Personeel berust in ontslag "Je taak is mensen gelukkig te houden" Geld staat nu echt centraal in begrotingsdebat V Ook geen sociaal plan voor arbeiders Olga Directeur van Haagwijk met pensioen ACHTERGROND ZATERDAG 14 NOVEMBER 1981 LEIDEN De demonstratie van Olga-werknemers nog geen drie weken geleden bij het stadhuis. Leen van Deelen schudt de hand van wethouder Dick Tesselaar. Wim Kukler komt aanlo pen en Leo Rijnsburger krabt zijn neus. "Waarom naar Maastricht. Wij willen werken" roepen de werknemers bij de vrachtauto's van Olga. LEIDEN - De plannen van de Vredesteindirectie om haar dochterbedrijf Olga in Leiden te sluiten en de matrassen- produktie te concentreren in Maastricht staan al maan den vast. De vakbonden sputteren nog tegen en pleiten nog voor concentratie in Leiden. Maar het kan niet meer zijn dan gesputter. De zestig produktie-arbeiders van Ol ga staan binnenkort op straat en hoeven zelfs niet te re kenen op een sociaal plan. De vakbonden staan machteloos. Tot hun verbijstering kunnen zij niet eens een laatste actiemiddel in de strijd werpen: een bedrijfs bezetting. "De werknemers had den met een bezetting duidelijk kunnen maken dat de werkgele genheid bij Olga hen ernst is", zegt CNV-bestuurder Henk van den Berg. "Maar Leiden is nooit spontaan geweest, altijd een beetje berustend". Deze week bleek dat nog geen tien werkne mers of liever werkneemsters (de vrouwen voelden het meest voor 'harde actie') hun fabriek aan de Evertsenstraat willen bezetten. "De mensen hebben niets te ver liezen maar alles te winnen, maar toch komt er geen bezetting", treurt FN V-bestuurder Gerrit Grooten. Ook Dick Zandstra, vakbondska- derlid bij Olga, is diep en diep te leurgesteld in de eigen mensen. De laatste weken heeft hij al zijn energie ingezet om Olga open te houden in Leiden. Zandstra: "Het sloeg in als een bom toen wij over een mogelijke bezetting begonnen. Het werd bijna een rel. Zelfs de mensen van wie ik dacht, 'die zijn oké', schrokken terug. Het was een ontzettende afknapper voor me. Ik heb ge huild in de toiletten...". Dictatuur Het grote aantal buitenlandse ar beiders bij Olga koos niet voor een bedrijfsbezetting. Olga be taalt hen slecht, dus 's avonds hebben de buitenlanders een bij baantje bij schoonmaakbedrij ven om meer geld te verdienen. Maar ook een groot deel van de Nederlanders schrok terug van een bezetting. Jarenlang heeft Olga een dictatuur van bazen ge kend; met Kerstmis mochten de werknemers in de rij staan om een handdruk en een kerstpak ketje van directeur Koornwinder sr. in ontvangst te nemen. Voor verschillende werknemers eer der een vernederende dan een welkome bezigheid. Slaafs moes ten de werknemers steeds de be velen van hogerhand opvolgen. Koornwinder sr. is er niet meer, de slaafse mentaliteit bij veel werknemers nog wel. Tot verbazing van henzelf gingen alle zestig produktie-arbeiders nog geen drie weken geleden toch massaal de straat op om te protesteren tegen de sluitings plannen van Vredestein. Met de grote vrachtauto's blokkeerden ze een rijbaan van de Breestraat. Ze toeterden wethoudster Jos Fase (economische zaken) uit een bijeenkomst. "Het is me nens. Wij willen ons werk behou den" riep Leo Rijnsburger toen. Hij is nu één van de velen die zijn mond houdt. "Er zijn er nog steeds die denken dat ze niet ontslagen zullen wor den", zegt Dick Zandstra. "Bij die demonstratie van drie weken geleden liepen de rillingen over mijn lijf. Iedereen deed mee, ont zettend goed. Dat had ik nooit verwacht. Maar het is een afgang van de grootste klasse dat slechts een minderheid nu het erop aan komt een bedrijsbezetting wil. Mijn vader is dertig jaar dood maar die zei altijd: "De grootste vijand van de arbeider is de ar beider zelf'. Nou, dat zie je hier precies gebeuren". Olga-werknemer Leen van Deelen meent berustend: "We hebben ons best gedaan bij die demon stratie. We zijn bij de gemeente geweest, we hebben gehoopt op