In Frankrijk nu
bestrijding van
inflatie voorop
Egypte rouwde
om Nasser,
niet om Sadat
Walesa boekt
toch succesje
Felle kritiek op Bazargan
Fransen kiezen voor minder kernenergie
Parlement akkoord met bouw zes kernreactoren
Strenge controle bij
begrafenis van Sadat
VRIJDAG 9 OKTOBER 1981
(Van onze correspondent Rudolph Bakker)
PARIJS - De Franse nationale vergadering
heeft zich met grote meerderheid - 331
stemmen voor en 67 tegen - geschaard
achter de plannen van de socialistische
regering-Mauroy om zes in plaats van ne
gen nieuwe kerncentrales te bouwen. De
koeltorens van de Franse atoomcentrales
zullen hun witte stoomwolken de lucht in
blijven sturen, in weerwil van het feit dat
heel wat socialisten het daar helemaal
niet mee eens zijn. „Nee tegen alles wat
atoom heet", luidde immers de socialisti
sche leuze in de lange jaren van oppositie
en ook nog in de recente verkiezings
strijd.
Deze week echter verklaarde premier Mau-
roy tijdens het atoomcentraledebat in het
parlement: „Wij zouden ons schuldig
moeten voelen, als morgen onze kinderen
ons moeten verwijten dat wij hen een
bron van rijkdom (de atoomkracht) niet
hadden geschonken, terwijl die binnen
handbereik lag".
Het verschil tussen de vergaande nucleaire
plannen van de vorige president Giscard
en die van de socialistische regering is,
dat voortaan een consultatieprocedure
van kracht zal zijn, waarbij de bevolking
een redelijke inspraak krijgt. Een derge
lijke procedure zal ook worden gevolgd
daar waar het al in gang gezette werk aan
nieuwe centrales door de socialistische
regering - in afwachting van het atoomde
bat - was geschorst. Deze procedure, die
er overigens buitengewoon ingewikkeld
uitziet, geeft - bij consequente weigerin
gen in de lagere regionen - ten slotte aan
het parlement het laatste woord.
Verliezers in de strijd tegen de kernenergie
zijn de president van de parlementaire
commissie voor de informatie over de
energie, Paul Quiles, en de ecologenlei-
der Brice Lalonde. Quiles had in zijn rap
port gepleit voor de bouw van slechts
drie tot vier nieuwe centrales. Hij is overi
gens een van de 'coming men' in de socia-
listentop. Brice Lalonde volgde de debat
ten tandenknarsend vanaf de tribune en
sprak over de 'kwjyongensstreken van de
afgevaardigden'.
Premier Mauroy had zijn fractie zo doeltref
fend de hersens gespoeld, dat er niet één
socialistisch parlementslid was komen
opdagen toen Lalonde hen voor een on
derhands energiedebat had uitgenodigd.
Paul Quiles werd de hei op gestuurd met
de belofte van een 'commissie', die bin
nen zes maanden een advies zal moeten
uitbrengen over een eventuele uitbrei
ding van de splijtstofopwerkingsfabriek
in La Hague. Het werk aan deze uitbrei
ding zou overigens toch niet voor maart
begonnen zijn.
In de socialistische partij is er naast de gro
te groep tegenstanders ook veel enthou
siasme voor de kernenergie. Met name
Jean-Pierre Chevenement, de leider van
de linkervleugel in de partij en minister
voor techniek, hield een hartstochtelijk
betoog voor de atoomcentralcs en hij
glimlachte tevreden, toen het pleit was
beslecht: „Het normale verstand heeft
In het communistische kamp - met vier mi
nisters in de regering - had men het aantal
te bouwen centrales helemaal niet willen
terugbrengen. De communisten hebben
zich altijd als de warmste medestanders
van de vorige president Giscard opge
steld. als het om zijn kernenergiepro
gramma ging.
De oprechte tegenstanders van de kern
energie in Frankrijk zyn sinds de gebeur
tenissen in het parlement deze week in
feite dakloos. Ze zullen zich opnieuw in
de armen dienen te storten van Brice La-
londes „Vrienden van de aarde" en ande
re ecologengroepen, die tijdens de verkie
zingsperiode door alle partijen onder de
kin waren gestreken, maar die niet ten
onrechte kunnen beweren dat ze door het
veelbelovende nieuwe regime in de kou
zijn gezet.
