NSM-werf begint aan een nieuwe toekomst "Wie heeft zo'n baas?" Beursweek Belastingen ZATERDAG 5 SEPTEMBER 1981 PAGINA 23 De werf van de Nederlandse Scheepsbouw Maatschappij (NSM), die dit voorjaar ter nauwernood van de onder gang werd gered, draait weer volop. Het Amsterdamse be drijf zit zelfs met zo veel op drachten dat het voor de keus zit meer personeel in dienst te nemen of bepaald werk uit te besteden. Voorzichtig heidshalve is directeur ir. L. P. Herfst geneigd voorlopig voor het laatste te kiezen. Voor mensen buiten de werf gaat het de NSM onver wachts goed. Voor Herfst en de ruim vierhonderd man personeel is er echter niets onverwachts aan; zij hebben altijd al gezegd, dat met de NSM een goed bedrijf verlo ren zou zijn gegaan als het ministerie van economische zaken zijn zin had gekregen. Het was overigens een zijden draad, waaraan de NSM dit voorjaar hing. Het bedrijf was in zekere zin een voort zetting van de nieuwbouwaf- deling van de in verval ge raakte Nederlandsche Dok en Scheepsbouwmaatschap pij, een onderdeel van Rijn- Schelde-Verolme (RSV); de reparatie-afdeling werd on dergebracht bij de Amster- damsche Droogdok Maat schappij (ADM). Om de NSM de eerste tijd aan werk te helpen zou de grote scheepsnieuwbouwwerf van RSV in Rotterdam delen van schepen die zij zelf op stapel had. in Amsterdam laten ver vaardigen. Toen tot beindi- ging van de grote scheeps- nieuwbouw bij RSV werd be sloten, kwam ook een eind aan het doorschuiven van werk naar de NSM en leek het einde van het bedrijf on afwendbaar. Geen kwaad woord achteraf overigens over economische zaken. „Die mensen hebben ook hun werk gedaan", zo wordt geredeneerd. Alleen: in Amsterdam keek men met wat meer vertrouwen tegen de.toekomst van de werf aan. Den Haag schatte de moge lijkheden zo klein dat minis ter van economische zaken Van Aardenne n- en ander maal liet weten dat hij voor de NSM geen cent steungeld meer over had. NSM'ers, vakbonden en ge meentebesturen van Amster dam en omliggende plaatsen liepen zich het vuur uit de sloffen met hun reddingspo gingen voor de werf. Tweede- kamerleden bewogen in spe ciale commissievergaderin gen hemel en aarde om de minister op andere gedach ten te brengen. De NSM werden overlevings kansen toegedacht, wanneer zij de eerste jaren in de gele genheid zou worden gesteld onderdelen (secties) te ver vaardigen voor schepen die verder in hoofdzaak elders, niet alleen bij RSV maar ook op andere werven, zouden worden gebouwd. Later zou den de Amsterdammers wel licht ook zelf weer complete nieuwe schepen kunnen gaan bouwen. In kringen van de Nederlandse scheepsbouwindustrie ge loofde men er niet in dat er aan de NSM genoeg werk zou kunnen worden uitbesteed om de werf op te laten draai en. Inmiddels zit het bedrijf echter vol beZet. Van Aarden ne bleek ten slotte toch be reid extra geld in de onderne ming te steken, toen ook de gemeente Amsterdam liet weten een duit in de zak te willen doen. De gemeente Amsterdam en de Staat hebben nu samen 52 procent van de aandelen NSM in handen (elk 26 pro cent); het scheepsreparatie- bedrijf ADM bezit 26 procent, de rest is in handen van RSV Voor de steunoperatie die de NSM redde, bezaten de Staat en de ADM elk 35 procent van de aandelen en RSV 30 procent. Directeur Herfst heeft heel „po- Bij de presentiie van de resultaten over de eerste helft van dit jaar liet de directie van de Scheepshypotheekbank opvallend optimistische geluiden horen. Hoewel de dreiging van overca paciteit in sommige ectoren (grote schepen, offshore visserij) nog niet is weggenomen, zijn voor de scheepvaart en de (afge slankte) werven betere tijden aangebroken. Dat werd tijd ook, want in de sector scheepsbouw werden de afgelopen jaren