Mistig verhaal verpakt in gepolijst proza Oorlogs romansmet een wereld van verschil Nederlandse vrouwen in opleiding F-16 piloot „Zoeken naar Eileen W." Menselijk gedrag bij kaping op „operatietafel" Yorkshire Ripper: opdracht van God WOENSDAG 6 MEI 1981 PAGINA 13 Over het algemeen zijn Nederlandse schrijvers, uitzonderingen als W.F. Hermans niet te na gesproken, niet sterk in de handeling van een roman, dus in de actie van het verhaal en het toespitsen op de hoofdpersoon. Dat construeren van de hande ling vergt een zenuwslopende concentratie, terwijl het gros van de lezers er toch niets van merkt. Die letten vooral op de zinsbouw. Wie op visite komt, let op het behang en de meubels, niet op casco en fundamenten. Maar mag je voor een leuke inrichting de fundamenten verwaarlozen? Voor ons gevoel hoort het bijna zo. We hebben een paar kunstgrepen om de boel bij elkaar te houden: eerst was het de droom en de oeverloze herinneringen, maar dat is op den duur onwerkelijk. Re cente boeken gebruiken de reconstructie, het ophalen van de verloren tijd door een buitenstaander, dat lijkt rea listischer en je hebt een ster ke verklaring voor gapingen in het verloop. Zo'n boek is het nieuwe ZOEKEN NAAR EILEEN W. van Leon de Winter (geb. 1954). Een Londense boekhandelaar (eet Edammer om heimwee naar Holland te verdragen! Zou Schiedammer niet beter helpen?) komt zo onder de in druk van een jonge moeder, die hem naar het boek Tris tan en Isolde vraagt, dpt hij nasporingen gaat doen. Te gen een achtergrond van het Ierse terrorisme leest men, hoe een katholiek meisje in verwachting raakt van een protestantse jongen. Ze vindt een oplossing die toch niet de ware is. De hoofdstukjes over het meisje worden afgewis seld door hoofdstukjes over de ik-fignur. In hoofdstuk 15 en 19 worden milieu, huwe lijk en vage persoonlijkheid van de ik figuur overtuigend verwoord. De 265 pagina's zouden bij gewoon zetsel wat meer dan 160 pagina's halen, dus het leest lekker vlug. Zoeken naar Eileen W. is een deskundig opgebouwde ro man van een auteur die smaakvol gepolijst proza schrijft. Meestal. Wat valt u op bij een zin als de volgen de: Bij mooi weer. wannier de zon scheen en witte wol ken boven de velden dreven. Leon de Winter werd het koesterend warm achter de ruiten, en draaiden als de bus door een bocht ging de schaduwen van de raamspijlen en het dak mee, die de zon over de banken en passagiers wierp (p. 49). Zeg nou zelf eens. dan houd ik miin mond daarover. De abnormale angst voor het scxuele. die de Ierse maat schappij kenmerkt, komt niet als zodanig ter sprake. De er otiek wordt wazig aangeduid, maar van lust wordt nergens gerept. Daar kijkt men van op, omdat het een wezenlijk erotisch verhaal is, waarin mooi en lang uitgeweid wordt over hardlopen, inte rieurs, landschappen, regen druppels. maar nooit over sex. Daarom krijgt de visie van de ikfiguur iets van die van een eunuch, die geïnte resseerd is in bevruchtingen en mateloos geboeid wordt door een meisje - maar zich niet meer kan herinneren waarom. Zit er geen opwin ding in het boek? Voldoende, onder meer als de index van de boekwinkel wordt vol tooid: in een euforistische stemming, met een trillende hand die onbeheerste krullen trok. Dat het boek voor iemand die Ierland kent. allerlei zinspe lingen op de actualiteit bevat, dat een zinspeling op duiven, of vrijheid en Tristan en Isol de niet ontbreekt, u raadt het al Een mens heeft behoefte aan inspiratie, aan een mythe (dit modewoord hoort bij een modieus werk). Die inspiratie kan worden opgewekt door een toevallige ontmoeting, in oen winkel of op Trafalgar Square. Op dat thema heeft Leon de Winter een boeien de, interessante roman ge schreven. Binnen de welwillendheid waarop een beginnende schrijver recht heeft en waar over Leon de Winter niks te klagen heeft, past toch te merken, dat de figuren, voor al Kevin, niet uit de verf ko men. Dat gat wordt niet ge dicht door de brieven van hoofdstuk 24. en dat maakt de hele handeling ijl. Waarom waagt Kevin zich in huis, zelfs in de slaapkamer, als de moeder even weg is. Hoe wordt Kevin een junkie? Met name het begin van