Tijdens een kort voor het parlementsdebat
gehouden opinieonderzoek was echter
gebleken dat 62 procent van de bevolking
er vóór is dat het kernenergieplan wordt
afgemaakt.
(Van onze correspondent Rudolph Bakker)
PARIJS - Het eerste doel waarnaar de Franse socialistische regering-Mauroy op econo
misch gebied nu streeft, is niet langer het indammen van de werkloosheid, maar
veeleer het indammen van de inflatie. Ook de strijd om het behoud van de koop
kracht is daardoor op het tweede plan geraakt.
Vorige week nog hoorde men een
andere taal. Het afgelopen zon
dag genomen besluit de Franse
frank ten opzichte van gulden en
Duitse mark met 8,3 procent te
devalueren, heeft op het Franse
regeringstoneel echter enige wij
zigingen in opvoering en spelers
teweeggebracht.
De minister voor de begroting,
Laurent Fabius, had vorige week
met veel uiterlijk vertoon zijn
huishoudboekje voor 1982 open
baar gemaakt en het was door
het kabinet in dank aanvaard.
Niet minder dan 27,6 procent aan
extra geld zou er beschikbaar
zijn om de opleving van de eco
nomie te bewerkstelligen en
daarmee de werkloosheid te be
strijden. Het tekort op de begro
ting van Laurent Fabius zou vol
gens diens berekeningen 95,4
miljard frank bedragen.
De minister voor financiën en eco
nomie zetelt onder hetzelfde dak
als Laurent Fabius. Het is de ge
matigde en vooral in buitenland
se financiële kringen uitstekend
bekend staande Jacques Delors.
Men kan zeggen dat Delors door
president Mitterrand onder meer
GDANSK/WARSCHAU (Reuter,
DPA/UPI) - Van het gisteren
nieuw gekozen presidium van
Solidariteit maken in grote meer
derheid personen deel uit die
voorzitter Lech Walesa naar vo
ren had geschoven. De vak
bondsleider verklaarde in een
vraaggesprek met de nationale
radio, dat serieuze besprekingen
met de regering om de crisis te
boven te komen, dringend gebo
den zijn. Een hoge westerse di
plomaat verwacht, dat de Sow-
jet-Unie op korte termijn zal pro
beren Stanislaw Kania te vervan
gen.
Aan de samenstelling van het pre
sidium, het "dagelijks bestuur"
van Solidariteit, valt vooral op,
dat enkele oud-gedienden uit het
vrije vakverbond niet zijn geko
zen. Lech Walesa, die eerder deze
week met 55 procent van de
stemmen van de afgevaardigden
naar het congres tot voorzitter
was gekozen, had bekende men
sen als Andrzej Gwiazda (voor
malig vice-voorzitter). Jan Ru-
lewski (leider van de afdeling-
Bydgoszcz, die afgelopen voor
jaar werd gemolesteerd) en Karol
Modzelewski (oud-voorzitter van
de afdeling-Wroclaw en enige
tijd woordvoerder van de natio
nale coördinatiecommissie), niet
kandidaat gesteld omdat hij ze
als "extremisten" beschouwde
met wie hij niet zou kunnen sa
menwerken.
Walesa, die naar algemene taxatie
aan krediet en invloed heeft ver
loren op het woensdag beëindig
de eerste nationale congres van
het vrije vakverbond, riep in een
vraaggesprek voor de radio de
autoriteiten ertoe op, onverwijld
besprekingen op hoog niveau te
beginnen over de voedselvoor
ziening en de stagnerende pro-
duktie. Hij zei verder, dat Solida
riteit niet slechts een vakbond
kan zijn tot het land uit de crisis
is, waarin het al maanden ver
keert. Hij noemde de voedsel
voorziening "de moeilijkste en
belangrijkste kwestie" waar de
Polen op het moment mee te ma
ken hebben. Hij achtte de tijd ge
komen om met de regering om
de tafel te gaan zitten en te gaan
werken ten goede van het hele
volk. Hij noemde Solidariteit een
"sociale beweging", die over eni
ge tijd kan veranderen m een
echte vakbond, die meningen
doorgeett, toezicht uitoefent en
verlangens formuleert. Op dit
moment is die beperkte functie
volgens Walesa niet mogelijk.
"Nu zijn we voor alles Polen, die
de economie en het land moeten
redden", aldus de vakbondslei
der.
Het woord lijkt nu aan de regering.