mil- joenenverliezen geleden. Het zag er zelfs even naar uit dat voortzetting van deze bedrijfstak voor Nederland onmogelijk zou blijken. Door het kerende tij is de met sluiting bedreigde Amsterdamse NSM-werf uit het dal omhoog gekrabbeld. Jan Harren bericht over het tweede leven van de Nederlandse Scheepsbouw Maatschappij. Directeur L. P. Herfst uitbesteden sitieve verwachtingen" voor de toekomst van het bedrijf. „In mei (toen de beslissingen over de steunoperaties los kwamen) begonnen we werkelijk met niets. Men had ons helemaal leeg laten lo pen" Voor een deel van het perso neel kon op korte termijn werk worden gevonden door het uit te lenen aan andere bedrijven die om vaklui zaten te springen; voor de rest werd voor een periode van zes weken werktijdverkor ting aangevraagd. Inmiddels werd naar werk voor de eigen werf gezocht. Een aantal kleine orders kon al met winst worden uitge voerd; voor andere - onder meer de bouw van elf duw bakken voor de Amsterdam se Duwbakken Centrale (ge meente Amsterdam en Nieu we Rijnvaart Maatschappij) - moet nog met verlies genoe gen worden genomen. De prijzen die met nieuwbouw kunnen worden gemaakt, vallen ir. Herfst echter toch al mee. Het totale verlies is in elk geval al aanzienlijk gerin ger dan de 1,2 miljoen die de NSM vorig jaar per maand te kort kwam. Er zijn in het bijzonder contac ten met Damen Shipyards in Gorinchem die niet alleen nu maar ook in de toekomst werk voor de NSM heeft, en met De Merwede, waarvoor de NSM delen maakt van een opleidingsschip voor de Me xicaanse koopvaardij. Voor Damen bouwt de NSM op het ogenblik een complete veerboot voor Gabon. De op dracht omvatte aanvankelijk slechts de bouw van het cas co. Drukte op de werf in Go rinchem maakte het voor Da men echter nodig te beslui ten de hele veerboot door de NSM te laten bouwen. De NSM heeft zich inmiddels ook opgeworpen als kandi daat voor een miljoenenorder van Nedlloyd. Het gaat om de bouw van twee container schepen, waarvoor van Ne derlandse kant ook de werf Van der Giessen-De Noord in Krimpen aan den IJssel in de markt is. Met de order zou 200 miljoen gulden gemoeid zijn. Ir. Herfst verwacht dat de NSM de schepen zonder verlies zou kunnen bouwen wanneer het bedrijf in aanmerking zou kunnen komen voor de zoge noemde generieke steun waar andere Nederlandse werven (als Van der Giessen- De Noord) al dadelijk op kun nen rekenen. Voor de nieuw bouw van zeeschepen mogen de werven er bij hun prijsof- ferte van uit gaan dat zij uit de steunpot subsidie ontvan gen; om aan buitenlandse concurrenten enigszins het hoofd te kunnen bieden, kun nen zij daardoor aanbiedin gen doen die onder de eigen kostprijs liggen. Bij het vaststellen van de gene rieke steun wordt echter re kening gehouden met onder meer de omzet van het be drijf in scheepsnieuwbouw in voorgaande jaren. De NSM heeft wat dat betreft weinig te bieden. Met het ministerie van economische zaken wordt daarom thans nage gaan of er mogelijkheden zijn om de NSM in deze voor de scheepsbouw gebruikelijke vorm van steunverlening te laten delen. De ondernemingsraad van de NSM en de vakbonden zijn met Economische Zaken trouwens ook in onderhande ling over het systeem van de generieke steun. Ze menen dat het niet juist is de steun uitsluitend te verstrekken aan de werf die een nieuw- bouw-opdracht heeft aange nomen. Er zou bij moeten worden bepaald dat de steun naar rato moet worden door geschoven naar werven waar aan een deel van het werk wordt uitbesteed. In dat ge val zou de NSM de steun doorgegeven moeten krijgen wanneer zij secties levert voor schepen die elders ver der worden gebouwd. Overigens zou aan de generie ke-steunregeling in 1985 een einde moeten komen. Na de rigoureuze ingrepen