Roodenburg lacht laatst Van Kooperen zet kroon op het werk Degradatie van GWS Invaller De Bruin (35): "Halve beer opgegeten" Laatste man stopt met voetbal Lisse in beslissingsduel weggespeeld Jürgen Kok buiten elftal gelaten Eerste plaats Lugdunum DINSDAG 9 JUNI 1981 SPORT SPORT SPORT NOORDWIJK - Lang had het geduurd en hevig zou het worden. Terwijl de Roodenburg- kleedkamer tijdelijk tot een een feesttent werd omgebouwd en de champagne zijn weg vond in de dorstige kelen, draaiden de spelers de film terug. John v.d. Wetering, die het traditionele 'feestvocht' overigens liever zag ingeruild ("Geef mij maar een pilsje, hier krijg je het maar zuur van") had vooral lofuitingen aan het adres van Peter Ciere en Han Tisseur, "die erg sterk speelden". Om daarna over te gaan tot zelfkritiek, doelend op de kansen die hij na de rust kreeg geboden. "Ik had het kunnen beslissen", wist de PTT- ambtenaar. "Na die één-twee met Rob Brittijn wilde ik de bal over die keeper wippen, maar dat mislukte. Eigenlijk wilde ik het te mooi doen". Het kampioenselftal van Roodenburg dat de titel in de tweede klasse binnenhaalde. Geknield tweede van rechts trainer Mouter. John van de Wetering, die een uit stekende partij speelde, miste de scherpte, die Ronald Jansen dit seizoen zo kenmerkt. In het be slissingsduel scoorde de blonde spits de eerste treffer, al moet daar direct bij worden aangete kend dat hij voor het overige uit stekend in bedwang werd gehou den door Ron Mesman. Doordat de Lissenaar was opgezadeld met de bewaking van Jansen kwam hij aan aanvallen niet toe. "En van hem had ik juist veel verwacht", baseerde Maarten van Kooperen op de confrontatie van vorige week. "maar hij is nu niet verder gekomen dan één schot. In dat eerste duel hebben we het te gemakkelijk opgevat. Dat was nu wel even anders", al dus Maarten van Kooperen, die wel heel heel ongewoon naar de wedstrijd had toegelecfd. "Ik heb samen met Peter Ciere de hele dag staan behangen". "En zo meteen gaan we weer door", lachte collega Ciere het uit. Zoals het behangen die avond plaats zou maken voor feesten, ruilt Van Kooperen het veldvoet- bal volgend jaar in voor zaalvoet- NOORDWIJK - Een kwartier lang had hij het niet meer. Klapte Ronald Jansen, na de huldiging op het Noordwijk-veld door de supporters eenmaal terug in de kleedkamer, volledig inelkaar. Terwijl aanvoerder Aat de Groot zich over hem ontfermde liet 'Jensen', zoals de jonge spits wordt genoemd, zijn tranen de vrije loop. Het blonde raspaardje van Roodenburg kon het even niet meer bevatten. Met 2-0 gewonnen van Lisse en dus toch nog kampioen. En dat na die ontluisterende 6-1 nederlaag van vorige week tegen diezelfde tegen stander. "Het is echt waar", hield een champagne drinkende ploegmaat Rob Brittijn hem nogmaals voor. "Hier, neem nog een flessie, het gaat vanzelf wel weer over". Het was één van die aardige tafe reeltjes uit een kleedkamer die bol stond van emoties, zoals dat gebruikelijk is na beslissings wedstrijden die eindigen in een climax als deze. Wat in het geval van Roodenburg vooral over heerste was opluchting en ge noegdoening. En begrijpelijk. Want de grote favoriet voor de felbegeerde titel in de tweede klasse was vorige week, in de laatste competitiewedstrijd te gen rivaal en streekgenoot SC Lisse, keihard op z'n bek gegaan. Waardoor het gunstige perspec tief in één klap vertroebelde. Want niet Roodenburg