Komt Warschau tegemoet aan
bepaalde verlangens die het pro
gramma bevat, dan kan Walesa
met zijn tactisch vernuft en op
basis van zijn prestige en popula
riteit bij de achterban enkele van
de radicalere eisen van het ver
bond mogelijk laten vallen. Ko
men er echter geen positieve sig
nalen van de kant van de rege
ring en partij, dan is de kans
groot dat Walesa zich volledig
achter het programma opstelt,
om zich niet van de basis van de
vakbond te vervreemden.
werd benoemd om het wantrou
wen jegens zijn regime met name
in de Verenigde Staten wat in te
perken. Minister Delors en mi
nister Fabius kunnen elkaar ech
ter niet luchten of zien.
Minister Delors heeft van meet af
aan met de devaluatie rekening
gehouden en hij had zelfs ge
hoopt dat ze tot 15 procent had
kunnen gaan, maar daar waren
de andere Europese partners te
gen. In elk geval heeft Delors be
rekend - net als zovele andere ex
perts met hem - dat Fabius met
de ophanden zijnde devaluatie
geen rekening had gehouden, en
dat het tekort op diens begroting
geen 95,4 miljard zal belopen,
maar minstens 130 miljard. Bo
vendien gaat Fabius' begroting
uit van een nationale groei van
3,3 procent, en met al die andere
experts lacht minister Delors
achter de hand hard om dat op
niets gebaseerde optimisme.
Omdat minister Delors de archi
tect van de devaluatie is, heeft hij
het ineens weer voor het zeggen
en is minister Fabius verplicht
zijn rekenwerk over te doen. Het
kabinet volgde en besloot deze
week het begrotingstekort met
15 miljard terug te brengen, dat
wil zeggen dit bedrag te 'bevrie
zen'. Niemand weet nog wie van
deze maatregel het slachtoffer
zal worden.
Om devaluatie tot een succes te
maken, dient de buikriem te
worden aangehaald. Nu kan men
niet tegelijk de buikriem aanha
len en de economie een nieuwe
impuls geven. Blijft dus de buik
riem, en dat stond niet in het pro
gramma waarop de socialistische
leider Mitterrand tot president
gekozen werd. De regeringsge
zinde Le Monde schreef: „De
koopkracht zal voor heel wat de
len van de Franse bevolking niet
gehandhaafd kunnen worden,
iets dat gezegd en uitgelegd
dient te worden".
s
Een gewapende soldaat jaagt al te opdringerige toeschouwers weg bij
de graftombe van de onbekende soldaat in Cairo. Daar wordt de vermoor
de president Sadat morgen begraven.
CAIRO (AFP) - Deelneming van de bevolking aan de begrafenisplechtig
heden van de vermoorde president Anwar Sadat morgen zal zeer be
perkt worden gehouden teneinde de maximale veiligheid te verzekeren
van de nieuwe Egyptische leiding en de hoge buitenlandse gasten.
De rouwstoet zal met zoals bij de begrafenis van Nasser in 1970 het geval
was langs de grote wegen van Cairo gaan. Het traject van de route zal
nog geen twee kilometer zijn en zal beperkt zijn tot twee wegen in de
omgeving van het gedenkteken voor de onbekende soldaat bij de plaats
waar e president werd vermoord.
Deze zone 1 morgen zyn afgezet door leden van de veiligheidstroepen. Er
patrouilleren nu gewapende soldaten van de militaire politie. Bulldo
zers bewerken het terrein voor de bouw van het mausoleum waar presi
dent Sadat zal worden begreven.
Het stoffelijk overschot, zal per helikopter van de rouwkamer van het
ziekenhuis worden overgebracht naar het hoofdkwartier van de strijd
krachten in het opstelijk stadsdeel van Cairo. De kist zal worden ge
plaatst op een affuit en zal worden bedekt met de nationale vlag
Daarna zal de rouwstoet per auto naar de moskee Rabea el Adawiya
vertrekken voor het gebed. Vervolgens zal Hosni Moebarak, die is aan
gewezen als opvolger van de president, met andere leiders de betuigin
gen van deelneming in ontvangst nemen.
Na deze plechtigheid zullen de Egyptische en buitenlandse gasten het
stoffelijk overschot te voet begeleiden naar de plaats van de aanslag,
een afstand van 500 meter, waar Sadat begraven zal worden. Dit gebied
van 500 meter zal voor publiek verboden zijn.
Hosni Moebarak, die bij de aanslag door een kogel in de linkerarm werd
getroffen, heeft zich gisteren ter plaatse op de hoogte gesteld van de
voortgang bij de bouw van het mausoleum en van de getroffen veilig
heidsmaatregelen.