die in de voorbije jaren op grond van het Beleidsplan voor de Scheepsnieuwbouw hebben geleid tot inkrimping en slui ting van bedrijven, zou de scheepsbouw na 1984 weer op eigen benen kunnen staan. Die verwachting is al thans uitgesproken door de Beleidskommissie Scheeps bouw, een werkgroep waarin (organisaties van) werkge vers en werknemers en de overheid vertegenwoordigd zijn. „Wij zullen in die opleving net zo goed meegaan", meent ir. Herfst. „Als de rest het redt, redden wij het ook", zo is zijn overtuiging. Daarbij denkt hij bepaald niet alleen aan een NSM als sectie werf. In eerdere pleidooien werd er al nadruk opgelegd, dat de NSM nooit verloren zou mo gen gaan omdat het de laatst overgebleven nieuwbouw- werf is die Nederland nog heeft waarop grote schepen (met een breedte van meer dan 37 meter) kunnen wor den gebouwd. De ondernemer kijkt met zorg naar de post loonkosten en de werknemers zijn hooglijk geïnteresseerd naar wat ze 'in het handje krijgen", het netto-loon dus. Van Veen contra Kok De werkgever moet soms een veelvoud opbrengen van wat de me dewerker netto méér ontvangt. Merkwaardig is dan. dat in het algemeen zo slecht gebruik wordt gemaakt van de faciliteiten, welke de Wet op de Loonbelasting biedt. Meestal beperkt men zich tot het geven van een reiskos tenvergoeding of een vergoeding voor wal algemene kosten (bij hogere functionarissen veelal afgemaakt op een vast bedrag per maand), maar de mogelijkheden zijn daarmee bepaald niet uit geput. Bruto netto Bij een complete onkostenvergoeding is een netto-loonsverhoging eenvoudig te realiseren, waarbij de totale kosten voor het bedrijf gelijk zijn aan het aan de werknemer uitbetaalde bedrag De wet zegt. dat niet als loon worden beschouwd de vergoedingen, voorzover die strekken tot bestrijding van noodzakelijke kosten, die de werknemer in verband met zijn dienstbetrekking heeft te maken. Hier geldt een objectief criterium. Het zou vele kolommen vergen om een enigermate reprsentatief beeld te schetsen van welke die kosten dan wel zijn De Ge rechtshoven en de Hoge Raad hebben over de al dan niet aftrek baarheid (en de al dan niet belastbaarheid) talloze uitspraken gedaan. In dit verband wordt uitsluitend even geattendeerd op consumpties, verhuiskosten, telefoonkosten, studiekosten, con tributie vakvereniging, vakliteratuur, vergoeding voor gereed schappen en werkkleding. Elke werknemer maakt weer andere kosten en deze moeten alle fisciaal worden gewogen Het zal duidelijk zijn, dat men niet iets als "onkostenvergoeding' mag aanduiden, dat in wezen een vergoeding voor privé-beste- dingen vormt. De werkgever is verantwoordelijk voor de uitvoe ring van de Wet op de Loonbelasting en mag niet iets "kosten vergoeding" noemen, wat in werkelijkheid "loon" is. Niet de schijn, maar het wezen is beslissend. Waarom zou men een loonsverhoging presenteren in de vorm van een hogere - niet te hoge - onkostenvergoeding'' Omdat als duidelijke voordelen voor de werkgever zijn te constateren, dat "bruto" gelijk is aan "netto" (een uitstekend psychologisch effect), dat de vergoedin gen variabel kunnen zijn en dat deze kosten niet doorgaan door J. Booij belastingadviseur Van het werkgeversaandeel lost. de sociale lasten De werknemer heeft méér aan een verbeterde onkostenvergoe dingsregeling dan aan een bruto-Ioonsverhoging. waarop - dat is zijn ervaringswereld veel wordt ingehouden Bij de loon- en inkomstenbelasting mag een werknemer zonder enig verder be wijs 4rc van het bruto-salaris. met een maximum van 800.