maar Lis se had, na die gigantische menta le dreun die de Leidenaars te ver werken kregen, opeens de beste papieren, ondanks het feit dat Roodenburg toch over een beter collectief beschikt. Maar zoals Roodenburg vorige week de druk niet aankon zo kon op zijn beurt Lisse de weelde van het fa voriet zijn niet verdragen. In de tweede rechtsstreekse confron tatie zette de ploeg van Laurens Mouter zaterdag pen paar zaken op een rijtje. En trok recht wat vorige week even flink scheef was gegaan. Van Beek en Van der Zwet, het duo dat in Lisse zo dankbaar had geprofiteerd van de ruimte die het kreeg. Geen centimeter werd het balvaardige tweetal gegund en weinig bespeelbare ballen daarbij, want vóór hen, op het middenveld, werkten Tisseur, Koet en Van de Wetering zich uit de naad om de Lisser aanvoer zo moeizaam mogelijk te laten ver lopen. Aat de Groot klitte zich vervolgens vast aan spits Tschur (die dus geen schijn van kans kreeg tegen Leidens meest com plete voetballer) en Ciere scha kelde Hoogeveen uit. En al dit stoor- en afbreekwerk werd dit- A keer geen uur, maar tweemaal Be juichstemming by Koodenburg aangeslagen tegenstander ver wacht, niet één die meteen het initatief naar zich toetrok en met minstens drie man daar was waar de bal zich bevond. Eer Lis se zich dan ook had aangepast aan het tempo dat Roodenburg er uitperste stond de ploeg van trainer Jan Faas tegen een 1-0 achterstand aan te kijken. Na kwartier al verslikte Lisse ziel het doorzettingsvermogen Ligtvoet die twee man uitspeel de en vervolgens wist waar de vrijstaande Ronald Jansen zich bevond. Doelman Kortekaas grabbelde tevergeefs. Bewijzen "Want dat kon natuurlijk helemaal niet, die 6-1", verklaarde Willem Ligtvoet, de man van de tweede eh beslissende goal na afloop. "Zoiets overkomt je maar een maal. We dachten vorige week na die vlotte voorsprong dat we er al waren. En toen die tegenslagen kwamen in de vorm van twee snelle tegendoelpunten waren we meteen de klos omdat we er 'bovenin' totaal geen rekening mee hadden gehouden dat ons zoiets nog kon overkomen. We klapten toen volledig dicht en vandaar die uitslag. Maar we hebben er de hele week over ge praat en tegen onszelf gezegd dat we ondanks die uitslag gewoon de besten waren. En we dat wel even zouden bewijzen ook. Nou kijk maar. Je hebt nu het echte Roodenburg weer gezien. Lisse was toch helemaal nergens". En inderdaad, er bleef voor de 5000 aanwezigen na afloop van een ui terst boeiende, sfeervolle en sportieve kampioenswedstrijd geen andere conclusie over dan dat het recht zijn loop had gekre gen. De patstelling die Lisse dankzij die opmerkelijke pro- duktiviteit van vorige week had bereikt werd door het totaal ge renoveerde Roodenburg met een paar even simpele als doeltref fende zetjes doorbroken. In elk opzicht toonden de Leidenaars aan de betere ploeg te zijn. Tech nisch, taktisch, maar vooral toch qua mentaliteit. Afgezien van tien uiterst nerveuze beginminu- ten was aan niets te merken dat Roodenburg zó op zijn donder had gekregen. En aan de andere kant was er niets meer te bespeu ren van de het geavanceerde spelletje waarmee Lisse een wondertje had bewerkstelligd. Voor dat laatste - en dat was het grote verschil - kregen de oranje- zwarten ook geen enkele kans meer. Met een ongekende bezie ling beten Ligtvoet en de 35-jari- ge invaller De Bruin zich vast op de twee spelmakers van Lisse, drie