Volgens andere kringen zou Moebarak opdracht hebben gegeven voor
het begraven van Sadat naast het graf van de onbekende soldaat ïn-
plaats van in een afzonderlijk mausoleum. Begrafenis bij die tombe
was "de grootste eer" die aan Sadat zou kunnen worden verleend.
Sadat zou meermaals de wens hebben geuit in Wadi el Raha, het "dal van
de rust" in de Sinai begraven te worden. Maar volgens welingelichte
kringen in Cairo was mevrouw Sadat van mening dat het zinvoller zou
zijn haar man "dichter bij zijn volk" te begraven.
Roep om executie oud-premier
BEIROET (Reuter/UPI/GPD) - In
Iran is felle kritiek losgebarsten
op de Iraanse oud-premier,
Mehd Bazargan, na de rede die
hij woensdag in het parlement
heeft gehouden. Enkele parle
mentsleden brandmerkten hem
als een "Amerikaanse lakei" en
eisten zijn bestraffing. Na de
woorden van Bazargan hield een
groep kooplieden uit Teheran
een demonstratie voor het parle
mentsgebouw. Zij eisten de exe
cutie van Bazargan en een zuive
ring binnen het parlement van
de aanhangers van de voormali
ge premier.
Bazargan veroorzaakte woensdag
opschudding in het parlement
toen hij de dagelijkse terechtstel
lingen van linkse islamitische
militanten in Iran veroordeelde.
Hij waarschuwde ervoor dat de
"wraakoefening van de regering
het land tot een oceaan van bloed
zal maken".
Een naaste medewerker van de
voorzitter van het Iraanse parle
ment beschuldigde Bazargan er
van een "werktuig van het wes
terse imperialisme" te zijn.
Vlgens hodjatoleslam Moham
mad Yadzi wilde Bazargan met
zijn woorden de ware motieven
van de Iraanse dissidenten ver
hullen.
Het dagblad "Kayhan" publiceer
de gisteren een brief, onderte
kend door 40.000 vrouwen uit Te
heran, waarin zij hun steun aan
de voormalige premier en zyn
aanhangers in het parlement in
trekken. Volgens net blad had
den de vrouwen bij de parle
mentsverkiezingen van verleden
jaar op Bazargan gestemd.
Een parlementslid beschuldigde
Bazargan en zijn bondgenoten
ervan de hand te hebben in de
golf politieke moorden, waarmee
Iran de laatste tijd geconfron
teerd wordt. "Die liberalen heb
ben geen binding met de islami
tische revolutie".
In Iraanse parlementskringen valt
te beluisteren dat de fundamen
talistische afgevraadigden er
waarschijnlijk wel in zullen sla
gen zuiveringen van gematigde
parlementsleden te bewerkstelli
gen.
In Iran is een propaganda-commis-
sie in het leven geroepen die de
eindeloze reeks terechtstellingen
in Iran tegenover het buitenland
moet rechtvaardigen. Volgens
ayatollah Amlashi, e procureur-
generaal van Iran. is de afwijzing
van de executies in het buiten
land mogelijk te wijten aan het
gebrek aan goede berichtgeving
erover.
Volgens tellingen van Amnesty In
ternational zijn er sedert imam
Chomeini in februari 1979 de
macht in Iran overnam, ten min
ste 3200 personen terechtgesteld.
De internationale organisatie
voor de mensenrechten baseert
zich daarbij uitsluitend op de
vaststaande gevallen die ook bui
ten Iran bekend zijn geworden.
Door Iraniërs binnen en buiten
Iran worden aanzienlijk hogere
aantallen genoemd.
mensenrechten in Iran uiterst
zorgwekkend. Duizenden zijn in
die tijd met of zonder proces te
rechtgesteld, tienduizenden af
schuwelijk gemarteld. Per
maand zouden gemiddeld 1500
mensen om politieke redenen
zijn gearresteerd. Het regime van
de ^jatollahs lijkt echter hard op
weg dit maandgemiddelde aan
geexecuteerden te bereiken. Vol
gens Amnesty vonden er de laat
ste drie en een halve maand 1600
executies plaats, volgens Iraanse
ballingen ruim 2.000.