-. als kosten van verwerving" aftrekken, ook als alle koeten tot de laatste cent zijn vergoed. Bovendien heeft men. bij vergoeding van kosten, geen problemen meer om de eigen uitgaven fiscaal geldend te maken. Reiskostenvergoeding Een fiscaal voordeel valt ook op het gebied van de reiskosten ver goeding te behalen. De wetgever heeft in een tabel (ingedeeld naar afstanden) de bedragen vermeld, welke "geacht worden te strekken" tot bestrijding van noodzakelijke reiskosten Veelal worden de reele reiskosten vergoed of helemaal niets (men gaat per fiets of lopend naar het werk), maar de normen van de tabel liggen veelal al hoger dan de werkelijke reiskosten. Hier ligt een fiscaal voordeel. De tabel loopt van 390.— (tot en met 10 km.) tot 4.140.- (van 50 km tot en met 60 km) per jaar Niettemin mag een ieder, die de reiskosten (méér dan) volledig vergoed krijgt, per jaar nog 200.- aftrekken. Ideale werkgever Er zijn nog vele punten, waarop bij een bewust fiscaal beleid geld te verdienen valt. Het probleem is altijd weer, dat een goede uitvoering grote attentie vereist en veel extra administratie vergt. Maar een werknemer heeft pas de ideale fiscale situatie bereikt, indien zijn werkgever veel "loon in natura verstrekt (milde waardenngsregels); een fiscaal afgestemde spaarregeling creeert. n die werkge- i overlijden de r - bij huwelijk, jubilea, ontslag, bevalling c maal vrijgestelde uitkeringen doet; - op alle algemeen christelijke feestdagen, bij het St. Nicolaas- feest. bij het jubileum van de werkgever, op de verjaardag van de werknemer f 80.- belastingvrij uitkeert. Maar ja. wie heeft zo'n baas? Het blijkt dat vooral topman Paul Volcker van de FED, het bestuur van de centrale banken in de Verenigde Sta ten, verantwoodelijk is voor de hoge rente en het vasthou den aan de strenge doctrines van het monetairisme, de leer die de geldschepping als be langrijkste oorzaak van de in flatie ziet. Door middel van de wekelijkse publikatie van de geldhoeveelheid in om loop houdt de FED deze geld schepping scherp in het oog en trekt onmiddellijk de kre dietteugels aan als deze schepping naar hun mening teveel extra geld in roulatie heeft gebracht. Minder kre diet betekent hogere rente en Wall Street is langzamerhand doodsbenauwd voor de vrij dag nabeurs te publiceren geldcijfers geworden. Maar Paul Volcker weigert zijn doctrinair standpunt te verla ten, ondanks scherp aandrin gen van president Reagan nu eindelijk de rente eens te ver lagen, althans wat royaler te worden met het verstrekken van kredieten aan particulie ren en het bedrijfsleven. Aan gezien het centrale-bankwe zen een autonome en onaf hankelijke positie inneemt en de enkele jaren geleden door president Carter be noemde topman nu nog 12 jaar kan blijven zitten, schijnt zelfs president Reagan vrij machteloos te staan. Anderzijds hangt ook Reagan zelf de leer van de monetai- risten aan, zodat critici van oordeel zijn dat de wrijving meer show dan werkelijk heid is en dat daarom van de FED niet veel souplesse be hoeft te worden verwacht. Hierdoor blijven de financië le deskundigen verdeeld. Een groep ziet de rente dit jaar nog dalen tot 15 procent, een andere groep ziet de ren te boven de 20 procent blij ven. In ons land is deze week de rente eerder nog gestegen. Zo verhoogden de banken hun opslagrente van 3 tot 3,5 pro cent, waardoor roodstaan bij deze instellingen tot 16,5 pro cent is opgelopen. Een derge lijke rente is nog nimmer ge vraagd. Ook de Friesch-Gro- ningsche Hypotheekbank in troduceerde 13 procent- pandbrieven en de uitgifte van alle 12,5 procent-brieven is daarbij gestaakt. De hypo theekmarkt zelf onderging eveneens een verdere rentes tijging, terwijl de Amro-bank door C. Wagenaar de couponrente van een deze week te plaatsen obligatiele ning ter elfder ure nog ver hoogde van 12,75 op 13 pro cent. Desondanks verliep de inschrijving tegen 100 pro cent stroef. In Wall Street was het deze