kwartier zó nauwgezet i met overgave volgehouden dat Lisse er op den duur moedeloos van werd. Waar nog bij kwam dat men constant achter de tegen standers moest aanhollen omdat die daarnaast genoeg conditie en motivatie bezaten Brittijn en Jansen te steunen wanneer er aangevallen moest worden. Zelfs moest men regelmatig achter laatste man Van Kooperen aan, want ook die bemoeide zich met de Leidse opbouw. Karakter Op zoveel karakter en inzet had Lisse blijkbaar niet gerekend. Men had blijkbaar een bange en verdween evenwel onmiddellijk. Niet omdat Lisse vat kreeg op het spel, maar gewoon omdat men zich direct realiseerde dat men niet dezelfde fout moest ma ken om de tegenstander nu te on derschatten. Men hield Lisse daarom zeer kort en die ploeg moest noodgedwongen zijn ge liefde korte combinatiespel ver ruilen voor de methodiek van de lange trap. Die opgedrongen speelwijze lag Lisse helemaal niet al kreeg men vlak voor rust toch nog twee kansen toen bij Roodenburg even een verslap ping optrad. Maar Hoogeveen en Van der Zwet, nauwelijks in hun spel, misten alleen voor Nie- vaart. Het waren de twee enige bal. "Ik ben nu 29 en mag eigen- lyk niet meer voetballen, ik heb hele rotte knieeen Ik hang m n schoenen in de wilgen. Volgend jaar ga ik lekker een beetje zaal voetballen. Wanneer Mouter er op aandringt om door te gaan?. Nee. m'n besluit staat vast". Was de wedstrijd tegen Lisse voor ge spelersgroep betekent de eer ste klasse een nieuw begin. Aat de Groot, ook dit seizoen weer dé man van de Kooiclub. is één van de oudere spelers die al eerder in die afdeling uitkwam. Ik denk dat het een goede zaak is dat we terug zijn. We hebben dit seizoen misschien niet altijd even mooi gespeeld, maar we probeerden in elk geval steeds aan te vallen. Dit was natuuryk ook een groot ver schil met vorige week, maar toen was het ook wel zo heet, al heeft Lisse daar natuurlijk ook last van gehad. We zyn er toen vanuit gegaan dat 0-0 genoeg was, maar dat was een verkeerde instelling. Vandaag ging het wel zo lekker. Volgend jaar zyn de derbies na tuurlijk aantrekkelijk, al blyf ik het een slechte zaak vinden voor het voetbal in Leiden dat UVS is gedegradeerd". Laurens Mouter ("Ik ben wel zó ge lukkig") bleef als laatste achter in de kleedruimte. Met voor de gelegenheid champagne in plaats van chocomel in de hand kwam de Roodenburg-trainer op verhaal. "Na die 6-1 heb ik ze op d'r sodemieter gegeven. We speelden daar zó laf. Geen enkele verdediger verscheen toen in het strafschopgebied van Lisse. Ik heb gezegd dat we moesten voet ballen. Dinsdag op de training heb ik ze alleen maar af lopen blaffen. De eerste vijf minuten hadden we het moeilijk, maar ik wist dat het beter zou gaan. Daar na ging het natuurlijk uitste kend. Als voorbereiding op deze partij hebben we niets bijzon ders gedaan. We zyn om half vyf samengekomen en gewoon met eigen auto's hier naar toe geko men. Het is wel belangrijk tijdig bijeen te komen, want je weet nooit wat ze doen. De één eet he lemaal niets en de ander denkt er goed aan te doen erwtensoep te Wim Ligtvoet kogelt de beslissende tweede treffer binnen. Doris van der Voort weet dat hij verslagen is. mogelijkheden tegenover een handvol kansen die de Leide naars daarvoor om zeep hadden geholpen. Na rust werd meteen duidelijk dat Mouter vasthield aan de taktiek dat de aanval de beste verdedi ging is. Eén tegen één achter en of de