een overname door Koornwin der jr. Dat is mislukt. Meer kun je nu niet doen. De grote top van Vredestein heeft teveel gevreten. Dat gaat goed zolang het geld nog binnenstroomt. Nou het vGrnUlZGn werk terugloopt kunnen de ar beiders weg. Vredestein douwt door in de rij van de kapitalis ten", zegt hij verbitterd. Ook vakbondskaderlid Bart Goddijn legt na weken onderhandelen het moede hoofd in de schoot: "Er is geen hoop meer". slankt' te concentreren in Maas tricht. Koornwinder wilde Olga kopen en de matrassenproduktie 'afgeslankt' concentreren in Lei den. De Vredesteindirectie zag een overname door Koornwin der echter al van het begin af aan niet zitten; "al zou Koornwinder goud beloven". Vredestein vroeg twaalf miljoen gulden. Koorn winder en Vredestein kwamen financieel niet tot elkaar. Niet in het minst omdat de Vredestein- directeuren Poot en Zwarts vreesden dat Koornwinder min der polyether schuim van hun schuim fabriek in Maastricht zou afnemen. Joop Koornwinder er kent dat "het niet onnatuurlijk is dat de Vredesteindirectie niet wil dat juist Ik Oiga overneem". Koornwinder zegt overigens nog ideeën genoeg te hebben om el ders aan de slag te kunnen. Voor de produktie-arbeiders van Olga ligt dat even wat anders. Het kan haast niet slechter ei genlijk. Kans op een andere baan is er nauwelijks. Van de eerste 130 dagen WW-uitkering zijn al heel wat dagen afge snoept door de arbeidstijdsver korting die enkele maanden bij Olga gold. Bovendien komt er (afgezien van wat geld uit enke le bedrijfspotjes) geen sociaal plan om de uitkering aan te vul len. Vredestein mag als staats bedrijf "geen bovenwettelijke betalingen verrichten". Geen sociaal plan dus. Sociaal plan De laatste weken hebben de Olga- werknemers nog steeds hoop ge had op overname door hun oud directeur Koornwinder jr. Joop Koornwinder nam ontslag om dat hij het niet eens was met de plannen van Vredestein 'afge- Slechts 24 produktie-arbeiders van Olga kunnen meeverhuizen naar de Vredestein matrassenfabriek in Maastricht. Daar werken nu 25 mensen onder wie achttien Bel gen... De verwachting bestaat dat de Vredesteindirectie opnieuw een beroep zal doen op Belgen om eventueel in Maastricht uit te breiden. Het overgrote deel van de zestig Olga-werknemers voelt er - begrijpelijk - niets voor om have en goed te verlaten voor een baan bij Vredestein in het uiter ste Zuiden van het land. De Vredesteindirectie had (al vóór de onderhandelingen met de bonden...) een optie om een kan toorcomplex aan de Hoge Rijn dijk in Zoeterwoude te huren voor de dertig personeelsleden van het kantoor en de verkoop die bij Olga kunnen blijven werken Slechts een enkeling van dit personeel heeft zich - voorzover mogelijk - solidair ver klaard met het produktieperso- neel. Ewald Keijser (chef economische zaken van de gemeente) meent achteraf gezien dat hij voor niks een heleboel energie in Olga heeft gestoken. "De Vredestein directie had drie weken geleden al kunnen zeggen dat zij het overnameplan van Koornwinder bij voorbaat niet zou goedkeu ren. Dat had ons drie weken energie bespaard". Hij meent dat Vredestein de vakbonden en de werknemers 'bedonderd' heeft. Hij werd gistermiddag nog eens in deze mening gesterkt tijdens een gesprek van de wethouders Tesselaar (grondzaken) en Fase (economische zaken) met de Vre- desteindirecteuren Poot en Zwarts. Nog vóór dit gesprek had Vredestein al besloten defi nitief het kantorencomplex vlak bij Heineken in Zoeterwoude te zullen huren voor de verkoop en de administratie. Tesselaar en Fase hebben de directeuren ver teld dat zij het politiek moeilijk verkoopbaar achten dat de ge meente het Olgaterrein aan de Evertsenstraat nog zal aankopen, zoals al jaren in de bedoeling ligt. "Wc hebben geen zin om met die aankoop van 3.2 miljoen gulden de verhuizing naar Maastricht te financieren". Poot en Zwarts be nadrukten echter nog eens dat Vredestein aankoop of geen aan koop door de