(Ver) speelt toneelgroep Theater Harold Pinter?! Natuurkundigen mengen zich in kernwapenzaak Emoties laaien op na "De Broeikas" LEZERS SCHRIJ VEIS 124? 149Ï DONDERDAG 19 NOVEMBER 1981 PAGINA 13 De voorstelling van Harold Pinters "The Hothouse" (De Broeikas), waarmee toneel groep Theater haar seizoen heeft geopend heeft in de me dia en bij het publiek een op merkelijke deining teweeg gebracht. Toneelrecensenten keerden zich met een opval lende eensgezindheid tegen de voorstelling en het pu bliek gaf in veel gevallen, soms al door vertrek tijdens de pauze, blijk van een grote mate van ongenoegen. Tegen de achtergrond van de kritiek speelt de vraag in hoe verre een toneeltekst en de regie-aanwijzingen van een auteur door regisseurs en spelers als een dictaat moe ten worden opgevat. In het geval van "De Broeikas" heeft Theater stukken tekst geschrapt en bepaalde regie- aanwijzigingen terzijde ge schoven. In de voorbeschouwing van Jacqueline Mahieu en met name in de recensie van Bert Koekebakker heeft ook deze krant zich geschaard aan de zijde van de "nee-schud- ders". De voorstelling van Theater blijft op die manier omgeven door een sfeer van: dit mag je met Pinter niet doen. (vergelijk; Bach op een synthesizer is moord, Hamlet als vrouw doet Shakespeare in zijn graf omdraaien, Ver meer tentoongesteld in de su permarkt is een miskenning van het belang van zijn werk). Het is niet voor het eerst dat Pinter het "slachtoffer" is ge worden van wat ik kortheids halve maar even de "vrijheid van regie" wil dopen. Koot en Bie speelden "De dienstlift" in plat Haags en toneelgroep De Stoel gaf in het LAK-thea- ter nog niet zo lang geleden in regie van Peter Lintelo een bewerking van "De huisbe waarder". Ook toen was er felle kritiek op het on-con- ventionele uiterlijk van de voorstellingen, hoewel de in terpretatie van Koot en Bie veelal door de vingers werd gezien, want hier betrof het het werk van twee komieken en dat hoef je niet serieus te nemen. Een grap heeft im mers niets met de werkelijk heid uitstaande. De oneigenlijke elementen die in de discussie over wat mag en wat niet mag de boven toon voeren, zijn aan de hand van "De Broeikas" eenvou dig aan te gevenj. Centraal in de kritiek staat dat sommige regisseurs zo'n loopje nemen met de oorspronkelijke tekst dat de bedoelingen van de schrijver volledig op de ach tergrond raken en soms zelfs onzichtbaar worden. Nu zijn er zeker voorstellingen denk baar (en ook gemaakt), waar bij dat aan de orde is, maar de zaak ligt niet zo simpel dat ie dere regisseur die de schrij- Door Ton van Brussel ver naar de letter volgt recht doet aan diens bedoelingen en andersom. Harold Pinter geldt als één van de belangrijkste vertegen woordigers van het absurdis me, een stroming in de naoor logse literatuur, waarin ver vreemding een belangrijke rol speelt. Personages ontbe ren elke illusie (in een toe komst, een god e.d.), en wor den getoond in een onont koombaar isolement. Ze mis sen het vermogen tot com municatie en tot affectieve relaties, worden beheerst door de gedachte van een komplot tegen hen en slagen er niet in greep te krijgen op zichzelf op de gebeurtenissen rond hen. Bij veel absurdis ten, en zeker bij Pinter, is dit alles niet los te zien van se- xuele frustraties. In reacties op hun werk wordt voortdu rend melding gemaakt van de sfeer van "beklemming" die het geheel domineert. De voorstelling van Theater heeft zich daaraan allerminst onttrokken. Het publiek kreeg een aantal personages te zien in een niet volledig in gevulde ruimte (een oorlogs bunker, een inrichting, pa tiënten of leiders?). Hun ge drag was onmiskenbaar "Pinteriaans"; strijd om het leiderschap, komplotten, achterdocht, onvermogen tot communicatie en relatie. Dat gold eveneens voor de vorm, een drama 1 gin en einde nagenoeg het zelfde beeld tonen. De voor stelling van theater gaf sterk accent aan het psychisch en fysieke folteren, liet dit zien in de extreme situatie van een inrichting of gijzeling, maar liet het publiek alle ruimte om de lijn naar een meer alledaagse situatie door te trekken. Dat nu is Pinters bedoeling, zoals hij die ook