Inmiddels ziet het er met de ver
kiezing van syatollah Chamenei
als nieuwe president naar uit dat
dit aantal waarschijnlijk nog gaat
stijgen. De als een guerrillastrij
der bewapende - en getrainde -
nieuwe president is bekend
voorstander van het vernietigen
van alle anti-islamitische ele
menten in de Iraanse samenle
ving. Hij heeft er zelfs meedcre
malen voor gepleit speciale com
mandogroepen op te leiden om
tegenstanders in het buitenland
uit te schakelen.
Het is rustig in Cairo. „Gewoon
rustig", zeggen sommigen.
„Onheilspellend rustig", vol
gens anderen. Elf jaar gele
den stierf Nasser. De avond
dat hij stierf stroomden de
mensen spontaan de straat
op. Ze huilden, schreeuwden,
uitten rouwbeklag. Het was
door de gehele stad te horen.
Nu, bij de dood van Sadat,
niets van dat al. Dat lijkt on
logisch. Nasser voerde een
schrikbewind. Niemand was
veilig voor de gehate en ge
vreesd geheime politie. Sa
dat was veel liberaler. Was
desondanks Nasser geliefder
bij de Egyptenaar dan Sadat?
Nasser stierf een natuurlijke
dood. Sadat werd vermoord.
Vermoord door een groepje
fanatici, zo wordt officieel ge
zegd. Of was het toch een
wijd verbreid complot? Zijn
de Moslimbroeders in het le
ger geïnfiltreerd? En wil de
regering dat zorgwekkende
feit verdoezelen? Kunnen
een paar mensen zomaar in
een militaire parade infiltre
ren die twee maanden lang
grondig is voorbereid en tal
loze malen is gerepeteerd?
Uitgesloten, heet het. leder
een is eindeloos door de ver
schillende takken van de ge
heime dienst gecontroleerd.
Daar zijn dus hoge contacten
bij de geheime politie aan te
pas gekomen.
Maar gisteren ervoer ik zelf de
betrekkelijkheid van strenge
veiligheidsmaatregelen in
Egypte. Want toen ik het
Egyptische parlement bin
nenging, dat zeer streng be
waakt wordt, werd mijn tas
niet eenmaal opengemaakt.
Dat kan in Egypte in het par
lement en misschien ook bij
een parade.
Impopulair
In de arme wijken van Cairo
was Sadat in toenemende
mate impopulair. Niet van
wege vrede met Israel, of de
Palestijnse zaken. Nee, velen
weten niet eens waar Israël
ligt. Maar onder Nasser was
er meer zekerheid in het arm
zalige bestaan. De prijzen wa
ren gefixeerd en er was geen
inflatie. Iedereen was arm. en
er was niets te krijgen aan
consumptiegoederen dat het
strikt noodzakelijke te buiten
ging. De straatveger, vuilnis
man. bedelaar, bediende en
ambtenaar verdienden alle
maal zo'n 12 pond (dertig gul
den) in de maand met de ze
kerheid dat zijn buurman,
neef en zoon hetzelfde ver
dienden en ook zouden blij-
__von verdienen.
Dat is allemaal veranderd. De
westerse oriëntatie van Sadat
heeft westerse luxe gebracht
Een soort van vrije economie
met inflatie. Er is meer te
krijgen, de lonen zijn geste
gen. maar de prijzen zijn one
venredig omhoog gegaan
Dezelfde straatveger verdient
nu 60 pond (bijna 200 gulden
in de maand), maar hij kan er
minder mee doen dan met de
12 pond van vroeger.
Ook dat is niet helemaal waar:
hij denkt dat hij er minder
mee kan doen. Want vroeger
kwam het niet bij hem op be
hoorlijke kleren, schoenen,
een schaar en een televisie te
kopen. Misschien kan hij het
nog niet allemaal kopen,
maar hij wil het wel want ook
het verwachtingspatroon is
gestegen. En daarom klaagt
hy. Hij wil trouwen, of zijn
zoon wil trouwen, maar een
huis huren of kopen is te
duur.
De ambtenarensalarissen blij
ven ver bij de inflatie achter,
en Egypte is gezegend met
een zeer uitgebreid en ineffi
ciënt ambtenarenapparaat.
Al die mensen zoeken binnen
en buiten werktijd bijbaan
tjes om al die mooie produk-
ten te kunnen kopen die in de
televisiereclame worden
geadverteerd.