gemeente de pro- duktie-afdeling van Olga toch naar Maastricht zal verhuizen. De plannen liggen al maanden in de pijplijn en zullen uitgevoerd worden zoals de directie van het staatsbedrijf Vredestein het wil en niet anders. De ministeries van sociale en economische za ken hebben hun fiat gegeven. RENE VAN DER VELDEN LEIDEN De heer N. Bosma heeft gistermiddag tijdens een druk bezochte receptie afscheid genomen als directeur van het bejaardenhuis Haagwijk aan de Beethovenlaan. Na zestien jaar krijgen de bewoners nu te ma ken met een nieuwe directeur, die in een bejaardenhuis altijd nog een zeer centrale functie be kleedt. Zoals Bosma het stelt: hij is een soort vaderfiguur in een groot gezin. De nieuwe directeur, de heer Van der Berg, begint net als Bosma zestien jaar geleden in een nieuw huis. Het is namelijk nog maar enkele weken geleden dat de be woners terugkeerden in een ge heel vernieuwd Haagwijk. Ruim een jaar verbleven zij in een noodgebouw aan de Schubert- laan, terwijl Haagwijk intussen werd aangepast aan de eisen die tegenwoordig aan een bejaarden huis worden gesteld. Zo werden de kamers bijvoorbeeld ruimer en kregen ze een keukenblok en doucheruimte. Voor de bewoners was de renova tie een ingrijpende aangelegen heid. Er moest tweemaal worden verhuisd, eerst naar het noodge bouw aan de Schubertlaan en een jaar later weer terug naar Haagwijk. Toch is de operatie al leszins meegevallen, vooral ook omdat het noodgebouw, waar nu de bewoners van Groenhoven een tijdelijke huisvesting heb ben, weinig te wensen overliet. Bosma: "Het is bovendien van belang geweest de bejaarden vol ledig op de hoogte te houden van de plannen en de vorderingen van de nieuwbouw. Ze wisten zo wat hen ongeveer te wachten stond. Nu geldt de renovatie van Haagwijk als voorbeeld voor Zuid-Holland, waar de verbou wing van steeds meer bejaarden huizen op gang komt". Graag had Bosma nog enige jaren in het vernieuwde Haagwijk wil len doorwerken. Het bereiken van de pensioengerechtigde leef tijd dwingt hem echter te ver trekken. "Eigenlijk voel ik me nog te jong om op te houden met werken. Maar het is toch ook wel goed dat er nu eens een frisse wind door Haagwijk heengaat. Heel bewust heb ik de nieuwe di recteur ook niet willen inwerken, hij moet de gelegenheid krijgen zelf een eigen stempel op het be leid te drukken. Dan moet je hem ook niet opzadelen met de ideeën van een vorige directeur". Zelf begon Bosma zestien jaar ge leden ook in een Haagwijk met een volmaakt schone lei. Het huis was nog in oprichting. Met een voorgeschiedenis die zowel in het sociale als in het organisa torische vlak lag, dacht hij het di recteursschap wel aan te kun nen. Eigenlijk opgeleid derwijzer, begon Bosma zyn loopbaan namelijk in het opvoe dingswerk, waar zijn liefde voo het sociale werk vaste kreeg. Zyn werk op de ciële afdeling van een groot kran tenconcern gaven hem later het organisatievermogen dat een di recteur van een bejaardenhuis ook wel te pas komt. Onder het motto "oude liefde roest niet" keerde Bosma zo zestien jaar geleden terug naar, zoals het hij zelf noemt, "het sociale". "Je voornaamste taak als directeur van een bejaardenhuis is probe ren de mensen gelukkig te hou den". Een niet geringe taak, vooral omdat door veel mensen het bejaardenhuis toch niet als de meest geliefde huisvestings- vorm wordt gezien. Bosma: "Na tuurlijk, ik zou nu ook nog niet graag in een bejaardenhuis gaan wonen. Je moet altijd proberen zolang mogelijk op je eigen stek kie te blijven. Opname in een be jaardenhuis wordt echter vaak uit nood geboren. Werd je vroegr alleen toegelaten wanneer je he lemaal gezond was, tegenwoor dig heeft iedereen die binnen komt wel een gebrek waardoor zelfstandig wonen onmogelijk is geworden". Bosma ziet ook niet zo snel een al ternatief voor het bejaardenhuis. "Je moet de mensen toch bij el kaar hebben om ze op een goede manier te kunnen verzorgen. De gemiddelde leeftijd