeggen dat je in staat bent om een goed lopend verhaal tje te maken". En soepel schrijven is een kunst apart, vindt ze. Haar eerste te vertalen werkje bijvoor beeld stond vol met te lange zin nen en was dus slecht leesbaar. En het manuscript waar ze mo menteel mee bezig is gaat over aandelen en effecten. "Dat is een ontzettend gezoek en navragen, want het stódt zo stom als je En gelse termen verkeerd vertaalt. En zo heeft elk boekje wel weer iets waar je attent op moet zijn". De oorspronkelijke manuscripten zijn extra bewerkelijk, omdat ze gemiddeld zo'n dertig bladzijden langer zijn dan de uiteindelijke Nederlandse vorm. Met het inkor ten heeft Monique echter niet zo veel moeite. Er staan genoeg zin nen in die volgens haar niet rele vant zijn Landschapsbeschrij vingen bijvoorbeeld. Het was louter toeval dat ze aan haar 'thuiswerk' kwam. Op de wintersport ontmoette Monique twee meisjes van Interredact, het bureau dat de bewerking van de Story-romans verzorgt. Tijdens het après-skién werd haar ge vraagd of ze geen zin had om boekjes te vertalen. De Lissese had geen Engelse opleiding ach ter de rug, maar bezocht tn haar jeugd wel'een Engelse school. De proefvertahng werd zo goed ("ik had ook ontzettend mijn best ge daan hoor") dat ze meteen een contract onder haar neus ge duwd kreeg. Aan het vertalen van een manus cript zit ongeveer zestig uur werk Monique van Schaveren zou drie bladzijden per uur kun nen verwerken. Zou. "Je moest achter elkaar kunnen doorpaan, de boel de boel laten en blijven zitten. Dan kom je aan je uren. Maar meestal lukt dat niet. De kinderen van en naar school ha len en brengen, de boodschappen, eerst de afwas wegwerken - en de ochtend is weer om". Vandaar Momque's ervaring: leuk werk, vrije werktijden, maar als je hebt beloofd de vertaling vóór een be paalde datum af te hebben is het raak pezen om de kopij op tijd op de bus te doen. Of ze zélf geen zin zou hebben om zo'n boekje te schrijven7 Monique staat niet te sprmpen "Nee hoor, mijn fantasie gaat niet zo ver Het lijkt makkelijker dan het is Per slot van rekening is het geen opstel". Ze neemt voorlopig genoegen met de (bescheiden) vermelding van haar naam aan de binnenkant van de kq/t. "Juist omdat je als vertaalster zo vrtj bent. heb je tóch het idee dat het je eigen boekje is". nog kómt. De respons overtrof alle verwachtingen, dus ziet Har lequin zich genoodzaakt in aller ijl extra boekjes te drukken. Ook zonder gratis boekje als belo ning schreven vrouwen graag en veel. De schrgfster van oen Har- lequin-boekje hoeft het niet in haar hoofd te halen om een ter rasje op een pleintje in Istanboel te beschrijven dat er in werkelijkheid niet is Gegaran deerd dat er verontwaardigde bneven komen: gecheckt tijdens een vakantie, maar dat terrasje bestóét helemaal niet. Heel nauw luistert ook de inhoud van de reeks Bouquet historische ro mans'. Romans dus, met ook de liefde in al haar facetten als the ma. maar zich afspelend in een andere eeuw. Van Velzen: "Je kunt echt geen achttiende-eeuw- se kleding beschrijven die in die tijd niet werd gedragen. Echt niet". Beleving De samenstelling van Bouquet, Jasmijn en Bianca is wat Van Velzen betreft een serieuze be zigheid. Minder ernstig is de heersende opinie over de 'in houd' van de romans het weg duiken erin is geen taboe meer, maar er wordt toch nog denigre rend c.q. spottend in den lande over gepraat Dat ergert Van Vel zen. Bij hoog en laag blijft hg zijn produkt verdedigen "Onze boekjes lectuur in plaats van lite ratuur9 Wie bepéén dat verachilf Voor mij heeft