Fit zijn nieuw gevoel is voor mij bijna een Peter Arntz: „Van AZ wordt alles negatief uitgelegd Kieft en Olsen uitersten binnen Ajax Balkestein tot nu 99 toe allerminst Feyenoords Lucky Luuk WOENSDAG 12 AUGUSTUS 1981 EXTRA PAGINA 15 99 ALKMAAR (GPD) - Lege zitplaatsen: ze waren kenmerkend voor de thuiswedstrijden van AZ'67. Slechts tweemaal boekten de Alkmaarders een vol huis: tegen Ajax en Feyenoord. Veel bewondering voor. de imponerende opmars van de Noordhollandse eredivisionist, die resulteerde in een straatlengte voorsprong aan het einde, oogstte AZ'67 niet. De landstitel, de nationale voetbalbeker, de Europa-Cup-III-finale. Dertien jaar na de fusie is de prijzenkast vol en dient de vraag zich aan of het toch niet allemaal te snel is gekomen, te veel van het goede is geweest in dat ene seizoen. Dat voor AZ'67 gedenkwaardige maar zo vermoeiende voetbalseizoen 1980-'81. Angstig Vijf jaar geleden kwam hij in het voetspoor van Bert van Marwijk van Go Ahead Eagles naar AZ'67. Twee jaar lang had hij Ajax bui ten de deur kunnen houden. Niet dat hij niet bij een topclub zou willen voetballen, maar omdat hij van zichzelf wist, dat hij het harde metier van een voetbalprof niet aan zou kunnen. „Ik had er te veel zien mislukken bij Ajax. Zoiets maakt je angstig. Had mij ook kunnen overkomen, dacht ik bij mezelf, als ik twee jaar geleden al ,ja" had gezegd. Aan de andere kant was daar Bert van Marwijk. Met hem was ik bij Go Ahead Eagles opgegroeid, we waren vrienden gebleven ook toen hij naar Alkmaar verhuisde. Hij haalde me over. Waarom ik me liet overhalen? Ik weet het niet. Mijn voetbalcapaciteiten zijn be perkt. Ik ben geen Jantje Peters, die langs vier, vijf man kruipt, als of ze er niet staan. Noch Kristen Nygaard met een splijtende pass over dertig, veertig meter. Ik ben gewoon een jongen, die negentig minuten wil gaan, die bereid is het vuile werk op te knappen. Maar wel tot op zekere hoog- „Vooral na de winterstop heb ik ook met die angst geleefd. De ma nier waarop wij in het eerste deel van de competitie de punten had den binnengehaald. Het was soms bij het griezelige af. Daar kwam bovendien die gedenk waardige trip naar Uruguay over heen. In een periode, die in feite bedoeld was om uit te blazen. Op wilskracht zijn we uiteindelijk overeind gebleven, maar geloof van mij dat er een flink aantal op hun tandvlees liep". Peter Arntz. Middenvelder. Sjou wer. Bezig aan zijn twaalfde sei zoen betaald voetbal, het zesde bij AZ'67. Hij heeft in de aanloop naar het nieuwe seizoen aan den lijve ondervonden, hoe zwaar het vorige is geweest. Praat over de „halleluja-geest", die de AZ- spelers stuk voor stuk op de been hield, maar vraagt zich ondertus sen wel af, of die vier weken rust, die de Noordhollanders van ploegleider Georg Kessler voor geschoteld kregen, voldoende is als compensatie voor de krachts inspanningen van een heel sei zoen. Het steekt hem als geen ander, dat AZ juist dit seizoen niet die waar dering heeft gekregen die de ploeg in feite verdiende. Die de spelers stuk voor stuk verdien den. „Ik kan me vreselijk kwaad maken, als we weer eens worden versleten voor die jongetjes van die poenerige club. De hokjes geest, daar zijn we in Nederland toch al sterk in. Dat geldt ook voor mijn manier van spelen. En voor die van Jos Jonker. Wij pas sen slechts in het hokje van de zwoegers; de voetballers die het sjouwwerk verrichten, omdat dat nu eenmaal ook gedaan moet worden. Nou ik schaam me er echt niet voor. Als er geschoffeld moet worden, geniet ik ervan. Maar - en ik denk dat dat ook typisch Nederlands is - het wordt zo vaak negatief uitgelegd. Zoals alles wat AZ doet en gedaan heeft negatief wordt uitgelegd". Peter Arntz troost zich vooralsnog met de gedachte dat het voetbal zoals Ajax en Feyenoord dat in hun topjaren