immer laat blijken, als hij zelf de regie voert over zijn werk. Er is geen mens die ontkent dat alleen al de eerste maten van de Vijfde van Beethoven op tientallen manieren uit te voeren zijn en dat de vertol king van sommige pianisten zo uitblinkt omdat hier en daar een nootje is toegevoegd of weggelaten. De heropvoe ring jaar in jaar uit van vele klassieken is op niets anders gebaseerd dan op de ruimte tot interpretatie die het stuk de regisseur laat. Sterker nog; de kracht van een stuk valt vermoedelijk mede af te lezen aan de pluriformi teit van de uitvoeringen. Op sommige punten was de voorstelling van Theater geen tien waard, maar dat su perlatief mag dan ook maar op bescheiden schaal worden gehanteerd Het zijn echter niet die beperk te tekortkomingen die de kri tiek op de voorstelling van Theater op het oog had. maar veel meer het on-conventio- nele van de voorstelling en dc vrijheden die de groep zich in haar werk heeft gepermit teerd. Het gevaar van een on aanvaardbare beperking van het creatief proces, dat de ba sis is van iedere theatervoor stelling, ligt op de loer. Veel klassieke auteurs zijn door critici en door regis seurs die die opvatting delen, op die manier al tekort ge daan. Nu Pinter aan iets soortgelijks ten prooi is ge vallen, is het definitieve be wijs geleverd dat ook hij zich tot de klassieken mag reke nen. Een kleine negentig Nederlandse natuurkundigen hebben zich - voor het eerst in de geschiedenis - in een gezamenlijke advertentie in het Nederlands Tijdschrift voor natuurkunde gekeerd tegen de modernisering van kernwa pens in Oost- en West-Europa, „het zwijgen van de Nederlandse natuurkundige gemeenschap - individuele uitzonderingen daar gelaten - is hiermee doorbroken, zeggen de initiatiefnemers Mat- tens, Sprenger en Wolfrat van de Amsterdamse universiteit in een interview in hetzelfde blad. Zij vonden aan de Amsterdamse universiteit meer dan 70 procent van hun collega's bereid de ad vertentie mede te ondertekenen en mede te betalen. „De tijd is blijkbaar rijp", constateren zij. In de advertentie noemen zij de huidige situatie op het gebied Door Kees Wiese van de kernwapenontwikkeling „uiterst verontrustend" en de nieuwste wapens „de kans op een kernoorlog, met name in Eu ropa, aanmerkelijk vergroten". „Deze wapens dienen terugge trokken, respectievelijk niet ge plaatst te worden. De natuurkun dige gemeenschap moet zich gaan bezinnen op de rol die zij speelt in de wapenontwikkeling als geheel", aldus de advertentie tekst. „We vinden niet", aldus de initia tiefnemers in het interview, „dat je „de natuurkundigen" verant woordelijk kunt stellen voor het huidige kernwapenprobleeem en de advertentie moet ook niet als schuldbekentenis worden uitgelegd. We vinden wel dat ook fysici - liefst internationaal - hun bijdrage moeten leveren aan een oplossing van het kernwapen- probleem". „Op wereldschaal is ongeveer 50 procent van de natuurkundigen betrokken bij wapenontwike- ling, in Nederland maar onge veer 3 procent. Ons land is in een bijzondere positie, maar er zijn toch wel een tiental Nederlandse bedrijven waar aan kernwapen- systemen wordt gewerkt. Als je bij zo'n bedrijf in dienst bent is het moeilijk dit werk te weige ren. En als je als pas afgestudeer de moeilijk werk kunt vinden is het moeilijk zo een betrekking af te slaan", aldus de initiatiefne- „Maar met steun van de natuur kundige gemeenschap is mis schien iets te bereiken. Mensen in de kernwapenindustrie zullen vaak met gewetensproblemen zitten, je kunt het contact met hen versterken en iedereen komt in zijn internationale vakcontac ten fysici tegen - ook uit het Oos ten - die iets met kernwapens te maken hebben. Nederland zou een voortrekkersfunctie kunnen gaan vervullen", stellen zij. Daarbij tekenen zij aan, dat de stem van een natuurkundige po litiek gezien niet zwaarder telt dan die van een andere burger. Maar wel kan de natuurkundige en de technicus volgens hen een bijzondere bijdrage leveren, om De natuurkundigen steunen de protesten tegen modernisering van kernwapens tn Oost en West. dat zij door hun opleiding mak kelijker de techniek en de uit