voorstopper of de laatste man als extra aanvaller mee naar voren. Risico nemen en blijven nemen was het parool en die even positieve als gedurfde in stelling bracht Roodenburg bin nen vijf minuten zijn tweede goal en maakte het kampioenschap tot een feit. Han Tisseur en Wim Ligtvoet, fantastisch samenwer kend op het middenveld, trok ken de Lisser-defensie finaal uit een en alleen voor Kortekaas haalde Ligtvoet vernietigend hard uit: 2-0. Waarop alle stop pen doorsloegen. LEIDEN - Opmerkelijke afwe zige zaterdagavond in de ploeg van Roodenburg was Jürgen Kok. De Leidenaar vroeg de avond na het vorige duel van de Noordbewoners tegen Lisse overschrijving naar UVS, waarmee zijn op treden in de hoofdmacht van de Kooiclub in het beslis singsduel van zaterdagavond op losse schroeven kwam te staan. "Ik ben het gewoon met een aantal interne zaken bij de club niet eens. Ik heb zo lang gewacht met over schrijven omdat ik geen on rust wilde zaaien", aldus Kok. "Ik ben na dat duel de hele avond bezig geweest om een handtekening te krijgen, maar iedereen bleek toen plotseling niet thuis. Ik heb Mouter niet ingelicht, maar ik dacht zaterdag gewoon te zullen spelen. Toen ik dins dagavond op de training kwam hebben we gesproken en toen vertelde hij me dat ik niet mee kon trainen. Dat viel me wel tegen. Ik had ver wacht dat Mouter, overigens een goede trainer en een hele aardige jongen, er begrip voor zou hebben. Ik voel me als een stuk vuil ter zijde ge schoven". De trainer van Roodenburg had er wel begrip voor dat Kok volgend seizoen bij een andere club wilde gaan spe len, maar kon zich maar moeilijk vereenzelvigen met de manier waarop zijn vaste eerste elftal speler het spel letje had gespeeld. Elftalbe geleider Jan van Wezel, als spreekbius fungerend voor Mouter: "Het laatste wat we konden gebruiken was on rust na die nederlaag van vo rige week. Nou, die krijg je natuurlijk wel als een speler zich zo vlak voor het allesbe- slissende duel op het aller laatste moment en zonder op gaaf van redenen in de kou laat staan. Dan ontstaan er discussies binnen de groep over wel of niet mee laten doen en daar hadden we nu net geen trek in. Je vraagt je tenslotte toch af in hoeverre een speler die weggaat nog gemotiveerd is. Nou, dat alles bijelkaar opgeteld deed ons besluiten het maar verder zonder hem te doen. Mis schien als hij een week eer der zyn vertrek aangekon digd had dat er nog te praten was geweest. Nu in elk geval ontbrak de tijd". Degene die dankbaar profiteer de was de 35-jarige veteraan Piet de Bruin. Met het twee de team kampioen geworden greep de routinier-vechtjas deze kans aan om nogmaals een bos bloemen bijeen te trappen. Breeduit lachend zat hij na afloop op de plaats van Kok. "Jongen, wat heb ik me hierop voorbereid. Ik heb vantevoren een halve beer opgegeten, zo'n trek had ik. Nou. heb je die sterspeler Van Beek geziek. Geen pro bleem voor die ouwe". Vernedering Want het was gebeurd met Lisse, dat zijn illusies in rook zag op gaan en zo mentaal was aangesla gen dat men geen poot meer kon verzetten. Een week geleden nog rende men Roodenburg aan alle kanten voorbij, nu moest men zich eenzelfde vernedering laten welgevallen. In het aanvallende geweld dat Roodenburg ontke tende hielden alleen uitblinker Ron Mesman en doelman Korte kaas nog stand, de rest van de ploeg werd volledig wegge speeld. Aan die twee en omwille van het feit