op de mat legden, ook niet werd gewaardeerd op het moment dat het werd ge speeld en er successen mee wer den behaald. „Die waardering kwam pas later en ik hoop voor AZ dat die waardering ook later zal komen. Dan zijn we toch niet voor niets tot het uiterste gegaan- 99 99 Jesper Olsen en Wim Kieft: de uitersten i te" In dat opzicht heeft Peter Arntz een uitstekende leerschool gehad aan AZ'67. Hij zal zich niet zo erg snel meer laten verleiden tot een an dere positie in het elftal, waartoe hij twee seizoenen geleden nog wel bereid was. „Die rechtsback plaats heeft me zeker twee jaar gescheeld. Daar ben ik volledig stil blijven staan in mijn ontwik keling. Daarom heb ik het afgelo pen seizoen ook mijn poot stijf gehouden, toen het weer ter spra ke kwam. Ik weet van mezelf dat ik op het middenveld nu eenmaal het beste tot mijn recht kom' Peter Arntz hoeft geen enkele vrees te koesteren, dat die halsstarrige houding hem uiteindelijk op de bank zal brengen. Georg Kessler immers is geenszins van plan om van „zijn" 4-4-2-systeem af te stappen. Hetgeen ongetwijfeld voor de 28-jarige middenvelder van landskampioen AZ'67 per spectieven opent in de richting van het Nederlands elftal. „Ik beschouw het als een afgedane zaak. Wat ik tot dusver heb be reikt daar ben ik tevreden mee. In een periode van 1975 tot 1981 heb ik vijf interlands gespeeld, tien maal op de bank gezeten. Ik ben wat dat betreft een realist. Een voetballer met mijn capaciteiten moet weten, waar de grens van het kunnen ligt. Ik denk dat ik die heb bereikt, zeker tegen het licht van de uitspraken van bonds coach Kees Rijvers, dat hij door wil gaan met de jeugd. Ik ben 28 jaar, dat kun je nog nauwelijks jeugd noemen. Hetgeen niet weg neemt, dat ik er niet bij zou willen zijn. Ik heb nooit verhuld dat AZ voor mij op de eerste plaats komt. En het is nu eenmaal een gegeven dat die club het komende seizoen alles van mij eist. Het Nederlands elftal beschouw ik als een afge sloten boek, alleen: de sleutel is nog niet omgedraaid". Aan alles is duidelijk, hoe belang rijk dat nieuwe seizoen voor AZ'67 gaat worden. Nog nooit is de trainingsarbeid in het voorsei zoen zo imposant geweest, nog nooit zijn de verwachtingen zo hoog geweest. AZ heeft een streepje voor op de concurrentie: de ploeg is op het vertrek van Welzl na, niet gewijzigd. Een aderlating, volgens de spelers en trainer Kessler; een geluk bij een ongeluk zeggen de suppor ters. Kurt Welzl heeft nooit in een hoog aanzien gestaan bij de Noordhollanders. Het enige wat zij zich nog van hem herinneren zijn zijn wapperende handjes. En twintig doelpunten. Arntz: „Zo heb ik ook twee seizoe nen tegen hem aangekeken. Zo van: is het 'm nu, of is het 'm nu niet. Het afgelopen seizoen heeft hij wel degelijk bewezen, dat hij een spits van allure was. Ik ben overtuigd dat we hem zul- AMSTERDAM - Zowel qua uiterlijk als speltechnisch ge zien zijn Jesper Olsen en Wim Kieft bij Ajax uitersten van elkaar. Kieft houdt er met zijn 1.86 meter een sobere en simpele manier van spelen op na. Artisticiteit en ingewik kelde aanvalstheorieën zijn niet aan hem besteed, alleen kansen. De naam Olsen is daarentegen een synoniem voor voet bal vernuft, dat het gebrek aan lengte. 1.69 me ter, en gewicht (trainer Kurt Linder: „Hij moet veel ster ker worden") ruimschoots compenseert. In de spelersgroep van Ajax lijkt hij de stagiair, die even mag rondkijken, in plaats van de „geweldige voordeelaanbieding". die kortgeleden uit de etalage van het Deense Naestved werd gehaald. Centrumspits Kieft over zijn nieuwe collega, een ..hangende" linksbuiten: „Toon die hier binnen kwam gaf ik geen stuiver voor hem. Zo iel als die is. Hij weegt nog geen zestig kilo. Maar toen ik hem zag voetballen ben ik wel anders over hem gaan denken. Hij passeert gemakkelijk en