de lief desverhouding wordt pijnlijk gemist in deze roman. Wat moet je doen om een 17-jarig meisje zover te krijgen, dat ze een reis onderneemt om door je ontmaagd te worden? Dat zou ik wel even willen verne men, uit wetenschappelijke nieuwsgierigheid vanzelf sprekend. Loon de Winter. ZOEKEN NAAR EILEEN W In de Knipscheer, Adam 1981 f28.50. Een citaat: "Welk rationeel denkend wezen kan in deze eeuw nog geloven dat Neder land echt bestaat en in welk dierenbos kan de minister president een meneer Den Uyl zijn?". Nog een citaat (gedachten van een terrorist): "Den Uyl en consorten zijn erin geslaagd de arbeidersklasse in te pal men met hun geslepen pro paganda. welke niet bestaat uit holle leuzen maar uit maatschappelijke hervor mingen die voor zichzelf spreken tot op zekere hoogte onweerlegbaar". Merkwaardige citaten uit een thriller. Toch zijn zij inderdaad daaruit geplukt. Maar dan wel uit een van de Amerikaanse schrijf ster Mary McCarthy. Haar eerste thriller en volgens haar zeggen haar laatste roman. Waarom in dat bock zovele ge dachten gewijd aan Neder land en de Nederlanders? Omdat Mary McCarthy een vliegtuigkaping beschrijft uit 1975, waarbij de terroristen met een aantal gegijzelden vluchten naar een eenzame boerderij midden in de verla ten Flevopolder. Het is natuurlijk ondenkbaar dat kapers die een vliegtuig hebben overmeesterd met een deel van de passagiers in een helikopter ongezien van Schiphol naar de Flevopol der kunnen wegkomen waar ze pas later worden ontdekt. Maar dat is de enige ongerijmd heid in het verhaal van Mary McCarthy die - om zich in de omstandigheden te kunnen inleven - maandenlang in ons land heeft vertoefd en zich toen uitvoerig liet infor meren onder anderen door het echtpaar Den Uyl, Hans van Mierlo, Harry Mulisch en Cees Nootenboom. Eigenlijk is zo'n technisch on volkomenheid van onderge schikt belang in de wijze waarop de schrijfster de be wogen episode aan ons voor bij laat gaan want meer dan de feitelijke gebeurtenissen zijn de emoties, de gedachten en de gedragingen van men sen de pijlers die haar roman schragen. Geniaal zoals ze de poppetjes voor haar literair marionet tenspel heeft geplaatst. Een handvol gedreven teroristen onder leiding van een idealis tisch Nederlands koppel aan de ene kant. En aan de slacht- offerszijdc twee intellectuele groepjes. Beide op weg naar het Iran van 1975. De ene groep om daar de mar telingen van het regime van de sjah te onderzoeken, de andere groep om de kunst schatten van zijn bewind niet alleen te bewonderen maar zo mogelijk aan hun toch al rijke verzamelingen toe te voegen. En dan ziet men al snel waar de zwaarte van Mary McCar thy's verhaal ligt. Alle ont wikkelingen vormen de kap stok waaraan zij in snelle, diepgaande en vaak verdra gende discussies haar ge dachten kan ophangen over mensen, hun politiek, hun terrorisme en niet te vergeten hun kunst. Heel verfrissend is haar weinig orthodox denken over de wij ze waarop in de wereld met de zogenaamde kunstschat ten wordt omgesprongen "Kunstwerken zijn onver vangbaar. iets wat niet kan worden gezegd van de eigc- schamper op. Trouwens ook haar mening over terrorisme liegt er niet om: "De terrorist wordt in zijn bewegingen beperkt door diezelfde status quo die hij juist omver wil werpen. De eisen die hij de autoritei ten opdringt zijn juist het soort verlangens dat aansluit bij het gevestigde waardesys teem: toelating van geld of goederen, transport, verde ling van voedsel onder de ar menVrijgelaten kamera den worden vaak weer snel gepakt.Alles bij elkaar een tot niets leidende verspilling van jeugdige energie en ver beelding". En al die beschouwingen en meningen zitten verpakt in een goed verteld, logisch en knap verhaal dat langzaam maar zeker een sfeer van in tense spanning opbouwt. Een spanning die eens tot een uitbarsting moet leiden. Maar als die komt valt de klap toch nog onverwacht. Mensen in een situatie vol fru stratie. Mary McCarthy legt ze onder een onbarmhartig vergrotende loep En over haar schouder kijken we ge boeid mee naar dat soms be vreemdend menselijk ge- kronkel. "Kannibalen en zendelingen" door Mary