van de bewo ners is tegenwoordig al 83, een leeftijd waarop verzorging toch vaak nodig is. Bovendien bete kent het wonen in een bejaarden huis lang niet meer de betutte ling die het vroeger was. Ik heb in die zestien jaar een heel demo cratiseringsproces meegemaakt. Was je vroeger gewend het be jaardenhuis te "regeren", nu ge beurt er veel meer in overleg. Ook ben ik ervoor de bejaarden huizen een wijkfunctie te geven, zodat een huis ook open staat voor wijkbewoners". Nu zijn pensionering een feit is, is Bosma niet van plan het werken op te geven. Al behoort de lei ding over Haagwijk nu tot de verleden tijd, in het bejaarden- werk wil hij toch nog wel een aantal jaren actief blijven. "De bejaarden liggen me na aan het hart. Bij Haagwijk voelde ik me altijd de dirigent van een groot symfonie-orkest, ik moest de valse noten wegstrijken maar we waren toch één groot team" CONNY SMITS Ex-directeur N. Bosma: "Ik voel me de dirigent van een groot sym fonie-orkest". Het debat over de begroting van de gemeente begint maandag en zal een week du ren. Doorgaans is dit jaarlijk se marathondebat een goede graadmeter voor de politieke verhoudingen in de gemeen teraad. De uitspraken zijn fel ler en vooral de partij-poli- tiek kan eens naar hartelust worden bedreven. De opgekropte onlustgevoe lens van een jaar lang kunnen breeduit geventileerd wor den. Een stortvloed van mo ties wordt over het college van B en W uitgestort Met al lerlei verlangens, wensen en eisen wordt kwistig omge gaan. Meestal zijn er wel één of meer kwesties die het hele debat domineren. Vorig jaar waren die er zelfs overvloedig. De kwestie van de parkeergara ges, de kwestie van het eco nomisch beleid en de kwestie van de emancipatie van de In voorgaande jaren waren er ook moties van afkeuring, moties van treurnis en wat dies meer zij. Of het ging om de woningbouw, om het eco nomisch beleid of het drank en horecabeleid. Altijd was er wel iets waar politiek een heet hangijzer van te maken viel. Dit jaar lijkt het allemaal wel mee te vallen. Het aantal in gediende moties is naar ver houding beperkt: nog geen tachtig. De meeste moties zullen bovendien weinig emoties oproepen. Zij beper ken zich bijvoorbeeld tot de tails over het reglement van orde voor de vergaderingen van B en W. Of tot de opzet van een informatieblad over openbare werken. Kwesties waar weinig Leidenaren nu lang van wakker zullen lig gen. Wethouder Bordewijk (PvdA, financiën) heeft al gezegd dat er dit jaar nu eindelijk eens gepraat zal moeten worden over de kwestie die by de be handeling van een begroting centraal behoort te staan: het geld, de schaarste en de ver deling ervan. Bezuinigingen Inderdaad blijkt uit de inge diende moties en wijzigings voorstellen dat het geld cen traal staat. Met name de door B en W voorgestelde bezuini gingen. In feite is er op finan cieel vlak echter weinig con troversieels. Betrekkelijk veel overeenstemming is er over de noodzaak om te be zuinigen, over de hoogte van het bedrag en over het ont zien van volkshuisvesting en maatschappelijke zorg. Natuurlijk zijn er incidenteel nog wel zaken waar men eens lekker over bakkeleien kan, maar fundamenteel is het niet. De CPN vormt daarop een uitzondering. Die partij legt de schuld voor de slechte financiële positie van de ge meente volledig by de rege ring en haar beleid Elk verlies aan arbeidsplaatsen by de gemeente is volgens de communisten uit den boze. Nou is er natuurlyk geen en kele partij die dolgraag aller lei banen wil opheffen, maar alle met-communistische partijen willen liever zelf be palen waar de klappen val len. dan dat het rijk dat voor Leiden doet Deze fundamentele tegenstel ling tussen CPN en de andere partijen maakt by voorbaat, dat de communist Brands de komende week aan de zylyn zal staan. Misschien dat hy nog een puntje kan scoren met zijn motie over anti-fas cistisch beleid Wat de bezuinigingen zelf be treft blijkt er veel