maakt bewegingen, die ik nog nooit heb gezien. Het is net ofzelf niet door heeft wat hij doet. Hij is een heel ander soort voetballer dan ik, maar als ik straks weer een vaste plaats krijg in het eerste elftal dan geloof ik zeker dat ik goed met hem kan samenwerken. Hij heeft een goede voorzet en kan de bal precies op je hoofd leggen. Eenzelfde type speler als Arnesen". Als tegenprestatie heeft de 18-jarige Kieft zich voorgenomen om de twee jaar oudere Olsen zoveel mogelijk te begeleiden. ..Ik heb hem bijvoor beeld verteld dat er bij Ajax vaak verschrikkelijk wordt gekankerd. Als hy zulke dingen weet kan hij zich daarop instellen. Het gaat er ook om dat hij zich niet isoleert, maar dat hij zich bij de anderen betrokken voelt". Kieft is zelf op die manier opgevan gen door de inmiddels naar Va lencia vertrokken Arnesen, door Cruijff en Wim Jansen, en vooral door de ook naar Spanje afgereis de oefenmeester Beenhakker. Peter Arntz: "Als er geschoffeld moet worden, geniet ik" Die moest een beroep op de Am sterdammer doen toen enkele ge routineerde krachten (onder wie Hamberg) al voor de competitie geblesseerd raakten en bleef in hem geloven toen de routiniers weer fit waren. Kieft behoefde dan ook geen duel te missen. Wel werd hij viermaal voortijdig uit de strijd genomen. „Het vertrek van Beenhakker heeft me echt wel wa* gedaan. Ik zou hem graag v:iilen blijven ontmoe ten als vrie d. Hij heeft mij en an dere jongens als Weggelaar en Rijkaard de kans gegeven en heeft ons nooit laten vallen, ook al heb ik de nodige wedstrijden echt niet goed gespeeld. Het be gon allemaal erg goed. Tegen Go Ahead in Deventer twee doelpun ten, tegen Roda JC thuis één goal. ROTTERDAM - Hij zegt het niet met zoveel woorden, maar tussen de regels door laat Luuk Balkestein er weinig twijfel over bestaan. In het nieuwe voetbalseizoen moet hij zich gewoon bewijzen. Hij voelt zich sterk, is 100 procent fit, „wat zo langzamerhand een nieuw gevoel voor me is" en wil de Kuip nu per se laten zien dat hij er echt bijhoort. Dat hij niet de miskoop is die hij heette te zijn. Kortom, Luuk Balkestein staat op scherp, zal en wil zich nu eens waarmaken. Als het alleen maar even mee wil zitten... Hij is zelf de eerste om het te erken nen: „Als je alleen afgaat op vorig seizoen, ben ik voor Feyenoord een ongelukkige aankoop ge weest Maar ik heb dan ook wel pech gehad". Lucky Luuk kon hij dan ook be paald niet worden genoemd in zijn eerste jaar bij Feyenoord. Al les, maar dan ook alles, zat de ou d-Spartaan tegen na zijn over stapje naar de Grote Broer, die hem al langer in de gaten hield. Op eredivisie-niveau zullen toch maar weinig voetballers hebben rondgelopen die zoveel tegenslag hebben ontmoet als juist hij. De opsomming van zijn narigheid is imposant. Lees en huiver. Vo-* rig seizoen scheurde Balkestein na elkaar zijn enkel- en knieban den. Hij liep een zweepslag op en werd tenslotte in Bulgarije ook nog eens overvallen door een dar minfectie, die hem in Rotterdam vijf weken aan bed kluisterde. Al les bij elkaar geteld mocht het nog een klein wonder heten dat hij tenminste tien competitie- en vijf Europa Cupduels kon mee maken met Feyenoord. Ook binnen de lijnen echter had hy weinig geluk. Te vaak verwijderd van zijn vaste stek (het hart van de defensie, waar vanwege zijn veelvuldige absentie anderen werden geposteerd), moest hij zich op vreemde middenveld- plekken forceren. Logisch dan ook. dat hij niet éénmaal kon im poneren. Integendeel. In zijn drang zich aan maar daar te be wijzen, werkte hij die blessures in de hand en liep hij en passant ook nog vier duels schorsing op... Een pechvogel dus, die Balkestein? „Hij kan het niet aan'heette het bij supporters en trainers. „Op het conditionele vlak hadden ze gelijk", beseft hij achteraf. „Ik had geen sprongkracht