roeiingseffecten van kernwa pens begrijpen. „Als je je erin verdiept kun je uitleggen waar over het eigenlijk gaat. zodat bij voorbeeld ook politici goed be seffen over welke vernietiging ze eigenlijk praten", aldus de initia tiefnemers. De advertentie is juist in een na tuurkundig blad geplaatst om de discussie tussen natuurkundi gen los te maken..Tijdens de de monstratie zaterdag in Amster dam zullen wij in elk geval onze mening kenbaar maken met tek sten aan grote ballonnen De ad vertentie is een ballonnetje in de Nederlandse Natuurkundige Vereniging. We hopen dat we daar en bij natuurkundigen in al lerlei instellingen en organisaties gehoor vinden", zeggen zij Hot plaatsen van brieven van lezers betekent niet dut de redactie dc daarin weergegeven mening ondci sohi ijfL Brieven kunnen van redactiewege worden ingekort. Olga Oudere werknemers van OLGA Matrassen willen geen kwaad woord horen over hun oude di recteur W. Koornwinder sr. Volgens de krant van afgelopen za terdag mochten de werknemers in zijn tijd dan onder dictatuur hebben gestaan, hij was goed voor zijn personeel. Hij stond ten alle tijden klaar als iemand in geldnood zat of in de narigheid. Verschillende werknemers zijn door hem aan een huis geholpen. Wat de kerstpakketten betreft, dat was ieder jaar een verrassing. Er was geen bedrijf in Leiden die zo'n groot pakket weggaf als de OLGA Matrassen. Met de vakantie kreeg ieder een snoeppakket mee naar huis. Rond de derde oktober kregen de werknemers voor ieder jaar dat zij in dienst waren een be paald bedrag uitgekeerd. Als het zomers druk was in de fabriek en warm, werden er iedere dag hon derd ijsjes gehaald bij Jamin. Wij willen als werknemers dit al leen maar in de krant hebben, ten eerste om zijn zoon J. Koorn winder niet lager te drukken dan wat Vredestein nu doet, en ten tweede omdat er onder de dicta tuur van de oude Koornwinder wél volop werk was en wij nu op straat komen te staan. de oude hap van 01- Sinterklaas Zaterdag 14 november jl. ben ik met mijn dochtertje naar de Ha ven in Leiden gegaan in de ver onderstelling dat de Goedheilig man, de Kindervriend, daar aan zou komen. En er kwam een man aan in een pak dat verdacht veel leek op dat van Sint, maar helaas: hij kwam om zijn nauwe contacten met het Leids City Centrum te verster ken en om te wauwelen met ie mand die een grote ketting om had. GEEN WOORD werd gericht tot de aanwezige kinderen! Geen en kel woord! Ik heb geen kind ho ren zingen, geen geroep, laat staan gejuich gehoord. En zo hoort het ook als je met hon derden kinderen tegelijk te kak ken wordt gezet! L. Vollemans-Van Veelen Damloperwerf 35 Leiden V redesbewegingen De ingezonden brief van 12 novem ber van de heer Mannaerts, waar in kennelijk een poging gedaan werd zoveel mogelijk actuele problemen binnen twee kolom men te persen, gaf mij aanleiding een kleine kanttekening te plaat- De briefschrijver is nl. nogal on zorgvuldig waar hij stelt dat de minister van binnenlandse zaken beweerd zou hebben dat de "Sowjet-Unie niet de hand heeft in de Nederlandse vredesbewe gingen". En de heer Mannaerts is niet de enige. Ondanks de zorg vuldigheid die de Nederlandse journalisten doorgaans aan de dag leggen is naar mijn mening de berichtgeving terzake verba zingwekkend onzuiver geweest. Wellicht ligt het enthousiasme over de wijze van beantwoorden door de minister aan deze on zorgvuldigheid ten grondslag. De heer Van Thijn zuiverde tijdens de mondelinge beantwoording van vragen van de kamerleden Wagenaar en Van Es het IKV op niet mis te verstane wijze van el ke blaam. Echter waar gemeld werd dat ook een andere partici pant in de Nederlandse anti- kernwapenbeweging, het Sa menwerkingsverband Stop de N-bom-Stop de kern wapen wed loop, in genoemde beantwoor ding werd gedéchargeerd, maak te men zich schuldig aan een on juiste weergave van de woorden van de heer Van Thijn. De minis ter beperkte zich naar mijn me ning uitsluitend tot het IKV. Daarop was de vraagstelling ook gericht. Het is een vaak gemaakte fout de verschillende Nederlandse vre desorganisaties onder één noe mer te vatten. Het is een feit dat men er