steun te be staan voor onder meer het Hulp en Adviescentrum in de Merenwijk en voor de Vry- willigerscentrale. Daarentc gen valt bijvoorbeeld over de salarissen van de wethouders of over het godsdienstonder wijs op openbare scholen na tuurlyk flink te schermutse len. Erfenis Maar het debat over de bogro- ting blijft altijd meer dan pra ten over geld. Het is ook de tijd dat het beleid van B en W in zijn geheel ter discussie staat. Vorig jaar richtte de kritiek van de raad zich voor al op WD-wethouder Fase, terwijl ook PvdA-wethouder Tesselaar niet gespaard bleef. De erfenis van vong jaar be schouwend, moet geconsta teerd worden dat er eigenlyk nog niet veel is veranderd. Van de drie grote kwesties (parkeren, emancipatie en economisch beleid) is eigen lijk alleen door het raadsbe sluit over de Digros-garage van enige vooruitgang sprake op het eerstgenoemde vlak Het economisch beleidsplan is nog altijd niet door de ge meenteraad vastgesteld en het beleid op het gebied van de emancipatie is nog steeds niet naar tevredenheid van collegeparty PvdA van de grond gekomen. De PvdA- moties hierover komen niet onverwacht. De conclusie dat WD-wethou der Fase het opnieuw zwaar te verduren zal krygen lijkt daarom gerechtvaardigd Fa se heeft tot nu toe vaak het voordeel van de twyfel gekre gen en tyd om zich in te werken. Nu dan na dne jaar PvdA/WD-college de tyd is aangebroken om de resulta ten nader te beschouwen, dan moet het toch te denken geven dat er juist op het ge» bied van economische zaken en emancipatie de meeste moties zyn ingediend. Wethouder Tesselaar van volkshuisvesting staat ook nog bijna met lege handen. Het aantal gereedgekomen woningen is nog nooit zo laag geweest als dit jaar De woon- botennota die zyn voorgan ger Verboom al had toege zegd is weer de bureau-la in en het volkshuisvestingsplan is vertraagd. Daar staat wel tegenover dat Tesselaar veel plannen op gang heeft gebracht. Met na me de bouw van bijna vijf duizend huizen in de Ste venshof ligt in het verschiet Ook de verbouwing van pan den in de binnenstad voor huisvesting van jongeren mag Tesselaar tot zyn ver diensten rekenen. Verkiezingen Het debat komt ongeveer een half jaar voor de raadsverkie- ÉBflM van 1982 De stand punten die de verschillende partyen innemen by deze be langrijke 'ontmoeting' zullen nog vers in het geheugen lig gen by de vorming van een nieuw college Lukt het het CDA om zich nog vaster in de oppositie rol te drukken of zal het dit keer de moeilyke poging wagen om de WD links te passeren* Blijven botsingen tussen PvdA en WD opnieuw ach terwege of beperkt van aard* Hoe stelt Klein Links zich op? Bestuurlyk genoeg naar de zin van de democraten en sociaal-democraten? Kunnen PvdA en D'66 redelyk en toch progressief hlijv. ii'' Deze vragen kunnen volgende weck misschien beantwoord worden. De party-besturen die druk doende zyn hun strategieën uit te stippelen, moeten maar een weekje op de pubbeke tribune plaats nemen. En wandelen in de beruchte gangen LEO MAAT Postduiven Postduivenvereniging Het Oos ten houdt vandaag en mor gen een tentoonstelling in het clubhuis van de Vrienden club aan de Anna Paulowna- straat. Vandaag begint de tentoonstelling om vijf uur en zal tot rond tien uur van avond duren; morgen dan u er ook bonnenverkoop is de openingstijd van tien uur 's ochtends tot vijf uur. Muziek In Scarabee aan de Pieters- kerkchoorsteeg treedt van avond entertainer!zanger! gt- Elvis In Salon O. Hogewoerd 18. wor den zondagmiddag van half drie tot zes uur films met El- vis Presley gedraaid. Kunstgeschiedenis De eerder in deze rubriek aan gekondigde cursus, kunstge schiedenis van KdtO begint uiteraard niet op 18 septem ber, zoals in de krant stond, en evenmin op 18 november, zoals KAO had aangekon digd. maar op 25 november. FNV-bestuurder Grootten: "De werknemers van Olga hebben alles te winnen".

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1981 | | pagina 3