en geen tackle, geen pass en geen sliding meer. Gewoon, omdat ik tussen al die blessures door geen tijd had om een goede conditionele basis te leggen. Twee weken trainen en dan weer spelen, dat gaat niet. Ik wilde teveel en daardoor over kwam me zoveel. Ontzettend fru strerend natuurlijk in zo'n eerste jaar, waarin toch van alles van je wordt verwacht. Ik heb die verwachtingen nooit waar kunnen maken. Het is een ramp jaar voor me geweest". Zeker voor een voetballer die lang als een belofte gold. Bij Sparta was hij bijna altijd een van de be teren. Als laatste man toonde hij zich een creatieve speler die vaak de oplossingen aandroeg en de ideeën bedacht. Na dertien,.veer tien uitverkiezingen voor Jong Oranje leek hij dan ook voorbe stemd voor het „grote" werk. Het kwam er nooit echt van, hij was te nonchalant. Balkestein. 27 nu: „Als libero ben ik stil blijven staan bij Sparta. Ik werd verkast naar de voorstoppersplek en ging aggresiever spelen. Dat ging goed en in die trant wilde ik ook bij Feyenoord doorgaan, want daar lag de mogelijkheid op een echte doorbraak. Ik heb er door al die blessures niet de kans toegekre- gen, maar gelukkig heb ik nog even de tijd om me te bewijze- - Luuk Balkestein: "Misschien krijg ik L)e ujd heelde echter ook in zijn ge val alle wonden. „Schoongespo eld" na de operatie aan zijn dar men, ging hij fris van de lever werken aan zijn rentree. Keihard en dagelijks. Hij bereikte ermee dat hij nu weer vol spirit uitziet naar het seizoen. „Misschien krijg ik nu de kans om me waar te maken. Daar maak ik me ook nauwelijks zorgen over. want ten slotte weet Jezek wat ik kan en zelf heb ik toch al 300 wedstrijden eredivisie-ervaring. Dat moet vol doende zeggen". Voor Oranje („want ik wil proberen die groep voor Spanje te halen, men zegt dat ik er de kwaliteiten voor heb"), maar in eerste instan tie uiteraard voor Feyenoord, de club waarbij hij geimponeerd voor vier jaar tekende. Nog ziet hij de beelden van de be kerfinale tegen Ajax in 1980 aan zich voorbij trekken. Dat volle stadion, die deinende massa die wild enthousiast decupwinst van de Rotterdammers begroette. Die ,.Die problemen zijn een beetje Tot nu toe ging die droom niet in vervulling. Integendeel, zijn ver blijf werd bijna een nachtmerrie. Niet alleen door zijn eigen blessu res. maar ook door de zwakke prestaties van de hele club. Zijn ploeggenoten leken er vorig sei zoen een sport van te maken de toeschouwers weg te jagen, zijn bazen gaven de vroegere topper het aanzien van een zielige tob ber, met hun handelswijze rond trainer Jezek. ouderwetse entourage deed hem destijds besluiten Feyenoord te verkiezen boven Ajax. „Want die wedstrijd had een enorme indruk op me gemaakt Daarna was de keus niet moeilijk meer als Rot terdammer. Ik wilde dat zelf een keer meemaken". langs me heen gegaan omdat ik toen ziek was. maar dat Jezek aan de kant moest worden gezet, heb ik nooit begrepen", aldus Balke stein. „Dat is in pure paniek ge beurd en ik vond het fout. want Jezek is een geweldige trainer. Ik geloof ook niet dat ze zoiets nog eens aan zullen durven als het straks fout gaat. Het publiek staat enorm achter Jezek en daar is el ke profclub gevoelig voor". „Aan de andere kant", weet Balke stein (gediplomeerd leraar licha melijke opvoeding „en ik ben bly dat ik dat heb om op terug te val len") „heeft die beroering natuur lijk wel z'n weerslag gehad op het spel. We hebben vorig seizoen zeer zwak gepresteerd. Door een gebrek aan organisatie, daarom hadden we een man als Van Ha- negem zo hard nodig. Zijn over zicht, zijn overwicht, dat misten we heel erg Waar hij straks gaat lopen maakt dan ook niet uit Als hy er maar is. de lijnen uitzet, de vonk laat overslaan. Ik geloof dat we met Jeliazkov en Van Hane- gem erbij zovgel sterker zyn ge- Persoonlyk