dat John van de We tering en Ronald Jansen vijf, zes kansen voor open doel verprut sten was het te danken dat Lisse in deze kampioenswedstrijd ont snapte aan een gigantische af gang. Wim Ligtvoet nogmaals in de feestvierende kleedkamer: "Dat was eigenlijk het enige wat er nog aan ontbrak, een 6-0 over winning. Want dan had niemand meer wat kunnen zeggen over dat foutje van vorige week. Dan had onze wraak compleet ge weest. Maar het is al goed zo. We zijn er, we hebben het toch ge maakt". AD VAN KAAM FRED SEGAAR DAMMEN - De Sovjet-Unie heeft de daminterlandwedstrijd tegen Nederland, die in Minsk werd ge speeld, met 41-39 gewonnen. Zondag wonnen de Russen de vierde ontmoeting van deze wed strijd met 12—8 Jansen verloor zijn party tegen Letsjinski en De Jong moest in Dadidov zyn meerdere erkennen De ovenge acht partijen eindigden in remi se. Doordat de Russen het vierde treffen met 12-8 wonnen zetten zy een achterstand van 29-31 om in een winst van 41-39. BOKSEN - De Panamees Luis Ibarra heeft zaterdagavond in Buenos Aires de wereldtitel in het vlieggewicht (WBA-versie) veroverd op de Argentijn Santos Laciar. De uitdager zegevierde op punten. De 22-jange Laciar verdedigde de titel voor de eerste maal sedert hy op 28 maart we reldkampioen werd door een ze ge op de Zuidafnkaan Peter Ma- thebula. LEIDEN Zonder de krachten werkelijlf te moeten aanspreken is Lugdunum eergisteren win naar geworden van het Sleutels- toernooi. De Kikkers hadden geen enkele moeite met een gele genheidsteam van de organise rende vereniging. Door blessure leed moest Sleutels dermate ge havend aantreden dat geen weer stand van betekenis kon worden afgeleverd: 6-0. In de kleine finale van dit op 16 mei afgebroken toernooi klopte UVS Roodenburg met 2—0. Ook op tweede pinksterdag ver- schreef de Roodcnburg-jeugd (Al, BI en Cl) het toernooi om de jubileumwisselbcker op zyn naam. De blauwhemden eindig den samen met bekerhouder RCL dï> een gedeelde eerste plaats. Het doelsaldo. Rooden burg 9 en RCL +5 beslisten in het voordeel van de Leidenaars. Eindstanden in de poules: A-jun: 1) Roodenburg, lm rcl, 8) ai phense Boys en 4) Barendrecht; B-jun 1) Alphcnsc Boys. 2) Roo denburg. 3) RCL en 4) Baren drecht. C-jun 1) RCL. 2) Baren drecht, 3) Roodenburg en 4) Ai- phense Boys. SCHOONHOVEN - Nadat eerder De Sleutels al was afgedaald naar de de Afdeling Leiden moest ook GWS zaterdag de te rugtocht aanvaarden. Tegen Schoonhoven gingen de Sasscn- heimers met 1-0 onderuit en ke ren daardoor na een één-jarig verblyf in de vierde klasse terug naar de Afdeling Leiden. Tegen Schoonhoven, waarvan ge- i moest worden om afda ling te voorkomen, bewees GWi* eigenlijk te goed te zyn voor af- delmgsvoetbal De Sassenheim- se formatie hield ook Schoonho ven gedurende een groot deel van de stryd onder druk, maar miste zoals zo vaak dit seizoen de mooiste kansen. In de eerste helft waren John van Dorp en Henk Vis zéér dicht by treffers, maar de Schoonhoven-goalie redde telkens schitterend, al had hy één keer de hulp van het houtwerk nodig In het tweede part kwam de thuisploeg goed terug Juist op het moment dat GWS achterin één tegen één ging spelen scoorde Schoonhoven (75ste minuut) 1-0. Leo Dols voorkwam vlak voor het einde een grotere nederlaag door de bal na een overtreding van Piet Knetsch uit een penalty te stop pen.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1981 | | pagina 19