McCarthy, ver schenen bij Meulenhoff Ne derland in Amsterdam f 39.50). KOOS POST De bovrijdingsmaand mei vormt de aanleiding tot de recente pu blikatie van twee oorlogsromans voor jongeren Vlucht naar Engeland van Ab Visser en Hij was mijn buurjongen van dc Duitse auteur Hans Peter Richter. In beide gevallen geen nieuw werk, maar een tweede druk. Het verschil tussen beide boeken is frappant en kan als illustratie dienen van de noodzaak voor iedere auti-ur vóór liet schrijven van een boek zijn doelstellingen zorgvuldig te wikken en te we gen. Richter heeft dat duidelijk gedaan met als resultaat een verhaal dat oprecht en overtuigend aandoet Ab Visser is blijven steken in een karikaturaal geheel vol cliches. Het is dan ook een raadsel waarom Elsvier dit boek. 30('i jaar na verschijningsda tum. in een vrijwel ongewijzigde herdruk heeft uitgebracht Visser schreef Vlucht naar Engeland al tijdens de oorlog vlak daarna werd de roman uitgebrai ht Hel ia merken dat de au teur zich niet de tijd heeft gegund de door de oorlog opgeroepen emoties eens rustig te laten bezinken Alle opgekropte woede, frustraties en haat jegens de bezetters en hun sympathisanten heeft Visser in dit boek van zich af geschreven Hij verhaalt over twee middelbare scholieren. Dick en Henk. en hun klasgenoten. Ingrediënten voor conflictsituaties liggen voor het oprapen. Lqraren en leerlingen zijn opgesplitst in twee kam pen: de 'goede* (werkzaam in het verzet) en do 'slechte' (lid NSB of sympathiserend met de Duitse bezetters) Familieleden van Dick en Henk zijn op de een of andere manier b< trokken bij het verzet. Ook de twee jongens staan te trappelen Illegale kranten rondbrengen en bluffen met een (leeg) pistool is de gewoonste zaak van de wereld. Alle middelen worden aangegrepen om personen zo zwart v. it mo gelijk af te schilderen. Figuren die 'fout' zijn worden beschreven als fysiek bizonder onaantrekkelijk en afstotend. Goor zwete rig. klauwachtige handen, sterk behaard, een enkeling mot 'schimmelgrocnc tanden' Daarentegen is Dick godloJ 'een chft stevige, sportieve jongen', die illegale krantj> rondbrengt Voorts schept de auteur een opgeklopt ouw e jongens krenten broodsfeertje met passages als hij u-ou ook pihnit zijn «vm paar loden eitjes leggen tn Moffriko t..k Toffe boel zou dat zijn Of die valse Jappen op hun gezicht slaan Wal doen die trouwens in ons mooie Indie! Tuig!'. Dat is de serieuze overpeinzing van een middelbare scholier. Visser maakt van zijn figuren karikaturen en gebruikt overtrok ken beelden om maar effect te sorteren Het resultaat is ave rechts: een overdreven, aangedikt oorlogsverhaal dat beter in het genadige stof der vergetelheid had mogen blijven rusten Na dit holle gebral doet het boek van Hans Peter Richter weldadig aan. Evenals Visser is ook deze Duitse auteur nauw betrokken bij zijn onderwerp, maar Richter weet zijn verhaal psycholo gisch uit te werken en het diepgang te geven Bij Richter is de menselijke geest complex en onberekenbaar Geen enkel mens is óf goed óf fout. iedereen is op zijn tijd wel eens een lafaard of een held. Het menselijk denken en handelen moet keer op keer weer worden afgezet tegen de omstandigheden en blijft vaak onvoorspelbaar. In Hij was mijn buurjongen, voor het eerst verschenen in 1963 geeft Richter een beklemmend beeld van de toenemende in vloed van de nazi's in Duitsland, vooral de daarmee gepaard gaande successievelijke vernedering en uitstoting van de jodt n Het boek is in de ik vorm geschreven en bcschnjtt de periode 1925-1942. Centraal staat dc vriendschap tu sen de tk figuur (die verder anoniem blijft) en de joodse jongen Fried rich Beide groeien samen op in hetzelfde huis en voelen zich t<>t elkaar aangetrokken. Toch blijkt de kloof tussen beide gezinnen nu t te overbruggen. Friednchs vriend en zijn ouders voelen zich ener zijds aangetrokken tot het nationaal socialisme, anderzijds slaan ze met lede ogen de uiteindelijke ondergang van het joodse ge zin gade. Angst weerhoudt hen daadwerkelijke hulp te bieden Op genuanceerde, haast subtiele wijze weet Richter via het In schrijven van kleine maar sfeerbepalende. typerende