in de Ne derlandse vredesbeweging naar streeft een samenwerking op brede basis te realiseren om zo doende maximaal effect te sorte ren. Het lijkt mij echter niet juist het IKV op één lijn te stellen met het Samenwerkingsverband. De communistische oorsprong en dominantie van het Samenwer kingsverband mogen immers als genoegzaam bekend worden ver ondersteld. De CPN steekt e.e.a. namelijk geenszins onder stoe len of banken. Men gaat er zelfs prat op. Van dezelfde CPN komt dan ook de mededeling dat het initiatief destijds genomen is met het doel de vredesstrijders in ons land te overtuigen en te winnen voor het bondgenootschap in de strijd voor vrede en veiligheid met de socialistische landen, in het bij zonder de Sowjet-Unie. Het is daarom m.i. niet zo bijzon der dat het Samenwerkingsver band haar beleid bepaalt in sa menwerking met haar Oosteuro- pese confraters en dat zij zodoen de een instrument is in de vre despolitiek van de Sowjet-Unie. Het spreekt voor zich dat geen en kele organisatie graag in een kwaad daglicht wordt gezet. Het Samenwerkingsverband komt er echter op deze manier - in de slipstream van het IKV - wel erg gemakkelijk af. J. van Gerven Wikkestraat 1 Alphen aan den Rijn Deeltijdbanen (2) Naar aanleiding van de ingezonden brief door de Rooie Vrouwen afd. Leiden het volgende. De Rooie Vrouwen zeggen te schrijven naar aanleiding van het stukje in uw blad van 20 oktober jl., maar aangezien de reactie nogal laat kwam, denk ik dat de reactie eerder is gebaseerd op een stukje riooljournalistiek uit de Stadskrant, ondertekend door Frans Hals De Telegraaf zou het hem niet hebben verbeterd Het stukje in het Leidsch Dagblad, afgezien van het feit dat ik de kop wat ongelukkig gekozen vind, dekt toch wel zo ongeveer de lading. Maar nu waar het omgaat: de deel tijdbanen. Achtereenvolgens heb ik gezegd dat deeltijd bij de gemeente mogelijk moet zijn. Maar voordat men massaal tot het toepassen van deeltijd over gaat, moet men eerst zorgen dat de rechtspositie wordt gegaran deerd. Waarom? Wij hebben met de sluiting van ons bedrijf mee gemaakt dat een vrouw als naai ster voor zestien uur werkte (vijf tien jaar lang). Bij het sluiten van het bedrijf had zij geen poot om op te staan. Wij. vrouwen en mannen zijn op dat moment tot actie overgegaan, om in ieder ge val nog iets voor haar te regelen. Ten tweede heb ik gezegd dat deel tijd niet zoveel op emancipatie lijkt als wel eens wordt beweerd, omdat het maar voor een gese lecteerde groep mensen moge lijk is. Neem een feministe die niets met mannen te maken wil hebben en een eigen huishouden voert, neem vrouwen die werken bij Philips of Ouwehand Kat wijk, of lagere rangen bij de ge meenten hebben. Moet bijv. die feministe van de Rooie Vrouwen gedwongen worden om samen te gaan wonen? Of mogen vrouwen en mannen die een lager inko men genieten het voordeel van bijna dertig uur werken niet heb ben? Of denkt U dat het mogelijk is voor mensen die bij de Reiniging werken, of bij de Plantsoenen dienst of een lagere rang in het stadhuis hebben een kwart van hun inkomen te missen? Ik zit lang genoeg in de arbeiders beweging en ben zelf een van hen - om te weten dat al jaren lang, lang voordat het woord deeltijd was uitgevonden, er door de vrouwen van die arbei ders bijgewerkt werd en wordt, alleen al om de kosten van het levensonderhoud te kunnen op vangen. Ik hoef de Rooie Vrou wen niet te vertellen wat het kost om nog rond te kunnen komen, of wel? Een van de oplossingen om de emancipatie gestalte te geven is dus werktijdverkorting voor IE DEREEN (en dan mag dat van mij best dertig uur in de week zijn), wat langere vakanties en vervroegde pensionering. Maar dan voor alle mensen en niet al leen voor een geselecteerde groep. Wat die vrouw van de advocaat be treft: dat is wat ongelukkig geko zen. Toch blijf ik van mening, en dan uitgaande van de huidige si tuatie, dat als de gemeente een baan moet bezetten de vrouw die werkloos is (en dat zou die femi niste kunnen zijn) die baan krijgt. De vraag of ik wel eens van emancipatie heb gehoord, zou ik met ja beantwoorden, ik leef al 25 jaar op basis van gelijk