wil hij mee gaan spelen om een vaste plaats in het cen trum van de verdediging. Terwijl zyn ploeggenoten op vakantie waren heeft hy geprobeerd zijn achterstand in te lopen In de we tenschap dat hij zich maar weinig kan veroorloven. „By Sparta kon ik bij wyze van spreken op één been voetballen en dan nog stond mijn plaats vast Hier HXN il RU elke keer opnieuw waarmaken, want er staan drie anderen klaar. Blessures zouden me dan ook zeer slecht uitkomen. Maar ik heb nu een periode achter de rug dat alles mis ging, dus zal er ook wel een tijd komtl dat alles mee zif Anderhalf jaar geleden liep ik nog bij de junioren. Ik maakte 30 40 doelpunten per seizoen, maar veel publiek was er meestal niet. Maar nu lette opeens iedereen op me. De mensen gingen plotseling heel eng reageren. Erg gemaakt. Vroeger zagen ze me nooit Nu wilden ze plotseling met me pra ten. Het heeft een geweldige druk op me gelegd. Ik heb er faalangst door gekregen, waarmee ik het erg moeilijk heb gehad. Beenhak ker heeft wel steeds tegen me ge zegd dat ik met bang hoefde te zyn om af te gaan. „Je kan alleen maar winnen", zei die steeds. Ik mocht fouten maken, ik mocht afgaan. Dat klinkt allemaal mooi, maar ik speelde wel met Arnesen. Lmg, enzovoort. Jongens, die al tijd willen winnen en geld willen verdienen. Vlak voor de winter stop ging het eindelijk beter. Er na was het weer niets en miste ik weerde mooiste kansen. Pas later in het seizoen is het echt goed gaan lopen. Nu voel ik me men taal ook sterk genoeg om met Hamberg en Wiggemansen te vechten voor een vaste plaats. Ling is zeker. Die is een klasse apart". Kieft heeft het voordeel dat hij niet zo blessuregevoelig is als Ham berg. Die kwam niet verder dan één volledige wedstnjd (thuis te gen PSV) en doelpunt. Kieft leverde 17 treffers af. goed voor een gedeelde zesde plaats op de topscorerslijst. „Ik ben geen mee- voetballcr. Hamberg haalt de bal vaak op. Ik ben iemand, die in de spits blijft staan en daar de bal goed moet krygen". aldus Kieft, die ongeveer twee jaar eerder in Ajax-1 is gekomen dan hy zelf in het gunstigste geval had ver wacht. Olsen had op hetzelfde moment als Kieft op het hoogste niveau bij Ajax kunnen belanden. Vong jaar ging hy echter met «n op een aanbod van de Amsterdammers en gaf hy de voorkeur aan zyn studie. Dit jaar leek Ajax te zullen worden afgetroefd door Racing Club Strasbourg, dat al een over eenkomst had gesloten met de eerste elftalspeler van Naestved. die 20 wedstrijden heeft gespeeld in het Deense nationale jeugd- team en eenmaal heeft opgetre den in het „grote" Deense elftal: vong jaar juni. de eerste helft te gen Rusland. Uiteindelyk koos Olsen toch voor Ajax. ,Het Franse voetbal is met toonaan gevend en Strasbourg is met eens een van de belangrykstc ploegen in Franknjk. Ajax wordt nog wel als een topclub beschouwd Voor mezelf vond ik het dan ook beter om by Ajax te gaan voetballen. Hier kan ik veel meer ervanng opdoen. By Naestved was ik meer amateur dan semi prof en trainde ik maar vier keer per week. Hier ben ik full-prof en moet ik vaak twee keer per dag oefenen In het begin dacht ik dat ik het eind van de week niet zou halen, nu ben ik al aardig ge wend. Omdat ik fysiek niet zo sterk ben moet ik snel zyn om tegenstanders te ontwyken. Met zo'n speltype kom ik achter de voorhoede het best tot m'n recht. I k hoop dan ook dat ik ook straks met op de bank hoef te zitten" Alternatieven zijn in de sterk uitge dunde spelersgroep van Ajax ht*r DBtiwtlyka voorradig to dat het vrywel zeker is dat Olsen in het basisteam belandt. Kieft „Ajax gokt op de jeugd, omdat het goede junioren heeft en om- dal er te weinig geld is om dure spelers aan te trekken Voor my en andere jongeren is dat een ge luk".

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1981 | | pagina 15