het lezen van een boek niets te maken met litera tuur of lectuur, maar met leesbe- léving Goed. je weet na twee bladzijden hoe het afloopt Nou en? Bg een cowboyfilm weet je dat ook. En happy ends bestaan nog steeds, al zou je het in het dagelgks leven niet zeggen. Na tuurlijk staal da Info wad in oase boekjes vaak buiten de werkelijkheid. Maar waarom zou dat niet mogen9 Concurrentie Van Velzen ontkent dat de boekjes een speciale doelgroep hebben. "Onze lezeressen komen uit alle maatschappelijke klassen". De juriste, de werkende jongere, de huisvrouw of secretaresse: er wordt druk door hen gecorres pondeerd naar Harlequin. Een onlangs uitgeschreven enquetc leverde de uitgeverij tussen de dertig- en veertigduizend reac ties op. En omdat iedere reage rende lezeres een gratis boekje werd beloofd regent het nu tele foontjes aan de Diepenbrock- straat nummer 11. Of dat boekje Gefluisterd wordt dat er in Neder land vrouwen zijn die met gemak een boekje per dag uitlezen. De markt lijkt moeilijk te verzadi gen. Dat moet ook uitgeverij Bruna hebben gedacht, toen die onlangs startte met romans die bgna exacte kopieën zijn van Bouquet. Ook bg de 'Story-ro- man', zes titels per maand, even eens drie gulden twintig per stuk: 'de ware romantiek binnen handbereik'. Van Velzen over het na-apen van Bruna: "Dat komt in elkv bran- che voor. Het zogenaamde óók'-effect. Daar ben je op voor bereid. Wij hebben die markt opengebroken, aangetoond dat het te verkopen is Ander, n |MB nu volgen" Echt bang voor de eventuele gevolgen zegt Van Vel zen niet te zijn. Er heeft zich nog geen merkbare verkoopdaling bij Harlequin ingezet. Bovendien gelooft de manager heilig m de naamsbekendheid van zgn be drijf: "Als iemand het over een liefdesverhaal heeft, tien tegen één dat-ie het over Bouquet heeft." Mannen Mocht de romannetjesmarkt ooit overspoeld raken, dan kan Harle quin altgd nog voortborduren op het plan om triviale lectuur voor mannen uit te brengen. Het moe derbedrijf heeft de eerste series voor mannen al gclaru 11 rd Geen liefde en romantiek, maar speurwerk en misdaad staan daarin centraal. Of de Neder landse mannen zich in de toe komst ook met Harlequin kun nen terugtrekken9 "We zullen de mannenroman kritisch volgen", zegt Van Velzen erover "Het ma teriaal is zo op het oog uitste kend, dus wordt het wat in Cana da, dan komen de mannenro- mans ongetwijfeld ook hier naar toe Of de mannenmarkt net zo om vangrijk cal woedt n feta dia i an de VTouwen betwgfelt Van Vel zen echter. "Het kooppatroon van de vrouw is regelmatig, dat van de man impulsief Ik zeg niet dat vrouwen alle zes de boekjes van Bouquet kopen, maar ze ko pen wél op basis van herhaling van aankoop." Op één aspect aan de handel heeft Harlequin geen gnp Dat is de le vendige ruilhandel tussen moe ders. vriendinnen. d<>. f.' kennissen Elk boekje wordt door vier vijf vrouwen gelezen voordat het in de prullenbak of boekenkast verdwijnt. Een sim- f*'i rekensommetje 1.-. itdu fol het eigenlgke bereik maande- lgks 2'/a mihoen vrouwen is. Een indrukwekkend aantal Bijna net zo ïndrukwekk. r laatste regels van een gemiddel de roman nog immer plegen te zgn. Niet alle tradities van de da mesroman zgn weggepoetst en een innig slot hóórt erbg, niet- ben blij dat het zover niet hoefde te komen, zei Ambl r II denk niet dat ik het uitgehouden zou hebben zonder joi lb> Hfl med, neem me in je armen Laat me nooit meer los' 'Nooit, liefste', Jluisterde hij hees. Van nu af aan horen u* by el kaar'.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1981 | | pagina 15