week het bekende welles-nie- tes-spel over de kans op ren tedaling. Na begonnen te zijn met een verdere koersdaling van 10 punten, ging de beurs scherp fluctueren, met als re sultaat een aantal dagen een enkel puntje koersherstel om later in de week opnieuw fors overstag te gaan. Hierdoor gingen er 25 punten verloren. De Amsterdamse beurs was vooral dinsdag slecht ge mutst en liet een vrij scherpe koersreactie zien in navol ging van haar Amerikaanse zuster. Daarna hield de af brokkeling weliswaar aan, maar bleven de koersdalin gen beperkt. Enkele grote Amerikaanse banken ver laagden begin deze week de rente voor hun belangrijke clinten van 20,5 procent op 20 procent, maar dit voorbeeld werd niet gevolgd door ande re. De bekende City Bank van New York verklaarde zelfs er voorlopigy niet over te peinzen. Hierdoor begonnen de deskun digen te twijfelen en raakten verdeeld over de verdere ren- tevooruizichten. hetgeen het herstel van Wall Street in de eerste dagen van september sterk remde. Augustus was voor de Newyorkse effecten beurs bijzonder slecht, want de Dow Jones-index voor 30 vooraanstaande industriële aandelen liet een daling zien van 70 punten en kwam voor het eerst sedert begin juli vo rig jaar op 880 terecht. Een slechte beurt dus voor de nieuwe Amerikaanse rege ring, want de top van 1015, die na de inhuldiging van president Reagan in maart op Wall Street werd bereikt, is weer volledig afgeslepen. In feite staat de beurs nu even hoog als voor de verkiezing van Ronald Reagan als repu blikeins presidentskandi daat. De belangrijkste oor zaak van deze pijnlijke ont wikkeling voor de nieuwe Amerikaanse president is de teleurstelling over de hard nekkigheid, waarmee thans in de Verenigde Staten de rente op extreem hoge ni veaus wordt gehouden. Rea gan voelt dat ook wel aan, want voor het eerst lekte de zer dagen een interne ruzie tussen de regeringstop en het presidium van het Ameri kaanse centrale-bankwezen uit. De stijgende rente van de laat ste tijd in ons land is vooral het gevolg van de grote on duidelijkheid over het finan- cile bestel rond de kabinets formatie. Er zijn nu al zoveel cijfers genoemd en zoveel mogelijke extra financie ringstekorten op de lopende begroting met variaties tus sen 5 en 8 miljard gulden, dat niemand er meer wys uit kan worden Ook is niet duidelijk of er vol gend jaar nu wel of niet 4,5 miljard gulden wordt bezui nigd. Zelfs over het al of niet herschrijven van de begro ting 1982 vliegen de kandida ten voor een nieuwe minis terspost elkaar al in de haren voor er maar n letter van de komende regeringsverkla ring op papier staat. Geen wonder dat het gros van het Nederlandse beleggingsvolk er de voorkeur aan geeft in elk geval tot Pnnsjesdag te wachten. Zoals opgemerkt liep ook het koerspeil op de aandelen markt verder temg, hoewel er op sterk meevallend be drijfsnieuws positief werd gereageerd. Zo schoot Hcine- ken van f 45 op f 52 door een verrassende winststijging van ruim 50 procent in de eer ste helft van 1981 en was El- sevier-NDU nogal oplopend door hoop op soortgelijke meevallers als bij Heineken. Maar dit waren vrijwel de enige belangrijke uitzonde ringen. Het merendeel van de nooia- fondsen moest f 2 tot f 5 inle veren. zoals Koninklijke Pe troleum en Unilever. Fnesch- Gromngsche Hypotheek bank en Westland Utrecht Hypotheekbank. ABN. etc. KBB Bijenkorf beantwoord de he( VeHle I.'l de §flf maanden opgelopen met een koersdaling van f5 tot f33, maar de VNU reageerde op de flinke winstdaling met slechts een verlies van f2. Meer dan f 5 moesten Holec, Norit, HVA en de NedLloyd terug, welke laatste zich ech ter daarna weer goed herstel de.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1981 | | pagina 23