Het vervelende is. dat de men
sen die van de import van al
die luxe artikelen profiteren
veelal vriendjes van Sadat
waren Sommigen van hen
corrupt, de meesten van hen
ryk. Onder Nasser was ieder
een arm. De rijken was hun
geld en bezittingen afgeno
men (op een bevoorrechte
klasse na) nu is het verschil
tussen arm en ryk veel gro
ter. al heeft uiteindelyk ieder
een het beter gekregen.
Bourgeoisie
Een ongelijke, gedeeltelijke en
scheef getrokken welvaart
Dat zijn allemaal zaken die
onder Nasser niet speelden.
Iedereen was arm, maar er
was' geen vrijheid. Dat ge
brek aan vrijheid was de
meer gegoede bourgoisie een
doorn in het oog. Het was een
waar schrikbewind. Maar
voor de ongeletterde en vol
strekt a-politieke armen heeft
politieke vrijheid geen waar
de zolang de dagelijkse boter
ham letterlijk zijn enige zorg
is. Nasser zorgde voor zijn
minimumbestaan, daarom
was hij geliefd. Sadat wekte
hogere verwachtingen, daar
om was hy dan wel niet ge
haat, maar zeker met geliefd.
De dokters, advocaten, journa
listen en professoren hielden
ook niet van Sadat, maar in
zekere zin toch meer dan van
Nasser Zij willen wel politie
ke vryheid. Dat bestond niet
onder Nasser, en zij zwegen
allen braaf, of hun werd het
zwijgen opgelegd. Dat ge
dwongen zwijgen werd door
Nasser gecompenseerd door
een mooie ideologie: Arabi
sche eenheid. Egypte leider
van de Arabische wereld,
Arabisch socialisme.
„Nasser was goed voor de ar
men. maar ruïneerde het
land", is een niet onware
kreet. Met zijn ambitieuze in-
dustnaliseringsprogramma
nam hij te veel hooi op zijn
vork. Sadat heeft hen meer
welvaart gebracht, vrede,
maar geen mooie ideologie.
Dat vinden sommigen erg,
anderen halen hun schouders
op. Hij heeft ook meer per
soonlijke vrijheid gebracht
De bevoegdheden van de ge
heime politie zyn drastisch
ingeperkt. Oppositie werd in
beperkte mate toegestaan.
Maar vrije meningsuiting
vraagt naar meer.
Spelregels
Toen „de vader van de familie",
zoals Sadat zich wilde zien,
de vorige maand duidelyk
maakte dat de democratie
volgens zyn spelregels ge
speeld diende tc worden, en
1500 van zyn politieke tegen
standers oppakte, toen wekte
dat ook enige verbittering.
Nee, Sadat werd daarom niet
gehaat, maar ook niet aanbe
den. zoals Nasser. Zy die de
Britse democratievorm vere
ren. waren teleurgesteld om
dat onder de smoes van „na
tionale eenheid, democratie
en discipline" de democratie
werd afgeschaft. Zy die in de
islam geloven zonder fana
tiek te zijn, vonden dat Sadat
een beetje te-ver was gegaan
in zijn maatregelen tegen de
Moslimbroeders. Per slot van
rekening ging het in beide ge
vallen om vryheden die Sa
dat ze zelf had gegeven. Want
de Moslimbroeders waren
onder Nasser verboden, toen
democratie nog ondenkbaar
Sadat was daarom voor grote
delen van de bevolking een
man die gemengde reacties
opriep. Die sociale verwar
ring en daardoor sociale en
economische onzekerheid
stichtte, maar die wel een
eind maakte aan de heilloze
oorlogen. Een man die veel
meer dan Nasser de taal van
het gewone volk sprak - hij
zelf kwam immers uit het
dorp Mit Abul Kom'* Maar ei-
genlyk wilden ook velen juist
weer niet een leider die hun
gelyke was Tegen een leider
behoor je te kunnen opky-
ken. anders is hy geen leider.
De Egyptische schryver Ibra
him Rbdu schreef enige jaren
geleden: „Toen Nasser stierf,
was het volk bedroefd. Al
hadden ze geen kleren, ze
kleedden zich in de schaduw
van de leider. Ze hadden
geen voedsel, ze aten de
woorden van de leider. Ze
hadden geen woning, maar
woonden in de majesteit van
de leider". Nu Sadat stierf,
hadden ze veel meer van dat
materieel genot Het volk
heeft zijn eigen kleren, Sadat
had gezorgd dat zy uit de
schaduw van de leider kon
den treden De leider was
daarom niet meer zo nodig
En het verlies van iets dat
men niet nodig heeft, geeft
weinig droefenis.