heid met mijn vrouw, en dat gaat prima. J. Brands raadslid CPN Lage Rijndijk 99 Leiden IKV In deze krant van 6-11 stond een redactioneel commentaar met als kop "IKV". Dit commentaar bevat een aantal onjuistheden die wij via deze brief willen corri geren. In het commentaar wordt gesproken over de Stichting IKV. Het IKV is geen stichting Mogelijk is deze misvatting de ondergrond voor dc opmerking betreffende de niet democrati sche structuur van het Interker kelijk Vredesberaad. Het IKV bestaat uit leden van de negen aangesloten kerken; deze leden worden door hun kerken verzocht in het beraad zitting te nemen. Ze zijn evenwel geen ver tegenwoordigers van hun kerken in die zin dat ze spreken namens de aangesloten kerken. De op dracht die het beraad o.m. heeft is: problematiek m.b.t. vrede en oorlog onder de aandacht van de (kerkelijke) bevolking te bren gen en deze bespreekbaar te ma ken. Er is geen democratische structuur in die zin dat de leden van het IKV door IKV vrijwilligers en sympathisanten of begunstigers moeten worden gekozen. Ten ge volge echter van de oproep van het IKV in 1977 om op plaatselijk niveau kernen te vormen van kerkleden die zich achter de campagne "Kernwapens de we reld uit om te beginnen uit Ne derland" konden stellen, bestaan nu ongeveer 450 IKV kernen en -werkgroepen. Jaarlijks worden enkele zg. Kern en-dagen of -weekeinden georga niseerd door het IKV om samen met de kernen en werkgroepen het beleid te bepalen. Hieruit blijkt duidelijk dat u ten onrech te opmerkt dat de kernen weinig of niets te zeggen hebben over het beleid van het IKV Er wordt in het commentaar ge steld dat het IKV wil proberen de bewapeningsspiraal te door breken door middel van eenzijdi ge ontwapening Ook u blijkt ten prooi te zijn gevallen aan een van ADVERTENTIE fTMFT ELEKTRISCHE DEKENS HN 41 1-pers Blauw, afm 80x175cm Met extra voetenwarmte 40 Watt 3 jaar garantie BIJ ONS SLECHTS HN 82 2-pers Blauw, afm 130x175 cm 80 Watt 3 jaar garantie. BIJ ONS SLECHTS 2-pers met 2 kastjes Ij BIJ ONS SLECHTS I 4? de hardnekkigste misverstanden die m.b.t. de campagne tegen de kernwapens die door het IKV wordt gevoerd, bestaan. Het doei is een eerste eenzydige stap op weg naar tweezijdige ont wapening. Deze eerste eenzijdige stap zou Nederland moeten doen. Om dit doel te bereiken wil het IKV samen met dertien ande re vredesbewegingen, de WDM en vijf politieke partijen voorbe reidingen voor deze eerste een zijdige stap op weg naar tweezij dige ontwapening treffen door er by de regering op aan te dringen dat ze (1) terugkomt op haar in stemming met het NAVO-besluit van 12-12-79 betreffende de mo dernisenng van de kernwapens in West Europa en (21 de NAVO partners verzoekt dit besluit in heroverweging te nemen Het hiervoor gekozen middel is de op 21 november a.s. in Amsterdam te houden demonstratie. Aangezien een demonstratie geen discussiebijeenkomst is waar ge luisterd en gepraat wordt naar en over eikaars mening, maar het massaal uitdragen is van wat men wil, is ook in de eerderge noemde demonstratie geen plaats ingeruimd voor ander? meningen dan die waarin organi sa toren elkaar gevonden hebben. Dat de heer Ploeg. WD defen siespecialist in de Tweede Ka mer, niet welkom is als spreker, als vertegenwoordiger van een tegengestelde mening, wordt dus niet veroorzaakt door gebrek aan respect voor een andere me ning - zoals u suggereert - maar door de aard van de bijeenkomst als demonstratie In dit verband valt op te merken dat de VVD op plaatselijk IÜVMU haar beurt om haar mening bin nen een scala van groeperingen in het Alphens overlegorgaan te gen de kernwapens te laten ho ren, consequent voorbij laat gaan. Ze wil niet deelnemen in dit overleg We willen, mogelijk ten overvloc de. er met nadruk op wijzen dat het organisatiecomité heeft be sloten de heer Ploeg niet to«- te laten als spreker en niet het IKV zoals u in uw commentaar schrijft Ze zal het er ongetwij feld wel mee eens zijn A J de Deugd B F Drcwes namens de IKV-werkgroep Alphen aan den Ryn Pinksterbloem 6 (Van redactiewege ingekort)

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1981 | | pagina 13