incidenten een allengs toenemend gevoel van beklemming en onrust te creeéren en dat op de lezer over te brengen Zijn personen zijn in tegenstelling tot die van Visser geen lege hulzen waarop eti ketjes worden geplakt, maar vertonen psychologische diepgang Dat maakt Hij was mijn buurjongen tot een boek dat stemt tot nadenken Vissers verhaal kan beter zo snel mogelijk vergeten worden Vlucht naar ftgdMÜ Vissers reputatie als zeer kundig en gewaardeerd kenner en schrijver van misdaadromans. Vlucht naar Engeland, Ab Visser. Elsevier, f 14,90. Hij was mijn buurjongen, Hans Peter Richter, Ploegsma, f 15,90. MARCiOT KLOMPMAKER (Van onze correspondent Henk Kolhl WASHINGTON - Nederland gaat volgend jaar vrouwelijke jacht- vliegers opleiden. De werving daartoe is onlangs begonnen, onder meer op de Koninklijke Militaire Academie in Breda. Volgens het Tweede-Kamerlid Ad Ploeg (VVD) moeten de vrou welijke piloten, na een oplei ding in de VS, „ook de F-16" kunnen vliegen. Volgens Ploeg, ondervoorzitter van de vaste Tweede-Kamer commissie voor defensie, gaat het op dit moment om minder dan tien vrijwilligsters. Hij ver wacht niettemin dat het aantal kandidaten voor de opleiding snel zal toenemen. Ploeg heeft gisteren, als rapporteur namens een commissie van de NAVO-Assemblee. voor de Com missie voor dc Strijdkrachten van het Amerikaanse Huis van VV vv LONDEN (Reutcr/UPI) - Peter Suteliffe. de man die bekend werd als de "Yorkshire Ripper", zegt dat hij 13 vrouwen vermoordde omdat hij een goddelijke zending vervulde, aldus verklaarde gisteren de ambtenaar van het openbaar ministerie op zijn proces in Londen. De aanklager, Sir Michael Havers, zei tegen de rechtbank nadat de zitting na een schorsing van een week was heropend, dat Suteliffe tegen dok ters die hem hadden onderzocht, had gezegd dat hij gekozen was voor de vervulling van een goddelijke zending om te doden. Suteliffe heeft gezegd dat hij niet schuldig is aan de moord op 13 vrouwen maar wel aan doodslag op grond van verminderde toerekeningsvat baarheid. Afgevaardigden beklemtoond dat ook de VS op den duur niet zullen kunnen ontkomen aan herinvoering van enige vorm van dienstplicht. Ploeg twijfelt sterk aan de houd baarheid van een systeem waar bij volgens „militaire rang" wordt betaald. Naar hij zei. bete kent een vervangbare kolonel minder dan een sergeant-majoor, die computersdeskundige is. En bovendien zou een eind móeten worden gemaakt aan de omstan digheid dat het bedrijfsleven mi litaire specialisten wegkoopt. De hoorzitting waarvoor Ploeg naar de VS is gekomen, houdt zich bezig met het probleem van de NAVO-mankracht. Hu heeft betoogd dat dienstplicht goedko per is dan een beroepsleger zoals de VS. Canada en Groot-Brittan- nië dat hebben. Ploeg zegt te vens een aantal misverstanden uit de weg te hebben geruimd omtrent de Nederlandse dcfcnic- inspanningen. Het was Ploeg opgevallen dat de Amerikaanse volksvertegen woordigers zeer slecht zijn gein- formeerd omtrent de inspannin gen van bondgenoten als Neder land. Manifestatie tegen fascisme DEN HAAG (ANP) - Dc gisteren in Den Haag gehouden manifes tatie tegen fascisme en discrimi natie heeft naar schatting twee duizend bezoekers getrokken. De manifestatie, onder het motto "herkent u het nieuwe fascis me" V. J 1 u.uiim rei d.M.r hel i iii g Initiatief tegen fh me en discriminatie. Ongeveer zestig organisaties werkten er 's Avonds werd er ondermeer ge ■proki n drabijn Soetendorp van de liberaal joodse gemeente, twee ex gevangenen van een concentratiekamp m de Twdede Wereldoorlog en vertegenwoor digers van hpmobeweging en vakbonden Alle sprekers laakten het fascisme dat naar hun mening in ons land steeds duidelijker de kop op steekt. Gewezen werd op het ver schijnen van fascistische leuzen en hakenkruizen op muren en bruggen en het optreden van groeperingen als de Nederlandse Volksunie, de Centrumpartij, de Turkse Grijze Wolven en de Ma rokkaanse Amicale» De spre kers nepen iedereen op deze ont wikkeling tegen te gaan ADVERTENTIE VOOR MOEDER v L LECEL DAMESHORLOGE rrVfc:

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1981 | | pagina 13